Δεκέμβρης, γιορτές, κατάθλιψη

[fly]

Παιδιά ηρεμήστε. ΔΕν είμαστε δεσμευμένοι να είμαστε μες στην καλή χαρά ημερολογιακά. Και για σκεφτείτε ποιός μπορεί άρρωστος ή μη. Τι άγχος είναι αυτό, έχρονται οι γιορτές έ και. Θα περάσουν και αυτές όπως όλες οι άλλες και το μόνο για το οποίο πρέπει να ευχόμαστε είναι να είμαστε γεροί εμείς και οι δικοίθ μα ς΄ναθρωποι. ¨Ολα τα άλλα θα συμβούν ή όχι .

[La_ViTa]

Εγώ μάλλον χαίρομαι όταν έρχονται γιορτές. Ίσως γιατί όλοι αυτή η εορταστική ατμόσφαιρα που επικρατεί με \"βγάζει\" καμιά φορά από την δικιά μου μιζέρια.
Όσον αφορά στο θέμα δώρων, παλιά είχα την συνήθεια να αγοράζω δώρα σε όλους. Εδώ και δύο χρόνια,το σταμάτησα γιατί πρώτον δεν το άντεχε άλλο η τσέπη μου και δεύτερον γιατί από τα 10 άτομα που τους δώριζα κάτι,μόνο το ένα ανταπέδιδε!
Ξέρω ότι θα φανεί εγωιστικό και αλήθεια λέω ότι δεν έκανα δώρα με σκοπό να μου κάνουν κι εμένα. Αλλά πέρα από το τυπικό \"ευχαριστώ\" χωρίς ιδιαίτερο ενθουσιασμό, δεν εισέπρεττα τίποτε άλλο. Κάποια στιγμή το ξανασκέφτηκα και είπα ότι δεν έχει νόημα να αγοράζω δώρα γιατί έτσι και κάτι άχρηστο μπορεί να πάρω στον άλλον και τον βάζω στο τρυπάκι να μου κάνει κι εκείνος. Και δεν θέλω να υποχρεώνω τον άλλον να κάνει κάτι που δεν θέλει ή δεν μπορεί.
Άλλωστε το καλύτερο δώρο είναι να κάνεις πράξη όσα δεν έκανες την χρονιά που πέρασε. Πράγματα και για σένα αλλά και για τους άλλους.

[keep_walking]

Μου αρεσαν οι γιορτες...μετα ενα διαστημα ετων ημουν πολυ χαλια και αυτο χειροτερευε με τις γιορτες...αλλα τωρα μπορω να πω οτι εδω και χρονια χαιρομαι που ερχονται...δεν ξερω μια μικρη μελαγχολια μαλλον ειναι φυσιολογικη...μελαγχολια ομως οχι μαυριλα.

[Panagiotis.]

Και εμενα παντα μου αρεσαν οι γιορτες! Ημουν ευτυχισμενος με δικα μου ατομα... Τα τελευταια 2-3 χρονια οποτε ερχονται γιορτες το μονο που θελω ειναι να μεινω μονος μου, με την μοναξια μου....

[magda-ps.]

