Ένα ακόμα θέμα που μοιάζει με chat

[researcher]

Originally posted by vince

Originally posted by researcher
θα ηθελες να τη βρεις και να της το πεις?

εγω πιστευω πως ο χρονος δεν ειναι και τοσο καλος γιατρος οσο λενε...

ιδιως οταν κατι σε αγγιζει βαθεια...

ωστοσο ειναι κιολας.

θα ηταν ευκολο να της το ελεγες τωρα?

ξερεις αισθανομαι πως εκανα λαθος τοτε

απλα συγγνωμη

με το τωρινο μου μυαλο οπωσδηποτε θα σου εδινα μια ευκαιρια //κατι τετοιο...

Κακώς που το ανέφερα... Η συγκεκριμένη δεν μου είχε κάνει καλό έτσι και αλλιώς. Ηταν ένας παράφορος έρωτας που με οδήγησε στην καταστροφή.

Ξέρεις απο τότε έχω πάψει να πιστεύω σε έρωτες με τη πρωτη ματιά και τέτοιες αηδίες. Το βίωσα μια φορά και ήταν σαν να άνοιγα τις πόρτες της κολάσεως...

νομιζω αναφερουμε και σκεφτομαστε πραγματα που μας αφορουν με τον ενα η τον αλλο τροπο

εαν δεν πεις για τα δικα σου για ποια θα πεις γιατου γειτονα?


ξερεις λες σου εκανε κακο το ολο σκηνικο

μαλλον σε δυσκολεψε και σε στριμοκωλιασε οσο λιγα πραγματα στη ζωη σου ε?

[εσωτερική_σήψη]

Originally posted by vince
Ξέρεις απο τότε έχω πάψει να πιστεύω σε έρωτες με τη πρωτη ματιά και τέτοιες αηδίες. Το βίωσα μια φορά και ήταν σαν να άνοιγα τις πόρτες της κολάσεως...

εγώ τελικά πιστεύω πως ο έρωτας με την πρώτη ματιά είναι απλά ένας μεγάλος ενθουσιασμός γιαυτό και η ματαίωσή του είναι οδυνηρή πάντα

[vince]

Originally posted by researcher

Originally posted by vince

Originally posted by researcher
θα ηθελες να τη βρεις και να της το πεις?

εγω πιστευω πως ο χρονος δεν ειναι και τοσο καλος γιατρος οσο λενε...

ιδιως οταν κατι σε αγγιζει βαθεια...

ωστοσο ειναι κιολας.

θα ηταν ευκολο να της το ελεγες τωρα?

ξερεις αισθανομαι πως εκανα λαθος τοτε

απλα συγγνωμη

με το τωρινο μου μυαλο οπωσδηποτε θα σου εδινα μια ευκαιρια //κατι τετοιο...

Κακώς που το ανέφερα... Η συγκεκριμένη δεν μου είχε κάνει καλό έτσι και αλλιώς. Ηταν ένας παράφορος έρωτας που με οδήγησε στην καταστροφή.

Ξέρεις απο τότε έχω πάψει να πιστεύω σε έρωτες με τη πρωτη ματιά και τέτοιες αηδίες. Το βίωσα μια φορά και ήταν σαν να άνοιγα τις πόρτες της κολάσεως...

νομιζω αναφερουμε και σκεφτομαστε πραγματα που μας αφορουν με τον ενα η τον αλλο τροπο

εαν δεν πεις για τα δικα σου για ποια θα πεις γιατου γειτονα?


ξερεις λες σου εκανε κακο το ολο σκηνικο

μαλλον σε δυσκολεψε και σε στριμοκωλιασε οσο λιγα πραγματα στη ζωη σου ε?

Έτσι ακριβώς. Και βέβαια τότε ήμουν αρκετά πιο ανώριμος από ότι είμαι σήμερα...

[researcher]

Originally posted by iberis
καλημέρα κι από εμένα!
Πραγματικά ζόρικη μέρα και για μένα...μόλις έφαγα ένα παγωτάκι..έτσι να μου φτιάξει η διάθεση!:Ρ:Ρ

Να ρωτήσω..έχει πανσέληνο απόψε?Επηρεάζει όντως την διάθεση?Κάτι είχα ακούσει για μαγνητικά πεδία αλλά δεν θυμάμαι συγκεκριμένα να σας πω!

γεια σου και συ και το ωραιο σου παγωτακι!

να ζησουμε να το θυμομαστε δηλαδη

διοτι εφαγωθη

διοτι εεε καλοκαιριασε....

χαρτινο το φεγγαρακι
ψευτικη ακρογυαλια
αν με πιστευες λιγακι
θα ταν ολα αληθινα

ετσι μου βγηκε....

[vince]

Originally posted by εσωτερική_σήψη

Originally posted by vince
Ξέρεις απο τότε έχω πάψει να πιστεύω σε έρωτες με τη πρωτη ματιά και τέτοιες αηδίες. Το βίωσα μια φορά και ήταν σαν να άνοιγα τις πόρτες της κολάσεως...

εγώ τελικά πιστεύω πως ο έρωτας με την πρώτη ματιά είναι απλά ένας μεγάλος ενθουσιασμός γιαυτό και η ματαίωσή του είναι οδυνηρή πάντα

Σωστό. Είναι η στιγμή που βλέπουμε την απόλυτα ποθητή \"\"εικόνα\"\" για μας. ..τίποτα περισσότερο....άντε και ίσως μερικές χημικές ουσίες που απορροφούν οι υπόλοιπες μας αισθήσεις...

Όμως μια στιγμή μπορεί να είναι τόσο δυνατή.....

[researcher]

Έτσι ακριβώς. Και βέβαια τότε ήμουν αρκετά πιο ανώριμος από ότι είμαι σήμερα...


ναι

καποτε ειμασταν αλλιως

και τα παιρναμε ολα τοις μετρητοις

και ολα φανταζαν στο μυαλο μας σαν η αρχη και το τελος του κοσμου..θεε μου βοηθα

σημερα αισθανομαι να εχω αλλαξει και γω

και το χαιρομαι

μου αρεσει η ερωτικη διαθεση

η αισθηση του ξεχωριστου του μοναδικου

της αγκαλιας

απλα δεν τα απολυτοποιω

πιστευω πς ταιριαζουμε με λιγους ανθρωπους ερωτικα

κι ειναι πραγματικα ωραιο οταν το βρισκουμε απλα δεν επενδυω πλεον ολη μου τη ζωη

στον αλλον ανθρωπο

γιατι τι φταιει κι αυτος? ανθρωπος ειναιοπως και εγω!

βαζω τα πολυτιμα που εχω σε διαφιρετικα καλαθια

και ετσι

φοβαμαι λιγοτερο...

[εσωτερική_σήψη]

Originally posted by vince

Originally posted by εσωτερική_σήψη
δε γίνεται πάντα να δοθεί δεύτερη ευκαιρία και είναι μετά αυτό το \"αν\" που σε βασανίζει για αρκετά χρόνια αν όχι για πάντα.

πολλές φορές στενοχωριέμαι που δεν είχα καλύτερη οπτική των πραγμάτων όταν όντως μπορούσα να αλλάξω κάποιες αποφάσεις..

Τι ακριβώς είχε συμβεί?

πριν χρόνια αποκόπηκα ας πούμε από τα οικεία μου πρόσωπα και δεν τους μίλησα ανοιχτά για την κατάστασή μου.τους απέρριπτα ,τους είχα κλείσει απ΄έξω και δεν τους άφηνα να δουν πως είχα πρόβλημα.
δεν τους είχα μιλήσει ποτέ ανοιχτά και δεν είχα κανένα πρόσωπο
να στηριχθώ ενώ ήξερα ότι χρειαζόμουν βοήθεια.
Αφησα την κατάσταση να φτάσει στο απροχώρητο για να μιλήσω και αυτό με διέλυσε.
και τώρα δεν μπορώ να κάνω τίποτα πλέον έχω ψυχράνει και δε νιώθω το ίδιο.
εκείνοι ενδιαφέρονται χωρίς πλέον να μπορούν να βοηθήσουν γιατί και εγώ έχω χάσει τη μπάλα και επίσης έχω γίνει ψυχρή και δεν μπορλω να ανοίξω τις πόρτες.

Αν μου δινόταν δεύτερη ευκαιρία θα τους μιλούσα αντί να τους διώξω,θα δεχόμουν να ζητήσω βοήθεια και ίσως τώρα να είχα τον έλεγχο της κατάστασης και να μπορούσα να ζήσω πιο φυσιολογικά.:(

[iberis]

researcher εφαγώθη σε χρόνο μηδέν!:D

\"πάντα τέτοια\" να λες...

και μιας και μιλάτε για έρωτα και αγάπη...

\"Δεν περιστρέφεται η γη
γύρω από τον ήλιο..
Μα περιστρέφεται η γη
γύρω απ\' την αγάπη...\"

είναι από τραγούδι του Κότσιρα..πολύ αγαπημένο!
edit: http://www.youtube.com/watch?v=4frzEZVJPc8&feature=related

[researcher]

δεν εννοω σε διαφορετικους ανθρωπους

απλα προσπαθω

να δινω αξια στη ολη μου ζωη και υπαρξη

και να μην παιρν αξια μονο μεσα απο την υπαρξη του αλλου

πραγμα που δεν το καταλαβαινα παλαιοτερα.αυτο

[vince]

Originally posted by researcher
Έτσι ακριβώς. Και βέβαια τότε ήμουν αρκετά πιο ανώριμος από ότι είμαι σήμερα...


ναι

καποτε ειμασταν αλλιως

και τα παιρναμε ολα τοις μετρητοις

και ολα φανταζαν στο μυαλο μας σαν η αρχη και το τελος του κοσμου..θεε μου βοηθα

σημερα αισθανομαι να εχω αλλαξει και γω

και το χαιρομαι

μου αρεσει η ερωτικη διαθεση

η αισθηση του ξεχωριστου του μοναδικου

της αγκαλιας

απλα δεν τα απολυτοποιω

πιστευω πς ταιριαζουμε με λιγους ανθρωπους ερωτικα

κι ειναι πραγματικα ωραιο οταν το βρισκουμε απλα δεν επενδυω πλεον ολη μου τη ζωη

στον αλλον ανθρωπο

γιατι τι φταιει κι αυτος? ανθρωπος ειναιοπως και εγω!

βαζω τα πολυτιμα που εχω σε διαφιρετικα καλαθια

και ετσι

φοβαμαι λιγοτερο...

Δεν είναι όμως φορές που θέλεις να πιαστείς από κάτι φανταστικό...όπως ένα παραμύθι που μας έλεγαν όταν είμασταν παιδιά για να νιώθουμε πως ζούμε σε έναν ομορφότερο κόσμο..

[εσωτερική_σήψη]

και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!

[vince]

Originally posted by εσωτερική_σήψη

Originally posted by vince

Originally posted by εσωτερική_σήψη
δε γίνεται πάντα να δοθεί δεύτερη ευκαιρία και είναι μετά αυτό το \"αν\" που σε βασανίζει για αρκετά χρόνια αν όχι για πάντα.

πολλές φορές στενοχωριέμαι που δεν είχα καλύτερη οπτική των πραγμάτων όταν όντως μπορούσα να αλλάξω κάποιες αποφάσεις..

Τι ακριβώς είχε συμβεί?

πριν χρόνια αποκόπηκα ας πούμε από τα οικεία μου πρόσωπα και δεν τους μίλησα ανοιχτά για την κατάστασή μου.τους απέρριπτα ,τους είχα κλείσει απ΄έξω και δεν τους άφηνα να δουν πως είχα πρόβλημα.
δεν τους είχα μιλήσει ποτέ ανοιχτά και δεν είχα κανένα πρόσωπο
να στηριχθώ ενώ ήξερα ότι χρειαζόμουν βοήθεια.
Αφησα την κατάσταση να φτάσει στο απροχώρητο για να μιλήσω και αυτό με διέλυσε.
και τώρα δεν μπορώ να κάνω τίποτα πλέον έχω ψυχράνει και δε νιώθω το ίδιο.
εκείνοι ενδιαφέρονται χωρίς πλέον να μπορούν να βοηθήσουν γιατί και εγώ έχω χάσει τη μπάλα και επίσης έχω γίνει ψυχρή και δεν μπορλω να ανοίξω τις πόρτες.

Αν μου δινόταν δεύτερη ευκαιρία θα τους μιλούσα αντί να τους διώξω,θα δεχόμουν να ζητήσω βοήθεια και ίσως τώρα να είχα τον έλεγχο της κατάστασης και να μπορούσα να ζήσω πιο φυσιολογικά.:(

Είναι δύσκολο να ξανακερδίσεις τους φίλους σου αλλά όχι ακατόρθωτο..

[vince]

Originally posted by εσωτερική_σήψη
και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!

Χεχε δεν το εννοούσα κυριολεκτικά...αλλά μου αρέσει η optimistic προσέγγιση σου..

[giota]

Σε μένα προσωπικά δεν επηρέασε τόσο το επάγγελμά αφού τον περίμενα με λαχτάρα ίσως ανανεωνόταν και η σχέση όταν γύριζε.Απλώς άφησε τρίτους τέταρτους και πέμπτους να μπούν ανάμεσά μας.Και αυτοί έκαναν την δουλειά τους το συμφέρον κοίταζαν, ο ίδιος τι έκανε να προστατέψει το σπίτι του είναι το θέμα.Τον δικαιολογείς μια, δυο, δεκα και στο τέλος δεν σου έχεις άλλα περιθώρια,΄βλ\'επεις ότι έχεις υποτιμηθεί σαν γυναίκα, μάνα, και άνθρωπος.Οταν λόγω των καταστάσεων ή και της αδυναμίας του σαν χαρακτήρας δεν μπορείς να διαχειριστείς τις καταστάσεις και το μόνο που λες έχεις δίκιο αλλά δεν μπορώ κάποια στιγμή και η γλύκα φεύγει και το χειρότερο πέφτει στα μάτια σου σαν άνδρας.Είναι πολύ βασικό να εργάζεται η γυναίκα εγώ δεν εργάστηκα γιατί δεν γινόταν, αυτό πολλοί το εκμεταλεύονται για να δικαιολογήσουν τις αδυναμίες τους,και τότε είναι που σου γυρίζει το μάτι ανάποδα.Μα δεν ημουν μόνο μάνα είχα να αντιμετωπίσω πολλες καταστάσεις που άφηνε ο ίδιος.

[researcher]

Originally posted by εσωτερική_σήψη

Originally posted by vince

Originally posted by εσωτερική_σήψη
δε γίνεται πάντα να δοθεί δεύτερη ευκαιρία και είναι μετά αυτό το \"αν\" που σε βασανίζει για αρκετά χρόνια αν όχι για πάντα.

πολλές φορές στενοχωριέμαι που δεν είχα καλύτερη οπτική των πραγμάτων όταν όντως μπορούσα να αλλάξω κάποιες αποφάσεις..

Τι ακριβώς είχε συμβεί?

πριν χρόνια αποκόπηκα ας πούμε από τα οικεία μου πρόσωπα και δεν τους μίλησα ανοιχτά για την κατάστασή μου.τους απέρριπτα ,τους είχα κλείσει απ΄έξω και δεν τους άφηνα να δουν πως είχα πρόβλημα.
δεν τους είχα μιλήσει ποτέ ανοιχτά και δεν είχα κανένα πρόσωπο
να στηριχθώ ενώ ήξερα ότι χρειαζόμουν βοήθεια.
Αφησα την κατάσταση να φτάσει στο απροχώρητο για να μιλήσω και αυτό με διέλυσε.
και τώρα δεν μπορώ να κάνω τίποτα πλέον έχω ψυχράνει και δε νιώθω το ίδιο.
εκείνοι ενδιαφέρονται χωρίς πλέον να μπορούν να βοηθήσουν γιατί και εγώ έχω χάσει τη μπάλα και επίσης έχω γίνει ψυχρή και δεν μπορλω να ανοίξω τις πόρτες.

Αν μου δινόταν δεύτερη ευκαιρία θα τους μιλούσα αντί να τους διώξω,θα δεχόμουν να ζητήσω βοήθεια και ίσως τώρα να είχα τον έλεγχο της κατάστασης και να μπορούσα να ζήσω πιο φυσιολογικά.:(

και τωρα γινεται
εαν καποιος ηθελε δειλα δειλα να σε πλησιασει και να σου εκφρασει πως θελει να επικοινωνησετε θα τον αφηνες?
ναι

ε λοιπον ας μη το κανουμε πολυπλοκο
κι αν οι αλλοι αχουν τρομαξει και σκληρηνει
θα ξετρομαξουν και θα μαλακωσουν

σιγα σιγα..θελει προσπθεια αλλα εαν το αποτελεσμα ειναι η αρχη της επικοινωνιας και κανα δυο χαμογελα απο ανθρωπους που τους θελεις πιο κοντα σου τωρα, αξιζει!

εαν εχεις στηριξη τωρα ακομα καλυτερα...