Θέλω κάπου να μιλησω

[Hope 2]

Καλησπέρα. Μπορεί να έχετε διαβάσει την ιστορία μου. Είναι η δεύτερη φορά που έκοψα τα αντικαταθλιπτικα για να κάνω 2ο παιδί και υποτροπιασα πάλι. Τα άρχισα πάλι πριν 20 μέρες αλλά είμαι χειρότερα. Δεν ήθελα να τα πάρω. Αλλά δεν ήξερα πως θα τα βγάλω πέρα με τις υποχρεώσεις μου και με ένα παιδί και να είμαι σε χάλια κατάσταση. Νιώθω απαίσια, γεμάτη ενοχές, τυψεις, απελπισία. Οι γιατροί μου λένε να κάνω παιδί με φαρμακο αλλά φοβάμαι πολύ, μου έχει κολλήσει εμμονικα ότι δε θα τη παλέψω 9 μήνες με το φόβο ότι θα βλαψω το έμβρυο. Το παιδί μου είναι 6 χρόνων και προσπαθώ να κάνω δεύτερο από όταν ήταν 3,συνεχως όμως υποτροπιαζω. Βλέπω το παιδί μου και νιώθω απαίσια που δεν έχω καταφέρει να του κάνω αδελφάκι. Βλέπω τον άντρα μου και νιώθω τυψεις που είμαι έτσι και δεν είμαι μια φυσιολογική γυναίκα σαν όλες τις άλλες. Δεν έιμαι καλά. Δε μπορώ να πιαστώ από πουθενά. Δε πιστεύω ότι μου συμβαίνει όλο αυτό, πίστευα ότι αυτή τη φορά θα τα καταφέρω. Σκεφτομαι ασταμάτητα όλα τα παραπάνω. Δε ξέρω αν με πιάσουν τα αντικαταθλιπτικα με τόσο άρνηση που έχω για αυτά. Δε μπορώ να χαρώ τίποτα στη ζωή μου, συνεχώς νιώθω ενοχές. Αντί να βλέπω το παιδί μου και να χαίρομαι, εγώ το λυπάμαι που είναι μόνο του και βαριέται. Έκανα ψυχοθεραπεία γνωσιακη-συμπεριφορικη για 3 χρόνια αλλά με το που έκοβα τα φάρμακα υποτροπιαζω. Τώρα ξεκίνησα με μια άλλη ψυχολόγο Gestalt και με πάει στα συναισθήματα που είχα ως παιδί και πως εμφανίζονται τώρα στην ενήλικη ζωή μου. Νιώθω ότι δε γνωρίζω τον εαυτό μου μετά από τόση ψυχοθεραπεία, νιώθω πως δεν υπάρχει ελπίδα να κόψω τα φάρμακα και να κάνω άλλο παιδί...... Είμαι απελπισμενη

[Αλεξία10]

Καλησπέρα. Μπορεί να έχετε διαβάσει την ιστορία μου. Είναι η δεύτερη φορά που έκοψα τα αντικαταθλιπτικα για να κάνω 2ο παιδί και υποτροπιασα πάλι. Τα άρχισα πάλι πριν 20 μέρες αλλά είμαι χειρότερα. Δεν ήθελα να τα πάρω. Αλλά δεν ήξερα πως θα τα βγάλω πέρα με τις υποχρεώσεις μου και με ένα παιδί και να είμαι σε χάλια κατάσταση. Νιώθω απαίσια, γεμάτη ενοχές, τυψεις, απελπισία. Οι γιατροί μου λένε να κάνω παιδί με φαρμακο αλλά φοβάμαι πολύ, μου έχει κολλήσει εμμονικα ότι δε θα τη παλέψω 9 μήνες με το φόβο ότι θα βλαψω το έμβρυο. Το παιδί μου είναι 6 χρόνων και προσπαθώ να κάνω δεύτερο από όταν ήταν 3,συνεχως όμως υποτροπιαζω. Βλέπω το παιδί μου και νιώθω απαίσια που δεν έχω καταφέρει να του κάνω αδελφάκι. Βλέπω τον άντρα μου και νιώθω τυψεις που είμαι έτσι και δεν είμαι μια φυσιολογική γυναίκα σαν όλες τις άλλες. Δεν έιμαι καλά. Δε μπορώ να πιαστώ από πουθενά. Δε πιστεύω ότι μου συμβαίνει όλο αυτό, πίστευα ότι αυτή τη φορά θα τα καταφέρω. Σκεφτομαι ασταμάτητα όλα τα παραπάνω. Δε ξέρω αν με πιάσουν τα αντικαταθλιπτικα με τόσο άρνηση που έχω για αυτά. Δε μπορώ να χαρώ τίποτα στη ζωή μου, συνεχώς νιώθω ενοχές. Αντί να βλέπω το παιδί μου και να χαίρομαι, εγώ το λυπάμαι που είναι μόνο του και βαριέται. Έκανα ψυχοθεραπεία γνωσιακη-συμπεριφορικη για 3 χρόνια αλλά με το που έκοβα τα φάρμακα υποτροπιαζω. Τώρα ξεκίνησα με μια άλλη ψυχολόγο Gestalt και με πάει στα συναισθήματα που είχα ως παιδί και πως εμφανίζονται τώρα στην ενήλικη ζωή μου. Νιώθω ότι δε γνωρίζω τον εαυτό μου μετά από τόση ψυχοθεραπεία, νιώθω πως δεν υπάρχει ελπίδα να κόψω τα φάρμακα και να κάνω άλλο παιδί...... Είμαι απελπισμενη

Εχεις σκεφτεί ποτέ ότι το παιδί σου δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο που θα είναι μοναχοπαιδι ΑΝ δεν κάνεις άλλο?
Μπορείς να βάλεις τα πράγματα σε μια ζυγαριά και να σκεφτείς ποιο είναι το καλύτερο?
Θέλω να πω ότι αν είναι να γινεις καλά χωρίς δεύτερο παιδί και το παιδί σου να σε βλέπει ευτυχισμένη, δεν είναι καλύτερο αυτό από το να έχει ένα αδερφάκι και εσύ να μην είσαι καλά και να σε βλέπουν δυστυχισμένη?

[Hope 2]

Εχεις σκεφτεί ποτέ ότι το παιδί σου δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο που θα είναι μοναχοπαιδι ΑΝ δεν κάνεις άλλο?
Μπορείς να βάλεις τα πράγματα σε μια ζυγαριά και να σκεφτείς ποιο είναι το καλύτερο?
Θέλω να πω ότι αν είναι να γινεις καλά χωρίς δεύτερο παιδί και το παιδί σου να σε βλέπει ευτυχισμένη, δεν είναι καλύτερο αυτό από το να έχει ένα αδερφάκι και εσύ να μην είσαι καλά και να σε βλέπουν δυστυχισμένη?

Συμφωνώ μαζί σου, ότι το παιδί χρειάζεται μια μαμά που να είναι καλά. Γιαυτό ξαναπήρα τα φάρμακα. Απλά δε μπορώ να το δεχτώ, με πιάνει απελπισία και απογοήτευση. Είναι λίγες οι στιγμές που μπορώ να σκεφτώ με ψυχραιμία. Εύχομαι τουλάχιστον να με πιάσουν γρήγορα αφού τα πήρα και να είμαι σε καλύτερη κατάσταση μήπως και σκέφτομαι πιο λογικά. Δε μπορώ ούτε τους γιατρούς να εμπιστευτώ σε αυτή τη κατάσταση που είμαι, που μου λένε ότι μπορείς να κάνεις παιδί. Μου έχει κολλήσει εμμονικα. Είναι πολύ δυσκολο..

[Αλεξία10]

Συμφωνώ μαζί σου, ότι το παιδί χρειάζεται μια μαμά που να είναι καλά. Γιαυτό ξαναπήρα τα φάρμακα. Απλά δε μπορώ να το δεχτώ, με πιάνει απελπισία και απογοήτευση. Είναι λίγες οι στιγμές που μπορώ να σκεφτώ με ψυχραιμία. Εύχομαι τουλάχιστον να με πιάσουν γρήγορα αφού τα πήρα και να είμαι σε καλύτερη κατάσταση μήπως και σκέφτομαι πιο λογικά. Δε μπορώ ούτε τους γιατρούς να εμπιστευτώ σε αυτή τη κατάσταση που είμαι, που μου λένε ότι μπορείς να κάνεις παιδί. Μου έχει κολλήσει εμμονικα. Είναι πολύ δυσκολο..

Είσαι σε άρνηση και είναι λογικό αφού τώρα ξεκίνησες. Δεν ξέρω από φάρμακα αλλά λένε ότι θέλουν τον καιρό τους για να πιάσουν. Για άλλο παιδί δεν ξέρω. Αν δεν ήμουν καλά δεν θα το επιχειρουσα στη θέση σου. Δεν είναι τόσο τρομερό να περιμένεις πρώτα να γινεις καλά και μετά το βλέπεις πιο ψύχραιμα.
Και πάλι προσωπικά αν ήμουν στη θέση σου θα εμπιστευομουν μόνο τον γυναικολόγο μου. Εξαρτάται από την σχέση που έχεις μαζί του. Εκείνος όμως μπορεί να σου απαντήσει μόνο για το τι γίνεται με εγκυμοσύνη και φάρμακα. Το τι αντέχεις και τι είναι καλύτερο για σένα μόνο εσυ μπορείς να το αποφασίσεις. Εγώ θα σου έλεγα να χαλαρώσεις λίγο και να κοιτάξεις πρώτα τον εαυτό σου και μετά όλα τα άλλα. Έχεις βάλει τον εαυτό σου "στον τοίχο" για δεύτερο παιδί και έτσι το μόνο που καταφερνεις είναι να αγχώνεσαι περισσότερο.

[el.gre]

Έκανες γνωσιακη hope αλλά αν διαβάσεις αυτά που γράφεις θα δεις ότι δεν έπιασε τόπο. Οι σκέψεις σου ακομα είναι λάθος γι αυτό στεναχωριέσαι. Κατά την γνώμη μου η γνωσιακη είναι η καλύτερη θεραπεία αλλά αναγκαστικά προϋποθέτει αστέρι ψυχολόγο όχι ότι να ναι

[Hope 2]

Έκανες γνωσιακη hope αλλά αν διαβάσεις αυτά που γράφεις θα δεις ότι δεν έπιασε τόπο. Οι σκέψεις σου ακομα είναι λάθος γι αυτό στεναχωριέσαι. Κατά την γνώμη μου η γνωσιακη είναι η καλύτερη θεραπεία αλλά αναγκαστικά προϋποθέτει αστέρι ψυχολόγο όχι ότι να ναι

Είμαι στην επαρχία και δεν έχει πολλούς ψυχολόγους.τωρα έχω αλλάξει αλλά δε με πολύ καλύπτει. Είδα μια άλλη στο ίντερνετ που κάνει και υπνωση, το σκέφτομαι να πάω. Σε παρακαλώ πες μου τι είδες σε αυτά που γράφω και κατάλαβες ότι δεν έπιασε τόπο ή γνωσιακη?βοηθησε με να καταλάβω τις λάθος σκέψεις.

[Hope 2]

Είσαι σε άρνηση και είναι λογικό αφού τώρα ξεκίνησες. Δεν ξέρω από φάρμακα αλλά λένε ότι θέλουν τον καιρό τους για να πιάσουν. Για άλλο παιδί δεν ξέρω. Αν δεν ήμουν καλά δεν θα το επιχειρουσα στη θέση σου. Δεν είναι τόσο τρομερό να περιμένεις πρώτα να γινεις καλά και μετά το βλέπεις πιο ψύχραιμα.
Και πάλι προσωπικά αν ήμουν στη θέση σου θα εμπιστευομουν μόνο τον γυναικολόγο μου. Εξαρτάται από την σχέση που έχεις μαζί του. Εκείνος όμως μπορεί να σου απαντήσει μόνο για το τι γίνεται με εγκυμοσύνη και φάρμακα. Το τι αντέχεις και τι είναι καλύτερο για σένα μόνο εσυ μπορείς να το αποφασίσεις. Εγώ θα σου έλεγα να χαλαρώσεις λίγο και να κοιτάξεις πρώτα τον εαυτό σου και μετά όλα τα άλλα. Έχεις βάλει τον εαυτό σου "στον τοίχο" για δεύτερο παιδί και έτσι το μόνο που καταφερνεις είναι να αγχώνεσαι περισσότερο.

Ευχαριστώ για την απάντηση. Ναι όντως έχω βάλει τον εαυτό μου στον τοίχο. Ο εγκέφαλος μου πραγματικά δε μπορεί να το διαχειριστεί. Έχει κλειδώσει σε αυτές τις σκέψεις και δε ξέρω πως θα τον επαναφέρω.

[Marilou]

Ευχαριστώ για την απάντηση. Ναι όντως έχω βάλει τον εαυτό μου στον τοίχο. Ο εγκέφαλος μου πραγματικά δε μπορεί να το διαχειριστεί. Έχει κλειδώσει σε αυτές τις σκέψεις και δε ξέρω πως θα τον επαναφέρω.

Καλημέρα !

Θα σου μιλήσω σαν γυναίκα που θέλοντας να κάνω ένα τρίτο παιδί και το ψυχολογικό κομμάτι ήταν αυτό που με φρεναρε....

Έχω ήδη δύο παιδιά και όταν πριν χρόνια είπα να κάνουμε και ένα ακόμα γιατί αυτό ήθελα από την αρχή έτυχε ένα χειρουργείο που εκτός ότι μου απαγορευε μια εγκυμοσύνη γιατί μπορεί να είχα υποτροπή στην επέμβαση ,η όλη υπόθεση με έριξε κυριολεκτικά στα πατωματα ..και ψυχολογικό θέμα ...

Με το πέρασμα των χρόνων όλα πήγαν καλα και εκεί που είπα ότι πλέον μπορώ να κάνω μου ξανατυχαινει ένας τραυματισμός ακριβώς στο ίδιο σημείο λόγο αθλητισμού όπου πλέον η όλη κατάσταση θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί με χάπια ,χάπια τα οποία μου απαγόρευαν μια εγκυμοσύνη ..

Είχα να διαλέξω ανάμεσα στο να πάρω αυτή την αγωγή ,να είμαι δηλαδή καλά να μην πονάω ,να είμαι ξανά όπως πριν και το κυριότερο να είμαι καλά ψυχολογικά και όχι με κρίσεις πανικού κάθε φορά που θα πονουσα ότι θα ξαναμεινω στο κρεβάτι ή να μην πάρω την αγωγή να πονουσα και φυσικά να ήμουν πάλι στα πατώματα προκειμένου να κάνω ένα παιδί το οποίο θα μεγάλωνε με μια μάνα όχι και στα καλύτερα της ...
Εγώ όμως δεν είχα ούτε την επιλογή να την σταματήσω για λίγο όσο διαρκούσε η εγκυμοσύνη δηλαδή και μετά να την ξαναξεκινησω ούτε να πάω σε μια άλλη πιο ήπια η οποία θα μου επέτρεπε ο γιατρός να μείνω έγκυος ...

Βλέπεις εμένα ήταν μονόδρομος η απόφαση και πολύ πιο δύσκολη ..Δεν μου δικαιολογεί ότι είχα ήδη δύο παιδιά ,θέλαμε και οι δύο μας και τρίτο όσο εσύ θέλεις το δεύτερο .


Ζοριστικα πολύ να αποφασίσω και λέω μόνο για. εμένα γιατί σε αυτό το κομμάτι ο άντρας μου μου είπε μόνο μια κουβέντα.
Εγώ θέλω να έχω εσένα δίπλα μου καλά και χαρούμενη..Τι να το κάνω να σε πιέσω να δεχτεις μια κατάσταση να κάνουμε ένα ακόμα παιδί με κόστος εκτός από την ψυχολογική σου υγεία και την σωματική σου .
Γιατί ξέρουμε και οι δύο πλέον πως ένας άνθρωπος είτε πονάει σωματικά είτε ψυχολογικά είναι μίσος άνθρωπος .
Όποτε με πολύ δυσκολία και πολύ ψυχικό πόνο αποφάσισα να πάρω την αγωγή και να μην κάνω άλλο παιδί.
Αρχικά δεν ήμουν καλά με έτρωγε όλο αυτό ,γιατί η δική μου απόφαση επηρέαζε και την ζωή και άλλων ....
Ήθελα όμως τα παιδιά μου και ο άντρας μου δικαιούταν να έχουν ένα ευτυχισμένο άνθρωπο κοντά τους και όχι έναν άνθρωπο μισό για να ικανοποιήσει μια ακόμα επιθυμία του .Αυτή είναι η ουσία .

Μια απόφαση που ακόμα και σήμερα δεν την έχω μετανοιωση και ας υπεραγαπω τα παιδιά και ας τρελλενομαι για αυτά .
Ευτυχώς έχω κοντά μου άλλα παιδιά που φτάνω σε σημείο να κάνω αυτά που έκανα και στα δικά μου ώστε έτσι βρήκα αυτό τον τρόπο και πλέον το έχω αφήσει αυτό το κομμάτι πίσω ..
Το έχω αφήσει όμως γιατί αισθάνομαι και καλά έτσι?

Εγώ σαν γυναίκα θα σου πω να είσαι εσύ πρώτα καλά ακόμα και με την αγωγή σου και σαν μάνα που λαχταρούσε να κάνει και άλλο παιδί να εμπιστευτείς τους γιατρούς σου και να βάλεις στην άκρη τις φοβίες σου .
Αν μου έλεγαν εμένα ότι και με την αγωγή μπορείς να κάνεις ένα ακόμα παιδί ούτε καν θα εμπαινα στο κόπο να μπω σε τέτοια ταλαιπωρία που μπήκες εσύ ...
Η επιστήμη πλέον έχει εξελιχθεί τόσο πολύ σε αυτό το κομμάτι που οι εξετάσεις που γίνονται μπορούν να προλάβουν πολλές τυχών επιπλοκές ή δικές σου φοβίες .

Κοίτα να είσαι εσύ αρχικά καλά.Παρε την αγωγή σου ,δώσε αρκετό χρόνο γιατί όταν ξαναμπαίνεις θελει περισσότερο για να δεις αποτελέσματα και από εκεί και πέρα αν θέλεις να χαρίσεις ένα ακόμα παιδάκι στην οικογένειά σου θα κλείσεις στα μάτια σου στους φόβους σου και θα ακούς μόνο τους γιατρούς σου κανέναν άλλον ..

Και αν πάλι φοβάσαι καλύτερα να το αφήσεις .
Και φίλους θα έχει το παιδάκι σου για να παίζει και μπορείς να βρεις απειρες δραστηριότητες ώστε να το απασχολεί και να μην του λείπει καθόλου όλο αυτό.
Τόσα μοναχοπαιδια υπάρχουν δεν ειναι κάτι το τραγικό .

Δώσε βάση όμως πρώτα σε εσένα στην ψυχολογία σου .


Και μια ύστατη λύση την οποία την είχα σκεφτεί και αυτή γιατί σου λέω με επηρέασε πάρα πολύ η όλη κατάσταση και έψαχνα να βρω λύσεις είναι η υιοθεσία ..

Όχι εύκολος δρόμος γιατί το έψαξα αλλά σίγουρα όταν πας και βλέπεις αυτές τις ψυχουλες μέσα σε εκείνα τα ιδρύματα όλα σου φαίνονται χάδι μπροστά σε όλο αυτό που έχεις να τους χαρίσεις ..

Μην στεναχωριέσαι άδικα μόνο λύσεις υπάρχουν αρκεί να είσαι καλά .

Εύχομαι να σε βοήθησα σε ένα τόσο ευαίσθητο πραγματικά θέμα.

Υ.Γ.αν θέλεις πεσμου σε ποια αγωγή εισαι γιατί δοκίμασα και εγώ κάνα δυο ποιο ήπιες μπας και δω αποτέλεσμα και μπορώ να σου πω και εγώ την άποψη του δικού μου γιατρού

[Hope 2]

Καλημέρα !

Θα σου μιλήσω σαν γυναίκα που θέλοντας να κάνω ένα τρίτο παιδί και το ψυχολογικό κομμάτι ήταν αυτό που με φρεναρε....

Έχω ήδη δύο παιδιά και όταν πριν χρόνια είπα να κάνουμε και ένα ακόμα γιατί αυτό ήθελα από την αρχή έτυχε ένα χειρουργείο που εκτός ότι μου απαγορευε μια εγκυμοσύνη γιατί μπορεί να είχα υποτροπή στην επέμβαση ,η όλη υπόθεση με έριξε κυριολεκτικά στα πατωματα ..και ψυχολογικό θέμα ...

Με το πέρασμα των χρόνων όλα πήγαν καλα και εκεί που είπα ότι πλέον μπορώ να κάνω μου ξανατυχαινει ένας τραυματισμός ακριβώς στο ίδιο σημείο λόγο αθλητισμού όπου πλέον η όλη κατάσταση θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί με χάπια ,χάπια τα οποία μου απαγόρευαν μια εγκυμοσύνη ..

Είχα να διαλέξω ανάμεσα στο να πάρω αυτή την αγωγή ,να είμαι δηλαδή καλά να μην πονάω ,να είμαι ξανά όπως πριν και το κυριότερο να είμαι καλά ψυχολογικά και όχι με κρίσεις πανικού κάθε φορά που θα πονουσα ότι θα ξαναμεινω στο κρεβάτι ή να μην πάρω την αγωγή να πονουσα και φυσικά να ήμουν πάλι στα πατώματα προκειμένου να κάνω ένα παιδί το οποίο θα μεγάλωνε με μια μάνα όχι και στα καλύτερα της ...
Εγώ όμως δεν είχα ούτε την επιλογή να την σταματήσω για λίγο όσο διαρκούσε η εγκυμοσύνη δηλαδή και μετά να την ξαναξεκινησω ούτε να πάω σε μια άλλη πιο ήπια η οποία θα μου επέτρεπε ο γιατρός να μείνω έγκυος ...

Βλέπεις εμένα ήταν μονόδρομος η απόφαση και πολύ πιο δύσκολη ..Δεν μου δικαιολογεί ότι είχα ήδη δύο παιδιά ,θέλαμε και οι δύο μας και τρίτο όσο εσύ θέλεις το δεύτερο .


Ζοριστικα πολύ να αποφασίσω και λέω μόνο για. εμένα γιατί σε αυτό το κομμάτι ο άντρας μου μου είπε μόνο μια κουβέντα.
Εγώ θέλω να έχω εσένα δίπλα μου καλά και χαρούμενη..Τι να το κάνω να σε πιέσω να δεχτεις μια κατάσταση να κάνουμε ένα ακόμα παιδί με κόστος εκτός από την ψυχολογική σου υγεία και την σωματική σου .
Γιατί ξέρουμε και οι δύο πλέον πως ένας άνθρωπος είτε πονάει σωματικά είτε ψυχολογικά είναι μίσος άνθρωπος .
Όποτε με πολύ δυσκολία και πολύ ψυχικό πόνο αποφάσισα να πάρω την αγωγή και να μην κάνω άλλο παιδί.
Αρχικά δεν ήμουν καλά με έτρωγε όλο αυτό ,γιατί η δική μου απόφαση επηρέαζε και την ζωή και άλλων ....
Ήθελα όμως τα παιδιά μου και ο άντρας μου δικαιούταν να έχουν ένα ευτυχισμένο άνθρωπο κοντά τους και όχι έναν άνθρωπο μισό για να ικανοποιήσει μια ακόμα επιθυμία του .Αυτή είναι η ουσία .

Μια απόφαση που ακόμα και σήμερα δεν την έχω μετανοιωση και ας υπεραγαπω τα παιδιά και ας τρελλενομαι για αυτά .
Ευτυχώς έχω κοντά μου άλλα παιδιά που φτάνω σε σημείο να κάνω αυτά που έκανα και στα δικά μου ώστε έτσι βρήκα αυτό τον τρόπο και πλέον το έχω αφήσει αυτό το κομμάτι πίσω ..
Το έχω αφήσει όμως γιατί αισθάνομαι και καλά έτσι?

Εγώ σαν γυναίκα θα σου πω να είσαι εσύ πρώτα καλά ακόμα και με την αγωγή σου και σαν μάνα που λαχταρούσε να κάνει και άλλο παιδί να εμπιστευτείς τους γιατρούς σου και να βάλεις στην άκρη τις φοβίες σου .
Αν μου έλεγαν εμένα ότι και με την αγωγή μπορείς να κάνεις ένα ακόμα παιδί ούτε καν θα εμπαινα στο κόπο να μπω σε τέτοια ταλαιπωρία που μπήκες εσύ ...
Η επιστήμη πλέον έχει εξελιχθεί τόσο πολύ σε αυτό το κομμάτι που οι εξετάσεις που γίνονται μπορούν να προλάβουν πολλές τυχών επιπλοκές ή δικές σου φοβίες .

Κοίτα να είσαι εσύ αρχικά καλά.Παρε την αγωγή σου ,δώσε αρκετό χρόνο γιατί όταν ξαναμπαίνεις θελει περισσότερο για να δεις αποτελέσματα και από εκεί και πέρα αν θέλεις να χαρίσεις ένα ακόμα παιδάκι στην οικογένειά σου θα κλείσεις στα μάτια σου στους φόβους σου και θα ακούς μόνο τους γιατρούς σου κανέναν άλλον ..

Και αν πάλι φοβάσαι καλύτερα να το αφήσεις .
Και φίλους θα έχει το παιδάκι σου για να παίζει και μπορείς να βρεις απειρες δραστηριότητες ώστε να το απασχολεί και να μην του λείπει καθόλου όλο αυτό.
Τόσα μοναχοπαιδια υπάρχουν δεν ειναι κάτι το τραγικό .

Δώσε βάση όμως πρώτα σε εσένα στην ψυχολογία σου .


Και μια ύστατη λύση την οποία την είχα σκεφτεί και αυτή γιατί σου λέω με επηρέασε πάρα πολύ η όλη κατάσταση και έψαχνα να βρω λύσεις είναι η υιοθεσία ..

Όχι εύκολος δρόμος γιατί το έψαξα αλλά σίγουρα όταν πας και βλέπεις αυτές τις ψυχουλες μέσα σε εκείνα τα ιδρύματα όλα σου φαίνονται χάδι μπροστά σε όλο αυτό που έχεις να τους χαρίσεις ..

Μην στεναχωριέσαι άδικα μόνο λύσεις υπάρχουν αρκεί να είσαι καλά .

Εύχομαι να σε βοήθησα σε ένα τόσο ευαίσθητο πραγματικά θέμα.

Υ.Γ.αν θέλεις πεσμου σε ποια αγωγή εισαι γιατί δοκίμασα και εγώ κάνα δυο ποιο ήπιες μπας και δω αποτέλεσμα και μπορώ να σου πω και εγώ την άποψη του δικού μου γιατρού

Καλησπερα ευχαριστώ για την απάντηση, την σκέφτηκα κι εγώ την υιοθεσια αλλά δεν θέλει ο άντρας μου. Παιρνω το ζολοφτ. Η γιατρός μου είπε ότι μέχρι 100 μπορώ να το φτάσω στην εγκυμοσυνη. Ο προηγούμενος γιατρός μου είχε πει μέχρι και 150. Περιμένω να δω όταν με πιάσει η αγωγή μήπως το σκέφτομαι πιο ξεκάθαρα. Δε ξέρω. Ίσως προσπαθήσω αργότερα μια πιο γρήγορη διακοπή του φαρμάκου έστω στο πρώτο τρίμηνο μιας εγκυμοσυνης. Έχω αρχίσει και φοβάμαι τους 9 μήνες της εγκυμοσυνης. Θα μου γίνει φοβία στο τέλος.

[Marilou]

Καλησπερα ευχαριστώ για την απάντηση, την σκέφτηκα κι εγώ την υιοθεσια αλλά δεν θέλει ο άντρας μου. Παιρνω το ζολοφτ. Η γιατρός μου είπε ότι μέχρι 100 μπορώ να το φτάσω στην εγκυμοσυνη. Ο προηγούμενος γιατρός μου είχε πει μέχρι και 150. Περιμένω να δω όταν με πιάσει η αγωγή μήπως το σκέφτομαι πιο ξεκάθαρα. Δε ξέρω. Ίσως προσπαθήσω αργότερα μια πιο γρήγορη διακοπή του φαρμάκου έστω στο πρώτο τρίμηνο μιας εγκυμοσυνης. Έχω αρχίσει και φοβάμαι τους 9 μήνες της εγκυμοσυνης. Θα μου γίνει φοβία στο τέλος.

Ναι πήρα και το ζολοφτ αλλά για μια εβδομάδα μόνο γιατί κόντεψε να με στείλει γιατί εγώ δεν είχα θέματα κατάθλιψης και μου έφερε παραισθήσεις και άσε καλύτερα να μην τα θυμάμαι...

Πάντως το ξεκίνησα πειραματικά μήπως με βοηθήσει στον νευροπαθητικο πόνο γιατί μια κατηγορία αντικαταθλιπτικών δουλεύουν εκεί, το συγκεκριμένο δυστηχως όχι ....

Το πλάνο ήταν ξεκινάμε και ανάλογα την δόση που θα δούλευε θα ήμουν εκεί και όταν θα έμενα έγκυος θα γινόντουσαν εξετάσεις συνέχεια και θα μιλούσαμε για την πορεία βάση αυτών ...

Ξέρω όμως και κοπέλα που έχει κάνει 2 παιδάκια απλά "έπαιζε" με την δοσολογία σύμφωνα πάντα με τις οδηγίες του γιατρού της και είναι και τα παιδάκια της καλά αλλά και η ίδια !

Μην αφήσεις τις φοβίες σου να γίνουν αποθημενα ,λύσεις υπάρχουν αρκεί να ακούς και να εμπιστεύεσαι τους γιατρούς σου και όλα θα πάνε καλά !

[Hope 2]

Ναι πήρα και το ζολοφτ αλλά για μια εβδομάδα μόνο γιατί κόντεψε να με στείλει γιατί εγώ δεν είχα θέματα κατάθλιψης και μου έφερε παραισθήσεις και άσε καλύτερα να μην τα θυμάμαι...

Πάντως το ξεκίνησα πειραματικά μήπως με βοηθήσει στον νευροπαθητικο πόνο γιατί μια κατηγορία αντικαταθλιπτικών δουλεύουν εκεί, το συγκεκριμένο δυστηχως όχι ....

Το πλάνο ήταν ξεκινάμε και ανάλογα την δόση που θα δούλευε θα ήμουν εκεί και όταν θα έμενα έγκυος θα γινόντουσαν εξετάσεις συνέχεια και θα μιλούσαμε για την πορεία βάση αυτών ...

Ξέρω όμως και κοπέλα που έχει κάνει 2 παιδάκια απλά "έπαιζε" με την δοσολογία σύμφωνα πάντα με τις οδηγίες του γιατρού της και είναι και τα παιδάκια της καλά αλλά και η ίδια !

Μην αφήσεις τις φοβίες σου να γίνουν αποθημενα ,λύσεις υπάρχουν αρκεί να ακούς και να εμπιστεύεσαι τους γιατρούς σου και όλα θα πάνε καλά !

Και η κοπέλα που λες έπαιρνε ζολοφτ? Ξέρεις τι δοσολογία?

[Αλεξία10]

Ευχαριστώ για την απάντηση. Ναι όντως έχω βάλει τον εαυτό μου στον τοίχο. Ο εγκέφαλος μου πραγματικά δε μπορεί να το διαχειριστεί. Έχει κλειδώσει σε αυτές τις σκέψεις και δε ξέρω πως θα τον επαναφέρω.

Είναι λογικό να μην μπορεί ο εγκέφαλός σου να το διαχειριστει. Σκέφτεσαι ότι δεν θέλεις να πάρεις τα φάρμακα. Αλλα χωρίς τα φάρμακα δεν είσαι καλά. Αλλα θέλεις δεύτερο παιδί. Και σκέφτεσαι ότι τα φάρμακα θα βλάψουν το μωρο αν μείνεις έγκυος. Δημιουργείς μόνη σου φαύλο κύκλο. Και λες και ότι φοβάσαι την εγκυμοσύνη. Τι ακριβώς φοβάσαι? Θα σου κάνω μια ερώτηση που μου είχε κάνει ο γυναικολόγος μου στη δεύτερη εγκυμοσύνη. Αν ήσουν καλά, χαρούμενη και ευτυχισμένη ΚΑΙ ΑΝ δεν είχες ήδη ένα παιδί, θα ήθελες να κάνεις τώρα ένα?

Και εκτός από αυτό, ο άντρας σου τι λέει για όλα αυτά?

[Marilou]

Και η κοπέλα που λες έπαιρνε ζολοφτ? Ξέρεις τι δοσολογία?

Όχι δεν ξέρω αλλά γιατί μπαίνεις σε αυτή την διαδικασία ;
Γνωρίζεις πολύ καλά ότι αυτά τα φάρμακα λειτουργούν στο καθένα ξεχωριστά .
Μόνο ο γιατρός σου σε συνεννόηση με το πώς είσαι εσύ,θα καθορίσετε την δοσολογία .
Εσύ μπορεί να είσαι καλά με την κατώτερη και η κοπέλα μπορεί να ήταν με την ανώτερη ..
Αν και σου λέω έκανε συνέχεια εξετάσεις και σύμφωνα με αυτές πήγαινε .

Μην βασσανιζεσαι άδικα, αυτό που σε φοβίζει μόνο ο γιατρός σου ,καλύτερα οι γιατροί σε συνεργασία μπορουν να σε κάνουν να το αποβαλλεις για αυτό θα τους ρωτάς τα πάντα και δεν θα κάνεις εσύ τον γιατρό του εαυτού σου .
Είδες ότι μόνη σου δεν μπορείς ακόμα να είσαι καλά .

[Hope 2]

Είναι λογικό να μην μπορεί ο εγκέφαλός σου να το διαχειριστει. Σκέφτεσαι ότι δεν θέλεις να πάρεις τα φάρμακα. Αλλα χωρίς τα φάρμακα δεν είσαι καλά. Αλλα θέλεις δεύτερο παιδί. Και σκέφτεσαι ότι τα φάρμακα θα βλάψουν το μωρο αν μείνεις έγκυος. Δημιουργείς μόνη σου φαύλο κύκλο. Και λες και ότι φοβάσαι την εγκυμοσύνη. Τι ακριβώς φοβάσαι? Θα σου κάνω μια ερώτηση που μου είχε κάνει ο γυναικολόγος μου στη δεύτερη εγκυμοσύνη. Αν ήσουν καλά, χαρούμενη και ευτυχισμένη ΚΑΙ ΑΝ δεν είχες ήδη ένα παιδί, θα ήθελες να κάνεις τώρα ένα?

Και εκτός από αυτό, ο άντρας σου τι λέει για όλα αυτά?

Ναι θα ήθελα να κάνω παιδί αν δεν είχα παιδί. Με ρώτησες τι ακριβώς φοβάμαι. Λοιπόν φοβαμε ότι ακόμα και αν με πιάσει το φαρμακο και συνέλθω, πάλι δε θα θέλω να κάνω παιδί παίρνοντας το φαρμακο γιατι θα φοβάμαι. Οπότε ή δε θα κάνω παιδί ή θα ξανασταματησω τα φάρμακα με ρίσκο. Πιστεύω ότι ο φόβος μου για την εγκυμοσύνη με φαρμακο έχει να κάνει με τις ενοχές που νιώθω για όλη την κατάσταση. Ο άντρας μου δεν έχει πρόβλημα να κάνουμε παιδί παίρνοντας φαρμακο. Δε φοβάται κάτι. Επίσης μου έλεγε από την αρχή της υποτροπή να πάρω τα φάρμακα για να είμαστε καλά όλοι. Δε με πιέζει να κάνουμε παιδί, είναι περισσότερο δική μου επιθυμία.

[Hope 2]

Όχι δεν ξέρω αλλά γιατί μπαίνεις σε αυτή την διαδικασία ;
Γνωρίζεις πολύ καλά ότι αυτά τα φάρμακα λειτουργούν στο καθένα ξεχωριστά .
Μόνο ο γιατρός σου σε συνεννόηση με το πώς είσαι εσύ,θα καθορίσετε την δοσολογία .
Εσύ μπορεί να είσαι καλά με την κατώτερη και η κοπέλα μπορεί να ήταν με την ανώτερη ..
Αν και σου λέω έκανε συνέχεια εξετάσεις και σύμφωνα με αυτές πήγαινε .

Μην βασσανιζεσαι άδικα, αυτό που σε φοβίζει μόνο ο γιατρός σου ,καλύτερα οι γιατροί σε συνεργασία μπορουν να σε κάνουν να το αποβαλλεις για αυτό θα τους ρωτάς τα πάντα και δεν θα κάνεις εσύ τον γιατρό του εαυτού σου .
Είδες ότι μόνη σου δεν μπορείς ακόμα να είσαι καλά .

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.