Ανθρωπότητα

[vince]

Την μισείται ή την αγαπάτε?

Αν είχατε την επιλογή να πατήσετε ένα κουμπί ολικής πυρηνικής καταστροφής προτού φύγετε από την ζωή θα το πατούσατε?

Γιατί να υποφέρουν πάντα οι αδύναμοι?

Τι αξίζει τελικά στην ανθρωπότητα? Η πρόοδος στην γνώση ή ένα πιθανώς ποιοτικότερο βιοτικό επίπεδο με μία προϋπόθεση που φαντάζει ως το ξεπούλημα της ψυχής?

Μήπως ο πύργος της Βαβέλ είναι μια αναπόφευκτη πραγματικότητα?

Μερικά ερωτήματα που με βασανίζουν από τότε που ο κόσμος έπαψε να φαίνεται όμορφος..... Εδώ και πολλά χρόνια, από τότε που έπαψα να είμαι παιδί. Και ακόμα και αν κατά καιρούς νιώθω παιδί δεν κατάφερα ποτέ να ξεγελάσω για πάντα τα χρόνια μου και τα εμπειρικά μου βάσανα...

Σήμερα ένιωσα πολύ έντονα πως το παιδί αυτό ολοένα και χάνεται....και το αντικαθιστά η σαπίλα που κάποτε μισούσε...

[Sofia]

vince, αλλες φορες την αγαπω αλλες οχι, αλλα οπως κ να μαι δεν ειχα σκεφτει ενα κουμπι ολικης καταστροφης....

Εγω δεν θα σου απαντησω στα ερωτηματα σου, γιατι νομιζω πώς τις απαντησεις τις εχεις δωσει μονος σου....αλλα κ γιατι εγω δεν πιστευω πώς ο κοσμος ηταν καποτε ομορφος κ τωρα τελευταια μας τα χαλασε....

Αυτο που θα θελα να σου πω ειναι οτι εγω βλεπω σε ολα σου τα μνμ σαν να τα χεις βαλει με ολο τον κοσμο. Κ πολυ θυμο κ πολυ στεναχωρια σαν να μην σε καταλαβαινει κανεις κ πολυ μισος (θα τολμουσα να πώ....)....που μπορει να στρεφεται κ προς τους αλλους κ προς εσενα...Ε

Αν ισχυει αυτο που λεω, εχεις σκεφτει ποσο σε εμποδιζει να χαρεις πραγματα κ καταστασεις στον δικο σου μικροκοσμο....κ ποσο το περιβαλλον καπακωνει τον δικο σου μικροκοσμο...Αντιλαμβανομα� � πώς ειναι αδυνατο το περιβαλλον να ΜΗΝ επηρεαζει τον μικροκοσμο του καθενα μας....αλλα αν τον αντικαθιστα τοτε δε νομιζεις πώς ειναι αδικο για τον δικο σου μικροκοσμο?

[vince]

Δεν νομίζω πως μισώ διαρκώς τον κόσμο...ούτε ότι τα έχω βάλει με όλους.

Θέτω κάποια ερωτήματα που τα είχα θέσει και σε έναν γνωστό μου με βαρύ ψυχικό πρόβλημα και εκείνος είχε απαντήσει ότι θα το πατούσε το κουμπί...

Εφόσον δεν γίνομαι κατανοητός θα σου απαντήσω πάνω σε αυτά που έθεσα.

1) Άλλες φορές την αγαπάω, άλλες φορές την μισώ και άλλες φορές κοιτάω τα δικά μου χάλια.

2) Μάλλον θα έφευγα ήσυχα και δεν θα πατούσα κανένα κουμπί. Δεν αγνοώ όμως πως υπάρχουν τρομοκράτες.

3) Η ανθρωπότητα εκεί που αξίζει, αξίζει ως σύνολο και όχι μεμονωμένα ως κάθε άτομο ξεχωριστά. Παράδειγμα, οι μαθηματικοί των αρχαίων χρόνων, οι ζωγράφοι της αναγέννησης, οι αστρονόμοι του μοντέρνου αιώνα. Στην αντιπέρα όχθη έχουμε μια σειρά από μαύρες σελίδες στην ιστορία της ανθρωπότητας.

4) Ο πύργος της Βαβέλ είναι υπαρκτός εφόσον όμως το οικοδόμημα δεν είναι γερό στην βάση του και όχι στην κορυφή του.

Και κάτι ακόμα..

Το παιδί έρχεται κοντά μας όταν το έχουμε ανάγκη...

[sabb]

Αγαπώ τους απλούς ανθρώπους...
..Το γέλιο ενός μικρού παιδιού..
..Τα καλοσυνάτα γεμάτα σοφία μάτια μιας γριούλας..
..Την ευγνωμοσύνη του άπορου για τα ψίχουλα που μπορώ να του δώσω...
..Το κλάμα, το χαμόγελο, την χαρά και τη λύπη της καθημερινότητας των δικών μου ανθρώπων...
Πως θα μπορούσα έστω και για ένα εκατοστό του δευτερολέπτου να τολμήσω να σκεφτώ να πατήσω το κουμπί και να χαθεί αυτή η μαγεία της απλότητας vince ?

Υπάρχουν εκατομμύρια λόγοι που δεν αντέχω στους ανθρώπους...
Την φανατίλα, την καφρίλα, την ανοησία, την κακια, τον πόλεμο, την φτώχεια, την κοροιδία, το ψέμα, την αναλγησία και των κακών ουκ έστιν τέλος...
Και όπου μπορώ , στο δικό μου περιβάλλον, αντιστέκομαι στα δεινά ...

Αλλά όχι, φίλε μου. Το κουμπί δεν θα μπορούσα να το πατήσω ποτέ..

Πλην των αδίκων, θα χάνονταν κι οι δίκαιοι ....

[vince]

Originally posted by sabb Πλην των αδίκων, θα χάνονταν κι οι δίκαιοι ....

Θα μπορούσα να το παραθέσω χωρίς λόγια αλλά απλά θα σου πω πως θαυμάζω την απάντηση σου!

[vince]

Originally posted by Sofia
πολυ θυμο κ πολυ στεναχωρια σαν να μην σε καταλαβαινει κανεις κ πολυ μισος (θα τολμουσα να πώ....)....που μπορει να στρεφεται κ προς τους αλλους κ προς εσενα...Ε

Αν ισχυει αυτο που λεω, εχεις σκεφτει ποσο σε εμποδιζει να χαρεις πραγματα κ καταστασεις στον δικο σου μικροκοσμο....κ ποσο το περιβαλλον καπακωνει τον δικο σου μικροκοσμο...Αντιλαμβανομα� � πώς ειναι αδυνατο το περιβαλλον να ΜΗΝ επηρεαζει τον μικροκοσμο του καθενα μας....αλλα αν τον αντικαθιστα τοτε δε νομιζεις πώς ειναι αδικο για τον δικο σου μικροκοσμο?

Ο μικρόκοσμος μου είναι κάτι άλλο. Οι ερωτήσεις μου ήταν πιο γενικές προς τα υπόλοιπα μέλη του φορουμ.

Θέλω να πω όμως κάτι.

Στην ζωή μου Σοφία έχω συναντήσει ανθρώπους θαυμάσιους, άξιους που δίνουν νόημα και στην δική μου ζωή. Βέβαια εκ βάση στιγμής ή συνάντησης δεν συναντάμε την ολική εικόνα ενός ανθρώπου παρά μόνο την εικόνα της στιγμής. Όσοι συνυπάρχουν με άλλους σε βάθος χρόνου ξέρουν πως δεν υπάρχει ούτε ο απόλυτος καλός ούτε ο απόλυτος κακός. Η κοινωνία αποξενώνει ανθρώπους με άλλο τρόπο.

Η παραπάνω άποψη μου ίσως να μην βρίσκει όλους σύμφωνους αλλά μπορώ να την υποστηρίξω με βεβαιότητα, και μέσα απο την κοινωνική μου ζωή.

Από κάποια στιγμή και μετά ένας άνθρωπος κατανοεί πως συναντάει την αποδοχή ή την απόρριψη από τους άλλους. Πολλές φορές μπερδεύουμε την κακία με την απόρριψη και την καλοσύνη με την αποδοχή. Πάνω σε αυτό νομίζω πως κρύβεται μια σημαντική αλήθεια, και ένα μέρος της αλήθειας για τις ψυχικές παθήσεις.

[Empneustns]

Originally posted by vince
Την μισείται ή την αγαπάτε?

ουτε το ενα ουτε το αλλο,αλλα μεμονομενα μπορω να αγαπησω καποιον ανθρωπο η να τον μισησω.αν και το να μισησω καποιον ανθρωπο το θεωρω γελοιο,προτιμω να τον απορριψω

Αν είχατε την επιλογή να πατήσετε ένα κουμπί ολικής πυρηνικής καταστροφής προτού φύγετε από την ζωή θα το πατούσατε?

οχι γιατι ειναι σαν να χαλας εναν ωραιο πινακα επειδη δεν τα χρωματα δεν ειναι καλης ποιοτητας,το θεμα ομως του πινακα ειναι ομορφο.μπορει για εμας να φαινεται κατι ασχημο αλλα καποιος μπορει να περναει ομορφα,οπως και το αντιθετο,δεν εχουμε το δικαιωμα να το χαλασουμε.εξαλλου δεν ειναι δικο μας για να το καταστρεψουμε


Γιατί να υποφέρουν πάντα οι αδύναμοι?
σκοπος μας ειναι να γινουμε ευαισθητοι,να ανοιξουμε τις καρδιες μας.οταν γινεται αυτο αναποφευκτα πληγωνομαστε και παραπανω.μπορουμε η να ξανασκληρηνουμε η να χτισουμε τειχη.μη ξεχναμε πως ζουμε σε ενα ανταγωνιστικο περιβαλλον και εκει καλουμαστε να υπερνικησουμε τον ανταγωνισμο και να
κρατησουμε τα ιδανικα μας.οι αδυναμοι υποφερουν γιατι ετσι ειναι κατασκευασμενος ο κοσμος,ο δυνατος προχωραει,ο αδυναμος εξαφανιζεται.γιατι ομως οταν καποιος δυνατος βοηθαει εναν αδυναμο ολοι επικροτουμε;γιατι τοτε καταλαβαινουμε πως αυτος ο δυνατος εχει ποιοτητα;(αλλοι θα πουν πως εχει βλακεια).

Τι αξίζει τελικά στην ανθρωπότητα? Η πρόοδος στην γνώση ή ένα πιθανώς ποιοτικότερο βιοτικό επίπεδο με μία προϋπόθεση που φαντάζει ως το ξεπούλημα της ψυχής?

αυτο ειναι θεμα επιλογης,το να φτιαξεις το βιοτικο σου επιπεδο ειναι ευκολο,αλλα μετα ερχεσαι αντιμετωπος με το εσωτερικο κενο.το να φτιαξεις την ψυχη σου,ερχεται σε αντιθεση με το να φτιαξεις το βιοτικο σου επιπεδο.δυο διαφορετικα ακρα και εμεις στη μεση,σαν μπαρα των γουιντους με το ρυθμιστικο.σπανια να τα καταφερεις και τα δυο μαζι.βλεπεις μεσα σου και αναλογα με το \"ποιον\" σου αποφασιζεις που θα σταθεις,χωρις να βλεπεις τι κανουν οι γυρω,για να νοιωσεις γεματος (δεν λεω ευτυχισμενος,δεν εινια το ιδιο).πολλοι πασχιζουν να φτιαξουν το βιοτικο τους επιπεδο,αν εσυ δεν εισαι τετοια παστα και τους αντιγραψεις θα αποτυχεις.αν απο την αλλη πας στην αλλη πλευρα,δεν θα σε καταλαβαινουν και θα απομακρυνονται απο σενα,αλλα θα εχεις βρει τον εαυτο σου.

Μήπως ο πύργος της Βαβέλ είναι μια αναπόφευκτη πραγματικότητα?

ετσι φενεται τελικα,οταν χαθουν ολα τα νοηματα και μεινει μονο ο υλισμος ,μια καταστροφη ξαναφερνει τα νοηματα και το τι ειναι πραγματικα σημαντικο στις καρδιες μας.μακαρι να μη χρειαζεται να φτανουμε σε τετοια σημεια γιατι ποναει αυτο.

Μερικά ερωτήματα που με βασανίζουν από τότε που ο κόσμος έπαψε να φαίνεται όμορφος..... Εδώ και πολλά χρόνια, από τότε που έπαψα να είμαι παιδί. Και ακόμα και αν κατά καιρούς νιώθω παιδί δεν κατάφερα ποτέ να ξεγελάσω για πάντα τα χρόνια μου και τα εμπειρικά μου βάσανα...

ψυχη 10χρονου σκεψη 70χρονου,αταιριαστα .... η ζωη ειναι αγωνας,αλλα στα διαλειματα ειναι και γαμω ;)

Σήμερα ένιωσα πολύ έντονα πως το παιδί αυτό ολοένα και χάνεται....και το αντικαθιστά η σαπίλα που κάποτε μισούσε...

και αυριο θα νοιωσεις να φευγει η σαπιλα και να ερχεται το παιδι ξανα(αν εσυ το θελησεις).τιποτα δεν ειναι σταθερο,ειπαμε ολα αγωνας και προσπαθεια.καλο διαλειμα σου ευχομαι :)

[Θεοφανία]

Originally posted by vince
Την μισείται ή την αγαπάτε?

Αν είχατε την επιλογή να πατήσετε ένα κουμπί ολικής πυρηνικής καταστροφής προτού φύγετε από την ζωή θα το πατούσατε?

Γιατί να υποφέρουν πάντα οι αδύναμοι?

Τι αξίζει τελικά στην ανθρωπότητα? Η πρόοδος στην γνώση ή ένα πιθανώς ποιοτικότερο βιοτικό επίπεδο με μία προϋπόθεση που φαντάζει ως το ξεπούλημα της ψυχής?

Μήπως ο πύργος της Βαβέλ είναι μια αναπόφευκτη πραγματικότητα?

Μερικά ερωτήματα που με βασανίζουν από τότε που ο κόσμος έπαψε να φαίνεται όμορφος..... Εδώ και πολλά χρόνια, από τότε που έπαψα να είμαι παιδί. Και ακόμα και αν κατά καιρούς νιώθω παιδί δεν κατάφερα ποτέ να ξεγελάσω για πάντα τα χρόνια μου και τα εμπειρικά μου βάσανα...

Σήμερα ένιωσα πολύ έντονα πως το παιδί αυτό ολοένα και χάνεται....και το αντικαθιστά η σαπίλα που κάποτε μισούσε...

Νομίζω πως για να κερδίσουμε χρόνο και ψυχική ταλαιπωρία, συμβιβαζόμαστε στους ρυθμούς της ανθρωπότητας και προσπαθούμε να τη \"φέρουμε\" στα νερά μας...
Από κει και πέρα προσπαθούμε να φτιάξουμε τον δικό μας μικρόκοσμο με πράγματα που μας κάνουν ευτυχισμένους.....Όσο μπορούμε φυσικά...
Άλλωστε, αν η ανθρώπότητα ήταν τέλεια, δεν θα υπήρχε λόγος να προσπαθούμε για τίποτα....

[researcher]

Originally posted by vince
Την μισείται ή την αγαπάτε?

Αν είχατε την επιλογή να πατήσετε ένα κουμπί ολικής πυρηνικής καταστροφής προτού φύγετε από την ζωή θα το πατούσατε?

Γιατί να υποφέρουν πάντα οι αδύναμοι?

Τι αξίζει τελικά στην ανθρωπότητα? Η πρόοδος στην γνώση ή ένα πιθανώς ποιοτικότερο βιοτικό επίπεδο με μία προϋπόθεση που φαντάζει ως το ξεπούλημα της ψυχής?

Μήπως ο πύργος της Βαβέλ είναι μια αναπόφευκτη πραγματικότητα?

Μερικά ερωτήματα που με βασανίζουν από τότε που ο κόσμος έπαψε να φαίνεται όμορφος..... Εδώ και πολλά χρόνια, από τότε που έπαψα να είμαι παιδί. Και ακόμα και αν κατά καιρούς νιώθω παιδί δεν κατάφερα ποτέ να ξεγελάσω για πάντα τα χρόνια μου και τα εμπειρικά μου βάσανα...

Σήμερα ένιωσα πολύ έντονα πως το παιδί αυτό ολοένα και χάνεται....και το αντικαθιστά η σαπίλα που κάποτε μισούσε...

Την αγαπαμε!

keep your inner child vince

it is great

and it is yours

[vince]

Σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας!

[Arsi]

Originally posted by vince
Την μισείται ή την αγαπάτε?

Αν είχατε την επιλογή να πατήσετε ένα κουμπί ολικής πυρηνικής καταστροφής προτού φύγετε από την ζωή θα το πατούσατε?

Γιατί να υποφέρουν πάντα οι αδύναμοι?

Τι αξίζει τελικά στην ανθρωπότητα? Η πρόοδος στην γνώση ή ένα πιθανώς ποιοτικότερο βιοτικό επίπεδο με μία προϋπόθεση που φαντάζει ως το ξεπούλημα της ψυχής?

Μήπως ο πύργος της Βαβέλ είναι μια αναπόφευκτη πραγματικότητα?

Μερικά ερωτήματα που με βασανίζουν από τότε που ο κόσμος έπαψε να φαίνεται όμορφος..... Εδώ και πολλά χρόνια, από τότε που έπαψα να είμαι παιδί. Και ακόμα και αν κατά καιρούς νιώθω παιδί δεν κατάφερα ποτέ να ξεγελάσω για πάντα τα χρόνια μου και τα εμπειρικά μου βάσανα...

Σήμερα ένιωσα πολύ έντονα πως το παιδί αυτό ολοένα και χάνεται....και το αντικαθιστά η σαπίλα που κάποτε μισούσε...

Tην αγαπώ χωρίς να μπαίνω καθόλου σε δίλλημα.

Δεν πιστεύω ότι υποφέρουν πάντα οι αδύναμοι.Κ εν τέλει ποιοι είναι οι αδύναμοι?κ πως υποφέουν?

Τα ερωτήματα λες ότι σε βασανίζουν από τότε που έπαψες να είσαι παιδί.Πως το εννοείς?Στο χέρι σου είναι να κρατήσεις το παιδί μέσα σου.Επιλογή σου είναι να μη ζήσεις τη σαπίλα που κάποτε μισούσες.

[Arsi]

Originally posted by vince
Τι αξίζει τελικά στην ανθρωπότητα? Η πρόοδος στην γνώση ή ένα πιθανώς ποιοτικότερο βιοτικό επίπεδο με μία προϋπόθεση που φαντάζει ως το ξεπούλημα της ψυχής?

Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα......

κ όσο νωρίτερα το καταλάβουμε τόσο το καλύτερο.

[vince]

Originally posted by Arsi
Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα......

κ όσο νωρίτερα το καταλάβουμε τόσο το καλύτερο.

Τι σημαίνει σωτηρία της ψυχής, αναρωτιέμαι? Έχει σχέση με την θρησκεία? Μάλλον κάπως έτσι το εννοείς...

Θα έλεγα πως ο Χριστιανισμός είναι μια πολύ όμορφη θρησκεία, δεν θα έλεγα όμως το ίδιο για όλους τους χριστιανούς....

[PETRAN]

Originally posted by vince

Originally posted by Arsi
Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα......

κ όσο νωρίτερα το καταλάβουμε τόσο το καλύτερο.

Τι σημαίνει σωτηρία της ψυχής, αναρωτιέμαι? Έχει σχέση με την θρησκεία? Μάλλον κάπως έτσι το εννοείς...

Θα έλεγα πως ο Χριστιανισμός είναι μια πολύ όμορφη θρησκεία, δεν θα έλεγα όμως το ίδιο για όλους τους χριστιανούς....

Για τους ποιο πολλούς...δυστυχώς...


Η σωτηρία της ψυχής για μένα βρίσκεται εδώ στην γη, δεν χρειάζεται να είναι κάπου αλλού. Και αυτό είναι το σημαντικό...


Όπως είχα διαβάσει και σε ένα graffiti στο δρόμο...

\"Υπάρχει ζωή πριν τον θάνατο?\"

[vince]

Originally posted by PETRAN

Originally posted by vince

Originally posted by Arsi
Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα......

κ όσο νωρίτερα το καταλάβουμε τόσο το καλύτερο.

Τι σημαίνει σωτηρία της ψυχής, αναρωτιέμαι? Έχει σχέση με την θρησκεία? Μάλλον κάπως έτσι το εννοείς...

Θα έλεγα πως ο Χριστιανισμός είναι μια πολύ όμορφη θρησκεία, δεν θα έλεγα όμως το ίδιο για όλους τους χριστιανούς....

Για τους ποιο πολλούς...δυστυχώς...


Η σωτηρία της ψυχής για μένα βρίσκεται εδώ στην γη, δεν χρειάζεται να είναι κάπου αλλού. Και αυτό είναι το σημαντικό...


Όπως είχα διαβάσει και σε ένα graffiti στο δρόμο...

\"Υπάρχει ζωή πριν τον θάνατο?\"

Πολύ μαυρίλα αυτό το graffiti ..με μαρκαδόρο το έγραψαν?

Η σωτηρία της ψυχής λες πως βρίσκεται στην γη αλλά το graffiti άλλο λέει....