Εργασιακή φοβία - Page 3
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 3 of 7 FirstFirst 12345 ... LastLast
Results 31 to 45 of 104
  1. #31
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2016
    Posts
    2,354
    Quote Originally Posted by andreas86 View Post
    Δουλειά, μακριά από εμένα!! Εγώ είμαι βάρος στην κοινωνία σε όλους!! Είμαι ένα γαϊδούρι που κλείνει τα 35 το καλοκαίρι και δεν κάνει τίποτα στην ζωή του. Δηλαδή καλύτερα να κοιμόμουν σε κανένα παγκάκι και να περνά συσσίτιο από την εκκλησία!! Παλαιότερα βγήκα στην πιάτσα πρώτη φορά για δουλειά στα 19 με 20, είχα άσχημη εμπειρία με αποτέλεσμα το αφεντικό θέλοντας να με ξεφορτωθεί, πήγε στην σχολή και είπε ότι δεν πήγαινα για δουλειά ψέματα, αλλά δεν με χάλασε. Μετά από λίγους μήνες πάω σε μια δεύτερη δουλειά πάλι μέσω τις σχολής και εκεί πάλι δεν μπορούσα να ανταπεξέλθω, υπήρχαν άτομα που μου την λέγανε, και για όλα αυτά έφταιγα εγώ που μπλοκαρα, μπλόκαρε το μυαλό μου δεν έπαιρνε στροφές, άγχος πολύ εάν τα καταφέρω σήμερα είχα φτάσει σε σημείο να κρύβομαι για να μην δουλέψω, εάν κρυβωμουν θα έβαζαν αλλά παιδιά και εγώ θα την αραζα!! Σούπερ Μάρκετ μετά μέσω σεμιναρίων και εκεί στο άγχος. Και είδα ότι είδα και από τότε όσο γίνεται μακριά από δουλειές, ακόμα και δουλειές σπιτιού που δεν είναι κανείς να μου την πει δεν έχω όρεξη να την κάνω. Η δουλειά για εμένα είναι όπως το νερό για την γάτα. Γι'αυτό λέω βάρος είμαι και στην τελική καταντά κουραστικό όλο αυτό δεν πάω να δουλέψω λόγο φοβίας, εγώ πιστεύω είναι και τεμπελιάς. Είμαι ένας άχρηστος, ανίκανος και τεμπελοσκυλο!!
    Αλλά το καλό είναι ότι αγαπώ την ζωή μου γιατί η ζωή σου δίνει και χαρές, απλός δεν είναι σωστός ο τρόπος ζωής για έναν άνθρωπο σε τέτοια ηλικία που πρέπει να είναι αυτόνομος!!

  2. #32
    Member
    Join Date
    Jan 2021
    Posts
    32
    Quote Originally Posted by giorgos35 View Post
    Καλησπέρα φιλε μου..η κατάθλιψη ηρθε μετα το φοβο για εργασια η πριν???
    Τι ειναι ακριβώς αυτο που σε φοβηζει και δεν μπορεις να δουλεψεις??
    Απο ποτε φοβασαι να εργαστεις???
    Επειδη ειχα παρομοιο προβλημα οχι με κατάθλιψη βεβαια αλλα με εργασιακη φοβια μηπως μπορεσω να σε βοηθήσω..
    Φοβάμαι λαθανσμενα ότι θα αποτύχω ότι και να κάνω βέβαια κανείς δεν πήγε για δουλειά και έμαθε από την πρώτη ημέρα. Πλέον στην κατάσταση μου δυσκολεύομαι να συγκεντρώθω πολύ και δεν μπορώ ούτε 5 λεπτά να διαβάσω κάτι. Βέβαια είμαι λειτουργίκος οδηγάω περπατάω χωρίς πρόβλημα ίσως τελικά πιστεύω ότι είμαι απλά τεμπέλης και κρύβομαι πίσω από μια καταθλιψη. Δεν θέλω να πιστεύω ότι θα συνεχίσω να είμαι έτσι και ότι θα μου περάσει κάποια στιγμή γιατί μέ το να αφηνομαι μόνο κακό κάνω σε εμένα. Δέχθηκα και bullying και έφυγα αρων αρων. Η φυγή βέβαια δεν λύνει το προβλήμα κατέθεσα απλά τα όπλα αντί να παλέψω για να αποδείξω ότι αξίζω εκεί. Μια κακή παρένθεση ήταν θέλω να συνεχίσω να προσπαθώ αλλά ο φόβος μου ότι είμαι άχρηστος η ανίκανος η θα πάω και θα είμαι ένα κινούμενο πρόβλημα δεν βοηθάει ιδιαίτερα

  3. #33
    Member
    Join Date
    Jan 2021
    Posts
    32
    Quote Originally Posted by andreas86 View Post
    Αλλά το καλό είναι ότι αγαπώ την ζωή μου γιατί η ζωή σου δίνει και χαρές, απλός δεν είναι σωστός ο τρόπος ζωής για έναν άνθρωπο σε τέτοια ηλικία που πρέπει να είναι αυτόνομος!!
    Είμαι 27 τώρα ουσιαστικά ξεκινάω την επαγγελματική μου καριέρα καλως η κακώς. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα περνάει ο καιρός έτσι γιατί πάντα ήμουν βολεμενος και είναι καιρός να αλλάξει αυτό. Φοβαμαι πολύ χωρίς τους δικούς μου ανθρώπους και αν κάνω έτσι που είμαι 27 όταν μεγαλώσω κιαλλο και δεν θα είναι εδώ δηλαδή στις κανονικές συνθήκες τι θα γίνει? Το σκέφτεσαι καθόλου αυτό Αντρέα δηλαδή όταν θα πρέπει να έχεις ένα εισόδημα για τα βασικά τι θα κάνουμε θα φουνταρουμε μια ώρα νωρίτερα?

  4. #34
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    4,783
    Το θέμα δεν είναι να μην φοβάσαι. Το θέμα είναι να προχωράς παρά τον φόβο. Και ο φόβος ανάλογα την περίσταση χάνεται ή μειώνεται σταδιακά ή ακόμα κι αν είναι πάντα εκεί, εσύ προχωράς και συνεχίζεις την ζωή σου.
    Θεωρώ ότι τα περισσότερα νέα παιδιά που μένουν έτσι βαλτωμένα, δεν έχουν κίνητρα συγκεκριμένα. Δεν θέλουν κάτι τόσο πολύ ώστε να το παλέψουν για αυτό και βολεύονται.
    Δεν βοηθάει το περιβάλλον και ο τρόπος που μας μεγαλώνουν σε αυτή τη χώρα βέβαια. Αν πάει ένα νήπιο και κουτουλήσει στο τραπέζι, θα πάει η μαμά να κάνει ντα το τραπεζάκι. Αν πάει να πιάσει δουλειά ένας φοιτητής και δεν υπάρχει σοβαρό βιοποριστικό πρόβλημα, θα του πει ο πατέρας άστο, δουλειά σου είναι να διαβάζεις, όχι να κάνεις τον καφετζή, καθαρίζω εγώ. Αν δεν βρει δουλειά στο αντικείμενό του ή καμια μουράτη ο τριαντάρης θα του πουν είναι δύσκολες οι εποχές, τι να κάνουμε, μην σκας, κάτι θα βρεθεί. Αν δεν φύγει μόνο του το "παιδί" από το σπίτι, το θεωρούν φυσιολογικό να μένει μαζί τους μέχρι την 3η ηλικία.

    Παρόλα αυτά, όποιος έχει σταθερές πεποιθήσεις και θέλω στη ζωή του θα παλέψει για αυτά. Θα την βρει την άκρη του. Το θέμα είναι να κάτσει λίγο και να σκεφτεί και να χωνέψει πραγματικά τι θέλει και να ξέρει ότι δεν έρχονται ουρανοκατέβατα όσα επιθυμούμε. Αν λοιπόν κάποιος έχει στόχο π.χ. να γίνει ανεξάρτητος, να αγοράσει με δικά του λεφτά το τάδε, να πάει ταξίδι, να προοδεύσει στον τομέα του, να αισθάνεται δημιουργικός ή οτιδήποτε άλλο, όσα σκ@τα κι αν φάει κι όσο κι αν φοβάται, θα τολμήσει και θα το παλέψει και θα την βρει την άκρη του. Είναι αυτό το "δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω" το οποίο εκεί που κάποιες φορές το χρησιμοποιούσαμε πολύ στο παρελθόν για να είμαστε ανελαστικοί και να κρίνουμε αυστηρά τους άλλους και τον εαυτό μας, διαπιστώνω ότι τελευταία τείνουμε να το απαξιώνουμε και να βρίσκουμε παντού δυσκολίες και να πετάμε το μπαλάκι αλλού για δικές μας ελλείψεις. Αν το θες αρκετά, μπορείς. Σε πολύ μεγάλο βαθμό. Το έχω δει να συμβαίνει και το πιστεύω.

  5. #35
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2017
    Posts
    3,591
    Quote Originally Posted by Απρόθυμος View Post
    Φοβάμαι λαθανσμενα ότι θα αποτύχω ότι και να κάνω βέβαια κανείς δεν πήγε για δουλειά και έμαθε από την πρώτη ημέρα. Πλέον στην κατάσταση μου δυσκολεύομαι να συγκεντρώθω πολύ και δεν μπορώ ούτε 5 λεπτά να διαβάσω κάτι. Βέβαια είμαι λειτουργίκος οδηγάω περπατάω χωρίς πρόβλημα ίσως τελικά πιστεύω ότι είμαι απλά τεμπέλης και κρύβομαι πίσω από μια καταθλιψη. Δεν θέλω να πιστεύω ότι θα συνεχίσω να είμαι έτσι και ότι θα μου περάσει κάποια στιγμή γιατί μέ το να αφηνομαι μόνο κακό κάνω σε εμένα. Δέχθηκα και bullying και έφυγα αρων αρων. Η φυγή βέβαια δεν λύνει το προβλήμα κατέθεσα απλά τα όπλα αντί να παλέψω για να αποδείξω ότι αξίζω εκεί. Μια κακή παρένθεση ήταν θέλω να συνεχίσω να προσπαθώ αλλά ο φόβος μου ότι είμαι άχρηστος η ανίκανος η θα πάω και θα είμαι ένα κινούμενο πρόβλημα δεν βοηθάει ιδιαίτερα
    Γιατι μου καρφωθηκε απτη πρωτη στιγμη οτι δενεχεις κατάθλιψη??? τέλος παντων..
    Φιλε μου αυτό πρέπει να το δουλέψεις μεσα σου..
    Λες οτι φοβασαι τυχον αποτυχία..και εγω αυτο ακριβώς φοβομουν..αντε και αποτυχες και τι νομιζεις οτι θα γινει και φοβασαι??τιποτα..η θα σου αλλαξουν ποστο..η θα σου κανουν οαρατηρηση και τελος..το χειρότερο σεναριο αντε να σε διωξουν και??κλαιν μαιν..δεν υπάρχει ανθρωπος που δεν εχει φαει απόλυση..
    Το θεμα δεν ειναι αυτο..απλα σε διακατεχει το αγχος και δεν μπορεις να το κερδίσεις.το αγχος σε κανει να σκέφτεσε ετσι...

  6. #36
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2021
    Posts
    2
    Δεν υπάρχει κανενας λόγος να ντρέπεσαι να το πεις στους γύρω σου . Ίσα ίσα βοηθάει να καταλάβουν κ αυτοί εσένα . Εγ. Θα σου πρότεινα ψυχοθεραπεία . Βοηθά πάρα πολύ ! Κ αγωγή εννοείται αν στο προτείνει ειδικός ! Αν για οποιοδήποτε λόγο δε μπορείς να κάνεις κάτι απ' αυτά. Μη μένεις άπραγος . Εμένα δλδ όταν δε κάνω κάτι γίνεται μεγάλος ο φόβος πάλι για το τι θα κάνω στη ζωή μου . Πώς θα περάσωσυντευξη . Δε είμαι καλή κτλ. Κ άλλη μια συμβουλή . Να σκέφτεσαι όχι πολύ μακριά στο μέλλον . Μια μέρα τη φορά .

  7. #37
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2017
    Posts
    3,591
    Quote Originally Posted by Sonia View Post
    Το θέμα δεν είναι να μην φοβάσαι. Το θέμα είναι να προχωράς παρά τον φόβο. Και ο φόβος ανάλογα την περίσταση χάνεται ή μειώνεται σταδιακά ή ακόμα κι αν είναι πάντα εκεί, εσύ προχωράς και συνεχίζεις την ζωή σου.
    Θεωρώ ότι τα περισσότερα νέα παιδιά που μένουν έτσι βαλτωμένα, δεν έχουν κίνητρα συγκεκριμένα. Δεν θέλουν κάτι τόσο πολύ ώστε να το παλέψουν για αυτό και βολεύονται.
    Δεν βοηθάει το περιβάλλον και ο τρόπος που μας μεγαλώνουν σε αυτή τη χώρα βέβαια. Αν πάει ένα νήπιο και κουτουλήσει στο τραπέζι, θα πάει η μαμά να κάνει ντα το τραπεζάκι. Αν πάει να πιάσει δουλειά ένας φοιτητής και δεν υπάρχει σοβαρό βιοποριστικό πρόβλημα, θα του πει ο πατέρας άστο, δουλειά σου είναι να διαβάζεις, όχι να κάνεις τον καφετζή, καθαρίζω εγώ. Αν δεν βρει δουλειά στο αντικείμενό του ή καμια μουράτη ο τριαντάρης θα του πουν είναι δύσκολες οι εποχές, τι να κάνουμε, μην σκας, κάτι θα βρεθεί. Αν δεν φύγει μόνο του το "παιδί" από το σπίτι, το θεωρούν φυσιολογικό να μένει μαζί τους μέχρι την 3η ηλικία.

    Παρόλα αυτά, όποιος έχει σταθερές πεποιθήσεις και θέλω στη ζωή του θα παλέψει για αυτά. Θα την βρει την άκρη του. Το θέμα είναι να κάτσει λίγο και να σκεφτεί και να χωνέψει πραγματικά τι θέλει και να ξέρει ότι δεν έρχονται ουρανοκατέβατα όσα επιθυμούμε. Αν λοιπόν κάποιος έχει στόχο π.χ. να γίνει ανεξάρτητος, να αγοράσει με δικά του λεφτά το τάδε, να πάει ταξίδι, να προοδεύσει στον τομέα του, να αισθάνεται δημιουργικός ή οτιδήποτε άλλο, όσα σκ@τα κι αν φάει κι όσο κι αν φοβάται, θα τολμήσει και θα το παλέψει και θα την βρει την άκρη του. Είναι αυτό το "δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω" το οποίο εκεί που κάποιες φορές το χρησιμοποιούσαμε πολύ στο παρελθόν για να είμαστε ανελαστικοί και να κρίνουμε αυστηρά τους άλλους και τον εαυτό μας, διαπιστώνω ότι τελευταία τείνουμε να το απαξιώνουμε και να βρίσκουμε παντού δυσκολίες και να πετάμε το μπαλάκι αλλού για δικές μας ελλείψεις. Αν το θες αρκετά, μπορείς. Σε πολύ μεγάλο βαθμό. Το έχω δει να συμβαίνει και το πιστεύω.
    Ναι οτι τωρα φταινε τα ατομα που πασχουν απο φοβιες??
    Η οτι μια χαρα τους εκατσε αυτο με τη φοβια και τους βολεψε για να μην δουλεύουν???
    Ξερεις τι σημενει εργασιακη φοβια???
    Πρεπει να πας στη δουλειά και εισαι μεσα στο αγχος σε βαθμο που η καρδια σου αισθάνεσαι οτι θα παθεις έμφραγμα.
    Αρχιζουν τα καρδιοχτυπια...εισαι συνεχεια στη τσιτα..
    Και κατι απλο να σε πουνε πχ παρε τη σκιυπα και σκουπισε και εκει ακομα αγχώνεσαι..ειναι τοσο εντονο το αγχος αυτο
    Που δεν μπορείς να το διαχειριστης με τίποτα...
    Μετα αρχίζουν οι σκεψεις οπως ειπε ο θεματοθετης οτι δεν θα τα καφερει..οτι ολα θα πανε στραβα...μεσα του θα πατακαλαει να φυγει αοτη δουλεια μονο και μονο για να ησηχαση απο ολα αυτα οχιαπο τεμπελιά..αλλα απτα αισθηματα άγχους και της φοβιες του..
    Δεν ειναι τεμπελια..ΕΙΝΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑ..και οπως ολες οι ασθένειες δεν την επιλεγεις αλλα σε επιλέγει.

  8. #38
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2017
    Posts
    3,591
    Quote Originally Posted by giorgos35 View Post
    Γιατι μου καρφωθηκε απτη πρωτη στιγμη οτι δενεχεις κατάθλιψη??? τέλος παντων..
    Φιλε μου αυτό πρέπει να το δουλέψεις μεσα σου..
    Λες οτι φοβασαι τυχον αποτυχία..και εγω αυτο ακριβώς φοβομουν..αντε και αποτυχες και τι νομιζεις οτι θα γινει και φοβασαι??τιποτα..η θα σου αλλαξουν ποστο..η θα σου κανουν οαρατηρηση και τελος..το χειρότερο σεναριο αντε να σε διωξουν και??κλαιν μαιν..δεν υπάρχει ανθρωπος που δεν εχει φαει απόλυση..
    Το θεμα δεν ειναι αυτο..απλα σε διακατεχει το αγχος και δεν μπορεις να το κερδίσεις.το αγχος σε κανει να σκέφτεσε ετσι...
    Και δεν εισαι καθόλου τεμπέλης...
    Εγω οταν το ειχα αυτο..αναρωτιομουν πως γίνεται να ειμαι τεμπελης οταν δουκεευω αοτα 14 μου??
    Τα εβαζα κατω τα ζυγιζα δεν μου εβγενε με τίποτα ο λογαριασμός..ελεγα θελω να δουλεψω??
    Ναι θελω..
    Ψαχνω δουλεια βρισκω??
    Ναι ψαχνω βρισκω...
    Μολις πιανω δουλειά γιατι με διακατέχει αυτο αισθημα του φοβου και της ανασφαλειας και το αγχος?? Απο κει και περα τα εχανα..
    Και εμενα απο το περιβάλλον μου με ελεγαν μηπως αρχισες να τεμπελιαζης με εξαιρεση τη γυναικα μου φυσικά.που παντα ηξερε τι ειναι ο Γιώργος..
    Μεσα μου και εγω ηξερα οτι δεν είμαι τεμπέλης αλλα δεν μπορουσα να βρω γιατι δεν μπορω να κατσω σε δουλειές.

  9. #39
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2017
    Posts
    3,591
    Quote Originally Posted by Απρόθυμος View Post
    Είμαι 27 τώρα ουσιαστικά ξεκινάω την επαγγελματική μου καριέρα καλως η κακώς. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα περνάει ο καιρός έτσι γιατί πάντα ήμουν βολεμενος και είναι καιρός να αλλάξει αυτό. Φοβαμαι πολύ χωρίς τους δικούς μου ανθρώπους και αν κάνω έτσι που είμαι 27 όταν μεγαλώσω κιαλλο και δεν θα είναι εδώ δηλαδή στις κανονικές συνθήκες τι θα γίνει? Το σκέφτεσαι καθόλου αυτό Αντρέα δηλαδή όταν θα πρέπει να έχεις ένα εισόδημα για τα βασικά τι θα κάνουμε θα φουνταρουμε μια ώρα νωρίτερα?
    Και εισαι εσύ τεμπέλης??με τίποτα

  10. #40
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    4,783
    Quote Originally Posted by giorgos35 View Post
    Ναι οτι τωρα φταινε τα ατομα που πασχουν απο φοβιες??
    Η οτι μια χαρα τους εκατσε αυτο με τη φοβια και τους βολεψε για να μην δουλεύουν???
    Ξερεις τι σημενει εργασιακη φοβια???
    Πρεπει να πας στη δουλειά και εισαι μεσα στο αγχος σε βαθμο που η καρδια σου αισθάνεσαι οτι θα παθεις έμφραγμα.
    Αρχιζουν τα καρδιοχτυπια...εισαι συνεχεια στη τσιτα..
    Και κατι απλο να σε πουνε πχ παρε τη σκιυπα και σκουπισε και εκει ακομα αγχώνεσαι..ειναι τοσο εντονο το αγχος αυτο
    Που δεν μπορείς να το διαχειριστης με τίποτα...
    Μετα αρχίζουν οι σκεψεις οπως ειπε ο θεματοθετης οτι δεν θα τα καφερει..οτι ολα θα πανε στραβα...μεσα του θα πατακαλαει να φυγει αοτη δουλεια μονο και μονο για να ησηχαση απο ολα αυτα οχιαπο τεμπελιά..αλλα απτα αισθηματα άγχους και της φοβιες του..
    Δεν ειναι τεμπελια..ΕΙΝΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑ..και οπως ολες οι ασθένειες δεν την επιλεγεις αλλα σε επιλέγει.

    Ξέρω Γιώργο. Ξέρω ότι από αυτά που διαβάζω εδώ μέσα, μάλλον είχα κοινωνική φοβία, εργασιοφοβία κι ένα σωρό άλλα πράγματα. Αλλά δεν ήθελα να φτάσω 100 χρονών και να μην έχω ζήσει ρε γαμώτο. Το θεωρούσα γελοίο να φτάσω 30 χρονών και να με ζουν οι γονείς και να μην έχω δοκιμάσει πράγματα, να μην έχω γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό μου και τις ικανότητες και τα όριά μου, να μην έχω ταξιδέψει, να μην έχω ζήσει. Οπότε και με καρδιοχτύπια και με πανικό και με φόβους και με ντροπές και με ζαλάδες, δεν το έβαζα στα πόδια. Και με τον καιρό μειωθήκανε όλα αυτά.

    Εσύ ο ίδιος λες και θυμάμαι και άλλα θέματά σου, ότι δουλεύεις μια ζωή. Απο ανάγκη θες; Από ανάγκη. Αλλά δουλεύεις όμως. Και θυμάμαι ότι σου την έδωσε πλέον κι αν ζορίζεσαι απο δουλειές με άσχημες συνθήκες σηκώνεσαι και φεύγεις. Καλά κάνεις. Γιατί πλέον έχεις δοκιμαστεί και ξέρεις τι θες και τι αντέχεις και τι όχι. Κι όταν δουλεύεις χρόνια έχεις δικαίωμα να πάρεις και μία ανάσα και να κάνεις επιλογές. Αυτό είναι άλλο πράγμα από το να βάζουν ταμπέλες ότι έχουν θέματα τα νέα παιδιά και να μην ζορίζουν και λίγο τον εαυτό τους. Δεν λέω ότι είναι εύκολο. Αλλά ποιος είπε ότι η ζωή είναι εύκολη;

  11. #41
    Member
    Join Date
    Jan 2021
    Posts
    32
    Quote Originally Posted by giorgos35 View Post
    Γιατι μου καρφωθηκε απτη πρωτη στιγμη οτι δενεχεις κατάθλιψη??? τέλος παντων..
    Φιλε μου αυτό πρέπει να το δουλέψεις μεσα σου..
    Λες οτι φοβασαι τυχον αποτυχία..και εγω αυτο ακριβώς φοβομουν..αντε και αποτυχες και τι νομιζεις οτι θα γινει και φοβασαι??τιποτα..η θα σου αλλαξουν ποστο..η θα σου κανουν οαρατηρηση και τελος..το χειρότερο σεναριο αντε να σε διωξουν και??κλαιν μαιν..δεν υπάρχει ανθρωπος που δεν εχει φαει απόλυση..
    Το θεμα δεν ειναι αυτο..απλα σε διακατεχει το αγχος και δεν μπορεις να το κερδίσεις.το αγχος σε κανει να σκέφτεσε ετσι...
    Γιατί πιστεύεις ότι δεν έχω κατάθλιψη? Σίγουρα από τις πρώτες μέρες που ένιωθα εντελώς χάλια στην αρχή της καραντίνας τώρα νιώθω αρκετά πιο άνετα βέβαια μέχρι να ξεκινήσω πάλι κάπου και να με πιάσουν όλα αυτά τα αρνητικά αισθήματα. Βοηθάει πολλές φορές να μιλαω με δικούς μου ανθρώπους για το πώς αισθάνομαι ο ψυχίατρος μου είπε ότι με την Φάρμακευτικη αγωγή θα πας καλά εγώ δεν έχω μεγάλη εμπιστοσύνη βέβαια στα φάρμακα γιατί όλα από εμάς ξεκινούν. Μην μακρυγορω πιστεύω ότι είναι κάτι παροδικό και θα περάσει εξάλλου ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός

  12. #42
    Member
    Join Date
    Jan 2021
    Posts
    32
    Quote Originally Posted by Απρόθυμος View Post
    Γιατί πιστεύεις ότι δεν έχω κατάθλιψη? Σίγουρα από τις πρώτες μέρες που ένιωθα εντελώς χάλια στην αρχή της καραντίνας τώρα νιώθω αρκετά πιο άνετα βέβαια μέχρι να ξεκινήσω πάλι κάπου και να με πιάσουν όλα αυτά τα αρνητικά αισθήματα. Βοηθάει πολλές φορές να μιλαω με δικούς μου ανθρώπους για το πώς αισθάνομαι ο ψυχίατρος μου είπε ότι με την Φάρμακευτικη αγωγή θα πας καλά εγώ δεν έχω μεγάλη εμπιστοσύνη βέβαια στα φάρμακα γιατί όλα από εμάς ξεκινούν. Μην μακρυγορω πιστεύω ότι είναι κάτι παροδικό και θα περάσει εξάλλου ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός
    Χάλια πήγα στην συνέντευξη σήμερα πολύ άγχος και κατέληξα να τρέμουν τα πόδια μου καμία όρεξη για τίποτα και επαναλαμβανόμενες σκέψεις ότι δεν κάνω για τίποτα και πουθενά. Τσάμπα τόσος αγώνας των γονιών μου για να καταλήξω ένα απόλυτο τίποτα που απλά δεν καταφέρνει τίποτα στη ζωή. Μέχρι και αυτοκτονικες τάσεις μου περνάνε.

  13. #43
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    4,783
    Quote Originally Posted by Απρόθυμος View Post
    Χάλια πήγα στην συνέντευξη σήμερα πολύ άγχος και κατέληξα να τρέμουν τα πόδια μου καμία όρεξη για τίποτα και επαναλαμβανόμενες σκέψεις ότι δεν κάνω για τίποτα και πουθενά. Τσάμπα τόσος αγώνας των γονιών μου για να καταλήξω ένα απόλυτο τίποτα που απλά δεν καταφέρνει τίποτα στη ζωή. Μέχρι και αυτοκτονικες τάσεις μου περνάνε.
    Γιατί είσαι ένα τίποτα; Επειδή πήγες σε συνέντευξη και είχες άγχος; Και ποιος δεν έχει; Φυσικά και κάνεις για πολλά και μπορείς να καταφέρεις πολλά.
    Οι αφορισμοί δεν βοηθάνε πουθενά και είναι άδικοι, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει θετικά στοιχεία πάνω του. Επίσης και οι ανησυχίες και το άγχος και τα αρνητικά συναισθήματα είναι μέρος της ζωής, το περίεργο θα ήταν να είμαστε μονίμως όλοι μέσα στην καλή χαρά ανεξαρτήτως συνθηκών.
    Το άσχημο είναι όταν το τερματίζουμε και αγχωνόμαστε... επειδή έχουμε άγχος ή κάνουμε αυτοκτονικές σκέψεις επειδή λυπόμαστε ή αγχωνόμαστε. Αυτές είναι υπερβολές που σου δημιουργεί η κατάθλιψη//ο τρόπος σκέψης σου αυτή τη στιγμή.

    Και μόνο που πήγες στην συνέντευξη είναι κάτι καλό.

  14. #44
    Member
    Join Date
    Jan 2021
    Posts
    32
    Quote Originally Posted by Sonia View Post
    Γιατί είσαι ένα τίποτα; Επειδή πήγες σε συνέντευξη και είχες άγχος; Και ποιος δεν έχει; Φυσικά και κάνεις για πολλά και μπορείς να καταφέρεις πολλά.
    Οι αφορισμοί δεν βοηθάνε πουθενά και είναι άδικοι, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει θετικά στοιχεία πάνω του. Επίσης και οι ανησυχίες και το άγχος και τα αρνητικά συναισθήματα είναι μέρος της ζωής, το περίεργο θα ήταν να είμαστε μονίμως όλοι μέσα στην καλή χαρά ανεξαρτήτως συνθηκών.
    Το άσχημο είναι όταν το τερματίζουμε και αγχωνόμαστε... επειδή έχουμε άγχος ή κάνουμε αυτοκτονικές σκέψεις επειδή λυπόμαστε ή αγχωνόμαστε. Αυτές είναι υπερβολές που σου δημιουργεί η κατάθλιψη//ο τρόπος σκέψης σου αυτή τη στιγμή.

    Και μόνο που πήγες στην συνέντευξη είναι κάτι καλό.
    Ένας κόμπος στο λαιμό έχει μείνει και μόνιμα ένα αίσθημα ότι δεν είμαι ικανός για κάτι. Στο μυαλό μου οι σκέψεις είναι αρνητικές στο έπακρο. Το ξέρω ότι ειναι αχαριστία και καταδικάζω τον εαυτό μου αλλά πράγματικα δεν ξέρω αν έχει γυρισμό πλέον η κατάσταση μου.

  15. #45
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    4,783
    Το έγραψες και πιο πάνω: Είναι κάτι παροδικό και θα περάσει, εξάλλου ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός.
    Απλά να δώσεις κι ένα χέρι βοηθείας ο ίδιος στον εαυτό σου, έτσι; Μην μένεις αδρανής με τις σκέψεις σου. Ανεργία δεν σημαίνει αεργία.
    Η καραντίνα περιπλέκει τα πράγματα κάπως, αλλά υπάρχουν πράγματα να κάνεις για να βελτιώσεις την ψυχολογία σου και να εκμεταλλεύεσαι τον χρόνο σου δημιουργικά.

Page 3 of 7 FirstFirst 12345 ... LastLast

Similar Threads

  1. Εργασιακή ηθική
    By serios in forum Ψυχώσεις & Σχιζοφρένεια
    Replies: 16
    Last Post: 13-08-2019, 09:12
  2. Φοβια ΣΚΠ
    By Lupo in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 12
    Last Post: 27-02-2019, 21:39
  3. Replies: 3
    Last Post: 06-06-2018, 18:59
  4. φοβια
    By fabulous in forum Σχέσεις και Επικοινωνία
    Replies: 0
    Last Post: 17-04-2012, 15:58
  5. Replies: 21
    Last Post: 25-09-2010, 11:50

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •