Τρομερή αρρωστοφοβία σε γυναίκα -μια βοήθεια
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 6 of 6
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Apr 2021
    Posts
    19

    Τρομερή αρρωστοφοβία σε γυναίκα -μια βοήθεια

    Καλημέρα παιδιά.
    Είμαι 26 και εδώ και λίγα χρόνια με βασανίζει μια επίμονη αρρωστοφοβία, που τον τελευταίο χρόνο έχει γίνει ανυπόφορη. Φοβάμαι συγκεκριμένες ασθένειες, έχω πάρει σβάρνα όλους τους γιατρούς (καρδιολόγο, γυναικολόγο, οδοντίατρο κλπ) ανάλογα με τις εμμονές που με πιάνουν κατά καιρούς. Μέχρι ν βγουν τ αποτελέσματα τρέμω, νομίζω ότι θα μου βρουν κάτι ανίατο.
    Το θέμα είναι ότι η ανακούφιση που λαμβάνω είναι προσωρινή (π.χ. σκέφτομαι ότι οι εξετάσεις έγιναν λάθος) ή αρχίζω και ψειρίζω τα ήδη φυσιολογικά αποτελέσματα (π.χ. γιατί πέρυσι είχα 7000 λευκά αιμοσφαίρια και φέτος έδειξε 8000; μήπως κάποια φλεγμονή;)
    Πήγα και σε ψυχολόγο (συστημική) 7 μήνες αλλά δεν είδα βελτίωση, και όταν της το είπα, μου είπε να σκεφτώ αν θέλω να συνεχίσουμε ή όχι και να της στείλω μήνυμα. Ε της έστειλα ότι θέλω να συνεχίσουμε και δεν μου απάντησε ποτέ εδώ και 3 βδομάδες, το θεώρησα φουλ αντιεπαγγελματικό και ξενέρωσα με την ψυχοθεραπεία, απογοητεύτηκα πολύ και δεν έχω κουράγιο να ξεκινήσω από το μηδέν με νέο ψυχοθεραπευτή. Θέλω να πάω σε ψυχίατρο να μου δώσει χάπια να ηρεμήσω, αλλά οι γονείς μου είναι ανένδοτοι. Όμως δεν αντέχω άλλο. Πήρα και βιβλία αυτοβελτίωσης να διαβάσω, τίποτα. Μου έχει χαθεί η όρεξη για τα πάντα, τα έχω παρατήσει όλα, κλαίω κάθε μέρα. Βγαίνω καμιά βόλτα με τους φίλους μου και είμαι μέσα στο άγχος, δεν το ευχαριστιέμαι, νομίζω ότι κάτι θα πάθω. Για σχέση ούτε λόγος, φοβάμαι να κάνω σεξ μην κολλήσω τίποτα, κάθε φορά που έκανα (με προφυλάξεις πάντα) μετά με έπιανε εμμονή μήπως κόλλησα κάτι και με το προφυλακτικό.
    Με πιάνει απελπισία γιατί έτσι πως κάνω έχω αρχίσει να τους κουράζω όλους και δεν θα βρεθεί κανείς να με αγαπήσει γι' αυτό που είμαι, δηλαδή ένα χάλι μαύρο. Σας παρακαλώ πείτε μια γνώμη να πάρω ανάποδες στροφές γιατί σπαταλάω τα καλύτερά μου χρόνια!!

  2. #2
    Junior Member
    Join Date
    Apr 2021
    Posts
    19
    Να πω επίσης ότι μόλις ξεμπερδεύω από τον έναν γιατρό, θέλω να πάω σε άλλον (π.χ. τώρα θέλω να κάνω υπέρηχο θυρεοειδούς γιατί μου φαίνεται διογκωμένος) και πλέον οι γονείς μου δεν με παίρνουν στα σοβαρά. Φοβάμαι πως θα γίνω σαν την ιστορία με τον Πέτρο και τον λύκο, που δηλαδή όταν θα έχω όντως κάτι σοβαρό δεν θα με πιστέψουν και δεν θα με πάνε στο γιατρό.
    Χτες νόμιζα ότι είχα πυρετό, βάζω θερμόμετρο, 36,8. Επειδή το σκεφτόμουν επίμονα όμως, μέσα σε πέντε λεπτά που ξαναμετρήθηκα είχα 37,2. Τρελάθηκα, μετρίομουν κάθε 15 λεπτά, το 37,2 ακατέβατο, ένιωθα τα μάγουλά μου να καίνε, έκλαιγα όλη μέρα. Σήμερα το πρωί τίποτα, 36,6. Ανέβασα θερμοκρασία από το άγχος μου!! Κάνω δεύτερο πτυχίο σαν φαρμακοποιός και δεν θέλω να διαβάζω γιατί μετά μου καρφώνεται η χ ψ ασθένεια. Σας παρακαλώ πείτε μου κάποια τεχνική να ηρεμήσω και να συνεχίσω να ζω.

  3. #3
    Junior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    24
    Quote Originally Posted by Natalia1234 View Post
    Να πω επίσης ότι μόλις ξεμπερδεύω από τον έναν γιατρό, θέλω να πάω σε άλλον (π.χ. τώρα θέλω να κάνω υπέρηχο θυρεοειδούς γιατί μου φαίνεται διογκωμένος) και πλέον οι γονείς μου δεν με παίρνουν στα σοβαρά. Φοβάμαι πως θα γίνω σαν την ιστορία με τον Πέτρο και τον λύκο, που δηλαδή όταν θα έχω όντως κάτι σοβαρό δεν θα με πιστέψουν και δεν θα με πάνε στο γιατρό.
    Χτες νόμιζα ότι είχα πυρετό, βάζω θερμόμετρο, 36,8. Επειδή το σκεφτόμουν επίμονα όμως, μέσα σε πέντε λεπτά που ξαναμετρήθηκα είχα 37,2. Τρελάθηκα, μετρίομουν κάθε 15 λεπτά, το 37,2 ακατέβατο, ένιωθα τα μάγουλά μου να καίνε, έκλαιγα όλη μέρα. Σήμερα το πρωί τίποτα, 36,6. Ανέβασα θερμοκρασία από το άγχος μου!! Κάνω δεύτερο πτυχίο σαν φαρμακοποιός και δεν θέλω να διαβάζω γιατί μετά μου καρφώνεται η χ ψ ασθένεια. Σας παρακαλώ πείτε μου κάποια τεχνική να ηρεμήσω και να συνεχίσω να ζω.
    Υπάρχουν τεχνικές αναπνοής που μπορούν να βοηθήσουν αλλά ίσως χρειάζεται φαρμακευτική αγωγή με ηρεμιστική δράση. Είναι μια φάση και θα περάσει, αυτά τα συμπτώματα μπορεί να υποχωρήσουν από μόνα τους. Είναι μια εμμονή και καλό είναι να μην ενδίδεις στην αυτοπαρατήρηση.

  4. #4
    Quote Originally Posted by Natalia1234 View Post
    Να πω επίσης ότι μόλις ξεμπερδεύω από τον έναν γιατρό, θέλω να πάω σε άλλον (π.χ. τώρα θέλω να κάνω υπέρηχο θυρεοειδούς γιατί μου φαίνεται διογκωμένος) και πλέον οι γονείς μου δεν με παίρνουν στα σοβαρά. Φοβάμαι πως θα γίνω σαν την ιστορία με τον Πέτρο και τον λύκο, που δηλαδή όταν θα έχω όντως κάτι σοβαρό δεν θα με πιστέψουν και δεν θα με πάνε στο γιατρό.
    Χτες νόμιζα ότι είχα πυρετό, βάζω θερμόμετρο, 36,8. Επειδή το σκεφτόμουν επίμονα όμως, μέσα σε πέντε λεπτά που ξαναμετρήθηκα είχα 37,2. Τρελάθηκα, μετρίομουν κάθε 15 λεπτά, το 37,2 ακατέβατο, ένιωθα τα μάγουλά μου να καίνε, έκλαιγα όλη μέρα. Σήμερα το πρωί τίποτα, 36,6. Ανέβασα θερμοκρασία από το άγχος μου!! Κάνω δεύτερο πτυχίο σαν φαρμακοποιός και δεν θέλω να διαβάζω γιατί μετά μου καρφώνεται η χ ψ ασθένεια. Σας παρακαλώ πείτε μου κάποια τεχνική να ηρεμήσω και να συνεχίσω να ζω.

    Μια από τα ίδια !!! Φοβάμαι τόσο πολύ !! Σαν να περιγράφεις την ζωή μου είναι !! Τι θα κανουμεεε ;;; :(((

  5. #5
    Junior Member
    Join Date
    Apr 2021
    Posts
    19
    Quote Originally Posted by Rabia View Post
    Υπάρχουν τεχνικές αναπνοής που μπορούν να βοηθήσουν αλλά ίσως χρειάζεται φαρμακευτική αγωγή με ηρεμιστική δράση. Είναι μια φάση και θα περάσει, αυτά τα συμπτώματα μπορεί να υποχωρήσουν από μόνα τους. Είναι μια εμμονή και καλό είναι να μην ενδίδεις στην αυτοπαρατήρηση.
    Τις εβδομάδες που μεσολάβησαν το πάλεψα πολύ μόνη μου και με την βοήθεια των δικών μου... ήμουν καλύτερα. Σήμερα έχοντας μια πιό ψύχραιμη ματιά σκέφτηκα να μπω στο thread να δω τι μου γράψατε... Πολύ σωστές οι συμβουλές σου. Ειδικά αυτό το να μην ενδίδω στην αυτοπαρατήρηση θα το προσπαθήσω όσο μπορώ!! Πολύ ωραία ιδέα. Σ ευχαριστώ πολύ από καρδιάς!!

  6. #6
    Junior Member
    Join Date
    Apr 2021
    Posts
    19
    Quote Originally Posted by Λεονη View Post
    Μια από τα ίδια !!! Φοβάμαι τόσο πολύ !! Σαν να περιγράφεις την ζωή μου είναι !! Τι θα κανουμεεε ;;; :(((
    Τις εβδομάδες που μεσολάβησαν το πάλεψα πολύ μόνη μου και με την βοήθεια των δικών μου... ήμουν καλύτερα. Οι βόλτες έξω με φίλους, το να κάνεις πράγματα έστω και με το ζόρι στην αρχή (π.χ. περπάτημα, διάβασμα, δουλειά) σε βοηθάνε να μπεις back on track και να μην το σκέφτεσαι τόσο. Στα λέω μετά από 1 μήνα σχεδόν που βρίσκομαι σε ύφεση και τα βλέπω πιο ψύχραιμα. Με κεραυνοβολούν ακόμα απαισιόδοξες σκέψεις, μη σου λέω ψέματα (χτες αγχωνόμουν για αραίωση μαλλιών και σήμερα για καρκίνο μαστού πχ.) αλλά όπως είπε και το άλλο μέλος πιο πάνω, προσπαθώ να μην ενδίδω στην αυτοπαρατήρηση και το Ίντερνετ. Κάνω τις εξετάσεις μου όταν και όποτε πρέπει, δεν αμελώ τα τσεκ-απ μου αλλά μέχρι εκεί. Η αυτοπαρατήρηση σου δημιουργεί καμιά φορά συμπτώματα εκεί που δεν έχεις καν (πχ. ένιωθα 3 μέρες ένα κάψιμο στον αυχένα και μόλις σταμάτησα να το σκέφτομαι έφυγε). Όταν νιώσω έτοιμη σκοπεύω να επισκεφτώ ψυχίατρο, αλλά προς το παρόν δεν έχω το ψυχικό κουράγιο να ψάξω τον κατάλληλο, γιατί στην ψυχολόγο πήγα ουσιαστικά στην πρώτη τυχούσα. Και πρέπει πάλι να πω από την αρχή τα εσώψυχά μου, που όπως καταλαβαίνεις δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να το κάνεις κάθε τρεις και λίγο. Η δική μου συμβουλή τώρα που το βλέπω πιο ψύχραιμα είναι να μιλήσεις σε 1-2 άτομα που εμπιστεύεσαι (οικογένεια, φίλοι), να τους εξηγήσεις τι ακριβώς συμβαίνει εκείνη την ώρα μέσα στο κεφάλι σου (π.χ. εγώ πιστεύω ακράδαντα ότι νοσώ και θέλω κάποιον να με κουβεντιάσει χωρίς φωνές και να μου διαψεύσει μια-μια τις φοβίες μου). Ευτυχώς είμαι τυχερή και έχω αυτά τα άτομα στη ζωή μου που με βοηθάνε και με παρακινούν σε δραστηριότητες εκτός της ασφάλειας του σπιτιού, γιατί μαζί τους νιώθω ασφάλεια πώς ό,τι και να γίνει θα με βοηθήσουν. Και σταδιακά θα χαλαρώσεις και θα κάνεις μεγαλύτερα βήματα μέχρι να πατήσεις μόνη σου στα πόδια σου. Και εγώ ακόμα το ψάχνω! Ελπίζω να σε βοήθησα, θα χαρώ να μου πεις και τις δικές σου σκέψεις. Το ότι δεν είμαι η μόνη που υποφέρω από αυτό, μου δίνει κουράγιο.

Similar Threads

  1. Βοήθεια επείγοντος η αρρωστοφοβια χτυπάει κόκκινο
    By aggelosaggeloθ in forum Σωματόμορφες Διαταραχές (Υποχονδρίαση, Αρρωστοφοβία κτλ)
    Replies: 18
    Last Post: 25-07-2020, 11:30
  2. Αγχος και τρομερη υπερένταση
    By MikeStam 3 in forum Ψυχοφαρμακολογία
    Replies: 15
    Last Post: 24-04-2019, 00:35
  3. ΓΑΔ και αρρωστοφοβια, χρειαζομαι καποιες αποψεις και βοηθεια!
    By Liberty23 in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 0
    Last Post: 04-03-2017, 12:44
  4. Δουλειά και τρομερή καταπιεση
    By TobaJ in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 10
    Last Post: 14-12-2015, 02:00
  5. ΤΡΟΜΕΡΗ ΚΟΥΡΑΣΗ
    By jim33 in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 12
    Last Post: 20-10-2006, 05:36

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •