ΙΔΨ η δίκη μου ιστορία
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 4 of 4
  1. #1
    Member
    Join Date
    Apr 2021
    Posts
    32

    ΙΔΨ η δίκη μου ιστορία

    Γεια σας παιδιά, είμαι 22 ετών. Πάντα ήμουν αρκετά αγχώδης. Λόγω ενασχόλησης με ιατρικό επάγγελμα, πάντα με έπιαναν αρρωστοφοβιες για νοσήματα. Αλλα πάντα ήταν ήπια σχετικά. Ωστόσο απ τον περασμένο Νοέμβριο με τυραννάει η φοβία και το άγχος της ψύχωσης και της σχιζοφρένειας, ότι τρελαίνομαι. Πέρα από το άγχος και τον πανικό, έχω αρχίσει να πιστεύω ότι έχω σοβαρές ιδεοληψίες και ψυχαναγκασμους. Η άλλη επιλογή είναι ότι όντως τρελαίνομαι. Για μήνες λοιπόν φοβόμουν ότι θα αρχίσω να ακούω φωνές ή να βλέπω πράγματα κάτι που φυσικά δεν έγινε, και γενικά άρχιζα να πιστεύω πως ότι συμπτωμα υπάρχει, το έχω. Καρφωνόταν σαν σκέψη στο μυαλό μου και δεν έφευγε όσο και αν δεν το πίστευα. Και ενώ ο φόβος για ήχους κλπ έφυγε, πλέον οι ιδεοληψίες είναι πιο επίμονες από ποτε. Πχ διάβαζα ότι οι σχιζοφρενείς πιστεύουν ότι τους παρακολουθούν και ότι κάποιος τους βλέπει, και μ καρφώνεται πλέον ακόμα και καιρό μετά σαν ιδέα ότι το έχω, και πλέον άμα είμαι μόνος σε δρόμο είναι καρφωμένη η ιδέα ότι κάποιος είναι πίσω μου ενώ ξέρω ότι είναι παράλογο και δεν ισχύει. Ή σπίτι μ έχω την σκέψη ότι κάποιος με βλέπει ενώ ξέρω ότι είναι παράλογο και βλακεία και κανεις δεν είναι εκεί. Όσο όμως και να λέω στον εαυτό μου συνέχεια «δεν ισχύει δεν ισχύει ηρέμησε το ξέρεις ότι είναι παράλογο» , συνεχίζω να τυραννιέμαι. Γενικά και στο λύκειο είχα μια ιδεοληψία πολύ άσχημη, θρησκευτικού περιεχομένου, που με βασάνιζε για καιρό. Τώρα πλέον έχω κολλήσει ότι τρελαίνομαι και αυτές οι παράλογες ιδέες με φοβίζουν. Από την μια λέω στον εαυτό μου «ξέρεις ότι είναι παράλογες σκέψεις και δεν ισχύουν μην σε αγχώνουν» αλλα συνεχώς με πιάνει πανικός επδ πιστεύω πως αφού τα σκέφτομαι ισχύουν, ανεξάρτητα που ξέρω κατά βαθος ότι είναι τέρμα παραλογα. Όταν είμαι με φίλους το ξεχνάω συνήθως και είμαι μια χαρά αλλα όχι πάντα. Σπίτι μόνος αγχώνομαι αφόρητα. Ψυχαναγκαστικά τώρα πολλές φορές κάνω συγκεκριμένες συμπεριφορές για να αποφύγω την ιδεοληψία και το αγχος. Έχω λίγο θέμα με τα μικρόβια προφανώς, συν με τις φοβίες που σας είπα. Μπορεί πχ να βλέπω τηλεόραση και να κοιτάει ένα πρόσωπο την κάμερα και να μ μπαίνει η ιδέα ότι με κοιτάζει, και ενώ ξέρω ότι είναι βλακεία και δεν ισχύει, με αγχώνει και με πανικοβάλει τόσο που προσπαθώ να μην κοιτάω. Σας παρακαλώ βοηθήστε με έχει κανεις άλλος παρόμοια τέτοια εμπειρία; Ή όντως τρελαίνομαι; Ξέρω ότι αν ήμουν όντως ψυχωτικός δεν θα καταλάβαινα ότι έχω κάτι ή ότι αυτές οι ιδέες είναι παράλογες, και θα προτιμούσα να είμαι μόνος ενώ εγώ θέλω συνέχεια να ειμαι με παρέα, αλλα και πάλι όσο τα σκέφτομαι δεν αντέχω. Οι ψυχαναγκασμοι του να πλύνω τα χέρια μ κάθε λεπτό όταν μαγειρεύω ή να αλλάζω πολλά μαχαίρια πιρούνια σε ένα μαγείρεμα επδ πιστεύω ότι λερωθήκαν και αλλα τέτοια ταξινόμησης κλπ δεν με ενοχλούν τόσο, όσο αυτές οι ιδεοληψίες. Ξέρω ότι έχω άγχος και πανικό μ το είχε πει μια καθηγήτρια ψυχιατρικής που με είχε δει μια φορά, αλλα αυτές οι πραγματικά παράλογες και παρανοϊκές ιδέες τι μπορεί να είναι; Σας ευχαριστώ!

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2017
    Posts
    200
    Quote Originally Posted by John1234 View Post
    Γεια σας παιδιά, είμαι 22 ετών. Πάντα ήμουν αρκετά αγχώδης. Λόγω ενασχόλησης με ιατρικό επάγγελμα, πάντα με έπιαναν αρρωστοφοβιες για νοσήματα. Αλλα πάντα ήταν ήπια σχετικά. Ωστόσο απ τον περασμένο Νοέμβριο με τυραννάει η φοβία και το άγχος της ψύχωσης και της σχιζοφρένειας, ότι τρελαίνομαι. Πέρα από το άγχος και τον πανικό, έχω αρχίσει να πιστεύω ότι έχω σοβαρές ιδεοληψίες και ψυχαναγκασμους. Η άλλη επιλογή είναι ότι όντως τρελαίνομαι. Για μήνες λοιπόν φοβόμουν ότι θα αρχίσω να ακούω φωνές ή να βλέπω πράγματα κάτι που φυσικά δεν έγινε, και γενικά άρχιζα να πιστεύω πως ότι συμπτωμα υπάρχει, το έχω. Καρφωνόταν σαν σκέψη στο μυαλό μου και δεν έφευγε όσο και αν δεν το πίστευα. Και ενώ ο φόβος για ήχους κλπ έφυγε, πλέον οι ιδεοληψίες είναι πιο επίμονες από ποτε. Πχ διάβαζα ότι οι σχιζοφρενείς πιστεύουν ότι τους παρακολουθούν και ότι κάποιος τους βλέπει, και μ καρφώνεται πλέον ακόμα και καιρό μετά σαν ιδέα ότι το έχω, και πλέον άμα είμαι μόνος σε δρόμο είναι καρφωμένη η ιδέα ότι κάποιος είναι πίσω μου ενώ ξέρω ότι είναι παράλογο και δεν ισχύει. Ή σπίτι μ έχω την σκέψη ότι κάποιος με βλέπει ενώ ξέρω ότι είναι παράλογο και βλακεία και κανεις δεν είναι εκεί. Όσο όμως και να λέω στον εαυτό μου συνέχεια «δεν ισχύει δεν ισχύει ηρέμησε το ξέρεις ότι είναι παράλογο» , συνεχίζω να τυραννιέμαι. Γενικά και στο λύκειο είχα μια ιδεοληψία πολύ άσχημη, θρησκευτικού περιεχομένου, που με βασάνιζε για καιρό. Τώρα πλέον έχω κολλήσει ότι τρελαίνομαι και αυτές οι παράλογες ιδέες με φοβίζουν. Από την μια λέω στον εαυτό μου «ξέρεις ότι είναι παράλογες σκέψεις και δεν ισχύουν μην σε αγχώνουν» αλλα συνεχώς με πιάνει πανικός επδ πιστεύω πως αφού τα σκέφτομαι ισχύουν, ανεξάρτητα που ξέρω κατά βαθος ότι είναι τέρμα παραλογα. Όταν είμαι με φίλους το ξεχνάω συνήθως και είμαι μια χαρά αλλα όχι πάντα. Σπίτι μόνος αγχώνομαι αφόρητα. Ψυχαναγκαστικά τώρα πολλές φορές κάνω συγκεκριμένες συμπεριφορές για να αποφύγω την ιδεοληψία και το αγχος. Έχω λίγο θέμα με τα μικρόβια προφανώς, συν με τις φοβίες που σας είπα. Μπορεί πχ να βλέπω τηλεόραση και να κοιτάει ένα πρόσωπο την κάμερα και να μ μπαίνει η ιδέα ότι με κοιτάζει, και ενώ ξέρω ότι είναι βλακεία και δεν ισχύει, με αγχώνει και με πανικοβάλει τόσο που προσπαθώ να μην κοιτάω. Σας παρακαλώ βοηθήστε με έχει κανεις άλλος παρόμοια τέτοια εμπειρία; Ή όντως τρελαίνομαι; Ξέρω ότι αν ήμουν όντως ψυχωτικός δεν θα καταλάβαινα ότι έχω κάτι ή ότι αυτές οι ιδέες είναι παράλογες, και θα προτιμούσα να είμαι μόνος ενώ εγώ θέλω συνέχεια να ειμαι με παρέα, αλλα και πάλι όσο τα σκέφτομαι δεν αντέχω. Οι ψυχαναγκασμοι του να πλύνω τα χέρια μ κάθε λεπτό όταν μαγειρεύω ή να αλλάζω πολλά μαχαίρια πιρούνια σε ένα μαγείρεμα επδ πιστεύω ότι λερωθήκαν και αλλα τέτοια ταξινόμησης κλπ δεν με ενοχλούν τόσο, όσο αυτές οι ιδεοληψίες. Ξέρω ότι έχω άγχος και πανικό μ το είχε πει μια καθηγήτρια ψυχιατρικής που με είχε δει μια φορά, αλλα αυτές οι πραγματικά παράλογες και παρανοϊκές ιδέες τι μπορεί να είναι; Σας ευχαριστώ!
    Καλησπέρα John! έχεις απευθυνθεί σε κάποιον ψυχίατρο για να συζητήσεις αυτά τα θέματα?

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2020
    Posts
    242
    Αγαπητέ John1234, την ιδεοληψία περι ψύχωσης και σχιζοφρένειας την είχα κι εγώ, όταν μου είχε κολλήσει στο μυαλό ένας συγκεκριμένος ήχος και ερχόταν στη σκέψη μου πάντα όταν πήγαινα να ξαπλώσω. Είχα να κλείσω μάτι 3 μέρες και έψαχνα μανιωδώς στο ιντερνετ σχετικά με την σχιζοφρένεια. Μάλιστα υπήρχαν στιγμές που το άγχος βάραγε κόκκινο και το πίστευα 100% και πάθαινα και κρίσεις πανικού στο καπάκι και νόμιζα πως είχα τρελαθεί εντελώς και ότι πέρναγα κάποιο ψυχωσικό επεισόδιο. Κατά βάθος όμως κι εγώ γνώριζα το παράλογο της σκέψης μου απλά εκείνη τη στιγμή-όπως λες κι εσύ-δεν είναι εύκολο να σε πιστέψεις, γι' αυτό καταλήγεις στο συμπέρασμα του ότι έχεις τρελαθεί. Όταν είπα στην ψυχολόγο μου πως τρελάθηκα και της ανέφερα το περιστατικό μου είπε πως αν είχα σχιζοφρένεια δεν θα αναρωτιόμουν αν έχω τρελαθεί κι ακούω ήχους. Όσοι έχουν σχιζοφρένεια ή ψύχωση δεν αναγνωρίζουν το παράλογο της σκέψης τους, αλλά το προσλαμβάνουν ως πραγματικό. Εσύ γράφεις πως αναγνωρίζεις ότι οι σκέψεις σου είναι παράλογες, άρα δεν έχεις ούτε ψύχωση, ούτε σχιζοφρένεια. Ξέρεις ακριβώς τι συμβαίνει γύρω σου. Και μόνο που αγχώνεσαι και αναρωτιέσαι αν τρελαίνεσαι, αυτό δείχνει πως έχεις τα λογικά σου! Κουράγιο και εύχομαι να ξεπεράσεις όσο το δυνατόν πιο σύντομα τον φόβο σου!

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2014
    Posts
    671
    Σου προτείνω ψυχοθεραπεία και φαρμακευτική αγωγή από ψυχίατρο, έχει μεγάλη διαφορά. Εγώ είχα ιδεοληψίες σχετικά με τον θάνατο, φοβίες και τα συναφή. Πέρυσι έφτασα κυριολεκτικά στον πάτο με άγχος που είχε αγγίξει το ταβάνι σε σημείο να έχω ψυχοσωματικά, να μην μπορώ να φάω γιατί η στεναχώρια και η πίεση μου προκαλούσαν ναυτίες. Μπορώ να πω πως είναι λίγους μήνες που δεν υποκύπτω σε ιδεοληψίες, δηλαδή δεν τις αναπτύσσω. Δεν θα πω πως δεν είμαι πια ιδεοψυχαναγκαστική, γιατί δεν είναι κάτι που φεύγει ποτέ εντελώς, αλλά σίγουρα έχω κάνει μεγάλη πρόοδο για τα δεδομένα μου.

Similar Threads

  1. η δικη μου ιστορία
    By fat capricorn in forum Συναισθηματική Υπερφαγία, Ψυχογενής Βουλιμία
    Replies: 51
    Last Post: 20-11-2014, 23:45
  2. Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ
    By jock in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 15
    Last Post: 30-03-2012, 10:41
  3. Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ...
    By minaspap in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 3
    Last Post: 03-05-2011, 05:55
  4. Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ!
    By yannaki in forum Παχυσαρκία
    Replies: 54
    Last Post: 13-12-2010, 09:39
  5. η δικη μου ιστορια
    By DEPON in forum Παχυσαρκία
    Replies: 25
    Last Post: 06-07-2009, 00:20

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •