Παραιτηση απο δουλεια,συναισθηματικη καταρρευση. - Page 7
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 7 of 8 FirstFirst ... 5678 LastLast
Results 91 to 105 of 107
  1. #91
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2020
    Posts
    425
    Δεν μου αρεσει και δεν με ικανοποιει η δουλεια που κανω,πως να το αντιμετωπισω,βαριεμαι απιστευτα,δεν ειναι καθολου δημιουργικη,θελω να φυγω καποια στιγμη αλλα δεν εχω εναλλακτικες καλυτερες στην παρουσα φαση.

  2. #92
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    4,783
    Τι θα ήθελες ιδανικά να κάνεις; Κάτι δικό σου ίσως; Σκέψου πως θα το πετύχεις αυτό.

  3. #93
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2020
    Posts
    425
    Quote Originally Posted by Sonia View Post
    Τι θα ήθελες ιδανικά να κάνεις; Κάτι δικό σου ίσως; Σκέψου πως θα το πετύχεις αυτό.
    Το θεμα ειναι οτι "δεν ξερω",δεν βρισκω κινητρο,ορεξη,διαθεση γενικα,παροτι εχω ξεκινησει καποιες δραστηριοτητες οπως kick boxing προπονησεις,διατροφη με διαιτολογο,καποιες συνεδριες μασαζ που βοηθανε στην αποσυμφορηση της κουρασης απο το σωμα, θα ξεκινησω καποια σεμιναρια διαδυκτιακα κυριως για κοινωνικη ανεση κλπ ,εχω οργανωθει να ξεκινησω μελετη για να τελειωσω το πτυχιο του ΙΕΚ που αφησα στη μεση και θα μου δωσει θεωρητικα καποιες πορτες και επιλογες παραπανω,δεν μπορω ομως να πω συγκεκριμενα τι θα με γεμισε να κανω ως δουλεια,να ανοιξεις δουλεια δικη σου,δλδ ελευθερος επαγγελματιας,με αυτους τους φορους και με αυτη την κορονοκατασταση που ολα επαγγελματικα εχουν παγωσει,ειναι ρισκο που μπορει να μην βγει.

    Βλεπω οτι ακομη και αν εχω καποιο χρονο περισσοτερο τωρα,με την παρουσα δουλεια,απλα καθομαι στο σπιτι γιατι δεν εχω καποιες φορες την διαθεση να κανω οτιδηποτε,απλα θελω να καθομαι σε εναν καναπε και να βαριεμαι,αφου ουτως η αλλως δεν ξεκουραζομαι πνευματικα κυριως.

  4. #94
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2020
    Posts
    425
    Δυστυχως η συμβαση μου με την τωρινη δουλεια εληξε,δεν με ανανεωσαν,αυτο θα παει πισω την ψυχοθεραπεια καθως λογω κοστους θα πρεπει να μειωσω τις συνεδριες σε 2 το μηνα απο 3 που εκανα εως τωρα.Τουλαχιστον δικαιουμαι ταμειο ανεργειας,οποτε δεν θα μεινω ξεκρεμαστος μεσα σε μια τοσο δυσκολη φαση.Απογοητευση,τι να πω. Το μονο θετικο ειναι οτι,δεν μου αρεσε το αντικειμενο,οποτε γλιτωσα απο μια δουλεια που δεν μου προσφερε καμια ικανοποιηση.

  5. #95
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    4,783
    Quote Originally Posted by JohnyK33 View Post
    Το θεμα ειναι οτι "δεν ξερω",δεν βρισκω κινητρο,ορεξη,διαθεση γενικα,παροτι εχω ξεκινησει καποιες δραστηριοτητες οπως kick boxing προπονησεις,διατροφη με διαιτολογο,καποιες συνεδριες μασαζ που βοηθανε στην αποσυμφορηση της κουρασης απο το σωμα, θα ξεκινησω καποια σεμιναρια διαδυκτιακα κυριως για κοινωνικη ανεση κλπ ,εχω οργανωθει να ξεκινησω μελετη για να τελειωσω το πτυχιο του ΙΕΚ που αφησα στη μεση και θα μου δωσει θεωρητικα καποιες πορτες και επιλογες παραπανω,δεν μπορω ομως να πω συγκεκριμενα τι θα με γεμισε να κανω ως δουλεια,να ανοιξεις δουλεια δικη σου,δλδ ελευθερος επαγγελματιας,με αυτους τους φορους και με αυτη την κορονοκατασταση που ολα επαγγελματικα εχουν παγωσει,ειναι ρισκο που μπορει να μην βγει.

    Βλεπω οτι ακομη και αν εχω καποιο χρονο περισσοτερο τωρα,με την παρουσα δουλεια,απλα καθομαι στο σπιτι γιατι δεν εχω καποιες φορες την διαθεση να κανω οτιδηποτε,απλα θελω να καθομαι σε εναν καναπε και να βαριεμαι,αφου ουτως η αλλως δεν ξεκουραζομαι πνευματικα κυριως.
    Τα συνεχίζεις αυτά;

  6. #96
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2020
    Posts
    425
    Ποια να συνεχιζω?

  7. #97
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    4,783
    kick boxing προπονησεις,διατροφη με διαιτολογο,καποιες συνεδριες μασαζ που βοηθανε στην αποσυμφορηση της κουρασης απο το σωμα και όλα τα άλλα που έγραψες πως θα ξεκινούσες.

  8. #98
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2020
    Posts
    425
    Quote Originally Posted by Sonia View Post
    kick boxing προπονησεις,διατροφη με διαιτολογο,καποιες συνεδριες μασαζ που βοηθανε στην αποσυμφορηση της κουρασης απο το σωμα και όλα τα άλλα που έγραψες πως θα ξεκινούσες.

    Αυτα ηταν περισσοτερο δοκιμαστικα απο πλευρας μου και οχι τοσο διαρκειας,να δω αν με βοηθανε καπου,αν μου αρεσουν και ηθελα την στιγμη που τα ξεκινησα να ξεκολλησουν οι σκεψεις μου απο προηγουμενες φασεις,αρνητικες καταστασεις δηλαδη,μονο την διατροφη συνεχιζω αλλα με οχι σταθερα αποτελεσματα,δηλαδη αλλες φορες μπορω και τηρω το προγραμμα μου,αλλες οχι.

  9. #99
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2020
    Posts
    425

    Post

    Πάλι έχω τάσεις παραίτησης,είμαι 3 μήνες στη νέα δουλειά,με 5νθημερο,8ωρο και όταν είναι να αναλάβω νέα πόστα με ευθύνες,είμαι μέσα στο άγχος,με τα λεξοτανιλ,μην μου τύχει κάτι που δεν ξέρω και πως θα το διαχειριστώ,μην μου την πούνε,η μην σκαλωσω.

    Έχω τάσεις φυγής για να νιώσω ανακούφιση,αλλά μετά θα έχω πάλι τρομερό άγχος για το τι θα μπορέσω να βρω σε μια πεθαμένη αγορα εργασίας.

    Δεν παίρνω ικανοποίηση από τη δουλειά σχεδόν καθόλου.

  10. #100
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2020
    Posts
    2,088
    Είναι προφανές ότι ή θα βρεις μια δουλειά που δεν θα σου προκαλεί άγχος ή θα πρέπει να βρεις τρόπους διαχείρισης του. Αλλιώς θα φεύγεις από κάθε δουλειά και οτιδηποτε σε αγχωνει, όπως σχέσεις.

  11. #101
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2020
    Posts
    425
    Το ξέρω,το γνωρίζω ότι και σε άλλη δουλειά να πάω,πάλι τα ίδια θα αντιμετωπίσω και θα βιωσω,σήμερα ήμουν σε ένα νέο πόστο που δεν είχα κάνει ξανά πριν και ήμουν με λεξοτανιλ.

  12. #102
    Junior Member
    Join Date
    Sep 2023
    Posts
    8
    Quote Originally Posted by JohnyK33 View Post
    Πάλι έχω τάσεις παραίτησης,είμαι 3 μήνες στη νέα δουλειά,με 5νθημερο,8ωρο και όταν είναι να αναλάβω νέα πόστα με ευθύνες,είμαι μέσα στο άγχος,με τα λεξοτανιλ,μην μου τύχει κάτι που δεν ξέρω και πως θα το διαχειριστώ,μην μου την πούνε,η μην σκαλωσω.

    Έχω τάσεις φυγής για να νιώσω ανακούφιση,αλλά μετά θα έχω πάλι τρομερό άγχος για το τι θα μπορέσω να βρω σε μια πεθαμένη αγορα εργασίας.

    Δεν παίρνω ικανοποίηση από τη δουλειά σχεδόν καθόλου.
    Είμαστε αρκετοί που δεν παίρνουμε ικανοποίηση από τη δουλειά. Οπότε μην το βλέπεις ότι έχεις κάποιο πρόβλημα. Οι καταστάσεις στα εργασιακά και στην κοινωνία έχουν αλλάξει πολύ και δυστυχώς η ζωή μας γίνεται πιο δύσκολη.
    Το θέμα είναι πώς διαχειριζόμαστε αυτές τις καταστάσεις.
    Να σου πω την προσωπική μου εμπειρία. Είμαι στην εταιρεία 17 χρόνια, ξεκίνησα μετά τον θάνατο του πατέρα μου (στο λέω γιατί έπαιξε και αυτό τον ρόλο του), δούλευα σαν να μην υπάρχει αύριο. Έψαχνα μία διέξοδο για το τραύμα μου και δουλεύοντας ξεχνιόμουν, οπότε απέφευγα ν'αντιμετωπίσω την απώλεια και τα προβλήματα.
    Υπήρχε και η νοοτροπία στο γραφείο μία οικογένεια είμαστε, όχι μόνο από εργοδότες αλλά και από τους παλιούς συναδέλφους, οι οποίοι σου φόρτωναν εμμέσως δουλειά, γνωστοί πασαδόροι. Τα χρόνια πέρασαν αγαπητέ. Το στρές και το άγχος χτυπούσαν κόκκινο. Όχι μόνο από τη φύση της δουλειάς αλλά και από προισταμένους που περισσότερο έμοιαζε να σου κάνουν καψόνια για να μάθεις τη δουλειά. Και έπειτα ήρθε η νέα διοίκηση. Η οποία θα σε βοηθούσε θα σου έφερνε κόσμο για να σε βοηθήσει και μαζί με αυτό έφερε και εξοντωτικές βάρδιες. Πέρασα δύσκολα και πάντα έδινα το 1000% και εκπαίδευα τους νέους συναδέλφους με το σκεπτικό να μην τραβήξουν αυτά που τράβηξα εγώ. Κοιτούσα να τους προστατεύσω αλλά δεν προστάτευσα τον εαυτό μου. Όλοι μου έδιναν επαίνους για την δουλειά μου αλλά στα δύσκολα και στο κρεβάτι του πόνου όταν χρειάστηκε να κάνω μία επέμβαση, δεν ήταν το γραφείο δίπλα μου και κανείς από τους συναδέλφους που υποτίθεται ότι ήμασταν μία οικογένεια. Και εκεί στην μαυρίλα μου συνειδητοποίησα ότι τελικά είναι μια δουλειά και με αρκετούς από εδώ μέσα δεν θα τους έλεγα ούτε γεια αν τους γνώριζα εκτός γραφείου. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο απελευθερωτικό είναι αυτό. Γιατί κάνεις ένα βήμα και βλέπεις που ήσουν και τι έκανες και τι έκαναν οι υπόλοιποι.
    Έχω κάνει λάθη στη δουλειά και σοβαρά. Να μην μπορώ να κοιμηθώ, ηρεμήσω να μένω ξάγρυπνη και ξέρεις τι; Τα θέματα λύθηκαν και δεν υπήρξε κάποιο πρόβλημα. Ξέρεις όμως τι δεν λύθηκε; Όλο το κακό που μου έφερε αυτό το άγχος και το στρες, αυτή η εμμονή. Ο χρόνος που έχασα υποφέροντας, για πιο λόγο; Για μια επιχείρηση που δεν προστάτεψε ποτέ τον "σούπερ υπάλληλο"; Για μια επιχείρηση που απλά τον στράγγιξε για να βγάλει από τη μύγα ξύγκι; Για μια επιχείρηση που τώρα προσέλαβε υπάλληλους που παίρνουν τον ίδιο μισθό μ’εμένα χωρίς να έχουν μοχθήσει για αυτό το γραφείο;
    Πρόσφατα έκανα μία βλακεία και έχω κολλήσει εδώ και μέρες και δεν μπορώ να το σταματήσω να το σκέφτομαι. Κυρίως πώς το επέτρεψα να συμβεί και περνούν από το μυαλό μου όλα τα πιθανά σενάρια. Και κουράστηκα ξέρεις. Να σκέφτομαι ότι έκανα λάθος και τι συνέπειες μπορεί να υπάρξουν. Και δεν έχει βάση αυτό ξέρεις. Γιατί ένα υγιής οργανισμός δεν σε μετατρέπει έτσι. Δεν ήμουν έτσι πριν ξεκινήσω εδώ και δεν θέλω άλλο να είμαι έτσι και δεν μου αρέσει που είμαι εδώ, γιατί οι πίκρες που πήρα όλα αυτά τα χρόνια υπερτερούν των όμορφων στιγμών και γιατί μεγάλωσα και τα βλέπω διαφορετικά και πλέον ζητάω άλλα πράγματα αλλά η γαμωκοινωνία σε κρατάει δέσμιο. Θέλω να παραιτηθώ αλλά δεν βρίσκω δουλειά και δεν μπορώ να ρισκάρω. Έχω υποχρεώσεις και δυστυχώς συνεχίζω και έρχομαι με σκυμένο το κεφάλι κάθε μέρα προσπαθώντας να έχω τη λιγότερη επαφή με όλους και η ζωή στο γραφείο συνεχίζεται σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Δεν φοβάμαι να ψάξω να βρω άλλη δουλειά ή να πάω σε άλλη δουλειά, απλά δεν έχω την πολυτέλεια να επιβιώσω χωρίς τον μισθό μου.
    Συγχώρα με για το κατεβατό, αλλά στα γράφω όλα αυτά, για να καταλάβεις ότι δεν είσαι μόνος σου και σε καταλαβαίνω. Ο φόβος σου για τα λάθη δεν έχει βάση. Και λάθος να κάνεις και να χτυπιέσαι η επιχείρηση θα συνεχίσει να λειτουργεί. Μην αφήνεις αυτόν τον φόβο να σε κάνει υποχείριο του γιατί ο χρόνος που χάνεις τιμωρώντας τον εαυτό σου δεν αναπλήρωνεται. Το συνειδητοποίησα εγώ με τον άσχημο τρόπο και πίστεψε με όταν είσαι σε κάποια ηλικία δεν είναι ευχάριστο.
    Πήγαινε στη δουλειά σου, κάνε το 8ωρο σου και φύγε. Και μαλακίες μπορεί ν’ακούσεις και να σκαλώσεις, θα συμβούν κ αυτά. Η ζωή συνεχίζεται και πρέπει να συνεχίσεις και εσύ.
    Μπορεί να βρεις κανά δυο ανθρώπους που να ταιριάζετε και να κάνετε παρέα και να περνάει η ώρα. Αν είναι τόσο σκατοπεριβάλλον πες ένα αντιός μουτσάτος και πήγαινε γι’ άλλα καλύτερα.

  13. #103
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2020
    Posts
    425

    Angry

    Μερικές φορές νιώθω πως όσες δουλειές και να αλλάξω η να δοκιμάσω και με καλύτερα λεφτά ενδεχομένως,πάλι θα νιώθω διαρκής μη ικανοποίηση,στενοχώρια,μελ αγχολία,με έχει πάρει από κάτω και έχω απογοητευτεί από τη ζωή γενικότερα,δεν μπορώ να βρω διεξόδους διαφυγής,μια ψυχική κούραση που δεν φεύγει από πάνω μου.

  14. #104
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2012
    Location
    Αθήνα
    Posts
    415
    Quote Originally Posted by JohnyK33 View Post
    Μερικές φορές νιώθω πως όσες δουλειές και να αλλάξω η να δοκιμάσω και με καλύτερα λεφτά ενδεχομένως,πάλι θα νιώθω διαρκής μη ικανοποίηση,στενοχώρια,μελ αγχολία,με έχει πάρει από κάτω και έχω απογοητευτεί από τη ζωή γενικότερα,δεν μπορώ να βρω διεξόδους διαφυγής,μια ψυχική κούραση που δεν φεύγει από πάνω μου.
    Η διαίσθηση σου είναι σωστή. Δεν λέω, η αλλαγή δουλειάς προσφέρει μια ανακούφιση που μπορεί να κρατήσει πχ 6 μήνες, δεν είναι αμελητέα. Εγώ στην προηγούμενη δουλειά ήταν να πεθάνω. Άλλαξα και πήρα μια ανάσα, αλλά κι αυτό δεν κράτησε πολύ, τώρα είμαι ξανά στα ίδια και έτοιμος να μεταπηδήσω σε νέα κτλ.

    Τα προβλήματα μου παραμένουν. Η ανάσα οφείλεται στο ότι γνωρίζω νέους ανθρώπους, χωρίς όμως να με ξέρουν καλά οπότε και δεν έχω πολλά να κρύψω. Όσο προχωράει, τόσο πιο δύσκολο γίνεται όμως. Ειδικά αν δουλεύεις από κοντά.. τώρα δουλεύω remote που απ'την άλλη είναι καταστροφικό για τις κοινωνικές σου δεξιότητες.

    Και τα λεφτά εννοείται δεν είναι μαγική λύση, εκτός ας πούμε αν έχεις κοπέλα και δεν μπορείς να την φέρεις σπίτι λόγω γονιών, ή αν δεν έχεις λεφτά για να βγαίνετε, να περνάτε καλά κτλ. Εγώ είμαι καλυμμένος οικονομικά αλλά δεν μου λέει κάτι.

    Δυστυχώς η λύση είναι στο να αλλάξεις τον εαυτό σου, να την δεις αλλιώς, να σταματήσεις να νοιάζεσαι για την γνώμη των άλλων. Πώς δεν ξέρω.

  15. #105
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    22,649
    Να σε νοιαζει η γνωμη των αλλων ειναι ψυχολογικο κ λεγεται κοινωνικη φοβια ετσι νομιζω

Page 7 of 8 FirstFirst ... 5678 LastLast

Similar Threads

  1. Παραίτηση
    By Lenale in forum Διαχείριση Θυμού
    Replies: 1
    Last Post: 01-10-2018, 11:50
  2. ΠΟΕΔΗΝ: Πλήρης κατάρρευση των ψυχιατρικών νοσοκομείων
    By maus in forum Συζητήσεις Ψυχολογικού Ενδιαφέροντος
    Replies: 1
    Last Post: 11-10-2017, 08:16
  3. Φρικτές αϋπνίες εν μέσω θητείας- Ψυχοσωματική κατάρρευση
    By akvagena in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 6
    Last Post: 20-07-2016, 19:57
  4. Κατάρρευση
    By strange_girl in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 2
    Last Post: 09-12-2012, 22:50
  5. Οι κακές οι γλώσσες, το κακό το μάτι και η κατάρρευση
    By carrot in forum Ψυχώσεις & Σχιζοφρένεια
    Replies: 17
    Last Post: 31-01-2011, 22:49

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •