Περί θεραπείας και άλλες συζητήσεις.

[PETRAN]

Originally posted by anwnimi
:))
Ουάου μετά λες ότι δεν κάνεις μπαμ ότι είσαι expert:)

O ψυχολογικός χρόνος δηλαδή συστέλεται και διαστέλεται. Ωραία κλέινω τα μάτια και κάνω μια ευχή:
\"ουσιαστικά (όχι απαραίτητα πολλά) γεγονότα (εξωτερικά η εσωτερικά) να συμβαίνουν (πολλά γεγονότα=πολλά ερεθίσματα) ώστε η προσοχή εκείνη την στιγμή να απασχολείται και να \"Χάνω\" τον (ψυχολογικό) χρόνο αλλά και παράλληλα να τα θυμάμαι και να τα ανασκοπώ\"
:)))

Απ ότι κατάλαβα, ουσιαστικά εύχεσαι αυτό που θέλουν όλοι οι άνθρωποι...να τους συμβούν πολλα συνταρακτικά γεγονότα!(χεχε)


Φαντάσου πόσο αντίθετα αποτελέσματα έχει η ρουτίνα...΄στην ρουτίνα ο χρόνος περνάει βασανιστικά αργά (και επώδυνα!) αλλά όταν θυμάσαι, λογο \"πενίας\" των γεγονότων θυμάμαι μεγάλα χρονικά διαστήματα σαν μια στιγμή! Αουτς!

Χώρια που στην ρουτίνα, τα μνημονικά ίχνη είναι παρόμοια και γράφονται λόγο της ομοιότητας τους το ένα πάνω στο άλλο, οπότε δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τις στιγμές μεταξύ τους...μιλάμε μια αηδία κατάσταση λολ!

[PETRAN]

Originally posted by anwnimi
Πωπω πολύ καταραμένο σενάριο μου μοιάζει, δηλαδή τα πνευματά μας να μην έχουν επιλύσει ποτέ τα θέματα του θρεντ και να μπαίνουν χωρίς να μπορούν να γράφουν:))))

Προτιμώ αγγελάκια, άρπες και πράσινα λιβάδια!

Ναι αλλά ποιος θα ήθελε να διαβάσει ένα τέτοιο σενάριο...












...μόνο η Weird :P:D:D

[anwnimi]

Ναι η ρουτίνα είναι άσχημη φάση αλλά και εμείς μπορούμε να την κάνουμε περισσότερο ή λιγότερο \"εποικοδομητική\" όπως με το να τη χαιρόμαστε, μπορεί να γίνει και αυτό:)

Για παράδειγμα, χαίρομαι κάθε μέρα που ξύπνησα και βλέπω τον ήλιο (καλά όχι όταν ακριβώς ξύπνησα αλλά πιο μετά που θα μου έχει φύγει η νύστα), το φεγγάρι, τη φύση, τον κόσμο...

Συνταρακτικά όχι απαραίτητα Πάνο (εντάξει κι αυτά ευπρόσδεκτα εννοείται:) ) αλλά όπως είπα ουσιαστικά, εξωτερικά αλλά και εσωτερικά...

[anwnimi]

Ποιο από τα δύο σενάρια εννοείς;

Α έτοιμος για πόλεμο είσαι πάλι μου φαίνεται S&M;

[PETRAN]

Originally posted by anwnimi
Ναι η ρουτίνα είναι άσχημη φάση αλλά και εμείς μπορούμε να την κάνουμε περισσότερο ή λιγότερο \"εποικοδομητική\" όπως με το να τη χαιρόμαστε, μπορεί να γίνει και αυτό:)

Για παράδειγμα, χαίρομαι κάθε μέρα που ξύπνησα και βλέπω τον ήλιο (καλά όχι όταν ακριβώς ξύπνησα αλλά πιο μετά που θα μου έχει φύγει η νύστα), το φεγγάρι, τη φύση, τον κόσμο...

Συνταρακτικά όχι απαραίτητα Πάνο (εντάξει κι αυτά ευπρόσδεκτα εννοείται:) ) αλλά όπως είπα ουσιαστικά, εξωτερικά αλλά και εσωτερικά...

ρουτίνα + χαρά μαζι? Χμμμ ίσως ακατόρθωτο...φαντάζομαι μόνο αν έχεις αντικαταστήσει τον εξωτερικό κόσμο με εσωτερικό (η μεγάλη φαντασία και οι θετικές ιδέες βοηθάνε στην ρουτίνα!)


Anwnimi πήπως να πάμε για νανι? λολ...

[PETRAN]

Originally posted by anwnimi
Ποιο από τα δύο σενάρια εννοείς;

Α έτοιμος για πόλεμο είσαι πάλι μου φαίνεται S&M;

Το δικό σου φυσικά!



Το δικό μου \"τα σπάει\" τσσσ....:P:P:D


*περιμένει μαστιγιά από την αφέντρα Anwnimi

[anwnimi]

Δε νομίζω όχι και τόσο ακατόρθωτο, μου έχει συμβεί πολλες΄φορές. Όχι μόνο με θετικές ιδέες αλλά και με εσωτερικά γεγονότα.

Εμένα με πιάσαν οι αϋπνίες μου γιατί δεν δουλεύω αύριο χιχι

Οκ Πάνο καληνύχτα. Θα μπεις και αύριο και παντα ναι;

[anwnimi]

Κι εγώ τότε προτιμώ το δικό μου σενάριο:)

Ε αν διψάς για μαστίγιο θα το φέρω μαζί μου αύριο στο θρεντ. Τώρα δεν το έχω, η σαρξ που λέγαμε ...ασθενής:)

[PETRAN]

Originally posted by anwnimi
Δε νομίζω όχι και τόσο ακατόρθωτο, μου έχει συμβεί πολλες΄φορές. Όχι μόνο με θετικές ιδέες αλλά και με εσωτερικά γεγονότα.

Εμένα με πιάσαν οι αϋπνίες μου γιατί δεν δουλεύω αύριο χιχι

Οκ Πάνο καληνύχτα. Θα μπεις και αύριο και παντα ναι;

Ααα πουλάκι μου βρήκαμε ευκαιρία και το ξενυχτάμε εε? :P:P

\"Εσωτερικά γεγονότα\"? Εε αυτό εννοώ ιδέες/φαντασία/σκέψεις...εκτός αν εννοείς τίποτα μαγια...τα φοβάμαι εγώ αυτά...α πα πα...!


Αύριο...μια στιγμή...η αιωνιότητα...

(ποιητικό τέλος για να μην ξεχνιόμαστε!)


Άντε καληνύχτα Anwnimi, ALWAYS a pleasure talking to you! :) (εε καλά...όχι και always...σε πείράζω χαχα )άντε όνειρα γλυκά:):):):) )

[anwnimi]

Θα σου απαντήσω αύριο για τα εσωτερικά γεγονότα.

Ναι τα αστεία με δόση αλήθειας που λέγαμε!

Καληνύχτα Πάνο, όνειρα γλυκο-υποσυνειδητο-εξερευνητικά:)

[weird]

Originally posted by PETRAN
Όσο για τα επόμενα θέματα θα επιστρέψω ποιο σκληρός αύριο χα! Weird μην νομίζεις ότι σε ξέχασα!

Μα να σε προσέβαλα με τέτοιο τρόπο αγαπητέ!!!
Λέγοντάς σου οτι με ξέχασες!!
Μια μικρή συμβουλίτσα μόνο.
Πρόσεξε μην μπερδέψεις την σκληρότητα με την αγένεια χεχεχε....
:PPPP

[weird]

Originally posted by PETRAN

Originally posted by anwnimi
μμμ, ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο:)))

Πολύ ενδιαφέρουσα παντως ομολογώ.

Πάντως υπήρχαν φάσεις στη ζωή μου που ήταν τόσο γεμάτες και παράλληλα ένιωθα ότι ο χρόνος πέρασε και πολύ γρήγορα και πολύ αργα... Πως το εξηγείς αυτό expert μου;

Αλήθεια, γιατί όλοι ή τουλάχιστον πολλοί ως παιδιά νιώθαμε το χρόνο να περνά πολύ πιο αργά σε σχέση με τώρα που μεγαλώσαμε; Οι μέρες μας ήταν συνεχώς γεμάτες από νέες γνώσεις και βιώματα... Όπως και οι χώροι μας φαίνονται πιο μεγάλοι από ότι τους αντιλαμβανόμαστε τώρα

Χαχα εξηγείται αυτό...σύμφωνα με το \"Attentional Gate Model\", όταν στρέφεις την προσοχή σου σε ερεθίσματα ο εγκέφαλος \"χάνει τις μετρήσεις\"(που υποτίθεται παράγει σταθερά) και ετσι υπο-εκτιμά τον χρόνο εκείνη την στιγμή, δηλαδή άμα κάνεις κάτι πολύ ενδιαφέρον (π.χ. να διαβάζεις τα ποστ μου...) ο ψυχολογικός χρόνος περνάει γρήγορα...όταν στρέψεις την προσοχή στην χρονική διάρκεια την ίδια τότε μόνο \"λαμβάνει όλες τις μετρήσεις\" ο εγκέφαλος και τότε...βαριέσαι...(γιατί αντιλαμβάνεσαι πολυυυ τον χρόνο).


Οπότε άμα έχεις πολλά γεγονότα (εξωτερικά η εσωτερικά) να συμβαίνουν (πολλά γεγονότα=πολλά ερεθίσματα) τότε η προσοχή εκείνη την στιγμή απασχολείται και \"Χάνεις\" τον (ψυχολογικό) χρόνο.Όταν δεν απασχολείται η προσοχη λόγο λίγων γεγονότων τότε αντιλαμβάνεσαι πολλυυυ χρόνο (τον χρόνο να περνάει αργά)


Τα πράγματα αντιστρέφονται όμως όταν...θυμάσαι! Στην μνήμη τα πράγματα είναι αντίστροφα...πολλά γεγονότα=αντίληψη μεγάλου χρονικού διαστήματος ενώ λίγα γεγονότα=αντίληψη μικρού χρονικού διαστήματος. Υποτίθεται ότι οι μετρήσεις που \"χανονται\" όταν απασχολείται η προσοχή αποθηκεύονται μαζί με την εμπειρία, οπότε άμα υπάρχουν πολλά γεγονότα, τότε οι μετρήσεις που χάθηκαν λόγο της απασχόλησης της προσοχής θα συσσωρευτούν μαζί με τις μνήμες των γεγονότων και έτσι θα θυμάσαι μεγάλα χρονικά διαστήματα, αν δεν είχες πολλά γεγονότα το αντίστροφο. Οπότε όταν κάνεις ανασκόπηση πολλών γεγονότων εκτιμάς τις περιόδους σαν τεράστιες ενώ όταν τα γεγονότα είναι λίγα τότε τα θυμάσαι σαν μικρές περιόδους.


Έτσι σαν παιδί, προφανώς ΤΟΤΕ λόγω της απασχολειμένης προσοχής σου δεν θα καταλάβαινες εκείνη την στιγμή πως περνούσε ο χρόνος (=θα περνούσε γρήγορα), ΤΩΡΑ όμως που τα θυμάσαι, επειδή τα γεγονότα ήταν πολλά, θυμάσαι τις χρονικές περιόδους σαν μεγάλες. Για τις φάσεις που λες ότι θυμάσαι μια \"μίξη\", πιθανώς να είναι μια μίξη των παραγόντων της προσοχής και της μνήμης που περιέγραψα, αν και άλλοι παράγοντες (όπως το η σύγκριση μεταξύ διάφορων διαρκειών) παίζουν ρόλο. Το Attentional Gate Model ήταν λίγο πολύπλοκο λολ δεν θέλω να το θυμάμαι γκρ! :):)

Πώς το εξηγούμε αυτό?
Φιλενάδα σε έπιασε μια τάση να τα εξηγήσεις όλα ε?
πρόσεχε μόνο γιατί οσο πιο πολλά εξηγείς, τόσο λιγότερα νιώθεις πιστεύω.
Κι όσο πιο πολλά ξέρεις γνωστικά, τόσο στενεύουν τα περιθώρια αυθορμητισμού και αυθεντικότητας που διαθέτεις.
χεχεχε
ο πετράν θα μας πετρανοποιήσει!
Αντίσταση!
Εμείς θα τον αποπετρανοποιήσουμε:PP
And the show does go on??
:PP

υγ. Σε σχέση με το θέμα του χρόνου, άλλο είναι ο ψυχικός χρόνος της μνήμης και των συναισθημάτων και άλλος ο ευθύγραμμος χρόνος του ρολογιού.
Οσο με αφορά, όταν δέχομαι πολλαπλά ερεθίσματα, δεν νιώθω τον χρόνο να τρέχει απαραίτητα αλλά να επεκτείνεται.
Ετσι σε ένα ταξίδι, νιώθω τόσο γεμάτη τη μέρα μου που την αισθάνομαι σαν να έζησα δυο ή τρεις μέρες μέσα σε μια.
Απεναντίας, την καθημερινότητά μου που έχει αρκετή δόση ρουτίνας και άρα σταθερών και συγκεκριμένων ερεθισμάτων μέσα της, την νιώθω να τρέχει.
( Απο την άλλη είναι φορές στην καθημερινότητά μου που ανοίγω μια παρένθεση ψυχικού, μέσα στον συμβατικό χρόνο, οπότε \"επεκτείνω\" την μέρα μου).
Tέλος, όταν αναπολώ το ταξίδι ανασκοπώντας, μου φαίνεται οτι ο χρόνος ήταν τελικά λίγος.

[weird]

Originally posted by PETRAN

Originally posted by anwnimi
Γιατί να μην έμπαινα ποτέ Πάνο; :)

Δεν ξέρω...μ\'αρέσουν πολύ οι απολυτότητες! Προσδίδουν μια ποιητική, δυναμική χροιά στο κείμενο ε? Άλλο να πεις \"νόμιζα ότι δεν θα έμπαινες σήμερα\" (ξενερουά) και άλλο \"νόμιζα ότι δεν θα έμπαινες ποτέ!\"...(ουάου!)

Χμμμμ .....
Λοιπον, \"για μια στιγμή νόμιζα οτι δεν θα έμπαινες ποτέ!\"
(το ποτέ μαρτυρά οτι βρίσκεσαι στο επίπεδο ψυχικού χρόνου. Το \"σήμερα\" είναι ο πραγματικός χρόνος που δεν έχει να κάνει με την φαινομενική ψυχολογική διαστολή του χρόνου, όταν σε κάθε επόμενο δευτερόλεπτο, δεν γίνεται αυτό που αναμένεις αν και είναι καθ΄όλα πιθανό. Οπότε εκφραζόμενος αυθόρμητα, είναι αναμενόμενο να προσανατολίζεσαι στην απολυτότητα που νιώθεις κι όχι στην σχετικότητα που υπάρχει εκείνη την στιγμή. ).


Εκδοχές - ερμηνείες. ( ελλείψει feedback και δεδομένης της λακωνικότητας της φράσης)
\" νόμιζα οτι δεν θα έμπαινες όσο ήμουν εγώ μέσα\"
ποτέ = δεν θα σε προλάβαινα, δεν θα συμπίπταν οι χρόνοι μας.
\"ο χρόνος της αναμονής κυλούσε αργά τόσο που νόμιζα οτι θα κρατήσει για πάντα!\"
ποτέ = για πάντα

κοκ. μπορώ να βρω κι άλλα αλλά κουράστηκα.
πωπω τι ανιαρό που είναι όλο αυτό που έγραψα.

[anwnimi]

Originally posted by weird

Πώς το εξηγούμε αυτό?
Φιλενάδα σε έπιασε μια τάση να τα εξηγήσεις όλα ε?
πρόσεχε μόνο γιατί οσο πιο πολλά εξηγείς, τόσο λιγότερα νιώθεις πιστεύω.
Κι όσο πιο πολλά ξέρεις γνωστικά, τόσο στενεύουν τα περιθώρια αυθορμητισμού και αυθεντικότητας που διαθέτεις.
χεχεχε
ο πετράν θα μας πετρανοποιήσει!
Αντίσταση!

Χαχα καλή μου με πιάνεις!
Μόλις έγραψα την ερώτηση στον Πάνο σκέφτηκα το παραπάνω ενδεχόμενο.
Παρόλαυτά ήμουν πολύ περίεργη να μάθω την επιστημονική νευροψυχολογική τεκμηρίωση.
Την οποία βέβαια δε θεωρώ ότι δεν ισχύει.
Ωστόσο, έχοντας εν γνώση και τη γνωστική εξήγηση,
προτιμώ το βίωμα, νιώσιμο, την αυθεντικότητα και τον αυθορμητισμό.

Χεχε πρόσεξε την ευχη που έκανα με μάτια κλειστά-αλά Πετράν όμως-για να με πιάνει και ο Πάνος:)


Εμείς θα τον αποπετρανοποιήσουμε:PP
And the show does go on??
:PP

[anwnimi]

originally posted by weird
Πρόσεξε μην μπερδέψεις την σκληρότητα με την αγένεια χεχεχε....

Δυστυχως δεν αντιλαμβάνονται όλοι με τον ίδιο τρόπο τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ αυτών των δύο. Ή το πότε χρειάζεται σκληρότητα και πότε όχι.

Χεχε χαρακτηριστικό παράδειγμα η διαφορά των μεταξύ μας απόψεων!