Η ζωη μου καταστρεφεται
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 3 123 LastLast
Results 1 to 15 of 34
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    May 2020
    Location
    Μορντορ
    Posts
    418

    Η ζωη μου καταστρεφεται

    Λοιπον...τον τελευταιο καιρο κυριολεκτικα με παει τρενο.Και οι 2 αρρωστοι γονεις μου βγαζουν συνεχως θεματα.Πιεσεις,παλμοι,τα παντα ολα χορευουν.Μια πανω μια κατω,παρελαση εξετασεων,γιατρων.Εχω εξαντληθει πραγματικα,δουλευω -οποτε φυσικα υπαρχει μεροκαματο-για να πληρωνω γιατρους.Αισθανομαι σαν να μου παιζει η ζωη ενα παιχνιδι γατας-ποντικιου.Σαδιστικο παιχνιδι...πως εφτασα εδω ουτε καν το καταλαβα.Ημουν αρραβωνιασμενος ,ειχαμε ξεκινησει να ετοιμαζομαστε για γαμο,πιασαμε σπιτι,αλλα μια σειρα γεγονοτων και ο πρωην πεθερος μου μας χωρισαν.(και καλως).Ταυτοχρονα εκλεισε η εταιρεια που δουλευα τοτε,(και ηταν καλη δουλεια)και επαθα φλεγμονη στο εντερο που με ταλαιπωρησε καποια χρονια,με πηγε πισω.Αναγκαστηκα να επιστρεψω στο πατρικο μου.Μολις ξεπερασα το θεμα υγειας μου,ξεκινησαν οι δικοι μου.Το ενα μετα το αλλο.Το εγκεφαλικο της μανας μου πριν 3.5 χρονια ηταν το κερασακι στην δηλητηριωδη τουρτα της ζωης μου.Μετα ο πατερας μου εσπασε ισχιο,χειροτερεψε γενικως.Λεφτα για επιπλεον βοηθεια σπιτι δεν υπαρχουν,ουτως η αλλως η μανα μου ειναι πολυ επιθετικη και δεν αφηνει ουτε εμενα πολλες φορες να την ακουμπησω,και εχω γινει σακος του μποξ.Πως στεκομαι στα ποδια μου δεν ξερω.Εχω και τον καθε καρσγκιοζη να μου λεει περι υπομονης και ολα αυτα τα σκατα.Υπομονη...μια λεξη που μισω.Η κηλη που εχω στον αυχενα μου δεν κανει υπομονη...καθολου ομως.Ποναω καθε μερα ,εχω θεματα υπνου,νευρολογικα κ οτι αλλο μπορει κανεις να φανταστει.Μια ζωη για τα σκουπιδια.Πληρης αποτυχια.Σπαω το κεφαλι μου να βρω λυση αλλα δεν...στα προσωπικα αστο καλυτερα...εχω βαρεθει να ακουω τα ιδια...εισαι ωραιο παιδι καλο παιδι αλλα πολλα προβληματα...παλι καλα που εχω την ψυχολογο μου ,και 2-3 ανθρωπους και μιλαω και βγαινω καμια βολτα.Εστω και με βαρια σκια,εστω κ οταν γυρναω σπιτι ψυχοπλακωνομαι και με πιανει ταχυκαρδια.Τα χαλια τα δικα μου δεν τα χω δει σε κανεναν ανθρωπο...και ουτε το ευχομαι φυσικα σε κανεναν.Αυτα τα...ολιγα απο μενα(κανω και μπλακ χιουμορ)...συντομα στις οθονες σας το επομενο επεισοδειο της διαλυμενης ζωης μου.

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2020
    Posts
    2,090
    Είναι αντικειμενικά τα προβλήματα που περιγράφεις... αδέρφια δεν έχεις να βάλουν ένα χέρι βοηθείας με τους γονείς; Μήπως η μητέρα σου χρειάζεται κάποια αγωγή για να είναι πιο ήρεμη; Ξέρω κάποιες τέτοιες περιπτώσεις γι'αυτό το λέω.

