Ένα ακόμα θέμα που μοιάζει με chat

[weird]

Originally posted by vince

Originally posted by εσωτερική_σήψη

Originally posted by vince
Ξέρεις απο τότε έχω πάψει να πιστεύω σε έρωτες με τη πρωτη ματιά και τέτοιες αηδίες. Το βίωσα μια φορά και ήταν σαν να άνοιγα τις πόρτες της κολάσεως...

εγώ τελικά πιστεύω πως ο έρωτας με την πρώτη ματιά είναι απλά ένας μεγάλος ενθουσιασμός γιαυτό και η ματαίωσή του είναι οδυνηρή πάντα

Σωστό. Είναι η στιγμή που βλέπουμε την απόλυτα ποθητή \"\"εικόνα\"\" για μας. ..τίποτα περισσότερο....άντε και ίσως μερικές χημικές ουσίες που απορροφούν οι υπόλοιπες μας αισθήσεις...

Όμως μια στιγμή μπορεί να είναι τόσο δυνατή.....

Ενα έντονο καθρέπτισμα είναι .

Κι όμως, το καθρέπτισμα μιας στιγμής, μπορεί να έχει τόση επιρροή πάνω μας...

[researcher]

Originally posted by weird

Originally posted by researcher
Σαββατο βραδυ

ειναι υποτιθεται

ενα κοινωνικο στεροτυπο του ειμαι εξω

αλλα δεν ξερω δεν το χω ενστερνισθει

βγαινω απλα οποτε θελω.οποτε λαχταρησω.και οποτε βολεψει εμενα και προσωπα με τα
οποια χαιρομαι να ειμαι μαζι.

Ακριβώς
ένα κοινωνικό στερεότυπο είναι.
Εχω ανοίξει με πολλούς ανθρώπους την κουβέντα, γιατί να νιώθουν οτι κάτι πάει στραβά αν δεν βγούν το σάββατο, και καταλήξαμε ακριβώς σε αυτό το συμπέρασμα.

ειναι

και πως τσιμπαμε ετσι ρε συ...να φανταστεις μολις διαβσα την ερωτηση ανακαθησα εδω και ψαχνπμουνα αμηχανα μονη μου για δικαιολογια με ενα σκεπτικο ενοχικοστριμωξιαρικο...
σαν να επρεπε να ειχα βγει..

και μετα λεω για κατσε βρε παιδι μου..αφου ετσι κι ετσι...

ε α στο καλο...

[vince]

Originally posted by weird

Originally posted by vince

Originally posted by εσωτερική_σήψη

Originally posted by vince
Ξέρεις απο τότε έχω πάψει να πιστεύω σε έρωτες με τη πρωτη ματιά και τέτοιες αηδίες. Το βίωσα μια φορά και ήταν σαν να άνοιγα τις πόρτες της κολάσεως...

εγώ τελικά πιστεύω πως ο έρωτας με την πρώτη ματιά είναι απλά ένας μεγάλος ενθουσιασμός γιαυτό και η ματαίωσή του είναι οδυνηρή πάντα

Σωστό. Είναι η στιγμή που βλέπουμε την απόλυτα ποθητή \"\"εικόνα\"\" για μας. ..τίποτα περισσότερο....άντε και ίσως μερικές χημικές ουσίες που απορροφούν οι υπόλοιπες μας αισθήσεις...

Όμως μια στιγμή μπορεί να είναι τόσο δυνατή.....

Ενα έντονο καθρέπτισμα είναι .

Κι όμως, το καθρέπτισμα μιας στιγμής, μπορεί να έχει τόση επιρροή πάνω μας...

Τόση επιρροή όσο εμείς θέλουμε..

[weird]

Originally posted by researcher
δεν εννοω σε διαφορετικους ανθρωπους

απλα προσπαθω

να δινω αξια στη ολη μου ζωη και υπαρξη

και να μην παιρν αξια μονο μεσα απο την υπαρξη του αλλου

πραγμα που δεν το καταλαβαινα παλαιοτερα.αυτο

Κι εγώ παλιότερα, είχα ανάγκη να υπάρχω, μέσα απο τις σχέσεις μου με κάποιον άλλο.
Να με δω, μέσα απο τον άλλο...

Και μου άρεζε να κλείνω την ζωή σε κουτάκια, λέγοντας αυτό το κουτί ( η σχέση) είναι η ζωή μου,
αν και η ζωή.... η πραγματική ζωή ήταν ( και) αλλού...

[weird]

Originally posted by researcher

Originally posted by weird

Originally posted by researcher
Σαββατο βραδυ

ειναι υποτιθεται

ενα κοινωνικο στεροτυπο του ειμαι εξω

αλλα δεν ξερω δεν το χω ενστερνισθει

βγαινω απλα οποτε θελω.οποτε λαχταρησω.και οποτε βολεψει εμενα και προσωπα με τα
οποια χαιρομαι να ειμαι μαζι.

Ακριβώς
ένα κοινωνικό στερεότυπο είναι.
Εχω ανοίξει με πολλούς ανθρώπους την κουβέντα, γιατί να νιώθουν οτι κάτι πάει στραβά αν δεν βγούν το σάββατο, και καταλήξαμε ακριβώς σε αυτό το συμπέρασμα.

ειναι

και πως τσιμπαμε ετσι ρε συ...να φανταστεις μολις διαβσα την ερωτηση ανακαθησα εδω και ψαχνπμουνα αμηχανα μονη μου για δικαιολογια με ενα σκεπτικο ενοχικοστριμωξιαρικο...
σαν να επρεπε να ειχα βγει..

και μετα λεω για κατσε βρε παιδι μου..αφου ετσι κι ετσι...

ε α στο καλο...

Να φανταστείς, εγώ ήμουν έτοιμη να σας ανακοινώσω οτι παιδιά βγήκα και πέρασα πολύ καλα κι έκανα αυτό κι εκείνο σαν για να δείξω ( στον εαυτό μου πρωτίστως)κτλ.....

Αλλά μετά με σταμάτησα.

[giota]

Ναι αυτό συνέβει και με μένα δεν γνωριζόμαστε ουσιαστικά.Το εγώ είμαι εγώ δεν υπήρξε σε αυτόν τον γάμο.Πάντα αυτοί,αυτός για αυτούς εγώ γι΄αυτόν και έγινα για αυτούς.Οταν σταματάς να εθελοτυφλείς όταν ξυπνάς απο τον λείθαργο την στιγμή που είσαι δεδομένη του πέφτει λίγο βαρύ.Θα το συνηθίσει γιατί δεν θα ξαναγεννηθώ.

[εσωτερική_σήψη]

Originally posted by weird

Originally posted by researcher
δεν εννοω σε διαφορετικους ανθρωπους

απλα προσπαθω

να δινω αξια στη ολη μου ζωη και υπαρξη

και να μην παιρν αξια μονο μεσα απο την υπαρξη του αλλου

πραγμα που δεν το καταλαβαινα παλαιοτερα.αυτο

Κι εγώ παλιότερα, είχα ανάγκη να υπάρχω, μέσα απο τις σχέσεις μου με κάποιον άλλο.
Να με δω, μέσα απο τον άλλο...

Και μου άρεζε να κλείνω την ζωή σε κουτάκια, λέγοντας αυτό το κουτί ( η σχέση) είναι η ζωή μου,
αν και η ζωή.... η πραγματική ζωή ήταν ( και) αλλού...

ναι νομίζω δε γίνεται να μην περάσουμε από αυτό το στάδιο

[weird]

Originally posted by researcher

Originally posted by vince

Originally posted by researcher
Έτσι ακριβώς. Και βέβαια τότε ήμουν αρκετά πιο ανώριμος από ότι είμαι σήμερα...


ναι

καποτε ειμασταν αλλιως

και τα παιρναμε ολα τοις μετρητοις

και ολα φανταζαν στο μυαλο μας σαν η αρχη και το τελος του κοσμου..θεε μου βοηθα

σημερα αισθανομαι να εχω αλλαξει και γω

και το χαιρομαι

μου αρεσει η ερωτικη διαθεση

η αισθηση του ξεχωριστου του μοναδικου

της αγκαλιας

απλα δεν τα απολυτοποιω

πιστευω πς ταιριαζουμε με λιγους ανθρωπους ερωτικα

κι ειναι πραγματικα ωραιο οταν το βρισκουμε απλα δεν επενδυω πλεον ολη μου τη ζωη

στον αλλον ανθρωπο

γιατι τι φταιει κι αυτος? ανθρωπος ειναιοπως και εγω!

βαζω τα πολυτιμα που εχω σε διαφιρετικα καλαθια

και ετσι

φοβαμαι λιγοτερο...

Δεν είναι όμως φορές που θέλεις να πιαστείς από κάτι φανταστικό...όπως ένα παραμύθι που μας έλεγαν όταν είμασταν παιδιά για να νιώθουμε πως ζούμε σε έναν ομορφότερο κόσμο..

απλα σε μενα ξερεις τι?

καταλαβα πως αφεθηκα τοσο πολυ γιατι δεν ειχα νιωσει ποτε πως εχω καποια αξια ...και περιμενα ο αλλος που υποτιθεται ειναι πιο ικανος και ξερει και τη δικη του αξια ξερει και τη δικη μου να μου αποδωσει αυτος το μεριδιο της αξιας μου...

αλλα δεν ειναι κανεις σουπερμαν και πριγκιπας και ξερω γω

και απο ωραια κοιμομενη αποφασισα να γινω ωραια ξυπνημενη οσο μπορω και να καταλαβω οτι εχω αξια

ανεξαρτητα απο τον εκαστοτε ερωτα μου

και αυτο ειναι ομορφο

καπως με απελευθερωνει και το βιωνω πιο ενηλικα...πιο ωραια

καλυτερευω τη ζωη μου γενικοτερα

και καλυτερευει κι αυτο το κομματι

και γινομαι και πιο ερωτευσιμος ανθρωπος.

γιατι με γνωριζω

και μου χαμογελω...

και δεν πελαγωνω στην πρωτη μουντρουχια που θα βρω μπροστα μου...

κι ετσι περπαταμε μαζι αλλα πραγματικα μαζι!

οχι αγαπη μου δωσε μου αξια γιατι αλλιως χανομαι σβηνω
λιωνω ειμαι ενα τιποτα...

ειμαι εγω εισαι εσυ ειμαστε εμεις!

Πόσο σε καταλαβαίνω καλή μου.

Αν δεν γνωρίσεις τον ευατό

αν δεν νιώσεις τον έρωτα για σένα, γι αυτό που είσαι και για την ζωή την ίδια,

όποιος έρωτάς του άλλου δεν θα είναι γνήσιος...

Θα έχει μέσα του αξιώσεις

αυτών που δεν μπόρεσες εσύ ο ίδιος να δώσεις στον εαυτό σου...

Πολύ μου αρέσει ο τρόπος σου να γράφεις...

[weird]

Originally posted by vince

Originally posted by weird

Originally posted by vince

Originally posted by εσωτερική_σήψη

Originally posted by vince
Ξέρεις απο τότε έχω πάψει να πιστεύω σε έρωτες με τη πρωτη ματιά και τέτοιες αηδίες. Το βίωσα μια φορά και ήταν σαν να άνοιγα τις πόρτες της κολάσεως...

εγώ τελικά πιστεύω πως ο έρωτας με την πρώτη ματιά είναι απλά ένας μεγάλος ενθουσιασμός γιαυτό και η ματαίωσή του είναι οδυνηρή πάντα

Σωστό. Είναι η στιγμή που βλέπουμε την απόλυτα ποθητή \"\"εικόνα\"\" για μας. ..τίποτα περισσότερο....άντε και ίσως μερικές χημικές ουσίες που απορροφούν οι υπόλοιπες μας αισθήσεις...

Όμως μια στιγμή μπορεί να είναι τόσο δυνατή.....

Ενα έντονο καθρέπτισμα είναι .

Κι όμως, το καθρέπτισμα μιας στιγμής, μπορεί να έχει τόση επιρροή πάνω μας...

Τόση επιρροή όσο εμείς θέλουμε..

Το έχω ξαναγράψει παλιότερα το τι πιστεύω πάνω σε αυτό.

Στον έρωτα, μπορείς να επιλέξεις αν θα ριχτείς ή όχι.

Αλλά άπαξ και ριχτείς,
πέφτεις στα βαθιά και παλεύεις με το κύμα,
χωρίς να ξέρεις που θα σε βγάλει...

[researcher]

Τόση επιρροή όσο εμείς θέλουμε..

ναι και οση επιρροη εχουμε αναγκη....

σκεφτομαι καμια φορα ποσες περιπτωσεις ανθρωπων που πριν βρουν ταιρι

ελεγαν εν ολιγοις πω πω..εμαι ετσι γιατι δεν εχω μια σχεση να χαρω ξερω γω και η ζωη μου ειναι μαυρη...

και μετα απο λιγο καιρο μεσα στη σχεση...μαυρη...μαυρη μου την εκανε ο αχαιρευτος τη ζωη..ο αχαριστος ..το ρεμαλι...το γαιδουρι....

την εκανε η ητανε απο πριν?

μας αρεσει να λεμε οτι πληγωθηκαμε εξ αιτιας καποιου αλλου παντα καθως πολυ κοπο θελει να κοιταξουμε στη ζωη μας και να τη δουμε αυτη καθ αυτη ασκαρδαμιχτι κι ανταμα....

παρ ολα αυτα πιστευω πολυ πολυ οτι εχουμε αναγκη τις ανθρωπινες παρουσιες
ειμαστε πλασμενοι να σχετιζομαστε. το πιστευω. γενικα οχι ερωτικα αποκλειστικα.

[iberis]

σίγουρα έχουμε ανάγκη να έχουμε ένα ταίρι (ταίρι?πώς μου βγήκε...ποιητικό!)
αλλά μόνο αν αισθανόμαστε μαζί του καλύτερα από όταν είμαστε μόνοι μας...

[vince]

Originally posted by researcher
την εκανε η ητανε απο πριν?

Η ζωή δεν είναι πάντα έτσι η αλλιώς, έχει τα ups & downs οπότε δεν μπορώ να υποθέσω πως η ζωή του καθενός είναι μόνο χάλια ή μόνο καλή, με η χωρίς μια ερωτική σχέση. Άλλωστε δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο και το αυτό. Δεν μπορούμε να είμαστε αρεστοί σε όλους, μπορούμε όμως να είμαστε αρεστοί στον εαυτό μας. Από εκεί και πέρα μια σχέση δεν είναι εύκολη υπόθεση....

[weird]

Originally posted by εσωτερική_σήψη

Originally posted by weird

Originally posted by researcher
δεν εννοω σε διαφορετικους ανθρωπους

απλα προσπαθω

να δινω αξια στη ολη μου ζωη και υπαρξη

και να μην παιρν αξια μονο μεσα απο την υπαρξη του αλλου

πραγμα που δεν το καταλαβαινα παλαιοτερα.αυτο

Κι εγώ παλιότερα, είχα ανάγκη να υπάρχω, μέσα απο τις σχέσεις μου με κάποιον άλλο.
Να με δω, μέσα απο τον άλλο...

Και μου άρεζε να κλείνω την ζωή σε κουτάκια, λέγοντας αυτό το κουτί ( η σχέση) είναι η ζωή μου,
αν και η ζωή.... η πραγματική ζωή ήταν ( και) αλλού...

ναι νομίζω δε γίνεται να μην περάσουμε από αυτό το στάδιο

Συμφωνώ,
για να φτάσεις κάτι και να το κατακτήσεις,

πολλές φορές χρειάζεται να έχεις περάσει απο το αντίθετό του.

[weird]

Originally posted by researcher
Τόση επιρροή όσο εμείς θέλουμε..

ναι και οση επιρροη εχουμε αναγκη....

σκεφτομαι καμια φορα ποσες περιπτωσεις ανθρωπων που πριν βρουν ταιρι

ελεγαν εν ολιγοις πω πω..εμαι ετσι γιατι δεν εχω μια σχεση να χαρω ξερω γω και η ζωη μου ειναι μαυρη...

και μετα απο λιγο καιρο μεσα στη σχεση...μαυρη...μαυρη μου την εκανε ο αχαιρευτος τη ζωη..ο αχαριστος ..το ρεμαλι...το γαιδουρι....

την εκανε η ητανε απο πριν?

μας αρεσει να λεμε οτι πληγωθηκαμε εξ αιτιας καποιου αλλου παντα καθως πολυ κοπο θελει να κοιταξουμε στη ζωη μας και να τη δουμε αυτη καθ αυτη ασκαρδαμιχτι κι ανταμα....

παρ ολα αυτα πιστευω πολυ πολυ οτι εχουμε αναγκη τις ανθρωπινες παρουσιες
ειμαστε πλασμενοι να σχετιζομαστε. το πιστευω. γενικα οχι ερωτικα αποκλειστικα.

Η βασικότερη ανάγκη της ψυχής μου,
είναι η ανάγκη για ανθρώπινη επικοινωνία και επαφή....

[weird]

Originally posted by giota
Ναι αυτό συνέβει και με μένα δεν γνωριζόμαστε ουσιαστικά.Το εγώ είμαι εγώ δεν υπήρξε σε αυτόν τον γάμο.Πάντα αυτοί,αυτός για αυτούς εγώ γι΄αυτόν και έγινα για αυτούς.Οταν σταματάς να εθελοτυφλείς όταν ξυπνάς απο τον λείθαργο την στιγμή που είσαι δεδομένη του πέφτει λίγο βαρύ.Θα το συνηθίσει γιατί δεν θα ξαναγεννηθώ.

Γιώτα μπράβο σου που σταμάτησες να γίνεσαι ένα ρολάκι για χάρη των άλλων
και αποφάσισες να εισαι εσύ, ο εαυτός σου,

κι όσο αντέξουν....

θέλη πολλή δύναμη.