Σήμερα, μέσα απ\'τη θαλπωρή του σπιτιού μας, καθισμένοι στις άνετες πολυθρόνες και στους καναπέδες μας, θα υποδεχτούμε το νέο χρόνο. Ζεστούλα, φαγητό άφθονο, ανέσεις....Κι όμως, όλο γκρινιάζουμε και για κάτι παραπάνω. Μια τέτοια μέρα λοιπόν, ετοιμάστηκα κι εγώ για το ρεβεγιόν. Μαλάκι, ντύσιμο, όλα να είναι στην τρίχα. Πάντα βέβαια μέσα στην γκρίνια, όπως οι περισσότεροι από μας. Κάτι μου έλειπε κι εμένα. Και τα μουτράκια πεσμένα, η διάθεση το ίδιο. Μέχρι πριν μια ώρα. Έμαθα κάτι που με συνέφερε για τα καλά. Ένα παιδί, ένα δεκατετράχρονο παιδί, μιας γνωστής οικογένειας, θέλησε να δώσει τέλος στη ζωή του. Σκέφτηκα τον πατέρα του, τη μάνα του, τι αγωνία περνάνε τώρα έξω απ\'την εντατική. Πόσο δεδομένα θεωρούμε τελικά ορισμένα πράγματα όπως η υγεία, η ψυχική και η σωματική. Πόσο αχάριστοι είμαστε! Ποιος ξέρει τι πέρασε απ\'το μυαλό αυτού του παιδιού και το οδήγησε σ\'αυτή την απελπισμένη κίνηση! Ποιος ξέρει, μέσα σε όλες τις ανέσεις τι του έλειπε! Το γεγονός αυτό μ\'έβαλε σε πολλές σκέψεις. \"Τι κάθεσαι και παραπονιέσαι;\" μονολογούσα. Όλα τα καλά τα έχεις. Έχεις την υγεία σου, μια καλή δουλειά, τη μητέρα σου, φίλους, κάπου να πας απόψε. \"Μήπως ζητάς πολλά;\"\"Μήπως ξέχασες να λες δόξα συ ο Θεός;\". Αυτές οι μέρες είναι κατάλληλες για περισυλλογή και αυτοκριτική. Κάτι τέτοια γεγονότα μου δίνουν γερή σφαλιάρα και συνέρχομαι από τις μαύρες σκέψεις. Το μυαλό μου πήγε μακριά. Ταξίδεψε κοντά σε ανθρώπους που δεν έχουν ούτε τα απαραίτητα απόψε. Φαγητό, στέγη, υγεία. Ευχαρίστησα το Θεό για ότι μου δίνει, και τελικά μου δίνει πολλά. Κι ίσως το ίδιο θα έπρεπε να κάνουμε όλοι μας αυτές τις μέρες. Μια προσευχή ευχαριστίας και ευγνομωσύνης για ότι μας δίνει η ζωή μας. Ότι να ναι κι αυτό. Τελικά, ο άνρθρωπος είναι αχόρταγος από τη φύση του και πλεονέκτης. Μόλις εκπληρώσει κάποια ανάγκη εφευρίσκει αμέσως μια ανώτερη για να την κατακτήσει. Έτσι είμαστε φτοιαγμένοι. Σε όποιο σκαλί της βαθμίδας όμως και αν βρισκόμαστε, θα πρέπει να κοιτάμε και καμμιά φορά προς τα πίσω. Στα χρόνια που δεν είχαμε τόσα αγαθά. Ή δίπλα, στους συνανθρώπους μας που τους λείπουν τα απαραίτητα. Ή πάνω, στον ουρανό, στους δικούς μας ανθρώπους που έχουν φύγει. Τελικά, είμαστε πλούσιοι, πολλοί πλούσιοι και δεν το έχουμε καταλάβει. Και ο μεγαλύτερος θησαυρός απ\'όλους,είναι η αγάπη.Κι αυτήν όμως με τσιγκουνιά τη χαρίζουμε, όχι απλόχερα. Έλα όμως που αυτό το αγαθό πολλαπλασιάζεται μόνο όταν το ξοδεύεις απλόχερα! Όση αγάπη θα δώσεις, άλλη τόση επιστρέφεται. Είμαστε τσιγκούνηδες, όχι μόνο στα χρήματα που θα δώσουμε για φιλανθρωπία, αλλά και στα αισθήματα. Είμαστα φτωχοί, όχι στο πορτοφόλι, αλλά στην καρδιά, κι αυτή η φτώχια δεν παλεύεται με τίποτε! Εύχομαι μέσα απ\'την ψυχή μου καλή ανάρρωση σ\'αυτό το αγγελούδι που χαροπαλεύει και δύναμη και κουράγιο στους γονείς του. Εύχομαι, πρώτα απ\'όλα για τον εαυτό μου, και μετά για όλους τους άλλους, ο νέος χρόνος να μας κάνει περισσότερο ανθρώπους. ΑΝθΡΩΠΟΥΣ στην ουσία, όχι μόνο στ\'όνομα. Τελικά, τίποτε παραπάνω δεν αξίζει απ\'την αγάπη. Ίσως και αυτό το παιδί, έπαιρνε αγάπη, αλλά δεν το καταλάβαινε, ίσως δεν το πίστευε. Εύχομαι σε όλους να φέρει ο νέος χρόνος αυτό που επιθυμούν, και πάνω από όλα υγεία. Αυτή που θεωρούμε αυτονόητη και όμως καταλαβαίνουμε πόσο πολύτιμη είναι μόνο όταν τη χάσουμε. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

[tsiou]

Χρόνια πολλά σε όλους.
Είμαι και πάλι στην Αθήνα οπότε σε τυχόν συνάντηση μελών είμαι μέσα.
Καλή χρονιά.