Το 2016, προσπάθησα να κόψω το κάπνισμα κάνοντας υπόσχεση στον Θεό. Μια αδιευκρίνιστη τιμωρία ζητήθηκε σε περίπτωση σπασίματος της υπόσχεσης προκειμένου να εξαναγκάσω τον εαυτό μου να κόψει την κακιά συνήθεια.

Κατάφερα να το κόψω, άσχετα που το 2017 κάπνισα πολύ λίγα τσιγάρα περιστασιακά.

Το 2018, το μυαλό μου δημιούργησε έναν παράλογο φόβο για μια πολύ συγκεκριμένη και κακιά ιδέα τιμωρίας από τον Θεό αλλά για άλλους λόγους (που δεν έχουν σχέση με την υπόσχεση του καπνίσματος)

Το 2019, δεν κρατήθηκα και κάπνισα πάλι περιστασιακά πολύ λίγο. Ανησυχώ επειδή:


1) Aν την υπόσχεση την δέχτηκαν άλλοι Θεοί εάν ο Χριστιανικός Θεός δεν είναι αληθινός?

2) Ζητήθηκε μια αδιευκρίνιστη τιμωρία σε περίπτωση σπασίματος της υπόσχεσης, αλλά όταν έγινε η υπόσχεση το μυάλό μου δεν είχε δημιουργήσει αυτήν την παράλογη ιδέα της συγκεκριμένης κακιας τιμωρίας. Αν οι Θεοί όμως θεώρησαν ότι η κακιά τιμωρία που κατασκεύασε το μυαλό μου (πολύ μετα την υπόσχεση), είναι σωστή τιμωρία για το κάπνισμα?


Αν αυτός ο φόβος εμφανιζόταν ΠΡΙΝ την υπόσχεση δεν θα τολμούσα να κάνω την υπόσχεση πιθανότατα. Επίσης, νομίζω είχα ζητήσει όλες οι υποσχέσεις να ακυρωθούν. Απλά, θυμώνω με τον εαυτό μου που έκανα αυτήν την υπόσχεση αλλά επίσης, ίσως και με την τύχη μου επειδή έτυχε το μυαλό μου να κατασκευάσει την ιδέα αυτής της συγκεκριμένης κακιάς τιμωρίας. Αν το μυαλό μου δεν είχε κατασκευάσει αυτήν την ιδέα τιμωρίας, τώρα θα ανησυχούσα λίγοτερο, μπορεί και καθόλου.