Results 1 to 7 of 7
Thread: αδιεξοδο..
-
06-12-2005, 13:33 #1
- Join Date
- Oct 2005
- Posts
- 8
αδιεξοδο..
Σκεφτομαι συχνα τι σχεση μπορει να εχει η αγαπη με τα γεγονοτα που συμβαινουν μεσα σε μια σχεση.Απο ελαχιστη εως καθολου.Χτες το βραδι κοιμηθηκα λιγοτερο απο μια ωρα γιατι ακομα ενα βραδι ακουγα κατηγοριες απο τον ανθρωπο που υποτιθεται οτι με λατρευει.Λογια που σε φυσιολογικες συνθηκες δεν θα επετρεπα απο κανεναν να ειπωθουν κι ομως τα ανεχτηκα ακομα μια φορα.Και σημερα ακομα μια φορα ακουσα τη συγγνωμη του και οτι δεν εννοει τιποτα απο οσα ειπε.Μια σχεση βαθυτατα προβληματικη,μια σχεση με αποσταση (μενουμε σε διαφορετικες πολεις) , προσπαθουμε με χιλιες θυσιες να βρεθουμε, μια σχεση που ξερουμε και οι δυο οτι δεν θα εχει το παραμικρο μελλον και ομως κραταει εναν ολοκληρο χρονο.
Στο ονομα της αγαπης..
Στο ενδιαμεσο αυτης της σχεσης προσπαθω να ζησω τη ζωη μου.
Να βρω χρονο για το παιδι μου,να βρω χρονο να σταθω στα ποδια μου.
Τι ειναι αυτο που μας κραταει εγκλωβισμενους σε αδιεξοδα και το βαφτιζουμε ερωτα?
Τι ειναι αυτο που μας στερει την χαρα,μας προσβαλλει,μας απαγορευει να ονειρευτουμε και ομως δεν εχουμε το κουραγιο να τελειωσουμε?
Ειναι απο τις λιγες στιγμες της ζωης μου που νιωθω οτι βαδιζω σε ενα πολυ επικινδυνο μονοπατι.
Σαν να ακυρωνονται ολα οσα εχω ζησει μεχρι τωρα,βουλιαζω καθε μερα και πιο πολυ.Καπου καποτε εχασα τα ορια μου και φοβαμαι οτι ολα πλεον μπορω να τα ανεχτω και να τα συγχωρησω.
Και το αστειο ειναι οτι καταφερα να βγω απο ενα προβληματικο γαμο 15 ετων για να πεσω με τα μουτρα σε μια σχεση απειρως πιο προβληματικη..
\"Τοσα αστρα και εγω λιμοκτονω..χρωματιζω πουλια,χαρτινα πουλια και περιμενω να κελαηδησουν γιατι χειμωνιασε.
Τοσα αστρα και εγω να λιμοκτονω,κανε λοιπον Κυριε να\' χει κανεις ενα φιλο.
Δος του ενα σκυλι ή ενα φαναρι του δρομου..γιατι χειμωνιασε\"Τασος Λειβαδιτης
- 06-12-2005, 16:35 #2
- Join Date
- Oct 2005
- Posts
- 179
Originally posted by essence
Σκεφτομαι συχνα τι σχεση μπορει να εχει η αγαπη με τα γεγονοτα που λιγες στιγμες της ζωης μου που νιωθω οτι βαδιζω σε ενα πολυ επικινδυνο μονοπατι.
.
Και το αστειο ειναι οτι καταφερα να βγω απο ενα προβληματικο γαμο 15 ετων για να πεσω με τα μουτρα σε μια σχεση απειρως πιο προβληματικη..
\"Τοσα αστρα και εγω λιμοκτονω..χρωματιζω πουλια,χαρτινα πουλια και περιμενω να κελαηδησουν γιατι χειμωνιασε.
Τοσα αστρα και εγω να λιμοκτονω,κανε λοιπον Κυριε να\' χει κανεις ενα φιλο.
Δος του ενα σκυλι ή ενα φαναρι του δρομου..γιατι χειμωνιασε\"Τασος Λειβαδιτης
Ο γάμος σου όπως λές ήταν προβληματικός...η νυν σχέση σου ακομα πιο προβληματική..όμως και τα δυο έχουν ακόμα κάτι κοινό....ότι είναι επιλογές σου.Ίσως να μην ανάλυσες καλά το προβληματικό του γάμου σου...και με τα ίδια κριτήρια να επέλεξες τον νέο σου σύντροφο.Πολλές φορές μας πιάνει μια βιασύνη μετά απο μια σχέση να κάνουμε άλλη μια για παυσίπονο...ενώ το μόνο φάρμακο και όχι παυσίπονο...είναι να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τι πήγε στραβά και ποιά η δική μας ευθύνη....ώστε να μην το ξαναεπαναλάβουμε.Φίλη μου....για όλο αυτό που περνάς...και που σε τυρανάει...ίσως το μόνο που θα έχει αξία να κάνεις είναι να αποσαφηνίσεις (στον εαυτό σου) ποια είναι η ευθύνη σου...μιας και αυτό μόνο μπορείς να διορθώσεις είτε τώρα είτε σε κάποια άλλη σχέση.Το πόσο λάθος μπορεί να είναι ο εκάστοτε σύντροφος σου...είναι οπωσδήποτε κάτι άσχημο...αλλά δεν μπορεί να σε βοηθήσει πουθενά...μιας και το αν θα διορθωθεί εκείνος ή όχι είναι καθαρά δική του απόφαση.
07-12-2005, 13:54 #3
- Join Date
- Oct 2005
- Posts
- 8
Αγαπητε LOGOPSYXE,
ευχαριστω για τα λογια σου,εχεις δικιο φυσικα σε οτι αφορα στις επιλογες μας , οπως και για τις σχεσεις \"παυσιπονο\".Αντιλαμβ νομαι οτι η επιλογη μου ηταν και παυσιπονο και βοηθημα να παρω την αποφαση να αφησω ενα γαμο μεγαλης διαρκειας.Το προβλημα μου ειναι και ηταν παντα οχι η αντιληψη αλλα η πραξη.Το να κανεις το βημα και να υλοποιησεις οσα σκεφτεσαι.Εχω μπει σε μια φαση τοσο ακραια μαζοχιστικη που τρομαζω.Ειναι σαν να αυτοτιμωρουμε για την αποφαση μου να βγω απο το γαμο μου.Δεν απολαμβανω την νεα μου ζωη,οπου ολα ηταν παρα πολυ ευκολα,ειχα στηριξη απο γονεις ,φιλους ,ειχα την προσαρμογη του παιδιου μου το οποιο πιο πολυ στηριξε εμενα παρα εγω αυτην.
Δεν εκανα ενδοσκοπηση για το πια ειναι η δικη μου ευθυνη,μου φανηκε πιο βολικο να θεωρησω οτι μετα απο 15 χρονια ειχαμε απλα κορεστει..
Και βρισκομαι σημερα σε ενα σημειο που στο ονομα καποιας αγαπης να ανεχομαι διαφορα,να ασχολουμε μονο με αυτο και να μην παιρνω καμια χαρα απο τη καθημερινοτητα.
Επειδη δεν νομιζω οτι μπορω να βγω απο αυτη τη κατασταση αποφασισα να ξεκινησω θεραπεια και μονο η αποφαση με κανει να νιωθω καλυτερα.
Ευχαριστω και παλι.
13-12-2005, 01:38 #4
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 394
Γεια σου essence,πολλες φορες σε μια σχεση ενω υπαρχουν παρα πολλα προβληματα δεν βρισκουμε το κουραγιο να δωσουμε ενα τελος.Αυτο γινεται ειτε επειδη εξακολουθει να υπαρχει ερωτας,ειτε επειδη υπαρχει ο φοβος για τη μοναξια που θα ακολουθησει κλπ.Στην περιπτωση σου τα πραγματα ειναι ακομα πιο δυσκολα γιατι οπως λες ειναι η δευτερη φορα που βρισκεσαι σε μια ετσι προβληματικη κατασταση.Ομως η σχεση σου επρεπε να σε γεμιζει,να σε κανει να νιωθεις ευτυχισμενη και οχι απλα να σε κανει να προσπαθεις να υπομεινεις κατι.Ειναι καλη η ιδεα με τη θεραπεια που θα αρχισεις,ομως το καλυτεο θα ηταν να κανεις μια συζητηση με τον συντροφο σου να του πεις τι σε ενοχλει και να προσπαθεισετε να βρειτε μια λυση μαζι.Αν παλι δεν γινεται αυτο σκεψου μηπως πρεπει να αλλαξεις κ εσυ καπως τη συμπεριφορα σου και οχι απλα να κανεις υπομονη και να δεχεσαι ο,τι σου λεει.Σου ευχομαι καλη τυχη!φιλακια.
13-12-2005, 11:08 #5
- Join Date
- Oct 2005
- Posts
- 8
Γεια Nikigirl,
εχεις δικιο.Φοβαμαι.Μακαρι να ηξερα τι ακριβως ομως.Την μοναξια προφανως δεν τη φοβαμαι γιατι και τωρα ουσιαστικα μονη μου ειμαι.Εχουμε να βρεθουμε εναμιση μηνα,απλα μιλαμε στο τηλεφωνο καθε μερα.
Εχω τετοια εξαρτηση συναισθηματικη απο αυτον τον ανθρωπο,που και μονο η σκεψη να μην εχω επαφη μαζι του μου προκαλει αφορητο πονο.
Τελευταια τα οσα μου λεει εχουν χειροτερεψει αισθητα,με προσβαλει συνεχεια και μετα ως αυνηθως ζητα συγγνωμη και λεει οτι δεν εννοουσε τιποτα.Αυτο που σκεφτομαι για τον εαυτο μου ειναι οτι εχω βαλτωσει κυριολεκτικα.Οτι και να μου πει,οσο και να θυμωσω,ξερω οτι θα τον συγχωρησω και θα προσπαθησω να τον δικαιολογησω.Μου ειναι πολυ δυσκολο να παρω αποφασεις,και ξερω οτι ειναι και για αυτον.Για αυτο και στρεφομαι στη θεραπεια γιατι δεν ειναι κατι που μπορουμε να λυσουμε μεσω συζητησεων.Τα εχουμε κουβεντιασει απειρες φορες.Αισθανομαι μεταιωρη..
14-12-2005, 12:58 #6
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 394
Μαλλον το οτι ισως εχεις δεθει τοσο με αυτον τον ανθρωπο σε κανει να φτανεις σε σημειο να μην πιστευεις οτι μπορει να σου φερεται ετσι και προσπαθεις να του δωσεις ελαφρυντικα.Ομως προσπαθησε να σκεφτεις και τον ευατο σου,γιατι να πρεπει να δεχεσαι να σε προσβαλει,να σου μιλαει ασχημα κλπ.?Συζητησε τα με καποιον ειδικο ολα αυτα ομως σκεψου οτι σε καμια περιπτωση δε σου αξιζει ενας τετοιος τροπος συμπεριφορας!Ο,τι χρειαστεις,εμεις εδω ειμαστε!φιλακια!
14-12-2005, 14:33 #7
- Join Date
- Dec 2005
- Posts
- 55
Μμμμμμμμμμμμ κατάλαβα.......
Όποιο και αν είναι το πρόβλημα σας
Ότι και αν σας απασχολεί
Ελάτε σε μας
Αλλά μην μας πείτε απλά πιειτε!
Όταν κάποιος έχει ένα πρόβλημα το στρίβει και το πίνει. Η ζωή είναι σαν το χόρτο. Αν ασχοληθείς μαζί του μαθαίνεις να περνάς καλύτερα. Ακούστε και τον παλιό.
Καφες και εξαρτηση
07-06-2023, 21:03 in Άλλες Εξαρτήσεις