Περί θεραπείας και άλλες συζητήσεις.

[PETRAN]

Originally posted by vince

αλήθεια τι παθαίνει η ψυχή στην σχιζοφρένεια? Η μήπως το άτομο είναι δαιμονισμένο όπως πίστευαν?

Θα ήθελα να επέμβω στην όμορφη κουβεντούλα σας...αν δεν σας πειράζει.

Η ερώτηση σου προϋποθέτει δύο πράγματα. 1) οτι υπάρχει ψυχή και 2) οτι υπάρχει σχιζοφρένεια. Ας υποθέσουμε οτι και τα δύο υπάρχουν και θα προσπαθήσω να μιλήσω με βάση αυτών ως δεδομένα.

Παραπέρα ας υποθέσω οτι η ψυχή είναι το αποτέλεσμα της λειτουργίας του εγκεφάλου. Παράδειγμα, η ψύχη μου είναι καλή άρα θα βοηθήσω την γριούλα να περάσει τον δρόμο. Δεν μιλάω για τον εγκέφαλο στην σαρκική μορφή του αλλά για το αποτέλεσμα που παράγει η όποια λειτουργία του, κάτι που δεν υπάρχει σαν ύλη αλλά σαν παράγωγο της ύλης (ακόμα και μια ανάμνηση δεν είναι υλική).

Στο δεύτερο σκέλος. Η σχιζοφρένεια είναι ένα είδους διαταραχής της ψυχής, η όταν το άτομο φαίνεται να λειτουργεί στην ουσία χωρίς ψυχή. Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε πως όταν το άτομο παθαίνει σχιζοφρένεια, παύει να καθοδηγείται από την ψυχή του (μιλάω σε μεταφορικό ύφος).

Εφόσον υποθέτουμε πως και τα δύο είναι γεγονότα που συμβαίνουν τότε η ψυχή είναι υπαρκτή εφόσον η ανυπαρξία της διαστρεβλώνει τον κόσμο και την αντίληψη του ατόμου για αυτόν και τον ίδιο.

Σε ποιο ρομαντική μορφή τώρα. Καταρχάς είμαστε ύλη. Κατα δεύτερον μπορούμε να παράγουμε και ύλη αλλά και κάτι περισσότερο απο ύλη (αναμνήσεις, όνειρα για το μέλλον κτλ.) . Η ζωή δεν είναι το πριν ούτε το μετά αλλά το τώρα. Απλώς δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τον χρόνο και αυτό απο μόνο του αποκαλύπτει τους περιορισμούς του ανθρώπου να αποδεχτεί με πλήρη συνείδηση οτι είμαστε κάτι παραπάνω απο κρέατα..

Wellcome Vince!

Δέχομαι απόλυτα την ύπαρξη της ψυχής, η την ψυχή, σαν λέξη για να περιγράξουμε την λειτουργία του εγκεφάλου. Ψυχή=Λειτουργία του εγκεφάλου, οπότε και μπορώ να δω την σχιζοφρένεια από ένα τέτοιο πρίσμα.


Αυτό που δεν μπορώ να δεχτώ με τίποτα-και ούτε υπάρχουν στοιχεία ότι συμβαίνει-είναι ότι η ψυχή είναι κάτι το αυλο που \"ρέει\" μέσα στο σώμα και όταν πεθαίνεις φεύγει και πάει βόλτα. Αυτό μάλιστα ούτε η χριστιανική πίστη το υποστηρίζει, παρ\'όλα αυτά πολλοί χριστιανοί πιστεύουν ότι άποιος πεθαίνει πάει στον \"ουρανό\" (=στον παράδεισο) και μάλιστα κάνουν και προσευχές για να τους \"ακούσουν\" οι νεκροί συγγενείς τους στον ουρανό κλπ. Αυτό απλά είναι λάθος! Σύμφωνα με τον χριστιανισμό ούτε καταλαβαίνουν, ούτε συνειδητοποιούν, ούτε πάνε κάπου οι νεκροί, μέχρι την μέρα της κρίσεως \"στο τέλος του χρόνου\"-whatever that means-όπου θα υπάρξει come-back των \"καλών\" ανθρώπων με new-&-improved-immortal σώμα.

Δηλαδή θέλω να πω

λειτουργία εγκεφάλου=ψυχή (=εμπειρία, συνείδηση)

δυσλειτουργία εγκεφάλου=δυσλειτουργική ψυχή

(=διαστρεβλωμένη γνώση, συνείδηση π.χ. βλάβη στον ινιακό λοβό προκαλεί οπτική αγνωσία, βλάβη στον ιπποκαμπο=αμνησία, βλάβη στους πρόσθιους λοβούς από μειωμένες αναστολές μέχρι σχιζοφρένεια κλπ.)

μη-λειτουργία εγκεφάλου=όχι ψυχή (=όχι εμπειρία, όχι συνείδηση)

[vince]

Originally posted by PETRAN
Αυτό που δεν μπορώ να δεχτώ με τίποτα-και ούτε υπάρχουν στοιχεία ότι συμβαίνει-είναι ότι η ψυχή είναι κάτι το αυλο που \"ρέει\" μέσα στο σώμα και όταν πεθαίνεις φεύγει και πάει βόλτα. Αυτό μάλιστα ούτε η χριστιανική πίστη το υποστηρίζει, παρ\'όλα αυτά πολλοί χριστιανοί πιστεύουν ότι άποιος πεθαίνει πάει στον \"ουρανό\" (=στον παράδεισο) και μάλιστα κάνουν και προσευχές για να τους \"ακούσουν\" οι νεκροί συγγενείς τους στον ουρανό κλπ. Αυτό απλά είναι λάθος! Σύμφωνα με τον χριστιανισμό ούτε καταλαβαίνουν, ούτε συνειδητοποιούν, ούτε πάνε κάπου οι νεκροί, μέχρι την μέρα της κρίσεως \"στο τέλος του χρόνου\"-whatever that means-όπου θα υπάρξει come-back των \"καλών\" ανθρώπων με new-&-improved-immortal σώμα.

Σύμφωνοι φίλε μου αλλά ο παράδεισος και η κόλαση βρίσκεται μέσα μας, όπως και οι νεκροί. Ζουν μέσα μας μέσω των αναμνήσεων/ ονείρων. Κατα κάποιον τρόπο και εγώ με ένα αγαπημένο μου πρόσωπο που δεν ζεί έχω κατα καιρούς κάποιου είδους επικοινωνία μέσω των ονείρων μου. Να φανταστείς ακόμα και όταν δεν ήμουν στα καλά μου είχε παρουσιαστεί στα όνειρα μου με σκυμμένο το κεφάλι και πίκρα στο πρόσωπο του..σαν να τον απογοήτευσα με την κάθοδο μου. Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν ακόμα και αυτός ο άνθρωπος μου έχει δώσει δύναμη ακόμα και έτσι..μέσω των ονειρων...και δεν έχω ξαναπέσει στον πάτο ή έστω που πλέον κρατιέμαι καλύτερα.

Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις...είναι φοβερό αν το καλοσκεφτείς. Μερικοί άνθρωποι \"ζουν\" ακόμα και όταν οργανικά έχουν πεθάνει. Ζουν μέσα μας φίλε μου PETRAN και μόνο που το λέω με πιάνει μια γλυκιά μελαγχολία απλά αισθάνομαι πως κανένας δεν πεθαίνει απλά και μόνο επειδή το σώμα του πεθαίνει. Η ψυχή φίλε μου είναι το ομορφότερο πράγμα...η τελευταία έξοδος.

[PETRAN]

Originally posted by vince


Σύμφωνοι φίλε μου αλλά ο παράδεισος και η κόλαση βρίσκεται μέσα μας, όπως και οι νεκροί. Ζουν μέσα μας μέσω των αναμνήσεων/ ονείρων. Κατα κάποιον τρόπο και εγώ με ένα αγαπημένο μου πρόσωπο που δεν ζεί έχω κατα καιρούς κάποιου είδους επικοινωνία μέσω των ονείρων μου. Να φανταστείς ακόμα και όταν δεν ήμουν στα καλά μου είχε παρουσιαστεί στα όνειρα μου με σκυμμένο το κεφάλι και πίκρα στο πρόσωπο του..σαν να τον απογοήτευσα με την κάθοδο μου. Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν ακόμα και αυτός ο άνθρωπος μου έχει δώσει δύναμη ακόμα και έτσι..μέσω των ονειρων...και δεν έχω ξαναπέσει στον πάτο ή έστω που πλέον κρατιέμαι καλύτερα.

Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις...είναι φοβερό αν το καλοσκεφτείς. Μερικοί άνθρωποι \"ζουν\" ακόμα και όταν οργανικά έχουν πεθάνει. Ζουν μέσα μας φίλε μου PETRAN και μόνο που το λέω με πιάνει μια γλυκιά μελαγχολία απλά αισθάνομαι πως κανένας δεν πεθαίνει απλά και μόνο επειδή το σώμα του πεθαίνει. Η ψυχή φίλε μου είναι το ομορφότερο πράγμα...η τελευταία έξοδος.

Ναι Vince, οι άλλοι υπάρχουν μέσα μας. Οι άλλοι ζουν όσο θέλουμε εμείς να ζήσουνε, μέσα μας είναι ο παράδεισος και η κόλαση.

Και καμιά φορα σκέφτομαι, ότι ακόμα και όταν δεν θα υπάρχει κανένας να μας θυμηθεί, πολύ μετά αφού έχουμε φύγει, κάπου στην μνημη του σύμπαντος, σε ένα απειροελάχιστο σημείο του χωροχρόνου υπήρξαμε. Και αυτό θα βρίσκεται πάντα εκεί.

[weird]

Καλωσήρθες στην κουβέντα μας Vince!
Της έδωσες νέα πνοή και νέα ανάσα....
Εβγαλες και απο τον Πάνο μια όμορφη, επιστημονική λυρικότητα.
Συμφωνώ μαζί σου Πάνο...
Κανείς και τίποτα δεν μπορεί να αναιρέσει το γεγονός οτι υπήρξαμε και τον τρόπο με τον οποίο υπήρξαμε, απο την αιώνια συμπαντική μνήμη....
ούτε καν το γεγονός οτι δεν έχει μείνει κανείς να μας θυμάται.

υγ.
Σου απαντησα χτες στο μεγάλο μνμ σου, αλλά η αδερφή μου μπήκε στο δωμάτιο σαν δαιμονισμένη και με έκοψε στην τελευταία παράγραφο... χεχε . Θα το τελειώσω σήμερα.

υγ2. Συμφωνώ οτι όλοι έχουμε διάφορα στοιχεία μέσα μας. Σε σένα μίλησα για \"οργισμένα λόγια και γλυκούλικα αρκουδάκια\" γιατί πραγματικά, διακρίνω, απο τα λίγα που έχουμε ανταλλάξει, στοιχεία οριακότητας.
Κι εγώ έχω, στοιχεία οριακότητας, διπολικότητας και έντονα, στοιχεία ναρκισσισμού.

Καλημέρα να έχουμε παιδιά :)

[PETRAN]

Originally posted by weird
Καλωσήρθες στην κουβέντα μας Vince!
Της έδωσες νέα πνοή και νέα ανάσα....
Εβγαλες και απο τον Πάνο μια όμορφη, επιστημονική λυρικότητα.
Συμφωνώ μαζί σου Πάνο...
Κανείς και τίποτα δεν μπορεί να αναιρέσει το γεγονός οτι υπήρξαμε και τον τρόπο με τον οποίο υπήρξαμε, απο την αιώνια συμπαντική μνήμη....
ούτε καν το γεγονός οτι δεν έχει μείνει κανείς να μας θυμάται.

υγ.
Σου απαντησα χτες στο μεγάλο μνμ σου, αλλά η αδερφή μου μπήκε στο δωμάτιο σαν δαιμονισμένη και με έκοψε στην τελευταία παράγραφο... χεχε . Θα το τελειώσω σήμερα.

υγ2. Συμφωνώ οτι όλοι έχουμε διάφορα στοιχεία μέσα μας. Σε σένα μίλησα για \"οργισμένα λόγια και γλυκούλικα αρκουδάκια\" γιατί πραγματικά, διακρίνω, απο τα λίγα που έχουμε ανταλλάξει, στοιχεία οριακότητας.
Κι εγώ έχω, στοιχεία οριακότητας, διπολικότητας και έντονα, στοιχεία ναρκισσισμού.

Καλημέρα να έχουμε παιδιά :)

Έλα βρε Weird που χάθηκες!? Πρέπει να συγχρονιστούμε και με την Anwnimi, δεν βλέπω να κάνουμε δουλεία!



Οριακός εγώ?

*με μια βροντερή φωνή

Τιιιιιι είπεεεεεςςςςς....???!!!

(*μετά από γλυκά λόγια και αρκουδάκια, ποσταρει εικόνες από τέρατα και βρίζει αισχρά μπροστά από τον υπολογιστή πριν τον πετάξει κάτω στο πάτωμα φωνάζοντας μόνος του στο σπίτι!)


just kiddin...just kiddin....:P


Εγώ πιστεύω ότι όλοι έχουμε στοιχεία και από κάτι και αυτό είναι που μας κάνει ανθρώπους. Δηλαδή, χωρίς πλάκα τώρα, όλα τα έχω περάσει από λίγο, κατάθλιψη, λίγο μανία, κρίσεις πανικού (αυτό ποιο πολύ λολ), γενικευμένο άγχος, ιδεοψυχαναγκασμούς, ακόμα και παρανοικές ιδέες και στοιχεία από διάφορες-δήθεν-διαταραχές προσωπικότητας (αν και αυτές τις δέχονται ολοένα και λιγότεροι επιστήμονες σαν \"ασθένειες\" εκτώς ίσως από την οριακή διαταραχή που στο επόμενο DSM θα την βγάλουν από τις Axis-2 \"διαταραχές προσωπικότητας\" και θα την βάλουν στο Axis-1 σαν pure \"διαταραχή\" [μαζί με την κατάθλιψη κλπ.]) με το όνομα \"Emotion-Impulse Regulation Disorder\").


Όλοι έχουμε αλλάξει απότομα στάση πρως ένα άτομο που την μία λέει κάτι καλό για εμάς, την άλλη κάτι κακό, όλοι έχουμε περάσει φάση που θέλουμε κάποια απομόνωση, όλοι μπορούμε σε κάποιες φάσεις να αισθανώμαστε ότι είμαστε ξεχωριστοί και ότι είμαστε κάτι παραπάνω από τους άλλους, όλοι μπορεί να \"κολλήσουμε\" στον δρόμο προσπαθώντας να πατήσουμε σε κάποια πλακάκια και να αποφύγουμε άλλα,η να αποφεύγουμε το 13, όλοι μπορούμε να πανικοβληθούμε, όλοι περνάμε φάσεις που είμαστε down, σε όλους έχει κολλήσει κάποιο παρανοικό σενάριο στο μυαλό, όλοι μπορούν να ξεχνούν συνέχεια που βάζουν τα κλειδιά τους , όλοι μπορούν να ανυσηχούν για κάποιο φαινομενικά-σε-άλλους-μικρό πράγμα κλπ. Το θέμα όπως είπα και πριν δεν είναι ποιοτικό-δηλαδή είμαι ασθενής η δεν είμαι-το θέμα είναι το πόσο πολύ έχεις κάτι από αυτά...και το πρόβλημα είναι όταν κάτι για τον χ λόγο βγαίνει εκτός ελέγχου και καταλήγεις να το χεις πολύ! Τότε είναι που γίνεται πρόβλημα η \"διαταραχή\".


Ο λόγος βέβαια που έβλεπες απότομες αλλαγές στα ποστ μου πριν, ήταν μάλλον επειδή στην περίπτωση με τα αρκουδάκια προσπαθούσα να \"αμυνθώ\" με αστείο τρόπο σε κάποια \"επιθετικά\" σας ποστ και να \"Χαλαρώσω\" την ατμόσφαιρα, και απλά όταν \"έφτανε ο κόμπος στο χτένι\" κάπου έχανα την πλάκα μου και σοβάρευα, μόνο για να την βρω μετά από λίγο. Όχι δηλαδή ότι έχω οριακή διαταραχή η κάτι τέτοιο. Βέβαια εντάξει, άσχετα με το φορουμ, κάποια στοιχεία ίσως να τα έχω αλλά αυτό δεν με κάνει και \"οριακό\" η με \"EIRD\" (με το νέο όνομα) η πες το όπως θες χε.

[vince]

Originally posted by PETRANΕγώ πιστεύω ότι όλοι έχουμε στοιχεία και από κάτι και αυτό είναι που μας κάνει ανθρώπους. Δηλαδή, χωρίς πλάκα τώρα, όλα τα έχω περάσει από λίγο, κατάθλιψη, λίγο μανία, κρίσεις πανικού (αυτό ποιο πολύ λολ), γενικευμένο άγχος, ιδεοψυχαναγκασμούς, ακόμα και παρανοικές ιδέες και στοιχεία από διάφορες-δήθεν-διαταραχές προσωπικότητας (αν και αυτές τις δέχονται ολοένα και λιγότεροι επιστήμονες σαν \"ασθένειες\" εκτώς ίσως από την οριακή διαταραχή που στο επόμενο DSM θα την βγάλουν από τις Axis-2 \"διαταραχές προσωπικότητας\" και θα την βάλουν στο Axis-1 σαν pure \"διαταραχή\" [μαζί με την κατάθλιψη κλπ.]) με το όνομα \"Emotion-Impulse Regulation Disorder\").

Σε αυτή την χώρα είμαστε ότι δηλώσουμε....δυστυχώς φίλε PETRAN πολλοί ακολουθούν την ελληνική τακτική και λίγοι μα πολύ λίγοι έχουν τα κότσια να δηλώσουν ότι πάσχουν.

Ξέρεις πως ένιωθα παλαιότερα που έγραφα με μανία στις ψυχώσεις και έιχα ένα δύο το πολύ άτομα να μου γράφουν περισσότερο απο μια δύο γραμμές (edit: ίσως να είμαι λίγο άδικος εδώ...τεσπά όσοι έχουν την εκτίμηση μου το ξέρουν). Την ίδια στιγμή έβλεπα όλους τους άλλους να γράφουν στα σεξουαλικά/ κρίσεις πανικού/ γενικά...

Στην κορυφή του βουνού δεν φτάνουν όλοι και πάντα αλλά όσοι φτάνουν αυτές τις λίγες στιγμές θα νιώσουν την μοναξία και την παγωμάρα να τους διαπερνά. Παρόλο που μπορεί να φτάσει κάποιος να δει τα πράγματα απο ψηλά, δεν θα κερδίσει κανένα έπαθλο στο τέλος της αναρρίχησης του παρα μόνο λίγες στιγμές περηφάνιας...και μερικά σπάνια λουλούδια που ζουν μόνο εκεί ψηλά.

Originally posted by PETRANΌλοι έχουμε αλλάξει απότομα στάση πρως ένα άτομο που την μία λέει κάτι καλό για εμάς, την άλλη κάτι κακό, όλοι έχουμε περάσει φάση που θέλουμε κάποια απομόνωση, όλοι μπορούμε σε κάποιες φάσεις να αισθανώμαστε ότι είμαστε ξεχωριστοί και ότι είμαστε κάτι παραπάνω από τους άλλους, όλοι μπορεί να \"κολλήσουμε\" στον δρόμο προσπαθώντας να πατήσουμε σε κάποια πλακάκια και να αποφύγουμε άλλα,η να αποφεύγουμε το 13, όλοι μπορούμε να πανικοβληθούμε, όλοι περνάμε φάσεις που είμαστε down, σε όλους έχει κολλήσει κάποιο παρανοικό σενάριο στο μυαλό, όλοι μπορούν να ξεχνούν συνέχεια που βάζουν τα κλειδιά τους , όλοι μπορούν να ανυσηχούν για κάποιο φαινομενικά-σε-άλλους-μικρό πράγμα κλπ. Το θέμα όπως είπα και πριν δεν είναι ποιοτικό-δηλαδή είμαι ασθενής η δεν είμαι-το θέμα είναι το πόσο πολύ έχεις κάτι από αυτά...και το πρόβλημα είναι όταν κάτι για τον χ λόγο βγαίνει εκτός ελέγχου και καταλήγεις να το χεις πολύ! Τότε είναι που γίνεται πρόβλημα η \"διαταραχή\".

Μου θυμίζεις εμένα με τα παραπάνω λόγια σου. Για την ώρα δεν έχω να πω κάτι επιπρόσθετο πάνω σε αυτά.

Απλά θα έλεγα πως δεν επέλεξα να ρίξω το κέρμα και ότι βγει (κορόνα η γράμματα). Αντιθέτως δεν άφησα κανέναν εαυτό στο έλεος και την δεινή της τύχης, επέλεξα να μάθω και να προσπαθήσω...καταρχάς με το να ακούσω τους άλλους και στην συνέχεια να μιλήσω. Να δεχτώ ανθρώπους στην ζωή μου, τέρατα και αμνούς. Να συνυπάρξω.

[weird]

Originally posted by PETRAN




Έλα βρε Weird που χάθηκες!? Πρέπει να συγχρονιστούμε και με την Anwnimi, δεν βλέπω να κάνουμε δουλεία!



Οριακός εγώ?

*με μια βροντερή φωνή

Τιιιιιι είπεεεεεςςςςς....???!!!

[...]

αλλά αυτό δεν με κάνει και \"οριακό\" η με \"EIRD\" (με το νέο όνομα) η πες το όπως θες χε.

αχαχαχαχαχαχαχχα
πωπω ΒΡΕ πάνο!!!!!
Πολύ μου άρεσε το \" ελα βρε weird!!! που χάθηκες??\"

αχαχαχαχ τί θα κάνω καλέ όλη την ώρα πάνω απο το πισι θα είμαι???

Οσο για το οριακό, μη χάσεις, στο τέλος μου την αφήνεις την υπονοιούλα σου \"eird\"...xmmmmmmmmm τί μου θυμίζει, βρε τί μου θυμίζει... κοίτα να δεις που κολλάω..

Ω! Μην ανησυχείς αγαπητέ θεραπευτά!!!!

Δεν σε ταμπέλωσα, .... ακόμα.... χεχε.
Μια εικασιούλα έκαναν:PPPPP

Λοιπόν, καλύτερα να μην συγχρονιστούμε, γιατί θα μας την λες για την ροή και την αμεσότητα του λόγου μας μετά :PPPPP

;)

[weird]

Originally posted by PETRAN

Originally posted by weird
Καλά οκ, στο θέμα των γνώσεων είσαι εκπληκτικός.
Πως καταφέρνεις παιδάκι μου και τα συγκρατείς όλα αυτά μέσα στο μυαλουδάκι σου??

Εμένα ο τομέας μου ήταν ανέκαθεν άλλου είδους γνώσεις, πιο εσωτερικές.

Περιμένω τη γιαγιάκα σπίτι ( αν και δεν είμαι πολύ χαρούμενη για το τι άκουσα πάλι απο τους γιατρούς), οπότε θα σου απαντήσω, με την ποιότητα που θέλω, άλλη στιγμή.

Πάντως απολαμβάνω τη συζήτηση μαζί σου, επεκτείνεις τους γνωστικούς μου ορίζοντες, χεχε.
Την καλημέρα μου.

Καλησπέρα Weird,


χαίρομαι που είναι καλά η γιαγιά σου, εύχομαι να συνεχίσει να είναι καλά.


Αυτά τα ξέρω γιατί απλά με ενδιέφερε το αντικείμενο που σπούδασα, δηλαδή ήμουν από τους τυχερούς που η σχολή του ήταν και ένα από τα χομπι του χε...και εγώ χαίρομαι να μιλάω μαζί σου. Έχω καταλάβει ότι χονδρικά είμαστε λίγο αντίθετοι σε κάποια πράγματα, εσύ φαίνεσαι να είσαι ο ποιο \"πνευματικός\", \"ολιστικός\" χαρακτήρας και εγώ ο ποιο \"πραγματιστικός\", \"αναλυτικός\". Πάντα υπάρχει σύγκρουση μεταξύ τέτοιων προσωπικοτητων :P αυτές οι συγκρούσεις όμως είναι και οι ποιο ενδιαφέρουσες!

Τα λόγια σου με εμπνέουν!
Θα σου γράψω ένα μικρό ποιηματούδι. Χεχεχεχε.

«Όταν η λογική συνάντησε το συναίσθημα αλληλοκοιτάχτηκαν έντονα.
Ο ένας, αμφισβήτησε τον άλλο.
Ο καθένας, αμφισβήτησε τον εαυτό του.
Μετά, άρχισαν να τρώγονται με νύχια και με δόντια.
Θαρρούσαν ότι πάλευαν για το στεφάνι του νικητή,
Μα δεν ήξεραν, ότι αυτό δεν ήταν ένα αλλά δύο».


Ναι, οι συγκρούσεις είναι πολύ ενδιαφέρουσες, γιατί συχνά οδηγούν σε συνθέσεις στοιχείων που αρχικά έμοιαζαν αντιθετικά.

[weird]

Originally posted by PETRAN

Originally posted by weird
Αν δεν μπορώ να σοβαρευτώ, ενώ θέλω, επειδή βρίσκομαι υπο την επιροή του χιούμορ κάποιου άλλου, πολλά μπορεί να γίνουν...

Δεν έχω αρκετό έλεγχο του εαυτού μου, είμαι ευάλωτη σε αυτόν τον άλλο.

Χμμ (η μμμ λολ) ακούγεται καλό...!:P

Καλέ μου θεραπευτή, μην κουράζεσαι με μένα,
ξέρω τι πας να εκμαιεύσεις.

Η αυτόματη αρνητική σκέψη \" δεν έχω τον απόλυτο έλεγχο του εαυτού μου και της κατάστασης και του άλλου μην σου πω=κίνδυνος/ευάλωτο\" πηγάζει απο ορισμένη δυσλειρουγική πεποίθηση που έχει παγιωθεί μέσα μου και η οποία σχηματίστηκε λόγω ορισμένων βιωμάτων και του τρόπου που εντυπώθηκαν αυτά σαν εσωτερικές νοερές παραστάσεις για τον κόσμο και την πραγματικότητα, σε πρώιμη παιδική ηλικία.
Δυσλειτουργική πεποίθηση = το να μην έχεις τον έλεγχο του εαυτού σου ίσον κίνδυνος / θάνατος.
Μια άλλη δυσλειτουργική μου πεποίθηση, άμεσα συνδεόμενη με αυτή είναι \" Όταν δέχεσαι βοήθεια, αυτό σημαίνει πως είσαι άχρηστη.\"
Ξέρω και πότε δημιουργήθηκαν, με βάση ποιά ερεθίσματα, τα οποία εντυπώθηκαν έτσι μέσα μου.

Αυτά, χωρίς να έχω διαβάσει παρά ελάχιστα για Γ-Σ.
Τα βλέπω απλά,
εγώ τους έχω δώσει δική μου ορολογία, απλά τώρα χρησιμοποιώ τη δική σου για να συνεννοηθούμε;)

Να πάρει Weird με κατάλαβες! Από αυτά που μου λες φαίνεται όντως να έχεις κάνει δουλειά ψυχοθεραπευτικά. Αλήθεια όμως αφού το ξέρεις γιατί δεν το πράττεις? Αφού ξέρεις ότι χάσιμο ελέγχου=όχι κίνδυνος/θάνατος γιατί δεν τον κάνεις? Η έστω να γίνεις ποιο χαλαρή? Η το έχεις πετύχει ήδη αυτό?

Διακρίνω ίχνη μονομέρειας στον τρόπο που έχουν σχηματιστεί οι παγιωμένες πεποιθήσεις που διαμόρφωσαν τα πρέπει σου.

Χαχα οκ ποια είναι αυτά? :P

Ναι, είναι η αλήθεια οτι η μεταβλητή της μονομέρειας μπορεί να δίνει ένα δυνατό αποτέλεσμα στον παράγοντα επιστημονικότητα, αλλά κοστίζει όσον αφορά άλλους παράγοντες, όπως η αλληλεπιδραστικότητα και ο επικοινωνιακός παράγοντας. Συμπερασματικά, ένα υπέροχο κείμενο αξίζει λιγότερο όταν δεν παράγει δυνατό αποτέλεσμα μεταδοτικότητας στον εκάστοτε δέκτη του. Γι αυτό πχ όταν μιλώ με εσένα, προσαρμόζω τη ροή και την ποιότητα του ύφους μου σε ένα κοινό κώδικά που τέθηκε στην πορεία. Στα \"πλαίσια\";))

Ελπίζω να έχω αλλάξει (ελαφρύνει) κάπως το ύφος μου ε? Ακόμα και τα επιστημονικά ελπίζω να είναι ποιο ευκολοδιάβαστα...να πάρει...τόσα...αρκουδάκια και κουκλάκια έχω ποστάρει!

Κλασσική ανάγκη του εγκεφάλου σου να επεξεργαστεί νοητικά τα πάσης φύσεως δεδομένα, κατηγοριωποιώντας τα και θέτοντας ταμπέλες. χεχε

Χεχε η αυτό η...απλά σε πείραζα! emmoo, emmoo :P:P

Τί λες αλλάζουμε ρόλους??
Λοιπόν υπάρχει ένα βιβλίο στο οποίο θα βρεις ενδιαφέρον πιστεύω.
Είναι το \"ο ασθενής που θερπάπευσε τον θερπευτή του\" του Stanley Siegel .
Σου παραθέτω απόσπασμα κριτικής.
\"Στο βιβλίο \"Ο ασθενής που θεράπευσε το θεραπευτή του\" ανατρέπει τις παραδοσιακές θεωρήσεις καθώς προκαλεί τη συμβατική θεραπευτική σκέψη με την ανορθόδοξη προσέγγιση του: Αντί να ταξινομεί τα προβλήματα των πελατών του σε παθολογικές κατηγορίες και να προσπαθεί να τα \"διορθώσει\", τους ενθαρρύνει να εκτιμήσουν την προσαρμοστική ευστροφία τους. Στη διαδικασία αυτή σχεδόν πάντα συμβαίνει κάτι αξιοπρόσεκτο - όπως στην περίπτωση του ζευγαριού που ξεπέρασε τις συγκρούσεις υψώνοντας ένα πραγματικό τείχος στο σπίτι του ή στην ιστορία που έδωσε τον τίτλο στο βιβλίο, όπου ο Siegel υποκινεί μια αντιστροφή των ρόλων για έναν επίμονα επιφυλακτικό πελάτη ο οποίος, εντελώς απροσδόκητα, λύνει το πρόβλημα της θεραπεύτριάς του. Οι δώδεκα αυτές ιστορίες, που συγκινούν, διασκεδάζουν και συγχρόνως προκαλούν τη σκέψη, καταδεικνύουν τις πεποιθήσεις του Siegel πως η θεραπεία είναι ένας δρόμος διπλής κατεύθυνσης, όπου ο θεραπευτής έχει να μάθει πραγματικά όσα και ο ασθενής, και πως η θεραπεία είναι δυνατή μόνο όταν ο θεραπευτής σέβεται αληθινά τους ασθενείς του \"

Ακούγεται ενδιαφέρον βιβλίο...θα το ψάξω! Φυσικά και η σχέση θεραπευτή-θεραπευόμενου είναι διπλή. Πρέπει να είναι μια \"οριζόντια\" και όχι \"κάθετη\" σχέση (που κάποιος είναι από πάνω/κάποιος από κάτω) που και οι 2 αλληλεπιδρούν δυναμικά.


Ναι ας αλλάξουμε ρόλους Weird!

αλά νοητικά =
Διακρίνω μια νοητική σου προκατάληψη όσον αφορά την προσωπική αίσθηση και την διαπροσωπική έκφραση του συναισθηματικού σου τομέα.

Μπορείς να μου μεταφράσεις την δυσλειτουργική πεποίθηση που βρίσκεται απο πίσω?

Βλέπω έπιασες κιόλας δουλειά!


Χαχα βασικά διακρίνεις λάθος, τα τελευταία μου ποστ ήταν full emo!( Απλά πρως το...[χαζο-]χαρούμενο...):P

Σου απαντώ, όπου πιστεύω ότι πρέπει.

Ναι, το έχω ήδη πετύχει μέχρι ενός βαθμού. Επομένως η επίγνωση δεν αρκεί, χρειάζεται και η θέληση για αλλαγή. Κάποιες ατέλειές μου τις αγαπώ τόσο πολύ που δεν θέλω να τις αλλάξω με τίποτα!!;) Εκτός αυτού, το να αλλάξω μια υπέρμετρη άμυνα, δεν σημαίνει να την αφανίσω εντελώς… κοινώς, όταν το επιλέγω, αφήνομαι, μια χαρά, όπως είδες.

Ναι, έχεις χαλαρώσει το ύφος γραφής σου και έγινες πιο άμεσος στην επικοινωνία μας. Θα σου απαντήσω αλα επιστημονικά, χωρίς να είμαι ειδικός, ούτε επιστήμονας χε χε.

Νομίζω ότι τα πρότυπα αντίληψης και επεξεργασίας παραστάσεων που διαθέτει ο εγκέφαλός σου με τη μορφή ενεργοποιούμενων νευρωνικών διασυνδέσεων, έιναι κάπως μονοσήμαντα.


Όσο για το full emo αγαπητέ, εντάξει, μάλλον διαφέρουν τα κριτήριά μας. Πάντως, θα συμφωνήσω με την παρατήρηση ότι, κάτω από την επιστημονική σου μάσκα, κρύβονται ίχνη οργής- χιούμορ-τρυφερότητας. Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα κλινική περίπτωση είσαι:PPP

Γενικότερα, θεωρώ ότι έχεις σε μεγάλο βαθμό διανοητικοποιήσει τα συναισθήματά σου, αλλά φυσικά, μπορεί και να σφάλλω, αυτή είναι καθαρά η δική μου αίσθηση.

Τέλος συνεδρίας χεχε.
Συμφωνώ και επαυξάνω ότι ένας θεραπευτής κερδίζει και ο ίδιος πολλά από τον θεραπευτή του. Πάρτο το βιβλίο, θα σου αρέσει πιστεύω.

[weird]

Σου απαντώ εδώ στο μεγάλο σου ποστ.

Originally posted by PETRAN
Οκ δηλαδή τα συναισθήματά δεν βρίσκονται στον εγκέφαλο? Να σαι σίγουρη ότι εκεί βρίσκονται γιατί-χτύπα ξύλο-αν τραυματιστείς στο λιμβικό/μεταιχμιακό σύστημα η σε μέρη του προμετωπιαίου λοβού να σαι σίγουρη ότι θα γίνεις ένα...ρομποτ...και δεν μιλάμε ρομποτ σαν και μένα λολ...μιλάμε για το αληθινό πράγμα...

Τα συναισθήματα βρίσκονται και στον εγκέφαλο.
Όντως, παλιότερα πίστευαν ότι η λογική σκέψη αντιστοιχούσε στο νου και τα συναισθήματα στο σώμα.
Σήμερα πλέον πιστεύεται ότι το συναίσθημα παράγεται και από το μεταιχμιακό σύστημα - τμήμα του εγκεφάλου αλλά και από το ίδιο το σώμα.

Το μεταιχμιακό σύστημα του ανθρωπίνου εγκεφάλου, αναπτύχθηκε πρωτύτερα από τον νεοφλοιό αυτού, δηλαδή ο συναισθηματικός εγκέφαλος αναπτύχθηκε στον άνθρωπο πριν από τον λογικό εγκέφαλο.

Όσον αφορά τα ίδια τα συναισθήματα και την βιολογική τους αποτύπωση, γνωρίζω ότι τα νευροπεπτίδια, είναι τα μόρια εκείνα που συνδέονται στους υποδοχείς, σε ορισμένα σημεία δηλαδή που βρίσκονται πάνω στη μεμβράνη των κυττάρων μας. Σε κάθε υποδοχέα μπορούν να συνδεθούν ορισμένα μόνο μόρια, ενώ οι χημικές μεταβολές που παράγονται από την εκάστοτε σύνδεση μορίου – υποδοχέα, είναι αυτό που αποκαλούμε συναισθήματα, ψυχικές διαθέσεις, αισθήματα. Αρα ουσιαστικά, το «πάντρεμα» ενός νευροπεπτιδίου με ορισμένο υποδοχέα, προκαλεί το συναίσθημα.
Τα νευροπεπτίδια, έχουν βρεθεί σε διάφορα μέρη τόσο του εγκεφάλου, όσο και του σώματος ( ονομαζόμενα και ως κομβικά σημεία).
Επομένως, στην παραγωγή συναισθημάτων, μετέχει το σύστημα νους – σώμα.
Κατάσταση αρμονίας είναι εκείνη κατά την οποία τα πληροφοριακά μόρια ( νευροδιαβιβαστές και άλλα νευροπεπτίδια, ρέουν ελεύθερα και οι μοριακοί υποδοχείς, είναι ανοιχτοί, διότι αυτό επιτρέπει τον σωστό συντονισμό των διαφόρων συστημάτων του συμπλέγματος νου –σώμα ( ή για να το πούμε πιο φιλοσοφικά, προάγει την εύρεση ισορροπίας).
Το στρες, η ένταση κλπ. αλλοιώνουν την ροή των νευροπεπτιδίων στο αίμα και στο νευρικό μας σύστημα, οπότε εμφανίζονται δυσλειτουργίες. Ειδικότερα, τα νευροπεπτίδια, όταν εμποδίζεται η ροή τους, αποθηκεύονται στο κυτταρικό επίπεδο. Πρόκειται για τα λεγόμενα απωθημένα ή καταπιεσμένα συναισθήματα, τα οποία δημιουργούν σωματικές εντάσεις κ.α.
Στα απωθημένα συναισθήματα, δεν είναι έυκολο να αποκτήσουμε πρόσβαση.
Προσωπική μου άποψη, από αυτά που έχω βιώσει, είναι ότι χρειάζεται η κατάλληλη ( βιωματική) διεργασία για να εντοπιστούν και να αποφορτιστούν( και όχι μόνο), εκφραζόμενα, τα καταπιεσμένα μας συναισθήματα.

Και τι ακριβώς είναι η \"ψυχή\" και το \"πνεύμα\"? Μιλάμε για θρησκευτικά πιστεύω? Πραματικά δεν καταλαβαίνω τι είναι η ψυχή και το πνεύμα πέρα από θρησκευτικές δοξασίες...που έμμεσα φυσικά σαν \"πεποιθήσεις\" μπορούν να έχουν πολύ δυνατές επιρροές στον ψυχισμό χε...

Χμμμ, με ρωτάς τι είναι η ψυχή και το πνεύμα… δεν μπορώ να στα αποδείξω επικαλούμενη επιστημονικά πειράματα, ούτε να σου τα εξηγήσω. Υπάρχουν έννοιες που δεν «καταλαβαίνονται» γνωστικά, απλά νιώθονται. Οπότε δεν έχει νόημα και να συζητάμε πάνω σε θέματα απόδειξής τους. Φυσικά ο καθένας πιστεύει ως σωστό αυτό που καταλαβαίνει ή νιώθει ο ίδιος ( αν και , είμαι υπέρ της αυτό-αμφισβήτησης, γιατί όπως είπες κι εσύ, στην φιλοσοφία της λογικής υπάρχει το λάθος \"appeal to belief\").

Και ποιος λέει ότι είναι η αληθινή ανθρώπινη επαφή που λειτουργεί θεραπευτικά και όχι το πιστεύω που έχεις για το ότι η αληθινή ανθρώπινη επαφή λειτουργεί θεραπευτικά? Ποιος λέει ότι είναι η ανθρώπινη επαφή με αυτές τις ποιότητες που αναφέρεις (ανάπτυξη δεσμού εμπιστοσύνης, κατανόησης κλπ.) που θεραπεύουν, και όχι οι σκέψεις σου που αλλάζουν δραστικά κατά την διάρκεια αυτής της θεραπείας?Θέλω να σου πω ότι δεν μπορείς να διαχωρίσεις αυτά που μου είπες από τις πεποιθήσεις και τις προκαταλήψεις γιατί όλα αυτά είναι αλληλένδετα.
Αλήθεια, αν ήταν έτσι, άνθρωποι με διάφορα προβλήματα δεν θα γιατρευόντουσαν αυτόματα αν άρχισαν να συνάπτουν υγιείς ανθρώπινες επαφές? Γιατί αυτό απλά δεν συμβαίνει. Δυστυχώς η ανθρώπινη επαφή και μόνο δεν φτάνει για να θεραπεύσει μια κρίση πανικού η μια κατάθλιψη. Μήπως είναι λοιπόν το γεγονός, ότι μέσα σε μια τέτοια θεραπευτική σχέση αναπτύσσεις τέτοιες καινούργιες ποιο \"υγιείς\" πεοιθήσεις και σκέψεις (δες την επόμενη παράγραφο για την άμεση αλληλένδετη σχέση σκέψης και συναισθήματος) που με την σειρά τους φέρνουν τις αλλαγές? θυμάμαι την ταινεία \"Ανάλυσε Το\". Ο Θεραπευτής έλεγε κάποια κουτά πράγματα για τον Robert De Niro, και ο (ποιο αμόρφωτος και χαζούλης) gangster Robert De Niro, νομίζοντας ότι ακριβώς χτύπησε το πρόβλημα ενθουσιασμένος έλεγε \"γιατρέ μου είσαι φοβερός! να σε φιλήσω!\"

Η ανθρώπινη επαφή φυσικά και λειτουργεί θεραπευτικά. Υπάρχει μια δύναμη, η δύναμη του «μαζί» ή πιο επιστημονικά, η δύναμη της συνένωσης και της συνθέσεως. Αυτή η δύναμη, βρίσκεται παντού διάχυτη στην φύση, κι αν γυρίσεις το βλέμμα σου και κοιτάξεις, θα την δεις. Είναι η δύναμη της συνοχής. Το πλησίασμα, η ένωση, είναι πηγή κάθε εξέλιξης και δημιουργίας. Η ίδια η μεγάλη έκρηξη προκλήθηκε από την έντονη συσπείρωση διαφόρων συμπαντικών στοιχείων ( σύντηξη), τα οποία τώρα διαστέλλονται για να ενωθούν πάλι σε ένα νέο σύμπαν που θα γεννηθεί στο απώτερο μέλλον. Γενικά οι δυνάμεις της σύνθεσης, του πλησιάσματος, της επαφής, κατά τη γνώμη μου είναι αδιαμφισβήτητες. Άλλο τόσο, υπάρχουν γύρω μας οι δυνάμεις της διάσπασης και της απώθησης ( το ηλιακό μας σύστημα δεν είναι παρά μια νησίδα μέσα στο σύμπλεγμα των αλληλοαπωθούμενων συμπαντικών μεγεθών- νησίδα στα πλαίσια της οποίας όμως κάνουν και πάλι την εμφάνισή τους δυνάμεις έλξεις και συνοχής! Και ιδού ο νόμος των αντιθέσεων που φέρουν μέσα τους την δημιουργία.).
Επειδή ξέφυγα λίγο και θα μου θυμώσεις. Οι υγιείς ανθρώπινες επαφές, είναι πιστεύω ένας από τους ουσιώδεις παράγοντες για την ψυχική υγεία του ατόμου. Το σχεσιακό περιβάλλον ενός ατόμου με ορισμένη ψυχοπαθολογία, είναι σε πολλές περιπτώσεις προβληματικό.
Η ανθρώπινη επαφή ίσως να μην είναι αποκλειστικός παράγοντας της ίασης, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν είναι αναγκαίος παράγοντας αυτής.
Γενικά, κατά την προσωπική μου γνώμη και αντίληψη, καλό είναι η «δουλειά» να γίνεται και στο προσωπικό και στο διαπροσωπικό επίπεδο.
Ωστόσο, δεν θέλω να σου επιβάλλω τίποτα, αυτή είναι η άποψή μου και σέβομαι ότι η δική σου είναι απλά διαφορετική.
Τέλος, αναφέρεις ότι « θα γιατρευόντουσαν αυτόματα», επέτρεψε μου ωστόσο να σου επιστήσω την προσοχή σε κάτι.
Το να επέλθει η ίαση πρώτα, είναι απαιτούμενο προκειμένου να χαρείς την υγεία ( τις υγιείς σχέσεις, την υγιεινή τροφή). Το πώς θα επέλθει η ίαση όμως, αυτό, είναι το κομμάτι της θεραπείας και απαιτεί κάτι παραπάνω από το να παρέχονται στον οργανισμό, όλα όσα θα του αρκούσαν, αν βρισκόταν σε κατάσταση υγείας ( πχ. υγιείς ανθρώπινες επαφές, υγιεινή διατροφή).

Ο μύθος ότι η σκέψη (λογική) και το συναίσθημα είναι διαφορετικά έχει μείνει από τον Αριστοτέλη που πίστευε ότι η σκέψη έχει την βάση της στον εγκέφαλο και το συναίσθημα στην καρδιά, κάτι που λέμε μέχρι σήμερα (\"follow your heart\",\" Ακου την Καρδιά σου\" κλπ...Ο Αριστοτέλης το είχε συμπεράνει αυτό γιατί το έντονο συναίσθημα εκφράζονταν με αλλαγές στον καρδιακό ρυθμό, κάτι που φυσικά συμβαίνει αλλά για άλλους λόγους)To ότι η σκέψη και τα συναισθήματα είναι αλληλένδετα έχει αποδειχθεί σε αρκετές πειραματικές μελέτες,, την ποιο γνωστή αυτή των Singer και Schacther αλλά δεν θα μπω σε λεπτομέρειες όμως γιατί είναι πολλή τεχνική.

Το να διακρίνω τον νου με το συναίσθημα, δεν σημαίνει ότι υποστηρίζω πως το συναίσθημα κατοικεί στην καρδιά, ή ότι αυτά τα δύο δεν αλληλεπιδρούν στενά, με την έννοια ότι οι σκέψεις και τα συναισθήματα λειτουργούν αμφίδρομα, καθώς το ένα μπορεί να δημιουργήσει το άλλο . Ωστόσο αυτά τα δύο δεν ταυτίζονται. Το σύνηθες είναι ότι ο συνειδητός νους δεν νιώθει τα συναισθήματα.
Σίγουρα, καθώς το σύστημα σώμα- νους, είναι ενιαίο, η εξέλιξη της νόησης και της δομής του εγκεφάλου επηρεάζει και την εξέλιξη των συναισθημάτων, χωρίς όμως να συνεπάγεται αυτό την ταύτιση των δύο εννοιών. ( μεταξύ τους δε, υπάρχει σχέση αμφίδρομου ετεροκαθορισμού).

Η Ψυχαναλυτική/Freuδική άποψη που λες όμως ότι κάποια \"θαμένα\" πράγματα (όπως καταπιεσμένες σκέψεις/συναισθήματα, η μυστικότητα, η ψυχολογική κατάσταση που δεν εκδηλώθηκε) μπορούν να οδηγήσουν σε μια ψυχοπαθολογία έχουν βρει και μοντέρνα επιστημονική στήριξη από τον φοβερό ψυχολόγο Daniel Wegner που τα ονόμασε όλα αυτά \"Καταστολή Σκέψης\". O Wegner, χρησιμοποιώντας-σαν μοντέρνος ψυχολόγος-την θετικιστική/εμπειρική μέθοδο και μιλώντας την \"γνωστική γλώσσα\", απέδειξε μερικά ψυχαναλυτικά concepts και στο εργαστήριο, όπως το ότι αν δεν σκέφτεσαι κάτι, τόσο ποιο πολύ αυτό έρχεται στο προσκήνιο και σε επηρεάζει (\"Μην Σκεφτείτε Μια Λευκή Αρκούδα\"-ωπ την σκεφτήκατε!), καθώς και το ότι η βούληση δεν είναι συνειδητή αλλά ασυνείδητη. Τον θεωρώ τρομερά πρωτοποριακό ερευνητή, που η συμβολή του δεν χωράει να αναπτυχθεί εδώ μέσα. Ίσως αν υπάρχει ενδιαφέρον να κάνω ένα θρεντ στο \"Γενικά\" χε. Αν και δεν έχει εξακριβωθεί λεπτομερειακώς η σχέση αυτών με την ψυχοπαθολογία σίγουρα υπάρχουν σύνδεσμοι. Τώρα βέβαια δεν ξέρω πόσο βοηθάει την κατάσταση αν καταλάβεις το πως προκλήθηκαν, δηλαδή ποιες σκέψεις καταπιέστηκαν, πότε, κλπ.

Οσο για τα θαμμένα/ απωθημένα συναισθήματα, το καίριο είναι να τα «καταλάβει» κανείς με την συναισθηματική και όχι με την διανοητική του λογική, και να τα επαναβιώσει, μετατρέποντάς τα έτσι σε πιο λειτουργικά συναισθήματα και συνακόλουθα, πεποιθήσεις. Δίνω μεγάλη βάση στο βιωματικό στοιχείο και την εκδραμάτιση ( κι όχι στην απλή σωκρατικού τύπου εκμαίευση που αναφέρεις) διότι πέρα από το να τα αντιληφθεί κανείς γνωστικά, καλό είναι να μπει μέσα τους συγκινησιακά, συναισθηματικά, βιωματικά. Αυτή είναι η βαθύτερη φύση της δουλειάς, με τα βαθύτερα αποτελέσματα.

Ανέφερα και στο προηγούμενο ποστ μου ότι ουδέποτε έχει ειπωθεί/ανακαλυφθεί ότι το \"σκάλισμα του παρελθόντος\" γιατρεύει. Στο προηγούμενο θρεντ είχα φέρει το παράδειγμα του αυτοκινήτου που φεύγει από τον δρόμο και ο οδηγός κρέμεται από ένα κλαράκι. Αλήθεια πως βοηθάει εκείνη την στιγμή το άτομο αν κάποιος του πει από πάνω ότι ο δρόμος σε εκείνο το σημείο είχε λάδια και το ότι εκείνος πάτησε ποιο πολύ το γκάζι γιατί θυμήθηκε την μητέρα του που πάντα τον κρητίκαρε γιατί αργούσε στα ραντεβού του? Σίγουρα μια τετοια γνώση θα τον κάνει να μην ξαναεπαναλάβει το ίδιο λάθος (η μάλλον θα μειώσει την πιθανότητα) αλλά δεν θα τον βοηθήσει να σκαρφαλώσει εκείνη την στιγμή τους βράχους. Σίγουρα βοηθάει το να ξέρει που να πάει, αλλά πρώτα από όλα πρέπει να βάλει δυνάμεις και να αντιμετωπίσει την κατάσταση κάτι που δεν έχει να κάνει με βαθύτερες γνώσεις. Πραγματικά, δεν έχω ακούσει ποτέ καποιος να θεραπεύεται-έτσι σαν από θαύμα-από κρίσεις πανικού, από κατάθλιψη η από ανορεξία νερβόζα επειδή σε μια φάση είχε το \"a-ha moment\" (που περιγράφεις και εσύ η ίδια-λέξεις που σε κάνουν σε μια στιγμή να καταλάβεις...) με τον/την θεραπευτή του και κατάλαβε τα βαθύτερα αίτια πίσω από αυτές. Σίγουρα βοηθάνε αλλά δεν υπάρχει κανένα στοιχείο ότι θεραπεύουνε.

Συμφωνώ ότι εν τω μέσω μιας κρίσης, η δουλειά πρέπει να γίνεται σε διάφορα επίπεδα, γι αυτό και είμαι υπέρ της συνδυαστικής μεθόδου. Έτσι, όπως λες κι εσύ, πρώτα από όλα πρέπει να βρει έναν τρόπο για να αντιμετωπίσει την κατάσταση, ενδυναμώνοντας τον εαυτό του, και μετά, να αποκτήσει την γνώση του πώς οδηγήθηκε και γιατί σε αυτή την κατάσταση, κάνοντάς την εμπειρία που θα του μάθει το «μάθημά» του.
Οσο για το aha moment, το έζησα μόνη μου σαν ξαφνική έκλαμψη- συνειδητοποίηση ενός συμπτώματος ή μιας κατάστασης ή κάποιας συμπεριφοράς μου, που ήταν εκεί κι απλά εγώ μέχρι τότε δεν άντεχα να τα δω.
Τέλος, σχετικά με τις εύστοχες λέξεις του θεραπευτή, δεν θεραπεύουν αυτές, αλλά, εν τω μέσω μιας ολόκληρης διεργασίας που γίνεται, προωθούν και εξελίσσουν καίρια την δουλειά, με το να δίνουν την κατάλληλη ώθηση.



Η συζήτησή μας με έκανε να σκεφτώ βαθύτερα κάποια πράγματα.
Εντάξει, έχουμε τις διαφωνίες μας, αλλά, πάντα δεν θ α υπάρχουν αυτές??
Δεν ξέρω κανένα καθολικά και αδιαμφισβήτητα σωστό πράγμα.
;)

[Παστελι]

Να ρωτησω και γω κατι?Με την διαταραχη πανικου και το αγχοσ και καταθλυψη υπαρχει περιπτωση καποιος να παεθ βλαβη στον εγκεφαλο?

[weird]

Originally posted by panikoula
Να ρωτησω και γω κατι?Με την διαταραχη πανικου και το αγχοσ και καταθλυψη υπαρχει περιπτωση καποιος να παεθ βλαβη στον εγκεφαλο?

Μαρία μου,
οχι, δεν νομίζω το άγχος και οι πανικοί να δημιουργούν εγκεφαλικές βλάβες.

[weird]

Originally posted by weird

Originally posted by panikoula
Να ρωτησω και γω κατι?Με την διαταραχη πανικου και το αγχοσ και καταθλυψη υπαρχει περιπτωση καποιος να παεθ βλαβη στον εγκεφαλο?

Μαρία μου,
οχι, δεν νομίζω το άγχος και οι πανικοί να δημιουργούν εγκεφαλικές βλάβες.

Βασικά Μαρία, ακόμα με προβληματίζει η ερώτηση που έθεσες, που την θεωρώ πολύ εύστοχη..
Και πλέον, η απάντησή μου, χωρίς να είμαι ειδικός, έχει αλλάξει.

Αν δεχτούμε οτι η κατάθλιψη, ή το άγχος ή ο πανικός είναι καταστάσεις που μας προδιαθέτουν να χρησιμοποιούμε ορισμένες περιοχές - νευρωνικά δίκτυα του εγκεφάλου μας, σε καθημερινή βάση, πολύ συχνότερα, απο ότι κάναμε όταν ήμασταν υγιείς, τότε, δεδομένου οτι ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ένα εύπλαστο όργανο, ο τρόπος λειτουργίας του, σίγουρα θα επηρεαζόταν και άρα, κατά κάποιο τρόπο, η δομή των ενεργοποιούμενων διασυνδέσεων.

Ωστόσο, δεν ξέρω αν αυτή την αλλαγή θα την αποκαλούσε κανείς \"βλάβη\" ή \"μεταβολή\".
Ούτε ξέρω αν ήταν αυτή η \"μεταβολή\" που επακολούθησε το άγχος και τους πανικούς ( αποτέλεσμα) ή αν προυπήρχε και βόήθησε στην ανάπτυξή τους ( σαν ένα, μεταξύ άλλων, αίτιο).

[arts]

Γεια σας
TextText θα ηθελα να παραθεσω και την δικη μου αντιληψη πανω στα πολυ ενδιαφεροντα ζητηματα που περιγραφετε και θα με ενδιεφεραν τα σχολια σας...

...\"Εφοσον υποθέτουμε πως και τα δύο είναι γεγονότα που συμβαίνουν τότε η ψυχή είναι υπαρκτή εφόσον η ανυπαρξία της διαστρεβλώνει τον κόσμο και την αντίληψη του ατόμου για αυτόν και τον ίδιο.\"... Text ΣΥΜΦΩΝΩ?

Σε ποιο ρομαντική μορφή τώρα. Καταρχάς είμαστε ύλη.

Αποψη μου: TextΚΑΤΑΡΧΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑ (συγχρονισμενη κατα τροπο που να δημιουργει αυτο το \"συνολο\" που αντιλαμβανομαστε και περιγραφουμε σαν \"ψυχη\")

Κατα δεύτερον μπορούμε να παράγουμε και ύλη αλλά και κάτι περισσότερο απο ύλη (αναμνήσεις, όνειρα για το μέλλον κτλ.) . Η ζωή δεν είναι το πριν ούτε το μετά αλλά το τώρα. ΣΥΜΦΩΝΩ? ...Απλώς δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τον χρόνο και αυτό απο μόνο του αποκαλύπτει τους περιορισμούς του ανθρώπου να αποδεχτεί με πλήρη συνείδηση οτι είμαστε κάτι παραπάνω απο κρέατα.. [/quote] TextText ΑΠΟΡΙΕΣ/Σχολια/ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ: ΜΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΛΙΚΩΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΑΝ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΣΥΜΠΑΝ?\'Η ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΣΧΕΤΙΚΟ, ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΙΝΟΗΣΕΙ ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΟΡΙΟΘΕΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ./ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ ΠΑΝΤΩΣ ΛΕΝΕ ΟΤΙ Η ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!...


Wellcome Vince!

Δέχομαι απόλυτα την ύπαρξη της ψυχής, η την ψυχή, σαν λέξη για να περιγράξουμε την λειτουργία του εγκεφάλου. Ψυχή=Λειτουργία του εγκεφάλου, οπότε και μπορώ να δω την σχιζοφρένεια από ένα τέτοιο πρίσμα.


Αυτό που δεν μπορώ να δεχτώ με τίποτα-και ούτε υπάρχουν στοιχεία ότι συμβαίνει-είναι ότι η ψυχή είναι κάτι το αυλο που \"ρέει\" μέσα στο σώμα και όταν πεθαίνεις φεύγει και πάει βόλτα. TextTextΑΠΟΨΗ ΜΟΥ: ΑΝ ΔΕΧΤΟΥΜΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΝΤΩΣ ΕΝΑ ΑΘΡΟΙΣΜΑ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΠΟΥ ΣΥΓΚΡΟΤΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΨΥΧΗ (ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΖΟΥΜΕ ΨΥΧΗ), ΤΟΤΕ ΣΙΓΟΥΡΑ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ, ΑΛΛΑΖΕΙ ΜΟΡΦΕΣ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ. ΕΠΙΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΥΛΙΚΟ ΣΩΜΑ(ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΕΜΒΙΑ ΟΝΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ), ΤΟΤΕ ΜΑΛΛΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΠΑΕΙ ΒΟΛΤΑ ΚΑΠΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ... ΛΕΩ ΕΓΩ ΤΩΡΑ... ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΛΕΤΕ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΥΤΟ? Αυτό μάλιστα ούτε η χριστιανική πίστη το υποστηρίζει, παρ\'όλα αυτά πολλοί χριστιανοί πιστεύουν ότι άποιος πεθαίνει πάει στον \"ουρανό\" (=στον παράδεισο) και μάλιστα κάνουν και προσευχές για να τους \"ακούσουν\" οι νεκροί συγγενείς τους στον ουρανό κλπ. Αυτό απλά είναι λάθος! Σύμφωνα με τον χριστιανισμό ούτε καταλαβαίνουν, ούτε συνειδητοποιούν, ούτε πάνε κάπου οι νεκροί, μέχρι την μέρα της κρίσεως \"στο τέλος του χρόνου\"-whatever that means-όπου θα υπάρξει come-back των \"καλών\" ανθρώπων με new-&-improved-immortal σώμα. TextTextText...ΚΑΛΑ, ΑΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! ΒΟΗΘΟΥΝ ΩΣ ΕΝΑ ΒΑΘΜΟ (ΙΣΩΣ, ΔΙΟΤΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΑΡΝΗΤΙΚΑ) ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΜΑΣ ΣΤΗΡΙΞΗ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΜΑΣ ΣΤΗ ΓΗ, ΑΛΛΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΦΤΑΝΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΕΙΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΛΠ... ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ... ΚΑΙ Η ΙΔΕΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ ΣΕ ΥΛΙΚΟ/ΓΗΙΝΟ ΕΠΙΠΕΔΟ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΝΕΦΙΚΤΗ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΦΟΡΗΤΑ ΒΑΡΕΤΗ, ΑΝ ΥΠΗΡΧΕ, ΛΕΩ ΕΓΩ ΤΩΡΑ...

Δηλαδή θέλω να πω

λειτουργία εγκεφάλου=ψυχή (=εμπειρία, συνείδηση)TextTextText = ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΝΑΙ, ΑΛΛΑ, ΑΥΤΑ=ΨΥΧΗ? ΓΙΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ?

δυσλειτουργία εγκεφάλου=δυσλειτουργική ψυχή ΜΑΛΛΟΝ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΣΩΜΑ, ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΓΩ...

(=διαστρεβλωμένη γνώση, συνείδηση π.χ. βλάβη στον ινιακό λοβό προκαλεί οπτική αγνωσία, βλάβη στον ιπποκαμπο=αμνησία, βλάβη στους πρόσθιους λοβούς από μειωμένες αναστολές μέχρι σχιζοφρένεια κλπ.)

μη-λειτουργία εγκεφάλου=όχι ψυχή (=όχι εμπειρία, όχι συνείδηση) TextTextTextText ΜΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ==> ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΗ ΨΥΧΗ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ. ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΨΥΧΗ! ΚΑΠΟΥ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΑΠΟΚΟΜΙΖΕΙ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΟΜΙΣΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΤΗΣ...ΕΤΣΙ ΛΕΩ ΕΓΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ... ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΜΕ ΒΟΛΕΥΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ... ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΛΕΤΕ?/quote]

ΕΠΙΣΗΣ, ΟΠΩΣ ΛΕΝΕ ΠΑΛΙ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ, ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΩΣ =0! ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΟΛΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΜΙΖΟΥΝ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΚΑΠΟΥ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ! ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΑΤΙ ΤΕΛΙΚΩΣ? ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΝΤΟΡΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΜΑΣ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΜΗΔΕΝ? ΠΟΙΟ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟ ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ? Μηπως η απαντηση τελικως βρισκεται στην εξερευνηση και το ορισμο αυτου του μηδενος? Ειναι οντως αυτο το μηδεν το απολυτο τιποτα, ή μηπως αυτο ειναι το απολυτο ...Ολον, αυτο δηλαδη που και εμεις και οι θρησκειες αντιλαμβανομαστε και ονομαζουμε σαν ΘΕΟ? Παιζει βεβαια να ειναι απλως ενα κομματι του Θεου κι\'αυτο το μηδεν, μαζι με πολλα αλλα τετοια μηδενικα... Τι να πω κι εγω? μια απλη και ταπεινη ανθρωπινη υπαρξη ειμαι που κατακλυζομαι απο πληροφοριες και σκεψεις και παραλληλα προσπαθω να επιβιωσω, χωρις να γνωριζω γιατι, πανω στη Γη...Αυτα...και καλη σας μερα.

[weird]

Καλωσόρισες Αρτς!!!
Είμαστε ανοιχτοί σε όλους όσους θέλουν να εμπλουτίσουν τη συζήτηση:)
Θέλω να σκεφτώ πάνω στα ζητήματα που έθεσες και να σου απαντησω προσεκτικά.