Θέλω κάπου να μιλησω - Page 3
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 3 of 7 FirstFirst 12345 ... LastLast
Results 31 to 45 of 94
  1. #31
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2020
    Posts
    151
    Θα ήθελα να ρωτήσω όσους είναι παντρεμένοι, πότε θεωρείται ότι ένας γάμος είναι πετυχημένος? Όχι χωρίς δυσκολίες αλλά ότι μπορεί να κρατήσει στο χρόνο. Υπάρχουν δυσκολίες στο δικό σας γάμο και πως τις ξεπερνάτε?

  2. #32
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2019
    Posts
    3,392
    Quote Originally Posted by Hope 2 View Post
    Θα ήθελα να ρωτήσω όσους είναι παντρεμένοι, πότε θεωρείται ότι ένας γάμος είναι πετυχημένος? Όχι χωρίς δυσκολίες αλλά ότι μπορεί να κρατήσει στο χρόνο. Υπάρχουν δυσκολίες στο δικό σας γάμο και πως τις ξεπερνάτε?
    Hope είναι τεραααστιο θέμα αυτό που άνοιξες. Θέλεις να γίνεις λίγο πιο συγκεκριμένη? Δηλαδή να μας βοηθήσεις να καταλαβουμε τι ακριβώς θέλεις να σου πούμε?
    Εύχομαι να φυσήξει δυνατός αέρας... Να πάρει μακριά όλα τα σκουπίδια της ζωής μου...

  3. #33
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2020
    Posts
    151
    Quote Originally Posted by Αλεξία10 View Post
    Hope είναι τεραααστιο θέμα αυτό που άνοιξες. Θέλεις να γίνεις λίγο πιο συγκεκριμένη? Δηλαδή να μας βοηθήσεις να καταλαβουμε τι ακριβώς θέλεις να σου πούμε?
    Όταν διαφωνείς εντονα με τον άντρα σου για ένα θέμα και νιώθεις ότι δεν υπάρχει κατανόηση, επικοινωνία. Τι κάνεις? Κάποιες φορές νιώθω ότι δεν υπάρχει λόγος να συζητήσω κάτι στο οποίο ξέρω ότι θα έχουμε άλλη άποψη γιατί απλώς θα καταλήξουμε σε ένταση.ειδικα στην κατάσταση που είμαι νιώθω ότι δεν έχω στήριξη. Οχι σε δουλειές του σπιτιού μαγείρεμα κτλ. Αυτά θα τα κάνει. Αλλά ψυχολογική στήριξη. Κουράζομαι να διαφωνώ και να τσακωνομαι.

  4. #34
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2016
    Location
    Planet Euphoria
    Posts
    2,876
    Quote Originally Posted by Hope 2 View Post
    Όταν διαφωνείς εντονα με τον άντρα σου για ένα θέμα και νιώθεις ότι δεν υπάρχει κατανόηση, επικοινωνία. Τι κάνεις? Κάποιες φορές νιώθω ότι δεν υπάρχει λόγος να συζητήσω κάτι στο οποίο ξέρω ότι θα έχουμε άλλη άποψη γιατί απλώς θα καταλήξουμε σε ένταση.ειδικα στην κατάσταση που είμαι νιώθω ότι δεν έχω στήριξη. Οχι σε δουλειές του σπιτιού μαγείρεμα κτλ. Αυτά θα τα κάνει. Αλλά ψυχολογική στήριξη. Κουράζομαι να διαφωνώ και να τσακωνομαι.
    Αντικειμενικά επειδή δεν ξέρω τον λόγο που τσακώνεστε ποιος έχει πειστικά σοβαρά και λογικά επιχειρήματα;

  5. #35
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2019
    Posts
    3,392
    Quote Originally Posted by Hope 2 View Post
    Όταν διαφωνείς εντονα με τον άντρα σου για ένα θέμα και νιώθεις ότι δεν υπάρχει κατανόηση, επικοινωνία. Τι κάνεις? Κάποιες φορές νιώθω ότι δεν υπάρχει λόγος να συζητήσω κάτι στο οποίο ξέρω ότι θα έχουμε άλλη άποψη γιατί απλώς θα καταλήξουμε σε ένταση.ειδικα στην κατάσταση που είμαι νιώθω ότι δεν έχω στήριξη. Οχι σε δουλειές του σπιτιού μαγείρεμα κτλ. Αυτά θα τα κάνει. Αλλά ψυχολογική στήριξη. Κουράζομαι να διαφωνώ και να τσακωνομαι.
    Αυτο τώρα που λες εξαρτάται από πολλά. Εξαρτάται από τον λόγο για τον οποίο διαφωνείτε, από τον χαρακτήρα του, από τον χαρακτήρα σου, ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΊΑ που έχετε συνήθως μεταξύ σας, από τον τρόπο που ζητάς εσύ αυτό που θέλεις.
    Εγώ (επειδή με ρώτησες) δεν συνηθίζω να διαφωνω έντονα μαζί του. Έχει συμβει αυτό που λες μόνο δύο φορές στα 10 χρόνια που τον ξέρω. Μιλάμε για το πολύ έντονο σε σημείο να τα σπάσεις όλα γιατί διαφωνίες σε νορμάλ επίπεδα εννοείται ότι υπάρχουν και θα υπάρχουν.
    Αλλά επιμένω ότι όλα είναι θέμα χαρακτήρα. Πόσα χρόνια είσαι μαζί του? Πόσο ξέρεις τον άντρα σου, της συνήθειες του, το μυαλό του?
    Και κάτι άλλο. Αυτή την υποστήριξη που λες, πώς την ζητάς? Δηλαδή τι του δείχνεις εσύ με την συμπεριφορά σου? Μήπως περιμένεις απλά να μυρίσει τα νύχια του? Στο λέω γιατί το έχω κάνει, γι αυτό.
    Εύχομαι να φυσήξει δυνατός αέρας... Να πάρει μακριά όλα τα σκουπίδια της ζωής μου...

  6. #36
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    4,227
    Quote Originally Posted by Hope 2 View Post
    Όταν διαφωνείς εντονα με τον άντρα σου για ένα θέμα και νιώθεις ότι δεν υπάρχει κατανόηση, επικοινωνία. Τι κάνεις? Κάποιες φορές νιώθω ότι δεν υπάρχει λόγος να συζητήσω κάτι στο οποίο ξέρω ότι θα έχουμε άλλη άποψη γιατί απλώς θα καταλήξουμε σε ένταση.ειδικα στην κατάσταση που είμαι νιώθω ότι δεν έχω στήριξη. Οχι σε δουλειές του σπιτιού μαγείρεμα κτλ. Αυτά θα τα κάνει. Αλλά ψυχολογική στήριξη. Κουράζομαι να διαφωνώ και να τσακωνομαι.
    Τοτε ειναι που πρεπει να συζητας ,αυτα τα θεματα ειναι που μαζεύονται και σκανε σε ανυποπτω χρονο και μαζι με αυτα χανονται και ολα τα καλα ...

    Quote Originally Posted by Αλεξία10 View Post
    Αυτο τώρα που λες εξαρτάται από πολλά. Εξαρτάται από τον λόγο για τον οποίο διαφωνείτε, από τον χαρακτήρα του, από τον χαρακτήρα σου, ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΊΑ που έχετε συνήθως μεταξύ σας, από τον τρόπο που ζητάς εσύ αυτό που θέλεις.
    Εγώ (επειδή με ρώτησες) δεν συνηθίζω να διαφωνω έντονα μαζί του. Έχει συμβει αυτό που λες μόνο δύο φορές στα 10 χρόνια που τον ξέρω. Μιλάμε για το πολύ έντονο σε σημείο να τα σπάσεις όλα γιατί διαφωνίες σε νορμάλ επίπεδα εννοείται ότι υπάρχουν και θα υπάρχουν.
    Αλλά επιμένω ότι όλα είναι θέμα χαρακτήρα. Πόσα χρόνια είσαι μαζί του? Πόσο ξέρεις τον άντρα σου, της συνήθειες του, το μυαλό του?
    Και κάτι άλλο. Αυτή την υποστήριξη που λες, πώς την ζητάς? Δηλαδή τι του δείχνεις εσύ με την συμπεριφορά σου? Μήπως περιμένεις απλά να μυρίσει τα νύχια του?
    Στο λέω γιατί το έχω κάνει, γι αυτό.
    Απαντησε σε αυτα και θα σου πω και εγω , ειναι πολυ σημαντικα για να εχει ο αλλος μια καλη εικονα στο τι θα σου πει !
    Όλη η ζωή μου συναισθήματα !

  7. #37
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2020
    Posts
    151
    Quote Originally Posted by mindcrime View Post
    Αντικειμενικά επειδή δεν ξέρω τον λόγο που τσακώνεστε ποιος έχει πειστικά σοβαρά και λογικά επιχειρήματα;
    Ένα παράδειγμα, όταν λες στον αλλο θέλω να με στηρίζεις ψυχολογικά. Όταν με βλέπεις και δεν είμαι καλά,έλα να με κάνεις μια αγκαλιά, πες μου να πάμε μια βόλτα. Και σου απαντάει ότι έχουμε δουλειές και δε μπορούμε να πηγαίνουμε βόλτα. Πως θα ένιωθες?

  8. #38
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2016
    Location
    Planet Euphoria
    Posts
    2,876
    Quote Originally Posted by Hope 2 View Post
    Ένα παράδειγμα, όταν λες στον αλλο θέλω να με στηρίζεις ψυχολογικά. Όταν με βλέπεις και δεν είμαι καλά,έλα να με κάνεις μια αγκαλιά, πες μου να πάμε μια βόλτα. Και σου απαντάει ότι έχουμε δουλειές και δε μπορούμε να πηγαίνουμε βόλτα. Πως θα ένιωθες?
    Οτι είμαι ένα άτομο που δεν μπορώ να στηριχθώ πουθενά, ότι είμαι μόνος, θα αναρωτιόμουν γιατί είμαι δίπλα του; Τι μπορώ να περιμένω στο μέλλον; Αν δεν μπορώ να βρω ψυχολογική υποστήριξη από το άτομο που υποτίθεται πως με αγαπά που θα την βρω; Πως είναι δυνατόν οι δουλειές να μπαίνουν πάνω από εμένα; Η αξία μου στα μάτια του είναι μικρότερη και απο τις δουλειές; Περισσότερη σημασία για την ζωή του έχουν οι δουλειές απ' ότι εγώ; Αν δεν γινόντουσαν αυτές οι δουλειές και έδινε σημασία σε εμένα θα καταστραφόταν ο κόσμος ή το πρόγραμμα του; Δεν τον ενδιαφέρει να είμαι καλά και ευτυχισμένος;

    Σου λέω τι θα μου περνούσε από το μυαλό. Και να σου πω και κάτι ακόμα, δεν θα το ανεχόμουν για πολύ γιατί αν σκέφτεται έτσι σήμερα, αύριο ή σε 10 χρόνια πως θα σκέφτεται, πόσο πιο κάτω θα με έχει στη ζωή του;

    Σόρρι που σου τα λέω γιατί είναι σκληρά, αλλά δεν μπορώ να σου πω ψέμματα. Εντάξει παντρεμένος δεν ήμουν, ήμουν σε σχέση 6 χρόνια όμως που σε σχέση με κάποιους γάμους είχε μεγαλύτερη διάρκεια.

  9. #39
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2020
    Posts
    151
    Quote Originally Posted by Αλεξία10 View Post
    Αυτο τώρα που λες εξαρτάται από πολλά. Εξαρτάται από τον λόγο για τον οποίο διαφωνείτε, από τον χαρακτήρα του, από τον χαρακτήρα σου, ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΊΑ που έχετε συνήθως μεταξύ σας, από τον τρόπο που ζητάς εσύ αυτό που θέλεις.
    Εγώ (επειδή με ρώτησες) δεν συνηθίζω να διαφωνω έντονα μαζί του. Έχει συμβει αυτό που λες μόνο δύο φορές στα 10 χρόνια που τον ξέρω. Μιλάμε για το πολύ έντονο σε σημείο να τα σπάσεις όλα γιατί διαφωνίες σε νορμάλ επίπεδα εννοείται ότι υπάρχουν και θα υπάρχουν.
    Αλλά επιμένω ότι όλα είναι θέμα χαρακτήρα. Πόσα χρόνια είσαι μαζί του? Πόσο ξέρεις τον άντρα σου, της συνήθειες του, το μυαλό του?
    Και κάτι άλλο. Αυτή την υποστήριξη που λες, πώς την ζητάς? Δηλαδή τι του δείχνεις εσύ με την συμπεριφορά σου? Μήπως περιμένεις απλά να μυρίσει τα νύχια του? Στο λέω γιατί το έχω κάνει, γι αυτό.
    Είμαστε μαζί 14 χρόνια. Τον ξέρω αρκετά καλά, ξέρω το χαρακτήρα του, τις σκέψεις του, αλλά δεν μπορώ πολλές φορές να συμβιβαστώ με τις δικές του σκέψεις και τα θέλω του, οπότε συνήθως καταλήγουμε σε καβγά. Δε λέω ότι έχει άδικο ένας από τους δύο αλλά βλέπουμε πολλά πράγματα τελείως διαφορετικά. Όταν δεν είμαι καλά το δείχνω. Δε μπορώ να κρύψω ότι έχω κατάθλιψη. Όταν του λέω ότι θέλω να με στηρίζει ψυχολογικά, τότε ίσως το κάνει για λίγες μέρες και μετά επανέρχεται στην ίδια συμπεριφορά,η οποία είναι συνήθως θυμός και νεύρα που με βλέπει έτσι.

  10. #40
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2019
    Posts
    3,392
    Quote Originally Posted by Hope 2 View Post
    Είμαστε μαζί 14 χρόνια. Τον ξέρω αρκετά καλά, ξέρω το χαρακτήρα του, τις σκέψεις του, αλλά δεν μπορώ πολλές φορές να συμβιβαστώ με τις δικές του σκέψεις και τα θέλω του, οπότε συνήθως καταλήγουμε σε καβγά. Δε λέω ότι έχει άδικο ένας από τους δύο αλλά βλέπουμε πολλά πράγματα τελείως διαφορετικά. Όταν δεν είμαι καλά το δείχνω. Δε μπορώ να κρύψω ότι έχω κατάθλιψη. Όταν του λέω ότι θέλω να με στηρίζει ψυχολογικά, τότε ίσως το κάνει για λίγες μέρες και μετά επανέρχεται στην ίδια συμπεριφορά,η οποία είναι συνήθως θυμός και νεύρα που με βλέπει έτσι.
    Εγω τώρα δεν θα σου πω ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Αυτό δεν το ξέρω και ούτε μπορώ να το υποθέσω, γιατί θα έπρεπε να είμαι είτε στη θέση σου, είτε στη δική του. Και σε καμία δεν μπορώ να μπω.
    Θα σου πω ένα παράδειγμα. Ένας από τους δύο πολύ δυνατούς καβγάδες με τον άντρα μου, που σου είπα πιο πάνω, έγινε πριν από ένα χρόνο. Από πάντα ειχα κατάθλιψη και αυτός όλα αυτά τα χρόνια ήταν εκεί. Ειδικά μετά την πρώτη γέννα εγώ ήμουν στα πατώματα, κυριολεκτικά στα πατώματα. Συνέχισε να είναι εκεί. Δεν μου είπε ποτέ επί λέξη "είμαι εδώ και σε στηρίζω" αλλά ήταν εκεί και εγώ δεν το έβλεπα. Δηλαδή τυφλή δεν είμαι αλλά δεν καταλάβαινα ότι το να πάμε διακοπές μαζί με την κολλητή μου γινόταν για μένα. Το να πάει στην δουλειά του 3 ώρες νωρίτερα μαζί με εμένα για να πιούμε μαζί καφέ επειδή δεν είχε χρόνο "να πάμε για καφέ" γινόταν για μένα. Το να γυρνάει από την δουλειά το πρωί και να περιμένει να ξυπνήσω για να πιούμε μαζί καφέ αντί να πέσει ξερός από το ξενύχτι και τον θόρυβο, γινόταν για μένα. Να μου ζητάει να πάμε σε ψυχολόγο και σε σύμβουλο γάμου, γινόταν για μένα.
    Εγώ στον κόσμο μου! Και όχι απλα στον κόσμο μου αλλά ΤΟ ΈΛΕΓΑ και το φώναζα ότι δεν μου συμπαραστεκεται. Επειδή δεν μιλούσαμε για την κατάθλιψη κυριολεκτικά, εγω το βαφτισα όλο αυτό αδιαφορία.
    Ε, μετά απο κάποια χρόνια το πράγμα "σκάλωσε", με το ζόρι λέγαμε καλημέρα και μιλουσαμε μόνο για τα παιδιά και τα απαραίτητα. Και την ημέρα του καβγά λοιπόν, αφού μου έσπασε το μισό σπίτι, με κόλλησε στον τοίχο και ούρλιαζε. Ανάμεσα σε άλλα είπε και τη φράση "βαρέθηκα την γαμημενη τη μελαγχολία σου". Προφανώς ΚΟΥΡΆΣΤΗΚΕ να προσπαθεί τόσο πολύ καθαρά για μένα και εγώ να κοιμάμαι όρθια.


    Δεν σου λέω ότι φταις εσύ. Σου λέω να σκεφτείς, μήπως κουράστηκε? Ή από πάντα έλεγε "έχουμε δουλειές και δεν μπορούμε να πάμε βόλτα"?

    Και εγώ σκεφτόμουν σαν εσένα, ότι δεν αξίζει να του μιλήσω γιατί δεν καταλαβαίνει. Και για να καταλάβεις την παράνοια μου (ναι, εγώ το έφτασα σε άλλο επίπεδο), αυτός με πήγαινε διακοπές με την κολλητή μου, εγώ το μετεφραζα "το κάνει για να με ξεφορτωθεί στις διακοπές". Με πήγαινε για καφέ στην δουλειά του, εγώ σκεφτόμουν "ναι ναι, να το παίξουμε η τέλεια οικογένεια". Για οτιδήποτε έκανε, είχα ΠΆΝΤΑ δεύτερες σκέψεις. Θέλω να σου πω, όταν δεν μιλας με τον άλλον, και όταν ειδικά (στην περίπτωση μας που έχουμε κατάθλιψη) δεν σκέφτεσαι καθαρά, δεν μπορείς και να κρίνεις αντικειμενικα.

    (Ότι θέλεις με ρωτάς).
    Εύχομαι να φυσήξει δυνατός αέρας... Να πάρει μακριά όλα τα σκουπίδια της ζωής μου...

  11. #41
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    4,227
    Quote Originally Posted by Hope 2 View Post
    Ένα παράδειγμα, όταν λες στον αλλο θέλω να με στηρίζεις ψυχολογικά. Όταν με βλέπεις και δεν είμαι καλά,έλα να με κάνεις μια αγκαλιά, πες μου να πάμε μια βόλτα. Και σου απαντάει ότι έχουμε δουλειές και δε μπορούμε να πηγαίνουμε βόλτα. Πως θα ένιωθες?
    Ποτέ στο είπε αυτό Hope?
    Κάτω από ποιες συνθήκες ? είσασταν καλά και του ζήτησες κάτι και στο αρνήθηκε?
    Το λέει πάντα αυτό?Ήταν όντως επείγων η δουλειά αυτή?

    Ένα μεμονωμένο γεγονός δεν μπορεί να κρίνει αν ο άλλος έτσι πως ενεργεί έχει δίκιο ή άδικο ...

    Εντάξει και εγώ σου λέω ζήτησα απόψε από τον άντρα μου π,χ που ήταν στον καναπέ ξαπλωμενοςς να ερθει να κοιμηθεί μαζί μου και μου αρνήθηκε ...

    Εσύ το βλέπεις λάθος που δεν ξέρεις το παρασκήνιο..Οκ? Λες κοίτα δεν ενδιαφέρεται ...

    εγώ που το ξέρω όμως θα σου πω ,εντάξει καλή μου όλη μέρα τον άνθρωπο τον επριξες με την γκρίνια σου και με την συμπεριφορά σου ..θέλει να ηρεμήσει και αυτός αυτή την στιγμή που εσύ μπορεί να θέλεις αγκαλιές και παρέα στο κρεβάτι αλλά και αυτός θέλει την ηρεμία του ... γιατί αν έρθει στο κρεβάτι με αυτά που έχουν προηγηθεί μπορεί να σας κάνουν ακόμα χειρότερα ...

    Άρα ? Ενεργεί πάντα έτσι? Όπως και να είστε?
    Όλη η ζωή μου συναισθήματα !

  12. #42
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2020
    Posts
    151
    Quote Originally Posted by Αλεξία10 View Post
    Εγω τώρα δεν θα σου πω ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Αυτό δεν το ξέρω και ούτε μπορώ να το υποθέσω, γιατί θα έπρεπε να είμαι είτε στη θέση σου, είτε στη δική του. Και σε καμία δεν μπορώ να μπω.
    Θα σου πω ένα παράδειγμα. Ένας από τους δύο πολύ δυνατούς καβγάδες με τον άντρα μου, που σου είπα πιο πάνω, έγινε πριν από ένα χρόνο. Από πάντα ειχα κατάθλιψη και αυτός όλα αυτά τα χρόνια ήταν εκεί. Ειδικά μετά την πρώτη γέννα εγώ ήμουν στα πατώματα, κυριολεκτικά στα πατώματα. Συνέχισε να είναι εκεί. Δεν μου είπε ποτέ επί λέξη "είμαι εδώ και σε στηρίζω" αλλά ήταν εκεί και εγώ δεν το έβλεπα. Δηλαδή τυφλή δεν είμαι αλλά δεν καταλάβαινα ότι το να πάμε διακοπές μαζί με την κολλητή μου γινόταν για μένα. Το να πάει στην δουλειά του 3 ώρες νωρίτερα μαζί με εμένα για να πιούμε μαζί καφέ επειδή δεν είχε χρόνο "να πάμε για καφέ" γινόταν για μένα. Το να γυρνάει από την δουλειά το πρωί και να περιμένει να ξυπνήσω για να πιούμε μαζί καφέ αντί να πέσει ξερός από το ξενύχτι και τον θόρυβο, γινόταν για μένα. Να μου ζητάει να πάμε σε ψυχολόγο και σε σύμβουλο γάμου, γινόταν για μένα.
    Εγώ στον κόσμο μου! Και όχι απλα στον κόσμο μου αλλά ΤΟ ΈΛΕΓΑ και το φώναζα ότι δεν μου συμπαραστεκεται. Επειδή δεν μιλούσαμε για την κατάθλιψη κυριολεκτικά, εγω το βαφτισα όλο αυτό αδιαφορία.
    Ε, μετά απο κάποια χρόνια το πράγμα "σκάλωσε", με το ζόρι λέγαμε καλημέρα και μιλουσαμε μόνο για τα παιδιά και τα απαραίτητα. Και την ημέρα του καβγά λοιπόν, αφού μου έσπασε το μισό σπίτι, με κόλλησε στον τοίχο και ούρλιαζε. Ανάμεσα σε άλλα είπε και τη φράση "βαρέθηκα την γαμημενη τη μελαγχολία σου". Προφανώς ΚΟΥΡΆΣΤΗΚΕ να προσπαθεί τόσο πολύ καθαρά για μένα και εγώ να κοιμάμαι όρθια.


    Δεν σου λέω ότι φταις εσύ. Σου λέω να σκεφτείς, μήπως κουράστηκε? Ή από πάντα έλεγε "έχουμε δουλειές και δεν μπορούμε να πάμε βόλτα"?

    Και εγώ σκεφτόμουν σαν εσένα, ότι δεν αξίζει να του μιλήσω γιατί δεν καταλαβαίνει. Και για να καταλάβεις την παράνοια μου (ναι, εγώ το έφτασα σε άλλο επίπεδο), αυτός με πήγαινε διακοπές με την κολλητή μου, εγώ το μετεφραζα "το κάνει για να με ξεφορτωθεί στις διακοπές". Με πήγαινε για καφέ στην δουλειά του, εγώ σκεφτόμουν "ναι ναι, να το παίξουμε η τέλεια οικογένεια". Για οτιδήποτε έκανε, είχα ΠΆΝΤΑ δεύτερες σκέψεις. Θέλω να σου πω, όταν δεν μιλας με τον άλλον, και όταν ειδικά (στην περίπτωση μας που έχουμε κατάθλιψη) δεν σκέφτεσαι καθαρά, δεν μπορείς και να κρίνεις αντικειμενικα.

    (Ότι θέλεις με ρωτάς).
    Εγώ πάω πολλά χρόνια σε ψυχολόγος και το ξέρει. Ξέρει ότι προσπαθώ να κάνω ότι καλύτερο για μένα και για την οικογένεια μου (άσχετα που όταν του είπα μια φορά ότι προσπαθώ να γίνω καλά και για μένα αλλά και για την οικογένεια μας, μου πέταξε το ωραίο ότι μόνο για μένα προσπαθώ να γίνω καλά). Όλα αυτά τα χρόνια έχουμε αρκετές διαφωνίες για πάρα πολλά πράγματα. Μου έχει πει πράγματα που με πληγωσαν βαθιά και του το έχω πει. Μετά τη γέννα του παιδιου μας για παράδειγμα που ήμουν κι εγώ χάλια, μου ειπε η ψυχολόγος να μην κάθομαι σπίτι, να πηγαίνω βόλτες με τον άντρα μου. Όταν του το είπα μου απάντησε "δε θα διαλύθουμε οικονομικά για να είσαι εσύ καλά". Αυτό και άλλα πολλά ακόμα δεν το έχω ξεπεράσει. Είναι δύσκολος άνθρωπος, κλειστός,αλλα είναι και πολύ εργατικός και πολύ καλός πατέρας. Καταλαβαίνω ότι έχει κουραστεί με αυτή την κατάσταση. Του έχω πει πολλές φορές να πάει και αυτός σε ειδικό ή να πάμε μαζί αλλά πάντα έλεγε ότι αυτός είναι μια χαρά. Τώρα τελευταία που του το ξαναείπα το σκέφτεται. Αυτά που έκανε ο άντρας σου όταν ήσουν χάλια, εμένα δεν τα έκανε ποτέ παρόλο που τα ζητούσα. Ξέρεις κάτι Αλεξία,η τελευταία υποτροπή μου μετά τη διακοπή του φαρμάκου με έκανε να σκέφτομαι πάρα πολλά. Να αναρωτιέμαι τι γίνεται τελικά στη ζωή μου,για πιο λόγο υποτροπιασα τόσο γρήγορα. Πριν από κάθε υποτροπή μου υπήρχε καβγάς με τον άντρα μου...

  13. #43
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2020
    Posts
    151
    Quote Originally Posted by Marilou View Post
    Ποτέ στο είπε αυτό Hope?
    Κάτω από ποιες συνθήκες ? είσασταν καλά και του ζήτησες κάτι και στο αρνήθηκε?
    Το λέει πάντα αυτό?Ήταν όντως επείγων η δουλειά αυτή?

    Ένα μεμονωμένο γεγονός δεν μπορεί να κρίνει αν ο άλλος έτσι πως ενεργεί έχει δίκιο ή άδικο ...

    Εντάξει και εγώ σου λέω ζήτησα απόψε από τον άντρα μου π,χ που ήταν στον καναπέ ξαπλωμενοςς να ερθει να κοιμηθεί μαζί μου και μου αρνήθηκε ...

    Εσύ το βλέπεις λάθος που δεν ξέρεις το παρασκήνιο..Οκ? Λες κοίτα δεν ενδιαφέρεται ...

    εγώ που το ξέρω όμως θα σου πω ,εντάξει καλή μου όλη μέρα τον άνθρωπο τον επριξες με την γκρίνια σου και με την συμπεριφορά σου ..θέλει να ηρεμήσει και αυτός αυτή την στιγμή που εσύ μπορεί να θέλεις αγκαλιές και παρέα στο κρεβάτι αλλά και αυτός θέλει την ηρεμία του ... γιατί αν έρθει στο κρεβάτι με αυτά που έχουν προηγηθεί μπορεί να σας κάνουν ακόμα χειρότερα ...

    Άρα ? Ενεργεί πάντα έτσι? Όπως και να είστε?
    Δεν ήταν καλά και τον ρώτησα τι έχει. Μου είπε ότι δεν του μιλάω, ότι δεν του λέω πως είμαι. Γενικά όποτε του λέω αυτά που σκέφτομαι συνήθως βγάζει θυμό και νευρα( μάλλον από φόβο για αυτό που συμβαίνει). Ελάχιστες φορές με έχει βοηθήσει η κουβέντα μαζί του όταν δεν είμαι καλά. Οπότε δε θέλω να του λέω κάθε μέρα τα ίδια γιατί νιώθω πως δεν τα αντέχει. Εκείνη λοιπόν τη στιγμή που μου είπε ότι δεν του μιλάω, του εξήγησα ότι δεν είμαι καλά, ότι όταν του μιλάω συνήθως νευριάζει και όλο αυτό με επηρεάζει αρνητικά και του ζήτησα να με στηρίζει και να πηγαίνουμε καμία βόλτα. Όχι δεν υπήρχε κάποια επείγον δουλειά, είναι οι κλασικες δουλειές που έχουν όλοι. Απλά θεωρεί ότι είναι πολύ σημαντικές όλες οι δουλειές και πρέπει να γίνουν στην ώρα τους, ακόμα και το μαγείρεμα.

  14. #44
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2016
    Location
    Planet Euphoria
    Posts
    2,876
    Quote Originally Posted by Hope 2 View Post
    Εγώ πάω πολλά χρόνια σε ψυχολόγος και το ξέρει. Ξέρει ότι προσπαθώ να κάνω ότι καλύτερο για μένα και για την οικογένεια μου (άσχετα που όταν του είπα μια φορά ότι προσπαθώ να γίνω καλά και για μένα αλλά και για την οικογένεια μας, μου πέταξε το ωραίο ότι μόνο για μένα προσπαθώ να γίνω καλά). Όλα αυτά τα χρόνια έχουμε αρκετές διαφωνίες για πάρα πολλά πράγματα. Μου έχει πει πράγματα που με πληγωσαν βαθιά και του το έχω πει. Μετά τη γέννα του παιδιου μας για παράδειγμα που ήμουν κι εγώ χάλια, μου ειπε η ψυχολόγος να μην κάθομαι σπίτι, να πηγαίνω βόλτες με τον άντρα μου. Όταν του το είπα μου απάντησε "δε θα διαλύθουμε οικονομικά για να είσαι εσύ καλά". Αυτό και άλλα πολλά ακόμα δεν το έχω ξεπεράσει. Είναι δύσκολος άνθρωπος, κλειστός,αλλα είναι και πολύ εργατικός και πολύ καλός πατέρας. Καταλαβαίνω ότι έχει κουραστεί με αυτή την κατάσταση. Του έχω πει πολλές φορές να πάει και αυτός σε ειδικό ή να πάμε μαζί αλλά πάντα έλεγε ότι αυτός είναι μια χαρά. Τώρα τελευταία που του το ξαναείπα το σκέφτεται. Αυτά που έκανε ο άντρας σου όταν ήσουν χάλια, εμένα δεν τα έκανε ποτέ παρόλο που τα ζητούσα. Ξέρεις κάτι Αλεξία,η τελευταία υποτροπή μου μετά τη διακοπή του φαρμάκου με έκανε να σκέφτομαι πάρα πολλά. Να αναρωτιέμαι τι γίνεται τελικά στη ζωή μου,για πιο λόγο υποτροπιασα τόσο γρήγορα. Πριν από κάθε υποτροπή μου υπήρχε καβγάς με τον άντρα μου...
    Συγγνώμη να σε ρωτήσω κάτι, για εσένα ή για εκείνον η βόλτα μεταφράζεται και με οικονομικά έξοδα; Δηλαδή θεωρείτε θέσφατο σαν ζευγάρι πως μία βόλτα έχει έξοδα;

  15. #45
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2020
    Posts
    151
    Quote Originally Posted by mindcrime View Post
    Συγγνώμη να σε ρωτήσω κάτι, για εσένα ή για εκείνον η βόλτα μεταφράζεται και με οικονομικά έξοδα; Δηλαδή θεωρείτε θέσφατο σαν ζευγάρι πως μία βόλτα έχει έξοδα;
    Το έξοδο θα μπορούσε να είναι ένας καφές ή ένα ποτό. Όχι απαραίτητο. Καταλαβαίνω πως το ρωτάς. Μπορεί να του είχα πει να βγαίνουμε για κάνα καφέ ή ποτό, δε θυμάμαι. Αλλά και πάλι η απάντηση του με πλήγωσε πολύ.

Page 3 of 7 FirstFirst 12345 ... LastLast

Similar Threads

  1. Κάπου να μιλήσω...
    By Lia996 in forum Σχέσεις και Επικοινωνία
    Replies: 6
    Last Post: 28-05-2020, 20:20
  2. καπου να μιλήσω ....
    By pantzos in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 24
    Last Post: 22-03-2013, 11:51
  3. Replies: 44
    Last Post: 08-10-2012, 22:32
  4. πρεπει καπου να μιλησω
    By dolphin in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 12
    Last Post: 23-03-2012, 01:07
  5. Θελω καπου να μιλησω
    By reggaeM in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 21
    Last Post: 08-07-2010, 03:18

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •