Ισως η δυσκολότερη απόφαση μου - Page 17
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 17 of 20 FirstFirst ... 71516171819 ... LastLast
Results 241 to 255 of 292
  1. #241
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2020
    Posts
    136
    Quote Originally Posted by Tade View Post
    Χαχαχα θα μπορούσε :Ρ
    Όπως και να έχει θα ήθελα αν κάποια στιγμή υπάρξει κάποια εξέλιξη στην δική σας περίπτωση να το γράψετε αν θέλετε εδώ.
    Ίσως ο ένας δώσει θάρρος στον άλλο. Εγώ πχ με τη βοήθεια του ψυχολόγου, κάθε φορά που μιλάω ανακαλύπτω όλο και περισσότερο τι μας έφερε ως εδώ.
    Τάδε θα μπορούσες να πεις εν συντομία τι σας έφερε ως εδώ;

  2. #242
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2020
    Posts
    136
    Quote Originally Posted by Tade View Post
    Χαχαχα θα μπορούσε :Ρ
    Όπως και να έχει θα ήθελα αν κάποια στιγμή υπάρξει κάποια εξέλιξη στην δική σας περίπτωση να το γράψετε αν θέλετε εδώ.
    Ίσως ο ένας δώσει θάρρος στον άλλο. Εγώ πχ με τη βοήθεια του ψυχολόγου, κάθε φορά που μιλάω ανακαλύπτω όλο και περισσότερο τι μας έφερε ως εδώ.
    Εμένα πάντως η ψυχολόγος όσο αφορά τι πρέπει να κάνω δεν μου έδωσε κατεύθυνση.Απλά με τη συζήτηση και το ψάξιμο καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι αυτό που φαίνεται να είναι η αιτία των καυγάδων στην πραγματικότητα είναι η αφορμή.Η αιτία είναι η έλλειψη επικοινωνίας και κυρίως από την μεριά του άνδρα μου η προσπάθεια να σκεπάζουμε σαν την γάτα αυτά που συμβαίνουν στην σχέση μας.Σήμερα πάλι έγινε ένα περιστατικό και νιωθω χάλια γιατί ουσιαστικά πάλι ήρθαμε σε ρήξη.Αυτός για άλλη μια φορά κάνει ότι δεν καταλαβαίνει.Μήπως τελικά θα πρέπει να φύγω από αυτήν την προβληματική κατάσταση;Και να μην το κουράζω με την ψυχολόγο;

  3. #243
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2020
    Posts
    381
    Quote Originally Posted by Lina94 View Post
    Εμένα πάντως η ψυχολόγος όσο αφορά τι πρέπει να κάνω δεν μου έδωσε κατεύθυνση.Απλά με τη συζήτηση και το ψάξιμο καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι αυτό που φαίνεται να είναι η αιτία των καυγάδων στην πραγματικότητα είναι η αφορμή.Η αιτία είναι η έλλειψη επικοινωνίας και κυρίως από την μεριά του άνδρα μου η προσπάθεια να σκεπάζουμε σαν την γάτα αυτά που συμβαίνουν στην σχέση μας.Σήμερα πάλι έγινε ένα περιστατικό και νιωθω χάλια γιατί ουσιαστικά πάλι ήρθαμε σε ρήξη.Αυτός για άλλη μια φορά κάνει ότι δεν καταλαβαίνει.Μήπως τελικά θα πρέπει να φύγω από αυτήν την προβληματική κατάσταση;Και να μην το κουράζω με την ψυχολόγο;
    Λίνα καλησπέρα. Βλέπω γενικά στο θέμα εδώ, όχι μόνο στο δικό σου αλλά και στου τάδε και του Μπλάκραμπιτ, ότι γενικά εχετε και οι τρεις μια παρόμοια κατάσταση. Θέλω να πω είστε ακόμα νέοι ανθρωποι και παρόλα αυτά αναλωνεστε σε σχέσεις οι οποίες σας κάνουν κακό. Έτσι κρίνω εγώ από αυτά που λέτε τουλαχιστον.

    Το είπα και στο θεματοθετη και το λέω και σε εσένα. Αν κρίνω από το νικνειμ σου έχεις γεννηθεί το 94? Είσαι δηλαδή ούτε είκοσι οχτώ χρονών. Είσαι νέα κοπέλα και μάλιστα πολύ νεότερη από το θεματοθετη που είναι σαράντα. Δεν είναι κρίμα για σένα να αναλωνεσαι σε μια κακή σχέση? Σε μια σχέση που δεν έχει επικοινωνία? Που χρειάζεται βοήθεια ψυχολόγου? Που το μόνο που κάνετε είναι να προσποιειστε ότι δεν υπάρχουν προβλήματα? Που ίσως μένετε εκεί μόνο για τα παιδιά σας? Τουλάχιστον ο θεματοθετης αυτό λέει, αν δεν ισχύει για εσένα, διόρθωσε με.
    Επιμένω στο ζήτημα της ηλικίας σου διότι είσαι ακόμα πολύ νέα. Στο θεματοθετη έλεγαν καποιοι αλλοι εδώ που να ξαναφτιαξεις τη ζωή σου, δε γίνεται στα σαράντα και τα λοιπά. Εγώ διαφωνώ και με αυτό, αλλά τέλος πάντων, εσύ είσαι και αρκετά μικρότερη του. Δεν είναι χαζό να χάνετε χρόνο σε λάθος σχέσεις, να γερνατε και ίσως να αποκτάτε προβλήματα, ενώ μπορείτε να είστε καλύτερα με κάποιον άλλο άνθρωπο.

    Επίσης, νομίζω σε άλλο θρεντ σου γράφεις ότι έχεις παιδί. Η περίμενες παιδί, κάτι τέτοιο. Αυτή η κατάσταση που ζείτε μήπως επηρεάζει ψυχολογικά το παιδί σου? Μήπως το κάνει να ζει σε ένταση? Μήπως του δημιουργηθούν προβλήματα? Και μη μου πεις ότι μπροστά στο παιδί δεν δείχνουμε τίποτα από αυτά, γιατί πιστεύω ότι το παιδί καταλαβαίνει αρκετά πράγματα.

    Τέλος, λες για τη ψυχολόγο. Εγώ είμαι υπέρ του να πηγαίνει κάποιος σε ψυχολόγο για το αν έχει οποιοδήποτε θέμα. Όμως, στην περίπτωση σας νομίζω ότι είναι αργά. Ο ψυχολόγος θεωρώ ότι βοηθάει ένα ζευγάρι όταν έχει τα πρώτα προβλήματα. Τον πρωτο καιρό δηλαδή. Πολύ φοβάμαι ότι όταν έχετε φτάσει σε σημείο να μην μιλάτε, όπως εσύ και ο σύζυγός σου, η όταν τέσσερα χρόνια δεν έχει επικοινωνθα, όπως ο θεματοθετης, δυστυχώς δεν μπορει να βοηθήσει κάποιος ψυχολόγος. Θα είναι χάσιμο χρόνου δηλαδή. Ακόμα, από ότι βλέπω, τόσο εσύ, όσο και ο θεματοθετης, είστε με ανθρώπους που δεν αναγνωρίζουν κανένα πρόβλημα στο γάμο. Επομένως, νομίζω αυτό δεν θα αλλάξει. Ίσως θα βοηθούσε περισσότερο να πάρετε διαζύγιο μια μετά να πάτε σε κάποιον ψυχολόγο.

    Να ξεκαθαρίσω εδώ ότι δεν σου κάνω κήρυγμα. Αν και δεν έχω παντρευτει ποτέ, έχω υπάρξει σε τέτοιου είδους σχέση, κατά τη διάρκεια της οποίας, έδινα διαρκώς χρόνο, αλλά τελικά ήταν λάθος αυτό. Πραγματικα, νομίζω ότι και εσύ και ο θεματοθετης και ο τάδε έχετε ευκαιρίες ακόμα να φτιάξετε τη ζωή σας. Για ποιο λόγο αδικείτε τους εαυτούς σας, μένοντας σε τέτοιες αρρωστημένες καταστάσεις?

  4. #244
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2020
    Posts
    136
    Quote Originally Posted by Yugi m View Post
    Λίνα καλησπέρα. Βλέπω γενικά στο θέμα εδώ, όχι μόνο στο δικό σου αλλά και στου τάδε και του Μπλάκραμπιτ, ότι γενικά εχετε και οι τρεις μια παρόμοια κατάσταση. Θέλω να πω είστε ακόμα νέοι ανθρωποι και παρόλα αυτά αναλωνεστε σε σχέσεις οι οποίες σας κάνουν κακό. Έτσι κρίνω εγώ από αυτά που λέτε τουλαχιστον.

    Το είπα και στο θεματοθετη και το λέω και σε εσένα. Αν κρίνω από το νικνειμ σου έχεις γεννηθεί το 94? Είσαι δηλαδή ούτε είκοσι οχτώ χρονών. Είσαι νέα κοπέλα και μάλιστα πολύ νεότερη από το θεματοθετη που είναι σαράντα. Δεν είναι κρίμα για σένα να αναλωνεσαι σε μια κακή σχέση? Σε μια σχέση που δεν έχει επικοινωνία? Που χρειάζεται βοήθεια ψυχολόγου? Που το μόνο που κάνετε είναι να προσποιειστε ότι δεν υπάρχουν προβλήματα? Που ίσως μένετε εκεί μόνο για τα παιδιά σας? Τουλάχιστον ο θεματοθετης αυτό λέει, αν δεν ισχύει για εσένα, διόρθωσε με.
    Επιμένω στο ζήτημα της ηλικίας σου διότι είσαι ακόμα πολύ νέα. Στο θεματοθετη έλεγαν καποιοι αλλοι εδώ που να ξαναφτιαξεις τη ζωή σου, δε γίνεται στα σαράντα και τα λοιπά. Εγώ διαφωνώ και με αυτό, αλλά τέλος πάντων, εσύ είσαι και αρκετά μικρότερη του. Δεν είναι χαζό να χάνετε χρόνο σε λάθος σχέσεις, να γερνατε και ίσως να αποκτάτε προβλήματα, ενώ μπορείτε να είστε καλύτερα με κάποιον άλλο άνθρωπο.

    Επίσης, νομίζω σε άλλο θρεντ σου γράφεις ότι έχεις παιδί. Η περίμενες παιδί, κάτι τέτοιο. Αυτή η κατάσταση που ζείτε μήπως επηρεάζει ψυχολογικά το παιδί σου? Μήπως το κάνει να ζει σε ένταση? Μήπως του δημιουργηθούν προβλήματα? Και μη μου πεις ότι μπροστά στο παιδί δεν δείχνουμε τίποτα από αυτά, γιατί πιστεύω ότι το παιδί καταλαβαίνει αρκετά πράγματα.

    Τέλος, λες για τη ψυχολόγο. Εγώ είμαι υπέρ του να πηγαίνει κάποιος σε ψυχολόγο για το αν έχει οποιοδήποτε θέμα. Όμως, στην περίπτωση σας νομίζω ότι είναι αργά. Ο ψυχολόγος θεωρώ ότι βοηθάει ένα ζευγάρι όταν έχει τα πρώτα προβλήματα. Τον πρωτο καιρό δηλαδή. Πολύ φοβάμαι ότι όταν έχετε φτάσει σε σημείο να μην μιλάτε, όπως εσύ και ο σύζυγός σου, η όταν τέσσερα χρόνια δεν έχει επικοινωνθα, όπως ο θεματοθετης, δυστυχώς δεν μπορει να βοηθήσει κάποιος ψυχολόγος. Θα είναι χάσιμο χρόνου δηλαδή. Ακόμα, από ότι βλέπω, τόσο εσύ, όσο και ο θεματοθετης, είστε με ανθρώπους που δεν αναγνωρίζουν κανένα πρόβλημα στο γάμο. Επομένως, νομίζω αυτό δεν θα αλλάξει. Ίσως θα βοηθούσε περισσότερο να πάρετε διαζύγιο μια μετά να πάτε σε κάποιον ψυχολόγο.

    Να ξεκαθαρίσω εδώ ότι δεν σου κάνω κήρυγμα. Αν και δεν έχω παντρευτει ποτέ, έχω υπάρξει σε τέτοιου είδους σχέση, κατά τη διάρκεια της οποίας, έδινα διαρκώς χρόνο, αλλά τελικά ήταν λάθος αυτό. Πραγματικα, νομίζω ότι και εσύ και ο θεματοθετης και ο τάδε έχετε ευκαιρίες ακόμα να φτιάξετε τη ζωή σας. Για ποιο λόγο αδικείτε τους εαυτούς σας, μένοντας σε τέτοιες αρρωστημένες καταστάσεις?
    Έτσι είναι είμαι 27 και το παιδί μου είναι 8 μηνών..Εγώ έχω ανοίξει ένα θέμα παλαιότερα εδώ και είχα αναφέρει το πρόβλημα μου και αυτό που είπα είναι ότι ο άντρας μου κάνει ότι δεν βλέπει προβλήματα γιατί σκέφτεται ότι δεν θα είναι με το παιδί σε καθημερινή βάση.Είμαι βέβαιη δεν τον ενδιαφέρει για εμένα.Ο δικός μου ενδοιασμός είναι τι γίνεται μετά το διαζύγιο σε τη κατάσταση θα βρεθεί το πιδο

  5. #245
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    4,227
    Quote Originally Posted by Lina94 View Post
    Έτσι είναι είμαι 27 και το παιδί μου είναι 8 μηνών..Εγώ έχω ανοίξει ένα θέμα παλαιότερα εδώ και είχα αναφέρει το πρόβλημα μου και αυτό που είπα είναι ότι ο άντρας μου κάνει ότι δεν βλέπει προβλήματα γιατί σκέφτεται ότι δεν θα είναι με το παιδί σε καθημερινή βάση.Είμαι βέβαιη δεν τον ενδιαφέρει για εμένα.Ο δικός μου ενδοιασμός είναι τι γίνεται μετά το διαζύγιο σε τη κατάσταση θα βρεθεί το πιδο

    Λίνα καλησπέρα

    Τελικά πήρες την απόφαση να χωρίσεις ?
    Η σκέψη να φυγεται μακριά από τα πεθερικά σου τελικά τι έγινε ?
    Δεν θέλει να φυγεται ο άντρας σου?
    Όλη η ζωή μου συναισθήματα !

  6. #246
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2020
    Posts
    136
    Quote Originally Posted by Marilou View Post
    Λίνα καλησπέρα

    Τελικά πήρες την απόφαση να χωρίσεις ?
    Η σκέψη να φυγεται μακριά από τα πεθερικά σου τελικά τι έγινε ?
    Δεν θέλει να φυγεται ο άντρας σου?
    Καλησπέρα Μαριλου.
    Δεν έχω αποφασίσει ακόμη αλλά το σκέφτομαι πολύ σοβαρά με την ψυχολόγο και τη συζήτηση καταλήξαμε στο ότι δεν είναι το θέμα μας το σπίτι αλλά πολύ περισσότερα που όσο και να απομακρυνθώ δεν ξέρω αν δεν θα πάρουμε μαζί μας και τα προβλήματα.

  7. #247
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    4,227
    Quote Originally Posted by Lina94 View Post
    Καλησπέρα Μαριλου.
    Δεν έχω αποφασίσει ακόμη αλλά το σκέφτομαι πολύ σοβαρά με την ψυχολόγο και τη συζήτηση καταλήξαμε στο ότι δεν είναι το θέμα μας το σπίτι αλλά πολύ περισσότερα που όσο και να απομακρυνθώ δεν ξέρω αν δεν θα πάρουμε μαζί μας και τα προβλήματα.
    Καλημέρα

    Άρα υπήρχαν και άλλα θέματα που βγήκαν κατά την διάρκεια της θεραπείας σου ?
    Γιατί απ' όσο θυμάμαι η πηγή των καυγάδων σας ηταν οι σχέσεις και οι παρεμβολές από τους δικούς του...

    Όπως θυμάμαι που μας είχες πει ότι είχατε φύγει ένα τριήμερο και είσασταν τελείως διαφορετικά μακρυά από το σπίτι σας .

    Αλήθεια το θέμα της επιλοχειας συζητήθηκε καθόλου?
    Τέθηκε τέτοιο θέμα από την γιατρό σου ?
    Έχει μεγάλη σημασία σε όλο αυτό ,νομίζω το είχαμε αναφέρει κιόλας για το πώς είσαι εσύ πλέον μετά την γέννηση του παιδιού σας .
    Όλη η ζωή μου συναισθήματα !

  8. #248
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2020
    Posts
    136
    Quote Originally Posted by Marilou View Post
    Καλημέρα

    Άρα υπήρχαν και άλλα θέματα που βγήκαν κατά την διάρκεια της θεραπείας σου ?
    Γιατί απ' όσο θυμάμαι η πηγή των καυγάδων σας ηταν οι σχέσεις και οι παρεμβολές από τους δικούς του...

    Όπως θυμάμαι που μας είχες πει ότι είχατε φύγει ένα τριήμερο και είσασταν τελείως διαφορετικά μακρυά από το σπίτι σας .

    Αλήθεια το θέμα της επιλοχειας συζητήθηκε καθόλου?
    Τέθηκε τέτοιο θέμα από την γιατρό σου ?
    Έχει μεγάλη σημασία σε όλο αυτό ,νομίζω το είχαμε αναφέρει κιόλας για το πώς είσαι εσύ πλέον μετά την γέννηση του παιδιού σας .
    Εγώ της το ανέφερα αυτό για την επιλόχειο για τους πρώτους δυο μήνες που ήμουν όπως ήμουν με το μωρό είχαμε και όλους αυτούς τους καυγάδες για αποκορύφωμα..Αυτή τη στιγμή πάντως είμαι καλά μιλάω τα βγάζω από μέσα μου νιώθω ότι κάποιος μου παίρνει όλο αυτό το βάρος..Παρόλο αυτά στον άντρα μου δεν έχω μιλήσει για την ψυχολογο

  9. #249
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    4,227
    Quote Originally Posted by Lina94 View Post
    Εγώ της το ανέφερα αυτό για την επιλόχειο για τους πρώτους δυο μήνες που ήμουν όπως ήμουν με το μωρό είχαμε και όλους αυτούς τους καυγάδες για αποκορύφωμα..Αυτή τη στιγμή πάντως είμαι καλά μιλάω τα βγάζω από μέσα μου νιώθω ότι κάποιος μου παίρνει όλο αυτό το βάρος..Παρόλο αυτά στον άντρα μου δεν έχω μιλήσει για την ψυχολογο
    Γιατί δεν έχεις μιλήσει ?
    Είναι αντίθετος με όλο αυτό το σκεπτικό?

    Μήπως αν του μιλούσες και του έλεγες όλα αυτά να ήταν καλύτερα και για εσένα ,να μην νοιωθεις ενοχικά επειδή του κρύβεις κάτι τέτοιο..
    Ίσως ανοιχτεί και ένα παράθυρο να πάτε κάπου μαζί .
    Όταν τα γεγονότα τα βλέπει ένα τρίτο μάτι ,το οποίο όμως έχει πραγματική άποψη και από τους δύο ,είναι τελείως διαφορετικά και ίσως αυτό τον βοηθήσει να καταλάβει και τα δικά του λάθη .

    Ίσως θα ήταν καλύτερα να κάνεις όποια προσπάθεια νομίζεις ότι υπάρχει ,είτε όσο αφορά την αλλαγή του σπιτιού ή ακόμα και ένα σύμβουλο γάμου ,αρκεί όταν πάρεις την τελική σου απόφαση ,οποία είναι αυτή ,ακόμα και ο χωρισμός να είσαι σίγουρη τουλάχιστον για τον ευατο σου ότι έκανες το σωστό ,χωρίς να αφήσεις την παραμικρή αμφιβολία για κάτι που δεν προσπάθησες .
    Εσύ να είσαι καλά και κατ επέκταση και το παιδί το οποίο θα είναι τις περισσότερες ώρες μαζί σου ...
    Όλη η ζωή μου συναισθήματα !

  10. #250
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,537
    Quote Originally Posted by Lina94 View Post
    Έτσι είναι είμαι 27 και το παιδί μου είναι 8 μηνών..Εγώ έχω ανοίξει ένα θέμα παλαιότερα εδώ και είχα αναφέρει το πρόβλημα μου και αυτό που είπα είναι ότι ο άντρας μου κάνει ότι δεν βλέπει προβλήματα γιατί σκέφτεται ότι δεν θα είναι με το παιδί σε καθημερινή βάση.Είμαι βέβαιη δεν τον ενδιαφέρει για εμένα.Ο δικός μου ενδοιασμός είναι τι γίνεται μετά το διαζύγιο σε τη κατάσταση θα βρεθεί το πιδο
    καλημερα.
    μιλας για διαζυγιο, ενω ο ανδρας σου δεν ξερει καν οτι πας σε ψυχολογο.
    αν κανει οτι δεν βλεπει τα προβληματα, δεν τον διευκολυνεις να τα "δει".
    γιατι δεν του λες την αληθεια ωστε να συνειδητοποιησει ποσο σοβαρα ειναι τα πραγματα για σενα, οτι εισαι αποφασισμενη να βρεις λυση και ποσο δυσκολευεσαι; μπορει ετσι να αποφασισει να ασχοληθει να το λυσετε.
    Last edited by Remedy; 08-03-2021 at 12:07.

  11. #251
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2020
    Posts
    136
    Quote Originally Posted by Marilou View Post
    Γιατί δεν έχεις μιλήσει ?
    Είναι αντίθετος με όλο αυτό το σκεπτικό?

    Μήπως αν του μιλούσες και του έλεγες όλα αυτά να ήταν καλύτερα και για εσένα ,να μην νοιωθεις ενοχικά επειδή του κρύβεις κάτι τέτοιο..
    Ίσως ανοιχτεί και ένα παράθυρο να πάτε κάπου μαζί .
    Όταν τα γεγονότα τα βλέπει ένα τρίτο μάτι ,το οποίο όμως έχει πραγματική άποψη και από τους δύο ,είναι τελείως διαφορετικά και ίσως αυτό τον βοηθήσει να καταλάβει και τα δικά του λάθη .

    Ίσως θα ήταν καλύτερα να κάνεις όποια προσπάθεια νομίζεις ότι υπάρχει ,είτε όσο αφορά την αλλαγή του σπιτιού ή ακόμα και ένα σύμβουλο γάμου ,αρκεί όταν πάρεις την τελική σου απόφαση ,οποία είναι αυτή ,ακόμα και ο χωρισμός να είσαι σίγουρη τουλάχιστον για τον ευατο σου ότι έκανες το σωστό ,χωρίς να αφήσεις την παραμικρή αμφιβολία για κάτι που δεν προσπάθησες .
    Εσύ να είσαι καλά και κατ επέκταση και το παιδί το οποίο θα είναι τις περισσότερες ώρες μαζί σου ...
    Μαριλου ο άντρας μου είναι εντελως αρνητικός είτε για ψυχολογο είτε σύμβουλο γάμου..Μέχρι πριν 2 ημέρες στο σπίτι επικρατούσε ηρεμία γιατί όπως μου είπε η ψυχολόγος εγώ πηγαίνω σε αυτήν μιλάω φεύγουν από μέσα μου και προσπαθώ να κρατάω σε ηρεμία τόσο το σπιτι και το μωρό όσο και εμένα την ίδια..Ωστόσο φτάνει ο καιρός για την βάπτιση της μικρής και έχω πάλι φουρτούνα μέσα μου αρχικά ακομη δεν καταλήξαμε για το όνομα τσακωνόμαστε ακόμη..ακούω συνεχώς από το στόμα του είθισται να μένει το ζευγάρι στο σπίτι του άντρα είθισται να μένουν ο κόσμος στην Ελλάδα με τους συγγενείς κοντά και είθισται το πρώτο παιδί να παίρνει το όνομα από την πλευρά του άντρα..κουράστηκα..και επίσης ούτε δέχεται δυο ονόματα ΕΚΤΟΣ ΕΑΝ δεχθώ να μείνουμε εκεί και να μην αλλάξουμε σπίτι τότε θα δεχθεί να βάλω και δεύτερο όνομα στο παιδί..Αυτό που μου είπε η ψυχολόγος είναι πως παντού παραμερίζω τον εαυτό μου να μην μάθουν οι γονείς μου για την κατάσταση με τον άντρα μου για να μην στενοχωρηθούν,να μην συζητάω άλλο το θέμα μου για το σπίτι με τον άντρα μου για να μην μαλώνουμε να μην είναι στη μέση και το παιδί μην μας ακούν οι δικοι του..εγώ θεωρώ πως δεν σκέφτεται σίγουρα πως αισθάνομαι εγώ αν τον ενδιέφερε δεν θα έκανε ότι δεν καταλαβαίνει τα πρόβληματα θα προσπαθούσε να βρούμε μια λύση στη μέση για να είμαι και εγώ καλά απλά τώρα γίνεται το δικό του όποτε όλα καλά αυτός καλά,οι γονείς του καλά,το μωρό καλά όποτε ότι δεν μας πειράζει δεν το πειράζουμε.Επίσης δεν ξέρω αν έχει γίνει κάποια κουβέντα μεταξύ αυτού και των γονιών του πάντως η μάνα του πήρε στην μικρή ένα φορεμα να της το φέρει δώρο και μου λέει αυτό είναι για να της το βάλεις το Πάσχα που θα γιορτάζει όποτε από ότι κατάλαβα αποφασίστηκε το όνομα χωρίς να ερωτηθώ.

  12. #252
    Quote Originally Posted by Lina94 View Post
    πάντως η μάνα του πήρε στην μικρή ένα φορεμα να της το φέρει δώρο και μου λέει αυτό είναι για να της το βάλεις το Πάσχα που θα γιορτάζει όποτε από ότι κατάλαβα αποφασίστηκε το όνομα χωρίς να ερωτηθώ.
    Ωραίο όνομα είναι το Πασχαλία.

  13. #253
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    4,227
    Quote Originally Posted by Lina94 View Post
    Μαριλου ο άντρας μου είναι εντελως αρνητικός είτε για ψυχολογο είτε σύμβουλο γάμου..Μέχρι πριν 2 ημέρες στο σπίτι επικρατούσε ηρεμία γιατί όπως μου είπε η ψυχολόγος εγώ πηγαίνω σε αυτήν μιλάω φεύγουν από μέσα μου και προσπαθώ να κρατάω σε ηρεμία τόσο το σπιτι και το μωρό όσο και εμένα την ίδια..Ωστόσο φτάνει ο καιρός για την βάπτιση της μικρής και έχω πάλι φουρτούνα μέσα μου αρχικά ακομη δεν καταλήξαμε για το όνομα τσακωνόμαστε ακόμη..ακούω συνεχώς από το στόμα του είθισται να μένει το ζευγάρι στο σπίτι του άντρα είθισται να μένουν ο κόσμος στην Ελλάδα με τους συγγενείς κοντά και είθισται το πρώτο παιδί να παίρνει το όνομα από την πλευρά του άντρα..κουράστηκα..και επίσης ούτε δέχεται δυο ονόματα ΕΚΤΟΣ ΕΑΝ δεχθώ να μείνουμε εκεί και να μην αλλάξουμε σπίτι τότε θα δεχθεί να βάλω και δεύτερο όνομα στο παιδί..Αυτό που μου είπε η ψυχολόγος είναι πως παντού παραμερίζω τον εαυτό μου να μην μάθουν οι γονείς μου για την κατάσταση με τον άντρα μου για να μην στενοχωρηθούν,να μην συζητάω άλλο το θέμα μου για το σπίτι με τον άντρα μου για να μην μαλώνουμε να μην είναι στη μέση και το παιδί μην μας ακούν οι δικοι του..εγώ θεωρώ πως δεν σκέφτεται σίγουρα πως αισθάνομαι εγώ αν τον ενδιέφερε δεν θα έκανε ότι δεν καταλαβαίνει τα πρόβληματα θα προσπαθούσε να βρούμε μια λύση στη μέση για να είμαι και εγώ καλά απλά τώρα γίνεται το δικό του όποτε όλα καλά αυτός καλά,οι γονείς του καλά,το μωρό καλά όποτε ότι δεν μας πειράζει δεν το πειράζουμε.Επίσης δεν ξέρω αν έχει γίνει κάποια κουβέντα μεταξύ αυτού και των γονιών του πάντως η μάνα του πήρε στην μικρή ένα φορεμα να της το φέρει δώρο και μου λέει αυτό είναι για να της το βάλεις το Πάσχα που θα γιορτάζει όποτε από ότι κατάλαβα αποφασίστηκε το όνομα χωρίς να ερωτηθώ.
    Πραγματικά που ζει ο άντρας σου ?
    Ή καλύτερα πως γαλουχήθηκε έτσι αυτός ο άνθρωπος ?

    Νομίζω πως δεν απογαλακτιστικε ποτέ με όλα αυτά που λες ...
    Και κάτι που δεν σου είπε η ψυχολόγος σου ,εσυ πως αντέχεις ειλικρινά όλο αυτόν τον συναισθηματικό εκβιασμό?

    Δεν είναι το θέμα ότι κανείς πίσω στα δικά σου θέλω ,είναι ο τρόπος που γίνεται όλο αυτό και μάλιστα ο χειρότερος ..
    Εκβιαστικά και πάντα πατώντας πάνω σε ένα παιδί...

    Τώρα για την πεθερά σου νομίζω έχεις καταλάβει και εσύ πως δεν χρειάζεται να γίνει κάποια συγκεκριμένη κουβέντα ,μάλλον το θεωρούσε δεδομένο από την πρώτη στιγμή ότι θα δωθεί το συγκεκριμένο όνομα και μάλιστα αποφασίζει και τι θα βάλει το παιδί ...

    Ειλικρινά δεν ξέρω πως σκέφτεσαι πλέον γιατί η κατάσταση έχει ξεφύγει αλλά ένα είναι σίγουρο ..

    Ότι όλη αυτή η ιστορία θα σε αρρωστήσει στην κυριολεξία ...
    Δεν γίνεται μόνο ο ένας να πολεμάει σε μια σχέση και ο άλλος να είναι γιατί απλώς περνάνε τα κέφια του εκβιαστικά ..
    Σε ποιον αιώνα ζει ?

    Παίζονται και άλλα θέματα πλέον τα οποία νομίζω δεν υπήρχαν σε τόσο μεγάλο βαθμό από τις τελευταίες φορές που είχαμε γράψει στο θέμα σου ..

    Εκεί ίσως φαινόταν κάποια παράθυρα συνεννοήσεις αν φεύγατε από εκεί αλλά τώρα πλέον αυτό νομίζω δεν υπάρχει ...

    Κορίτσι μου κοίτα να ηρεμείς με όποιο τρόπο βρίσκεις αλλά μην κάνεις πολλές υποχωρήσεις γιατί εδώ βρίσκεσαι μπροστά σε έναν άνθρωπο ο οποίος δεν εκτιμά την παραμικρή παραχώρηση σου ούτε καν για το καλό του παιδιού σας και την ηρεμία σας ..
    Το αχάριστος θα είναι πολύ λίγο σε ότι και αν πω Λίνα και στην τελική τι ερωτικό να βγει απέναντι σε έναν άντρα που ακόμα κρέμεται από τα τέτοια των δικό του ..
    Σορυ κιόλας αλλά όταν βλέπω άντρες που θέλουν να έχουν οικογένειες και παιδιά και αφήνουν να έχουν τον πρώτο λόγο η μανα τους πραγματικά αμφιβάλω για πολλά πλέον ..

    Δες τον ευατο σου κορίτσι μου και την ηρεμία σου και κυρίως το παιδί σου και αν θέλει ο πατέρας του μπορεί να το βλέπει και να το χαίρετε όποτε θέλει ακόμα και ξεχωριστά να είστε ...
    Και όταν θέλει γυναίκα ας πάει στην μάνα του ..

    Πραγματικά ήθελα να ήξερα αυτές οι μάνες παίρνουν ηθική ικανοποίηση όταν βλέπουν πως μεγάλωσαν τέτοιους γιους ?
    Γιατί σίγουρα σε όλο αυτό δεν φταίει μόνο εκείνος αλλά πλέον στην ηλικία που είναι τον βαραίνει αποκλειστικά η όλη ευθύνη και είναι καιρός να ξεκινήσει να σκέφτεται πως θα πρέπει μέσα σε όλα να επομιζεται και τις ευθύνες που θα έρθουν από αυτό τον εκβιαστο τρόποι που διάλεξε να κρατήσει μια οικογένεια ...

    Δεν ξέρω μπορεί να είναι σκληρά όλα αυτα ,αλλά τέτοιοι άντρες δεν μπορούν να κρατήσουν οικογένειες από μόνοι τους ...
    Όλη η ζωή μου συναισθήματα !

  14. #254
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2020
    Posts
    381
    Quote Originally Posted by Lina94 View Post
    Έτσι είναι είμαι 27 και το παιδί μου είναι 8 μηνών..Εγώ έχω ανοίξει ένα θέμα παλαιότερα εδώ και είχα αναφέρει το πρόβλημα μου και αυτό που είπα είναι ότι ο άντρας μου κάνει ότι δεν βλέπει προβλήματα γιατί σκέφτεται ότι δεν θα είναι με το παιδί σε καθημερινή βάση.Είμαι βέβαιη δεν τον ενδιαφέρει για εμένα.Ο δικός μου ενδοιασμός είναι τι γίνεται μετά το διαζύγιο σε τη κατάσταση θα βρεθεί το πιδο
    Λίνα καλησπέρα. Δυστυχώς από τα ποστ σου βλέπω τι δεν υπάρχει γυρισμος. Και δυστυχώς βλέπω ότι είναι αυτό που είπα παραπάνω: πολύ αργά. Μου λες ότι ο σύζυγος σου αποφασίζει ερήμην σου για πολλά πράγματα. Όπως το όνομα του παιδιού, το που θα μείνετε και πολλά άλλα. Η ψυχολόγος ίσως λειτουργούσε όταν ακόμα ηταν αρχή, για να σε βοηθήσει να βάλεις κάποια όρια τα οποία κακώς δεν είχες βάλει. Τώρα είναι αργά. Προσωπικά, βλέπω ότι ο άντρας σου έχει βολευτει σε αυτήν την κατάσταση και δεν τον ενδιαφέρει καθόλου τι λές, τι κάνεις, πως νιώθεις και πολλά άλλα. Νοιάζεται να περάσει εκείνος καλά. Επίσης, εκεί που μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι είναι ότι δέχεται να συζητήσει ένα ΔΕΥΤΕΡΟ όνομα στο παιδί, αν και μόνο αν δεχτείς να μείνετε στο σπίτι του. Συγγνώμη βρε καλή μου, αλλά αυτό στα δικά μου μάτια είναι συναισθηματικός εκβιασμός. Διαφωνείς σε αυτό? Πως ανεχεσαι κάτι τέτοιο? Τι πάει να πει. Βλέπω ότι η φάση εκεί είναι αποφασισωμεν και διατασσωμεν. Τι πραγαματ είναι αυτά? Η μάνα του αποφασίζει το όνομα? Και από ότι βλέπω δεν το αποφασιζει μονη της, προφανώς το συζητάει μαζί του και αποφασίζουν.

    Επίσης, τι μπαρούφες ειναι αυτές που σου λέει ότι είθισται στην Ελλάδα να μένει το ζευγάρι στο σπίτι του άντρα και να επιλέγει ο άντρας το όνομα του πρώτου παιδιού. Τουλάχιστον στα μέρη από τα οποία κατάγομαι εγώ, δεν ισχύει τίποτα τέτοιο. Το ζευγάρι μενει συνηθως στο σπιτι της νύφης και το πρώτο όνομα το επιλέγει ο άντρας μόνο αν είναι αγόρι το παιδί. Αν είναι κορίτσι, πάει στη γυναίκα. Που τα έχει δει όλα αυτά? Αλλά οκ, έστω ότι είθισται να γίνονται όλα αυτά. Τι πάει να πει. Θα ζήσουμε όλη μα στη ζωή με το είθισται και με το τι κάνουν οι άλλοι? Έλεος. Πήγαινε πες του τα αυτά και αν σου πει τίποτα, δείξε του το ποστ μου η στείλε μου πμ να του πω από πού κατάγομαι.
    Και στην Ελλάδα είθισται να γίνονται τροχαία με ταρυματισμους. Να φανταστώ ο άντρας σου βγαίνει και πάει γυρεύοντας να τρακάρει επειδή έτσι είθισται?? Έλεος κάπου πες του. Δεν τα λέω για σένα, αλλά για αυτόν.

    Τώρα, αν μου λες κιόλας ότι δεν του έχεις πει ότι πας σε ψυχολόγο, σόρρυ αλλά όντως πρέπει να σκεφτείς σοβαρά ένα διαζύγιο δυστυχώς. Αν συνεχίσεις έτσι, μάλλον θα καταλήγεις να δίνεις τα λεφτά σου στην ψυχολόγο για να χαλαρωνεις λίγο και να μην πηγαίνεις κόντρα στον σύζυγό σου που δεν συζητάει τίποτα μα τίποτα. Λυπάμαι που στο λέω, αλλά νομίζω ότι ο άντρας σου είναι κάπως παλαιάς κοπής, με την έννοια ότι αποφασίζει μόνος του για ο,τι θέλει και δεν συζητάει με τη σύζυγό του, ακόμα και θέματα που την αφορούν όπως το όνομα ενός παιδιού που έχουν κάνει μαζί.

    Αν εσύ νομίζεις ότι μπορείς να αντέξεις να ακολουθείς αυτό το μοτίβο, τότε κομπλέ. Απλά δεν είναι σίγουρο πόσο θα αντέξεις. Όταν πηγαίνει κάποιος σε ψυχολόγο, το κάνει για να βελτιώσει την όλη συμπεριφορά του και να δει μια αλλαγή προς το καλύτερο. Τώρα αν εσύ πας μόνο και μόνο για να τα λες σε κάποιον και μετά να επιστρέφεις στο φαύλο κύκλο του σπιτιού σου με το σύζυγό που δεν συζητάει τίποτα και τις μαμάδες, γιαγιάδες, θείες του, κάντο. Απλά πιστεύω ότι δυστυχώς δεν γίνεται να μπουν όρια και κάποια στιγμή όταν ανακατευτούν σε κάτι πολύ χοντρό, θα σου βγουν όλα τα νεύρα. Και στο τέλος θα βγεις εσύ η Κάκια, σε αυτήν την περίπτωση.

    Οπότε η δική μου συμβουλη είναι σκέψου προσεκτικά το διαζύγιο. Δυστυχώς. Μπορείτε να πάτε σε κάποιον ψυχολόγο για το παιδί. Δεν είναι δα ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο παιδί διαζευγμένων γονιών. Και επειδή είσαι νέα κοπέλα, δεν νομίζεις ότι είναι κρίμα να χαραμιζεσαι σε τέτοια κατάσταση? Ενώ μπορείς να βρεις έναν άνθρωπο να φτιάξεις τη ζωή σου?

  15. #255
    Banned
    Join Date
    Apr 2011
    Location
    athens
    Posts
    4,129
    Καλησπερα Λινα. Λυπαμαι για τις ασχημες στιγμες οπου ζεις, αλλα βρε κοπελα μου ,θα στα πω ως ανδρας και με μια ματια οσο μπορω εξω , κι αντικειμενικα.
    Αληθεια, δεν γνωριζεις οτι στην Ελλαδα εθηστε να παιρνει το ονομα απο την οικογενεια του ανδρος το πρωτο παιδι σας? Μην κοιτας που μερικοι ανδρες δεν εχουμε τετοια θεματα, ειμαστε ομως εξερεση, ο κανωνας ειναι ο αλλος!!
    Μετα, κατηγορεις και σωστα εχεις παραπωνα απο τον ανδρα σου για την λαθος συμπεριφορα του, ομως για μπες στη θεση του!! για να μπουνε στη θεση του οσες -οσι γραφουν μηνυματα και με ανεση τον κατηγορουν.Οταν εσυ ειχες την επιλόχειο ,οπου θα νευριαζες και θα ξεσπαγες χωρις λογο, για σκεφτητε λιγο τι περασε ο ανθρωπος τοτες!! και πως αντεχε!
    Τα οικονομικα προβληματα οπου ζει ολη η χωρα αυτην την εποχη και οπου λογικα αυτος ο ανδρας θα πρεπει να δουλευει και να γυρησει τον κοσμο αναπωδα ωστε να καταφερει να βρει εισωδημα για 3 ατομα το εχετε σκεφτει ποσο αγχος και στρες του φερνει αυτο το πραγμα??
    Το οτι πας κριφα στην ψυχολογο νομιζεις οτι ειναι σωστο, ειναι ηηθικο? θα ηθελες να στο εκαναν εσενα? η το να σκεφτοταν ο ανδρας σου χωρησμους κι να σε παρατησει? θα το θελες?
    Συγνωμη οπου μπορει να ακουγομαι σκληρος,αλλα ηθελα να σε κανω να σκεφτεις αλλιως και στα ακρα. Νομιζω οτι ισως θα πρεπει να σκεφτεις πως θα σωθει ο γαμος και οχι πως θα λυθει ο γαμος, νομιζω οτι πρεπει να υπαρξεις λιγο τρυφερη προς αυτον οπως εισουν οταν γνωριστηκατε! Πρεπει να κανεις το πρωτο βημα εσυ, δεν ειναι ντροπη ουτε δειχνει αδυναμια, απεναντιας θα εισαι η πιο δυνατη αν το κανεις!

Page 17 of 20 FirstFirst ... 71516171819 ... LastLast

Similar Threads

  1. Απόφαση
    By Σαπουνάκι μπάνιου in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 5
    Last Post: 10-03-2017, 01:48
  2. Αποφαση
    By ena in forum Σχέσεις και Επικοινωνία
    Replies: 10
    Last Post: 05-10-2015, 17:32
  3. Replies: 134
    Last Post: 30-07-2011, 23:33
  4. αποφαση!!!!!
    By LaLuna in forum Παχυσαρκία
    Replies: 29
    Last Post: 08-02-2011, 01:18
  5. ΑΠΟΦΑΣΗ
    By ekimi in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 37
    Last Post: 13-03-2010, 15:27

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •