Ζητειται Ελπις

[raven]

Καλησπερα σε ολους!
Ειναι το πρωτο μου post εδω περα καθως το site αυτο το βρηκα τυχαια στο google ψαχνωντας για οτιδηποτε σχετικα με την καταθλιψη κ αφου διαβασα αρκετα posts παιρνω το θαρρος να αναφερω κ το δικο μου προβλημα.
Ειμαι 25 χρονων φοιτητης στη Θεσσαλονικη κ βρισκομαι σε μια παρα πολυ ασχημη φαση.
Καταρχας το κυριοτερο μου προβλημα ειναι οτι χρωσταω σχεδον ολα τα μαθηματα της σχολης, επειδη στην αρχη ενιωσα ανεξαρτητος κ σπουδαιος κ φανταζομαι οπως πολλοι πρωτοετεις φοιτητες αποφασισα να το ριξω στην dolce vita κ να ασχοληθω αργοτερα με το λογο για τον οποιο ηρθα εδω.Μετα απο 4 χρονια παντελους αδιαφοριας κ απουσιας αρχισα να νιωθω ενα απιστευτο αγχος, σχετικα με το ποτε θα τελειωσω, τι θα πω στους γονεις μου(που ναι μεν εχουμε πολυ καλες σχεσεις, αλλα επειδη ειμαι κ μοναχογιος ενιωθα οτι εχουν πολλες απαιτησεις απο μενα) κ αναρωτιομουν αν η σχολη που διαλεξα ηταν η καταλληλη καθως με διακατειχε ενα παιδιαστικο σκεπτικο κ ενας μεγαλοιδεατισμος συμφωνα με τον οποιο πιστευα οτι μπορω να κανω μεγαλα πραγματα.Σιγα σιγα ομως, εβλεπα τα ονειρα μου να καταρρεουν κ δεν εβρισκα το κουραγιο να προσπαθησω για τιποτα, γιατι ολα μου φαινονταν βουνο κ αρχισα να μην πιστευω στις δυναμεις μου, με αποτελεσμα να μην κατεβαινω να δωσω μαθηματα γιατι ενιωθα ανικανος, να κλεινομαι στον εαυτο μου ακομα πιο πολυ, να μην εχω κουραγιο για τιποτα παρα μονο να μενω κλεισμενος στο σπιτι για μερες κ σαν αποτελεσμα ολων αυτων, να απομακρυνω τους κοντινους μου ανθρωπους.Μονο ενας αδελφικος μου φιλος εμεινε κοντα μου κ η κοπελα μου, με την οποια ειχα σχεση για 3 χρονια, μεχρι που τελειωσε τη σχολη της κ εφυγε για κρητη απο οπου ειναι.
Εδω ερχεται η δευτερη ριζα του προβληματος, γιατι αυτη η κοπελα τραβηξε τα πανδεινα διπλα μου που με εβλεπε να μην εχω ορεξη να πιασω τη ζωη απο τα μαλλια κ προσπαθουσε μονη της ουσιαστικα να με ξεσηκωσει κ να κρατισει αυτη τη σχεση.Απο τη στιγμη που εφυγε κ λογω αποστασης χωρισαμε εχει περασει σχεδον ενας χρονος, στον οποιο η ελλειψη της, με εκανε να συνειδητοποιησω πολλα πραγματα κ αποφασισα να κανω νεο ξεκινημα, το οποιο αφορουσε τη σχολη μου κ την προσπαθεια επανασυνδεσης μαζι της κ με φιλους που εχασα.Παρολο που τελικα τα ξαναβρηκα με πολλους φιλους μου κ πηρα κουραγιο, δεν μπορεσα να παρω τη μεγαλη αποφαση να ξεκινησω να ανεβαινω το βουνο των μαθηματων που χρωσταω γιατι οταν της ειπα τι αισθανομαι γι αυτην κ οτι παρολο που ξερω ποσο δυσκολο ειναι να ειμαστε απο αποσταση, τουλαχιστον μεχρι να τελειωσω, θελω να ειμαι μαζι της, μου ειπε οτι πλεον δεν μπορει να το προσπαθησει, γιατι την κουραζει η αποσταση, βρισκεται σε αλλη φαση ζωης, (αν κ μου εχει επιβεβαιωσει οτι δεν υπαρχει καποιος αλλος στη ζωη της) δεν ειναι πλεον ερωτευμενη μαζι μου κ δν ξερει αν μπορει να με εμπιστευτει πλεον σαν ανθρωπο, γιατι θελει αποδειξεις απο τη μερια μου οτι εχω αλλαξει.
Ολα αυτα με εχουν παρει απο κατω, γυρισα στην προηγουμενη κατασταση που βρισκομουν, μονο που τωρα τα πραγματα ειναι χειροτερα.Δεν κοιμαμαι καλα, χανω την ορεξη μου που κ που, δεν εχω διαθεση να κανω τιποτα, οταν μενω μονος η ψυχολογια μου γινεται ενα με το πατωμα κ νιωθω οτι εχω πεσει σε ενα βαθυ γκρεμο απο τον οποιο δεν ξερω πως θα βγω...
Εχω μιλησει με φιλους κ με γονεις, αλλα δεν νιωθω οτι με καταλαβαινουν απολυτα.Σε ψυχολογο φοβαμαι να παω γιατι δεν ξερω αν θα ειναι καλος κ δεν ειμαι σιγουρος αν μπορω να πω τα προβληματα μου σε καποιον αγνωστο.Σε αυτο το φορουμ αντιθετα,ασχετα αν δεν ειναι το ιδιο με καποιον ειδικο ενιωσα οικεια κ γι αυτο αποφασισα να εκφραστω.
Συγγνωμη για την τεραστια εκθεση ιδεων μου.Αν εχετε το κουραγιο να τη διαβασετε ολη κ να μου προτεινετε κατι θα σας ειμαι ειλικρινα ευγνωμων.

[researcher]

το διαβασα ολο πολυ ευχαριστα

και μου βγαινει να σου πω αυτο:

χαιρομαι που ενας αντρας

αποφασισε να βγει απο το βουτυρομπεμπεδικο αυγουλακι του και να γινει

τι αλλο?

αντρακι ρε! αντρακι!

δυσκολη δουλεια φιλε μου!

αλλα αρχισες πολυ ομορφα!

πολυ χαρηκα για τα λογια σου

και τη σταση ζωης που θες να κρατησεις απο δω και περα!

πραγματικα χαρηκα

δεν ειναι οτι ολα αυτα δεν ειναι δυσκολα. ειναι! πολυ δυσκολα! αλλα εγω σε ερωτευομαι περισσοτερο στα δυσκολα και να παλευεις παρα στα ευκολα βολεμενο!

στο λεω ειλικρινα.

ειμαι γυναικα αλλα το ερωτευομαι δεν το λεω ως γυναικα

αλλα ως ανθρωπος προς κατασταση

ορμα φιλε μου!

θες να αλλαξεις και θα το κανεις! γουσταρω πολυ!

[weird]

Παρολο που τελικα τα ξαναβρηκα με πολλους φιλους μου κ πηρα κουραγιο, δεν μπορεσα να παρω τη μεγαλη αποφαση να ξεκινησω να ανεβαινω το βουνο των μαθηματων που χρωσταω γιατι οταν της ειπα τι αισθανομαι γι αυτην κ οτι παρολο που ξερω ποσο δυσκολο ειναι να ειμαστε απο αποσταση, τουλαχιστον μεχρι να τελειωσω, θελω να ειμαι μαζι της, μου ειπε οτι πλεον δεν μπορει να το προσπαθησει, γιατι την κουραζει η αποσταση, βρισκεται σε αλλη φαση ζωης....


Μένω σε αυτό το σημείο, που θεωρώ πολύ σημαντικό!

(καταρχήν καλωσήρθες αγαπητέ φίλε )

1. Πως συνδέεις το σκαρφάλωμα του βουνού των μαθημάτων με το αν είσαι η όχι σε σχέση με την κοπέλα? Σαν το ένα να είναι η προυπόθεση του άλλου δηλ?

2. με παραξένεψε επίσης το \"τουλάχιστον μέχρι να τελειώσω\"...

θα σου πρότεινα , να αφουγκραστείς καλύτερα τα συανισθήματά σου για την κατάσταση..


Τελος, συμφνωνώ πολύ με το προηγούμενο μέλος...
Αλλαγή μου μυρίζει..
και είναι όμορφη η αλλαγή, αρκεί να την θελήσεις πραγματικα΄και θα τα καταφέρεις!
)

[deleted-member141015]

Αγαπητέ raven, είναι λογικό να νιώθεις πως δεν έχεις διάθεση ή/και κουράγιο, τη στιγμή που φαίνεται να είσαι στο ξεκίνημα της απόφασης σχετικά με τη σχολή σου και ταυτόχρονα στο τέλος μιας σχέσης. Λες ότι χρειάζεται να ξεκινήσεις να ανεβαίνεις το βουνό των μαθημάτων, αλλά ταυτόχρονα μοιάζει να πρέπει να κατέβεις από την κορυφή του βουνού της σχέσης. Ήσουν λοιπόν για ένα διάστημα μετέωρος και τώρα που είπες να κάνεις μια νέα αρχή βλέπεις πως τα πράγματα δεν είναι και τόσο ευνοϊκά: η κοπέλα δεν θέλει να συνεχίσετε και έτσι η απογοήτευση σε δυσκολεύει να αφοσιωθείς στο στόχο των μαθημάτων.

Δεν ξέρω αν το έχεις ήδη στο μυαλό σου, αλλά θα σου πρότεινα καταρχήν να προσπαθήσεις να αποδεχτείς ότι η σχέση αυτή τέλειωσε και να μην μπεις στην παγίδα να μαζεύεις \'αποδείξεις\' ότι μπορεί να σε εμπιστευτεί μήπως και την πείσεις να συνεχίσετε. Ξέρω ότι δενόμαστε πολύ με τους ανθρώπους που κάνουμε σχέσεις στα φοιτητικά χρόνια και περνάμε πολλά μαζί, αλλά στην πορεία και εμείς αλλάζουμε και τα δεδομένα, έτσι συχνά δεν μπορούμε να έχουμε πια μια κοινή πορεία.

Οπότε, παρόλο που ήταν θετικό το ότι προσπάθησες να \'επανασυνδεθείς\' με εκείνη καθώς και με φίλους, γιατί και κινητοποιήθηκες και πήρες κουράγιο, από εδώ και πέρα καλό είναι να ασχοληθείς με νέες \'συνδέσεις\', με ανθρώπους που θα συνυπάρχουν με τα δικά σου νέα ξεκινήματα. Επίσης αναρωτιέμαι αν έχεις ψάξει για ειδικό που μπορεί να σε υποστηρίξει στα συμβουλευτικά κέντρα φοιτητών, εκεί υπάρχουν ψυχολόγοι που ασχολούνται κυρίως με θέματα σαν αυτά που σε απασχολούν. Έχω την εντύπωση (ίσως κάποιος από Θεσσαλονίκη σε πληροφορήσει καλύτερα) ότι υπάρχει στο πανεπιστήμιο κέντρο ψυχολογικής υποστήριξης & συμβουλευτικός σταθμός.

[raven]

Καταρχας σας ευχαριστω πολυ, μου δινετε κουραγιο.

@researcher : μου δινεις απιστευτη δυναμη με τα λογια σου κ με παροτρυνεις ετσι να συνεχισω το δυσκολο αγωνα μου.Ειλικρινα σε ευχαριστω!

@weird : Στη φαση που βρισκομαι, αισθανομαι οτι ολα ειναι φαυλος κυκλος.Δηλαδη για να αποδειξω στον εαυτο μου οτι κατι αξιζω, οτι δεν το βαζω κατω με το παραμικρο κ οτι μπορω να πετυχω καποια πραγματα, πρεπει να ανταπεξελθω στις ιδαιτερα δυσκολες κ απαιτητικες πλεον εξεταστικες που απομενουν.Απο την αλλη, επειδη ειναι πολυ δυσκολη προσπαθεια ξαφνικα μετα απο χρονια να ασχοληθω με κατι που παρατησα, θελω στηριγματα, θελω να εχω διπλα μου ανθρωπους που με αγαπαν κ με βοηθουν στις δυσκολιες, ποσω μαλλον οταν προκειται για εναν ανθρωπο που κατεχει ιδιαιτερη θεση μεσα μου κ η οποια, πιστεψε με,μετα απο αρκετες σχεσεις που εχω κανει, ειναι σπανια κοπελα, για μενα τουλαχιστον.

@marina38 : Εχεις δικιο σε πολλα απ\' οσα λες απλα να κανω μια επισημανση, κατι που ξεχασα να αναφερω.Παρολο που η ιδεα της επανασυνδεσης τριγυρνουσε στο μυαλο μου ολο τον καιρο που ημασταν χωρια, εγινε ακομα πιο εντονη οταν στις γιορτες των χριστουγεννων μιλησαμε στο τηλεφωνο κ μου εξεφρασε κ αυτη απο την πλευρα της παρομοια συναισθηματα κ εδειχνε προθυμη για μια ακομα προσπαθεια.Μετα ομως εμφανιστηκε τελειως ανακολουθη με οτι μου ειχε πει κ ισως γι αυτο μου ειναι δυσκολο να αποδεχτω το τελος αυτης της σχεσης.Μου εδωσε ελπιδες κ τωρα μου τις γκρεμιζει κ φανταζομαι πολλοι μπορουν να καταλαβουν οτι σε τετοιες καταστασεις αλλα λεει η λογικη(να τραβηξω ενα μεγαλο Χ, να παω παρακατω) κ αλλα το συναισθημα(καθομαι κ αναλωνομαι στο γιατι αλλαξε σταση,γιατι με επαιξε με τετοιον τροπο, πως μπορω να την ξανακερδισω κλπ).Σε τετοιες καταστασεις εισαι θολωμενος κ δεν μπορεις να δεις καθαρα ποιο δρομο να διαλεξεις, γιατι η αλλαγη μπορει να ειναι ευεργετικη κ να γιατρευει πληγες, ομως ειναι κ δυσκολη καθως πρεπει να αφησεις ενα κομματι του εαυτου σου πισω.

[ΜΑΡΙΑΠ]

Περιμένω να διαβάσεις το U2U που σου έστειλα κ να μου πεις τη γνώμη σου.

[deleted-member141015]

Originally posted by raven
@marina38 : Εχεις δικιο σε πολλα απ\' οσα λες απλα να κανω μια επισημανση, κατι που ξεχασα να αναφερω.Παρολο που η ιδεα της επανασυνδεσης τριγυρνουσε στο μυαλο μου ολο τον καιρο που ημασταν χωρια, εγινε ακομα πιο εντονη οταν στις γιορτες των χριστουγεννων μιλησαμε στο τηλεφωνο κ μου εξεφρασε κ αυτη απο την πλευρα της παρομοια συναισθηματα κ εδειχνε προθυμη για μια ακομα προσπαθεια.Μετα ομως εμφανιστηκε τελειως ανακολουθη με οτι μου ειχε πει κ ισως γι αυτο μου ειναι δυσκολο να αποδεχτω το τελος αυτης της σχεσης.Μου εδωσε ελπιδες κ τωρα μου τις γκρεμιζει κ φανταζομαι πολλοι μπορουν να καταλαβουν οτι σε τετοιες καταστασεις αλλα λεει η λογικη(να τραβηξω ενα μεγαλο Χ, να παω παρακατω) κ αλλα το συναισθημα(καθομαι κ αναλωνομαι στο γιατι αλλαξε σταση,γιατι με επαιξε με τετοιον τροπο, πως μπορω να την ξανακερδισω κλπ).Σε τετοιες καταστασεις εισαι θολωμενος κ δεν μπορεις να δεις καθαρα ποιο δρομο να διαλεξεις, γιατι η αλλαγη μπορει να ειναι ευεργετικη κ να γιατρευει πληγες, ομως ειναι κ δυσκολη καθως πρεπει να αφησεις ενα κομματι του εαυτου σου πισω.

Πράγματι είναι δύσκολο όταν σου δίνει ελπίδες. Ξέρω ότι θα ήθελες ίσως να σκέφτεσαι πως το διάστημα που ήσασταν χώρια ως τα χριστούγεννα της έλειψες, θυμήθηκε τις καλές σας στιγμές και αποφάσισε να ξαναδοκιμάσει. Αλλά από την άλλη, είναι λογικό περίοδοι όπως οι γιορτές των χριστουγέννων να μας κάνουν πιο συναισθηματικούς, όπως επίσης είναι συνηθισμένο άνθρωποι που επέστρεψαν μετά από σπουδές κάποιων χρόνων στον τόπο κατοικίας τους, να περνούν μια περίοδο προσαρμογής, μερικές φορές να απογοητεύονται και να σκέφτονται τα πισωγυρίσματα. Οπότε μπορεί οι ελπίδες που σου έδωσε να ήταν αποτέλεσμα αυτών των παραγόντων και όχι μια συνειδητοποιημένη απόφαση/επιθυμία να ξαναπροσπαθήσετε.

Εξάλλου στη συνέχεια όπως λες άλλαξε άποψη. Και δυστυχώς δεν μπορούμε να βασιζόμαστε σε αυτό που κάποιος μας είπε πριν, αλλά σε αυτό που λέει τώρα, ειδικά αν μετά από τόσο καιρό συνεχίζει να το λέει ή να το δείχνει.

Κράτα αυτό το κομάτι του εαυτού σου σαν κάτι που έζησες και σαν κάτι που έμαθες, όσο προχωράς μπροστά και δεν το σκαλίζεις, όλο και περισσότερο θα μπαίνει στο παρασκήνιο

[Sofia]

Originally posted by raven
Απο την αλλη, επειδη ειναι πολυ δυσκολη προσπαθεια ξαφνικα μετα απο χρονια να ασχοληθω με κατι που παρατησα, θελω στηριγματα, θελω να εχω διπλα μου ανθρωπους που με αγαπαν κ με βοηθουν στις δυσκολιες, ποσω μαλλον οταν προκειται για εναν ανθρωπο που κατεχει ιδιαιτερη θεση μεσα μου κ η οποια, πιστεψε με,μετα απο αρκετες σχεσεις που εχω κανει, ειναι σπανια κοπελα, για μενα τουλαχιστον.

raven καλως ηρθες

νομιζω πώς ολοι εχουμε αναγκη σε μια δυσκολη στιγμη στηριγματα, και ειδικα οταν η στηριξη προερχεται απο εναν συντροφο που εχει προσφερει πολλα.

Απο την αλλη ομως σκεφτηκες τα οσα σου ειπε? Σεβεσαι την δικη της αναγκη? Μπορεις να αποδεχτεις το γεγονος οτι ενας ανθρωπος που σε αγαπαει μπορει να κουραστει κ να θελει να παρει αποστασεις?

Οπως κ να χει, μια πιο ανοιχτη κουβεντα μαζι της αλλα κ με τον εαυτο σου για το ποια πραγματα ζητας κ ποσα εισαι διατεθειμενος να αποδεχτεις, στην παρουσα φαση νομιζω θα βοηθουσε πολυ. Εσενα.

Κ κατι ακομα: η στηριξη ειδικα καποιες φορες, ειναι αναγκαιο να προερχεται κυριως απο σενα.

[efi26]

Κοίτα, ότι θα τελειώσεις τη σχολή σου είναι γεγονός...στο υπογράφω...!!!
Εφόσον το πήρες απόφαση, θα την τελειώσεις, και μιλάω από παρόμια εμπειρία.

Οσον αφορά την κοπέλα, το ότι σε στήριξε στα δύσκολα είναι θετικό, αλλά το ότι δεν έμεινε ώς το τέλος πρέπει να σε προβληματίζει.Φυσικά και είναι λογικό να κουραστεί, αλλά ακόμα και να το έχει συναισθήματα δεν αρκεί πάντα...Ο άνθρωπος αλλάζει, τα συναισθήματα μεταβάλλονται και η ζωή προχωρά...
Αυτή προφανώς έχει συνεχίσει τη ζωή της, εσύ αν μείνεις πίσω στη δική σου, ΄θρηνόντας για έναν έρωτα που έχασες, μόνο κακό στον εαυτό σου μπορείς να κάνεις...

Σπάνιοι άνθρωποι υπάρχουν, η δυσκολία δεν είναι όμως στο να τους βρείς, αλλά στο να μείνουν δίπλα σου.
Και η κοπέλα έχει το δικαίωμα να το αρνηθεί, αισθάνεται ότι προστατεύει τον εαυτό της.
Εσύ όμως δεν έχεις υποχρέωση να αποδείξεις τίποτα και σε κανένα, παρά μόνο στον εαυτό σου.

Κι αν άλλαξες, το κανες για να κερδίσεις τη ζωή σου, ότι για να ζητήσεις πίσω την αγάπη των άλλων...Αυτό πρέπει κατά τη γνώμη μου να έχεις κατά νου:τη δική σου ζωή και ευτυχία η οποία είναι αδιαπραγμάτευτη και αυταπόδεικτη

Και ακόμα κι αν δεν έχεις βρεί την ευτυχία, η μαχητικότητα και ο δυναμισμός σου θα στη φέρουν σύντομα...Αρκεί να το πιστέψεις και να αγαπήσεις τον εαυτό σου, πρώτα εσύ, και μετά οι άλλοι!!!

Και πάλι μπράβο και οπλίσου με θάρρος και πείσμα!Θα τα καταφέρεις στα σίγουρα!Θα το δεις!!!

[Helena]

αν θελεις κοιταξε ρειβεν λιγο το u2u πανω δεξια

[weird]

@weird : Στη φαση που βρισκομαι, αισθανομαι οτι ολα ειναι φαυλος κυκλος.Δηλαδη για να αποδειξω στον εαυτο μου οτι κατι αξιζω, οτι δεν το βαζω κατω με το παραμικρο κ οτι μπορω να πετυχω καποια πραγματα, πρεπει να ανταπεξελθω στις ιδαιτερα δυσκολες κ απαιτητικες πλεον εξεταστικες που απομενουν.Απο την αλλη, επειδη ειναι πολυ δυσκολη προσπαθεια ξαφνικα μετα απο χρονια να ασχοληθω με κατι που παρατησα, θελω στηριγματα, θελω να εχω διπλα μου ανθρωπους που με αγαπαν κ με βοηθουν στις δυσκολιες, ποσω μαλλον οταν προκειται για εναν ανθρωπο που κατεχει ιδιαιτερη θεση μεσα μου κ η οποια, πιστεψε με,μετα απο αρκετες σχεσεις που εχω κανει, ειναι σπανια κοπελα, για μενα τουλαχιστον.

Ξέρεις πιστεύω οτι τους φαύλους κύκλους, πρέπει να βρίσκουμε τρόπους να τους σπάμε...
εσύ τι γνώμη έχεις?

[raven]

Λοιπον μου δωσατε κουραγιο με τις απαντησεις σας κ ετσι εψαξα κ βρηκα το τηλεφωνο του κεντρου συμβουλευτικης κ ψυχολογικης υποστηριξης του ΑΠΘ κ αυριο πρωι πρωι(μιας κ τωρα ειναι κλειστα) θα παρω τηλεφωνο να κλεισω ενα ραντεβου σαν πρωτο βημα μιας κ δεν υπαρχει κ μεγαλη οικονομικη δυνατοτητα κ αναλογα με την εκβαση της συναντησης θα δουμε αν υπαρξει αναγκη να επισκεφτω κ καποιον αλλο ψυχολογο.

[weird]

Originally posted by raven
Λοιπον μου δωσατε κουραγιο με τις απαντησεις σας κ ετσι εψαξα κ βρηκα το τηλεφωνο του κεντρου συμβουλευτικης κ ψυχολογικης υποστηριξης του ΑΠΘ κ αυριο πρωι πρωι(μιας κ τωρα ειναι κλειστα) θα παρω τηλεφωνο να κλεισω ενα ραντεβου σαν πρωτο βημα μιας κ δεν υπαρχει κ μεγαλη οικονομικη δυνατοτητα κ αναλογα με την εκβαση της συναντησης θα δουμε αν υπαρξει αναγκη να επισκεφτω κ καποιον αλλο ψυχολογο.

Πολύ καλά!
))
Κοίτα να σε φροντίσεις και να παλέψεις για τους στόχους σου.
Αυτό είναι ένα ωραίο σπάσιμο του κύκλου.
Με την υποστήριξη κάποιου ειδικού δίπλα σου, που θα σε βοηθήσει να διαχειριστείς, τόσο τον χωρισμό, όσο και την δυσκολία που συνεπάγεται η φορτωμένη εξεταστική σου,
θα τα καταφέρεις!

[Sofia]

καλη αρχη raven