Μεταιχμιακη διαταραχη , αυτοτραυματισμοι και αυτοκτονικες σκεψεις - Page 4
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 4 of 12 FirstFirst ... 23456 ... LastLast
Results 46 to 60 of 177
  1. #46
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    602
    Quote Originally Posted by Μπρουτάλ View Post
    Ποιος είναι ο λόγος;
    έβαλα ολόκληρο άρθρο που εξηγεί γιατί λέγονται cutters . Δες το.

  2. #47
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    602
    Quote Originally Posted by VictoriaSkG View Post
    Τους τελευταιους δυο μηνες ομως δεν ειμαι καθολου καλα , επαθα δυο επεισοδια μακροσυρτα το ενα μετα το αλλο , υπομανιακο (εστω και αμα ηταν ελαφριας μορφης ) και κατευθειαν καταθλιπητικο με γιγαντωμενες σκεψεις αυτοκτονιας και αυτοτραυματισμους . Σημειωτεον οτι και με τους αυτοτραυματισμους τα πηγαινα καλυτερα , ειχα να το κανω 3 μηνες , δεν ξερω τι πυροδοτησε ολο αυτο το ξεσπασμα . Εχει 2 μερες που νοιωθω ηρεμη , χωρις αυτοκτονικες σκεψεις , ομως νοιωθω οτι δεν αντεχω την πιεση απο τιποτα . Τσιτωνομαι οταν ακουσω πολλα μηνυματα απο φιλους στο μεσαντζερ , αμα με παρει πολλα τηλεφωνα καποια φιλη μου , νοιωθω οτι θελω λιγακι την ηρεμια μου να ησυχασω .
    Συνέβη κάτι αλλο τους τελευταίους 2-3 μήνες;

  3. #48
    Quote Originally Posted by VictoriaSkG View Post
    Καλησπερα και απο μενα , Καλη Χρονια να εχουμε ολοι . Θα μπω αμεσως στο θεμα . Εχω γραψει και αλλες φορες στο φορουμ σχετικα με ψυχοσωματικα προβληματα που με ταλαιπωρουν εδω και πολλα χρονια . Ειμαι η Βικτωρια 45 ετων και ζω με τον αντρα μου και τα τρια μας παιδια . Εχω διαγνωστει με μεταιχμιακη διαταραχη προσωπικοτητας αλλα και με διπολικα στοιχεια τυπου β . Βρισκομαι σε ψυχαναλυση και ψυχοθεραπεια εδω και αρκετο καιρο . Συγκεκριμενα ταλαιπωρουμε απο το 2004 και επειτα με αγχωδη διαταραχες , πολλα ψυχοσωματικα , αγοροφοβιες , αρρωστοφοβιες κτλ κτλ , οι τελευταιες εχουνε παρελθει εδω και πολλα χρονια αλλα με ειχανε ταλαιπωρησει για ευλογο διαστημα . Επειτα απο πολλες ασχημες οικογενειακες καταστασεις (οχι με τον συζυγο μου αλλα με την πατρικη μου οικογενεια ) βγηκανε με ορμη τα συμπτωματα της μεταιχμιακης και της διπολικης διαταραχης . Αλλωτε καλυτερα και αλλωτε χειροτερα , περναει ο καιρος και εγω ταλαντευομαι αναλογα με τις διαθεσεις και τους κυκλους που βιωνω απο τις διαταραχες μου . Εχω την αμεριστη υποστηριξη απο το συζυγο μου και τα παιδια μας γνωριζουν μεσα σε γενικα πλαισια ολα οσα με ταλαιπωρουν , ειναι μικρα εξαλλου με τον μεγαλυτερο στα 15 . Απο τα παιδικα , εφηβικα αλλα και νεανικα μου χρονια θυμαμαι οτι ανα περιοδους αυτοτραυματιζομουν καθως η σχεση με τους γονεις μου παρεμενε στην κοψη του ξυραφιου και ηταν παντα εκρηκτικες χωρις να αποποιουμε φυσικα τις δικες μου ευθυνες ,θεωρω οτι τα περισσοτερα λαθη βαραιναν εκεινους . Ειμαι υιοθετημενη και παντα οι γυρω γυρω της οικογενειας μας με αντιμετωπιζαν ως το ξενο αιμα , το μπασταρδακι που οφειλει την αδολη και ατελειωτη ευγνωμοσυνη στον πατερα και τη μητερα που οπως ελεγαν οι γυρω ,θυσιαστηκαν για μενα . Εχω υποστει λεκτικη και σωματικη κακοποιηση , πολυ ξυλο , βεβαια στη δεκαετια του 80 και ισως και του 90 υπηρχε η απατηλη και λανθασμενη εντυπωση οτι το ξυλο βγηκε απο τον παραδεισο . Κοβομουν με μαχαιρια , με κοπιδια , με καπακια απο αναψυκτικα κτλ κτλ . Βεβαια για μεγαλο διαστημα πολλων χρονων ειχα σταματησει την ρουτινα αυτη . Οι σχεσεις μου με τους αλλους ηταν παντα δυσλειτουργικες , ιδιαιτερα τα τελευταια χρονια . Οι μονες σταθερες μου ειναι ο αντρας μου και τα παιδια μας . βεβαια δουλεψαμε παρα πολυ αφου και αυτη τη σχεση πηγα να την καταστρεψω μενοντας 2 χρονια σε διασταση , ευτυχως ομως δεν χωρισαμε . Εχω φιλους και γνωστους , λιγους βεβαια , και ολοι γνωριζουν για την κατασταση μου και ευτυχως με νοιωθουν και με καταλαβαινουν . Τον τελευταιο χρονο επανηλθε η μανια των αυτοτραυματισμων . Σταδιακα και με απολυτη προσηλωση εφτασα σε σημειο να μαχαιρωνω το χερι μου ολοενα και περισσοτερο . ΣΕ σημειο να χρειαζομαι ραμματα . Σε σημειο να εχω κατατρομαξει τον αντρα μου , να κλαιει και να φοβαται οτι θα με χασει . Περνανε σκεψεις αυτοκτονιας απο το μυαλο μου και θεωρω οτι καποια στιγμη θα βρω το θαρρος να πετυχω το σκοπο μου , ενα μαυρο πεπλο εχει μπει στο κεφαλι μου και ειναι στιγμες που νοιωθω οτι χανω τα λογικα μου.Εχω ολα τα κλασικα καταθληπτικα συμπτωματα , κουραση , υπνηλια , κενοτητα κτλ κτλ . Να εργαστω φυσικα στεκει αδυνατον τα τελευταια χρονια , βεβαια ειμαι συγγραφεας και εργαζομαι απο το σπιτι , αλλα ακομα και σε παρουσιασεις που αναγκαστικα πρεπει να παρεβρισκομαι ειναι δυσκολο να ειμαι . Αγαπω παρα πολυ τα παιδια μου και τον αντρα μου , αλλα ειναι στιγμες που νοιωθω οτι δεν με κραταει τιποτα . Συζητησαμε για φαρμακευτικη αγωγη , την οποια με πιεζει να παρω και βλεπω και εγω οτι δεν γινεται διαφορετικα . Αυτα απο μενα .
    Βικτώρια δεν ξέρω αν σε βοηθάει ή αν σου λέει κάτι,
    αλλά δεν χρωστάμε να κάνουμε στον εαυτό μας όλα τα χατίρια. Ούτε να του υπηρετούμε τις ανασφάλειες του, τις εμμονές για ικανοποίηση, την τήρηση ηθικών αρχών.
    Ούτε χρειάζεται να αποδώσουμε σε ψυχικά αίτια, σε γεγονότα ή σε κάποια συνθήκη, το ότι ξυπνάμε κάποιες φορές με χάλια ορμόνες. Που το σώμα μας δεν έχει όρεξη κλπ κλπ. τότε που είναι εύκολο να κάνεις συνειρμούς και να γίνεις χάλια. και να ε τραβάει αυτό πιο μέσα. Κι εμείς να πρέπει σαν στρατιωτάκι να ικανοποιήσεις τις αρχές σου. να πολεμήσεις για το τάδε, να τσαντιστείς για το άλλο, να πρέπει να το δείξεις ότι τσαντίζεσαι, να ε και οι άλλοι να καταλαβαίνουν κλπ κλπ.
    χι ρε φίλε. Είμαι χάλια και σας αγαπάω οικογένειά μου. τέλος. Κι αυτή η αγάπη ,μετράει. Η χάλια! αφού τόσες φορές μας επισκέπτεται το χάλια στη ζωή μας ας το τιμήσουμε κι εμείς κι ας μην το πολεμάμε. Την άλλη μέρα θα έχει φύγει.
    Αφού το έχεις δει κιόλας ότι όσο μεγαλώνεις γουστάρεις πιο πολύ τις δυνάμεις σου και τις ικανότητες που διαρκώς αναβαθμίζεις. Μαθαίνεις να αντέχεις ένα πνίξιμο παραπάνω (ως αίσθημα) και έχεις βρει και δυο άλλους τρόπους να αντιδράς κι έχεις πιο πλούσια γκάμα.
    Αισιοδοξία. Και το καλό μην περιμένεις να το δεις μπροστά σου. Να λες έρχεται! και ξέρεις γιατί; Επειδή δεν υπάρχει καλό ρε συ ούτε κακό. Δεν υπάρχει κάτι στατικό που εντοπίζεται κάπου και το ορίζεις.
    Ολόκληρη η πορεία είναι το νόημα. Δεν ζεις στιγμή στιγμή, ζεις όλο το φάσμα του χρόνου μαζί. Βλέπε λοιπόν κάτι αόριστο ποθητό και μελλοντικό μπροστά σου και ξεπέρνα τις τεχνικές δυσκολίες με αυτό.
    Last edited by Μπρουτάλ; 24-01-2021 at 00:07.

  4. #49
    Quote Originally Posted by Epsilon View Post
    έβαλα ολόκληρο άρθρο που εξηγεί γιατί λέγονται cutters . Δες το.
    Σε αυτό το νήμα; Θα ψάξω, δεν ξέρω που είναι.

  5. #50
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    4,227
    Quote Originally Posted by VictoriaSkG View Post
    Οταν λεω οτι δεν του εχω φερθει σωστα , περα απο τους καυγαδες μας οταν οδηγηθηκαμε σε διασταση για 2 χρονια , εννοω , πλεον , οτι για ενα μεγαλο διαστημα τον ειχα αποκλεισει ερωτικα , και ειχα αναπτυξει μια τεχνικη παγωματος , ωστε να μην με πληγωνουν ολα εκεινα που περνουσα συγκεκριμενες περιοδους , οποτε αυτο το εβγαζα και σε εκεινον , δηλαδη ημουνα απομακρη και παγωμενη ,πραγμα που οπως μου ελεγε το καταλαβαινε απολυτα διοτι το συζητουσαμε , ομως εμενα δεν παυει να με στεναχωρει οτι ηταν πολλα εκεινα που χασαμε σαν ζευγαρι . Ειναι καιρος που εχει αλλαξει αυτο , ειμαι δηλαδη φουλ συναισθηματικη , ερωτικη , οταν πεθανε και ο τελευταιος ανθρωπος που με αφηνα να με πληγωνει και να οριζει τη ζωη μου . Νευρα για ενα πολυ μεγαλο διαστημα δεν ειχα , οταν ειχα τα κατεπνιγα για να μην ξεσπαω μπροστα στα παιδια , ηταν μια αρκετα μεγαλη περιοδος που ημουν καλα . Επειτα απο το θανατο της μητερας μου και επειτα απο λιγους μηνες το θανατο της καλυτερης μου φιλης απο καρκινο , που σιγα σιγα σιγα βυθιστηκα και παλι , με αποκορυφωμα περυσι που ξεκινησα τους αυτοτραυματισμους , και παλι ομως χωρις εντασεις και νευρα , χωρις μαλωματα κτλ . Τους τελευταιους δυο μηνες ομως δεν ειμαι καθολου καλα , επαθα δυο επεισοδια μακροσυρτα το ενα μετα το αλλο , υπομανιακο (εστω και αμα ηταν ελαφριας μορφης ) και κατευθειαν καταθλιπητικο με γιγαντωμενες σκεψεις αυτοκτονιας και αυτοτραυματισμους . Σημειωτεον οτι και με τους αυτοτραυματισμους τα πηγαινα καλυτερα , ειχα να το κανω 3 μηνες , δεν ξερω τι πυροδοτησε ολο αυτο το ξεσπασμα . Εχει 2 μερες που νοιωθω ηρεμη , χωρις αυτοκτονικες σκεψεις , ομως νοιωθω οτι δεν αντεχω την πιεση απο τιποτα . Τσιτωνομαι οταν ακουσω πολλα μηνυματα απο φιλους στο μεσαντζερ , αμα με παρει πολλα τηλεφωνα καποια φιλη μου , νοιωθω οτι θελω λιγακι την ηρεμια μου να ησυχασω .
    Καλημέρα!

    Είναι μια τακτική που εμείς οι γυναίκες την εφαρμόζουμε νομίζοντας έτσι ότι τους "τιμωρουμε" κατά κάποιο τρόπο..

    Βλέπεις όμως ότι όταν ο άλλος ξέρει μια κατάσταση και έχει κατανοηση και αγάπη κάτι τέτοιο δεν τον απομακρύνει .Είναι εκεί ,οπότε αν αναλογιστείς ποιος τιμωρείται κατά κάποιο τρόπο μέσα από όλο αυτό?
    Μήπως ο ίδιος ο ευατο μας ?

    Βλέπεις ότι όταν φεύγει όλο αυτό καταλαβαίνεις ότι το μόνο κακό το έκανες στο ίδιον σου τον ευατο ..επετρεψες το αρνητικό να καλύψει τι πραγματικά αισθάνεσαι για τον άντρα σου και το μόνο που έχασες όπως λες ήταν στιγμές και χρόνο ..
    Γιατί όσο και να προσπαθείς να πείσεις τον ευατο σου ότι όντως δεν τον θες ερωτικά ,όλα αυτά που κάνει έρχονται και τα αναιρούν .....Εκείνος είναι εκεί γιατί απλά σε νοιάζεται και δεν αφήνει ούτε τον αντρικό του εγωισμό ούτε την συναισθηματική του κουραση να μπει πάνω από αυτον ώστε να σταματήσει να βλέπει πόσο λάθος είναι αυτή σου η αντίδραση και το μόνο που χάνονται είναι στιγμές και τίποτε άλλο..

    Ξέρεις κάποιος που δεν νοιαζόταν ηυ δεν σε αγαπούσε αληθινά τι μπορούσε να κάνει..Εσύ το είδες ακόμα και στην πράξη ..Να έβρισκε άλλη είτε για να καλύψει μόνο το σωματικά καθαρά κομμάτι είτε το συναισθηματικό ..
    Δεν το έκανε όμως ...

    Όλα αυτά τα έχω ζήσει ,ήμουν και εγώ αυτή που ένα διάστημα τον εδιωχνα από κοντά μου ακόμα και ερωτικά ,αλλά δεν κρατούσε πολύ σε εμένα γιατί ήξερε τι ενοιωθα και ότι όλο αυτό εμένα γινόταν καθαρά από φόβο και τίποτε άλλο ...
    Ξέρεις τι μου είχε πει κάποια στιγμή ?
    Συνελθε και δες ποιον τιμωρείς με όλο αυτό ...γιατί εμένα μου λέει όχι ,εγώ ξέρεις σε αγαπάω και έχω πολύ υπομονή ,άρα τον ευατο σου τιμωρεις γιατί τα δικά σου συναισθήματα καταπιέζεις ..

    Και έτσι ήταν ...εγώ καταπιεζομουνα και συναισθηματικά και σωματικά και απλά μου έβγαινε σαν αντίδραση ,σαν να ήθελα να τιμωρήσω εκείνων για όλα αυτά που συνέβησαν σε εμένα ..
    Ποιον τιμωρουμε σε αυτές τις περιπτώσεις ?εκ του ασφαλούς θα έλεγα ....
    Μόνο αυτούς που ξέρουμε ότι θα είναι εκεί δίπλα μας και που μας αγαπάνε πραγματικά ...

    Αν μπορείς και εφόσον το αναγνωρίζεις μην το κάνεις δεν έχει κανέναν νόημα ..Όπως το είπες και εσύ το μόνο που χάνονται είναι στιγμές και τίποτε άλλο ...
    Μπορώ να καταλάβω τις μετέπειτα τύψεις σου ...

    Ξέρεις τι είπα και μου έχουν φύγει πλέον ?
    Ότι οι στιγμές που ακολούθησαν όταν ηρέμησα και συνήλθα κατά κάποιον τρόπο ,ηταν και είναι ακόμα πιο δυνατές και αληθινές που ίσως έπρεπε να γίνει όλο αυτό για να μπορούμε να ζούμε κάθε μέρα όλο και πιο καλά όλο και πιο δυνατά.

    Αυτό να σκέφτεσαι ,ότι όλο αυτό έγινε για να επακολουθήσουν όλα αυτά που τα διαπιστώνεις και εσύ ότι είναι πολύ πιο ερωτικά από πριν .

    Είναι αυτό που λέμε ,ότι δεν κατάφερε να σε σκοτώσει όλα αυτά που ενοιωθες τα έκανε ακόμα ποιο δυνατά και τελικά άξιζε να περάσεις και από εκεί αφού πλέον απολαμβάνεις στιγμές που ίσως ,μπορεί ,δεν ξέρω να μην τις απολαμβανες ποτέ μαζί του ..
    Αυτό δεν θα το μάθουμε και πότε γιατί καλώς ή κακώς περάσαμε και από αυτό .
    Οπότε κρατάμε μόνο το καλό κομμάτι και θάβουμε το αρνητικό για να είμαστε πλέον καλά και χωρίς τύψεις εφόσον όλο αυτό δεν καταπάτησε ούτε τον σεβασμό ούτε την αξιοπρέπεια κανενός από τους δύο .
    Όλη η ζωή μου συναισθήματα !

  6. #51
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    602
    Quote Originally Posted by Marilou View Post
    Καλημέρα!

    Είναι μια τακτική που εμείς οι γυναίκες την εφαρμόζουμε νομίζοντας έτσι ότι τους "τιμωρουμε" κατά κάποιο τρόπο..

    Βλέπεις όμως ότι όταν ο άλλος ξέρει μια κατάσταση και έχει κατανοηση και αγάπη κάτι τέτοιο δεν τον απομακρύνει .Είναι εκεί ,οπότε αν αναλογιστείς ποιος τιμωρείται κατά κάποιο τρόπο μέσα από όλο αυτό?
    Μήπως ο ίδιος ο ευατο μας ?

    .
    Εμένα δεν μου φαίνεται σαν να προσπάθησε να τιμωρήσει τον άντρα της. Μου φαίνεται τόσο απορροφημένη με τον εαυτό της και τη σχέση της με τη μητέρα της, που τον έχει ψιλογραμμένο τον άντρα της. Τώρα, γιατί κάθεται κι αυτός, ποιός ξέρει. Πολύ θα ήθελα να διαβάσω και την πλευρά του άντρα της στην ιστορία.

  7. #52
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    602
    Quote Originally Posted by Μπρουτάλ View Post
    Ολόκληρη η πορεία είναι το νόημα. Δεν ζεις στιγμή στιγμή, ζεις όλο το φάσμα του χρόνου μαζί. Βλέπε λοιπόν κάτι αόριστο ποθητό και μελλοντικό μπροστά σου και ξεπέρνα τις τεχνικές δυσκολίες με αυτό.
    Οι borderline, γενικά, δεν έχουν αίσθηση του παρελθόντος και του μέλλοντος όπως την έχουμε οι υπόλοιποι. Ζουν σε ένα αιώνιο τώρα. Δεν ξέρω, λοιπόν, κατά πόσον μπορεί να ξεφύγει από τις σκέψεις περί του "τώρα" και να οραματιστεί ένα μέλλον. Εδώ σου λέει πως κάνει αυτοκτονικές σκέψεις κι εσύ της λες για μέλλον.

  8. #53
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2019
    Posts
    187
    Quote Originally Posted by Epsilon View Post
    Εμένα δεν μου φαίνεται σαν να προσπάθησε να τιμωρήσει τον άντρα της. Μου φαίνεται τόσο απορροφημένη με τον εαυτό της και τη σχέση της με τη μητέρα της, που τον έχει ψιλογραμμένο τον άντρα της. Τώρα, γιατί κάθεται κι αυτός, ποιός ξέρει. Πολύ θα ήθελα να διαβάσω και την πλευρά του άντρα της στην ιστορία.
    Μα νομιζω οτι ειπα οτι οταν τον ειχα γραμμενο φτασαμε στη διασταση , επειτα δουλεψαμε αρκετα μαζι και με συμβουλο και με τοβ ψυχολογο μου και εχουμε επανελθει σαν ζευγαρι . Εχω διευκρινησει οτι ειμαι φουλ ερωτευμενη με τον αντρα μου και εδω και χρονια ουτε γραμμενο τον εχω , οπως τον ειχα εκεινο το ταραγμενο διαστημα , ουτε εχουμε μεταξυ μας προβληματα . Και ερωτικα εχω λυθει , και συναισθηματικα . Ο αντρας μου ειναι η ζωη μου (μαζι με τα παιδια μας )και του το δειχνω καθε μερα πλεον . Ειναι τα μονα 4 σταθερα ατομα στη ζωη μου μεσα στη φουρτουνα της μεταιχμιακης μου που δεν θα αλλαξουν τα συναισθηματα μου για εκεινα . Πλεον εχει φυγει απο τη μητερα μου , εκεινη πεθανε , τελειωσε , θεωρω , οπως συζητησαμε και με τον ψυχολογο μου , οτι λογω της κακοποιησης που εχω δεχτει και σωματικη και λεκτικη , υποσυνειδητα ερχονται τα συναισθηματα αυτα . Αλλα οχι φιλη μου , οχι γραμμενο τον ανθρωπο μου , πολυ λαθος κανεις . Χωρις εκεινον δεν μπορω να υπαρξω .

  9. #54
    Υπάρχει μία αντιμετώπιση ότι όσοι είναι οριακοί είναι κλώνοι ο ένας του άλλου, συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο και είναι η ενσάρκωση του Ασμοδαίου επι γης.
    Δηλαδή κάποιος/κάποια που δεν προκρίνεται για διαταραχή και διαλύει τον γάμο του μετά απο 20 χρόνια γιατί βαρέθηκε είναι ΟΚ, η Victoria που το παλεύει ενώ ταυτόχρονα υποφέρει πρέπει να τα ακούει γιατί είναι οριακή...
    Μην απολογείσαι σε κανέναν, έχεις ανέβει βουνά όταν άλλοι δεν μπορούν να κάνουν βόλτα στο πάρκο.

  10. #55
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    602
    Φάσκεις και αντιφάσκεις όμως, Βικτωρία.


    Quote Originally Posted by VictoriaSkG View Post
    Παιδια ευχαριστω πολυ για ολες τις απαντησεις και τα καλα σας λογια , πραγματικα πιστευω οτι δεν τα αξιζω . Ναι εχω διαβασει παρα πολυ σχετικα με τις διαταραχες μου , την ασθενεια μου ας το πω καθως πρεπει να το παραδεχτω ωστε να προχωρησω . Τελικα πηγα στο ψυχιατρο που μου συνεστησε ο ψυχολογος μου . Μου εδωσε αγωγη για διπολικη διαταραχη , το Depakine και το minitran , και παλι δισταζω να τα παρω και γιναμε μπιλιες με τον αντρα μου . Δισταζω διοτι εκανα ενα μεγαλο αγωνα εδω και 1μιση χρονο και εχασα 30 κιλα , νοιωθω ομορφα με το κορμι μου πλεον και το παρουσιαστικο μου , και μεσα στις παρενεργειες αναφερει την αυξηση του βαρους , και στα δυο φαρμακα . Εγω αμα εβαζα εστω και 5 κιλα θα μου εριχνε την ψυχολογια στα ταρταρα , χειροτερα απο πριν . Φυσικα θα το συζητησω με το γιατρο μου , αλλα δεν ξερω αμα θελω να τα παρω . Μαλωσαμε με τον αντρα μου , τον εδιωξα και παλι διοτι και εκεινος ειναι αρκετα καταβεβλημενος απο τους αυτοτραυματισμους μου και φοβαται μην αυτοκτονησω . Ομως ειχε δωσει ολες τις ελπιδες του στα φαρμακα , εγω ομως ξερω καλα οτι πολλες φορες οι αγωγες κανουν καιρο για να πιασουν , και εκεινος το ξερει , αλλα και πολλες φορες δεν βρισκεις καν το σωστο κοκτειλ απο αυτα που θα ταιριαξει . Ενας καυγας εφτασε για να ξυπνησει μεσα μου και παλι το χειριστικο , κακοβουλο και απελπισμενο "τερας" . Ομως εχω πιεστει τοσο πολυ στη ζωη μου και δεν αντεχω να πιεστω και αλλο τωρα .

  11. #56
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    602
    Quote Originally Posted by mantelas nelson View Post
    Υπάρχει μία αντιμετώπιση ότι όσοι είναι οριακοί είναι κλώνοι ο ένας του άλλου, συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο και είναι η ενσάρκωση του Ασμοδαίου επι γης.
    Δηλαδή κάποιος/κάποια που δεν προκρίνεται για διαταραχή και διαλύει τον γάμο του μετά απο 20 χρόνια γιατί βαρέθηκε είναι ΟΚ, η Victoria που το παλεύει ενώ ταυτόχρονα υποφέρει πρέπει να τα ακούει γιατί είναι οριακή...
    Μην απολογείσαι σε κανέναν, έχεις ανέβει βουνά όταν άλλοι δεν μπορούν να κάνουν βόλτα στο πάρκο.
    Κλώνοι δεν είναι, αλλά μερικά πράγματα τα έχουν κοινά. Δεν βλέπεις τις αντιφάσεις της, και το πως αλλάζει η ιστορία από μήνυμα σε μήνυμα (ανάλογα τι προσπαθεί να υπερασπιστεί; )

    Τη μια "μαλώσαμε με τον άντρα μου, τον έδιωξα και πάλι", την άλλη "είναι η ζωή μου, δεν μπορώ χωρίς αυτόν".

  12. #57
    Και εσύ θα κάνεις δικαστήριο, σε έναν άνθρωπο που ταυτόχρονα υποφέρει και κάνει μεγάλη προσπάθεια ? Ποιά είσαι εσύ ? Οι άνθρωποι έχουν στη φύση τους τις αντιφάσεις.

  13. #58
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2019
    Posts
    3,392
    Quote Originally Posted by Epsilon View Post
    Φάσκεις και αντιφάσκεις όμως, Βικτωρία.
    Επειδή τα έχω κάνει αυτά που λέει η Βικτόρια και δεν είμαι οριακή (τουλάχιστον έτσι λέει ο ψυχίατρος) δεν φασκει και αντιφάσκει κανείς μας. Φασκουν και αντιφασκουν οι φουρτούνες μέσα μας. ΑΛΛΆ έτσι κι αλλιώς δεν είπε πουθενά ότι δεν τον αγαπάει. Είπε ότι τον έδιωξε. Δεν έχει καμία σχέση το ένα με το άλλο.
    Εύχομαι να φυσήξει δυνατός αέρας... Να πάρει μακριά όλα τα σκουπίδια της ζωής μου...

  14. #59
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    4,227
    Quote Originally Posted by Epsilon View Post
    Εμένα δεν μου φαίνεται σαν να προσπάθησε να τιμωρήσει τον άντρα της. Μου φαίνεται τόσο απορροφημένη με τον εαυτό της και τη σχέση της με τη μητέρα της, που τον έχει ψιλογραμμένο τον άντρα της. Τώρα, γιατί κάθεται κι αυτός, ποιός ξέρει. Πολύ θα ήθελα να διαβάσω και την πλευρά του άντρα της στην ιστορία.
    Είναι μια λάθος εντύπωση που δίνεται σε ένα τρίτο άτομο ...ποτέ δεν είναι θέμα γραψιμματος η όλη αυτή αντίδραση πίστεψέ με ..
    Δεν ξέρω ίσως είναι ο τρόπος που σκέφτεσαι ότι μάλλον έτσι πρέπει να ενεργήσεις εκείνες τις μέρες ώστε να βρεις το επόμενο θύμα που θα ξεσπάσεις όλο αυτό που έχεις μέσα σου ...
    Το μόνο σίγουρο είναι ότι φταις εσύ ο ίδιος ,έτσι τουλάχιστον πιστευω εγώ ,η μόνη υπεύθυνη για την τότε αντίδραση μου ήμουν εγώ και κανένας άλλος όπως και εδώ πιστεύω το ίδιο και για την Βικτώρια .

    Τι εννοείς γιατί κάθεται ο άλλος ?
    Τι μπορείς να κάνει δηλαδή?
    Να παρατήσει τον άνθρωπο του ? Αυτόν που δείχνει ότι υπεραγαπαει και νοιάζεται και πολύ περισσότερο την μήτερα των παιιδιων του ?

    Δεν είναι μια απλή σχέση όπου εντάξει εκεί λες θα πράξω αλλιώς ή καλύτερα έχεις περιθώρια να πράξεις αλλιώς ..
    Εινάι ένας γάμος με παιδιά που εκεί εξαντλείς όλα τα περιθώρια και καμιά φορά υπερβαίνεις ευατο ειδικά αν θέλεις και αγαπας πραγματικά τον ανθρωπο σου ...

    Δεν νομίζω να υπάρχει άλλο κίνητρο πέρα από το συναισθηματικό για να κάθεσαι και να παλεύεις για κάτι τέτοιο ...
    Όλη η ζωή μου συναισθήματα !

  15. #60
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    4,227
    Quote Originally Posted by Epsilon View Post
    Φάσκεις και αντιφάσκεις όμως, Βικτωρία.
    Εδώ μάλλον είσαι λάθος Έψιλον ,δεν κάνει αυτό που λες .
    Απλά είναι οι αντιδράσεις τις όταν ειναι καλά και όταν δυστηχως δεν είναι ..

    Έτσι γίνεται ,όταν δεν είσαι καλά ψάχνεις να βρεις το εξιλαστήριο θύμα και βγάζεις αντιδράσεις που μπορεί να καταλαβαίνεις αργότερα ότι είναι λάθος αλλά το κάνεις ..
    Και όταν πραγματικά συνέρχεσαι από όλο αυτό ,όταν έχει περάσει ένα ευλογο χρονικό διάστημα και ηρεμείς και βλέπεις τα πράγματα με την λογική πλευρά εκεί βγάζεις ένας διαφορετικό ευατο ,τον πραγματικό σου και αυτόν που πρέπει να έχει απέναντι του ένας άνθρωπος που σε στηρίζει σε όλο αυτό ..

    Δυστηχως έτσι λειτουργούν οι περισσότεροι που είναι μέσα σε μια ψυχολογική πιεση όχι μόνο οι οριακοι..
    Όλη η ζωή μου συναισθήματα !

Page 4 of 12 FirstFirst ... 23456 ... LastLast

Similar Threads

  1. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΤΙΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ
    By detest66 in forum Οριακή - Μεταιχμιακή Διαταραχή Προσωπικότητας
    Replies: 8
    Last Post: 20-02-2019, 14:49
  2. αυτοκτονικές σκέψεις...συνέχεια
    By oceandreams in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 9
    Last Post: 26-11-2017, 20:27
  3. Αυτοκτονικες σκεψεις
    By boo in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 17
    Last Post: 20-05-2017, 15:08
  4. Μεταιχμιακή Διαταραχή
    By chesire in forum Οριακή - Μεταιχμιακή Διαταραχή Προσωπικότητας
    Replies: 8
    Last Post: 06-02-2013, 18:32
  5. Αυτοκτονικές σκέψεις
    By Gothly in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 10
    Last Post: 10-04-2012, 17:11

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •