Περί θεραπείας και άλλες συζητήσεις. - Page 3
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 3 of 46 FirstFirst 1234513 ... LastLast
Results 31 to 45 of 683
  1. #31
    Banned
    Join Date
    May 2004
    Location
    στις στεπες του Καυκασου
    Posts
    10,933
    εγω παντως δεν βγαζω ακρη.

  2. #32
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2005
    Posts
    4,999
    Originally posted by vince

    Στην κορυφή του βουνού δεν φτάνουν όλοι και πάντα αλλά όσοι φτάνουν αυτές τις λίγες στιγμές θα νιώσουν την μοναξία και την παγωμάρα να τους διαπερνά. Παρόλο που μπορεί να φτάσει κάποιος να δει τα πράγματα απο ψηλά, δεν θα κερδίσει κανένα έπαθλο στο τέλος της αναρρίχησης του παρα μόνο λίγες στιγμές περηφάνιας...και μερικά σπάνια λουλούδια που ζουν μόνο εκεί ψηλά.


    ................


    Απλά θα έλεγα πως δεν επέλεξα να ρίξω το κέρμα και ότι βγει (κορόνα η γράμματα). Αντιθέτως δεν άφησα κανέναν εαυτό στο έλεος και την δεινή της τύχης, επέλεξα να μάθω και να προσπαθήσω...καταρχάς με το να ακούσω τους άλλους και στην συνέχεια να μιλήσω. Να δεχτώ ανθρώπους στην ζωή μου, τέρατα και αμνούς. Να συνυπάρξω.
    Vince
    είναι απο τις φορές εκείνες που τα λόγια σου,
    με αγγίζουν με έναν τρόπο τόσο ιδιαίτερο,
    που νιώθω, τί ίδιαίτερο πλάσμα είσαι.
    Ίσως είναι η ευγένεια της ψυχής σου
    ή η θλιμμένη ομορφιά που μου αποπνέει,
    αλλά πάντως, όταν ανοίγεσαι έτσι,
    κάτι μέσα μου σαλεύει.
    Σ ευχαριστώ για το μοίρασμά σου,
    εδώ, δημόσια.
    Μπορεί κι άλλες μοναχικές ψυχές να το δουν
    και να νιώσουν ένα ψίγμα συντροφίας
    στις παγωμένες ώρες της αναρρίχησής τους...

    Γενικότερα, θέλω να σου πω οτι
    τρέφω ένα βαθύ σεβασμό τέτοιο,
    που σκύβω το κεφάλι,
    στους ανθρώπους εκείνους που πέρπάτησαν στο χείλος του γκρεμού και σε δύσβατες βουνοκορφές
    και άντεξαν να προχωρήσουν παρακάτω
    κρατώντας συνάμα μέσα τους,
    μαζί με τις εκδορές τους,
    όλη την ομορφιά της ψυχής τους
    και κάτι σπάνια λουλούδια που συνάντησαν
    στο διάβα τους.
    Να σαι καλά.
    Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.

  3. #33
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2005
    Posts
    4,999
    Originally posted by krino
    εγω παντως δεν βγαζω ακρη.
    Κρινάκι μου:)))
    τα κεφαλαία γράμματα μόνο διάβασε, αυτά είναι του παιδιού.
    Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.

  4. #34
    Junior Member
    Join Date
    Apr 2009
    Posts
    10
    Εγραψα λιγο βιαστικα και μπερδεμενα, sorry, το καταλαβαινω κι εγω τωρα. Οι σκεψεις μου αυτες αφορουν σε ενα προηγουμενο μηνυμα του PETRAN αλλα θα ηθελα να ακουσω και την αποψη σου weird διοτι στις λιγες μερες που επισκεπτομαι αυτον τον χωρο και ετυχε να σε διαβασω εχω μεινει καταπληκτη (με την θετικη εννοια) με τον τροπο σκεψης σου, την γραφη σου, το ποσο εχεις εμβαθυνει στην ανθρωπινη φυση κλπ...κλπ... Μια μικρη ενσταση εχω: οτι ισως εχεις επικεντρωθει πολυ στο \"δεντρο\" και αδιαφορεις λιγο για το \"δασος\", ή επιλεγεις να αδιαφορεις δεν ξερω, ή τελος παντων αυτη την αισθηση εχω εγω απο τα οσα δικα σου εχω διαβασει μεχρι στιγμης...Ακομα κι ετσι ομως, παραθετεις πολυ χρησιμες σκεψεις και εργαλεια για την κατανοηση του...\"δεντρου\" και αρα ειναι πολυ χρησιμη η παρουσια σου. Σε ευχαριστω γι\'αυτο.

  5. #35
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2007
    Posts
    3,623
    Originally posted by weird




    Τα συναισθήματα βρίσκονται και στον εγκέφαλο.
    Όντως, παλιότερα πίστευαν ότι η λογική σκέψη αντιστοιχούσε στο νου και τα συναισθήματα στο σώμα.
    Σήμερα πλέον πιστεύεται ότι το συναίσθημα παράγεται και από το μεταιχμιακό σύστημα - τμήμα του εγκεφάλου αλλά και από το ίδιο το σώμα.

    Το μεταιχμιακό σύστημα του ανθρωπίνου εγκεφάλου, αναπτύχθηκε πρωτύτερα από τον νεοφλοιό αυτού, δηλαδή ο συναισθηματικός εγκέφαλος αναπτύχθηκε στον άνθρωπο πριν από τον λογικό εγκέφαλο.

    Όσον αφορά τα ίδια τα συναισθήματα και την βιολογική τους αποτύπωση, γνωρίζω ότι τα νευροπεπτίδια, είναι τα μόρια εκείνα που συνδέονται στους υποδοχείς, σε ορισμένα σημεία δηλαδή που βρίσκονται πάνω στη μεμβράνη των κυττάρων μας. Σε κάθε υποδοχέα μπορούν να συνδεθούν ορισμένα μόνο μόρια, ενώ οι χημικές μεταβολές που παράγονται από την εκάστοτε σύνδεση μορίου – υποδοχέα, είναι αυτό που αποκαλούμε συναισθήματα, ψυχικές διαθέσεις, αισθήματα. Αρα ουσιαστικά, το «πάντρεμα» ενός νευροπεπτιδίου με ορισμένο υποδοχέα, προκαλεί το συναίσθημα.
    Τα νευροπεπτίδια, έχουν βρεθεί σε διάφορα μέρη τόσο του εγκεφάλου, όσο και του σώματος ( ονομαζόμενα και ως κομβικά σημεία).
    Επομένως, στην παραγωγή συναισθημάτων, μετέχει το σύστημα νους – σώμα.
    Κατάσταση αρμονίας είναι εκείνη κατά την οποία τα πληροφοριακά μόρια ( νευροδιαβιβαστές και άλλα νευροπεπτίδια, ρέουν ελεύθερα και οι μοριακοί υποδοχείς, είναι ανοιχτοί, διότι αυτό επιτρέπει τον σωστό συντονισμό των διαφόρων συστημάτων του συμπλέγματος νου –σώμα ( ή για να το πούμε πιο φιλοσοφικά, προάγει την εύρεση ισορροπίας).
    Το στρες, η ένταση κλπ. αλλοιώνουν την ροή των νευροπεπτιδίων στο αίμα και στο νευρικό μας σύστημα, οπότε εμφανίζονται δυσλειτουργίες. Ειδικότερα, τα νευροπεπτίδια, όταν εμποδίζεται η ροή τους, αποθηκεύονται στο κυτταρικό επίπεδο. Πρόκειται για τα λεγόμενα απωθημένα ή καταπιεσμένα συναισθήματα, τα οποία δημιουργούν σωματικές εντάσεις κ.α.
    Στα απωθημένα συναισθήματα, δεν είναι έυκολο να αποκτήσουμε πρόσβαση.
    Προσωπική μου άποψη, από αυτά που έχω βιώσει, είναι ότι χρειάζεται η κατάλληλη ( βιωματική) διεργασία για να εντοπιστούν και να αποφορτιστούν( και όχι μόνο), εκφραζόμενα, τα καταπιεσμένα μας συναισθήματα.

    PETRAN Strikes back hah!


    Ναι Weird, το μεταιχμιακό σύστημα είναι ποιο \"παλιό\" εξελικτηκά\" και μάλιστα άρχισε να εξελίσεται σαν προέκταση του μέρους που αντιλαμβανόταν την όσφρηση/γεύση (\"γλυκά\" και \"πικρά\" συναισθήματα χε...).

    Το θέμα είναι ότι το λιμβικό/μεταιχμιακό σύστημα δεν εξελίχτηκε εως ένα σημείο και μετά σταμάτησε, για να εξελιχθεί ο \"απο-πάνω\" νεο-φλοιός. Τα 2 αυτά (παλαιο-φλοιός/μεταιχμιακό σύστημα και νεο-φλοιός)΄συν-εξελίσονταν μαζί, δηλαδή άρχισαν να γίνονται όλο και ποιο \"πλούσια\" μαζί και όλο να αυξάνονται οι συνδέσεις και οι επικοινωνίες μεταξύ τους. Αυτό έξηγεί το πλούσιο συναισθηματικό ρεπερτόριο του ανθρώπου και ότι χωρίς την ανώτερη σκέψη ΔΕΝ μπορεί να υπάρχει πλούσιο συναίσθημα, όπως άλλωστε εξήγησα και στο προηγούμενο ποστ για το πως δημιουργούνται τα ποιο σύνθετα συναισθήματα όπως η \"νοσταλγία\", το \"μίσος\", η \"ντροπή\" κλπ.


    Αυτό με τα νευροπεπτίδια και ότι τα συναισθήματα δημιουργούνται όταν εφάπτονται στο κύτταρο και ότι μαζεύονται και μετά κάνουν απωθημένα συναισθήματα είναι απλά λάθος, που το άκουσες αυτό πάλι λολ? Αυτό τον τομέα τον ονομάζω \"παρα-φυσιολογία\" (ανάλογο με το παρα-ψυχολογία λολ)


    Το ότι τα νευρικά κύτταρα (νευρώνες) λειτουργούν με νευροδιαβίβαστες, όπου διασχίζουν το \"συναπτικό κενό\" για να κολλήσουν στη \"μετασυναπτική μεμβράνη\" του επόμενου νευρώνα και έτσι να τον ενεργοποιήσουν είναι η βάση για το πως λειτουργεί το Νευρικό Σύστημα. Δηλαδή δεν γίνεται αυτό μόνο για τα συναισθήματα γίνεται παντού, από το πρως τα που κινείς το χέρι σου μέχρι το πως σκέφτεσαι για το τι θα γράψεις στο e-psychology. Είτε πρόκειται για συναισθήματα, είτε πρόκειται για κίνηση του χεριού, είτε πρόκειται για παραγωγή γλώσσας, όλα αυτά τα γεγονότα δεν είναι το αποτέλεσμα-και-μόνο της προσκόλλησης ενός νευροδιαβιβαστή στο κύτταρο (νευρώνα). Είναι αποτέλεσμα χιλιάδων η μάλλον εκατομμυρίων κυττάρων-νευρώνων που επικοινωνούν μεταξύ τους με πολύπλοκους τρόπους. Η εμπειρία αναδύεται μέσα από αυτή την πολύπλοκη νευρωνική συνεργασία, με τους νευροδιαβιβαστές να έχουν απλά τον ρόλο \"αγγελιοφόρου\" μεταξύ των νευρώνων, \'οχι τον ρόλο του \"ενεργοποιητή εμπεριρων/συναισθημάτων\" την στιγμή που αφάπτονται.


    Τα νευροπεπτίδια (όπως η ενδορφίνη, το GABA και η ουσία p κ.α.) αν και υπάρχουν σαν νευροδιαβιβαστές στο μεταιχμιακό σύστημα, φυσικά δεν είναι τα μόνα. Εξίσου συχνα-αν όχι και ποιο συχνά- είναι οι \"βιογενείς αμίνες\" όπως η ντοπαμίνη, η νοερεπινεφρίνη και επινεφρίνη ,(γνωστές και ως νοραδρεναλίνη και αδρεναλίνη) η 5-υδροξυτρυπταμίνη (γνωστή και ως σεροτονίνη), η ισταμίνη και άλλες. Δεν είναι περίεργο λοιπόν, που όλα σχεδόν τα ψυχοφάρμακα επηρεάζουν κυρίως αυτές τις βιογενείς αμίνες. Είναι γνωστά πιστεύω στο ευρύ κοινό η σχέση της αδρεναλίνης με τον φόβο, την οργή και το στρες (οπότε και με τον πανικό και το άγχος), η σχέση της σεροτονίνης με την μνήμη και την διάθεση κλπ. Επηρεάζοντας λοιπόν την ποσότητα αύτών των νευροδιαβιβαστών (που είναι οι \"αγγελιοφόροι\" μεταξύ των νευρώνων), επηρεάζεται και η κυτταρική επικοινωνία, οπότε και το πόσο πολύ η λίγο πυροδοτούν η δεν πυροδοτούν (ενεργοποιούνται η δεν ενεργοποιούνται) οι νευρώνες. Έτσι είναι σαν να αλλάζουν \"δια της βίας\" θα λέγαμε, κάποιο μέρος την εμπειρίας, με ευεργετικές η με-ευεργετικές πρεκτάσεις (από το Seroxat μέχρι το παραισθησιογόνο LSD).


    Αυτό με τα νευροπεπτίδια που όταν δεν χρησιμοποιούνται αποθηκεύονται και έτσι έχουμε δήθεν καταπιεσμένες αναμνήσεις είναι απλά αερολογία λολ. Διαβάζεις new-age πράγματα έτσι? Αυτά τα πράγματα τέτοιες new-age ψευδο-απόψεις μου φέρνουν στο μυαλό. Ομολογώ όμως ότι σε κάποιες φάσεις μ\'αρέσει η new-age μουσική, με χαλαρώνει.



    Χμμμ, με ρωτάς τι είναι η ψυχή και το πνεύμα… δεν μπορώ να στα αποδείξω επικαλούμενη επιστημονικά πειράματα, ούτε να σου τα εξηγήσω. Υπάρχουν έννοιες που δεν «καταλαβαίνονται» γνωστικά, απλά νιώθονται. Οπότε δεν έχει νόημα και να συζητάμε πάνω σε θέματα απόδειξής τους. Φυσικά ο καθένας πιστεύει ως σωστό αυτό που καταλαβαίνει ή νιώθει ο ίδιος ( αν και , είμαι υπέρ της αυτό-αμφισβήτησης, γιατί όπως είπες κι εσύ, στην φιλοσοφία της λογικής υπάρχει το λάθος \"appeal to belief\").

    Ναι, εγώ καταλαβαίνω ότι μπορεί να βοηθήσει τα πιστεύω και έτσι τις ζωές ανθρώπων, να τους δώσει κουράγιο και λίγο δύναμη. Όμως επιστημονικά και φιλοσοφικά πρέπει να κυνηγάμε μόνο την αλήθεια...και δεν υπάρχει λογική απόδειξη (από την πλευρά της φιλοσοφίας) ούτε επιστημονική/εμπειρική απόδειξη (από την πλευρά της επιστήμης) για την ύπαρξη της ψυχής, ίσα ίσα όλα συνηγορόύν εναντίον της ύπαρξής της. Ούτε χρειάζεται να υπάρχει ψυχή, είναι πραγματικά ένα πλεόνασμα που έχουν φτιάξει οι άνθρωποι που σαν εγωιστές που είναι φοβούνται την ανυπαρξία και ονειρεύονται αιώνιες ζωές και παραδείσους. Αν και υπάρχει η άποψη ότι οι μεταφυσικές πεποιθήσεις και η θρησκεία είναι ένστικτα που έχει εξελιχθεί με κάποια χρησιμότητα, και αυτή είναι η ένωση της φυλής κάτω από ένα κοινό (μεταφυσικό) παράγωντα.Η αγαπημένη σου εξελικτική ψυχολογία ξανά!








    Η ανθρώπινη επαφή φυσικά και λειτουργεί θεραπευτικά. Υπάρχει μια δύναμη, η δύναμη του «μαζί» ή πιο επιστημονικά, η δύναμη της συνένωσης και της συνθέσεως. Αυτή η δύναμη, βρίσκεται παντού διάχυτη στην φύση, κι αν γυρίσεις το βλέμμα σου και κοιτάξεις, θα την δεις. Είναι η δύναμη της συνοχής. Το πλησίασμα, η ένωση, είναι πηγή κάθε εξέλιξης και δημιουργίας. Η ίδια η μεγάλη έκρηξη προκλήθηκε από την έντονη συσπείρωση διαφόρων συμπαντικών στοιχείων ( σύντηξη), τα οποία τώρα διαστέλλονται για να ενωθούν πάλι σε ένα νέο σύμπαν που θα γεννηθεί στο απώτερο μέλλον. Γενικά οι δυνάμεις της σύνθεσης, του πλησιάσματος, της επαφής, κατά τη γνώμη μου είναι αδιαμφισβήτητες. Άλλο τόσο, υπάρχουν γύρω μας οι δυνάμεις της διάσπασης και της απώθησης ( το ηλιακό μας σύστημα δεν είναι παρά μια νησίδα μέσα στο σύμπλεγμα των αλληλοαπωθούμενων συμπαντικών μεγεθών- νησίδα στα πλαίσια της οποίας όμως κάνουν και πάλι την εμφάνισή τους δυνάμεις έλξεις και συνοχής! Και ιδού ο νόμος των αντιθέσεων που φέρουν μέσα τους την δημιουργία.).
    Επειδή ξέφυγα λίγο και θα μου θυμώσεις. Οι υγιείς ανθρώπινες επαφές, είναι πιστεύω ένας από τους ουσιώδεις παράγοντες για την ψυχική υγεία του ατόμου. Το σχεσιακό περιβάλλον ενός ατόμου με ορισμένη ψυχοπαθολογία, είναι σε πολλές περιπτώσεις προβληματικό.
    Η ανθρώπινη επαφή ίσως να μην είναι αποκλειστικός παράγοντας της ίασης, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν είναι αναγκαίος παράγοντας αυτής.
    Γενικά, κατά την προσωπική μου γνώμη και αντίληψη, καλό είναι η «δουλειά» να γίνεται και στο προσωπικό και στο διαπροσωπικό επίπεδο.
    Ωστόσο, δεν θέλω να σου επιβάλλω τίποτα, αυτή είναι η άποψή μου και σέβομαι ότι η δική σου είναι απλά διαφορετική.
    Τέλος, αναφέρεις ότι « θα γιατρευόντουσαν αυτόματα», επέτρεψε μου ωστόσο να σου επιστήσω την προσοχή σε κάτι.
    Το να επέλθει η ίαση πρώτα, είναι απαιτούμενο προκειμένου να χαρείς την υγεία ( τις υγιείς σχέσεις, την υγιεινή τροφή). Το πώς θα επέλθει η ίαση όμως, αυτό, είναι το κομμάτι της θεραπείας και απαιτεί κάτι παραπάνω από το να παρέχονται στον οργανισμό, όλα όσα θα του αρκούσαν, αν βρισκόταν σε κατάσταση υγείας ( πχ. υγιείς ανθρώπινες επαφές, υγιεινή διατροφή).

    Πολύ φλυαρία λολ. Ok συμφωνώ ότι οι ανθρώπινες σχέσεις είναι θεραπευτικές, απλά δεν είναι και το μοναδικό κριτήριο οπότε μάλλον συμφωνούμε εδώ! (Ουαου!)

    Αυτό που λέω ότι θα \"γιατρευόντουσαν αυτόματα\" είναι η ψυχαναλυτική/freuδική άποψη για το πως έρχεται η ίαση. Δηλαδή αν βγουν στην επιφάνεια οι δήθεν εσωτερικές συγκρούσεις γιατρεύεσαι.



    Το να διακρίνω τον νου με το συναίσθημα, δεν σημαίνει ότι υποστηρίζω πως το συναίσθημα κατοικεί στην καρδιά, ή ότι αυτά τα δύο δεν αλληλεπιδρούν στενά, με την έννοια ότι οι σκέψεις και τα συναισθήματα λειτουργούν αμφίδρομα, καθώς το ένα μπορεί να δημιουργήσει το άλλο . Ωστόσο αυτά τα δύο δεν ταυτίζονται. Το σύνηθες είναι ότι ο συνειδητός νους δεν νιώθει τα συναισθήματα.
    Σίγουρα, καθώς το σύστημα σώμα- νους, είναι ενιαίο, η εξέλιξη της νόησης και της δομής του εγκεφάλου επηρεάζει και την εξέλιξη των συναισθημάτων, χωρίς όμως να συνεπάγεται αυτό την ταύτιση των δύο εννοιών. ( μεταξύ τους δε, υπάρχει σχέση αμφίδρομου ετεροκαθορισμού).

    Χμμ μάλλον συμφωνούμε εδώ λολ! Ο συνειδητός νους γενικά δεν συνειδητοποιεί τίποτα εκτός και αν το περιεχόμενο (της σκέψης η του συναισθήματος) είναι τόσο σημαντικό που θα του επιστήσει την προσοχή.. Δηλαδή μπορεί να μην συνειδητοποιήσει μια σκέψη αν δεν \"ενδοσκοπήσει\" εκείνη την στιγμη (εε τι σκέφτηκα τώρα...?Η τι αισθάνθηκα τώρα?). \'Οταν όμως η σκέψη είναι πολλή σημαντική η το συναίσθημα πολύ έντονο (εε πανικός!!!) τότε αυτά \"αρπάζουν\" την προσοχή από άλλα tasks και τότε ο νους τα συνειδητοποιεί. Μάλιστα, κάποιος θα πάει στον ψυχολόγο η στον ψυχίατρο όταν τα (αρνητικά συνήθως!) συναισθήματα είναι πολύ έντονα και τα συνειδητοποιεί συνέχεια, κάνοντας την κατάσταση ανυπόφορη.

    Τώρα έχεις δίκιο, τα συναισθήματα και η σκέψη δεν ταυτίζονται αλλά παρ\'όλα αυτά αλληλοκαθορίζονται. Δηλαδή η σκέψη καθορίζει το συναίσθημα (π.χ νιώθω οργή γιατί ο χ έκανε αυτό στον/στη ψ που με την σειρά του ο/η ψ σχετίζεται με μένα, η, νιώθω ντροπή γιάτί \"έσπασα ένα κοινωνικό συμβόλαιο\" γλιστρώντας μπροστά σε κόσμο όταν τα κοινωνικά πρέπει λένε ότι δεν πρέπει να γλιστρήσω. Δηλαδή πρέπει να έχω το \"δυναμικό\" της ανώτερης σκέψης για να μπορέσω να αισθανθώ τέτοια σύνθετα συναισθήματα), με της σειρά τους τα συναισθήματα \"χρωματίζουν\" την σκέψη (ποιον δρόμο να επιλέξω...τον αριστερό γιατί έτσι αισθάνομαι). Οπότε ο αμφίδρομος ετεροκαθορισμός που λες ισχύει ναι!








    Οσο για τα θαμμένα/ απωθημένα συναισθήματα, το καίριο είναι να τα «καταλάβει» κανείς με την συναισθηματική και όχι με την διανοητική του λογική, και να τα επαναβιώσει, μετατρέποντάς τα έτσι σε πιο λειτουργικά συναισθήματα και συνακόλουθα, πεποιθήσεις. Δίνω μεγάλη βάση στο βιωματικό στοιχείο και την εκδραμάτιση ( κι όχι στην απλή σωκρατικού τύπου εκμαίευση που αναφέρεις) διότι πέρα από το να τα αντιληφθεί κανείς γνωστικά, καλό είναι να μπει μέσα τους συγκινησιακά, συναισθηματικά, βιωματικά. Αυτή είναι η βαθύτερη φύση της δουλειάς, με τα βαθύτερα αποτελέσματα.


    Συμφωνώ ότι εν τω μέσω μιας κρίσης, η δουλειά πρέπει να γίνεται σε διάφορα επίπεδα, γι αυτό και είμαι υπέρ της συνδυαστικής μεθόδου. Έτσι, όπως λες κι εσύ, πρώτα από όλα πρέπει να βρει έναν τρόπο για να αντιμετωπίσει την κατάσταση, ενδυναμώνοντας τον εαυτό του, και μετά, να αποκτήσει την γνώση του πώς οδηγήθηκε και γιατί σε αυτή την κατάσταση, κάνοντάς την εμπειρία που θα του μάθει το «μάθημά» του.
    Οσο για το aha moment, το έζησα μόνη μου σαν ξαφνική έκλαμψη- συνειδητοποίηση ενός συμπτώματος ή μιας κατάστασης ή κάποιας συμπεριφοράς μου, που ήταν εκεί κι απλά εγώ μέχρι τότε δεν άντεχα να τα δω.
    Τέλος, σχετικά με τις εύστοχες λέξεις του θεραπευτή, δεν θεραπεύουν αυτές, αλλά, εν τω μέσω μιας ολόκληρης διεργασίας που γίνεται, προωθούν και εξελίσσουν καίρια την δουλειά, με το να δίνουν την κατάλληλη ώθηση.



    Η συζήτησή μας με έκανε να σκεφτώ βαθύτερα κάποια πράγματα.
    Εντάξει, έχουμε τις διαφωνίες μας, αλλά, πάντα δεν θ α υπάρχουν αυτές??
    Δεν ξέρω κανένα καθολικά και αδιαμφισβήτητα σωστό πράγμα.

    ;)


    Συμφωνούμε για το ότι πρώτα πρέπει να χτυπήσεις τα προβλήματα και μετά να πας ποιο βαθιά. Η Becκ στο διάσημο βιβλίο \"Cognitive Therapy\" έγραφε ότι η Σωκρατική μέθοδος είναι πολλή καλή για τις αρνητικές αυτόματες σκέψεις στην αρχή, όμως μετά όταν προχωράμε ποιο \"βαθιά\" στις πεποιθήσεις, συνιστά την μέθοδο Gestalt και στοιχεία ψυχοδράματος σαν ποιο αποτελεσματικά και ουσιαστικά, θεωρώντας το βιωματικό στοιχείο πολύ σημαντικό σε αυτά τα στάδια.


    Hey EIRD (exmm Weird λολ) είσαι cool!

    lol

  6. #36
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2007
    Posts
    3,623
    Originally posted by panikoula
    Να ρωτησω και γω κατι?Με την διαταραχη πανικου και το αγχοσ και καταθλυψη υπαρχει περιπτωση καποιος να παεθ βλαβη στον εγκεφαλο?

    Σίγουρα!



    απόδειξη τα ποστ σου!



    ΛΟΛ!

    :D:D:P

  7. #37
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2007
    Posts
    3,623
    Originally posted by arts
    Γεια σας
    TextText θα ηθελα να παραθεσω και την δικη μου αντιληψη πανω στα πολυ ενδιαφεροντα ζητηματα που περιγραφετε και θα με ενδιεφεραν τα σχολια σας...

    ...\"Εφοσον υποθέτουμε πως και τα δύο είναι γεγονότα που συμβαίνουν τότε η ψυχή είναι υπαρκτή εφόσον η ανυπαρξία της διαστρεβλώνει τον κόσμο και την αντίληψη του ατόμου για αυτόν και τον ίδιο.\"... Text ΣΥΜΦΩΝΩ?

    Σε ποιο ρομαντική μορφή τώρα. Καταρχάς είμαστε ύλη.

    Αποψη μου: TextΚΑΤΑΡΧΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑ (συγχρονισμενη κατα τροπο που να δημιουργει αυτο το \"συνολο\" που αντιλαμβανομαστε και περιγραφουμε σαν \"ψυχη\")

    Κατα δεύτερον μπορούμε να παράγουμε και ύλη αλλά και κάτι περισσότερο απο ύλη (αναμνήσεις, όνειρα για το μέλλον κτλ.) . Η ζωή δεν είναι το πριν ούτε το μετά αλλά το τώρα. ΣΥΜΦΩΝΩ? ...Απλώς δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τον χρόνο και αυτό απο μόνο του αποκαλύπτει τους περιορισμούς του ανθρώπου να αποδεχτεί με πλήρη συνείδηση οτι είμαστε κάτι παραπάνω απο κρέατα..
    TextText ΑΠΟΡΙΕΣ/Σχολια/ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ: ΜΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΛΙΚΩΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΑΝ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΣΥΜΠΑΝ?\'Η ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΣΧΕΤΙΚΟ, ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΙΝΟΗΣΕΙ ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΟΡΙΟΘΕΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ./ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ ΠΑΝΤΩΣ ΛΕΝΕ ΟΤΙ Η ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!...


    Wellcome Vince!

    Δέχομαι απόλυτα την ύπαρξη της ψυχής, η την ψυχή, σαν λέξη για να περιγράξουμε την λειτουργία του εγκεφάλου. Ψυχή=Λειτουργία του εγκεφάλου, οπότε και μπορώ να δω την σχιζοφρένεια από ένα τέτοιο πρίσμα.


    Αυτό που δεν μπορώ να δεχτώ με τίποτα-και ούτε υπάρχουν στοιχεία ότι συμβαίνει-είναι ότι η ψυχή είναι κάτι το αυλο που \"ρέει\" μέσα στο σώμα και όταν πεθαίνεις φεύγει και πάει βόλτα. TextTextΑΠΟΨΗ ΜΟΥ: ΑΝ ΔΕΧΤΟΥΜΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΝΤΩΣ ΕΝΑ ΑΘΡΟΙΣΜΑ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΠΟΥ ΣΥΓΚΡΟΤΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΨΥΧΗ (ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΖΟΥΜΕ ΨΥΧΗ), ΤΟΤΕ ΣΙΓΟΥΡΑ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ, ΑΛΛΑΖΕΙ ΜΟΡΦΕΣ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ. ΕΠΙΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΥΛΙΚΟ ΣΩΜΑ(ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΕΜΒΙΑ ΟΝΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ), ΤΟΤΕ ΜΑΛΛΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΠΑΕΙ ΒΟΛΤΑ ΚΑΠΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ... ΛΕΩ ΕΓΩ ΤΩΡΑ... ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΛΕΤΕ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΥΤΟ? Αυτό μάλιστα ούτε η χριστιανική πίστη το υποστηρίζει, παρ\'όλα αυτά πολλοί χριστιανοί πιστεύουν ότι άποιος πεθαίνει πάει στον \"ουρανό\" (=στον παράδεισο) και μάλιστα κάνουν και προσευχές για να τους \"ακούσουν\" οι νεκροί συγγενείς τους στον ουρανό κλπ. Αυτό απλά είναι λάθος! Σύμφωνα με τον χριστιανισμό ούτε καταλαβαίνουν, ούτε συνειδητοποιούν, ούτε πάνε κάπου οι νεκροί, μέχρι την μέρα της κρίσεως \"στο τέλος του χρόνου\"-whatever that means-όπου θα υπάρξει come-back των \"καλών\" ανθρώπων με new-&-improved-immortal σώμα. TextTextText...ΚΑΛΑ, ΑΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! ΒΟΗΘΟΥΝ ΩΣ ΕΝΑ ΒΑΘΜΟ (ΙΣΩΣ, ΔΙΟΤΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΑΡΝΗΤΙΚΑ) ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΜΑΣ ΣΤΗΡΙΞΗ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΜΑΣ ΣΤΗ ΓΗ, ΑΛΛΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΦΤΑΝΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΕΙΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΛΠ... ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ... ΚΑΙ Η ΙΔΕΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ ΣΕ ΥΛΙΚΟ/ΓΗΙΝΟ ΕΠΙΠΕΔΟ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΝΕΦΙΚΤΗ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΦΟΡΗΤΑ ΒΑΡΕΤΗ, ΑΝ ΥΠΗΡΧΕ, ΛΕΩ ΕΓΩ ΤΩΡΑ...

    Δηλαδή θέλω να πω

    λειτουργία εγκεφάλου=ψυχή (=εμπειρία, συνείδηση)TextTextText = ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΝΑΙ, ΑΛΛΑ, ΑΥΤΑ=ΨΥΧΗ? ΓΙΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ?

    δυσλειτουργία εγκεφάλου=δυσλειτουργική ψυχή ΜΑΛΛΟΝ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΣΩΜΑ, ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΓΩ...

    (=διαστρεβλωμένη γνώση, συνείδηση π.χ. βλάβη στον ινιακό λοβό προκαλεί οπτική αγνωσία, βλάβη στον ιπποκαμπο=αμνησία, βλάβη στους πρόσθιους λοβούς από μειωμένες αναστολές μέχρι σχιζοφρένεια κλπ.)

    μη-λειτουργία εγκεφάλου=όχι ψυχή (=όχι εμπειρία, όχι συνείδηση) TextTextTextText ΜΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ==> ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΗ ΨΥΧΗ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ. ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΨΥΧΗ! ΚΑΠΟΥ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΑΠΟΚΟΜΙΖΕΙ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΟΜΙΣΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΤΗΣ...ΕΤΣΙ ΛΕΩ ΕΓΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ... ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΜΕ ΒΟΛΕΥΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ... ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΛΕΤΕ?/quote]

    ΕΠΙΣΗΣ, ΟΠΩΣ ΛΕΝΕ ΠΑΛΙ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ, ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΩΣ =0! ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΟΛΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΜΙΖΟΥΝ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΚΑΠΟΥ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ! ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΑΤΙ ΤΕΛΙΚΩΣ? ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΝΤΟΡΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΜΑΣ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΜΗΔΕΝ? ΠΟΙΟ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟ ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ? Μηπως η απαντηση τελικως βρισκεται στην εξερευνηση και το ορισμο αυτου του μηδενος? Ειναι οντως αυτο το μηδεν το απολυτο τιποτα, ή μηπως αυτο ειναι το απολυτο ...Ολον, αυτο δηλαδη που και εμεις και οι θρησκειες αντιλαμβανομαστε και ονομαζουμε σαν ΘΕΟ? Παιζει βεβαια να ειναι απλως ενα κομματι του Θεου κι\'αυτο το μηδεν, μαζι με πολλα αλλα τετοια μηδενικα... Τι να πω κι εγω? μια απλη και ταπεινη ανθρωπινη υπαρξη ειμαι που κατακλυζομαι απο πληροφοριες και σκεψεις και παραλληλα προσπαθω να επιβιωσω, χωρις να γνωριζω γιατι, πανω στη Γη...Αυτα...και καλη σας μερα. [/quote]



    Wellcome στην κομπανία μας arts!

    Ουαου, βέβαια το κείμενο σου \"βγάζει λίγο την ψυχή\" λολ.


    Λέω ότι ψυχή=συνείδηση και εμπειρία, αλλά εσύ διαφωνείς. Ίσως να σε μπέρδεψαν οι λέξεις που χρησιμοποίησα, αλλά γενικλα εννοώ όλο το \"mental life\" του ανθρώπου. Από το wikipedia


    Η λέξη «ψυχή»[1] (από το ρήμα «ψύχω», δηλ. «πνέω») κυριολεκτικά σημαίνει «πνοή», δηλαδή την ένδειξη της ζωής στο σώμα η οποία εκδηλώνεται μέσω της αναπνοής[2]. Εντούτοις, από αρχαιοτάτων χρόνων ο όρος χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει πολύ περισσότερα, ιδίως όσον αφορά τις νοητικές λειτουργίες του ανθρώπου και τη μετά θάνατον ζωή, με ειδικά το τελευταίο να έχει κυριαρχήσει στη θρησκεία και τη φιλοσοφία. Λόγω των πολλών απόψεων για τη θρησκευτικο-φιλοσοφική σημασία της «ψυχής», οι ορισμοί που υπάρχουν είναι τουλάχιστον δεκάδες, αλλά ωστόσο ο συνηθέστερος είναι αυτός που ορίζει την ψυχή ως την άυλη ουσία του ανθρώπου η οποία αποτελεί την έδρα της προσωπικότητάς του, επιζεί μετά τον θάνατο του σώματος, όντας η ίδια αθάνατη, και στη συνέχεια μεταβαίνει είτε σε κάποια άλλη κατάσταση είτε σε κάποιο άλλο σώμα. Είναι γεγονός ότι αυτός ο συνήθης ορισμός βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην πλατωνική ψυχολογία, δηλαδή μελέτη της ψυχής, η οποία, παρά τα κενά της, επηρέασε και συνεχίζει να επηρεάζει τους στοχαστές, τους φιλοσόφους και τους θεολόγους. Παρ’ όλα αυτά, οι απόψεις που εκτίθενται στα πλατωνικά έργα αποτελούν μια απόπειρα συστηματοποίησης και ανάπτυξης προϋπαρχουσών θεωριών, δεδομένου ότι τα ερωτήματα για τη φύση του ανθρώπου και τον θάνατο είναι πολύ παλαιότερα του Πλάτωνα και έχουν απασχολήσει ίσως όλους τους πολιτισμούς.

    το αμερικανικο wikipedia

    In many religions and parts of philosophy, the soul is the immaterial part of a person. It is usually thought to consist of one\'s thoughts and personality, and can be synonymous with the spirit, mind or self.[1] In theology, the soul is often believed to live on after the person’s death, and some religions posit that God creates souls. In some cultures, non-human living things, and sometimes inanimate objects are said to have souls, a belief known as animism.[2]


    The terms soul and spirit are often used interchangeably, although the former may be viewed as a more worldly and less transcendent aspect of a person than the latter.[3] The words soul and psyche can also be treated synonymously, although psyche has relatively more physical connotations, whereas soul is connected more closely to metaphysics and religion.[4]




    Αν δεν είναι η ψυχή αυτά τότε τι είναι? Δηλαδή ακόμα και οι αρχαίοι που την επινόησαν, εννοούσαν με τον όρο \"ψυχή\" αυτά τα πράγματα. Εσύ δηλαδή τι εννοείς με τον όρο \"ψυχή\"?

    Όσο για αυτά περι ψυχής διάβασε και αυτά που γράφω στο προηγούμενο ποστ στην Weird.



    Και δεν μπορώ να δω πως το μηδέν και ο θεός ταυτίζονται. Αφού ο θεός εξ\'ορισμού είναι μια \"ανώτερη ύπαρξη\". Πως ταυτίζεται με το 0?

    Αφου 0= μη ύπαρξη

    Και Θεός=ύπαρξη

    πως Θεός=0? Δεν βγάζει νόημα...


    Το ότι οι δυνάμεις βγάζουν αθροιστικά μηδενικό αποτέλεσμα (αν και δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει αυτό...δηλαδή ποιες δυνάμεις αν αντιταχθούν βγάζουν αθροιστικά μηδενικό αποτέλεσμα?)δεν σημαίνει πάλι τίποτα. Εσύ ψάχνεις να βρεις ποιο \"Είναι το νόημα\" όμως αυτό είναι πολλή ανθρωποκεντρική αντίληψη, γιατί να πρέπει να υπάρχει νόημα? Γιατί πρέπει να έχει λόγο ύπαρξης το σύμπαν?


    Να πάρει ήξέρα ότι τελικά θα έπαιρνε τέτοια μεταφυσική τροπή το θρεντ λολ

  8. #38
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2005
    Location
    Αθηνα
    Posts
    1,257
    Originally posted by krino
    εγω παντως δεν βγαζω ακρη.
    να σου πω κρινο κι εγω σημερα ενα χασιμο το νιωσα ειναι η αληθεια η μερα φταει μαλλον :P
    Dum spiro spero (?)

  9. #39
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Posts
    5,668
    Originally posted by PETRAN
    Originally posted by panikoula
    Να ρωτησω και γω κατι?Με την διαταραχη πανικου και το αγχοσ και καταθλυψη υπαρχει περιπτωση καποιος να παεθ βλαβη στον εγκεφαλο?

    Σίγουρα!



    απόδειξη τα ποστ σου!



    ΛΟΛ!

    :D:D:P
    Πολυ ωραια απαντηση Petran!
    πάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...

  10. #40
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2007
    Posts
    3,623
    Originally posted by Sofia
    Originally posted by PETRAN
    Originally posted by panikoula
    Να ρωτησω και γω κατι?Με την διαταραχη πανικου και το αγχοσ και καταθλυψη υπαρχει περιπτωση καποιος να παεθ βλαβη στον εγκεφαλο?

    Σίγουρα!



    απόδειξη τα ποστ σου!



    ΛΟΛ!

    :D:D:P
    Πολυ ωραια απαντηση Petran!

    lol :P:cool:

  11. #41
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2005
    Location
    Αθηνα
    Posts
    1,257
    Originally posted by PETRAN
    Originally posted by panikoula
    Να ρωτησω και γω κατι?Με την διαταραχη πανικου και το αγχοσ και καταθλυψη υπαρχει περιπτωση καποιος να παεθ βλαβη στον εγκεφαλο?

    Σίγουρα!



    απόδειξη τα ποστ σου!



    ΛΟΛ!


    :D:D:P




    χει δατ γοας νοτ βερυ ναις ντοκ :o
    Dum spiro spero (?)

  12. #42
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2007
    Posts
    2,337
    Originally posted by weird
    Originally posted by vince

    Στην κορυφή του βουνού δεν φτάνουν όλοι και πάντα αλλά όσοι φτάνουν αυτές τις λίγες στιγμές θα νιώσουν την μοναξία και την παγωμάρα να τους διαπερνά. Παρόλο που μπορεί να φτάσει κάποιος να δει τα πράγματα απο ψηλά, δεν θα κερδίσει κανένα έπαθλο στο τέλος της αναρρίχησης του παρα μόνο λίγες στιγμές περηφάνιας...και μερικά σπάνια λουλούδια που ζουν μόνο εκεί ψηλά.


    ................


    Απλά θα έλεγα πως δεν επέλεξα να ρίξω το κέρμα και ότι βγει (κορόνα η γράμματα). Αντιθέτως δεν άφησα κανέναν εαυτό στο έλεος και την δεινή της τύχης, επέλεξα να μάθω και να προσπαθήσω...καταρχάς με το να ακούσω τους άλλους και στην συνέχεια να μιλήσω. Να δεχτώ ανθρώπους στην ζωή μου, τέρατα και αμνούς. Να συνυπάρξω.
    Vince
    είναι απο τις φορές εκείνες που τα λόγια σου,
    με αγγίζουν με έναν τρόπο τόσο ιδιαίτερο,
    που νιώθω, τί ίδιαίτερο πλάσμα είσαι.
    Ίσως είναι η ευγένεια της ψυχής σου
    ή η θλιμμένη ομορφιά που μου αποπνέει,
    αλλά πάντως, όταν ανοίγεσαι έτσι,
    κάτι μέσα μου σαλεύει.
    Σ ευχαριστώ για το μοίρασμά σου,
    εδώ, δημόσια.
    Μπορεί κι άλλες μοναχικές ψυχές να το δουν
    και να νιώσουν ένα ψίγμα συντροφίας
    στις παγωμένες ώρες της αναρρίχησής τους...

    Γενικότερα, θέλω να σου πω οτι
    τρέφω ένα βαθύ σεβασμό τέτοιο,
    που σκύβω το κεφάλι,
    στους ανθρώπους εκείνους που πέρπάτησαν στο χείλος του γκρεμού και σε δύσβατες βουνοκορφές
    και άντεξαν να προχωρήσουν παρακάτω
    κρατώντας συνάμα μέσα τους,
    μαζί με τις εκδορές τους,
    όλη την ομορφιά της ψυχής τους
    και κάτι σπάνια λουλούδια που συνάντησαν
    στο διάβα τους.
    Να σαι καλά.
    Σε ευχαριστώ weird :) Με κάνεις και νιώθω όμορφα. Είσαι από τους ανθρώπους που ξέρουν να μαγεύουν..το έχω ξαναπεί άλλωστε. Η γοητεία είναι αμοιβαία.

  13. #43
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Posts
    5,668
    [quote]Originally posted by vince

    Σε αυτή την χώρα είμαστε ότι δηλώσουμε....δυστυχώς φίλε PETRAN πολλοί ακολουθούν την ελληνική τακτική και λίγοι μα πολύ λίγοι έχουν τα κότσια να δηλώσουν ότι πάσχουν.

    Ξέρεις πως ένιωθα παλαιότερα που έγραφα με μανία στις ψυχώσεις και έιχα ένα δύο το πολύ άτομα να μου γράφουν περισσότερο απο μια δύο γραμμές (edit: ίσως να είμαι λίγο άδικος εδώ...τεσπά όσοι έχουν την εκτίμηση μου το ξέρουν). Την ίδια στιγμή έβλεπα όλους τους άλλους να γράφουν στα σεξουαλικά/ κρίσεις πανικού/ γενικά...

    [quote]

    Βρισκω αδικο αυτο που γραφεις εδω. Θυμαμαι οταν ειχα πρωτομπει στο φορουμ, πώς υπήρχαν παιδια που ανταποκριθηκαν στην φωνη σου. Δεν μπορω την αδικια, κ το τσουβαλιασμα.

    Και ναι, ειναι πιο ευκολο το να γραψει καποιος για το κατι που ακουμπαει τους περισσοτερους οπως πχ το σεξ ή τις κρισεις πανικου που συναντωνται συχνοτερα στον πληθυσμο.

    Εσυ αληθεια αναρωτηθηκες ποσο συμμετειχες σε ενα προβλημα που σε πρωτη αναγνωση δεν σε ακουμπαει τοσο? οπως πχ οι κρισεις πανικου? Ρωταω γιατι νομιζω πώς καμια φορα στην αναγκη μας να καλυψουμε τις ολοδικες μας αναγκες μπορει να τυφλωνομαστε μπροστα στην αναγκη του αλλου που μπορει να ναι τοσο κρισιμης σημασιας οσο κ η δικη μας....

    Φιλικα καποιες σκεψεις μου....
    πάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...

  14. #44
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Posts
    5,668
    Σε οτι αφορα τα κοτσια ολων οσων τους λειπουν να δηλωσουν οτι πάσχουν απο κατι: δεν τους κατηγορω. Καταρχην προκειται για κατι πολυ προσωπικο. Δεν αφορα τους παντες. Ο καθενας κρινει που κ αν θα το πει. Αν δεν το πεις πουθενα, σιγουρα σημαινει οτι αισθανεσαι ενοχος, ασχημα γι αυτο που \"κουβαλας\".....αν παλι το λες παντου προσωπικα δεν βρισκω το νοημα.

    Κακα τα ψεμματα, οι κοινωνικες συνθηκες δεν ευννοουν αυτο το ανοιγμα. Οι διακρισεις γινονται ακομα κ μεταξυ των ασθενων. Οποτε προς τί το ανοιγμα αδιακριτως? Μονο μπερδεμα μπορει να φερει....
    πάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...

  15. #45
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2007
    Posts
    2,337
    Originally posted by Sofia
    Βρισκω αδικο αυτο που γραφεις εδω. Θυμαμαι οταν ειχα πρωτομπει στο φορουμ, πώς υπήρχαν παιδια που ανταποκριθηκαν στην φωνη σου. Δεν μπορω την αδικια, κ το τσουβαλιασμα.

    Και ναι, ειναι πιο ευκολο το να γραψει καποιος για το κατι που ακουμπαει τους περισσοτερους οπως πχ το σεξ ή τις κρισεις πανικου που συναντωνται συχνοτερα στον πληθυσμο.

    Εσυ αληθεια αναρωτηθηκες ποσο συμμετειχες σε ενα προβλημα που σε πρωτη αναγνωση δεν σε ακουμπαει τοσο? οπως πχ οι κρισεις πανικου? Ρωταω γιατι νομιζω πώς καμια φορα στην αναγκη μας να καλυψουμε τις ολοδικες μας αναγκες μπορει να τυφλωνομαστε μπροστα στην αναγκη του αλλου που μπορει να ναι τοσο κρισιμης σημασιας οσο κ η δικη μας....

    Φιλικα καποιες σκεψεις μου....
    Το κατανοώ αυτό. Άλλωστε το τόνισα ότι ήταν λίγο άδικο αυτό που είπα...το θέμα είναι οτι δεν μιλούσα κυριολεκτικά (δηλαδή οτι μου έγραφαν μόνο ενα δύο άτομα..) παρα οτι εξέφραζα μια μικρή απογοήτευση που τον καιρό εκείνο μόνο ο keep με έκανε να αισθανθώ άνετα και μερικοί άνθρωποι ακόμα (και δεν ξεχνάω τον άνθρωπο που μου έστειλε το πρώτο μήνυμα συμπαράστασης. Δυστυχώς δεν έχει μπει στο φορουμ εδω και μήνες ίσως χρόνια..). Αλλά ειλικρινά ζητάω συγνώμη γιατι έδειξα αχαριστία. Την αχαριστία δεν την χωνεύω ούτε εγώ και δεν με δικαιολογώ σε καμία περίπτωση με το παιδαριώδες παράπονο μου...

Page 3 of 46 FirstFirst 1234513 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •