χανομαι

[Helena]

εχεις δικιο πανικ, αλλα μου καθησε λιγο στραβα εκεινο το επωνυμοι που ανεφερε η αλλη κοπελα..θυμηθηκα παλιοτερες διηγησεις αλλων μελων για τους επωνυμους τηλε-ψυχιατρους που επισκεφτηκαν και ποσο αποστασιοποιημενα και αφ υψηλου τους αντιμετωπισαν..

τεσπα,,ελπίζω να εισαι καλυτερα..και μην ανησυχεις μετα απο μια πιο εντονη σωματικη δραστηριοτητα ειναι αναμενομενο για λιγο η καρδια να χτυπαει πιο εντονα απ οτι συνηθως

[Παστελι]

Ναι ειμαι καλυτερα σημερα.χ8ες ενιωθω ολη μερε παρολο π πηρα ζαναξ.πολυ περιεργα.ενιωθω μια περιεργη ανατριχιλα και γαργαλιτο στο στηθος οχι στην καρδια αλλα στο μερος π λενε οτι υπαρχει η ψυχη.ετσι τουλαχιστον ελεγε ο πλατωνας,:P

[Παστελι]

Τουλαχιστον τωρα πλεον δεν θα πεθανω απο την διαταραχη πανικου.Στις αεχες εβλεπα για παραδειγμα τον γιο μου τα πανεμορφα ματια του και σκευτομουν τι κριμα να πεθανω και να στερηθω αυτα τα ματια.Και γενικα ενιωθω πολυ αδικημενη με αυτο π επαθα και ειχα ενα δυνατο προεσθημα οτι δεν θα ζησω πολυ ακομα.Απο τοτε εχει περασει ενας χρονονς και,εχω πιστη πλεον οτι αν δεν πεθανω απο ατυχημα π.χ η κατι αλλο δεν θα πεθανω απο κριση πανικου,και επισης εχω συνφιλιωθει με αυτο που εχω απο την στιγμη π βλεπω εστω οτι βρηκα φαρμακο να με ακνει καλα.Προσπαθω ομως και μονη μου.ΑΧ να το παλι το γαργαλιτο.περιεργο.το νιωθω κοντα στο στομαχι.πνευμονες το εχει νιωσει κανεις?Αν και δεν πυστευω σε τετιες βλακιες ,λετε να ειναι υ ψυχη μου και να μ λεει κατι?

[boubourina]

Originally posted by panikoula
Τουλαχιστον τωρα πλεον δεν θα πεθανω απο την διαταραχη πανικου.Στις αεχες εβλεπα για παραδειγμα τον γιο μου τα πανεμορφα ματια του και σκευτομουν τι κριμα να πεθανω και να στερηθω αυτα τα ματια.

Πολυ γλυκο αυτο panikoula!
Ποσο χρονων ειναι ο γιος σου;
Μα και βεβαια θα ζησεις πολλααααααααααα χρονια να χαρεις την καθε του στιγμη αλλα και την καθε χαρα που εσενα προσωπικα σου επιφυλασσει η ζωη!
Φιλικά

[deleted-member141015]

Η συμφιλίωση μαρία με οτιδήποτε μας ταλαιπωρεί, είναι σημαντικό βήμα. Κομάτι του εαυτού μας είναι κι αυτό και για κάποιο λόγο υπάρχει, αλλά μπορούμε να το επεξεργαστούμε και να το αντιμετωπίσουμε με την κατάλληλη βοήθεια. Χαίρομαι που έχεις κάνει ένα καλό ξεκίνημα και προσπαθείς και μόνη, και μάλιστα έχεις καταλάβει ότι δεν πρόκειται να πεθάνεις από τον πανικό Όσο για το γαργαλητό...το μόνο που δείχνει είναι ότι είσαι ζωντανή

[deleted-member141015]

Originally posted by vegga
Απλα θελω να μαθω αν πρεπει να εχει ειδικοτιτα (ψυχοθεραπεια - γνωστικη κ.α) που διαβαζω κατα καιρους..

vegga, δεν έχεις γράψει και πολλά για το τι ακριβώς σε απασχολεί, πάντως για οτιδήποτε έχει σχέση με άγχος-πανικό-φοβίες μπορείς να απευθυνθείς σε ψυχολόγο και πράγματι δεν είναι απαραίτητο να υπάρξει και φαρμακευτική αγωγή. Η γνωσιακή-συμπεριφοριστική ψυχοθεραπεία είναι ένα ασφαλές ξεκίνημα. Να μη διστάσεις να συζητάς ό,τι σε προβληματίζει σχετικά με την πορεία της θεραπείας με τον ειδικό που θα διαλέξεις.

Τώρα για τα άλλα που ειπώθηκαν, στο μόνο που συμφωνώ είναι να έχει άδεια άσκησης επαγγέλματος και περαιτέρω εκπαίδευση-εμπειρία. Σίγουρα ένας νέος πτυχιούχος δεν μπορεί να κάνει ψυχοθεραπεία. Αυτά λοιπόν είναι τα μόνα που χρειάζεται να βεβαιωθείς ότι υπάρχουν.

Τα υπόλοιπα, συγγνώμη ΜΑΡΙΑΠ αλλά είναι εντελώς αβάσιμα. Δεν χρειάζεται να είναι μέλος κανενός συλλόγου, καθώς στην Ελλάδα η άδεια χορηγείται ανεξάρτητα από την εγγραφή σε κάποιον σύλλογο, που δεν είναι υποχρεωτική για τους ψυχολόγους (όπως για τους γιατρούς). Δεν υπάρχει ακόμα έγκυρη αξιολόγηση των ελληνικών πανεπιστημίων (όπως σε χώρες του εξωτερικού) και έτσι κι αλλιώς το βασικό πτυχίο (παρόλο που πρέπει να υπάρχει) δεν σε κάνει από μόνο του καλό θεραπευτή.

Καλό ξεκίνημα!

[vegga]

Πουλες marina38 και οσοι με διαβασουν....
Ειμαι απο μια πολυ της βορειας ελλαδας. Ενα ωραιο απογευμα πριν τρια χρονια \"σχεδον ακριβος\" ημουν με αδεια απολυσεως απο το στρατο στην πολη μου, το τελευταιο βραδυ \"μουηιρθε και το πρωτο σφιξιμο στο στομαχι\" πριν φυγω παλι για να παω να παρω το πολυποθετο χαρτι ειμαστε μαζεμενει παρεα σε ενα σπιτι, ειχα μια κουραστικη μερα γιατι γυρνουσα απο δω και απο κει να δω διαφορους (ειπια κ 4-5 καφεδες εκεινη την μερα κ στην αρχη σκεφτικα οτι μπωρι να ειναι απ αυτο) το μονο που σκευτομουν ηταν το ταξιδι μου την επομενη μερα (θα πηγενα να μηνω ενα βραδυ θεσσαλονικη σε ενα φιλο, και απο εκει θα εφευγα αεροπορικος για αθηνα και μετα με πλοιο για Λερο οπου και εκανα την θητεια μου) ξαφνικα λιγο πριν φυγουμε ενιωσα ναχανομαι; να τρελενομαι; ολλα μαζι; κατι τετοιο, κατα ενα ανεξηγητο τροπο διατηρησα την ψυχραιμια μου πειγα κ στο σπιτι μια φιλη μου με το αυτοκινητο και μετα πειγα σπιτι.
Δεν μπορουσα να ηρεμησω με τιποτα με βλεπει και η μανα μου,,, της λεω οτι δεν ειμαι καλα θελω να παω στο νοσοκομειο. ειρθε μαζι μου μπικαμε στα εκτακτα με πειραν πιεση καρδιογραφιμα ολλα καλα τους λεω θελω να ηρεμισω και δεν μπορω, μου λενε εδω δεν μπορουμε να σε δωσουμε ηρεμιστικα και μου λενε θα πρεπει να σε δει και ενας ψυχιατρος \"αυτο που φοβομουν μου κοπικαν τα ποδια. λες να τρελαθω σκευτικα?\" εχρετε η ψυχηατρος μου δινει ενα υπογλωσσιο ηρεμεο... Μου εκανε και καποιες ερωτησεις δεν θυμαμαι τωρα τη και μου ειπε φυγε δεν ειναι τιποτα θα σου περασει σε λιγες ωρες.
Την αλλη μερα μπενω στο λεωφορειο φτανω Θεσ/νικη με 1002 αρνητικες σκεψεις, Χαλια μαυρα απο, το βραδυ φυσικα δεν βγεικα, μιλουσα στο κινητο επι 2ωρες με την εδερφη που ηταν και στην Ισπανια εκεινο το διαστημα και μου εδωσε κουραγιο μεχρι το πρωι που αυπνος πειρα τον φιλο μου και πηγαμε στο στρατιοτικο νοσοκομειο. Βρεικα το ψυχιατρο και για καλη μου τυχη ηταν παρα πολυ καλος επιστημονας \"οπος μου συστηθηκε\" μου ειπε μετα απο μια συζητηση μικρη οτι αυτο που επαθα ηταν \"κριση πανικου\" μου εγραψε να παρω xanax και μου ειπε αυτα ειναι για να σε βοηθησουν εκει που θα πας και οχι να τα περνεις συνεχεια μου εδωσε και το τηλεφωνω του αν θελησω να του μηλισω...
Πειγα εκατσα 20 μερες πειρα το χαρτι και απο τοτε αλλαξε η ζωη μου (και οχι γιατι απολυθηκα οπος καταλαβενεται).
Απο τοτε δεν εχω ζητηση καμια βοηθηα πσιτευοντας οτι θα μου περασει γιατι και η αδερφη μου ειχε 1 συμπτωμα μικρο και της περασε σε 1χρονο. Τωρα περασαν 3, εχω φανερη διαφορα αλλα φυσικα δεν ειμαι ο εαυτος και εχω χασει πολλα εξαιτιας αυτου και επαγγελματικα και προσωπικα....

Συγουρα ειναι πολυ κουραστηκο το κειμενο μου θελω να γραψω πολλα ακομη αλλα ας σταματησω εδω!!!

[Παστελι]

Originally posted by boubourina

Originally posted by panikoula
Τουλαχιστον τωρα πλεον δεν θα πεθανω απο την διαταραχη πανικου.Στις αεχες εβλεπα για παραδειγμα τον γιο μου τα πανεμορφα ματια του και σκευτομουν τι κριμα να πεθανω και να στερηθω αυτα τα ματια.

Πολυ γλυκο αυτο panikoula!
Ποσο χρονων ειναι ο γιος σου;
Μα και βεβαια θα ζησεις πολλααααααααααα χρονια να χαρεις την καθε του στιγμη αλλα και την καθε χαρα που εσενα προσωπικα σου επιφυλασσει η ζωη!
Φιλικά

ειναι 5 μισι δτα 6 παει.ειναι κουκλος το μωρο μου .μονη τον μεγαλονω και ειμαστε πολυ δεμενοι.

[ntini]

panikoula,mpravo.....einai polu duskolo gia mia gunaika na megalonei moni tis to paidi tis......elpizo vevaia to paidaki sou na exei sxeseis kai me ton patera tou,giati prepei na exei kai ena patriko protupo)

[Παστελι]

Δεν κανει για προτυπο και δεν ενδιαφεεται καθολου για το παιδι.εγω προσπαθω να τους μονιασω αλλα ο πατερας αγνοει τον μικρο.αλλα εδω πληρονονται ολα!!