Απλά θέλω να μιλήσω για την ζωή μου κάπου

[Girl94]

Καλησπέρα. Η ζωή μου ήταν πολύ δύσκολη και νομίζω με κυνηγαει πάντα αυτό. Από τα 7 μου θυμάμαι τους γονείς μου να πλακώνονται στο ξελο μπροστά μου. Μέλος της οικογένειας ασελγούσε πάνω μου κρυφά νομίζοντας εγώ ότι είναι απλά παιχνίδι. Χωρίζουν. Μας παίρνει ο μπαμπάς. Φεύγουμε εκτός πόλης. Χάνω όλους τους φίλους μου. Εμφανίζεται μητρια. Την μητέρα μου μου απαγόρευε ο μπαμπάς να την δω. Εκλαιγα ασταμάτητα. Με πιάνει η μητρια να κάνω σεξιστικές κινήσεις στις κούκλες. Τρώω πολύ ξύλο. Μαθαίνω από την μητρια ότι με έκαναν για να τα βρουν οι γονείς μου και ότι η φάτσα μου θυμίζει στον μπαμπά την μαμα μου και ότι με μισεί. Μου έδιναν μόνο απαραίτητα. Τίποτα άλλο. Αλλάζουμε πάλι πόλη. Χάνω τους φίλους. Εκεί όλοι με κορόιδευαν. Η μητρια μου άρχιζε να με χτυπάει κάθε μέρα. Για τιμωρία με κουρευε. Όλοι με κορόιδευαν για το πως ήμουν χωρίς να ξέρουν τι συμβαίνει. Άρχισα να βλέπω την μαμα. Η μητρια μου με χτυπούσε αν δεν έτρωγα μέχρι να κάνω εμετό. Έπρεπε να παχύνω έλεγε για να μην με φλερτάρει κάνεις. Χειμώνας. Χιόνι. Ο μπαμπάς δουλειά. Με διώχνει η μητρια από το σπίτι στα χιόνια μέχρι να γυρίσει ο μπαμπάς και όλο το βράδυ καθόμουν σε ένα παγκάκι στην εκκλησία. Φοβόμουν να μιλήσω στην μαμά. Λέω στον μπαμπά ότι με χτυπάει. Τους ακούω το βράδυ να του λέει το κάνω για το καλό της. Την πιστεύει. Και ξανά από την αρχή. Ξύλο. Βρισιές. Ήθελε να με διώξει για να φέρει τα δικά της παιδιά. Παίρνω κρυφά κινητό και μιλάω με κάποιον. Ο μόνος που με φλέρταρε. Με πιάνει η μητρια μου τρώω ξύλο από μπαμπά και μητρια. Την επόμενη μέρα βρίσκω κρυφά το νουμερο της μαμάς. Με κλαματα. Έρχεται με παίρνει κρυφά. Της λέω τα πάντα. Έπρεπε να γυρίσω για την εξεταστική σπίτι πίσω. Πάει να με ξαναχτυπήσει η μητρια. Της πιάνω το χέρι και της το απαγορεύω.ηλικια; 13χρονων πλέον. Τελειώνει η εξεταστική. Φεύγω. Ο πατέρας μου κι εγώ πολύ κλαμα. Αδυναμία μου άλλωστε παρόλα αυτά. Δεν αλλάζω γνώμη δεν ήθελα να χωρίσει την μητρια μου εξαιτίας μου, την αγαπούσε έλεγε. Πάω στην μαμά. Δεν χώρισε ο μπαμπάς από αυτήν. Φέρνει τα παιδιά της. Καταλαβαίνει το λάθος του και την χωρίζει μετά από 1-2 χρόνια. Εγώ στην μαμά. Καμία επαφή με μπαμπά. Έλεγε θα γίνω του δρόμου σαν την μητέρα μου, αγραμματη. Εμφανίζεται μετά από 3 χρόνια. Εγώ κατάθλιψη. 35 κιλά 15 χρόνων. Νοσοκομείο. Επανέρχομαι. Όλα καλά με μπαμπά μια φορά την βδομάδα ή μήνα. Καμία οικονομική βοήθεια. Η μαμά δύο δουλειές για τα φροντιστήρια. Ο μπαμπάς πάντα έλεγε δεν θα καταφέρω τίποτα ούτε σπουδές ούτε δουλειά. Τα καταφέρνω όλα. Με χίλια ζόρια με βοηθούσε με ελάχιστα λεφτά τον μήνα. Πήγε να τα βρει με την μαμα. Αλλά είχε άλλη ταυτόχρονα. Το διαλύουν πάλι. Πάλι στην μέση εγώ. Ξαφνικά πίνει ο μπαμπάς και άρχισε να με βρίζει νομίζοντας ότι είμαι η μαμά. Εκεί λήγει η σχέση μας. Έχουμε να μιλήσουμε 3 χρόνια. Κλαίω ακόμα. 27 πλέον. Σπουδαγμενη με πολύ καλή θέση εργασίας. Με πήρε μια φορά τηλέφωνο μεθυσμένος με ρώτησε τι κάνω και έβαλα τα κλαματα. Του είπα να μου ζητήσει συγνώμη και άρχισε πάλι να βρίζει. Τι να κάνω; θέλω τόσο πολύ να έχω καλές σχέσεις μαζί του. Ξέρω ότι κατά βάθος με νοιάζεται. Σε χειρουργεία ήταν δίπλα μου. Έτρεξε. Δεν ξέρω γιατι όλο αυτό. Μπορείτε να μου προτείνετε κάποια λύση;

[menis_644]

μοιαζει να ειναι τοξικος ο πατερας σου, δεν μπορω να αξιολογησω τις σχεσεις με ολα αυτα που διαβασα, οπως και να εχει, καλυτερα ανθρωπους που μας εχουν προκαλεσει δυστυχια στην ζωη μας καλυτερα να τους αποφευγουμε....

[Art_Phil]

Αν και δεν είμαι ειδική σε αυτα τα θέματα, θα σου πω την γνώμη μου σύμφωνα με όσα διάβασα.
Δεν μπορείς και δεν χρειάζεται να τα πηγαίνεις καλά με όλους και ας μιλάμε και για οικογενεια.
Κάποιες φορές είναι πολύ καλύτερα να αγαπάς κάποιον από μακριά.
Οι γονείς έχουν έναν λόγο σημαντικό, που μας επηρεάζει παραπάνω από τη γνώμη των άλλων.
Ότι πούν μπαίνει πιο βαθιά.
Όταν ο πατέρας σου σου λέει ότι δεν θα καταφέρεις τίποτα κλπ, επειδή ο ίδιος δεν είναι αρκετά ώριμος και ισορροπημένος, τότε εσένα αυτό σε βλάπτει ψυχικά. Μπαίνει μέσα σου. Η αυτο-αξία υπό όρους.
Όντως μπορεί να σε αγαπάει και να σε νοιάζεται. Με τον δικό του τρόπο.
Όμως αν η αγάπη του είναι μολυσμένη με πράγματα που δεν εχει λύσει ο ίδιος, τότε δεν είναι η πατρική αγάπη που χρειάζεται να αφεθείς.
Αν αυτός ο τρόπος είναι ανθυγεινός για σένα τότε γιατί να θες να είσαι κοντά του;
Δεν πέρασες λίγα.
Αν θες, μπορείς να επικοινωνείς μαζί του αραιά και που με πολλάαα όρια, δηλαδή, άμα σου μιλήσει άσχημα, του το κλείνεις.
Το βλέπεις στην πράξη. Αλλά βάλε όρια σίγουρα.

[el.gre]

Έχεις υποστεί κακοποίηση απ την οικογένεια σου. Χρειάζεσαι ψυχολογική βοήθεια.Δεν γνωρίζεις πλέον τι σημαίνει να σ αγαπάνε κι αυτό θα σου δημιουργήσει πρόβλημα κ στις σχέσεις σου με το άλλο φυλο

[giorgos panou]

Ειναι τρομακτικα τα οσα περασες στα πεδικα και εφηβικα σου χρονια, ειναι πολυ αδικο αλλα και πολυ κριμα να εχεις τετοιες αναμνησεις απο τα χρονια της αθωοτητας και της ανεμελιας οπως ειναι δ΄δ για τους περισσοτεριυς απο εμας. Εισουν ατυχη να βρεθεις σε μια οικογενεια οπου εν ειχαν ουτε την βασικες ικανοτητες για να ειναι γονεις ,σχεδον θα επρεπε να τους απαγορευτει .
Σε οσα γραφεις η δικη σου η ευθυνη , το δικο σου δλδ μεριδιο ευθυνης -εαν υπαρχει κατα καποιο τροπο - ειναι στο οτι ανεχοσουν ολα αυτα, οτι δεν εκανες κατγκελια καπου ,ειτε σε καποια αρχη,στην προνια, ειτε στους παπουδες σου. Αυτα που σου εκανε η μητρια σου ηταν πολυ ασχημα ,οσο κι να της ειχες δωσει καποιο δικαιωμα, οσο κι αν ειχες κανε κατι δεν μπορει και δεν υπαρχει καμια λογικη εξιγηση στην συμπεριφορα της, το ιδιο φυσικα και στον πατερα σου.Η αναγκη σου να τον δικαιολογεις, παρα το οτι ο τυπος ειναι αχρηστος και ρεμαλι, το κανεις λογο των ηθινων σου κανονων, λογο του οτι πρεπει να υπαρχει ενα ειδος ισοροποιας μεσα σου στα πρωτιπα των γονων,ειδικα στις κορες προς τον πατερα. Αυτο ομως ,τωρα που εισαι πλεον μεγαλη κοπελα τωρα που εχεις σπουδασει και εχουν ανοιξει οι οριζωντες σου αρα λογικα και η σκεψη σου ,ειναι η στιγμη να μπορεσεις να "μπεις" μεσα στο υποσυνειδητο σου και να διαγραψεις το προτυπο ανδρος - συζηγου-οπου εχεις βαλει λογικα τον πατερα σου στο θεμα των χαρακτηριστικων εξωτερικων και εσωτερικων.Πολλοι θεραπευτες ειναι της γνωμης να αλλαζουν και τα δυο, ωστε να μην υπαρχει τυποτα που να θυμιζει τον πατερα στον ανδρα σου, ομως απο την αλλη μπορεις να κρατησεις την εμφανηση σαν προτυπο αλλα τον χαρακτηρα πρεπει να τον "θαψεις" για πολλους λογους κι ενας απο αυτους κοπελια ειναι οτι πρεπει οσο γινετε κι οσο μπορουμε να εξαφανησουμε αυτο το ειδος γωνιδιου.
Ευχομαι να βρεις εναν σωστο ανδρα, οσο για τις σχεσεις με τον πατερα σου ειναι παρα πολυ καλο αυτο που του ζητας ως προυποθεσ για να τα βρειτε! , μπραβο, κι να μην κανεις πισω διοτις πρεπει να "σπασει" τον εγωισμο του! και ποσο μαλον οταν εχει τοσο πολυ αδικο.