δυσκολη αποφαση .αδιεξοδο.
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 26
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2020
    Posts
    10

    δυσκολη αποφαση .αδιεξοδο.

    χαιρετω.

    Είμαι 48 ετών περίπου, και ζω με μία κοπέλα, η οποία είναι 42.

    Ζούμε μαζί περίπου 17 χρόνια. Ζούμε σε μία πόλη ξένη οι δυο μας.

    Ήρθαμε εδώ άγνωστοι μεταξύ αγνώστων. Δημιουργήσαμε μία επιχείρηση μαζί εδώ περίπου και 15 χρόνια, με χίλια προβλήματα εξαιτίας και της κρίσης.
    Όλα αυτά τα χρόνια ενώ στην αρχή η σχέση μας ήταν αρκετά καλή για περίπου ένα χρόνο, ενάμιση, μετά από κει και πέρα η σύντροφός μου κοιμάται μόνη της στον καναπέ κι εγώ στην κρεβατοκάμαρα. Να μην τα πολυλογώ έχει απομακρυνθεί πάρα πολύ από μένα.

    Eξηγουμαι:

    όταν τη γνώρισα, επειδή εργαζότανε νύχτα σε παμπ, είχε συνηθίσει να κοιμάται αργά.
    Μετα τις 2-3 η ώρα.
    Εγώ βέβαια κοιμάμαι πάντα στις 12 περίπου, και ξυπνάω πρωί. Για να μπορω να πηγαινω στη δουλεια μας.
    Ενώ εκείνη πάντα μετα τις 2.
    Κι επειδή άρχισα να γκρινιάζω, λόγω του ότι όταν ερχότανε κι εκείνη για ύπνο αργά μαζί μου, με ξυπνούσε άθελα της βέβαια, και μετα δεν μπορούσα να ξανακοιμηθώ, αρχισε να κοιμαται στον καναπε.
    Η ήθελε να βλέπει τβ ως αργά, κάτι που εμένα στην κρεβατοκάμαρα με ενοχλούσε το φως της.
    Μην τα πολυλογώ, μ αυτά και μ αυτά, καναπε καναπε καναπε, απομακρυνθήκαμε σταδιακά, και φτάσαμε 12 χρονιά σχεδόν να κοιμόμαστε ξεχωριστά.


    Ερωτικά όπως ήταν φυσικό, οι επαφές μας αραίωναν , και φτάσανε να είναι και μία φορά στο δίμηνο. Της έχω εξηγήσει φυσικά κατά καιρούς ότι έχω ανάγκες, ότι πρέπει να έρθει κοντά μου, ότι δεν θέλω να κοιμάμαι μόνος μου. Έχω πεθυμήσει μία γυναικεία παρουσία δίπλα μου, και παρά τις εκκλήσεις που έχω κάνει και ερωτικές προσεγγίσεις έπεσαν στο κενό.
    ας πουμε πως ερχοτανε ενα βραδυ, και μετα ξανα καναπε.

    Το πιο συνηθισμένο επιχείρημα που μου έλεγε ήταν ότι βαριόταν και δεν είχε διάθεση, πως ήταν αμπανιάριστη, πως ολο αυτο εχω στο μυαλο μου, και λοιπά.
    Μιλαμε για επαφη μια φορα τη βδομαδα, αυτο ζητουσα, για μην παρεξηγηθω.
    Σε ηλικα 35, 40 ετων. Τι πιο φυσιολογικο???

    Ένα βράδυ χαρακτηριστικά και το αναφέρω γιατί έχει τη σημασία του, είχαμε πάει σε ένα νυχτερινό μαγαζί πριν 10 χρόνια και ενώ είχαμε καιρό να βρεθούμε μαζί κι ενώ περάσαμε πάρα πολύ ωραία το βράδυ, κι ενώ τη φλέρταρα στο μαγαζί, γυρίσαμε στο σπίτι, ξάπλωσα εγώ στο κρεβάτι μου να κοιμηθώ, περιμένοντας κι εκείνη να έρθουμε κοντά, αφού είχε τουλάχιστον ένα μήνα να γίνει, εκείνη πήγε στο μπάνιο να βγάλει τα καλλυντικά της.

    Περίμενα, πίστευα, ήλπιζα ότι θα ερχόταν στο κρεβάτι μας όπως κάνουν άλλα φαντάζομαι ζευγάρια, εντούτοις δεν ήρθε.
    Έμεινε στο μπάνιο μία ώρα και εγώ αποκοιμήθηκα.


    Την άλλη μέρα που ξημέρωσε πραγματικά διαπίστωσα ότι για κάποιους λόγους εκείνη με έχει απορρίψει.
    Ήταν μια διαπίστωση που έκανα, καθόλου ευχάριστη βέβαια..

    Μετά από κάποιο σύντομο χρονικό διάστημα γνώρισα τυχαία (τοψαξα λιγάκι να πω την αλήθεια) κάποια άλλη γυναίκα.
    Για να παρω αυτο που μου ελειπε.
    Για να νιωσω την ευχαριστηση μιας γυναικας!

    Εκείνη ήταν παντρεμένη, 45 ετών, με ερωτεύτηκε, χώρισε με τον άντρα της, όχι για μένα βέβαια, αλλά από μένα πήρε την δύναμη να το κάνει, μιας και η σχέση της μαζί του 30 χρόνια σε γάμο, ήταν πια τελειωμένη.

    Αναπτύξαμε συναισθήματα μεταξύ μας και σήμερα μετά από 10 χρόνια που έχω σχέση με αυτό το πρόσωπο , την παραλληλη εννοω, εξακολουθώ να συζώ με τη σύντροφό μου που μ’ αγαπάει και την αγαπώ πολύ . Αλλά...
    Έχουμε γίνει πλέον όμως σαν αδέρφια μεταξύ μας.

    Την αγαπώ σαν άνθρωπο δικό μου, τη συμπονώ, θα μπορούσα να κάνω τα πάντα για εκείνη, όπως και εκείνη για μένα γιατί με στηρίζει, τη στηρίζω και εγώ αλλά όμως μέχρι εκεί.

    Ερωτικά πλέον δεν μπορώ να τη δω σαν γυναίκα, δεν υπάρχει αυτή η περίπτωση, και φυσικά εξακολουθεί να κοιμάται στον καναπέ.
    Να πω επίσης πως 17 χρόνια που ζούμε μαζί, ούτε παντρευτήκαμε, ούτε παιδιά κάναμε, απολύτως τίποτε.

    Πρόσφατα της ξαναμίλησα, της είπα πως χάσαμε χρόνια έτσι, πως κοιμάμαι τόσα χρόνια μόνος μου, πως ξέχασα πώς είναι να ζεις με γυναίκα, κλπ. κλπ.
    Της είπα πως μ’ άφησε μόνο μου, πως μ’ εγκατέλειψε, πως δεν είναι μόνο το σεξ, πως έχω ανάγκη μια γυναικεία αγκαλιά κι εγώ σαν άνθρωπος.

    Αυτό που πάντα μου έλεγε στη συζήτηση είναι ως απάντηση πως όλα τα ζευγάρια μετα από χρόνια έτσι είναι.
    Επίσης, μου είπε πως σαν γυναίκα, είχε πραγματικά πάθει εμπλοκή για 7-8 χρόνια, και πως το σεξ δεν την ενδιέφερε.
    Επίσης μου είπε πως ο τρόπος που την προσέγγιζα ερωτικά, δεν της ταίριαζε.

    Η κουβέντα αυτή έγινε συγκεκριμένα τα Χριστούγεννα, και το βράδυ εκείνη, μετα τη συζήτηση που κάναμε, ήρθε ξαφνικά στο κρεβάτι μου κάποια στιγμή αργά αλλά δεν ήρθαμε κοντά βέβαια.

    Απλά έπεσε για ύπνο δίπλα μου.
    Την επόμενη της είπα να μην το ξανακάνει, γιατί τώρα πλέον είναι αργά, και έχω μάθει να κοιμάμαι μόνος μου. Και το εννοώ.
    Γιατί πλέον η ψαλίδα έχει ανοίξει τόσο, που πιστεύω δεν πρόκειται να κλείσει ποτέ.

    Πολλές φορές ως τώρα, η κοπέλα που ζω μαζί της, έβρισκε κατά καιρούς τρίχες στα ρούχα μου, ( απο την αλλη) αλλά πάντα τις δικαιολογούσε λέγοντας πως σε κάποιο αμάξι μέσα τις κόλλησα, κλπ. κλπ.

    Βέβαια, ποτέ δεν έκανε καμία κίνηση να με προσεγγίσει, ή αυτό να λειτουργήσει ως συναγερμός στο μυαλό της.
    Συνέχιζε απλά να κοιμάται στον καναπέ της…
    Μια γυναικα αραγε που αγαπα τον συντροφο της, που ειναι ερωτευμενη, τι κανει αραγε σε αναλογη περιπτωση?
    Μενει..απαθης????

    Επίσης να αναφέρω πως με τη σχέση που έχω δημιουργήσει, την παράλληλη, περνάω όμορφα και όταν συναντιόμαστε, ακόμη και μετα από 10 χρόνια που είμαι μαζί της, η παρουσία της σαν γυναίκα με υπερκαλύπτει. Ακόμη και στα 55 της που είναι τώρα.
    Και οπως ειναι φυσικο, εχω αναπτυξει εντονα συναισθηματα κι κεινη.

    Δεν μου αρέσει που έχω παράλληλη σχέση όλα αυτά τα χρόνια, αλλά δεν ευθύνομαι εγώ. Μέσα μου νιώθω έντιμα. Από την άλλη δεν θέλω να χωρίσω με τη σχέση μου που συζώ, γιατί ξέρω καλά πως αυτό θα την διαλύσει. Αδιέξοδο.

    Δεν θέλω γιατί ξέρω καλά, πως δεν έχει στήριγμα κάποιον στη ζωή της, γιατί ξέρω πως μετα θα ταλαιπωρηθεί στην ανεύρεση δουλειάς, και γιατί ξέρω πολύ καλά πως όλο αυτό το νοικοκυριό της, η σειρά της που θα χάσει θα την τσακίσει.
    Με μια βαλιτσα στο χερι, και τετοιες εποχες, για μια γυναικα 42 ετων, χωρις επαγγελμα, δεν ειναι καθολου ευκολο, κακα τα ψεμματα!
    Για μένα αν θα της λείψω, δεν είμαι και τόσο σίγουρος..

    Πραγματικά νιώθω απογοήτευση για όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν.
    Θα έπρεπε να κάνω βήματα χωρισμού νωρίτερα, εδώ και πολλά χρόνια.Γιατι το εβλεπα...
    Ποτε δεν ειναι αργα ομως.

    Σίγουρα κι εμένα η ύπαρξη της 2ης σχέσης μου με βοηθά στο να αποφασίσω να φύγω, αλλά κι εκεί δεν είμαι και τόσο σίγουρος για το μέλλον της
    Γιατί κι εκεί, τα προβληματάκια σιγά σιγά εμφανίζονται, αλλά από άλλους λόγους, περισσότερο με οικογενειακές υποχρεώσεις της.
    Βλέπετε είναι γιαγιά πλέον, και ο έρωτάς στη ζωή της, καταλαμβάνει λιγότερο χώρο από χρόνο σε χρόνο…
    Ακομη και βιολογικες...
    Θελω να πω δηλαδη, πως δεν φευγω ντε και καλα απο τη μια σχεση να παω στην αλλη.
    Γιατι κι εκει δεν βλεπω κανεναν ..."παραδεισο"!
    Απλα ολο αυτο που γινεται, δεν μπορει πλεον να συνεχιστει.


    Επίσης, μια σκέψη μου είναι πως διακόπτοντας την τωρινή μου σχέση με την κοπέλα που ζω μαζί της, κι εκείνη ΙΣΩΣ βρει κάποιον καλύτερο από μένα να της ταιριάζει, και ΙΣΩΣ να κάνει και 1 παιδάκι, κάτι που το ήθελε πολύ, αλλά δεν κάναμε μαζί.

    Και ούτε βέβαια θα κάναμε ποτέ, έτσι που τα χρόνια πέρασαν, κι εγώ για κάτι τέτοιο πλέον αισθάνομαι καλώς κακώς, μεγάλος..
    Για να συνεχίσω όμως μαζί της, και να κάνω ας πούμε μια νέα αρχή, το θεωρώ αδύνατον.

    Γη αυτό γιατί τα ερωτικά πλέον συναισθήματα μου για εκείνη, εχουν στερέψει.

    Όπως λέω κι εγώ, 2 κεριά ενωμένα, αλλά σβησμένα..
    Μπερδεμενα σττο μυαλο μου ολα, αλλα πρεπει ομως να αποφασισω..
    Συγνωμη αν κουρασα, και ευχαριστω εκ των προτέρων.

    Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας. Ευχαριστώ.
    Last edited by NIKOS72; 08-03-2021 at 14:05.

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    4,227
    Quote Originally Posted by NIKOS72 View Post
    χαιρετω.

    Είμαι 48 ετών περίπου, και ζω με μία κοπέλα, η οποία είναι 42.

    Ζούμε μαζί περίπου 17 χρόνια. Ζούμε σε μία πόλη ξένη οι δυο μας.

    Ήρθαμε εδώ άγνωστοι μεταξύ αγνώστων. Δημιουργήσαμε μία επιχείρηση μαζί εδώ περίπου και 15 χρόνια, με χίλια προβλήματα εξαιτίας και της κρίσης.
    Όλα αυτά τα χρόνια ενώ στην αρχή η σχέση μας ήταν αρκετά καλή για περίπου ένα χρόνο, ενάμιση, μετά από κει και πέρα η σύντροφός μου κοιμάται μόνη της στον καναπέ κι εγώ στην κρεβατοκάμαρα. Να μην τα πολυλογώ έχει απομακρυνθεί πάρα πολύ από μένα.

    Eξηγουμαι:

    όταν τη γνώρισα, επειδή εργαζότανε νύχτα σε παμπ, είχε συνηθίσει να κοιμάται αργά.
    Μετα τις 2-3 η ώρα.
    Εγώ βέβαια κοιμάμαι πάντα στις 12 περίπου, και ξυπνάω πρωί. Για να μπορω να πηγαινω στη δουλεια μας.
    Ενώ εκείνη πάντα μετα τις 2.
    Κι επειδή άρχισα να γκρινιάζω, λόγω του ότι όταν ερχότανε κι εκείνη για ύπνο αργά μαζί μου, με ξυπνούσε άθελα της βέβαια, και μετα δεν μπορούσα να ξανακοιμηθώ, αρχισε να κοιμαται στον καναπε.
    Η ήθελε να βλέπει τβ ως αργά, κάτι που εμένα στην κρεβατοκάμαρα με ενοχλούσε το φως της.
    Μην τα πολυλογώ, μ αυτά και μ αυτά, καναπε καναπε καναπε, απομακρυνθήκαμε σταδιακά, και φτάσαμε 12 χρονιά σχεδόν να κοιμόμαστε ξεχωριστά.


    Ερωτικά όπως ήταν φυσικό, οι επαφές μας αραίωναν , και φτάσανε να είναι και μία φορά στο δίμηνο. Της έχω εξηγήσει φυσικά κατά καιρούς ότι έχω ανάγκες, ότι πρέπει να έρθει κοντά μου, ότι δεν θέλω να κοιμάμαι μόνος μου. Έχω πεθυμήσει μία γυναικεία παρουσία δίπλα μου, και παρά τις εκκλήσεις που έχω κάνει και ερωτικές προσεγγίσεις έπεσαν στο κενό.
    ας πουμε πως ερχοτανε ενα βραδυ, και μετα ξανα καναπε.

    Το πιο συνηθισμένο επιχείρημα που μου έλεγε ήταν ότι βαριόταν και δεν είχε διάθεση, πως ήταν αμπανιάριστη, πως ολο αυτο εχω στο μυαλο μου, και λοιπά.
    Μιλαμε για επαφη μια φορα τη βδομαδα, αυτο ζητουσα, για μην παρεξηγηθω.
    Σε ηλικα 35, 40 ετων. Τι πιο φυσιολογικο???

    Ένα βράδυ χαρακτηριστικά και το αναφέρω γιατί έχει τη σημασία του, είχαμε πάει σε ένα νυχτερινό μαγαζί πριν 10 χρόνια και ενώ είχαμε καιρό να βρεθούμε μαζί κι ενώ περάσαμε πάρα πολύ ωραία το βράδυ, κι ενώ τη φλέρταρα στο μαγαζί, γυρίσαμε στο σπίτι, ξάπλωσα εγώ στο κρεβάτι μου να κοιμηθώ, περιμένοντας κι εκείνη να έρθουμε κοντά, αφού είχε τουλάχιστον ένα μήνα να γίνει, εκείνη πήγε στο μπάνιο να βγάλει τα καλλυντικά της.

    Περίμενα, πίστευα, ήλπιζα ότι θα ερχόταν στο κρεβάτι μας όπως κάνουν άλλα φαντάζομαι ζευγάρια, εντούτοις δεν ήρθε.
    Έμεινε στο μπάνιο μία ώρα και εγώ αποκοιμήθηκα.


    Την άλλη μέρα που ξημέρωσε πραγματικά διαπίστωσα ότι για κάποιους λόγους εκείνη με έχει απορρίψει.
    Ήταν μια διαπίστωση που έκανα, καθόλου ευχάριστη βέβαια..

    Μετά από κάποιο σύντομο χρονικό διάστημα γνώρισα τυχαία (τοψαξα λιγάκι να πω την αλήθεια) κάποια άλλη γυναίκα.
    Για να παρω αυτο που μου ελειπε.
    Για να νιωσω την ευχαριστηση μιας γυναικας!

    Εκείνη ήταν παντρεμένη, 45 ετών, με ερωτεύτηκε, χώρισε με τον άντρα της, όχι για μένα βέβαια, αλλά από μένα πήρε την δύναμη να το κάνει, μιας και η σχέση της μαζί του 30 χρόνια σε γάμο, ήταν πια τελειωμένη.

    Αναπτύξαμε συναισθήματα μεταξύ μας και σήμερα μετά από 10 χρόνια που έχω σχέση με αυτό το πρόσωπο , την παραλληλη εννοω, εξακολουθώ να συζώ με τη σύντροφό μου που μ’ αγαπάει και την αγαπώ πολύ . Αλλά...
    Έχουμε γίνει πλέον όμως σαν αδέρφια μεταξύ μας.

    Την αγαπώ σαν άνθρωπο δικό μου, τη συμπονώ, θα μπορούσα να κάνω τα πάντα για εκείνη, όπως και εκείνη για μένα γιατί με στηρίζει, τη στηρίζω και εγώ αλλά όμως μέχρι εκεί.

    Ερωτικά πλέον δεν μπορώ να τη δω σαν γυναίκα, δεν υπάρχει αυτή η περίπτωση, και φυσικά εξακολουθεί να κοιμάται στον καναπέ.
    Να πω επίσης πως 17 χρόνια που ζούμε μαζί, ούτε παντρευτήκαμε, ούτε παιδιά κάναμε, απολύτως τίποτε.

    Πρόσφατα της ξαναμίλησα, της είπα πως χάσαμε χρόνια έτσι, πως κοιμάμαι τόσα χρόνια μόνος μου, πως ξέχασα πώς είναι να ζεις με γυναίκα, κλπ. κλπ.
    Της είπα πως μ’ άφησε μόνο μου, πως μ’ εγκατέλειψε, πως δεν είναι μόνο το σεξ, πως έχω ανάγκη μια γυναικεία αγκαλιά κι εγώ σαν άνθρωπος.

    Αυτό που πάντα μου έλεγε στη συζήτηση είναι ως απάντηση πως όλα τα ζευγάρια μετα από χρόνια έτσι είναι.
    Επίσης, μου είπε πως σαν γυναίκα, είχε πραγματικά πάθει εμπλοκή για 7-8 χρόνια, και πως το σεξ δεν την ενδιέφερε.
    Επίσης μου είπε πως ο τρόπος που την προσέγγιζα ερωτικά, δεν της ταίριαζε.

    Η κουβέντα αυτή έγινε συγκεκριμένα τα Χριστούγεννα, και το βράδυ εκείνη, μετα τη συζήτηση που κάναμε, ήρθε ξαφνικά στο κρεβάτι μου κάποια στιγμή αργά αλλά δεν ήρθαμε κοντά βέβαια.

    Απλά έπεσε για ύπνο δίπλα μου.
    Την επόμενη της είπα να μην το ξανακάνει, γιατί τώρα πλέον είναι αργά, και έχω μάθει να κοιμάμαι μόνος μου. Και το εννοώ.
    Γιατί πλέον η ψαλίδα έχει ανοίξει τόσο, που πιστεύω δεν πρόκειται να κλείσει ποτέ.

    Πολλές φορές ως τώρα, η κοπέλα που ζω μαζί της, έβρισκε κατά καιρούς τρίχες στα ρούχα μου, ( απο την αλλη) αλλά πάντα τις δικαιολογούσε λέγοντας πως σε κάποιο αμάξι μέσα τις κόλλησα, κλπ. κλπ.

    Βέβαια, ποτέ δεν έκανε καμία κίνηση να με προσεγγίσει, ή αυτό να λειτουργήσει ως συναγερμός στο μυαλό της.
    Συνέχιζε απλά να κοιμάται στον καναπέ της…
    Μια γυναικα αραγε που αγαπα τον συντροφο της, που ειναι ερωτευμενη, τι κανει αραγε σε αναλογη περιπτωση?
    Μενει..απαθης????


    Επίσης να αναφέρω πως με τη σχέση που έχω δημιουργήσει, την παράλληλη, περνάω όμορφα και όταν συναντιόμαστε, ακόμη και μετα από 10 χρόνια που είμαι μαζί της, η παρουσία της σαν γυναίκα με υπερκαλύπτει. Ακόμη και στα 55 της που είναι τώρα.
    Και οπως ειναι φυσικο, εχω αναπτυξει εντονα συναισθηματα κι κεινη.

    Δεν μου αρέσει που έχω παράλληλη σχέση όλα αυτά τα χρόνια, αλλά δεν ευθύνομαι εγώ. Μέσα μου νιώθω έντιμα. Από την άλλη δεν θέλω να χωρίσω με τη σχέση μου που συζώ, γιατί ξέρω καλά πως αυτό θα την διαλύσει. Αδιέξοδο.

    Δεν θέλω γιατί ξέρω καλά, πως δεν έχει στήριγμα κάποιον στη ζωή της, γιατί ξέρω πως μετα θα ταλαιπωρηθεί στην ανεύρεση δουλειάς, και γιατί ξέρω πολύ καλά πως όλο αυτό το νοικοκυριό της, η σειρά της που θα χάσει θα την τσακίσει.
    Για μένα αν θα της λείψω, δεν είμαι και τόσο σίγουρος..

    Πραγματικά νιώθω απογοήτευση για όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν.
    Θα έπρεπε να κάνω βήματα χωρισμού νωρίτερα, εδώ και πολλά χρόνια.Γιατι το εβλεπα...
    Ποτε δεν ειναι αργα ομως.

    Σίγουρα κι εμένα η ύπαρξη της 2ης σχέσης μου με βοηθά στο να αποφασίσω να φύγω, αλλά κι εκεί δεν είμαι και τόσο σίγουρος για το μέλλον της
    Γιατί κι εκεί, τα προβληματάκια σιγά σιγά εμφανίζονται, αλλά από άλλους λόγους, περισσότερο με οικογενειακές υποχρεώσεις της.
    Βλέπετε είναι γιαγιά πλέον, και ο έρωτάς στη ζωή της, καταλαμβάνει λιγότερο χώρο από χρόνο σε χρόνο…
    Ακομη και βιολογικες...

    Επίσης, μια σκέψη μου είναι πως διακόπτοντας την τωρινή μου σχέση με την κοπέλα που ζω μαζί της, κι εκείνη ΙΣΩΣ βρει κάποιον καλύτερο από μένα να της ταιριάζει, και ΙΣΩΣ να κάνει και 1 παιδάκι, κάτι που το ήθελε πολύ, αλλά δεν κάναμε μαζί.

    Και ούτε βέβαια θα κάναμε ποτέ, έτσι που τα χρόνια πέρασαν, κι εγώ για κάτι τέτοιο πλέον αισθάνομαι καλώς κακώς, μεγάλος..
    Για να συνεχίσω όμως μαζί της, και να κάνω ας πούμε μια νέα αρχή, το θεωρώ αδύνατον.

    Γη αυτό γιατί τα ερωτικά πλέον συναισθήματα μου για εκείνη, εχουν στερέψει.

    Όπως λέω κι εγώ, 2 κεριά ενωμένα, αλλά σβησμένα..
    Μπερδεμενα σττο μυαλο μου ολα, αλλα πρεπει ομως να αποφασισω..

    Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας. Ευχαριστώ.

    Καλησπερα !

    Στην ερωτηση σου, η δικη μου ξεκάθαρη και απολυτη απαντηση ειναι ΟΧΙ.
    Οσα χρονια και να περασουν οταν υπαρχει ο ερωτας και η αληθινη αγαπη δεν συμβαινει κατι τετοιο και στο λεω γιατι ειμαι παντρεμενη εικοσι χρονια και εχουμε περασει αρκετες φασεις που ο ερωτας εχανε λιγακι εδαφος μπροστα στα καθημερινα ζητηματα που προκειπτουν μεσα σε μια μακροχρονια σχεση αλλα ποτε δεν εσβηνε και μετα απο τις δυσκολες περιπτωσεις ξαναβιωνε οπως παλια και ακομα καλυτερα πλεον.
    Ενας ανθρωπος και ειδικα νεος δεν παραιτείτε απο αυτο το κομματι ,παρα μονο οταν εχει βρει αλλο τροπο να το ικανοποιεί οπως εσυ ....

    Ειλικρινα διαβαζοντας ολα αυτα ,σε καθε σου παραγραφο αναγνώριζα κομματια-σημαδια της ρουτινας που μπορει να περναει ενα ζευγαρι μετα απο αρκετα χρονια, αλλα απορούσα με τις ανεκμεταλευτες ευκαιριες που άφηνε η γυναικα σου να πανε χαμενες ωστε να ξαναβρισκεσται σαν ζευγαρι και να μην χαθει ο ερωτισμος ...
    Γιατι συνεβαινε αυτο ?Αυτα που σου ελεγε ηταν δικαιολογιες πραγματικα και ειμαι σιγουρη οτι δεν ηταν η αληθεια ....

    Ειδικα στο κομματι με τις εξοδους ειναι κατι που το θεωρο απαραιτητο να υπαρχει ολη αυτη η ατμοσφαιρα που ανεφερες για να παραμενει ζωντανος ο ερωτας ...Ακομα και σημερα που δεν μπορουμε να βγουμε εξω εινια απαραιτητο να φτιαχνουμε βραδιες ακομα και στο σπιτι μας που να εχουν αυτα τα στοιχεια.....
    Κλασικο σκηνικο πλεον μετα απο μια ωραια εξοδο ή μονοι ή με φιλους το κομματι του μεταξυ σας φλερτ και φυσικα η ομορφη συνεχεια στο σπιτι ...Νομιζω ειναι νομος αυτος για να κρατηθει ο ερωτας !


    Τωρα ολα αυτα τα χρονια εισαι σιγουρος πως η γυναικα σου δεν ειχε καποιον αλλον στην ζωη της ?
    Νεα γυναικα πως καταπιεζε ολο αυτο που ενοιωθε ?

    Και υστερα εφοσον δεν υπαρχουν παιδια ,το βασικο στοιχειο που κανει ενα χωρισμο δυσκολο ,γιατι δεν βρηκατε μια κοινη λυση ωστε να ειστε και οι δυο καλα ?

    Το να χωρισετε σαν ζευγαρι δεν παει να πει οτι θα γινεται και εχθροι ωστε να χαθει και η δουλεια αλλα και το θεμα του νοικοκυριου- σπιτιου..Σε αυτα υπαρχουν απειρες λυσεις αν υπαρχει καλη συνεννοηση .
    Ουσιαστικα χωρισμενοι ειστε ,συγκατοικοι να το πω απλα ...

    Υστερα ειναι και το αλλο κομματι .Η σχεση που εχεις αναπτυξει λες οτι ειναι χωρισμενη ...Εκεινη ολα αυτα τα χρονια πως δεχοταν να ερχεται δευτερη(δεν μιλαω για το σεξουαλικο κομματι ) και να μην θελει να μεινετε μαζι ?
    Όλη η ζωή μου συναισθήματα !

  3. #3
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2020
    Posts
    10
    Quote Originally Posted by Marilou View Post

    Τωρα ολα αυτα τα χρονια εισαι σιγουρος πως η γυναικα σου δεν ειχε καποιον αλλον στην ζωη της ?
    Νεα γυναικα πως καταπιεζε ολο αυτο που ενοιωθε ?
    σ ευχαριστω.

    ναι, ειμαι απολυτα σιγουρος.
    Απολυτα.
    Αν αναφερεσαι ερωτικα, οπως λεει και η ιδια, δεν ειχε ορμες, ή δεν της το εβγαζα εγω.
    Επισης εμεις σαν ζευγαρι, ποτε δεν καναμε κατι μαζι τα βραδυα απο κοινου.
    Ποτε.
    Ουτε καν μια ταινια να δουμε.
    Κι αυτο γιατι ΠΑΝΤΑ οταν σχολουσα απ τη δουλεια μου στις 9 το βραδυ, την εβρισκα με το σφουγγαροπανο στο χερι να καθαριζει το σπιτι.
    Λογικο, γιατι ξυπνουσε στις 3, 4 το απογευμα.
    Οταν τελειωνε τις δουλειες της, ηταν η ωρα πλεον 12 μεσανυχτα, κι εγω πηγαινα για υπνο.
    Καφε μαζι το πρωι, ουτε γι αστειο.ΠΟΤΕ.
    Γιατι παντα κοιμαται..

    Επισης, οταν της εκανα προσφατα κουβεντα για χωρισμο, ενιωσα εντονα την αντιδραση της.Το θυμο της!
    Μου ειπε πως ξοδεψε 18 χρονια μαζι μου, πως τωρα την πεταω, κλπ κλπ.
    Ξοδεψα κι εγω βεβαια, αλλα αυτα μαλλον δεν πιανονται.

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    4,783
    Αυτό που μου κάνει πάντα εντύπωση είναι πως όταν μία σχέση δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε, οι άνθρωποι δεν την λήγουν απο φόβο μην μείνουν μόνοι. Καταλαβαίνω ότι ο άνθρωπος έχει ανάγκη από συντροφικότητα και πως ειδικά σε μεγαλύτερες ηλικίες έρχεται ο φόβος των γηρατειών, οι κοινωνικές σχέσεις σε πολλές περιπτώσεις μειώνονται όταν οι περισσότεροι γύρω του είναι σε άλλη φάση ζωής με άλλες προτεραιότητες και φοβάται την μοναξιά, ωστόσο και πάλι είναι μία λογική έξω από εμένα. Δηλαδή είσαι 30, 40, 50 χρονών και χωρίζεις μόνο αν βρεις κάτι άλλο ή αν είσαι σίγουρος ότι ο σύντροφός σου θα βρει κάποιον άλλο "να φιάξει τη ζωή του" ;

    Εγώ θεωρώ ότι αν λήγεις καμμένες καταστάσεις, σου κάνει πολύ καλό να μείνεις μόνος, να έχεις όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά, να ξέρεις κι εσύ καλύτερα ποιος είσαι και τι θες και θα έρθουν και πιο εύκολα οι ευκαιρίες να βρεις αυτό που πραγματικά θέλεις στον ερωτικό τομέα. Ακόμα κι αν δεν έρθουν, μπορει η ζωή σου να είναι πιο αληθινή και να τα έχεις πιο καλά με τον εαυτό σου από το να ψυχαναγκάζεσαι σε αρρωστημένες καταστάσεις. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον αλλά είναι και αυτάρκης ταυτόχρονα σε μεγάλο βαθμό στη σύγχρονη κοινωνία. Δεν σημαίνει ότι χάνεται ή υπόστασή του αν δεν βρίσκεται σε σχέση.

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    4,227
    Quote Originally Posted by NIKOS72 View Post
    σ ευχαριστω.

    ναι, ειμαι απολυτα σιγουρος.
    Απολυτα.
    Αν αναφερεσαι ερωτικα, οπως λεει και η ιδια, δεν ειχε ορμες, ή δεν της το εβγαζα εγω.
    Επισης εμεις σαν ζευγαρι, ποτε δεν καναμε κατι μαζι τα βραδυα απο κοινου.
    Ποτε.
    Ουτε καν μια ταινια να δουμε.
    Κι αυτο γιατι ΠΑΝΤΑ οταν σχολουσα απ τη δουλεια μου στις 9 το βραδυ, την εβρισκα με το σφουγγαροπανο στο χερι να καθαριζει το σπιτι.
    Λογικο, γιατι ξυπνουσε στις 3, 4 το απογευμα.
    Οταν τελειωνε τις δουλειες της, ηταν η ωρα πλεον 12 μεσανυχτα, κι εγω πηγαινα για υπνο.
    Καφε μαζι το πρωι, ουτε γι αστειο.
    Γιατι παντα κοιμαται..
    Αρα Νικο ουσιαστικα ποτε δεν εισασταν ενα νορμαλ ζευγαρι να το πω απλα.
    Πολλα τυχαινουν να εχουν αντιθετες βαρδιες με τις δουλειες τους, αλλα παντα αναζητουν και παντα βρισκουν χρονο για να περασουν μαζι και να κανουν ολα αυτα που ειναι απαραιτητα για να κρατηθη ολο αυτο και το κυριοτερο για να ειναι καλα .

    Αλλιως ποιος ο λογος να εχεις μια σχεση ?Για να μην εισια μονος σου ?
    Τοτε κάλλιστα εχεις μια φιλικη σχεση και δεν ζεις σκλαβωμενος στην κυριολεξια ολα αυτα τα χρονια ...


    Αληθεια εσυ εχεις σκεφτει καθαρα τι σε κραταει σε ολο αυτο ?
    Φοβασαι την μοναξια ?Αφου πλεον και η παραλληλη σου σχεση εχει αλλο πρωταρχικο ενδιαφερον ...
    Φοβασαι οτι θα κανεις κακο στην κοπελα σου ζητώντας της να χωρισετε ?

    Δες λιγακι και τον ευατο σου ...Καιρος δεν ειναι ?Ποσο θα ζεις μεσα σε ολη αυτη την συναισθηματικη καταπιεση και για ποιον λογο το κυριοτερο ..

    Αν σκεφτεις στερεις και απο την κοπελα το σημαντικοτερο πραγμα για μια γυναικα ,ενα παιδι γιατι εσυ δεν θες πλεον ..Δεν ειναι εγωιστικο ολο αυτο απο μερια σου ?
    Όλη η ζωή μου συναισθήματα !

  6. #6
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2020
    Posts
    10
    Quote Originally Posted by Sonia View Post
    Δηλαδή είσαι 30, 40, 50 χρονών και χωρίζεις μόνο αν βρεις κάτι άλλο ή αν είσαι σίγουρος ότι ο σύντροφός σου θα βρει κάποιον άλλο "να φιάξει τη ζωή του" ;

    η δυναμη της συνηθειας, ειναι μεγαλη.
    μεγαλυτερο ακομη ειναι το συναισθημα της ας το πω λυπης, της συμπονοιας.
    μεγαλυτερο και απ το συναισθημα της αγαπης κατ εμε.
    Για να υπερπηδησει κανεις αυτα τα παραπανω, σιγουρα αν πιαστει απο καπου, θα αντλησει τη δυναμη που δεν εχει.

    Αυτο, δεν συνεπαγεται ομως με το φτηνο επιχειρημα πολλες φορες πως παρατας μια σχεση για μια αλλη.
    Γιατι στην προκειμενη περιπτωση εδω, κατι τετοιο δεν ισχυει.
    απλα βλεπω το προβλημα, μπορει και το πληρωμα του χρονου ισως, σε καμια περιπτωση ομως δεν μπορει να συνεχιστει.

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    4,783
    Δεν είναι... λυπηρό να μένεις με κάποιον από λύπη;
    Το ότι συμπονάς και νοιάζεσαι έναν άνθρωπο δεν σημαίνει ότι αν κάνεις κάτι σωστό και για εκείνον και για εσένα παύεις να τον συμπονάς. Συχνά αποφεύγουμε τις αλλαγές κι ας ξέρουμε ότι μεσοπρόθεσμα θα βγουν σε καλό για να μην υποφέρουμε και προκαλέσουμε πόνο βραχυπρόθεσμα. Αυτό όμως είναι λάθος.

    Δεν είπα ότι παρατάς την μία για την άλλη. Εσύ έθεσες το θέμα ότι και με την παράλληλη σχέση τα πράγματα είναι ρευστά και μπορεί και με αυτή να μη σου βγει. Πάρε απόφαση για εσένα ανεξάρτητα από τις δύο, αυτό λέω.

  8. #8
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2020
    Posts
    10
    Quote Originally Posted by Marilou View Post
    Η σχεση που εχεις αναπτυξει λες οτι ειναι χωρισμενη ...Εκεινη ολα αυτα τα χρονια πως δεχοταν να ερχεται δευτερη(δεν μιλαω για το σεξουαλικο κομματι ) και να μην θελει να μεινετε μαζι ?
    Φυσικα, παντα το ηθελε, πονουσε πολυ, αναμφιβολλα, αλλα παντα καταλαβαινε τους επαγγελματικους δεσμους που ειχαμε, και ηταν τεραστιο εμποδιο για να συμβει κατι τετοιο.
    Ακομη και σημερα, κατανοει τα παντα, και οπως λεει και η ιδια, ο,τι αποφασισω, θα το κανω για τη δικη μου και μονο ζωη.

  9. #9
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2020
    Posts
    10
    Quote Originally Posted by Sonia View Post
    Δεν είναι... λυπηρό να μένεις με κάποιον από λύπη;
    Το ότι συμπονάς και νοιάζεσαι έναν άνθρωπο δεν σημαίνει ότι αν κάνεις κάτι σωστό και για εκείνον και για εσένα παύεις να τον συμπονάς. Συχνά αποφεύγουμε τις αλλαγές κι ας ξέρουμε ότι μεσοπρόθεσμα θα βγουν σε καλό για να μην υποφέρουμε και προκαλέσουμε πόνο βραχυπρόθεσμα. Αυτό όμως είναι λάθος.

    Δεν είπα ότι παρατάς την μία για την άλλη. Εσύ έθεσες το θέμα ότι και με την παράλληλη σχέση τα πράγματα είναι ρευστά και μπορεί και με αυτή να μη σου βγει. Πάρε απόφαση για εσένα ανεξάρτητα από τις δύο, αυτό λέω.
    Φυσικα και ειναι! Εγω θα το ελεγα συμπονοια.
    Γιατι νοιάζομαι για κεινη πραγματικα.
    Προσφατα της ειπα, πως αν κερδιζα ενα λαχειο, θα της τα εδινα ολα!
    Για να φτιαξει τη ζωη της.και το πιστευω.
    Γι αυτο προανεφερα πως γιναμε πλεον ..αδερφια.
    και τα αδερφια, συμπονουν ο ενας τον αλλον.
    κατα τα λοιπα συμφωνω απολυτα μαζι σου.

  10. #10
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2020
    Posts
    10
    Quote Originally Posted by Marilou View Post
    Αρα Νικο ουσιαστικα ποτε δεν εισασταν ενα νορμαλ ζευγαρι να το πω απλα.
    Πολλα τυχαινουν να εχουν αντιθετες βαρδιες με τις δουλειες τους, αλλα παντα αναζητουν και παντα βρισκουν χρονο για να περασουν μαζι και να κανουν ολα αυτα που ειναι απαραιτητα για να κρατηθη ολο αυτο και το κυριοτερο για να ειναι καλα .

    Αλλιως ποιος ο λογος να εχεις μια σχεση ?Για να μην εισια μονος σου ?
    Τοτε κάλλιστα εχεις μια φιλικη σχεση και δεν ζεις σκλαβωμενος στην κυριολεξια ολα αυτα τα χρονια ...


    Αληθεια εσυ εχεις σκεφτει καθαρα τι σε κραταει σε ολο αυτο ?
    Φοβασαι την μοναξια ?Αφου πλεον και η παραλληλη σου σχεση εχει αλλο πρωταρχικο ενδιαφερον ...
    Φοβασαι οτι θα κανεις κακο στην κοπελα σου ζητώντας της να χωρισετε ?

    Δες λιγακι και τον ευατο σου ...Καιρος δεν ειναι ?Ποσο θα ζεις μεσα σε ολη αυτη την συναισθηματικη καταπιεση και για ποιον λογο το κυριοτερο ..

    Αν σκεφτεις στερεις και απο την κοπελα το σημαντικοτερο πραγμα για μια γυναικα ,ενα παιδι γιατι εσυ δεν θες πλεον ..Δεν ειναι εγωιστικο ολο αυτο απο μερια σου ?
    δεν ξερω αν ειναι τελικα το σημαντικοτερο πραγμα για μια γυναικα 1 παιδι, αλλα εμεις στη σχεση μας μονο με εξωσωματικη.
    κατι τετοιο ομως δεν υλοποιήθηκε ποτε, γιατι δεν υπηρχε αποφαση.
    σε καμια περιπτωση ( προσωπικα) δεν θα εκανα παιδι με μια γυναικα που κοιμαται στον καναπε και χωρια μου.
    Εννοω πως θα επρεπε η σχεση μας να ειναι πιο ζεστη, πιο σφιχτη.

    Αλλα ακομη κι ετσι, υποθετικα, 1 ζευγαρι, εαν θελει να κανει 1 παιδι, θα πρεπει να εχει και συχνα επαφες.
    Καποτε, πολυ παλια το ειπαμε, αλλα εμεινε μονο στα λογια.
    καναπες ξανα...
    Με τον κρινο δεν...

    χαριτολογωντας παντα.

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,537
    καλησπερα.
    μου κανει εντυπωση που κανεις τωρα την σκεψη οτι και στα 42 μπορει να κανει ενα παιδι και να βρει καποιον αλλον.
    μπορει να αληθευει για τον συντροφο, ισως και για το παιδι (οχι πολυ σιγουρο), αλλα γιατι δεν της εδωσες την ελευθερια της στα 30 της, εφοσον ηδη απο τοτε ειχες μια παραλληλη σχεση που μαλιστα σε γεμιζε;;;
    τοτε, σιγουρα θα μπορουσε και σχεση να κανει και παιδι να κανει, αφου λες οτι το ηθελε.
    και ναι, ειναι απολυτα κατανοητο να θελησεις να κανεις μια αλλη σχεση εφοσον δεν ησουν καλυμμενος ουτε συναισθηματικα ουτε ερωτικα στην σχεση που ειχες.
    αυτο που δεν ειναι κατανοτο, ειναι οτι επελεξες να την κανεις παραλληλα και κρυφα αυτην την σχεση και οχι να εξηγηθειτε και να χωρισετε.
    σε αυτο, οχι, δεν εισαι δικαιολογημενος.
    δεν ξερω αν εσυ θεωρεις οτι το εκανες απο συμπονοια, αλλα αυτο που στην πραγματικοτητα εκανες, ηταν να την εχεις ομηρο στην προβληματικη αυτη σχεση σας, να μην την ενημερωσεις οτι εσυ προχωρησες και να της στερησεις ετσι τις απειρες επιλογες ζωης που ειχε στα 30 της...

    αληθεια, αφου το ηθελε, γιατι δεν κανατε παιδια;. δεν ηθελες εσυ;

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,537
    Quote Originally Posted by NIKOS72 View Post
    δεν ξερω αν ειναι τελικα το σημαντικοτερο πραγμα για μια γυναικα 1 παιδι, αλλα εμεις στη σχεση μας μονο με εξωσωματικη.
    κατι τετοιο ομως δεν υλοποιήθηκε ποτε, γιατι δεν υπηρχε αποφαση.
    σε καμια περιπτωση ( προσωπικα) δεν θα εκανα παιδι με μια γυναικα που κοιμαται στον καναπε και χωρια μου.
    Εννοω πως θα επρεπε η σχεση μας να ειναι πιο ζεστη, πιο σφιχτη.

    Αλλα ακομη κι ετσι, υποθετικα, 1 ζευγαρι, εαν θελει να κανει 1 παιδι, θα πρεπει να εχει και συχνα επαφες.
    Καποτε, πολυ παλια το ειπαμε, αλλα εμεινε μονο στα λογια.
    καναπες ξανα...
    Με τον κρινο δεν...

    χαριτολογωντας παντα.
    την εξωσωματικη, την λες χαριτολογωντας, επειδη δεν κανατε σεξ, η υπηρχε προβλημα γονιμοτητας;

  13. #13
    Quote Originally Posted by NIKOS72 View Post
    Εκείνη ήταν παντρεμένη, 45 ετών, με ερωτεύτηκε, χώρισε με τον άντρα της, όχι για μένα βέβαια, αλλά από μένα πήρε την δύναμη να το κάνει, μιας και η σχέση της μαζί του 30 χρόνια σε γάμο, ήταν πια τελειωμένη.

    Αναπτύξαμε συναισθήματα μεταξύ μας και σήμερα μετά από 10 χρόνια που έχω σχέση με αυτό το πρόσωπο , την παραλληλη εννοω, εξακολουθώ να συζώ με τη σύντροφό μου που μ’ αγαπάει και την αγαπώ πολύ . Αλλά...
    Έχουμε γίνει πλέον όμως σαν αδέρφια μεταξύ μας.
    Κάποια στιγμή πρέπει να απαγορέψουν τους παιδικούς γάμους, ακόμα και στους Ρομά.

    Αν επιτρέπεται, σε τι ηλικία βγαίνουν οι γυναίκες στην σύνταξη εκεί που είσαι ?

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    4,227
    Quote Originally Posted by NIKOS72 View Post
    δεν ξερω αν ειναι τελικα το σημαντικοτερο πραγμα για μια γυναικα 1 παιδι, αλλα εμεις στη σχεση μας μονο με εξωσωματικη.
    κατι τετοιο ομως δεν υλοποιήθηκε ποτε, γιατι δεν υπηρχε αποφαση.
    σε καμια περιπτωση ( προσωπικα) δεν θα εκανα παιδι με μια γυναικα που κοιμαται στον καναπε και χωρια μου.
    Εννοω πως θα επρεπε η σχεση μας να ειναι πιο ζεστη, πιο σφιχτη.

    Αλλα ακομη κι ετσι, υποθετικα, 1 ζευγαρι, εαν θελει να κανει 1 παιδι, θα πρεπει να εχει και συχνα επαφες.
    Καποτε, πολυ παλια το ειπαμε, αλλα εμεινε μονο στα λογια.
    καναπες ξανα...
    Με τον κρινο δεν...

    χαριτολογωντας παντα.

    Δεν ειναι σιγουρα απαραίτητο στοιχειο αν κοιμάστε χωρια για την δημιουργεια μιας οικογένειας και πολυ σωστο εκ μερους σου να ζυγιζεις τα παντα στο θεμα αυτο γιατι πραγματρικα δεν ειναι καθολου για αστειο ..
    Πολλες επιπόλαιες και παρορμητικές αποφασεις πανω σε αυτο το θεμα εχουν ολεθρια αποτελεσματα και κυριως εις βαρος των παιδιων ...
    Νομιζω οτι επηρεαστηκες και απο αλλα στοιχεια του χαρακτηρα της αλλα και τις καθημερινοτητας σας για να μην προχωρησεις σε μια τετοια αποφαση ....

    Κοιτα σαν γυναικα θα σου πω ,πως απο την στιγμη που μια γυναικα εχει δηλώσει την επιθυμια της για ενα παιδι πιστεψε με ειναι οτι σημαντικο θελει να κανει στην ζωη της .Βεβαια δεν ειναι απόλυτο αυτο ,αλλα ενα μεγαλο ποσοστο εκει καταλήγει ειδικα οταν το βιωσει κιόλας ..Το καταλαβαινεις αλλωστε και απο τα ποσοστα των γυναικων που μενουν σε ενα τελειωμένο γαμο μονο και μονο γιατι δεν θελουν να διαταραχτει η ψυχολογια των παιδιων τους ειδικα οταν ειναι σε μικρες ηλικιες ...

    Δεν μιλαμε για μια γυναικα που δεν υπηρχε ουτε σαν ιδεα στο μυαλο της, γιατι εκει θα σου ελεγα πως αυτο το θεμα δεν την απασχολεί και ειναι πληρως κατασταλαγμενη στο γιατι δεν θελει ..
    Ειδικα οταν μπαινει στην διαδικασια της σκεψης μιας εξωσωματικής που δεν ειναι καθολου ευκολη υποθεση εκει λες οτι το θελει και το θεωρει πολυ σημαντικο κομματι για την ζωη της ...

    Να σε ρωτησω ,αν η κοπελα σου στο κομματι του υπνου ηταν εντάξει ...Ερχοταν στο κρεαβατι σας και βρισκοσασταν που και που σεξουαλικα αλλα σε ολα τα αλλα ηταν ιδια η καθημερινοτητα σας θα σκεφτοσουν τον χωρισμο ή καλυτερα θα εκανες μια εξωσυζικη και παραλληλη σχεση ?
    Όλη η ζωή μου συναισθήματα !

  15. #15
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2020
    Posts
    10
    Quote Originally Posted by Remedy View Post
    μου κανει εντυπωση που κανεις τωρα την σκεψη οτι και στα 42 μπορει να κανει ενα παιδι και να βρει καποιον αλλον.
    μπορει να αληθευει για τον συντροφο, ισως και για το παιδι (οχι πολυ σιγουρο), αλλα γιατι δεν της εδωσες την ελευθερια της στα 30 της, εφοσον ηδη απο τοτε ειχες μια παραλληλη σχεση που μαλιστα σε γεμιζε;;;
    τοτε, σιγουρα θα μπορουσε και σχεση να κανει και παιδι να κανει, αφου λες οτι το ηθελε.
    και ναι, ειναι απολυτα κατανοητο να θελησεις να κανεις μια αλλη σχεση εφοσον δεν ησουν καλυμμενος ουτε συναισθηματικα ουτε ερωτικα στην σχεση που ειχες.
    αυτο που δεν ειναι κατανοτο, ειναι οτι επελεξες να την κανεις παραλληλα και κρυφα αυτην την σχεση και οχι να εξηγηθειτε και να χωρισετε.
    σε αυτο, οχι, δεν εισαι δικαιολογημενος.
    δεν ξερω αν εσυ θεωρεις οτι το εκανες απο συμπονοια, αλλα αυτο που στην πραγματικοτητα εκανες, ηταν να την εχεις ομηρο στην προβληματικη αυτη σχεση σας, να μην την ενημερωσεις οτι εσυ προχωρησες και να της στερησεις ετσι τις απειρες επιλογες ζωης που ειχε στα 30 της...

    αληθεια, αφου το ηθελε, γιατι δεν κανατε παιδια;. δεν ηθελες εσυ;
    ειναι σωστα ολα αυτα και το παραδεχομαι.
    δεν εκανα κουβεντα για χωρισμο μαζι της ολα αυτα τα χρονια, γιατι και επαγγελματικα ειχαμε μια κοινη δουλεια μεταξυ μας, και περισσοτερο γιατι
    εβλεπα πως μαζι μου, ενιωθε ασφαλεια, ηταν χαρουμενη, και ενιωθε γενικα ομορφα απο την ποιοτητα της ζωης μας.
    θα μπορουσα να πω πως δεν ειχα και το κουραγιο ακομη.
    ερχοταν στο μυαλο μου ως σκεψη, αλλα αμεσως την απέρριπτα.

    οσο για το παιδι στα 30 της, λογω της καταστασης της δουλειας, των προβληματων, των χρεων, της κρισης και ολα αυτα, ηταν κατι πολυ μακρινο αυτο, και οπως ελεγε και η ιδια, δεν ενιωθε ασφαλης να κανει 1 παιδι με τις τρεχουσες συνθηκες. Και παντα συνειδητά, με εξωσωματικη.
    Επισης, η παραλληλη σχεση που ειχα, πιστευα πως με το χρονο θα ξεθωριαζε σιγα σιγα..
    κατι τετοιο βεβαια δεν συνεβη.
    μεσα μου, αμετρητες βραδυες, παρακαλουσα να ερθει στο κρεβατι μου, να μ αγκαλιασει, να ερθει κοντα μου, να κανει βηματα.
    να με βοηθησει να ξεφυγω κι εγω απ το παραλληλο που ζουσα.παρακαλουσα δηλαδη να καταλαβει.

    Της φωναζα, της μιλουσα, την καλουσα να ερθει στο κρεβατι μου, αλλα δεν..

    Μπορει να φαινεται λιγο απλο ολο αυτο, αλλα δεν ειναι.

Page 1 of 2 12 LastLast

Similar Threads

  1. Απόφαση
    By Σαπουνάκι μπάνιου in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 5
    Last Post: 10-03-2017, 01:48
  2. Αποφαση
    By ena in forum Σχέσεις και Επικοινωνία
    Replies: 10
    Last Post: 05-10-2015, 17:32
  3. αποφαση!!!!!
    By LaLuna in forum Παχυσαρκία
    Replies: 29
    Last Post: 08-02-2011, 01:18
  4. ΑΠΟΦΑΣΗ
    By ekimi in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 37
    Last Post: 13-03-2010, 15:27
  5. μια αποφαση
    By nikigirl18 in forum Εμπειρίες Ψυχοθεραπείας - Ψυχολογική & Ψυχιατρική Υποστήριξη
    Replies: 4
    Last Post: 10-01-2006, 14:55

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •