Ανθρωπότητα

[PETRAN]

Originally posted by vince

Originally posted by PETRAN

Originally posted by vince

Originally posted by Arsi
Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα......

κ όσο νωρίτερα το καταλάβουμε τόσο το καλύτερο.

Τι σημαίνει σωτηρία της ψυχής, αναρωτιέμαι? Έχει σχέση με την θρησκεία? Μάλλον κάπως έτσι το εννοείς...

Θα έλεγα πως ο Χριστιανισμός είναι μια πολύ όμορφη θρησκεία, δεν θα έλεγα όμως το ίδιο για όλους τους χριστιανούς....

Για τους ποιο πολλούς...δυστυχώς...


Η σωτηρία της ψυχής για μένα βρίσκεται εδώ στην γη, δεν χρειάζεται να είναι κάπου αλλού. Και αυτό είναι το σημαντικό...


Όπως είχα διαβάσει και σε ένα graffiti στο δρόμο...

\"Υπάρχει ζωή πριν τον θάνατο?\"

Πολύ μαυρίλα αυτό το graffiti ..με μαρκαδόρο το έγραψαν?

Η σωτηρία της ψυχής λες πως βρίσκεται στην γη αλλά το graffiti άλλο λέει....

Χεχε, δεν λέει το αντίθετο, απλά αναρωτιέται αν υπάρχει σωτηρία πριν (και όχι μετά, με κάποιο μεταφυσικό τρόπο) τον θάνατο...και το συσχέτισα με αυτό που είπα ότι δηλαδή η σωτηρία της ψυχής είναι πριν (και όχι μετά) τον θάνατο...;)

[Sofia]

Originally posted by sabb
Πλην των αδίκων, θα χάνονταν κι οι δίκαιοι ....

και ολη η ομορφια που υπάρχει ή ακομα κ η ευκαιρια για αλλαγες, ανατροπες, εξελιξη κ δημιουργια:)

[Sofia]

Originally posted by vince
Τι σημαίνει σωτηρία της ψυχής, αναρωτιέμαι? Έχει σχέση με την θρησκεία? Μάλλον κάπως έτσι το εννοείς...

Δεν ξερω πώς το εννοει η Arsi, παντως εγω προσωπικα δεν το συσχετιζω με καμια θρησκεια. Αλλα μεσα απο την ζωη εδω...

Κατα τα αλλα συμφωνω με το ερωτημα της Arsi σχετικα με το ποιος οριζεται ως αδυναμος κ πώς βιωνει την αδυναμια του.

Ειναι κ πολλοι οι ανθρωποι που νιωθουν ετσι αλλα δεν θα το μαθουμε ποτε....

[Arsi]

Originally posted by Arsi

Originally posted by vince
με μία προϋπόθεση που φαντάζει ως το ξεπούλημα της ψυχής?

Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα......

κ όσο νωρίτερα το καταλάβουμε τόσο το καλύτερο.

Όχι vince,αυτό που λέω δεν έχει κάποια σχέση με τη θρησκεία.Το ξεπούλημα που αναφέρεσαι εσύ έχει?Σ\'αυτό το ξεπούλημα αναφέρομαι.
Κ σαφώς μιλάω για τη ζωή στη γη.
Γιατί εν τέλει ξέρει κάποιος αν υπάρχει ζωή μετά θάνατο για να ελπίσουμε σε κάτι τέτοιο?
Εδώ ζούμε και εδώ ζει κ η ψυχή μας.

[Sofia]

εδω η κολαση κ ο παραδεισος εδω:)

[Sofia]

Originally posted by vince
Ο μικρόκοσμος μου είναι κάτι άλλο. Οι ερωτήσεις μου ήταν πιο γενικές προς τα υπόλοιπα μέλη του φορουμ.

Όσοι συνυπάρχουν με άλλους σε βάθος χρόνου ξέρουν πως δεν υπάρχει ούτε ο απόλυτος καλός ούτε ο απόλυτος κακός. Η κοινωνία αποξενώνει ανθρώπους με άλλο τρόπο.

Η παραπάνω άποψη μου ίσως να μην βρίσκει όλους σύμφωνους αλλά μπορώ να την υποστηρίξω με βεβαιότητα, και μέσα απο την κοινωνική μου ζωή.

Μεσα απο ολο αυτο ενω γραφεις πώς ο μικροκοσμος ειναι κατι αλλο, φαινεται πώς δεν μπορει να ειναι κατι ανεξαρτητο και ανεπηρεαστο απο το περιβάλλον....και αντιστροφα παει βεβαια....

[Sofia]

Originally posted by Empneustns

Originally posted by vince
Την μισείται ή την αγαπάτε?

ουτε το ενα ουτε το αλλο,αλλα μεμονομενα μπορω να αγαπησω καποιον ανθρωπο η να τον μισησω.αν και το να μισησω καποιον ανθρωπο το θεωρω γελοιο,προτιμω να τον απορριψω

Αν είχατε την επιλογή να πατήσετε ένα κουμπί ολικής πυρηνικής καταστροφής προτού φύγετε από την ζωή θα το πατούσατε?

οχι γιατι ειναι σαν να χαλας εναν ωραιο πινακα επειδη δεν τα χρωματα δεν ειναι καλης ποιοτητας,το θεμα ομως του πινακα ειναι ομορφο.μπορει για εμας να φαινεται κατι ασχημο αλλα καποιος μπορει να περναει ομορφα,οπως και το αντιθετο,δεν εχουμε το δικαιωμα να το χαλασουμε.εξαλλου δεν ειναι δικο μας για να το καταστρεψουμε


Γιατί να υποφέρουν πάντα οι αδύναμοι?
σκοπος μας ειναι να γινουμε ευαισθητοι,να ανοιξουμε τις καρδιες μας.οταν γινεται αυτο αναποφευκτα πληγωνομαστε και παραπανω.μπορουμε η να ξανασκληρηνουμε η να χτισουμε τειχη.μη ξεχναμε πως ζουμε σε ενα ανταγωνιστικο περιβαλλον και εκει καλουμαστε να υπερνικησουμε τον ανταγωνισμο και να
κρατησουμε τα ιδανικα μας.οι αδυναμοι υποφερουν γιατι ετσι ειναι κατασκευασμενος ο κοσμος,ο δυνατος προχωραει,ο αδυναμος εξαφανιζεται.γιατι ομως οταν καποιος δυνατος βοηθαει εναν αδυναμο ολοι επικροτουμε;γιατι τοτε καταλαβαινουμε πως αυτος ο δυνατος εχει ποιοτητα;(αλλοι θα πουν πως εχει βλακεια).

Τι αξίζει τελικά στην ανθρωπότητα? Η πρόοδος στην γνώση ή ένα πιθανώς ποιοτικότερο βιοτικό επίπεδο με μία προϋπόθεση που φαντάζει ως το ξεπούλημα της ψυχής?

αυτο ειναι θεμα επιλογης,το να φτιαξεις το βιοτικο σου επιπεδο ειναι ευκολο,αλλα μετα ερχεσαι αντιμετωπος με το εσωτερικο κενο.το να φτιαξεις την ψυχη σου,ερχεται σε αντιθεση με το να φτιαξεις το βιοτικο σου επιπεδο.δυο διαφορετικα ακρα και εμεις στη μεση,σαν μπαρα των γουιντους με το ρυθμιστικο.σπανια να τα καταφερεις και τα δυο μαζι.βλεπεις μεσα σου και αναλογα με το \"ποιον\" σου αποφασιζεις που θα σταθεις,χωρις να βλεπεις τι κανουν οι γυρω,για να νοιωσεις γεματος (δεν λεω ευτυχισμενος,δεν εινια το ιδιο).πολλοι πασχιζουν να φτιαξουν το βιοτικο τους επιπεδο,αν εσυ δεν εισαι τετοια παστα και τους αντιγραψεις θα αποτυχεις.αν απο την αλλη πας στην αλλη πλευρα,δεν θα σε καταλαβαινουν και θα απομακρυνονται απο σενα,αλλα θα εχεις βρει τον εαυτο σου.

Μήπως ο πύργος της Βαβέλ είναι μια αναπόφευκτη πραγματικότητα?

ετσι φενεται τελικα,οταν χαθουν ολα τα νοηματα και μεινει μονο ο υλισμος ,μια καταστροφη ξαναφερνει τα νοηματα και το τι ειναι πραγματικα σημαντικο στις καρδιες μας.μακαρι να μη χρειαζεται να φτανουμε σε τετοια σημεια γιατι ποναει αυτο.

Μερικά ερωτήματα που με βασανίζουν από τότε που ο κόσμος έπαψε να φαίνεται όμορφος..... Εδώ και πολλά χρόνια, από τότε που έπαψα να είμαι παιδί. Και ακόμα και αν κατά καιρούς νιώθω παιδί δεν κατάφερα ποτέ να ξεγελάσω για πάντα τα χρόνια μου και τα εμπειρικά μου βάσανα...

ψυχη 10χρονου σκεψη 70χρονου,αταιριαστα .... η ζωη ειναι αγωνας,αλλα στα διαλειματα ειναι και γαμω ;)

Σήμερα ένιωσα πολύ έντονα πως το παιδί αυτό ολοένα και χάνεται....και το αντικαθιστά η σαπίλα που κάποτε μισούσε...

και αυριο θα νοιωσεις να φευγει η σαπιλα και να ερχεται το παιδι ξανα(αν εσυ το θελησεις).τιποτα δεν ειναι σταθερο,ειπαμε ολα αγωνας και προσπαθεια.καλο διαλειμα σου ευχομαι :)

Εμπνευστη μου αρεσαν αυτα που εγραψες. ολη η απαντηση ειναι δοσμενη με ευαισθησια.

Συμφωνω με την εναλλαγη των συναισθηματων που ολοι μπορουμε να εχουμε, ειναι μια σημαντικη ελευθερια αυτη που αν την συνειδητοποιουσαμε τοτε νομιζω θα ταν πολυ λιγοτερο αβασταχτα καποια συναισθηματα....

Στο μονο κομματι που διαφωνω ειναι στο θεμα για την βελτιωση του βιοτικου επιπεδου. Εχω την εντυπωση πώς ουτε ευκολο ειναι για τον περισσοτερο κοσμο να βελτιωσει το βιοτικο του επιπεδο, ουτε κατακριτεο ειναι, μα ουτε κ σημαινει πώς οποιος το κανει ειναι αδιαφορος προς οτιδηποτε αλλο υπάρχει γυρω του.

[Arsi]

Originally posted by Sofia
εδω η κολαση κ ο παραδεισος εδω:)

Aκριβώς.

[vince]

Η σωτηρία της ψυχής για μένα βρίσκεται εδώ στην γη, δεν χρειάζεται να είναι κάπου αλλού. Και αυτό είναι το σημαντικό...


Όπως είχα διαβάσει και σε ένα graffiti στο δρόμο...

\"Υπάρχει ζωή πριν τον θάνατο?\"

Πολύ μαυρίλα αυτό το graffiti ..με μαρκαδόρο το έγραψαν?

Η σωτηρία της ψυχής λες πως βρίσκεται στην γη αλλά το graffiti άλλο λέει....


Χεχε, δεν λέει το αντίθετο, απλά αναρωτιέται αν υπάρχει σωτηρία πριν (και όχι μετά, με κάποιο μεταφυσικό τρόπο) τον θάνατο...και το συσχέτισα με αυτό που είπα ότι δηλαδή η σωτηρία της ψυχής είναι πριν (και όχι μετά) τον θάνατο...;)

Βαθυστόχαστη ερώτηση και διερωτώμαι με τα εξής παραδείγματα.

Το οτι ο Bill Gates ασχολείται με φιλανθρωπίες αυτό τον κάνει φιλάνθρωπο? Μιλάω για έναν άνθρωπο ιδιοφυΐα, που κατάφερε να γίνει πάμπλουτος με τις επαγγελματικές του δραστηριότητες και παρόλα αυτά έχει δώσει την μισή του περιουσία σε φιλανθρωπίες. Την τούρτα στο κεφάλι δεν την απέφυγε (ψάξε και στο youtube για σχετικό βιντεάκι). Ακόμα και η φιλανθρωπία θεωρείτο φοροαπαλλαγή για όσους θέλουν να τα βλέπουν όλα πονηρά.

Ο George Bush πλανητάρχης με επιχειρηματικά συμφέροντα από πίσω και καθαρά κέρδη από τους πολέμους που συμμετείχε μισήθηκε όσο λίγοι πολιτικοί. Αυτό τον εμπόδισε από το να εκλεχθεί και για δεύτερη τετραετία? Αυτός βέβαια έφαγε παπούτσι στο κεφάλι και ο καημένος ο Ιρακινός δοξάστηκε μόνο απο τον απλό κοσμάκι (και αυτό υπάρχει στο youtube). Το οτι ο Bush δεν αναγνώρισε ποτέ του τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατα την διάρκεια της προεδρίας του αυτό τι τον κάνει? Η άγνοια δικαιολογεί την σαπίλα?

Πήρα παράδειγμα δύο ανθρώπους με δυνατή επιρροή εξουσίας, διαφορετικές ψυχές όμως. Ο Gates θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και θαυμασμό με τις ικανότητες του και το κοινωνικό του έργο, ένας άνθρωπος που βγήκε και είπε οτι τα χρήματα και η φήμη/ επιρροή δεν του έφεραν την ευτυχία και ο Bush ένα παράδειγμα προς αποφυγή με νοητικά και συναισθηματικά προσόντα που δεν θα ήθελε να τα έχει ουδείς καθωσπρέπει άνθρωπος. Μπορεί να είναι απορίας άξιο που ο κάθε κουτός Bush παίρνει την εξουσία στα χέρια του για χάρη των λίγων όμως αυτό δεν αλλάζει τίποτα.

Οι άνθρωποι μπορεί να σώσουν την ψυχή τους αλλά δεν μπορούν να σώσουν μόνοι τους τον κόσμο...

[vince]

Originally posted by Arsi
Δεν πιστεύω ότι υποφέρουν πάντα οι αδύναμοι.Κ εν τέλει ποιοι είναι οι αδύναμοι?κ πως υποφέουν?

Από κοινωνικής οπτικής γωνίας, αδύναμος είναι εκείνος που δεν έχει επιρροή στην κοινωνία.

Από ψυχικής άποψης, αδύναμος είναι εκείνος που αδυνατεί να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες της ζωή.

Η αντικειμενική εξήγηση είναι πως οι αδύναμοι πληρώνουν πάντα τα χρέη των δυνατών. Σε οικονομική βάση, οι φορολογούμενοι το κράτος, το κράτος την Ευρωπαϊκή ένωση, η Ευρωπαϊκή ένωση τους μετόχους της.

Η ερώτηση σου σαφώς έχει κάποια βάση γιατί αν το δούμε σφαιρικά κανένας δεν είναι πιο δυνατός από όλους. Όμως στην κοινωνική σκακιέρα κάποιοι είναι πιο αδύναμοι από τους υπόλοιπους, και αυτό δείχνει πως το παιχνίδι παίζεται με βασιλιάδες/ βασίλισσες και τα πιόνια τους. Kings & Fools.

[weird]

Originally posted by vince
Την μισείται ή την αγαπάτε?

Η ανθρωπότητα σαν μέγεθος, άλλοτε μου είναι αγαπητή, άλλοτε μισητή και άλλοτε αδιάφορη. Άλλοτε είναι ο κόσμος, άλλοτε ο όχλος και άλλοτε, απλά η μάζα.

Αν είχατε την επιλογή να πατήσετε ένα κουμπί ολικής πυρηνικής καταστροφής προτού φύγετε από την ζωή θα το πατούσατε?


Ε όχι, φυσικά. Η ασχήμια του κόσμου μας, υπάρχει μαζί με την ομορφιά αυτού και χωρίς το ένα, θα χανόταν και το άλλο. Οσο σκληρό κι αν ακούγεται.

Γιατί να υποφέρουν πάντα οι αδύναμοι?

Η ανθρώπινη πραγματικότητα είναι πάντα σκληρή. Αλλά δεν νομίζω οτι οι δυνατοί δεν υποφέρουν. Υποφέρουν, αλλά για άλλους λόγους. Είναι κάπως σχετικά τα πράγματα.

Τι αξίζει τελικά στην ανθρωπότητα? Η πρόοδος στην γνώση ή ένα πιθανώς ποιοτικότερο βιοτικό επίπεδο με μία προϋπόθεση που φαντάζει ως το ξεπούλημα της ψυχής?

Στην ανθρωπότητα αξίζει η αλληλεγγύη, η ανθρωπιά, η απλότητα, η ενότητα. Κοινότητες δομημένες με γερούς δεσμούς. Στην ανθρωπότητα χρειάζεται η συνοχή. Απο εκεί και πέρα, τα έχω ξαναπεί, δεν θεωρώ την όποια τεχνολογική πρόοδο ως το μόνο ποιοτικό κριτήριο του ευ ζην μιας κοινωνίας.

Μήπως ο πύργος της Βαβέλ είναι μια αναπόφευκτη πραγματικότητα?

Αν τον δούμε σαν την αδυναμία ανεύρεσης μιας κοινής γλώσσας και άρα μιας επικοινωνίας, μιας μέσης λύσης και ισορροπίας ανάμεσα στα διαφορετικά στοιχεία που συνθέτουν το ποικιλόχρωμο μωσαικό της ανθρωπότητας, τότε, ναι.

Μερικά ερωτήματα που με βασανίζουν από τότε που ο κόσμος έπαψε να φαίνεται όμορφος..... Εδώ και πολλά χρόνια, από τότε που έπαψα να είμαι παιδί. Και ακόμα και αν κατά καιρούς νιώθω παιδί δεν κατάφερα ποτέ να ξεγελάσω για πάντα τα χρόνια μου και τα εμπειρικά μου βάσανα...

Σήμερα ένιωσα πολύ έντονα πως το παιδί αυτό ολοένα και χάνεται....και το αντικαθιστά η σαπίλα που κάποτε μισούσε...

Μια απο τις μεγαλύτερες υποχρεώσεις που θεωρώ οτι έχω απέναντι στον εαυτό μου, είναι να διατηρήσω το παιδί, μέσα μου, σε αρμονία και σύζευξη με τον ενήλικο.
Για μένα, όταν χαθεί αυτή η πηγή παιδικότητας, θα έχω στερέψει ψυχικά.

Εχω δει το παιδί μέσα σου, και σου έχω μιλήσει γι αυτό, λέγοντας \"τι πλάσμα!\".
Σε παρακαλώ, φρόντισέ το, διατήρησέ το.

[vince]

Αισθάνομαι ταπεινός μπροστά στην ομορφιά της δικής σου ψυχής αγαπητή weird!

[weird]

Originally posted by vince
Αισθάνομαι ταπεινός μπροστά στην ομορφιά της δικής σου ψυχής αγαπητή weird!

Σ ευχαριστώ! Πραγματικά!

Το χειρότερο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε ως ενήλικοι, είναι πιστεύω το να αμφισβητούμε, να χλευάζουμε ή να ντρεπόμαστε, για το παιδί που έχουμε μέσα μας.
( αν και αυτό μας υπαγορεύει συχνά η κοινωνική ηθική)

[vince]

Ουδείς τέλειος weird, και πολύ περισσότερο εγώ.

Έχω αμφισβητήσει σε περιόδους ανασφάλειας. ....Έχω χλευάσει σε περιόδους κατωτερισμού. ....Έχω ντραπεί σε περιόδους μειονεξίας.

Η κοινωνική ηθική θέλει άτομα μηχανές, ανέκφραστους και χωρίς πάθη. Γνωρίζω πως κάποτε τα πάθη μου και η ευαισθησία μου με πήγαν κάτω και η ανάβαση δεν ήταν καθόλου εύκολη...

[weird]

Originally posted by vince

Πήρα παράδειγμα δύο ανθρώπους με δυνατή επιρροή εξουσίας, διαφορετικές ψυχές όμως. Ο Gates θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και θαυμασμό με τις ικανότητες του και το κοινωνικό του έργο, ένας άνθρωπος που βγήκε και είπε οτι τα χρήματα και η φήμη/ επιρροή δεν του έφεραν την ευτυχία και ο Bush ένα παράδειγμα προς αποφυγή με νοητικά και συναισθηματικά προσόντα που δεν θα ήθελε να τα έχει ουδείς καθωσπρέπει άνθρωπος. Μπορεί να είναι απορίας άξιο που ο κάθε κουτός Bush παίρνει την εξουσία στα χέρια του για χάρη των λίγων όμως αυτό δεν αλλάζει τίποτα.

Οι άνθρωποι μπορεί να σώσουν την ψυχή τους αλλά δεν μπορούν να σώσουν μόνοι τους τον κόσμο...

Ανθρώπους με δυνατή επιροή εξουσίας.
Ακρίβώς αυτό είναι για μένα το καίριο σημείο.
Θα πρέπει τις θέσεις εξουσίας να τις κατέχουν άτομα με επαρκείς γνώσεις, ικανότητες και αντίληψη.
Όσο περισσότερο αυξάνουν οι εξουσιαστικοί φορείς προς αυτή την κατέυθυνση, του Gates, όπως το έθεσες, τόσο πιο αποτελεσματικά και ορθά θα ασκείται η εξουσία.

Ο κόσμος δεν αλλάζει αν δεν αλλάξει ο κάθε άνθρωπος μέσα του.
Ακόμα και το καλύτερο των πολιτευμάτων, ή το καλύτερο των οικονομικών συστημάτων, δεν διασφαλίζουν την κοινωνική πρόοδο με την εφαρμογή τους, αν τα μέλη της κοινωνίας είναι διεφθαρμένα.

Απο την άλλη...

Η αλλαγή του ατόμου, δεν επιφέρει αυτόματα και την αλλαγή του κόσμου.
Θα πρέπει τα αλλαγμένα άτομα να ασκήσουν επιρροή, υπο προυποθέσεις ομαδοποίησης, είτε μέσω της πολιτικής, καλλιστεχνικής, διανοητικής, είτε της οικονομικής οδού, για να επέλθει η επέκταση της αλλαγής στο μαζικό επίπεδο.