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    4,227
    Quote Originally Posted by ΜΑΝΟΣ 14 View Post
    Λοιπον...τον τελευταιο καιρο κυριολεκτικα με παει τρενο.Και οι 2 αρρωστοι γονεις μου βγαζουν συνεχως θεματα.Πιεσεις,παλμοι,τα παντα ολα χορευουν.Μια πανω μια κατω,παρελαση εξετασεων,γιατρων.Εχω εξαντληθει πραγματικα,δουλευω -οποτε φυσικα υπαρχει μεροκαματο-για να πληρωνω γιατρους.Αισθανομαι σαν να μου παιζει η ζωη ενα παιχνιδι γατας-ποντικιου.Σαδιστικο παιχνιδι...πως εφτασα εδω ουτε καν το καταλαβα.Ημουν αρραβωνιασμενος ,ειχαμε ξεκινησει να ετοιμαζομαστε για γαμο,πιασαμε σπιτι,αλλα μια σειρα γεγονοτων και ο πρωην πεθερος μου μας χωρισαν.(και καλως).Ταυτοχρονα εκλεισε η εταιρεια που δουλευα τοτε,(και ηταν καλη δουλεια)και επαθα φλεγμονη στο εντερο που με ταλαιπωρησε καποια χρονια,με πηγε πισω.Αναγκαστηκα να επιστρεψω στο πατρικο μου.Μολις ξεπερασα το θεμα υγειας μου,ξεκινησαν οι δικοι μου.Το ενα μετα το αλλο.Το εγκεφαλικο της μανας μου πριν 3.5 χρονια ηταν το κερασακι στην δηλητηριωδη τουρτα της ζωης μου.Μετα ο πατερας μου εσπασε ισχιο,χειροτερεψε γενικως.Λεφτα για επιπλεον βοηθεια σπιτι δεν υπαρχουν,ουτως η αλλως η μανα μου ειναι πολυ επιθετικη και δεν αφηνει ουτε εμενα πολλες φορες να την ακουμπησω,και εχω γινει σακος του μποξ.Πως στεκομαι στα ποδια μου δεν ξερω.Εχω και τον καθε καρσγκιοζη να μου λεει περι υπομονης και ολα αυτα τα σκατα.Υπομονη...μια λεξη που μισω.Η κηλη που εχω στον αυχενα μου δεν κανει υπομονη...καθολου ομως.Ποναω καθε μερα ,εχω θεματα υπνου,νευρολογικα κ οτι αλλο μπορει κανεις να φανταστει.Μια ζωη για τα σκουπιδια.Πληρης αποτυχια.Σπαω το κεφαλι μου να βρω λυση αλλα δεν...στα προσωπικα αστο καλυτερα...εχω βαρεθει να ακουω τα ιδια...εισαι ωραιο παιδι καλο παιδι αλλα πολλα προβληματα...παλι καλα που εχω την ψυχολογο μου ,και 2-3 ανθρωπους και μιλαω και βγαινω καμια βολτα.Εστω και με βαρια σκια,εστω κ οταν γυρναω σπιτι ψυχοπλακωνομαι και με πιανει ταχυκαρδια.Τα χαλια τα δικα μου δεν τα χω δει σε κανεναν ανθρωπο...και ουτε το ευχομαι φυσικα σε κανεναν.Αυτα τα...ολιγα απο μενα(κανω και μπλακ χιουμορ)...συντομα στις οθονες σας το επομενο επεισοδειο της διαλυμενης ζωης μου.
    Μανο καλησπερα

    Καιρο τραβαει αυτη η ιστορια σου και οσο παει βλεπω αντι για καλυτερα χειροτερευει ..

    Να σε ρωτησω ,συνταξεις οι γονεις σου εχουν ?
    Μηπως καποιο γηροκομείο ή κεντρο αναλαμβάνει και τα εξοδα τους να καλύπτονται απο τις συντάξεις τους ?

    Για να μπορεσεις να ελευθερωθείς και εσυ ,να βρεις μια δουλειά και να κοιταξεις και την υγεια σου ...
    Όλη η ζωή μου συναισθήματα !

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    May 2020
    Location
    Μορντορ
    Posts
    418
    Δυστυχως δεν φτανουν τα λεφτα της συνταξης του πατερα μου και του επιδοματος προνοιας της μανας μου για να τους βαλω σε γηροκομειο...το εχω ψαξει εξονυχιστικα,ειναι δυσκολη η περιπτωση ειδικα της μανας μου.Θελει πολυ εξειδικευμενη φροντιδα,προσοχη με τα φαρμακα(τα φαρμακα που μπορουν να την ηρεμησουν κανουν ζημια σε αλλα πρσγματα),προσοχη μετις εισροφησεις...Θελω 2000 περιπου και για τους 2.Δεν ειναι μονο τα λεφτα που δινεις ειναι και για εξωτερικους γιατρους,εξετασεις,διαφορα παρελκομενα..Ουτε καν...σπαω το κεφαλι μου να βρω λυση δεν βρισκω.Οι γιατροι μου λενε οτι μπαινουν στην τελικη ευθεια,αλλα ολα ειναι σχετικα σε αυτη τη ζωη...δεν ξερω ειλικρινα τι να κανω πια.Εχω κανει κ εγω λαθη στη ζωη μου και τα πληρωσα ενα προς ενα πανακριβα.Το χω παρει αποφαση ειμαι μονος σε αυτο,η θα αντεξω η θα με παρει κ εμενα η μπαλα.

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    4,227
    Quote Originally Posted by ΜΑΝΟΣ 14 View Post
    Δυστυχως δεν φτανουν τα λεφτα της συνταξης του πατερα μου και του επιδοματος προνοιας της μανας μου για να τους βαλω σε γηροκομειο...το εχω ψαξει εξονυχιστικα,ειναι δυσκολη η περιπτωση ειδικα της μανας μου.Θελει πολυ εξειδικευμενη φροντιδα,προσοχη με τα φαρμακα(τα φαρμακα που μπορουν να την ηρεμησουν κανουν ζημια σε αλλα πρσγματα),προσοχη μετις εισροφησεις...Θελω 2000 περιπου και για τους 2.Δεν ειναι μονο τα λεφτα που δινεις ειναι και για εξωτερικους γιατρους,εξετασεις,διαφορα παρελκομενα..Ουτε καν...σπαω το κεφαλι μου να βρω λυση δεν βρισκω.Οι γιατροι μου λενε οτι μπαινουν στην τελικη ευθεια,αλλα ολα ειναι σχετικα σε αυτη τη ζωη...δεν ξερω ειλικρινα τι να κανω πια.Εχω κανει κ εγω λαθη στη ζωη μου και τα πληρωσα ενα προς ενα πανακριβα.Το χω παρει αποφαση ειμαι μονος σε αυτο,η θα αντεξω η θα με παρει κ εμενα η μπαλα.
    Να αντέξεις ρε συ Μάνο ..
    Τι πάει να πει έχεις κάνει λάθη?
    Όλοι κάνουμε δεν είμαστε τέλειοι ....

    Δεν ξέρω πως ειλικρινά ..Τι να σου πω υπομονή ?
    Ξέρω βλακείες θα λέω ...

    Όποιος τα περνάει εκείνος ξέρει πως ούτε η υπομονή δεν βοηθάει ...

    Τόσο χάλια είναι που δεν μπορείς να έχεις έστω ένα άτομο για να πηγαίνεις για δουλειά ?
    Να ξεφεύγεις για λίγες ώρες και να έχεις και ένα έξτρα εισόδημα ...

    Κανείς δεν ξέρει πότε είναι η τελική ευθεία και πόσο καιρό τραβάνε αυτές οι καταστάσεις .
    Ούτε μπορείς να ζεις καθημερινά έτσι ..να περιμένεις πότε θα φύγουν από την ζωή για να πάρεις σειρά επιτέλους και εσύ ...

    Κράτα ρε συ γερά και μην αφήσεις το μυαλό σου να ξεφύγει ..με όποιο τρόπο μπορείς .
    Ζητά βοήθεια από τους συγγενείς ..Δεν μπορεί ,σε τέτοιες καταστασεις πάντα βοηθάμε τους δικούς μας ανθρωπους, ειδικά όταν τους βλέπουμε να βουλιάζουν ψυχολογικά ...

    Όσο για τον αυχένα σου και την κήλη ..Αν σου πω σε καταλαβαίνω και ειλικρινά πονάω πάλι όπως πονουσα τότε και εγώ ..
    Δεν μπορώ ,γιατί ξέρω τι εστί αυτός ο πόνος που από μόνος του φτάνει και περισσεύει να σε χαντακωνει ψυχολογικά ,όχι τώρα να έχεις και άλλα ..
    ΠΡΟΣΕΧΕ μόνο αυτό ..πίστεψέ με δεν έχει χειρότερο χειρουργείο ....
    Οι γονείς σου έχουν κάποια ηλικία και καλός ή κακός έχουν αυτά τα προβλήματα .
    Εσύ είσαι νέος άνθρωπος!
    Όλη η ζωή μου συναισθήματα !

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2016
    Posts
    2,354
    Quote Originally Posted by ΜΑΝΟΣ 14 View Post
    Δυστυχως δεν φτανουν τα λεφτα της συνταξης του πατερα μου και του επιδοματος προνοιας της μανας μου για να τους βαλω σε γηροκομειο...το εχω ψαξει εξονυχιστικα,ειναι δυσκολη η περιπτωση ειδικα της μανας μου.Θελει πολυ εξειδικευμενη φροντιδα,προσοχη με τα φαρμακα(τα φαρμακα που μπορουν να την ηρεμησουν κανουν ζημια σε αλλα πρσγματα),προσοχη μετις εισροφησεις...Θελω 2000 περιπου και για τους 2.Δεν ειναι μονο τα λεφτα που δινεις ειναι και για εξωτερικους γιατρους,εξετασεις,διαφορα παρελκομενα..Ουτε καν...σπαω το κεφαλι μου να βρω λυση δεν βρισκω.Οι γιατροι μου λενε οτι μπαινουν στην τελικη ευθεια,αλλα ολα ειναι σχετικα σε αυτη τη ζωη...δεν ξερω ειλικρινα τι να κανω πια.Εχω κανει κ εγω λαθη στη ζωη μου και τα πληρωσα ενα προς ενα πανακριβα.Το χω παρει αποφαση ειμαι μονος σε αυτο,η θα αντεξω η θα με παρει κ εμενα η μπαλα.
    Θα πω κακία τώρα, αλλά αν υπάρχουν συγγενείς και αδιαφορούν, να δεις πως θα τρέξουν και θα νιαστουν όταν έρθει εκείνη η μαύρη ώρα και μπουν τα κληρονομικά στην μέση, μόνο τότε θα δώσουν σημείο επαφής, σαν κοράκια!!

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    May 2020
    Location
    Μορντορ
    Posts
    418
    Μεροκαματα κανω οποτε μπορω,γενικα το παλευω δεν εχω ξεμεινει ποτε τελειως απο δουλεια.Εχω μια γυναικα το πρωι για καποιες ωρες απλα δεν τα βγαζει περα με τιποτα εαν δεν ειμαι εγω...ειναι πραγματικα εξαιρετικα δυσκολη κατασταση.Απο κει και περα,κατι ξαδερφες που εχω με εχουν βοηθησει σε νοσοκομεια κυριως,σπιτι σπανια ερχονται πλεον...θα μπορουσαν κατι παραπανω αλλα τι να πω...ο καθενας οτι μπορει.Θεματα με κληρονομιες και τετοια ουτε καν,ειμαστε αγαπημενοι.Απλα κλεινει η πορτα και νιωθω σαν ναυαγος σε τυφωνα στον ατλαντικο.Πνιγομαι...πλησια ζουμε στην πιο κρισιμη καμπη και γω πρεπει να βρω δυναμεις να αντιμετωπισω αυτα που ερχονται...

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2016
    Posts
    2,354
    Quote Originally Posted by ΜΑΝΟΣ 14 View Post
    Μεροκαματα κανω οποτε μπορω,γενικα το παλευω δεν εχω ξεμεινει ποτε τελειως απο δουλεια.Εχω μια γυναικα το πρωι για καποιες ωρες απλα δεν τα βγαζει περα με τιποτα εαν δεν ειμαι εγω...ειναι πραγματικα εξαιρετικα δυσκολη κατασταση.Απο κει και περα,κατι ξαδερφες που εχω με εχουν βοηθησει σε νοσοκομεια κυριως,σπιτι σπανια ερχονται πλεον...θα μπορουσαν κατι παραπανω αλλα τι να πω...ο καθενας οτι μπορει.Θεματα με κληρονομιες και τετοια ουτε καν,ειμαστε αγαπημενοι.Απλα κλεινει η πορτα και νιωθω σαν ναυαγος σε τυφωνα στον ατλαντικο.Πνιγομαι...πλησια ζουμε στην πιο κρισιμη καμπη και γω πρεπει να βρω δυναμεις να αντιμετωπισω αυτα που ερχονται...
    Οκ για τα οικογενειακά εσύ ξέρεις καλύτερα και συγνώμη εάν σε πείραξε το μήνυμα μου!

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    4,783
    Καλημέρα Μάνο.

    Θυμάμαι είχαμε μιλήσει και πριν καιρό. Θα σου πω πρώτα από όλα ότι ο καθένας μας λέει το μακρύ και το κοντό του και έξω από τον χορό πολλά τραγούδια λέμε.

    Όμως έχεις σκεφτεί Μάνο μήπως έχεις φτάσει σε μία κατάσταση ή αυτοί ή εσύ; Τραγικά ηθικά διλλήματα και μακάρι κανείς να μη τα ζήσει. Αλλά θέλω να μου απαντήσεις ειλικρινά, πραγματικά δεν υπάρχει γηροκομείο να αναλαμβάνει την περίπτωση των γονιών σου με σχετικά οικονομικό αντίτιμο π.χ. αυτό που υπάρχει στην περιοχή σου και το τρέχει νομίζω ο δήμος και η εκκλησία; Ή υπάρχει αλλά δεν μπορούν να σου εγγυηθούν την φροντίδα που θα ήθελες εσύ οπότε ψάχνεις τις πιο ακριβές λύσεις και κάτι παραπάνω; Κανένα γηροκομείο δεν θα προσφέρει την φροντίδα που προσφέρει ένας αφοσιωμένος γιός. Αν τα πράγματα έχουν πάρει τον δρόμο τους όμως, οι υπερβολικές εξετάσεις, τρεξίματα σε γιατρούς κτλ ίσως να προσφέρουν ταλαιπωρία και στους ίδιους τους πάσχοντες παρά αληθινή βοήθεια. Το τόσο ψάξιμο και τρέξιμο ίσως και να είναι μία δική σου ανάγκη ψυχολογική ότι δεν έκανες ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν και καλύτερο για τους δικούς σου ανθρώπους παρά μία πραγματική ανάγκη. Με αποτέλεσμα όμως να αφήνεις τον εαυτό σου και τις δικές σου ανάγκες πίσω. Έχω κάποια κοντινά παραδείγματα που να σου πω την αλήθεια η μία γυναίκα το έχει μετανιώσει πλέον που δεν χειρίστηκε αλλιώς κάποια πράγματα. Διότι έχασε μία κρίσιμη δεκαετία της ζωής της για να φροντίσει τους δικούς της αλλά δεν φρόντιζε εκείνη. Το συζητάτε αυτό το θέμα με την ψυχολόγο;

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    4,227
    Quote Originally Posted by ΜΑΝΟΣ 14 View Post
    Μεροκαματα κανω οποτε μπορω,γενικα το παλευω δεν εχω ξεμεινει ποτε τελειως απο δουλεια.Εχω μια γυναικα το πρωι για καποιες ωρες απλα δεν τα βγαζει περα με τιποτα εαν δεν ειμαι εγω...ειναι πραγματικα εξαιρετικα δυσκολη κατασταση.Απο κει και περα,κατι ξαδερφες που εχω με εχουν βοηθησει σε νοσοκομεια κυριως,σπιτι σπανια ερχονται πλεον...θα μπορουσαν κατι παραπανω αλλα τι να πω...ο καθενας οτι μπορει.Θεματα με κληρονομιες και τετοια ουτε καν,ειμαστε αγαπημενοι.Απλα κλεινει η πορτα και νιωθω σαν ναυαγος σε τυφωνα στον ατλαντικο.Πνιγομαι...πλησια ζουμε στην πιο κρισιμη καμπη και γω πρεπει να βρω δυναμεις να αντιμετωπισω αυτα που ερχονται...
    Καλημερα

    Μανο προτεραιοτητα εχεις εσυ αυτη την στιγμη .Σιγουρα οι συγγενεις θα ερχονται οποτε θελουν και δυστηχως αν δεν το κανουν με την καρδια τους αστο καλυτερα ..

    Σε αυτες τις καταστασεις εμεις τα παιδια επωμιζόμαστε ολο το βαρος και ειδικα αν ειναι μονο ενα τα πραγματα ειναι πολυ δυσκολα .
    Κατανοητο πως αν εχεις κλινήρης ατομα στο σπιτι ενα ατομο δεν αρκει, ουτε στα αλαγματα ουτε στο να κανουν μπανιο ..Δυστηχως ειναι πολυ δυσκολες καταστασεις και καλα να εισαι θα σακατευτεις στην κυριολεξια αν το επιχειρείς μονο σου .οχι τωρα εσυ που εχεις και τετοιο θεμα .

    Ξερω οτι τα γηροκομειο θελουν αρκετα χρηματα και συν τις άλλης τους γιατρους δεν τους γλυτώνεις, οποτε ειναι συν εξτρα χρηματα και μαλιστα θυμαμαι τοτε στην πεθερα μου οτι καθε μηνα το χιλιαρικο το ξεπερνουσαμε ...

    Μανο συμβιμβασμος πλεον με ολη την κατσταση οσο δυσκολη και να ειναι .Δυστηχως δεν εχεις αλλη λυση ...Απλα προσπαθησε να κανεις περισσοτερα πραγματα για εσενα ωστε να περναει ο καιρος σου πιο γρηγορα και οχι φυχοφθορα .
    Τι να κανεις ?,να τους παρατησεις δεν γινεται οποτε το μονο που εχεις σαν επιλογη πλεον ειναι να καλυτερεψεις την δικη σου ποιοτητα ζωης με οτι αυτο συνεπαγεται .

    Εκεινοι εχουν μια δεδομενη κατασταση δυστηχως μη αναστρεψιμη ,προσπαθησε να τους εχεις τα απαραιτητα ,οχι υπερβολες που κανουμε πολλες φορες εμεις τα παιδια και απο εκει και περα δες τον ευατο σου οσο γινεται .

    Τι κανεις με το θεμα του αυχενα σου ?Γυμναζεσαι πουθενα τωρα που ειναι ολα κλειστα ?
    Μην το αμελεις καθολου αυτο το θεμα .Δωσε προτεραιοτητα και καλο ειναι αντι για μια γυναικα να βρεις ενα αντρα νοσοκομο να εχει εκεινος ολο το βαρος με το δυσκολο κομματι που χρειαζονται οι δικοι σου ..
    Αν σου πω εγω αυτο βλεπω το δυσκολοτερο κομματι σε εσενα αυτη την στιγμη ,ισως γιατι ξερω τις δυσκολες συνεπειες αν δεν προσεξεις ...

    βρες τροπους και διεξοδους μονο σου ..Ολοι λεμε υπομονη αλλα ειναι ψυχοφθορο ολο αυτο, κατανοητο .
    Το τι να κανεις πλεον ειναι δεδομενο για εσενα ..το θεμα σου ειναι οι δυο γονεις σου το οποιο δυστηχως αυτο ειναι και δεν αλλαζει ..
    Το μονο που μπορει να αλλάξει στην ολη υποθεση για να αντεξεις ειναι το πως το βλεπεις ολο αυτο και πως το διαχειριζεσαι .
    Εκει ριξε το βαρος ...

    Εφοσον αναγνωριζεις μια κατσταση μην την αφηνεις να σε παρασύρει .Αυτο λεει και ο ψυχολογος .Την εχουμε ,την κανουμε δικη μας και την προσαρμοζουμε οσο το δυνατον καλυτερα ωστε να μην μας τρωει στην κυριολεξια .

    Και να μιλας συνεχεια ,βγαλε απο μεσα ου τα παντα ακομα και στους δικους σου ανθρωπους .Δεν ειναι γκρινια αυτο για να το αποφευγεις .
    Καποιο το βλεπουν ετσι αλλα για τον αλλον που ειναι μεσα στο προβλημα ειναι τροπος διαφυγεις και ελάφρυνσις το να μοιραζεται τους προβληματισμους του και τις ανησυχίες του.
    Μιλα οπου νομιζεις οτι μπορεις ωστε να μοιραστει τουλαχιστον αυτο το κομματι .

    Με το προγραμμα βοηθεια στο σπιτι του δημου τι γινεται ?
    Εχεις ενημερωθει ?
    Όλη η ζωή μου συναισθήματα !

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    May 2020
    Location
    Μορντορ
    Posts
    418
    Καλημερα...Η πικρη αληθεια ειναι οτι ειμαι κοντα στο σημειο μηδεν,οπου πλεον απειλουμαι εγω απο αυτη την κατασταση,σωματικα και ψυχικα.Υπαρχουν καποιες δομες προνοιας και εκκλησιας στην περιοχη μου,αλλα δεν μπορουν να αναλαβουν περιστατικα σαν της μανας μου.Ουσιαστικα αναλαμβανουν ανθρωπους μονους και απορους αλλα οχι κατακοιτους.Και στο γηροκομειο Πειραια το ιδιο ισχυει.Γενικα πρεπει να μην εχεις να φας ουσιαστικα για να σου παρεχουν βοηθεια.Υπαρχουν και καποια πιο οικονομικα ιδρυματα,αλλα εκει σε μια εβδομαδα ο ανθρωπος σου εχει ανοιξει...απο κει και περα τωρα,το ολο θεμα ξεκιναει για μενα απο μικρο παιδι.Η πρωτη μου κοπελα,στα 15 μου,η Μαρινα,ειχε μια σπανια αιματολογικη κακοηθεια,απο την οποια πεθανε.Αυτο με σημαδεψε...απο τοτε αρχισα να διαβαζω μανιωδως ιατρικα βιβλια,πιστευοντας στο μυαλουδσκι μου οτι θα μπορουσα να την σωσω...και αυτο σε τελικη αναλυση μου εκανε κακο.Αγχωνομαι με το παραμικρο,εχω εμμονες,τσαντιζομαι με τους γιατρους.(εχω φτασει σε σημειο να τους αγνοω και να κανω εγω αυτο που εχω στο νου μου,η πλακα ειναι οτι δικαιωνομαι..)..και εχω και παθολογικη φοβια (πλεον)με τσ νοσοκομεια.Πραγματικα ουτε να περναω απεξω.Αφηστε δε που 4 μερες πριν το εγκεφαλικο ειχα παει να κανω εισαγωγη τη μανα μου στο τζανειο,και εκανε φασαρια ,δεν μπηκε και ...η συνεχεια γνωστη...εχουν και αυτοι ευθυνες, εχω και γω κακες επιλογες στη ζωη μου και το αναγνωριζω.Με τον αυχενα τωρα κανω φυσικοθεραπειες οσο μπορω συχνοτερα,το παλευω με τη γυμναστικη οσο μπορω επισης.Η κατασταση ειναι οριακη ,εχω πληρη συναισθηση το που παει η ιστορια,φοβαμαι την ωρα των σκληρων αποφασεων.
    ΥΓ:Αντρεα ολα καλα,καμια παρεξηγηση!Να σαι καλα!

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2020
    Posts
    1,788
    Κι εγώ έχω γονέα με θέματα υγείας, σωματικά και ψυχιατρικά. Δυστυχώς δεν έχεις πολλές επιλογές. Η ζωή σου ωστόσο δεν καταστράφηκε. Απλώς έχεις μπει σε ένα συγκεκριμένο mind set.

    Για το οικονομικό, κάτι που βλέπω πολύ συχνά πλέον είναι fund raising online στο φβ. Βλέπω πολλές τέτοιες καμπάνιες για θέματα υγείας. Εκτός αυτού ψάξε το ισως στην προνοια ή για σύνταξη αναπηρίας; Ξερω άτομο με πολύ καλή οικονομική κατάσταση που παίρνει επίδομα από την πρόνοια , αν δεν κάνω λάθος, λόγω διαβήτη. Δεν είμαι σίγουρος πως λειτουργει όμως αυτό και τι δικαιολογητικά θέλεις.

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    4,227
    Quote Originally Posted by ΜΑΝΟΣ 14 View Post
    Καλημερα...Η πικρη αληθεια ειναι οτι ειμαι κοντα στο σημειο μηδεν,οπου πλεον απειλουμαι εγω απο αυτη την κατασταση,σωματικα και ψυχικα.Υπαρχουν καποιες δομες προνοιας και εκκλησιας στην περιοχη μου,αλλα δεν μπορουν να αναλαβουν περιστατικα σαν της μανας μου.Ουσιαστικα αναλαμβανουν ανθρωπους μονους και απορους αλλα οχι κατακοιτους.Και στο γηροκομειο Πειραια το ιδιο ισχυει.Γενικα πρεπει να μην εχεις να φας ουσιαστικα για να σου παρεχουν βοηθεια.Υπαρχουν και καποια πιο οικονομικα ιδρυματα,αλλα εκει σε μια εβδομαδα ο ανθρωπος σου εχει ανοιξει...απο κει και περα τωρα,το ολο θεμα ξεκιναει για μενα απο μικρο παιδι.Η πρωτη μου κοπελα,στα 15 μου,η Μαρινα,ειχε μια σπανια αιματολογικη κακοηθεια,απο την οποια πεθανε.Αυτο με σημαδεψε...απο τοτε αρχισα να διαβαζω μανιωδως ιατρικα βιβλια,πιστευοντας στο μυαλουδσκι μου οτι θα μπορουσα να την σωσω...και αυτο σε τελικη αναλυση μου εκανε κακο.Αγχωνομαι με το παραμικρο,εχω εμμονες,τσαντιζομαι με τους γιατρους.(εχω φτασει σε σημειο να τους αγνοω και να κανω εγω αυτο που εχω στο νου μου,η πλακα ειναι οτι δικαιωνομαι..)..και εχω και παθολογικη φοβια (πλεον)με τσ νοσοκομεια.Πραγματικα ουτε να περναω απεξω.Αφηστε δε που 4 μερες πριν το εγκεφαλικο ειχα παει να κανω εισαγωγη τη μανα μου στο τζανειο,και εκανε φασαρια ,δεν μπηκε και ...η συνεχεια γνωστη...εχουν και αυτοι ευθυνες, εχω και γω κακες επιλογες στη ζωη μου και το αναγνωριζω.Με τον αυχενα τωρα κανω φυσικοθεραπειες οσο μπορω συχνοτερα,το παλευω με τη γυμναστικη οσο μπορω επισης.Η κατασταση ειναι οριακη ,εχω πληρη συναισθηση το που παει η ιστορια,φοβαμαι την ωρα των σκληρων αποφασεων.
    ΥΓ:Αντρεα ολα καλα,καμια παρεξηγηση!Να σαι καλα!
    Η ιστορια ειναι αν προφυλακτης απο το βάρος και αν κανεις συνεχείς ενδυναμωση με γυμναστικη και φυσιοθεραπειες θα παει καλα .
    Ψαξου λιγακι και με φαρμακευτικη αγωγη και εχε σαν έσχατη λυση το χειρουργειο ,εκτος και αν υπαρχει σοβαρος λογος νευρολογικης βλαβης και παραλυσης .

    Αλλιως μιλα με ατομα που εχουν χειρουργηθει στον αυχενα και θα καταλαβεις τι εννοώ ..Παλεύεις με νυχια και με δοντια για εσενα πλεον ..Ασε τα λαθη του παρελθοντος ,το τι εφταιξε και το τι πηγε στραβα και εφτασες στο σημερα και κοιτα πως θα συνεχισεις απο εδω και περα ...
    Πρωτα ο Μανος και μετα οι αλλοι.
    Όλη η ζωή μου συναισθήματα !

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    May 2020
    Location
    Μορντορ
    Posts
    418
    Καλημερες,σημερα εχω τα γενεθλια μου.41 και μυαλο δεν εβαλα...
    Βρεθηκε μια προσωρινη δουλεια,επιπλεον με τα οποια μεροκαματα κανω(οχι κατι φοβερο),θα δω τωρα μηπως βρω και μια βοηθεια για τα απογευματα μπας και ξεμπλοκαρει η κατασταση.Ο αυχενας στασιμος αποτι ειπε ο γιατρος,θα προγραμματισω φυσικοθεραπειες πριν το πασχα,και μετα θα ξεκινησω το κολυμπι που ειναι οτο καλυτερο για το θεμα μου.Και βλεπουμε...

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    4,783
    Χρόνια Πολλά Μάνο, ότι καλύτερο σου εύχομαι με υγεία και αισιοδοξία!

Page 1 of 3 123 LastLast

Similar Threads

  1. Η ζωή μου καταστρέφεται...
    By irene22 in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 10
    Last Post: 14-09-2020, 23:48
  2. Καταστρέφεται ο εγκέφαλος?
    By mihalis in forum Ψυχώσεις & Σχιζοφρένεια
    Replies: 6
    Last Post: 05-01-2011, 02:14

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •