Ήττα

[Nik567]

Καλησπέρα!Είμαι καινούριος στο φόρουμ και έτσι είχα μερικές αμφιβολίες για το αν ανέρτησα την δημοσίευση στην σωστή ενότητα.Ελπίζω να το κατάφερα...
Ήθελα να θέσω ένα θέμα που συναντάω σπάνια σε συζητήσεις ή γενικά πολύ σπάνια ακούω για αυτό...Ένα θέμα για το οποίο έπιασα τον εαυτό μου να ξέρει ελάχιστα, και θα ήθελα πολύ να ακούσω και την θέση των υπολοίπων.
Πως διαχειρίζεσαι την ήττα(και ως ήττα εννοώ την αποτυχία επίτευξης ενός στόχου)?Την όποια ήττα.Απο την πιο μεγάλη ως την πιο ασήμαντη.
Θέλω να πω,όλοι μας έχουμε εξοικειωθεί με την ιδέα του να "νικάμε",να πετυχαίνουμε συνεχώς τους στόχους που θέτουμε.Αλλά τι γίνεται όταν χάνουμε?Είτε επειδή αυτό που επιθυμούσαμε είναι αδύνατο,είτε απλά επειδή "παίξαμε και χάσαμε" και αυτό δεν αλλάζει-αυτή η "ήττα" δεν αντιστρέφεται.Τα βάφουμε όλα μαύρα και πέφτουμε σε κατάθλιψη?Αρνούμαστε να δεχτούμε την πραγματικότητα και απλά το ξεχνάμε?Συνεχίζουμε απεγνωσμένα και μάταια να προσπαθούμε να αντιστρέψουμε κάτι που δεν αντιστρέφεται για να μην βλάψουμε τον εγωισμό μας,"απεργώντας" όμως απο άλλες δραστηριότητες της καθημερινότητας,?(κλπ,κλπ,κ� �π...)
Τελικά...μπορούμε να κερδίσουμε κάτι απο μία ήττα?Ίσως να μην αναφέρομαι τόσο στην "πράξη" της ήττας(την οποία πλέον μπορούμε να αποτρέψουμε στο μέλλον,ας πουμε),αλλά στην ιδέα της ήττας αυτή καθαυτή.
Κατά βάση αυτό είναι το ερώτημα που με απασχολεί και θα παρακαλούσα όποιον μπορεί να συνδράμει να το κάνει.

[user]

αποδέχεσαι την κατάσταση
κάνεις απολογισμό της κατάστασης
αντιλαμβάνεσαι τί έκανες λάθος και οδηγήθηκες ως εκεί
παίρνεις όσο χρόνο χρειαστείς και ξαναπροσπαθείς.

[Nik567]

Τελικά...μπορούμε να κερδίσουμε κάτι απο μία ήττα?Ίσως να μην αναφέρομαι τόσο στην "πράξη" της ήττας(την οποία πλέον μπορούμε να αποτρέψουμε στο μέλλον,ας πουμε),αλλά στην ιδέα της ήττας αυτή καθαυτή.
Κατά βάση αυτό είναι το ερώτημα που με απασχολεί και θα παρακαλούσα όποιον μπορεί να συνδράμει να το κάνει.

[Nik567]

user
ζητώ συγγνώμη.Δεν είχα αντιληφθεί ότι φαίνοταν μόνο το μισό της δημοσίευσης μου.Ανέρτησα και το υπόλοιπο που δεν χώρεσε στην πρώτη δημοσίευση για να φαινεται ολοκληρωμένος ο προβληματισμός μου

[hlias1988]

εμενα δεν μου αρεσει να χανω... πραγματικα.... δυσκολο το θεμα που αναρτησες...
η λογικη λεει ξανα σηκωνεσε και προχωρας...!

[user]

μιλάμε για το άγχος του αποχωρισμού ή της αποτυχίας δηλαδή;
η αυτοπεποίθηση ίσως να σε βοηθούσε. πχ αν πιστεύεις απο πριν οτι θα αποτύχεις, κρίμα τον κόπο σου.
ενώ αν πιστεύεις οτι μπορεί και να πετυχεις, τότε κάτι θα καταφέρεις στο τέλος.
"δείξε μου έναν άνθρωπο που έμαθε κάτι σ' αυτή τη ζωή και δεν απέτυχε" λέει μια φράση, κοινώς, τα καλά και αγαθά, αποκτούνται με κόπο.

[Jane Lovegood]

αποδέχεσαι την κατάσταση
κάνεις απολογισμό της κατάστασης
αντιλαμβάνεσαι τί έκανες λάθος και οδηγήθηκες ως εκεί
παίρνεις όσο χρόνο χρειαστείς και ξαναπροσπαθείς.

Ακριβώς! Οι ήττες είναι για να μας βοηθούν να γινόμαστε καλύτεροι! Θα μέναμε εντελώς στάσιμη ως προσωπικότητες αν τα κάναμε όλα σωστά και δεν χρειαζόταν ποτέ να επανεξετάσουμε τις επιλογές μας και τη στάση μας!