Απλά θέλω να τα πω καπου,

[koritsi83]

Είμαι 44 χρονών γυναίκα, χωρίς παιδιά, χωρίς σχέση, ανύπαντρη, χωρίς δουλειά.Είμαι εσωστρεφής.

Είμαι ο άνθρωπος που δε μπορεί να παραπονιέται, γιατί είμαι καλά, αλλά δεν είμαι. Έχω φίλους, αλλά δεν έχω. Σύμφωνα με τα κοινωνικά πρότυπα, δεν είμαι άσχημη, αλλά ούτε και όμορφη. Δεν είμαι κοινωνική ,αλλά ούτε και ακοινώνητη. Δεν είμαι αδύνατη, αλλά δεν είμαι και παχύσαρκη. Όταν σπάνια πάω να πάρω ρούχα ,στα νορμαλ μεγέθη δε μπαίνω, αν πάω στα ρούχα για παχουλές όλα είναι μεγάλα. Παθαίνω κρισεις υπερφαγίας αλλά μετά το διαχειρίζομαι. Είμαι σοβαρή αλλά και δεν είμαι.

Είμαι ο άνθρωπος ρεζέρβα, τις ελάχιστες φιλίες (γυναικείες) που είχα τις απέκτησα όταν οι φίλες βρίσκονταν σε μεταβατικό στάδιο και είχαν ανάγκη έναν άνθρωπο λιμάνι, αλλά μόλις έβρισκαν καλύτερα έφυγαν. Είμαι μόνη αλλά δεν είμαι ,αλλά τελικά είμαι.

Σε περιόδους μελαγχολίας φρικάρω και νιώθω μόνη και η εφηβική φωνή με στοιχειώνει. Στο σχολείο ήμουν στόχος εκφοβισμού. Χοντρή, άσχημη με γελοίο όνομα. Και νιώθω και καταλαβαίνω πλέον, γιατί παλιά το είχα απορία πως είναι δυνατόν, πώς π.χ η Γώγου, η Παγκράτη σε αυτή την ηλικία έφτασαν σε αδιέξοδο. Το μυαλό φτάνει σε αδιέξοδο, στα 44 με έχει καθορίσει ο σχολικός εκφοβισμός. Φοβάμαι, γίνομαι δύσκολη, δύστροπη και στριμμένη. Δεν καταλαβαίνω τον λόγο ύπαρξής μου, δεν έχω τίποτα να προσφέρω...τιποτα. . Νιώθω ότι οι γύρω μου με ανέχονται από καλοσύνη . Κάνουν κατά καιρούς προσπάθειες ,αλλά έχουν τις δικές τους ζωές και αντοχές. Έχω νευριάσει κόσμο με το χαρακτήρα μου.

Πιστεύω σε ένα καλύτερο αύριο για τους άλλους, όχι για μενα που αποδεδειγμένα δεν έχω καμία εύνοια της τυχης και δεν μπορώ να βάλω τη ζωή μου σε τάξη . Ούτε δουλειά, ούτε φιλίες ,ούτε σχέση αν και το τελευταίο δε με πολυαπασχολεί . Όλες οι προσπάθειές μου είναι αποτυχημένες.

Νιώθω τα συναισθηματά μου σα φλας, μία ναι μία όχι.

Τα είπα ,. Με έπιασε πονοκέφαλος και που τα έγραψα. Ευχαριστώ για το χρόνο που αφιερώσατε να το διαβάσετε :)

νομίζω ότι είσαι πολύ σκληρός με τον εαυτό σου!!
ποτέ δεν είναι αργά!! Όσο ζείτε πρέπει να ελπίζετε.
μην αφήνετε τα κοινωνικά πρότυπα να σας καταστρέψουν.

[hlias1988]

νομίζω ότι είσαι πολύ σκληρός με τον εαυτό σου!!
ποτέ δεν είναι αργά!! Όσο ζείτε πρέπει να ελπίζετε.
μην αφήνετε τα κοινωνικά πρότυπα να σας καταστρέψουν.

Αυτο που ζητα οι κοινωνια ορισμενες φορες ειναι υπεραρκετο για τις δυνατοτητες καποιου....
Για αυτο τους εχω γραψει εγω.. στα τετοια μου..
δεν ακολουθω... και ας φαινομαι παρακμιακος.. καλυτερα μονος παρα με μαλακες να σου λενε τι να κανεις...
και γιατι εισαι ετσι?! και γιατι δεν εισαι καπως αλλιως κτλ... δεν γινοντε αυτα τα πραγματα...
ακολουθω τον ευατο μου μονο...!

[δενξερω]

Marilou

Κατανοητά όσα λες. και εφόσον χρησιμοποιείς το επιχείρημα οτι όποιος είναι εξω απο το χορό... δεν θα θίξω το θέμα των παιδιών.
Μη γίνεσαι όμως τόσο αυστηρή. Και κάποιος που δεν είναι γονιός δε σημαίνει ότι δε νοιάζεται ή εν καταλαβαινει. Ισως εχει μια πιο ψυχραιμη ματια.

Όπως γράφεις στις εποχές τις δικές μας...Δε θυμάμαι να μπαίνει καποιος σε οποια σχολή ηθελε. Εννοω υπήρχαν οι πανελληνιες.

Όπως και να εχει ομως και φιλικά στο λέω, πρόσεξε λιγο αυτα που γραφεις ,θυμιζουν λογια που ακουγα οταν ημουν παιδι.

Εχε δηλ λιγο στο νου σου μηπως καποιες απο τις αγωνιες σου, ειναι περασμενες υποσεινηδητα απο λογια που ακουγες μικρη και απλα τις προσαρμοσες στην σημερινη εποχη. Δε λεω οτι δεν εχεις τα δικια σου ,αλλα κοιτα το και αλλιως.

Εγινες μικρη μαμα και σε θαυμαζω, εχεις τον αγωνα και τις αγωνιες σου.

[δενξερω]

νομίζω ότι είσαι πολύ σκληρός με τον εαυτό σου!!
ποτέ δεν είναι αργά!! Όσο ζείτε πρέπει να ελπίζετε.
μην αφήνετε τα κοινωνικά πρότυπα να σας καταστρέψουν.

Πιστεψε με , μετα απο την κουβεντα εδω μεσα εχω ερθει στα ισα μου.
Χαιρομαι να διαβαζω ομως αισιοδοξα μηνυματα . Σε ευχαριοστω πολυ, να εισαι παντα καλα

[δενξερω]

Αυτο που ζητα οι κοινωνια ορισμενες φορες ειναι υπεραρκετο για τις δυνατοτητες καποιου....
Για αυτο τους εχω γραψει εγω.. στα τετοια μου..
δεν ακολουθω... και ας φαινομαι παρακμιακος.. καλυτερα μονος παρα με μαλακες να σου λενε τι να κανεις...
και γιατι εισαι ετσι?! και γιατι δεν εισαι καπως αλλιως κτλ... δεν γινοντε αυτα τα πραγματα...
ακολουθω τον ευατο μου μονο...!

Το μυστικό ειναι να μην απογοητευεσαι . Σκεψου οτι εδω ειμαστε μια μικρη ομαδα ανθρωπων και συζηταμε καλα,.
. Αν βρισκομασταν εξω θα μιλαγαμε? Ισως ηδη γνωριζομαστε. Κανεις δεν ξερει
Ετσι χρειαζεται να ακουθει καποιος τον εαυτο του, αλλα ταυτοχρονα να ψαχνει και ανθρωπους.
Καπου ,υπαρχουν ανθρωποι που ταιριαζουμε εστω να μιλαμε χαλαρα και να υπαρχει αποδοχη.
Ολοι οι ανθρωποι λενε στους αλλους τι να κανουν. Το θεμα ειναι να μην επηρεαζομαστε αλλα να συνηπαρχουμε

[hlias1988]

Το μυστικό ειναι να μην απογοητευεσαι . Σκεψου οτι εδω ειμαστε μια μικρη ομαδα ανθρωπων και συζηταμε καλα,.
. Αν βρισκομασταν εξω θα μιλαγαμε? Ισως ηδη γνωριζομαστε. Κανεις δεν ξερει
Ετσι χρειαζεται να ακουθει καποιος τον εαυτο του, αλλα ταυτοχρονα να ψαχνει και ανθρωπους.
Καπου ,υπαρχουν ανθρωποι που ταιριαζουμε εστω να μιλαμε χαλαρα και να υπαρχει αποδοχη.
Ολοι οι ανθρωποι λενε στους αλλους τι να κανουν. Το θεμα ειναι να μην επηρεαζομαστε αλλα να συνηπαρχουμε

likeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!!!!!!!!!

[user]

Το μυστικό ειναι να μην απογοητευεσαι . Σκεψου οτι εδω ειμαστε μια μικρη ομαδα ανθρωπων και συζηταμε καλα,.
. Αν βρισκομασταν εξω θα μιλαγαμε? Ισως ηδη γνωριζομαστε. Κανεις δεν ξερει
Ετσι χρειαζεται να ακουθει καποιος τον εαυτο του, αλλα ταυτοχρονα να ψαχνει και ανθρωπους.
Καπου ,υπαρχουν ανθρωποι που ταιριαζουμε εστω να μιλαμε χαλαρα και να υπαρχει αποδοχη.
Ολοι οι ανθρωποι λενε στους αλλους τι να κανουν. Το θεμα ειναι να μην επηρεαζομαστε αλλα να συνηπαρχουμε

συμφωνώ σε αυτό. εγώ προτιμώ την έμμεση απο την εκ του σύνεκις επικοινωνία. και πάντα την "άκουγα" για αυτό.
μέχρι που μια μέρα βρέθηκαν οι κατάλληλοι ανθρώποι που δεν έκαναν πια τις λάθος ερωτήσεις.
επειδή το έχω περάσει κι εγώ, μπορώ να το πω, παρα το γεγονός οτι δεν έχω πια φίλους.
το ότι κάποιοι πιστεύουν κάτι για σένα, δεν σημαίνει οτι είσαι η πίστη τους.
επίσης, αν θέλει κάποιος να σε αλλάξει, δεν θέλει εσένα.
και τέλος, το πιο εύκολο είναι η αποδοχή. αν αφήσεις χόρο και χρόνο στον άλλο.
αυτά.

[Marilou]

Marilou

Κατανοητά όσα λες. και εφόσον χρησιμοποιείς το επιχείρημα οτι όποιος είναι εξω απο το χορό... δεν θα θίξω το θέμα των παιδιών.
Μη γίνεσαι όμως τόσο αυστηρή. Και κάποιος που δεν είναι γονιός δε σημαίνει ότι δε νοιάζεται ή εν καταλαβαινει. Ισως εχει μια πιο ψυχραιμη ματια.

Όπως γράφεις στις εποχές τις δικές μας...Δε θυμάμαι να μπαίνει καποιος σε οποια σχολή ηθελε. Εννοω υπήρχαν οι πανελληνιες.

Όπως και να εχει ομως και φιλικά στο λέω, πρόσεξε λιγο αυτα που γραφεις ,θυμιζουν λογια που ακουγα οταν ημουν παιδι.

Εχε δηλ λιγο στο νου σου μηπως καποιες απο τις αγωνιες σου, ειναι περασμενες υποσεινηδητα απο λογια που ακουγες μικρη και απλα τις προσαρμοσες στην σημερινη εποχη. Δε λεω οτι δεν εχεις τα δικια σου ,αλλα κοιτα το και αλλιως.

Εγινες μικρη μαμα και σε θαυμαζω, εχεις τον αγωνα και τις αγωνιες σου.

Δεν ξέρω αν βγαίνει σκληραδα από όσα γράφω ή αυστηρότητα αλλά και να βγαίνει σίγουρα δεν πηγαίνει στον συνομιλητή μου προς Θεού ,ποιος ο λόγος ειδικά μαζί σου ...

Για την όλη κατάσταση ναι... πηγάζει μια αγανάκτηση θα έλεγα γιατί είναι πρόσφατα όλα αυτά με τις πανελλήνιες και το ποσο αγώνα κάνει ένα παιδί και ίσως ακόμα κρύβω και θυμό για το όλο σύστημα και μόνο όμως ......και φυσικά αγανάκτηση που κάποιοι μεγαλύτεροι όπως είπαμε αδικούν αυτό τον αγώνα των παιδιών ..όχι μόνο των δικών μου αλλά όλων των παιδιών που πέφτουν σε αυτή την μάχη ...Δεν ξέρω πολύ τα σκέφτομαι ειδικά φέτος αυτά τα παιδιά που θα δώσουν κάτω από πρωτόγνωρες συνθήκες ...
Καθαρά και μόνο σε αυτά ναι, βγάζω και σκληρότητα και αυστηρότητα .

Δεν είπα ότι σε εμάς περνουσαμε ελεύθερα χωρίς πανελλήνιες ...
Είπα ότι ο όγκος διαβάσματος που είχαμε και η ύλη των βιβλίων μας έχει αλλάξει τόσο πολύ που δεν σχετίζονται με τα σημερινά δεδομένα ...
Ο βαθμός δυσκολίας είναι αυτός που άλλαξε ...

Όσο για αυτό που λες ότι σου θυμίζουν λόγια που άκουγες μικρή πραγματικά γελάω !
Και ξέρεις γιατί ?
Γιατί πολλές φορές έχω πιασει τον ευατο μου να ζω στιγμές που τις έχω ξαναζήσει αλλά αυτή την φορά εγώ είμαι στο ρόλο της μαμά μας και όχι του παιδιού.

Να ξέρες πόσες φορές από τότε που έγινα μαμά δικαιολογώ την μητέρα μου αλλά και πόσες φορές ξαναεζησα τις διαφωνίες που είχα μαζί της αλλά πλέον τις είχα με την κόρη μου όταν ήταν φουλ μέσα στην εφηβεία που πραγματικά το σπίτι ξεχείλιζε γυναικεία ορμόνη και πιστεύω να καταλαβαίνεις τι εννοώ. ...

Ειδικά ένα περιστατικό που συνέβη περσυ μια Κυριακή που επειδή δούλευα όλη την εβδομάδα απίστευτες ώρες αποφάσισα να κάνω δουλειές ενώ εκείνη κοιμόταν ..
Όταν ειδικά έβαλα την ηλεκτρική σκούπα και βγαίνει με ένα παραπονεμένο ύφους του στυλ" ρε μαμά σήμερα βρήκες να βάλεις σκούπα?" με έπιασε ένα νευρικό γέλιο γιατί αυτόματα θυμήθηκα την δική μου μάνα που όταν δούλευε και εκείνη και είχε μόνο την Κυριακή για να κάνει δουλειές εγώ μονίμως ξυπνούσα με ένα παράπονο "γιατί ρε μάνα σήμερα να βάζεις σκούπα "και ας ήταν και 12 ώρα ...

Πολλες συμπεριφορές να ξέρεις πλέον καλό είναι να καταγράφονται υποσεινηδητα .Δεν το θεωρω καθόλου κακό .Αποδέκτες όμως έτσι?
Ίσα ίσα μας φέρνουν και πιο κοντά στα παιδιά μας και σίγουρα τα κατανοούμε και καλύτερα !
Γιατί μπορεί εμείς τότε να αντιδρουσαμε όταν μας τα έλεγαν οι γονείς μας ,αλλά πλέον καταλαβαίνω απόλυτα τον λόγο που μας τα επισήμαναν και κυρίως κρίνοντας εκ του αποτελέσματος...μακάρι κάποια πράγματα να τα έχουν καταγραφεί και στο υποσυνείδητο των παιδιών μου και να τα χρησημοποιησουν και αυτά με την σειρά τους όταν αποφασίσουν να κάνουν τις προσωπικές τους επιλογές με όποιον άνθρωπο κρίνουν αυτά και μόνο αυτά ικανό να τον έχουν δίπλα τους ..
Εγώ και ο πατέρας τους τουλάχιστον για την κόρη μου ότι συζητήσεις είχαμε να κάνουμε και ότι απόψεις καταθέσαμε τις έχουμε πει .
Αν ταυτίζονται με των γονιών μου η με των γονιών του άντρα μου θα σου πω εμένα με χαροποιει αυτό το γεγονός ..
Απλά εμείς το κάναμε με το δικό μας τρόπο και όχι με τον δικό τους ,αυτά ουτω συ άλλους προσαρμόζονται ανάλογα τις γενιές ...
Από εκεί και πέρα είναι στο χέρι της να επιλέξει αν τις εφαρμόσει ή όχι ...
Και πάλι εδώ λέμε ότι αυτό βγαίνει καθαρά και μόνο από τα βιώματα που έχει ο καθένας μας !

Εσύ το βλέπεις αυστηρό και απόλυτο όλο αυτό αλλά εγώ το βλέπω ότι δυστηχως ή ευτυχώς έτσι πρέπει να γινόμαστε κάποιες φορές για το καλό όλων μας πάντα με τα προσωπικά στάνταρ και βιώματα του καθενός ...

Να ξέρεις μου αρέσει να μου λένε αν κάπου φαίνομαι απόλυτη ή αυστηρή ,ειδικά από άτομα που καταλαβαίνω ότι δεν το λένε με δόλο, γιατί ειδικά εδώ μέσα σπάνια θα συναντήσεις απόψεις που λέγονται με σκοπό να σου επισημάνουν τις οποίες αδυναμιες σου .

Πραγματικά αυτό το κομμάτι όμως που ανέφερες για τα λόγια που ουσιαστικά αντιγράφουμε από τους δικούς μας άθελά μας το συνειδητοποιούσα πολλές φορές και η αλήθεια ει άι ότι ήταν και ο λόγος που προσπαθούσα να αλλάξω τρόπο προσεγγισης στο δικό μου παιδί ώστε να μην βγάλει την αντίδραση που εβγαζα τοτε εγω στην εφηβεία μου στους δικούς μου ..
Μαθαίνουμε και εμείς μέσα από αυτά και σκοπός μας πάντοτε οι μικρότερες γενιές να γίνονται καλύτερες από τις μεγαλύτερες ,μόνο έτσι θα έχουμε πρόοδο νομίζω ..

[hlias1988]

συμφωνώ σε αυτό. εγώ προτιμώ την έμμεση απο την εκ του σύνεκις επικοινωνία. και πάντα την "άκουγα" για αυτό.
μέχρι που μια μέρα βρέθηκαν οι κατάλληλοι ανθρώποι που δεν έκαναν πια τις λάθος ερωτήσεις.
επειδή το έχω περάσει κι εγώ, μπορώ να το πω, παρα το γεγονός οτι δεν έχω πια φίλους.
το ότι κάποιοι πιστεύουν κάτι για σένα, δεν σημαίνει οτι είσαι η πίστη τους.
επίσης, αν θέλει κάποιος να σε αλλάξει, δεν θέλει εσένα.
και τέλος, το πιο εύκολο είναι η αποδοχή. αν αφήσεις χόρο και χρόνο στον άλλο.
αυτά.

συμφωνωωωωωωωωω!!! και εγω δεν εχω φιλους!

[δενξερω]

Δεν ξέρω αν βγαίνει σκληραδα από όσα γράφω ή αυστηρότητα αλλά και να βγαίνει σίγουρα δεν πηγαίνει στον συνομιλητή μου προς Θεού ,ποιος ο λόγος ειδικά μαζί σου ...

Για την όλη κατάσταση ναι... πηγάζει μια αγανάκτηση θα έλεγα γιατί είναι πρόσφατα όλα αυτά με τις πανελλήνιες και το ποσο αγώνα κάνει ένα παιδί και ίσως ακόμα κρύβω και θυμό για το όλο σύστημα και μόνο όμως ......και φυσικά αγανάκτηση που κάποιοι μεγαλύτεροι όπως είπαμε αδικούν αυτό τον αγώνα των παιδιών ..όχι μόνο των δικών μου αλλά όλων των παιδιών που πέφτουν σε αυτή την μάχη ...Δεν ξέρω πολύ τα σκέφτομαι ειδικά φέτος αυτά τα παιδιά που θα δώσουν κάτω από πρωτόγνωρες συνθήκες ...
Καθαρά και μόνο σε αυτά ναι, βγάζω και σκληρότητα και αυστηρότητα .

Δεν είπα ότι σε εμάς περνουσαμε ελεύθερα χωρίς πανελλήνιες ...
Είπα ότι ο όγκος διαβάσματος που είχαμε και η ύλη των βιβλίων μας έχει αλλάξει τόσο πολύ που δεν σχετίζονται με τα σημερινά δεδομένα ...
Ο βαθμός δυσκολίας είναι αυτός που άλλαξε ...

Όσο για αυτό που λες ότι σου θυμίζουν λόγια που άκουγες μικρή πραγματικά γελάω !
Και ξέρεις γιατί ?
Γιατί πολλές φορές έχω πιασει τον ευατο μου να ζω στιγμές που τις έχω ξαναζήσει αλλά αυτή την φορά εγώ είμαι στο ρόλο της μαμά μας και όχι του παιδιού.

Να ξέρες πόσες φορές από τότε που έγινα μαμά δικαιολογώ την μητέρα μου αλλά και πόσες φορές ξαναεζησα τις διαφωνίες που είχα μαζί της αλλά πλέον τις είχα με την κόρη μου όταν ήταν φουλ μέσα στην εφηβεία που πραγματικά το σπίτι ξεχείλιζε γυναικεία ορμόνη και πιστεύω να καταλαβαίνεις τι εννοώ. ...

Ειδικά ένα περιστατικό που συνέβη περσυ μια Κυριακή που επειδή δούλευα όλη την εβδομάδα απίστευτες ώρες αποφάσισα να κάνω δουλειές ενώ εκείνη κοιμόταν ..
Όταν ειδικά έβαλα την ηλεκτρική σκούπα και βγαίνει με ένα παραπονεμένο ύφους του στυλ" ρε μαμά σήμερα βρήκες να βάλεις σκούπα?" με έπιασε ένα νευρικό γέλιο γιατί αυτόματα θυμήθηκα την δική μου μάνα που όταν δούλευε και εκείνη και είχε μόνο την Κυριακή για να κάνει δουλειές εγώ μονίμως ξυπνούσα με ένα παράπονο "γιατί ρε μάνα σήμερα να βάζεις σκούπα "και ας ήταν και 12 ώρα ...

Πολλες συμπεριφορές να ξέρεις πλέον καλό είναι να καταγράφονται υποσεινηδητα .Δεν το θεωρω καθόλου κακό .Αποδέκτες όμως έτσι?
Ίσα ίσα μας φέρνουν και πιο κοντά στα παιδιά μας και σίγουρα τα κατανοούμε και καλύτερα !
Γιατί μπορεί εμείς τότε να αντιδρουσαμε όταν μας τα έλεγαν οι γονείς μας ,αλλά πλέον καταλαβαίνω απόλυτα τον λόγο που μας τα επισήμαναν και κυρίως κρίνοντας εκ του αποτελέσματος...μακάρι κάποια πράγματα να τα έχουν καταγραφεί και στο υποσυνείδητο των παιδιών μου και να τα χρησημοποιησουν και αυτά με την σειρά τους όταν αποφασίσουν να κάνουν τις προσωπικές τους επιλογές με όποιον άνθρωπο κρίνουν αυτά και μόνο αυτά ικανό να τον έχουν δίπλα τους ..
Εγώ και ο πατέρας τους τουλάχιστον για την κόρη μου ότι συζητήσεις είχαμε να κάνουμε και ότι απόψεις καταθέσαμε τις έχουμε πει .
Αν ταυτίζονται με των γονιών μου η με των γονιών του άντρα μου θα σου πω εμένα με χαροποιει αυτό το γεγονός ..
Απλά εμείς το κάναμε με το δικό μας τρόπο και όχι με τον δικό τους ,αυτά ουτω συ άλλους προσαρμόζονται ανάλογα τις γενιές ...
Από εκεί και πέρα είναι στο χέρι της να επιλέξει αν τις εφαρμόσει ή όχι ...
Και πάλι εδώ λέμε ότι αυτό βγαίνει καθαρά και μόνο από τα βιώματα που έχει ο καθένας μας !

Εσύ το βλέπεις αυστηρό και απόλυτο όλο αυτό αλλά εγώ το βλέπω ότι δυστηχως ή ευτυχώς έτσι πρέπει να γινόμαστε κάποιες φορές για το καλό όλων μας πάντα με τα προσωπικά στάνταρ και βιώματα του καθενός ...

Να ξέρεις μου αρέσει να μου λένε αν κάπου φαίνομαι απόλυτη ή αυστηρή ,ειδικά από άτομα που καταλαβαίνω ότι δεν το λένε με δόλο, γιατί ειδικά εδώ μέσα σπάνια θα συναντήσεις απόψεις που λέγονται με σκοπό να σου επισημάνουν τις οποίες αδυναμιες σου .

Πραγματικά αυτό το κομμάτι όμως που ανέφερες για τα λόγια που ουσιαστικά αντιγράφουμε από τους δικούς μας άθελά μας το συνειδητοποιούσα πολλές φορές και η αλήθεια ει άι ότι ήταν και ο λόγος που προσπαθούσα να αλλάξω τρόπο προσεγγισης στο δικό μου παιδί ώστε να μην βγάλει την αντίδραση που εβγαζα τοτε εγω στην εφηβεία μου στους δικούς μου ..
Μαθαίνουμε και εμείς μέσα από αυτά και σκοπός μας πάντοτε οι μικρότερες γενιές να γίνονται καλύτερες από τις μεγαλύτερες ,μόνο έτσι θα έχουμε πρόοδο νομίζω ..

Φυσικα και δεν το παιρνω οτι το λες σε εμενα προσωπικά :)
Αν ειναι καλες συμπεριφορες, εννοειται να καταγραφονται
Εχετε αγωνα οι γονεις και απο τα λογια σου φαινεται οτι το διαχειριζεσαι με τον τροπο που σε κανει να νιωθεις καλα.
Και αυτο εχει σημασια. Αυτα που κανουμε τελικα να μας κανουν να νιωθουμε καλα

[δενξερω]

συμφωνώ σε αυτό. εγώ προτιμώ την έμμεση απο την εκ του σύνεκις επικοινωνία. και πάντα την "άκουγα" για αυτό.
μέχρι που μια μέρα βρέθηκαν οι κατάλληλοι ανθρώποι που δεν έκαναν πια τις λάθος ερωτήσεις.
επειδή το έχω περάσει κι εγώ, μπορώ να το πω, παρα το γεγονός οτι δεν έχω πια φίλους.
το ότι κάποιοι πιστεύουν κάτι για σένα, δεν σημαίνει οτι είσαι η πίστη τους.
επίσης, αν θέλει κάποιος να σε αλλάξει, δεν θέλει εσένα.
και τέλος, το πιο εύκολο είναι η αποδοχή. αν αφήσεις χόρο και χρόνο στον άλλο.
αυτά.

Ναι καταλαβαινω πως το λες.
Οποιος θελει να αλλαξει τον αλλο, βασικα ο εαυτος του δεν του αρεσει .
Νομιζω θα βρεις φιλους, απλα εχε το μυαλο σου ανοιχτο.
Νομιζω η αποδοχη πρεπει να ξεκιναει με την αποδοχη του εαυτου μας. Δυσκολο,ανα περίπτωση
αλλα ειναι η αρχη.

[δενξερω]

συμφωνωωωωωωωωω!!! και εγω δεν εχω φιλους!

Κι εσυ θα βρεις. Απλα δε χρειαζεται να κλειστεις στον εαυτο σου.
Θεωρησε με διαδικτυακη σου φιλη , μπορει να μην γνωριζομαστε και δε θα γνωριστουμε,
αλλα ηδη τα λεμε, :)
Εχω περασει με αυτο το αγκαθι δεν εχω φιλους και ποναει λιγο. Αλλα ολα κυλανε και ολα ερχονται, και φευγουν και ερχονται ξανα, τα ιδια ή αλλα κτλ κτλ

[giorgos panou]

καλησπερα δενξερω ! ,Τα παιδικα μας χρονια, ποσο καλα ηταν ! οι αναμνησεις κι μονο μου φερνουν χαμογελο χαρς! ,δεν ξερω για αλλα παιδια, προσωπικα ομως περασα παρα πολυ ομορφα,μαλιστα σαν εκανα ψυχαναλυση, ο θεραπευτης μου ειπε οτι δεν θυματε να εχει δει αλλον με τοσο χαρουμενη περιγραφη των παιδικων του εμπειριων., διοτι θυμαμαι να παιρνω πολυ αγαπη! πολυ αγκαλια, φιλια συνεχως! ειμουν κι ο μικροτερος στο σοι, ετσι οι ξαδελφες με ειχαν αναλαβει , με ειχαν συνεχως αγγαλια, με ταιζαν ενιωθα σαν βασιλιας!!μεχρι βεβαια οπου πηγα σχολειο.
Αποψη μου ειναι οτι η δικη μας η γεννια ως τυχερη λογο του οτι πετυχαμε την χωρα στο καλητερο ΑΕΠ οπου ειχε ποτες εκ ιδρυσεως της , τα υλικα αγαθα αφθονιας σε συνδιασμο με την καταρευσει του υπαρκτου σοσιαλισμου μας ωθησαν να καταλαβουμε οτι ειναι ανοφελο να υπαρχουν κοινωνικοπολυτικες ιδεωλογιες, οτι η αλληλεγγυη ειναι μεν βασικη και πρεπει να υπαρχει αλλα μεχρι το σημειο του να προσφερουμε φαγητο, ετσι, βλεπαμε γυρο μας τα πρωτυπα της εποχης να ειναι οι νεοπλουτοι, κι μαλιστα οσοι τα καταφεραν οχι με ηθικη και νομιμους τροπους,αλλα με απατεωνιες, θυμαμαι εποχη οπου οποιος εκλεβε την εφορια ,το κρατος και εκανε κι καμια απατεωνια σε ιδιοτικες συναλαγες το ελεγε με χαμογελακι υπερηφανιας! το ιδιο πραγμα οπου πριν καποια χρονια ηταν ντροπη εγινε η "μαγκια" γυναικες κι ανδρες εντυποσιαζωνταν απο τετοιες προσωπικοτητες, τα πρωτυπα της δυσης σε συνδιασμο με ολα αυτα μας εκαναν να ειμαστε λιγο μπερδεμενοι ως νεα παιδια.
Προσωπια ακουγα χεβι μεταλ κι δεν θυμαμαι να εβγαλα κερατα,υπηρξα αναρχικος και οργανομενος σε φιλοκουρδικες κι φιλοπαλεστηνιακες οργανωσεις της εποχης, η αλληλεγγυη και ο αγωνας να αλλαξω τον κοσμο νομιζα οτι υπηρξαν, απο την αλλη δεν εχω αποθημενο το οτι δεν εκανα κατις, δεν μπορει να μου κανεις οταν γερασω οτι ειμουν ο τυπος του καναπε! απεναντιας αγωνηστικα ,μπορει να μην ηταν σωστη η ιδεολογια μου για καποιους, αλλα αγωνιστικα για να αλλαξω εστω και μια γνωμη προς το καλο, να μην υπαρχουν πολεμοι! προσπαθησα, και την πληρωσα με ανεπαληλους ξυλοδαρμους ,ενας εκ των οποιων μου δημιουργησε κι ενα μικρο κουσουρι στην υγεια μου που θα το εχω πανω μου για παντα, περασα μερες σε κρατητιρια ,ενδεχετε να μην κερδισα αλλα οπως ειπα αντιδρασα για κατι που δεν ειχε χρηματικη αξια, ηταν η αγαπη μου για το επομενο βημα της ανθρωποτητας, καθε εποχη υπαρχουν αγωνες, για τα δικαιωματα μας αυτη η "σκιταλη" παει απο γεννια σε γεννια το κακο ειναι να ερθει η μερα οπου δεν θα αρπαξει κανεις αυτην την σκιταλη.
Δεν νιωθω λοιπον ως κατοτερος ουτε εχω μεσα μου θεματα με τον εαυτο μου, το προβλημα μου ειναι ως επι των πληστων βιοχημικο, εχει να κανει με τους νευροδιαβηβαστες μου και πρεπει να παιρνω καποια φαρμακα, ομως επειδη για πολλα χρονια ειχα βρει φαρμακο σε ναρκωτικες ουσιες το προβλημα εγινε πολυ χειροτερο, υπηρξαν μαλιστα οβερντοουζ οπου λογο του οτι επεσα σε κωμα, μην εχωντας για μικρο δυαστημα οξυγωνοση στον εγκεφαλο μου το προβλημα εγινε ακομα πιο μεγαλο, υπηρξαν μερες οπου η αναπνωη μου δεν γινοταν αυτοματα οπως σε ολους μας, για να ανασανω επρεπε να το σκεφτω, να το κανω οπως οταν κουνας τα δαχτυλα σου, επρεπε δλδ να κινησω εγω τους μυες μου! αυτο υπηρχε καθε μερα για 10 ωρες στις αρχες με τον καιρο και με θεραπειες καταφερα να σταματησει τελειος και να το παθαινω πολυ σπανια μονο εαν εχω πολυ στεναχωρια, η εαν καμω υποτροπη μεγαλη στα ναρκωτικα.Παντος οταν ειμουν σε κωμα δεν ηρθε ουτε καπιος αγγελος, ουτε θυμαμαι να βγηκα απο το σωμα μου οπως αλλοι οπου αναφερουν μεταθανατιες εμπειριες, εγω το μονο που θυμαμαι ειναι το φως αλλα πρεπει να ηταν απο το ασθενοφωρο, και λογο του οτι επανηλθα πολυ αποτομα με την ανεση ναλαξονης ,οπως περιπου γινετε στο παλπ φιξιον, μονο που εμενα η συριγκα ηταν καινουργια , μια κιτρινοπη πλαστικη χωρις να βλεπεις το υγρο.

[giorgos panou]

Ηθελα να σου πω ομως οτι σχετικα με την τηλεωραση και τα αλλα οπου αναφερεις, ειναι λογικ να μας επιρεασαν, αλλα δεν θα πρεπει να ειχαμε "φιλτρα" πλασμενα απο τους γονεις μας?
Θα σου ελεγα να συγκρηνεις κατις εαν θυμασαι, αληθεια τα νεα παιδια της σημερινης εποχης νομιζεις οτι οριμαζουν νωριτερα η οχι, Προσωπικα νομιζω οχι! ενας ανδρας σημερα 20 χρονων ειναι σχεδον εφηβος σημερα, ενω οταν ειμασταν εμεις 20 οι ευθηνες ηταν πολυ πιο δυνατες κι πιο μεγαλες, οπως και των γονιων μας, οταν ηταν 20 χροων μερικοι ειχαν ακομα και παιδια.Αυτο συμβαινει λογο των απετησεων της εκαθοστε επιβιωσης, αρα εαν υπαρχουν υποχρεωσεις λογο δυσκολιων της ζωης τα παιδια χανουν και την εφηβια τους και την παιδικοτητα και τα παιχνιδια και ολα,αποτελλεσμα σαν γινουν γονεις να τους υπαρξει αποθυμενο το δικο τους παιδι να παιξει και να χαρει οσο μπορει εαν βεβαια το επιτρεπουν οι συνθηκες . Παρατηρησετω γυρο σου, σε οποιες οικογενεις γνωριζεις τις δυσκολιες των γονιων τους .
Τα δικα σου παιδικα χρονια πως ηταν , μαλιστα οι αναμνησεις συναισθηματων -τις ελεγε ο ψυχολογος -ειναι πολυ σημαντικο να τις θυμηθεις διοτις ο ανθρωπος ως τα 4-5 του χρονια δεν εχει υποσυνειδητο ,το πλαθει απο τα οσα ζει εκεινα τα χρονια,απο αυτα που του μαθαινουν οι γονεις του.δεν ξερω αν το εχεις ψαξει ,αλλα τα οσα κανουμε ,τα οσα επιρεαζουν στον τροπο σκεψης μας εχουν να κανουν με το υποσυ ειδητο μας ειναι το μερος οπου δεν μπορουμε να ελεξουμε ,αλλα δυστυχως ειναι υπευθηνο για τις πιο πολλες και τις πιο σοβαρες αποφασεις μας, για παραδηγμα το ποιον θα δυαλεγες αναμεσα σε 2 ανδρες που θα στην επεφταν ,η αποφαση σου θα γινοταν βαση του υποσυνειδητου, η ο τροπος που θα αντιδρασεις σε καποιον σεισμο.

[Marilou]

Φυσικα και δεν το παιρνω οτι το λες σε εμενα προσωπικά :)
Αν ειναι καλες συμπεριφορες, εννοειται να καταγραφονται
Εχετε αγωνα οι γονεις και απο τα λογια σου φαινεται οτι το διαχειριζεσαι με τον τροπο που σε κανει να νιωθεις καλα.
Και αυτο εχει σημασια. Αυτα που κανουμε τελικα να μας κανουν να νιωθουμε καλα

Καλημερα!

Μονο τα αποτελεσματα των πραξεψν μας μας κανουν να νοιωθουμε καλα .Νομιζω σε αυτο πρεπει να δινουμε σημασια .
Οποτε μονο οταν τα ιδια τα ατομα που απευθυνονται οι πραξεις, μας πουνε ή μας δειχουν οτι πρατουμε σωστα ξαλαφρώνει το βαρος της ευθυνης που εχεις οταν με τις αποψεις σου βλεπεις οτι επηρεαζεται η ζωη του συγκεκριμενου ατομου και φυσικα αυτο ισχυει νομιζω σε ολες τις σχεσεις μας ,ειτε φιλικες -οικογενειακες ,παντου !