Βρήκα τον παιδικό μου έρωτα, μετά από 18 χρόνια

[AnnaP]

Γεια σας! Καλώς σας βρήκα στο φόρουμ. Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία μου... Όπως λέει και ο τίτλος, βρήκα τον παιδικό μου έρωτα μετά από πολλά χρόνια. Για την ακρίβεια, τον είχα βρει και νωρίτερα, αλλά ποτέ δεν είχα κάνει το βήμα να του μιλήσω. Μου μίλησε αυτός, λοιπόν... Μένει εξωτερικό κι εγώ Ελλάδα. Αυτό ήταν το πρώτο αρνητικό γιατί θέλαμε τόσο πολύ να βρεθούμε, αλλά λόγω της κατάστασης δεν μπορούσα να πάω. Ξεκίνησε, λοιπόν, μια επικοινωνία πολύ έντονη και καθημερινή με μηνύματα, βιντεοκλήσεις, φλερτ έντονο και αναπόληση του παρελθόντος. Εγώ είχα πέσει στα πατώματα, έκανα όνειρα πως θα τον δω κάποια στιγμή και θα πέσω στην αγκαλιά του... Ας ήταν και για μια φορά, μου έφτανε. Όσο θερμά ξεκίνησε η επικοινωνία, τόσο ψυχρά έληξε μετά από 5 εβδομάδες.... ήδη, στο ενδιάμεσο μαλώναμε καθώς μου έκανε πολλές φορές παράπονα, και από την αρχή κιόλας, ότι αισθανόταν αδιαφορία, ότι με ήθελε πολύ αλλά δεν άντεχε που ήμασταν μακριά, εγώ φουλ παρορμητική. Όταν δε μου έγραφε κανά δυο μέρες του έστελνα μηνύματα γεμάτα με ένταση και τον ρωτούσα τι συμβαίνει και πάει λέγοντας... Κάποια στιγμή, διακόψαμε μετά από ένα ξέσπασμά μου, εφόσον έβλεπα πως μου απαντούσε μονολεκτικά και, πάνω που πήγα να τον ξεχάσω, εμφανίζεται ξαφνικά. Αρχίζει πάλι καθημερινη επικοινωνία για τρεις μέρες όπου μου έλεγε πόσο με θέλει και να πάω εκεί, αλλά εγώ του έλεγα δεν μπορώ να φύγω έτσι στα καλά καθούμενα και να έρθω εκεί να μείνω σπίτι σου. Γιατί αυτό μου πρότεινε κι εκεί μάλλον ξενέρωσε. Άρχισε να αραιώνει, του έστελνα καληνύχτα και μου απαντούσε μετά από πέντε ώρες, δεν έστελνε εκείνος μηνύματα και μια μέρα του είπα τέλος, κουράστηκα... Μου είπε οκ και έπαθα σοκ που απάντησε τόσο εύκολα. Προφανώς, είχε βρει άλλη, αλλά όταν τον ρωτούσα έλεγε τάχα πως, αν συμβεί κάτι θα μου το πει... Τον γούσταρα πολύ και αυτός, αφού με γέμισε ελπίδες, στο τέλος με άφησε στα κρύα του λουτρού... Έκανα μια εβδομάδα να συνέλθω και ακόμη τον σκέφτομαι... Θέλω πολύ να τον ξαναπροσεγγίσω, αλλά την τελευταία φορά, δεν απάντησε μιας και τον είχα διαγράψει κιόλας.... Είχε απαντήσει νωρίτερα μόνο λέγοντάς μου ότι δεν έχει νόημα να μιλάμε ένα δεν έρθω εκεί ποτέ έστω και για βόλτα... Τι πήγε λάθος; Πώς να το χειριστώ τώρα; Υπάρχει περίπτωση να με εκδικήθηκε επειδή, στο δημοτικό, πριν χωριστούμε, με κυνηγούσε και εγώ δεν ανταποκρινόμουν σε κάποια φάση, καθώς έπρεπε να ξεκόψω αναγκαστικά; Μήπως είχε απωθημένα από την απόρριψή μου; Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

[Remedy]

Γεια σας! Καλώς σας βρήκα στο φόρουμ. Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία μου... Όπως λέει και ο τίτλος, βρήκα τον παιδικό μου έρωτα μετά από πολλά χρόνια. Για την ακρίβεια, τον είχα βρει και νωρίτερα, αλλά ποτέ δεν είχα κάνει το βήμα να του μιλήσω. Μου μίλησε αυτός, λοιπόν... Μένει εξωτερικό κι εγώ Ελλάδα. Αυτό ήταν το πρώτο αρνητικό γιατί θέλαμε τόσο πολύ να βρεθούμε, αλλά λόγω της κατάστασης δεν μπορούσα να πάω. Ξεκίνησε, λοιπόν, μια επικοινωνία πολύ έντονη και καθημερινή με μηνύματα, βιντεοκλήσεις, φλερτ έντονο και αναπόληση του παρελθόντος. Εγώ είχα πέσει στα πατώματα, έκανα όνειρα πως θα τον δω κάποια στιγμή και θα πέσω στην αγκαλιά του... Ας ήταν και για μια φορά, μου έφτανε. Όσο θερμά ξεκίνησε η επικοινωνία, τόσο ψυχρά έληξε μετά από 5 εβδομάδες.... ήδη, στο ενδιάμεσο μαλώναμε καθώς μου έκανε πολλές φορές παράπονα, και από την αρχή κιόλας, ότι αισθανόταν αδιαφορία, ότι με ήθελε πολύ αλλά δεν άντεχε που ήμασταν μακριά, εγώ φουλ παρορμητική. Όταν δε μου έγραφε κανά δυο μέρες του έστελνα μηνύματα γεμάτα με ένταση και τον ρωτούσα τι συμβαίνει και πάει λέγοντας... Κάποια στιγμή, διακόψαμε μετά από ένα ξέσπασμά μου, εφόσον έβλεπα πως μου απαντούσε μονολεκτικά και, πάνω που πήγα να τον ξεχάσω, εμφανίζεται ξαφνικά. Αρχίζει πάλι καθημερινη επικοινωνία για τρεις μέρες όπου μου έλεγε πόσο με θέλει και να πάω εκεί, αλλά εγώ του έλεγα δεν μπορώ να φύγω έτσι στα καλά καθούμενα και να έρθω εκεί να μείνω σπίτι σου. Γιατί αυτό μου πρότεινε κι εκεί μάλλον ξενέρωσε. Άρχισε να αραιώνει, του έστελνα καληνύχτα και μου απαντούσε μετά από πέντε ώρες, δεν έστελνε εκείνος μηνύματα και μια μέρα του είπα τέλος, κουράστηκα... Μου είπε οκ και έπαθα σοκ που απάντησε τόσο εύκολα. Προφανώς, είχε βρει άλλη, αλλά όταν τον ρωτούσα έλεγε τάχα πως, αν συμβεί κάτι θα μου το πει... Τον γούσταρα πολύ και αυτός, αφού με γέμισε ελπίδες, στο τέλος με άφησε στα κρύα του λουτρού... Έκανα μια εβδομάδα να συνέλθω και ακόμη τον σκέφτομαι... Θέλω πολύ να τον ξαναπροσεγγίσω, αλλά την τελευταία φορά, δεν απάντησε μιας και τον είχα διαγράψει κιόλας.... Είχε απαντήσει νωρίτερα μόνο λέγοντάς μου ότι δεν έχει νόημα να μιλάμε ένα δεν έρθω εκεί ποτέ έστω και για βόλτα... Τι πήγε λάθος; Πώς να το χειριστώ τώρα; Υπάρχει περίπτωση να με εκδικήθηκε επειδή, στο δημοτικό, πριν χωριστούμε, με κυνηγούσε και εγώ δεν ανταποκρινόμουν σε κάποια φάση, καθώς έπρεπε να ξεκόψω αναγκαστικά; Μήπως είχε απωθημένα από την απόρριψή μου; Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

καλημερα..
τι να πηγε λαθος βρε αννα;
ασκησεις επι χαρτου, κανατε...
σε ηθελε, τον ηθελες, λεγατε, ξελεγατε, μονιασατε, νευριασατε, μονο στα λογια...
δεν ειναι σχεση αυτο.
σχεση ειναι το απο κοντα, και μετα..
εσεις το εξελιξατε ολο σαιμπερ και το "απο κοντα" δεν ηρθε ποτε.
ποια απορριψη σου; ΛΟΓΙΑ!! τπτ δεν ειχατε με τον τυπο.
αν αποφασιζες να βρεθειτε, τοτε θα βλεπατε αν υπαρχει το περιθωριο για οτιδηποτε.
ειχες ποτε ολοκληρωμενες σχεσεις;

τι ηλικια εχετε τωρα, και οταν λες παιδικος ερωτας, εννοεις πλατωνικα στο δημοτικο, ή εννοεις οτι οταν εισασταν 17 ειχατε κανονικη σχεση, βγαινατε και ισως ειχατε και σεξουαλικες σχεσεις; απο εκεινον τον παιδικο ερωτα, πως χωρισατε;

[Marilou]

Γεια σας! Καλώς σας βρήκα στο φόρουμ. Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία μου... Όπως λέει και ο τίτλος, βρήκα τον παιδικό μου έρωτα μετά από πολλά χρόνια. Για την ακρίβεια, τον είχα βρει και νωρίτερα, αλλά ποτέ δεν είχα κάνει το βήμα να του μιλήσω. Μου μίλησε αυτός, λοιπόν... Μένει εξωτερικό κι εγώ Ελλάδα. Αυτό ήταν το πρώτο αρνητικό γιατί θέλαμε τόσο πολύ να βρεθούμε, αλλά λόγω της κατάστασης δεν μπορούσα να πάω. Ξεκίνησε, λοιπόν, μια επικοινωνία πολύ έντονη και καθημερινή με μηνύματα, βιντεοκλήσεις, φλερτ έντονο και αναπόληση του παρελθόντος. Εγώ είχα πέσει στα πατώματα, έκανα όνειρα πως θα τον δω κάποια στιγμή και θα πέσω στην αγκαλιά του... Ας ήταν και για μια φορά, μου έφτανε. Όσο θερμά ξεκίνησε η επικοινωνία, τόσο ψυχρά έληξε μετά από 5 εβδομάδες.... ήδη, στο ενδιάμεσο μαλώναμε καθώς μου έκανε πολλές φορές παράπονα, και από την αρχή κιόλας, ότι αισθανόταν αδιαφορία, ότι με ήθελε πολύ αλλά δεν άντεχε που ήμασταν μακριά, εγώ φουλ παρορμητική. Όταν δε μου έγραφε κανά δυο μέρες του έστελνα μηνύματα γεμάτα με ένταση και τον ρωτούσα τι συμβαίνει και πάει λέγοντας... Κάποια στιγμή, διακόψαμε μετά από ένα ξέσπασμά μου, εφόσον έβλεπα πως μου απαντούσε μονολεκτικά και, πάνω που πήγα να τον ξεχάσω, εμφανίζεται ξαφνικά. Αρχίζει πάλι καθημερινη επικοινωνία για τρεις μέρες όπου μου έλεγε πόσο με θέλει και να πάω εκεί, αλλά εγώ του έλεγα δεν μπορώ να φύγω έτσι στα καλά καθούμενα και να έρθω εκεί να μείνω σπίτι σου. Γιατί αυτό μου πρότεινε κι εκεί μάλλον ξενέρωσε. Άρχισε να αραιώνει, του έστελνα καληνύχτα και μου απαντούσε μετά από πέντε ώρες, δεν έστελνε εκείνος μηνύματα και μια μέρα του είπα τέλος, κουράστηκα... Μου είπε οκ και έπαθα σοκ που απάντησε τόσο εύκολα. Προφανώς, είχε βρει άλλη, αλλά όταν τον ρωτούσα έλεγε τάχα πως, αν συμβεί κάτι θα μου το πει... Τον γούσταρα πολύ και αυτός, αφού με γέμισε ελπίδες, στο τέλος με άφησε στα κρύα του λουτρού... Έκανα μια εβδομάδα να συνέλθω και ακόμη τον σκέφτομαι... Θέλω πολύ να τον ξαναπροσεγγίσω, αλλά την τελευταία φορά, δεν απάντησε μιας και τον είχα διαγράψει κιόλας.... Είχε απαντήσει νωρίτερα μόνο λέγοντάς μου ότι δεν έχει νόημα να μιλάμε ένα δεν έρθω εκεί ποτέ έστω και για βόλτα... Τι πήγε λάθος; Πώς να το χειριστώ τώρα; Υπάρχει περίπτωση να με εκδικήθηκε επειδή, στο δημοτικό, πριν χωριστούμε, με κυνηγούσε και εγώ δεν ανταποκρινόμουν σε κάποια φάση, καθώς έπρεπε να ξεκόψω αναγκαστικά; Μήπως είχε απωθημένα από την απόρριψή μου; Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

Καλημέρα !!!

Το ενδεχόμενο να βρεθείτε δεν παίζει ?
Δεν έχει σημασία πλέον που είναι εξωτερικό ,με τις απαραίτητες διαδικασίες μπορείς ελεύθερα πλέον να ταξιδέψεις .

Όλα αυτά δεν λύνονται εξ αποστάσεως .Μόνο από κοντά θα δείτε και τι μπορεί να παιχτεί και αν όλα αυτά που νιώθετε -θελετε μπορεί να υφίστανται.

[AnnaP]

Έχεις απόλυτο δίκιο... Ακριβώς αυτό. Από μακριά δεν υπήρχε ελπίδα να προχωρήσει η κατάσταση. Έπρεπε να προσπαθήσουμε να βρεθούμε αυτό το διάστημα που μιλούσαμε, πριν ψυχρανθούμε.... Ήταν απωθημένο μου και, δυστυχώς, θα παραμείνει για μια ζωή, αν δεν τον ξαναδώ... Σε όποιον συναντάω, θα βλέπω εκείνον... Το θέμα είναι πως εκείνος μου έλεγε συνέχεια τον τελευταίο καιρό να πάω να τον δω γιατί με ήθελε. Μέχρι και τα εισιτήρια θα μου πλήρωνε έλεγε, αλλά εγώ είχα αναστολές. Δεν αισθανόμουν άνετα να κοιμηθώ σπίτι του γιατί δεν ήθελα να γίνει κάτι και μετα όταν θα έφευγα να με έβαζε στον πάγο.... Πιστεύω κι ο ίδιος είχε καταλάβει πως δε θα πάω, για αυτό επέμενε.... Γιατί δεν ερχόταν αυτός; Ναι, δουλεύει και δεν μπορεί να φύγει, αλλά μου έλεγε συχνά πυκνά πως αφού δεν έρχομαι εγώ, θα έκανε εκείνος κίνηση.... Τέλος πάντων. Όχι, δεν είχα ποτέ ολοκληρωμένες σχέση γιατί όσοι γνώρισα μέχρι στιγμής ήθελαν μονο σεξ. Κι εγω χωρίς συναισθηματικό δέσιμο και χημεία, δεν πάω παρακάτω. Δεν μπορώ να αφεθώ. Είμαστε 24 κι οι δυο. Όχι, καθαρά πλατωνικό στο δημοτικό. Έκτοτε, δεν ξαναβρεθήκαμε.... Παρόλο που δεν υπήρχαν σεξουαλικές σχέσεις, είχαμε τρομερή χημεία και έλξη. Κοιταζόμασταν και λιώναμε ο ένας για τον άλλο. Υπήρχαν και μερικά χάδια, αλλά μέχρι εκεί. Κόψαμε επαφές στην Πέμπτη δημοτικού, την επόμενη χρονιά, γιατί η μαμά μου δεν ήθελε να συνεχιστεί το λαβ στόρι... Εκείνος προσπαθούσε απεγνωσμένα να με πλησιάσει, μου μιλούσε, αλλα εγω τον έγραφα και τον απέφευγα... Ε, κάποια στιγμή ξενέρωσε και σταμάτησε να με πολιορκεί.... Δεν τον ξεπέρασα ποτέ...

[AnnaP]

καλημερα..
τι να πηγε λαθος βρε αννα;
ασκησεις επι χαρτου, κανατε...
σε ηθελε, τον ηθελες, λεγατε, ξελεγατε, μονιασατε, νευριασατε, μονο στα λογια...
δεν ειναι σχεση αυτο.
σχεση ειναι το απο κοντα, και μετα..
εσεις το εξελιξατε ολο σαιμπερ και το "απο κοντα" δεν ηρθε ποτε.
ποια απορριψη σου; ΛΟΓΙΑ!! τπτ δεν ειχατε με τον τυπο.
αν αποφασιζες να βρεθειτε, τοτε θα βλεπατε αν υπαρχει το περιθωριο για οτιδηποτε.
ειχες ποτε ολοκληρωμενες σχεσεις;

τι ηλικια εχετε τωρα, και οταν λες παιδικος ερωτας, εννοεις πλατωνικα στο δημοτικο, ή εννοεις οτι οταν εισασταν 17 ειχατε κανονικη σχεση, βγαινατε και ισως ειχατε και σεξουαλικες σχεσεις; απο εκεινον τον παιδικο ερωτα, πως χωρισατε;

Έχεις απόλυτο δίκιο... Ακριβώς αυτό. Από μακριά δεν υπήρχε ελπίδα να προχωρήσει η κατάσταση. Έπρεπε να προσπαθήσουμε να βρεθούμε αυτό το διάστημα που μιλούσαμε, πριν ψυχρανθούμε.... Ήταν απωθημένο μου και, δυστυχώς, θα παραμείνει για μια ζωή, αν δεν τον ξαναδώ... Σε όποιον συναντάω, θα βλέπω εκείνον... Το θέμα είναι πως εκείνος μου έλεγε συνέχεια τον τελευταίο καιρό να πάω να τον δω γιατί με ήθελε. Μέχρι και τα εισιτήρια θα μου πλήρωνε έλεγε, αλλά εγώ είχα αναστολές. Δεν αισθανόμουν άνετα να κοιμηθώ σπίτι του γιατί δεν ήθελα να γίνει κάτι και μετα όταν θα έφευγα να με έβαζε στον πάγο.... Πιστεύω κι ο ίδιος είχε καταλάβει πως δε θα πάω, για αυτό επέμενε.... Γιατί δεν ερχόταν αυτός; Ναι, δουλεύει και δεν μπορεί να φύγει, αλλά μου έλεγε συχνά πυκνά πως αφού δεν έρχομαι εγώ, θα έκανε εκείνος κίνηση.... Τέλος πάντων. Όχι, δεν είχα ποτέ ολοκληρωμένες σχέση γιατί όσοι γνώρισα μέχρι στιγμής ήθελαν μονο σεξ. Κι εγω χωρίς συναισθηματικό δέσιμο και χημεία, δεν πάω παρακάτω. Δεν μπορώ να αφεθώ. Είμαστε 24 κι οι δυο. Όχι, καθαρά πλατωνικό στο δημοτικό. Έκτοτε, δεν ξαναβρεθήκαμε.... Παρόλο που δεν υπήρχαν σεξουαλικές σχέσεις, είχαμε τρομερή χημεία και έλξη. Κοιταζόμασταν και λιώναμε ο ένας για τον άλλο. Υπήρχαν και μερικά χάδια, αλλά μέχρι εκεί. Κόψαμε επαφές στην Πέμπτη δημοτικού, την επόμενη χρονιά, γιατί η μαμά μου δεν ήθελε να συνεχιστεί το λαβ στόρι... Εκείνος προσπαθούσε απεγνωσμένα να με πλησιάσει, μου μιλούσε, αλλα εγω τον έγραφα και τον απέφευγα... Ε, κάποια στιγμή ξενέρωσε και σταμάτησε να με πολιορκεί.... Δεν τον ξεπέρασα ποτέ...

[Marilou]

Έχεις απόλυτο δίκιο... Ακριβώς αυτό. Από μακριά δεν υπήρχε ελπίδα να προχωρήσει η κατάσταση. Έπρεπε να προσπαθήσουμε να βρεθούμε αυτό το διάστημα που μιλούσαμε, πριν ψυχρανθούμε.... Ήταν απωθημένο μου και, δυστυχώς, θα παραμείνει για μια ζωή, αν δεν τον ξαναδώ... Σε όποιον συναντάω, θα βλέπω εκείνον... Το θέμα είναι πως εκείνος μου έλεγε συνέχεια τον τελευταίο καιρό να πάω να τον δω γιατί με ήθελε. Μέχρι και τα εισιτήρια θα μου πλήρωνε έλεγε, αλλά εγώ είχα αναστολές. Δεν αισθανόμουν άνετα να κοιμηθώ σπίτι του γιατί δεν ήθελα να γίνει κάτι και μετα όταν θα έφευγα να με έβαζε στον πάγο.... Πιστεύω κι ο ίδιος είχε καταλάβει πως δε θα πάω, για αυτό επέμενε.... Γιατί δεν ερχόταν αυτός; Ναι, δουλεύει και δεν μπορεί να φύγει, αλλά μου έλεγε συχνά πυκνά πως αφού δεν έρχομαι εγώ, θα έκανε εκείνος κίνηση.... Τέλος πάντων. Όχι, δεν είχα ποτέ ολοκληρωμένες σχέση γιατί όσοι γνώρισα μέχρι στιγμής ήθελαν μονο σεξ. Κι εγω χωρίς συναισθηματικό δέσιμο και χημεία, δεν πάω παρακάτω. Δεν μπορώ να αφεθώ. Είμαστε 24 κι οι δυο. Όχι, καθαρά πλατωνικό στο δημοτικό. Έκτοτε, δεν ξαναβρεθήκαμε.... Παρόλο που δεν υπήρχαν σεξουαλικές σχέσεις, είχαμε τρομερή χημεία και έλξη. Κοιταζόμασταν και λιώναμε ο ένας για τον άλλο. Υπήρχαν και μερικά χάδια, αλλά μέχρι εκεί. Κόψαμε επαφές στην Πέμπτη δημοτικού, την επόμενη χρονιά, γιατί η μαμά μου δεν ήθελε να συνεχιστεί το λαβ στόρι... Εκείνος προσπαθούσε απεγνωσμένα να με πλησιάσει, μου μιλούσε, αλλα εγω τον έγραφα και τον απέφευγα... Ε, κάποια στιγμή ξενέρωσε και σταμάτησε να με πολιορκεί.... Δεν τον ξεπέρασα ποτέ...

Αννα θα παρεβλεψω το γεγονος οτι ειχε γινει εγινε στο δημοτικο γιατι εκει πραγματικα μιλαμε για κατι πολυ παιδικο και αθωω και θα μεινω στην τωρινα σας σχεση και ελξη .
Οταν θελουμε εναν ανθρωπο τρελλα να το πω απλα δεν κολλαμε πουθενα και παμε να τον βρουμε.Ουτε αποστάσεις ουτε τιποτα αλλο μας εμποδιζει.

Θες να δεις σημερα πω εισαι?
Οτι εγινε παλια εγινε .....Θελεις να υπάρξει μια επιπλεον ευκαιρια να προσπαθησετε και αυτη την φορα απο κοντα ?
Αν οχι ,πιστευεις οτι ολο αυτο θα καταφερεις να το αφησεις πισω σου ή θα το κουβαλας συνεχεια ?

Εδω πρεπει να σταθεις !Εισαι 24 και δεν εχεις ξανανοιωσει ετσι για καποιον αλλον.Δεν ειναι αμελητεο αυτο που λες και εχεις απολυτο δικιο.
Οταν δεν υπαρχει συναισθημα δεν μπορεις να το προχωρησεις με τον οποιοδηποτε .Τουλαχιστον υπαρχει και αυτη η κατηγορια ανθρωπων και πραγματικα να νοιωθεις καλα με αυτο .
Δεν παμε με τον οποιοδηποτε μονο και μονο για να αποκτησουμε εμπειριες ....

[Elenia781]

εγω πως το βλεπω. Δεν πηγες εξωτερικο γιατι τι θα ελεγε η μαμα σου .... Συγγνωμη αλλα αυτος ο αντρας εχει δοκιμασει τις αντοχες του και τις ικανοτητες του βρισκεται στο εξωτερικο ,θελει μια γυναικα δυναμικη πως να γινει? ειδε οτι δεν κολλανε οι προτεραιοτητες σας και ξεκοψε

[Remedy]

Έχεις απόλυτο δίκιο... Ακριβώς αυτό. Από μακριά δεν υπήρχε ελπίδα να προχωρήσει η κατάσταση. Έπρεπε να προσπαθήσουμε να βρεθούμε αυτό το διάστημα που μιλούσαμε, πριν ψυχρανθούμε.... Ήταν απωθημένο μου και, δυστυχώς, θα παραμείνει για μια ζωή, αν δεν τον ξαναδώ... Σε όποιον συναντάω, θα βλέπω εκείνον... Το θέμα είναι πως εκείνος μου έλεγε συνέχεια τον τελευταίο καιρό να πάω να τον δω γιατί με ήθελε. Μέχρι και τα εισιτήρια θα μου πλήρωνε έλεγε, αλλά εγώ είχα αναστολές. Δεν αισθανόμουν άνετα να κοιμηθώ σπίτι του γιατί δεν ήθελα να γίνει κάτι και μετα όταν θα έφευγα να με έβαζε στον πάγο.... Πιστεύω κι ο ίδιος είχε καταλάβει πως δε θα πάω, για αυτό επέμενε.... Γιατί δεν ερχόταν αυτός; Ναι, δουλεύει και δεν μπορεί να φύγει, αλλά μου έλεγε συχνά πυκνά πως αφού δεν έρχομαι εγώ, θα έκανε εκείνος κίνηση.... Τέλος πάντων. Όχι, δεν είχα ποτέ ολοκληρωμένες σχέση γιατί όσοι γνώρισα μέχρι στιγμής ήθελαν μονο σεξ. Κι εγω χωρίς συναισθηματικό δέσιμο και χημεία, δεν πάω παρακάτω. Δεν μπορώ να αφεθώ. Είμαστε 24 κι οι δυο. Όχι, καθαρά πλατωνικό στο δημοτικό. Έκτοτε, δεν ξαναβρεθήκαμε.... Παρόλο που δεν υπήρχαν σεξουαλικές σχέσεις, είχαμε τρομερή χημεία και έλξη. Κοιταζόμασταν και λιώναμε ο ένας για τον άλλο. Υπήρχαν και μερικά χάδια, αλλά μέχρι εκεί. Κόψαμε επαφές στην Πέμπτη δημοτικού, την επόμενη χρονιά, γιατί η μαμά μου δεν ήθελε να συνεχιστεί το λαβ στόρι... Εκείνος προσπαθούσε απεγνωσμένα να με πλησιάσει, μου μιλούσε, αλλα εγω τον έγραφα και τον απέφευγα... Ε, κάποια στιγμή ξενέρωσε και σταμάτησε να με πολιορκεί.... Δεν τον ξεπέρασα ποτέ...

κοιτα, αννα...
αν η πιο σημαντικη ερωτικη σου ιστορια και "κολλημα" σου, ηταν ενα πλατωνικο λαβ στορι μεχρι την τεταρτη δημοτικου, κι εκτοτε δεν βρηκες κανεναν να προχωρησεις, και φοβασαι οτι παντα θα σκεφτεσαι εκεινο το 8χρονο και θα βγαζεις σκαρτους τους ανδρες που θα γνωριζεις, εχεις ΠΑΡΑ πολυ σοβαρα θεματα να λυσεις και καλα ειναι να ξεκινησεις να τα λυνεις, για να μην χανεις αδικα τα χρονια σου.
κι οταν λεω να τα λυνεις, εννοω να κανεις ψυχοθεραπεια για να βρεις τι σου συμβαινει και μεχρι που σε μπλοκαρουν οι αναστολες σου...

ο φιλος αυτος, ξερει οτι δενε χεις σεξουαλικες εμπειριες;
ΟΧΙ να μην συμπεραινεις οτι σε προσκαλεσε επειδη ηξερε οτι δεν θα πας. να συμπερανεις οτι ηθελε να πας και γι αυτο σε προσκαλουσε.
εφοσον ηθελες να ερθει εκεινος και οχι να πας εσυ, ας του ελεγες αυτο ακριβως. γιατι αναλωνοσουν σε αρνησεις, αν ηθελες να ερθει;;; πες του "δεν μπορω να ερθω, αλλα θελω να ερθεις εσυ".

ναι, επρεπε να επιδιωξετε να βρεθειτε , αν ηθελες κατι μαζι του, κι αν θελεις ακομα, πες του ακομα και τωρα, οτι θελεις να βρεθειτε.
αλλα νομιζω οτι αυτο που θελεις δεν ειναι να βρεθειτε, αλλα να εχεις ενα αλλοθι για να "κρυφτεις αλλα 10 χρονια απο τους ανδρες και τις ερωτικες σχεσεις παραμυθιαζοντας τονε αυτο σου οτι η μοναδικη περιπτωση να βρεις εσυ τον ερωτα, ηταν το να τα βρειτε με τον πρωην 8χρονο, το απωθημενο του δημοτικου...
δεν ειναι ετσι αννα.. μια δικαιολογια ειναι ο τυπος, για να μην λυσεις τα θεματα σου.

και δεν εισαι φρουριο για να σε πολιορκουν. ανθρωπος εισαι, και πρεπει να απλωνεις το χερι σου προς οσους θελεις να ειναι στην ζωη σου. δεν πρεπει να περιμενεις να σε παρακαλανε, μεχρι να ξενερωσουν και να απομακρυνθουν..

[elis]

Αυτη ειναι η αννα που σασ ελεγα την πεφτω 30 χρονια ειναι δικηγοροσ κι ειμαι αγροτησ

[elis]

Για τουσ αντρεσ που διαβαζουν το ποστ
πρωτον μετα που εφυγε απο το σχολειο τριτη δημοτικου στο σοι μασ το εχουμε οτι οταν γκομενιαζεισ πασ για δουλεια και δευτερον αυτο που πρεπει να ξερουν ολοι οι αντρεσ οτι παρθενα ειναι με κατω απο 10 οπωσ εγω που πηγα με 5 ολεσ κι ολεσ αυτα

[AnnaP]

Αυτη ειναι η αννα που σασ ελεγα την πεφτω 30 χρονια ειναι δικηγοροσ κι ειμαι αγροτησ

Όχι, όχι, δεν είμαι εκείνη. Εγώ είμαι φιλόλογος. Έχουμε παρόμοια ιστορία μάλλον;

[elis]

Ειναι ενα κοριτσι που μ αρεσει απο 8 χρονων αλλα ο μπαμπασ τησ την πηρε απο το σχολειο οταν πηγαμε να εκδηλωθουμε κι εμενα ο πατερασ μου με εβαλε να δουλευω στα χωραφια στο χωριο 3 βδομαδεσ το χρονο δουλευα μαζι με το σχολειο μεχρι να τελειωσω και μολισ τελειωσα δουλευα για μενα σχολη κ δουλεια κι ακομα δουλευω περασαν 30 χρονια

[AnnaP]

Καλημέρα !!!

Το ενδεχόμενο να βρεθείτε δεν παίζει ?
Δεν έχει σημασία πλέον που είναι εξωτερικό ,με τις απαραίτητες διαδικασίες μπορείς ελεύθερα πλέον να ταξιδέψεις .

Όλα αυτά δεν λύνονται εξ αποστάσεως .Μόνο από κοντά θα δείτε και τι μπορεί να παιχτεί και αν όλα αυτά που νιώθετε -θελετε μπορεί να υφίστανται.

Καλημέρα, Μαριλού μου!!! Χμ, δεν ξέρω... Εγώ φοβάμαι να πάω γιατί δεν έχω κάνει κάτι τολμηρό στη ζωή μου μέχρι στιγμής δυστυχώς... Και του το είπα... Νόμιζε ότι είμαι δυναμική, όπως τότε... Αλλά, τελικά, έχω αλλάξει... Έβρισκα συνέχεια δικαιολογίες. Ότι δε δουλεύω αυτή τη στιγμή και δεν έχω λεφτά να ταξιδέψω, ότι δε θέλω να μου πληρώσεις τα εισιτήρια, ότι είναι ο κορωνοϊός, ότι νιώθω αμήχανα να μείνω σπίτι σου... Μου έλεγε έλα εσύ τώρα και θα έρθω εγώ το καλοκαίρι που θα έχω ρεπό... Ανένδοτη εγώ.. Του είπα κάποιες φορές όχι πολύ ξεκάθαρα να έρθει αυτός πρώτα και μετά θα πάω εγώ, γιατί μου πετούσε κατά καιρούς πως μπορεί ένα ΣΚ να έρθει και να με δει, αλλά μετά ήθελε να πάω μαζί του... Θα σε κλέψω έλεγε αν δεν έρθεις και και... Σιγά μην ερχόταν... Τώρα, δε μου έχει απαντήσει στο τελευταίο μου μήνυμα, Στο οποίο φαινόταν ξεκάθαρα πόσο κολλημένη είμαι μαζί του και εξαρτημένη.... Εχει προχωρήσει παρακάτω πιστεύω, εγώ να δω πώς θα προχωρήσω... Εχω κι εγώ άλυτα θέματα, σίγουρα, αλλά ήθελα να δω από κοντά τι νιώθω... Ε΄χασα την ευκαιρία, αλλά κι αυτός δεν επέμεινε καθόλου... Όποιος έχει συναισθήματα, διεκδικεί... ήταν ο πρώτος που δε μου μίλησε χυδαία, κι ας ήμασταν μακριά. Με έκανε να νιώθω όμορφα, κι ας ήμασταν τελείως διαφορετικοί κόσμοι με τελείως διαφορετική ζωή...

[Remedy]

... Τώρα, δε μου έχει απαντήσει στο τελευταίο μου μήνυμα, Στο οποίο φαινόταν ξεκάθαρα πόσο κολλημένη είμαι μαζί του και εξαρτημένη.... Εχει προχωρήσει παρακάτω πιστεύω, εγώ να δω πώς θα προχωρήσω... Εχω κι εγώ άλυτα θέματα, σίγουρα, αλλά ήθελα να δω από κοντά τι νιώθω... Ε΄χασα την ευκαιρία, αλλά κι αυτός δεν επέμεινε καθόλου... Όποιος έχει συναισθήματα, διεκδικεί... ήταν ο πρώτος που δε μου μίλησε χυδαία, κι ας ήμασταν μακριά. Με έκανε να νιώθω όμορφα, κι ας ήμασταν τελείως διαφορετικοί κόσμοι με τελείως διαφορετική ζωή...

οποιος εχει συναισθηματα, ξεπερναει τις αναστολες του .
ΕΣΥ εισαι το εμποδιο στην ιστορια σας μικρη αννουλα, οχι ο τοτός.. μην μετατοπιζεις τις ευθυνες σου.
ο τοτός σε διεκδίκησε. ποσο ακομα;;;; γιατι να πρεπει να παρακαλαει μια ενηλικη κοπελα; σε λιγο θα κατηγορηθει για παρενοχληση.
αν τον θελεις πραγματικα, στην θεση του ειναι ο τοτός.
πες του οτι εχεις μετανιωσει για τον αρνητισμο σου και θελεις πολυ να βρεθειτε. πως μπορειτε να το κανονισετε; θα ηθελες πολυ να καταφερει εκεινος, να ερθει.

[Elenia781]

να ερχεται με την αμαξα να σε παιρνει ,να πεταει και τα σκουπιδια .Εναν τετοιο βρειτε κοριτσια. Ασε τον αυτον δεν ειναι για τα "κυβικα"σου