Χρειάζομαι βοήθεια
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 21
  1. #1

    Χρειάζομαι βοήθεια

    Γεια σε όλους.
    Ούτε και εγώ δε ξέρω πως να ξεκινήσω. Εδώ και αρκετές ημέρες αισθάνομαι μια πολύ έντονη ανησυχία για την υγεία μου. Νομίζω πως θα καταρρεύσω, πως θα σταματήσει η καρδιά μου. Είναι απαίσιο όλο αυτό το συναίσθημα. Έκανα κάποιες εξετάσεις αίματος, οι οποίες βγήκαν καθαρές και η γιατρός μου πρότεινε να πάρω λίγη βιταμίνη D καθώς δε βγαίνω πολύ από το σπίτι και είναι κάπως πεσμένη. Όμως, δε πάει άλλο όλο αυτό το αίσθημα. Νιώθω ότι παραλύω, σταματάω να κάνω πράγματα επειδή φοβάμαι, ότι θα πιέσω τον εαυτό μου και θα πάθω κάτι. Με έχει κυριεύσει αυτός ο φόβος, νιώθω ευάλωτη και αδύναμη. Αυτή η σκέψη είναι κολλημένη στο μυαλό μου όλη μέρα. Κάθε φορά που βρίσκω λίγο χρόνο και ηρεμώ, μου έρχεται πάλι στο μυαλό και ξεκινούν όλα από την αρχή. Φόβος, αναταραχή, αίσθημα ζαλάδας, ταχύπνοια και όλη η προσοχή στη καρδιά. Δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να κάνω. Δε ξέρω τι να σκεφτώ, πως να με ηρεμήσω. Προσπαθώ να μιλήσω σε κάποιον αλλά κανείς δε καταλαβαίνει. Πραγματικά χρειάζομαι βοήθεια. Δε μπορώ να το παλέψω άλλο. Παρακαλώ όποιον γνωρίζει τι μπορεί να μου συμβαίνει, να μου δώσει οποιαδήποτε συμβουλή. Ευχαριστώ πολύ

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2018
    Posts
    300
    Quote Originally Posted by Nafkoko View Post
    Γεια σε όλους.
    Ούτε και εγώ δε ξέρω πως να ξεκινήσω. Εδώ και αρκετές ημέρες αισθάνομαι μια πολύ έντονη ανησυχία για την υγεία μου. Νομίζω πως θα καταρρεύσω, πως θα σταματήσει η καρδιά μου. Είναι απαίσιο όλο αυτό το συναίσθημα. Έκανα κάποιες εξετάσεις αίματος, οι οποίες βγήκαν καθαρές και η γιατρός μου πρότεινε να πάρω λίγη βιταμίνη D καθώς δε βγαίνω πολύ από το σπίτι και είναι κάπως πεσμένη. Όμως, δε πάει άλλο όλο αυτό το αίσθημα. Νιώθω ότι παραλύω, σταματάω να κάνω πράγματα επειδή φοβάμαι, ότι θα πιέσω τον εαυτό μου και θα πάθω κάτι. Με έχει κυριεύσει αυτός ο φόβος, νιώθω ευάλωτη και αδύναμη. Αυτή η σκέψη είναι κολλημένη στο μυαλό μου όλη μέρα. Κάθε φορά που βρίσκω λίγο χρόνο και ηρεμώ, μου έρχεται πάλι στο μυαλό και ξεκινούν όλα από την αρχή. Φόβος, αναταραχή, αίσθημα ζαλάδας, ταχύπνοια και όλη η προσοχή στη καρδιά. Δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να κάνω. Δε ξέρω τι να σκεφτώ, πως να με ηρεμήσω. Προσπαθώ να μιλήσω σε κάποιον αλλά κανείς δε καταλαβαίνει. Πραγματικά χρειάζομαι βοήθεια. Δε μπορώ να το παλέψω άλλο. Παρακαλώ όποιον γνωρίζει τι μπορεί να μου συμβαίνει, να μου δώσει οποιαδήποτε συμβουλή. Ευχαριστώ πολύ
    Καλημέρα, αγχωδης διαταραχή είναι αυτό που σου συμβαίνει.
    Η πλειοψηφία εδώ μέσα, έχει περάσει αυτό ακριβώς που περιγράφεις ή το περνάει και τώρα ακόμα.
    Δυστυχώς όλα αυτά οφείλονται στο άγχος, που δεν συμβαίνει απαραίτητα από κάτι που αγχωσε αλλά και από συμβάντα του παρελθόντος.
    Αυτο που φαντάζομαι θα σε συμβουλεύουν όλοι εξναι να επισκεφτείς έναν ψυχολόγο, γιατί αυτό είναι το νούμερο ένα. Προσπάθησε να βρεις κάποιον που θα ταιριάξεις, αν δεν σου κάνει για κάποιο λόγο ο ψυχολόγος που θα πας απλά πας σε άλλον, είναι πολύ σημαντικό το ταίριασμα για να μην τα παρατήσεις..
    Όταν σε πιάνει η κρίση πανικού, προσπάθησε να κάνεις διαφραγματικες αναπνοές, είναι πάρα πολύ δύσκολο γιατί ξέρω πως είναι να νιώθεις ότι πεθαίνεις αλλά αν επιμείνεις λιγο στο υπόσχομαι βοηθάει

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2020
    Posts
    2,090
    Προφανώς αγχος είναι... υπήρξε κάτι που το πυροδότησε; Προσπάθησε καταρχάς με απλά πράγματα να ηρεμήσεις...πιες κάνα ρόφημα βαλεριανας, κόψε καφεινη και ζάχαρη γιατί επιδεινώνουν το αγχος, βγες να σε χτυπήσει ήλιος και να περπατήσεις λίγο κι ας μην έχεις διάθεση.

  4. #4
    Δεν συνέβη κάτι που να με ρίξει τόσο πολύ. Από πολύ μικρή είχα θέμα με το άγχος μου, αλλά πρώτη φορά αντιμετωπίζω κάτι τέτοιο. Προχθές έκλαιγα όλη μέρα, δεν μπορούσα να ηρεμήσω με τίποτα. Ήταν απελπισία, άθλια κατάσταση. Προσπαθώ να κάνω πράγματα για να ανέβω, κάνω διαλογισμό, προσπαθώ να γυμνάζομαι και να βγαίνω όσο μπορώ έξω, αν και δεν έχω καθόλου όρεξη. Απλα όσο βλέπω ότι δεν αλλάζει κάτι τόσο περισσότερο πέφτω.

  5. #5
    Σκέφτηκα να ξεκινήσω από εδώ, καθώς δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να υποστηρίξω επαφές με ψυχολόγο. Ακόμη, υπάρχει και ένα ακόμη σαι που μιλάς με ειδικούς δωρεάν άλλα ακόμη δεν έχω το κουράγιο να το κάνω.

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    4,227
    [QUOTE=Nafkoko;1154673]Δεν συνέβη κάτι που να με ρίξει τόσο πολύ. Από πολύ μικρή είχα θέμα με το άγχος μου, αλλά πρώτη φορά αντιμετωπίζω κάτι τέτοιο. Προχθές έκλαιγα όλη μέρα, δεν μπορούσα να ηρεμήσω με τίποτα. Ήταν απελπισία, άθλια κατάσταση. Προσπαθώ να κάνω πράγματα για να ανέβω, κάνω διαλογισμό, προσπαθώ να γυμνάζομαι και να βγαίνω όσο μπορώ έξω, αν και δεν έχω καθόλου όρεξη. Απλα όσο βλέπω ότι δεν αλλάζει κάτι τόσο περισσότερο πέφτω.[/QUOTE]

    Μπορεις να μην του δινεις τοσο αξια ?

    Οσο το συντηρείς τοσο το δυναμωνεις και τοσο θα σε κυριεύει ...Μην υποτιμας το οτιδηποτε .Οντως σε παραλυει γιατι ειναι αγνωστο προς εσενα και παντα μας φοβιζει κατι αγνωστο και πρωτογνωρο για εμας .
    Ολοι καπως ετσι ξεκινησαμε οταν το αντιμετωπισαμε για πρωτη φορα .
    Μικρο θηριο το ελεγα εγω και οσο το ετρεφα και το κανάκευα τοσο μεγαλωνε..Οταν πραγματικα αρχισα να το αναγνωριζω και να το παλευω με τον τροπο που πρεπει και σιγουρα διαφερει απο ανθρωπο σε άνθρωπο , τοτε μονο καταφερα να το δαμασω ..
    Το ξερω ακουγεται απλο αλλα ειναι πολυ δυσκολο και θελει τροπο ...

    Βρες την δυναμη να οριζεις εσυ το μυαλο σου και οχι αυτο.Μην παρεκλεινεις οσο μπορεις απο την ρουτινα σου ,την καθημερινοτητα σου οσο και να σε κυριευει.
    Καθε φορα που νοιωθεις ετσι παρατα οτι κανεις και πηγαινε μια βολτα να χαλαρωνεις ,να ξεφευγεις .
    Παρε εναν ανθρωπο δικο σου τηλεφωνο αν εισαι μονη σου και βγαλε αυτο που νοιωθεις εκεινη την στιγμη απο μεσα σου .
    Μοιρασου γενικα αυτο που νοιωθεις και το κυριοτερο απέβαλλε το με οποιο τροπο μπορεις ..

    Δεν ειναι αναγκη να συμβει κατι την δεδομενη στιγμη για να βγει στην επιφανεια.Μονο αν καταλαβεις πληρως τι ειναι αυτο που σε φοβιζει και σου φερνει πανικο θα καταλαβεις και απο που προήλθε και γιατι κρυβοταν τοσο καιρο και εμφανιστηκε τωρα ..
    Σκεψου οτι υποσυνειδητα και μονο ολο αυτο που ζουμε μας εχει επηρεασει ολους .Μαλλον ειναι εποχη που βρηκαν τα παντα να εκδηλωθουν ,οχι μονο σε εσενα αλλα στους περισσοτερους .
    Όλη η ζωή μου συναισθήματα !

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2020
    Posts
    2,090
    Quote Originally Posted by Nafkoko View Post
    Σκέφτηκα να ξεκινήσω από εδώ, καθώς δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να υποστηρίξω επαφές με ψυχολόγο. Ακόμη, υπάρχει και ένα ακόμη σαι που μιλάς με ειδικούς δωρεάν άλλα ακόμη δεν έχω το κουράγιο να το κάνω.
    Είναι αλήθεια ότι συνήθως διστάζουμε να το κάνουμε. Κι εγώ άργησα δυστυχώς πολύ να απευθυνθώ σε ειδικό. Καλύτερα πάντως να ξεκινήσεις πριν (ενδεχομένως) χειροτερεύσεις. Δεν έχεις να χάσεις κάτι. Περισσότερο το διογκωνουμε στο μυαλό μας ένα πρόβλημα όταν καθυστερουμε να το αντιμετωπίσουμε. Πέρα από βιταμίνη d, b12 και φυλλικό οξύ έχεις ελέγξει; Θυρεοειδή;

  8. #8
    Θυρεοειδή εχω ελέγξει και ειμαι μια χαρα. Τα υπόλοιπα οχι. Θα πρεπει να απευθυνθώ σε κάποιον, το νιώθω πως το εχω ανάγκη να μιλήσω.

  9. #9
    Τερας το αποκαλω, που κρύβεται μεσα μου και "τρεφεται" απο μενα. Εγω το διογκωνω. Το καταλαβαίνω απολυτα, απλα ακομη δεν έχω βρει το τροπο να το παλεψω, να βαλω ενα στοπ ενα τελος

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    4,227
    Quote Originally Posted by Nafkoko View Post
    Τερας το αποκαλω, που κρύβεται μεσα μου και "τρεφεται" απο μενα. Εγω το διογκωνω. Το καταλαβαίνω απολυτα, απλα ακομη δεν έχω βρει το τροπο να το παλεψω, να βαλω ενα στοπ ενα τελος
    Πως να το παλέψεις αφού δεν το έχεις δώσει όνομα ,δεν το αναγνωρίζεις ,ούτε καν από πού προήλθε ...

    Για προσπάθησε να ξεκινήσεις από εκεί ..σίγουρα θα πρέπει να σκεφτείς παρα πολλά που ίσως τότε που συνέβησαν τα πέρασες στα ψηλά γράμματα γιατί μπορεί να ετρεχες με άλλα ...
    Όλη η ζωή μου συναισθήματα !

  11. #11
    Έχεις απόλυτο δικαιο. Διστάζω ακομη και τώρα ν ερθω αντιμέτωπη με την γενεσιουργό αιτία της ολης κατάστασης. Μου είναι πολυ δύσκολο, γιατι το τραύμα, αν μπορω να το αποκαλέσω ετσι, ξεκινά απο τη παιδική μου ηλικια με γεγονότα πολυ ξεκαθαρα μεσα μου, που ακομα ομως δεν εχω αντιμετωπίσει στην ολότητά τους. Πίστευα πως με το χρόνο θα γιατρέυτουν και θα κλείσουν αλλα μαλλον μονο χειρότερα γινομαι

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    4,227
    Quote Originally Posted by Nafkoko View Post
    Έχεις απόλυτο δικαιο. Διστάζω ακομη και τώρα ν ερθω αντιμέτωπη με την γενεσιουργό αιτία της ολης κατάστασης. Μου είναι πολυ δύσκολο, γιατι το τραύμα, αν μπορω να το αποκαλέσω ετσι, ξεκινά απο τη παιδική μου ηλικια με γεγονότα πολυ ξεκαθαρα μεσα μου, που ακομα ομως δεν εχω αντιμετωπίσει στην ολότητά τους. Πίστευα πως με το χρόνο θα γιατρέυτουν και θα κλείσουν αλλα μαλλον μονο χειρότερα γινομαι
    Από εκεί δυστηχως ξεκινάνε τα πιο πολλά γεγονότα και να ξέρεις όσο πιο παλιά είναι τόσο περισσότερο δουλίτσα πρέπει να κάνεις και το κυριότερο να μην βιαστείς.

    Όταν μπορέσεις οικονομικά θα είναι το καλύτερο δώρο που θα κάνεις στον ευατο σου .Μια καλή ψυχοθεραπεία .

    Αν πάλι δεν μπορείς δεν έχεις κάποιο δικό σου άτομο που να τα συζητάς όλα αυτά ?
    Συζήτηση χρειάζεσαι .Έναν ανθρωπο να μπορεί να σε ακούσει να νοιάζεται για εσένα και να μπορεί να σε στηριξει σε όλο αυτό .

    Μόνο αν κοιτάξεις κατάματα αυτό που σε φοβιζει θα βρεις την δύναμη και να το αναγνωρίζεις και να το δουλέψεις ώστε να φτάσεις σε σημείο που να μην σε επηρεάζει .

    Αν το αναγνωρίζεις αυτή την στιγμή νομίζεις ότι θα φοβάσαι ακόμα να το αντιμετωπίσεις ?
    Υπάρχει η πιθανότητα ακόμα και σήμερα να σου κάνει κακό ,να σε επηρεάσει αρνητικά ή να σε τραυματίζει ψυχολογικά ?
    Όλη η ζωή μου συναισθήματα !

  13. #13
    Η αλήθεια είναι πως δεν εχω μιλήσει σε κανέναν για τίποτα, ούτε σε φίλους, ουτε σύντροφό. Στους γονείς μου δε μπορω να μιλήσω γιατί το μονο που ακούω ειναι "Μην αγχώνεσαι", "Ηρέμησε, ολα ειναι καλα " κτλ. Αλλα καταλαβαίνεις πως δε ειναι σωστή αυτη η αντιμετώπιση.
    Πραγματικά, νομίζω πως ακόμη και τώρα, οχι απλα με επηρεάζει αρνητικά, αλλα με παραλύει η ολη θύμηση. Με πιάνει ταχυκαρδία, ταχύπνια, ιδρώνω κτλ. Ειναι τόσο ζωντανό μεσα μου

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    4,227
    Quote Originally Posted by Nafkoko View Post
    Η αλήθεια είναι πως δεν εχω μιλήσει σε κανέναν για τίποτα, ούτε σε φίλους, ουτε σύντροφό. Στους γονείς μου δε μπορω να μιλήσω γιατί το μονο που ακούω ειναι "Μην αγχώνεσαι", "Ηρέμησε, ολα ειναι καλα " κτλ. Αλλα καταλαβαίνεις πως δε ειναι σωστή αυτη η αντιμετώπιση.
    Πραγματικά, νομίζω πως ακόμη και τώρα, οχι απλα με επηρεάζει αρνητικά, αλλα με παραλύει η ολη θύμηση. Με πιάνει ταχυκαρδία, ταχύπνια, ιδρώνω κτλ. Ειναι τόσο ζωντανό μεσα μου
    Δεν σου κόβονται τα πόδια ?Δεν τρέμουν τα γόνατα σου?
    Δεν νοιωθεις σαν να καιει το κεφάλι σου και να μουδιάζεις ,παραλυεις ολόκληρος ?

    Δεν περπατάς και από την συνεχείς πίεση και φόβο νομίζεις ότι παθαίνεις σαν επιληπτικός κρίσεις και θα πέσεις κάτω ?
    Ειδικά όταν είσαι σε κόσμο?

    Ξέρεις πόσα μπορώ να σου πω τέτοια ?

    Πολλά ...ατελείωτα που τα περισσότερα μπορεί και να τα έχω ξεχάσει γιατί μέχρι και λυποθυμικο επεισόδιο μου έφερνε ο συγκεκριμένος φόβος μου ..Πάνε και χρόνια αλλά κάποια πραγματικά ήταν εφιαλτικά και δεν ξεχνιούνται ..
    Τόσο το είχα θρέψει και το είχα αφήσει να μεγαλώσει εγώ ...

    Πάρε τον χρόνο σου και εδώ μέσα να ξέρεις ότι δεν είσαι ο μόνος που τα νοιωθεις αυτά και σιγουρα σε πολλούς δεν είναι άγνωστα ......
    το μόνο που θα σε βοηθήσει είναι κάθε φορά που θα σε επισκεφτεται ο φόβος και ο πανικος σωματοποιημενος να προσπαθείς να θυμηθείς ότι δεν ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΟΣ .
    Δεν έχει αυτός την δύναμη ,αλλά το μυαλό σου ...

    Να περνεις βαθιές ανάσες ,ήρεμες και να μετράς ενδιάμεσα σε αυτές .
    Όσες χρειάζεται μέχρι να ηρεμήσεις ...
    Στην αρχή θα είναι αρκετές μπορεί να νομίζεις ότι δεν σου φτάνει ο αέρας ..Μετά όμως θα λιγοστεύουν και θα ηρεμείς όλο και περισσότερο .

    Μην πιέζεσαι για οτιδήποτε όμως ..Όταν νοιώσεις έτοιμος τότε να μιλήσεις και να το βγάλεις από μέσα σου .
    Οι γονείς σου ξέρουν και απλά σε καθησυχάζουν ή απλά δεν έχουν ιδέα και θέλουν να σε ηρεμήσουν με αυτό τον τρόπο?

    Το σωστό σου λένε μην νομίζεις ,απλά εμείς εκείνη την ώρα δεν το θεωρούμε αρκετό .
    Προσπαθούν να σε ηρεμήσουν .Τι θα προτιμούσες γονείς οι οποίοι θα σου έλεγαν λόγια εκείνη την στιγμή που θα σε τάραζαν και θα δυναμωναν και άλλο τους φόβους σου ?
    Αλήθεια εσύ εκείνη την στιγμή ,ακόμα και τώρα που λες ότι είσαι έτσι ,τι πιστεύεις ότι θα ήθελες να ακούσεις ?
    Τι νομίζεις ότι θα σε έκανε να νοιώσεις ασφάλεια ?

    Αν νομίζεις ότι πιέζεσαι με όλα αυτά που σε ρωτάω μην απαντήσεις καθόλου .
    Ας το ...μόνο όταν είσαι έτοιμος ...
    Όλη η ζωή μου συναισθήματα !

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    May 2019
    Posts
    135
    Τα δημοτικα ιατρεια πολλον δημων εχουν ψυχολογο. Μπορεις να δοκιμασεις.]

Page 1 of 2 12 LastLast

Similar Threads

  1. Χρειαζομαι βοηθεια
    By outoforder in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 15
    Last Post: 11-07-2012, 03:35
  2. χρειαζομαι βοήθεια
    By stefl in forum Ψυχώσεις & Σχιζοφρένεια
    Replies: 36
    Last Post: 10-12-2009, 02:39
  3. χρειαζομαι την βοηθεια σας
    By Κορινα in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 25
    Last Post: 26-11-2009, 14:44
  4. χρειαζομαι βοηθεια
    By jona in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 8
    Last Post: 21-11-2008, 21:41
  5. χρειαζομαι βοηθεια
    By anneta in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 11
    Last Post: 24-10-2007, 18:04

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •