διπολική, μοναξιά και δυσκολίες

[End_of_an_era]

Κι εγώ θετική εμπειρία μόνο με την τελευταία ψυχολόγο έχω. Είναι θέμα τύχης μάλλον.

[Lalaland]

Κι εγώ θετική εμπειρία μόνο με την τελευταία ψυχολόγο έχω. Είναι θέμα τύχης μάλλον.

Αχ αυτη η τυχη ρε γμτ μας εχει φαει! Ευχομαι να μου χαμογελασει λιγο κ εμενα κ να βρω εναν ανθρωπο να δουλεψω κ εγω.

[End_of_an_era]

Όταν δεν το περιμένεις, συμβαίνει. Εγώ τον Ιούνη ήμουν χάλια, φαντάσου να είσαι χρόνια ιδεοψυχαναγκαστική, να μην το ξέρεις και να έχεις ένα μοτίβο ιδεοληψιών. Τον τελευταίο μήνα έχω δει αισθητή διαφορά, αλλά και πάλι είναι ένα πρόβλημα που ζεις με αυτό.

[Lalaland]

Όταν δεν το περιμένεις, συμβαίνει. Εγώ τον Ιούνη είμαι χάλια, φαντάσου να είσαι χρόνια ιδεοψυχαναγκαστική, να μην το ξέρεις και να έχεις ένα μοτίβο ιδεοληψιών. Τον τελευταίο μήνα έχω δει αισθητή διαφορά, αλλά και πάλι είναι ένα πρόβλημα που ζεις με αυτό.

Σε θαυμαζω για ολη σου την προσπαθεια αληθεια! Και χαιρομαι που τα πας καλυτερα! Μου δινεις δυναμη με οσα γραφεις.
Ναι σιγουρα μια ψυχικη παθηση ειναι κατι που ζεις με αυτο αλλα εαν το ελεγχεις και δε το αφηνεις και το καταννοεις καλυτερα πιστευω μπορεις να ζεις ανετα με αυτο. Εμενα περισσοτερο με δυσκολευει η ιδια η ζωη μου κ οι ατυχιες της παρα η παθηση. Την παθηση την εμαθα, τη διαχειριζομαι, τη βαζω σε ταξη, τη μαθαινω. Τους ανθρωπους δε μπορω να καταλαβω και τη ζωη. Νιωθω οτι σ εμας δινουν τη ταμπελα μιας παθησης αλλα γυρω μας επικρατει τελικα πολυ αλλοκοτη συμπεριφορα και ασταθης και χωρις καμια διαγνωση..

[End_of_an_era]

Ακριβώς τα ίδια νιώθω κι εγώ. Πχ. από την έκτη δημοτικού μεγαλώνω με ένα γονιό που έχει χρόνιο πρόβλημα υγείας, μέσα έξω σε νοσοκομεία και τώρα σε μια κατάσταση μη αναστρέψιμη αλλά έστω αξιοπρεπή. Ατυχίες, άσχημες εμπειρίες που ο μέσος νέος άνθρωπος δεν έχει ζήσει. Αλλά όταν άρχισα να εστιάζω στο τώρα σταμάτησα να καταναλώνω ενέργεια στο παρελθόν.

[Lalaland]

Ακριβώς τα ίδια νιώθω κι εγώ. Πχ. από την έκτη δημοτικού μεγαλώνω με ένα γονιό που έχει χρόνιο πρόβλημα υγείας, μέσα έξω σε νοσοκομεία και τώρα σε μια κατάσταση μη αναστρέψιμη αλλά έστω αξιοπρεπή. Ατυχίες, άσχημες εμπειρίες που ο μέσος νέος άνθρωπος δεν έχει ζήσει. Αλλά όταν άρχισα να εστιάζω στο τώρα σταμάτησα να καταναλώνω ενέργεια στο παρελθόν.

Λυπαμαι πολυ που κι εσυ εχεις ζησει τοσες δυσκολιες. Σε καταλαβαινω απολυτα. Βεβαια και βοηθαει να εστιαζουμε στο τωρα και οχι στο παρελθον. Ετσι πρεπει. Απλα καποιες φορες ειναι δυσκολο αν δεν εχεις καμια στηριξη κ καταννοηση. Αλλα ελπιζω να το πετυχω κ εγω σιγα σιγα. Σ ευχαριστω πολυ για τη στηριξη σου αληθεια

[End_of_an_era]

Χαρά μου. Το γεγονός ότι προσπάθησες για να καταφέρεις όσα θεωρείς σημαντικά παρά τις δυσκολίες είναι όντως αξιέπαινο. Μην το θεωρείς δεδομένο.

[Lalaland]

Χαρά μου. Το γεγονός ότι προσπάθησες για να καταφέρεις όσα θεωρείς σημαντικά παρά τις δυσκολίες είναι όντως αξιέπαινο. Μην το θεωρείς δεδομένο.

Εχεις δικιο και σ ευχαριστω τοσο πολυ για τα λογια σου και τη συζητηση μας αυτη. χαιρομαι που μιλαω με καποιον που καταλαβαινει.

[mindcrime]

Καλησπερα και σε σενα κι ευχαριστω για την απαντηση! Το θεμα μου ειναι να μπορω να ειμαι ο εαυτος μου με τον αλλο και να μπορω να μιλησω ειλικρινα για ολα επομενως εφοσον υπαρχει η διπολικη στη ζωη μου θα ηθελα να μπορω να μιλαω και γι αυτη
Οχι οτι χρειαζεται απλως εαν ειμαι πεσμενη πχ κτλ θα ηθελα να μπορω να πω ευθεως ναι δεν ειναι απλα μια φαση αλλα εχω αυτο κι αυτο.
Αυτη τη στιγμη δε μπορω ν ασχοληθω με ενα τετοιο αθλημα ισως πεζοπορια και σ ευχαριστω για τις ιδεες θα το κοιταξω.

Κοίτα όταν φτάσεις σε ένα σημείο να έχεις ένα άτομο απέναντι σου που ενδιαφέρεται για σένα και δεν λέω ερωτικά αλλά φιλικά εκεί θα μπορείς να το μοιραστείς και να το εξηγήσεις. Αν έχεις όμως κάποιον απεναντι σου που δεν σε ξέρει καλά και του το πεις θα του έρθει καπως δυστυχώς έτσι γίνεται.

[VictoriaSkG]

Καλημερα και απο μενα . Και εγω εχω διαγνωστει με διπολικη διαταραχη τυπου β εδω και καποια χρονια , Μαζι με αυτο υποφερω και απο οριακη αλλα εχω περασει και απο διαφορες καταστασεις οπως αγοραφοβια , κρισεις πανικου , αρρωστοφοβια κ.α . Η αληθεια ειναι οτι δεν ειμαι και τοσο πολυ λειτουργικη , ανα περιοδους βεβαια , αλλα η διαγνωση ενωσε πολλα απο τα κομματια του παζλ της παιδικης και εφηβικης μου ηλικιας και με εκαναν να κατανοησω ολο και περισσοτερο τον εαυτο μου καθως δεν ημουνα απλα ενα τεμπελικο , μοναχικο και απομωνομενο παιδακι αλλα ολα αυτα ηταν απορροια της καταστασης μου την οποια κουβαλαω απο τοτε πανω μου . Λογω κακοποιητικης σωματικης και λεκτικης συμπεριφορας απο τους γονεις και συγγενεις μου . Και εγω καταφερα και σπουδασα , εκανα οικογενεια αλλα ειναι αδυνατον να εργαστω σε συγκεκριμενο εργασιακο περιβαλλον . Ειμαι συγγραφεας και πολλες φορες μου ειναι αδυνατον να παω ακομα και στις παρουσιασεις που χρειαζεται . Απο εκει και περα , εχω αναπτυξει καποιες κοινωνικες συναναστροφες , και οι μονες σταθερες στη ζωη μου ειναι ο αντρας μου και τα τρια μας παιδια , οι οποιοι λειτουργουν σωτηριοι και οι τεσσερις για μενα βγαζοντας απο μεσα μου τον χωρις διπολικη εαυτο μου . Βιωνω ομως μεγαλη δυσλειτουργικοτητα σε ολες τις υπολοιπες σχεσεις μου . Και ειναι ενας συναισθηματικος συρφετος που με κουραζει και αναλωνει απιστευτα . Επιλεγω φιλους που δεν εχω κοινα σημεια ταυτισης μαζι τους με αποτελεσμα να μην μπορω να συννυπαρξω μαζι τους . Βεβαια ολες και ολες 4 φιλες εχω κρατησει στη ζωη μου , δυστυχως την μια την εχασα απο καρκινο πριν απο λιγα χρονια . Οι υπολοιπες 3 , ειναι μεν κολλητες , αισθανομαι αγαπη για εκεινες αλλα δεν νοιωθω οτι ταυτιζομαι τοσο εγω οσο και εκεινες μαζι μου . Βεβαια γνωριζουν για την παθηση μου , οι δυο απο αυτες . αμα με ρωτουσες , θα επελεγα να ειμαι μονη , μονο με την οικογενεια μου .

[Lalaland]

Κοίτα όταν φτάσεις σε ένα σημείο να έχεις ένα άτομο απέναντι σου που ενδιαφέρεται για σένα και δεν λέω ερωτικά αλλά φιλικά εκεί θα μπορείς να το μοιραστείς και να το εξηγήσεις. Αν έχεις όμως κάποιον απεναντι σου που δεν σε ξέρει καλά και του το πεις θα του έρθει καπως δυστυχώς έτσι γίνεται.

Καλησπερα και παλι, σαφως ναι πρεπει καποιος να ενδιαφερθει γι εσενα για να μιλησεις για κατι τετοιο καθως και για οποιοδηποτε βαθυτερο θεμα δε γινεται εξ αρχης καταμουτρα. Αλλα αυτο εννοω, οτι δεν εχω καταφερει να βρω ατομα που να φτασει να χτιστει μια ουσιαστικη φιλια και να φτασει σε ενα βαθυτερο επιπεδο οπου θα μπορεις να μιλησεις με τον αλλο τοσο βαθεια και ουσιαστικα. Οι περισσοτερες επαφες απλα μενουν στην επιφανεια και στην φαση καφε, ποτου, μιας βολτας αντε κ να πεις τπτ γκομενικα το πιο βαρυ δλδ κ τελος.

[Lalaland]

Καλημερα και απο μενα . Και εγω εχω διαγνωστει με διπολικη διαταραχη τυπου β εδω και καποια χρονια , Μαζι με αυτο υποφερω και απο οριακη αλλα εχω περασει και απο διαφορες καταστασεις οπως αγοραφοβια , κρισεις πανικου , αρρωστοφοβια κ.α . Η αληθεια ειναι οτι δεν ειμαι και τοσο πολυ λειτουργικη , ανα περιοδους βεβαια , αλλα η διαγνωση ενωσε πολλα απο τα κομματια του παζλ της παιδικης και εφηβικης μου ηλικιας και με εκαναν να κατανοησω ολο και περισσοτερο τον εαυτο μου καθως δεν ημουνα απλα ενα τεμπελικο , μοναχικο και απομωνομενο παιδακι αλλα ολα αυτα ηταν απορροια της καταστασης μου την οποια κουβαλαω απο τοτε πανω μου . Λογω κακοποιητικης σωματικης και λεκτικης συμπεριφορας απο τους γονεις και συγγενεις μου . Και εγω καταφερα και σπουδασα , εκανα οικογενεια αλλα ειναι αδυνατον να εργαστω σε συγκεκριμενο εργασιακο περιβαλλον . Ειμαι συγγραφεας και πολλες φορες μου ειναι αδυνατον να παω ακομα και στις παρουσιασεις που χρειαζεται . Απο εκει και περα , εχω αναπτυξει καποιες κοινωνικες συναναστροφες , και οι μονες σταθερες στη ζωη μου ειναι ο αντρας μου και τα τρια μας παιδια , οι οποιοι λειτουργουν σωτηριοι και οι τεσσερις για μενα βγαζοντας απο μεσα μου τον χωρις διπολικη εαυτο μου . Βιωνω ομως μεγαλη δυσλειτουργικοτητα σε ολες τις υπολοιπες σχεσεις μου . Και ειναι ενας συναισθηματικος συρφετος που με κουραζει και αναλωνει απιστευτα . Επιλεγω φιλους που δεν εχω κοινα σημεια ταυτισης μαζι τους με αποτελεσμα να μην μπορω να συννυπαρξω μαζι τους . Βεβαια ολες και ολες 4 φιλες εχω κρατησει στη ζωη μου , δυστυχως την μια την εχασα απο καρκινο πριν απο λιγα χρονια . Οι υπολοιπες 3 , ειναι μεν κολλητες , αισθανομαι αγαπη για εκεινες αλλα δεν νοιωθω οτι ταυτιζομαι τοσο εγω οσο και εκεινες μαζι μου . Βεβαια γνωριζουν για την παθηση μου , οι δυο απο αυτες . αμα με ρωτουσες , θα επελεγα να ειμαι μονη , μονο με την οικογενεια μου .

Αρχικα πολλα μπραβο που εχεις μια ομορφη οικογενεια και 3 μαλιστα παιδια! Αυτο ειναι κατι που εγω προσωπικα με αυτη την παθηση κιολας δε θα κανω ποτε, ουτε θα το ρισκαρα καθως φοβαμαι μηπως ειτε κληρονομηθει σε αυτα καθως ειναι μια κληρονομικη παθηση αλλα και ειτε κατα τη διαρκεια μιας εγκυμοσυνης χειροτερεψει και εξελιχθει σε αλλα πραγματα που δε θα μπορω να ελενξω. Χαιρομαι πολυ που το καταφερες και μαλιστα 3 φορες! Δεν εχει σημασια η εργασια ειδες ο καθενας μας στο δικο του κομματι κατι εχει καταφερει με την προσπαθεια του
Λυπαμαι πολυ για τη φιλη που εχασες. Ειναι ατιμη αρρωστια, παρ ολα αυτα ειναι σημαντικο που εχεις εστω και δυο καλες φιλες που και γνωριζουν για εσενα και σε αγαπουν απ οτι καταλαβαινω συν εναν καλο συζυγο και καλα παιδια! Εχεις πολυτιμα πραγματα.
Καταλαβαινω πως ναι αν νιωθεις πως εκεινες δε σε καλυπτουν καπου μεσα σου για καποιον λογο λογικο να μην τις επιζητας το ιδιο οσο τον συζυγο σου που απ οτι καταλαβαινω ταιριαζετε πολυ! Αλλα αυτο εχει σημασια εν τελη.. το οτι εχεις οχι απλα εναν αλλα 4 ανθρωπους δλδ συζυγο και παιδια που νιωθεις τοσο κοντα σου και ζεστα μαζι τους
Ευχομαι να ειχα εστω ενα ατομο να το νιωθω αυτο.