ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΕ ΑΥΤΟΝ2

[anwnimi]

Μαράκι!
Έχεις νέα; :)

[Παστελι]

φυσικα.παμε για αλλα.δεν ασχολουμε με ατομα που εχουν επιπεδο δαπεδου.αρκετα εριξα το δικο μου με το να ασχολουμε με αυτο.

[weird]

Originally posted by Arsi

Originally posted by anwnimi

Originally posted by Sofia
Απο την άλλη, το γρηγορο ανοιγμα σε εναν ανθρωπο που δεν γνωριζω καλα, μπορει να εχει μεγαλυτερο ρισκο, αλλα κ να κρυβει κ αναγκη, φορτωμα στον αλλο μεγαλων προσδοκιων που δεν εχουν εκπληρωθει σε αλλες προηγουμενες σχεσεις.

Πολύ σωστό

Εγώ δεν το πολυπιστεύω αυτό.
Έχει τύχει να κάνω γρήγορο άνοιγμα αλλά κ αργό σα χελώνα κ πάντα εξαρτιόταν απ\'το άτομο που είχα απέναντι.
Κ δε νομίζω ότι το έκανα από ανεκπλήρωτες προσδοκίες άλλων σχέσεων,απλά για την επικοινωνία της στιγμής που ευτυχώς εκείνη τη στιγμή είχε πρόσφορο έδαφος....
Άλλωστε πάντα όταν ανοιγόμαστε είτε αργά,είτε γρήγορα έχουμε ανάγκη να το κάνουμε.Απλά στο γρήγορο άνοιγμα υπάρχει το ρίσκο επειδή δεν ξέρουμε τον άλλο.
Επίσης επιθυμία να εκπληρώσουμε προσδοκίες που δεν καλύφθηκαν σε προηγούμενες σχέσεις μπορεί να υπάρχει ακόμα κ όταν δεν ανοιγόμαστε.

Ότι κ να λέμα όμως,καλό είναι να προσφέρουμε κομμάτια μας σε κάποιον που εμπιστευόμαστε κ η εμπιστοσύνη δε χτίζεται απ\'τη μια μέρα στην άλλη.

Αρσι μου θεωρώ πολύ σωστά τα όσα λες εδώ.
Καλύτερα το άνοιγμα να γίνεται εφόσον έχει εξασφαλιστεί μια βάση εμπιστοσύνης,
αλλά δεν θα καταδίκαζα τα ξαφνικά και γεμάτα ρίσκα ανοίγματα.
Καμία φορά, εμπιστευόμενη απλά την διαίσθησή μου και την χημεία μου με τον απέναντι, οδηγήθηκα σε πολύ ωραίες σχέσεις, παρότι το άνοιγμα ήταν απότομο, κι όχι σταδιακό.

[weird]

Εξάλλου τι θα πει φορτώνω σε κάποιον προσδοκίες?

Απο τον κάθενα που συναντάμε, ανεξάρτητα του αν του ανοιγόμαστε πολύ ή όχι και του πως το κάνουμε, έχουμε ορισμένες προσδοκίες, ανάλογα με τις προηγούμενες εμπειρίες μας ( ακόμα και τα απωθημένα μας ) αλλά και το τί μας εμπνεέι ο συγκεκριμένος άνθρωπος.

[weird]

Originally posted by Arsi
Παιδιά εγώ δε μπορώ να βρω εύκολα κάποιον(κ γω μιλάω κ για φιλικές σχέσεις)που να υπάρχει χημεία τέοιου είδους ώστε να νιώθω τα κανάλια πολύ ανοιχτά.Το έχω νιώσει με πολύ ελάχιστους ανθρώπους.Αλλά αν τη βρω το ρισκάρω.Ακόμα κ αν πληγωθώ.Άλλωστε όταν υπάρχει έντονη επικοινωνία νιώθω σαν να με παρασερνει το ποτάμι κ αφήνομαι...σαν καν να μην το ελέγχω.
Απ\'αυτά κι απ\'αυτά περνάω αυτά που περνάω μου φαίνεται.....επειδή αφήνομαι πιο πολύ στο συναίσθημα.
Κ όχι μόνο βέβαια...κ απ\'το καταπιεσμένο-κρυφό συναίσθημα.
Πάλι το συναίσθημα λοιπόν!:mad:

Αφήνομαι πολύ στο συναίσθημα, προσπαθώ όμως, πριν αφεθώ, να έχω αποφασίσει με την λογική μου, να το κάνω :)

Το να διατηρεί κανείς τα κανάλια του ανοιχτά, θέλει δύναμη.
Αρκεί να ξέρει, πότε και πώς να τα κλείνει...

Κι εγώ σέβομαι την χημεία ως κάτι το ανεξήγητο αλλά και το κατι αυταπόδεικτα ιχυρό και υπαρκτό.

:)

[Arsi]

Originally posted by weird
Καμία φορά, εμπιστευόμενη απλά την διαίσθησή μου και την χημεία μου με τον απέναντι, οδηγήθηκα σε πολύ ωραίες σχέσεις, παρότι το άνοιγμα ήταν απότομο, κι όχι σταδιακό.

Πολύ συμφωνώ μ\'αυτό που λες!!!!
Κ μένα μου έτυχε κ είναι απ\'τις στιγμές της ζωής μου που δε θα άλλαζα με τίποτα!!!!!!
Μα με τίποτα!Κάποιες στιγμές με ανθρώπους είναι τα πιο όμορφα στολίδια της ζωής μου.Κ ανεκτίμητα.....

κ άλλα θέλω να γράψω γιατί μου αρέσει κ με ενδιαφέρει το θέμα...αλλά δυστυχώς 3 έχω δουλειά....
φιλιά:)

[Arsi]

Originally posted by weird
Το να διατηρεί κανείς τα κανάλια του ανοιχτά, θέλει δύναμη.
Αρκεί να ξέρει, πότε και πώς να τα κλείνει...

Κ σ\'αυτό έχεις πολύ δίκιο....
Εμπειρίες,αυτογνωσία,τόλμη ....κ άλλα.....να φέρουν αυτή τη δύσκολη κ χρυσή μάθηση.....

[Παστελι]

LALALLAALAL