Results 121 to 135 of 210
Thread: GROUP THERAPY!
-
04-06-2009, 23:55 #121
- Join Date
- May 2009
- Posts
- 94
Originally posted by weird
Originally posted by antara
φοβάμαι ότι αν πω για το πως πυροδοτηθηκε θα αποκαλυψω πολλες λεπτομερειες απο την ζωή μου και δεν το θελω..ειμαστε και μικρη πολη..αλλά δεν έχει σημασία η αφορμή νομίζω..παρόμοια συμπτώματα έχω πάντα στα γενέθλιά μου, στη γιορτή μουμ στις γιορτές, πριν από κάθε ταξίδι , πριν από κάθε αντικειμενικά ευχαριστο γεγονός ή και πολλές φορές κατά διαρκεια των ευχαριστων γεγονότων..!
και ειναι πολυ ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΟ!
Θα περάσει κοπέλα μου.
Μην μένεις στα συμπτώματα, απασχόλησε με κάτι άλλο το μυαλουδάκι σου!
από την άλλη μου είναι παντελως αδυνατο να ξεκολλησω το μυαλο μου απο τα φρικτα συμπτωματα που με κανουν και υποφερω , αλλα τωρα ακουγομαι πολυ κλισε...
ξερεις weird μου -που θερμα σε ευχαριστω για την ενασχοληση σου με μενα- δε μου εφτανα ολα σημερα , εγινε και ενα επεισοδιο στο δρομο , υπεστην βρισιδι ,εξευτελισμο,απειλες, ηρθε αστυνομια..κι εγω ημουν εντελως ανικανη να υπερασπιστω τον ευατο μου διατηρωντας μια στοιχειωδη ψυχραιμια..ξεσπασα σε λυγμους και αυτο με εκανε να αισθανθω εξαιρετικα αδυναμη και ευαλωτη..δηλ εν ολιγοις δε με πειραξε ο μλακας που μου εκανε τη ζημια αλλα εγω που δεν σταθηκα στο υψος μου. και μετα να σου τα συμπτωματα ξανα χ 10...καθημερινες ιστοριες της πολης..
- 04-06-2009, 23:57 #122
- Join Date
- May 2009
- Posts
- 94
Σαν να πρέπει εσύ να φροντίσεις να περάσετε ωραία? Σαν να πρέπει να είσαι η καλή, ενδιαφέρουσα, δυναμική κεφάτη αντάρα, και να μην τα κάνεις μαντάρα?
α ρε weird!! δεν ερχεσαι μαζι μου;; να τα κανω μανταρα χωρις ενοχες! με επιασες παντως...αυτο ειναι ενα απο αυτα που με φοβιζουν παντα..γι αυτο και η ανταρα ξυπναει μονο αυθορμητα και οταν ειναι προβλεπε η κατασταση γινομαι ΜΑΝΤΑΡΑ!
05-06-2009, 00:03 #123
- Join Date
- Dec 2005
- Posts
- 4,999
Originally posted by antara
Originally posted by weird
Originally posted by antara
φοβάμαι ότι αν πω για το πως πυροδοτηθηκε θα αποκαλυψω πολλες λεπτομερειες απο την ζωή μου και δεν το θελω..ειμαστε και μικρη πολη..αλλά δεν έχει σημασία η αφορμή νομίζω..παρόμοια συμπτώματα έχω πάντα στα γενέθλιά μου, στη γιορτή μουμ στις γιορτές, πριν από κάθε ταξίδι , πριν από κάθε αντικειμενικά ευχαριστο γεγονός ή και πολλές φορές κατά διαρκεια των ευχαριστων γεγονότων..!
και ειναι πολυ ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΟ!
Θα περάσει κοπέλα μου.
Μην μένεις στα συμπτώματα, απασχόλησε με κάτι άλλο το μυαλουδάκι σου!
από την άλλη μου είναι παντελως αδυνατο να ξεκολλησω το μυαλο μου απο τα φρικτα συμπτωματα που με κανουν και υποφερω , αλλα τωρα ακουγομαι πολυ κλισε...
ξερεις weird μου -που θερμα σε ευχαριστω για την ενασχοληση σου με μενα- δε μου εφτανα ολα σημερα , εγινε και ενα επεισοδιο στο δρομο , υπεστην βρισιδι ,εξευτελισμο,απειλες, ηρθε αστυνομια..κι εγω ημουν εντελως ανικανη να υπερασπιστω τον ευατο μου διατηρωντας μια στοιχειωδη ψυχραιμια..ξεσπασα σε λυγμους και αυτο με εκανε να αισθανθω εξαιρετικα αδυναμη και ευαλωτη..δηλ εν ολιγοις δε με πειραξε ο μλακας που μου εκανε τη ζημια αλλα εγω που δεν σταθηκα στο υψος μου. και μετα να σου τα συμπτωματα ξανα χ 10...καθημερινες ιστοριες της πολης..
Παλιότερα, το νευρικό μου σύστημα, κατέρρεε, όχι μόνο στην κάθε υποψία καβγά, αλλά και σε στιγμές χαρούμενης έντασης!
Πολύ απλά ο οργανισμός μου δεν άντεχε!
Η φωνή δεν έβγαινε.
Η ανάσα κοβόταν.
Και να χω μια μαγκιά μεσα μου και μια δύναμη, και το ίδιο το σώμα! Το ίδιο το σώμα μου, να μου πηγαίνει κόντρα.
Σαν να ήταν ένα πλασματάκι αδύναμο το σώμα μου.
Οταν αργότερα ξεθύμανα τα συναισθήματα, το σώμα μου δυνάμωσε.
Πού να δεις τώρα! Σε τι εντάσεις αντέχω να στέκομαι όρθια και να παλέυω, και να κερδίζω κάποιες φορές το δίκιο μου.
Ο μαλάκας σε α ι φ ν ι δ ί α σ ε.
Αυτό είναι όλο.
Είσαι σε φάση ευάλωτη.
Δεν μπόρεσες να μιλήσεις και να φερθείς όπως ήθελες.
Αλλά για σκέψου.
Σε προστάτεψες.
Διότι, ο οργανισμός σου είναι ευάλωτος τώρα, οπότε σε αποθαρρύνει απο το να μπλέκεις σε εντάσεις.
Εντάσεις που μπορεί να σε διαλύσουν.
Γι αυτο, σε σταματά εγκαίρως με λογής λογής συμπτώματα.
Γιατί αν έβγαζες Αντάρα μου, τον θυμό που έχεις μέσα σου σε αυτον τον άνθρωπο, με αφορμή την επίθεση του, πιο πολύ θα σε έβλαπτες ( με το ενδεχόμενο ολικής κατάρρευσης) παρά θα σε ωφελούσες!
πίστεψέ το.
Πες ενα ευχαριστώ στο σώμα σου.
Είναι φίλος σουΟ καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.
05-06-2009, 00:07 #124
- Join Date
- Dec 2005
- Posts
- 4,999
Originally posted by antara
Σαν να πρέπει εσύ να φροντίσεις να περάσετε ωραία? Σαν να πρέπει να είσαι η καλή, ενδιαφέρουσα, δυναμική κεφάτη αντάρα, και να μην τα κάνεις μαντάρα?
α ρε weird!! δεν ερχεσαι μαζι μου;; να τα κανω μανταρα χωρις ενοχες! με επιασες παντως...αυτο ειναι ενα απο αυτα που με φοβιζουν παντα..γι αυτο και η ανταρα ξυπναει μονο αυθορμητα και οταν ειναι προβλεπε η κατασταση γινομαι ΜΑΝΤΑΡΑ!
Ενοχές.
Φοβάμαι μήπως δεν σταθώ στο ύψος των περιστάσεων και βαρύνω τους άλλους με τα δικά μου προβλήματα.
Οταν το λογικά αναμενόμενο απο όλους, είναι να περάσουμε μια χαρά, εμένα τα φτερά μου κόβονται.
Γιατί πια, το περιμένουν, σαν να το ζητούν.
Και είμαι και λίιιγο αντιδραστικούλα.
Αλλά κυρίως φοβάμαι την απογοήτευσή τους...
Το να χαλάσω αυτό που περιμένουν απο εμένα.
Καλή μου,
κάνε μια ωραία μαντάρα,
προσπάθησε μανιωδώς να τα κάνεις όλα μαντάρα, χωρίς να σε νοιάζει για τις συνέπειες.
Δεξου τις, σαν κάτι φυσικό και... ευκολοχώνευτο.
Μπορεί να ξεμυτίσει κι η αντάρα, πού ξέρεις.
Ετσι αντιδραστική που είναιΟ καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.
05-06-2009, 00:21 #125
- Join Date
- May 2009
- Posts
- 94
ΧΑΧΑ! α ρε παλιοπαραξενη! εισαι καλο φαρμακο!ελπιζω να βρω συνδεση εκει που θα ειμαι , αν εισαι κι εσυ μεσα να μου κρατησεις νοερα το ιδρωμενο μου χερι!
ειλικρινα σε ευχαριστω που μου το \"γυρνας\", δε με νοιαζει αν θα εχει αποτελεσμα, αλλα μονο η υπενθυμιση αυτης της οπτικης, μου κανει καλο.
αυτο που ειπες οτι δεν αντεχε ουτε ευχαριστες εντασεις το νευρικο σου συστημα, δηλ, από τον ενθουσιασμό ή τη χαρά πάλι να \"κλαταρεις\'..πωπω...ναι και νομιζα οτι μονη εγω ημουν η ανωμαλη! και δεν εννοω για αυτα τα αντικειμενικα ευχαριστα που ελεγα πιο πανω! το καταλαβες αυτο ομως ειμαι σιγουρη ... αλλά για την πραγματικη χαρα και τον ενθουσιασμο που μπορει παλι να φερει τρεμουλες κτλ..
θελω να γραφω αλλα νιωθω τετοια εσωτερικη κουραση που δεν μπορω να σκεφτω και να συγκροτησω τη σκεψη μου .
για αυτο καληνυχτω το φορουμ και..θα τα πουμε ε ! σε ευχαριστω θερμα, ειλικρινα!
05-06-2009, 00:27 #126
- Join Date
- Dec 2005
- Posts
- 4,999
Originally posted by antara
ΧΑΧΑ! α ρε παλιοπαραξενη! εισαι καλο φαρμακο!ελπιζω να βρω συνδεση εκει που θα ειμαι , αν εισαι κι εσυ μεσα να μου κρατησεις νοερα το ιδρωμενο μου χερι!
ειλικρινα σε ευχαριστω που μου το \"γυρνας\", δε με νοιαζει αν θα εχει αποτελεσμα, αλλα μονο η υπενθυμιση αυτης της οπτικης, μου κανει καλο.
Δεν πρόκειται βρε για ένα απλό γύρισμα. Είσαι αρκετά εξυπνη για να σε δουλέψω :P Δεν αντέχεις τις εντάσεις, λόγω του φόρτου του γενικότερου σωματικού άγχους που περνάς οπότε καλύτερα να μην μπαίνεις κάν μέσα τους. Καλός φύλακας τα συμπτώματα, άκου τα που σου λέω.
αυτο που ειπες οτι δεν αντεχε ουτε ευχαριστες εντασεις το νευρικο σου συστημα, δηλ, από τον ενθουσιασμό ή τη χαρά πάλι να \"κλαταρεις\'..πωπω...ναι και νομιζα οτι μονη εγω ημουν η ανωμαλη! και δεν εννοω για αυτα τα αντικειμενικα ευχαριστα που ελεγα πιο πανω! το καταλαβες αυτο ομως ειμαι σιγουρη ... αλλά για την πραγματικη χαρα και τον ενθουσιασμο που μπορει παλι να φερει τρεμουλες κτλ..
Ακριβώς. Αληθινός,πηγαίος ενθουσιασμός, χαρά, πώς το λένε, που όμως οδηγεί σε τρέμουλο και πλήρη αποσυντονισμό. Σαν να μαγκώνει το σώμα, να αντιστέκεται, ακόμα και στην χαρά, στο οτιδήποτε έντονο για την ακρίβεια.
θελω να γραφω αλλα νιωθω τετοια εσωτερικη κουραση που δεν μπορω να σκεφτω και να συγκροτησω τη σκεψη μου .
για αυτο καληνυχτω το φορουμ και..θα τα πουμε ε ! σε ευχαριστω θερμα, ειλικρινα!
Καληνύχτα καλή μου.
Ευχομαι να περάσεις όσο πιο καλά αντέχεις.
ονειρα γλυκά.Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.
06-06-2009, 16:35 #127
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 2,494
Ανταρούλα,
εύχομαι να περνάς καλά εκεί που είσαι
και να μας πεις τα νέα σου όταν γυρίσεις.
Αυτό που θα σου πω κι εγώ είναι να μην κατηγορείς τον εαυτό σου που αισθάνεται κάπως, είτε στη χαρά είτε στη λύπη, αλλά να τον φροντίζεις. Όχι να τον μαλώνεις και να τον κατηγορείς. Είναι το παιδί μέσα σου (θυμασαι που μιλούσαμε για τα παιδιά μέσα μας;) που ζητά την προσοχή και την αγάπη σου, ίσως και πολύ απαιτητικά πολλές φορές και σε ακατάλληλες στιγμές. Μα έτσι είναι τα παιδιά άλλωστε
Να λες στην Αντάρα ότι όλα αυτά έχουν κάποιο λόγο που μου συμβαίνουν, βρήκα ίσως κάποιες αιτίες αλλά δεν πέρασα στη δράση εξ\'ολοκλήρου, όταν θα νιώσω πιο έτοιμη και δυνατή θα το κάνω... Για να νιώσω επιτέλους πραγματικά ελέυθερη και πιο ευτυχισμένη...
Οι φίλοι, εφόσον σε αγαπούν, οφείλουν να σε δεχτούν όπως είσαι, και τη χαρούμενη (και ξεκαρδιστική) Αντάρα αλλά και την λυπημένη... Γιατι πολύ απλά, δεν είσαι μονοδιάστατη, αλλά πολυποίκιλη! Όπως όλοι μας...-Πρέπει να είσαι έτοιμος να καείς στην ίδια σου τη φλόγα: πώς να ξαναγεννηθείς, αν δεν γίνεις πρώτα στάχτη;
-H ζωή συγχωρεί τους πολύ τολμηρούς, τους τρελούς και τις αξίες, τρέχει με έτη φωτός, ο καιρός δεν την τρομάζει
10-06-2009, 23:11 #128
- Join Date
- May 2009
- Posts
- 94
......
Γύρισα....
απογοήτευσα τον εαυτό μου, απέλπισα τον φίλο (γκομενο) μου, στραπατσαρησα την οικογενεια μου.
ο,τι συμπτωματα ( \"αγαπητα\" ΚΑΙ \"ΧΡΗΣΙΜΑ \'που θελουν να μου πουν κατι..) βιωσα σε 10 χρονια, τα εζησα σε πεντε μερες.
ευχομουν να πεθανω,να μπω σε ενα νοσοκομειο ή να μου βάλουν κατι να νιωσω σε κασταστολη , να φυγει αυτη η κατασταση απο πανω μου. βιαστηκα ψυχικα και τωρα πρεπει να ξαναεπουλωσω τα τραυματα που τα τόσο \"σημαντικα\" συμπτωματα μου άφησαν ...
δε θυμαμαι να εχω απελπιστει τοσο πολυ και για τοσες μερες..πραγματικα νιωθω ενα ρακος.
νιώθω οργή , μίσος , απόγνωση..
και δε μου φτανουν ολα αυτα, εχω και τη συγκρουση ποιον να πιστεψω.. στον ψυχιατρο η στον ψυχολογο να απευθυνθω σε αυτην την κριση που βιωνω; ο μεν γιατρος αντε ξανα μανα με μπουκωνει στα φαρμακα, λεγοντας μου βεβαια οτι αυτα δεν κανουν τιποτα μονα τους και χρειαζομαι θεραπεια ...ο ψυχαναλυτης μου λεει οτι δεν τα χρειαζομαι οτι ειναι ιδεα μου οτι με βοηθανε και χρειαζομαι απλως βαθια αναλυση..οτι το καθε συμπτωμα κρυβει μια ανειπωτη σκεψη...
σαν τους δερματολογους...δε σας ειπα , εβγαλα και ακμη....η μια περυσι μου ειχε πει για ενα καρο κρεμες, αντισηπτικα καθαρισμους, αλοΙφες, μασκες και αντιβιωση και να μη με βλεπει ο ηλιος και ο αλλος σημερα οτι ο ηλιος θα μου κανει καλο, να βαζω ο,τι να ναι στα μουτρα μου και να παρω αντιβιωση δυο μηνες....( δε μου φταναν τα χαλια μου , ειχα κλεισει και ραντεβου σε δερματολογο σημερα-που να ηξερα οτι θα γυρνουσα σαν το ζομπι...!
μμμ..δεν εχω ορεξη ...ωραια ηταν αυτα που μου γραψατε παραπανω ..συγχωρειστε τη θλιψη μου
υγ με τσατησε τοσο πολυ ο γιατρος σημερα, του ειπα το αυτονοητο , αυτο πουτοσα χρονΙα θα επρεπε να ειχε καταλαβει , οτι μισω τον ευατο μου..(και καποιους ακομη) αυτους που μισω-αγαπω. σοκαριστηκε απο την \"αποκαλυψη\"!! ιιιιιιιιχχχ ιιιιιι ή που έχει αλτσχαιμερ ή που οταν του μιλουσα κοιτουσε τα βυζια μου..
μισω τον εαυτο μου, μισω τον γκομενο και μισω ...
10-06-2009, 23:36 #129
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 5,668
Originally posted by antara
και δε μου φτανουν ολα αυτα, εχω και τη συγκρουση ποιον να πιστεψω.. στον ψυχιατρο η στον ψυχολογο να απευθυνθω σε αυτην την κριση που βιωνω; ο μεν γιατρος αντε ξανα μανα με μπουκωνει στα φαρμακα, λεγοντας μου βεβαια οτι αυτα δεν κανουν τιποτα μονα τους και χρειαζομαι θεραπεια ...ο ψυχαναλυτης μου λεει οτι δεν τα χρειαζομαι οτι ειναι ιδεα μου οτι με βοηθανε και χρειαζομαι απλως βαθια αναλυση..οτι το καθε συμπτωμα κρυβει μια ανειπωτη σκεψη...
σαν τους δερματολογους...δε σας ειπα , εβγαλα και ακμη....η μια περυσι μου ειχε πει για ενα καρο κρεμες, αντισηπτικα καθαρισμους, αλοΙφες, μασκες και αντιβιωση και να μη με βλεπει ο ηλιος και ο αλλος σημερα οτι ο ηλιος θα μου κανει καλο, να βαζω ο,τι να ναι στα μουτρα μου και να παρω αντιβιωση δυο μηνες....( δε μου φταναν τα χαλια μου , ειχα κλεισει και ραντεβου σε δερματολογο σημερα-που να ηξερα οτι θα γυρνουσα σαν το ζομπι...!
(συγχωρα μου το \"μου\") αλλα νιωθω να πνιγεσαι....
θα θελα να σταθω σε πολλα σημεια των οσων γραφεις....μου χεις δωσει πολλα ερεθισματα μα ήθελα να σταθω πρωτα σε δαυτο.....
στ αληθεια μοιαζεις πελαγωμενη, τουλαχιστον με την δικη μου αντιληψη, αλλα σκεφτομαι...πανω σ αυτην την καταιγιδα δεν χρειαζεσαι κατι σταθερο? απο καπου να πιαστεις? κ ποσο στερεο ειναι το εδαφος/ οι επιλογες σου γι αυτο? απο τη μια ενας ψυχιατρος που μαλλον ξεχνα σε καποιο σημειο τουλαχιστον να ειναι ενθαρρυντικος κ το ιδιο κ ο ψυχαναλυτης σου? ναι, τα φαρμακα δεν αρκουν, αλλα θελει κ μια υπομονη, μια συνεπεια κ θαρρος καμια φορα για να ακολουθησεις μια αγωγη. Ειναι αλλο να εναποθεσεις ολες σου τις προσδοκιες στα χαπια κ ειναι αλλο να ψαχνεις την ισορροπια σου με την βοηθεια αυτων μεσω μιας ψυχοθεραπειας. Εσυ εισαι κ στη μια θεραπεια κ στην αλλη.πάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...
11-06-2009, 00:08 #130
- Join Date
- Jun 2006
- Location
- athens
- Posts
- 44
πιστεύω οτι είναι σίγουρα καλή ιδέα!!!
11-06-2009, 11:10 #131
- Join Date
- Jul 2008
- Posts
- 2,713
Αντάρα ελπίζω να είσαι καλύτερα.....
μια δυνατή μπόρα που πέρασε κι αυτή.....
11-06-2009, 12:03 #132
- Join Date
- Dec 2005
- Posts
- 4,999
Originally posted by antara
......
Γύρισα....
απογοήτευσα τον εαυτό μου, απέλπισα τον φίλο (γκομενο) μου, στραπατσαρησα την οικογενεια μου.
Ελα, μην νιώθεις ενοχές. Δεν σου φτάνει ο γολγοθάς σου, σου φορτώνεις και το οτι δεν ήσουν καλή παρέα/φίλη/κόρη? Αντάρα, οι άλλοι σε αγαπούν ή τουλάχιστον οφείλουν να το κάνουν και στα καλά και στα κακά σου.
ο,τι συμπτωματα ( \"αγαπητα\" ΚΑΙ \"ΧΡΗΣΙΜΑ \'που θελουν να μου πουν κατι..) βιωσα σε 10 χρονια, τα εζησα σε πεντε μερες.
ευχομουν να πεθανω,να μπω σε ενα νοσοκομειο ή να μου βάλουν κατι να νιωσω σε κασταστολη , να φυγει αυτη η κατασταση απο πανω μου. βιαστηκα ψυχικα και τωρα πρεπει να ξαναεπουλωσω τα τραυματα που τα τόσο \"σημαντικα\" συμπτωματα μου άφησαν ...
Θα το κάνεις. Θα επανέλθεις. Σιγά σιγά αλλά πιο γρήγορα απο άλλοτε.
δε θυμαμαι να εχω απελπιστει τοσο πολυ και για τοσες μερες..πραγματικα νιωθω ενα ρακος.
νιώθω οργή , μίσος , απόγνωση..
Είναι λογικό να νιώθεις έτσι. Απόλυτα λογικό....
και δε μου φτανουν ολα αυτα, εχω και τη συγκρουση ποιον να πιστεψω..
Πρώτα απο όλα, να πιστέψεις σε εσένα. Και μετά, στον όποιο ειδικό. Η δύναμή σου είναι μέσα σου, η θεραπεία, θα έρθει απο εσένα.Αυτοί απλά σε βοηθούν.
στον ψυχιατρο η στον ψυχολογο να απευθυνθω σε αυτην την κριση που βιωνω; ο μεν γιατρος αντε ξανα μανα με μπουκωνει στα φαρμακα, λεγοντας μου βεβαια οτι αυτα δεν κανουν τιποτα μονα τους και χρειαζομαι θεραπεια
Σύμφωνοι. Συνδυασμός φαρμακοθεραπείας και ψυχοθεραπείας, είναι πιστεύω ότι καλύτερο. Θα ανακουφιστείς απο τα συμπτώματα, δουλεύοντας παράλληλα τις βαθύτερες αιτίες τους. Μόνο που έχει αποδειχθεί( κατά την ταπεινή μου γνώμη, με βάση τα λεγόμενά σου) , οτι ο συγκεκριμένος γιατρός κι εσύ, μάλλον εξαντλήσατε τα περιθώρια ψυχοθεραπευτικής δουλειάς που θα μπορούσατε να κάνετε μαζί.
...ο ψυχαναλυτης μου λεει οτι δεν τα χρειαζομαι οτι ειναι ιδεα μου οτι με βοηθανε και χρειαζομαι απλως βαθια αναλυση..οτι το καθε συμπτωμα κρυβει μια ανειπωτη σκεψη...
Αυτή η θέση του ψυχαναλυτή μου φαίνεται ακραία. Δηλ γιατί να μην βοηθηθείς με φάρμακα σε μια κρίση που περνάς? Ωραία, να κάνετε την βαθιά ανάλυση, πώς θα πέσεις όμως στα βαθιά όταν πνίγεσαι και στα ρηχά? Τα φάρμακα θα είναι το σωσίβιό σου, μέχρι να συνέλθεις και να κολυπμάς με μεγαλύτερη άνεση.
σαν τους δερματολογους...δε σας ειπα , εβγαλα και ακμη....η μια περυσι μου ειχε πει για ενα καρο κρεμες, αντισηπτικα καθαρισμους, αλοΙφες, μασκες και αντιβιωση και να μη με βλεπει ο ηλιος και ο αλλος σημερα οτι ο ηλιος θα μου κανει καλο, να βαζω ο,τι να ναι στα μουτρα μου και να παρω αντιβιωση δυο μηνες....( δε μου φταναν τα χαλια μου , ειχα κλεισει και ραντεβου σε δερματολογο σημερα-που να ηξερα οτι θα γυρνουσα σαν το ζομπι...!
μμμ..δεν εχω ορεξη ...ωραια ηταν αυτα που μου γραψατε παραπανω ..συγχωρειστε τη θλιψη μου
υγ με τσατησε τοσο πολυ ο γιατρος σημερα, του ειπα το αυτονοητο , αυτο πουτοσα χρονΙα θα επρεπε να ειχε καταλαβει , οτι μισω τον ευατο μου..(και καποιους ακομη) αυτους που μισω-αγαπω. σοκαριστηκε απο την \"αποκαλυψη\"!! ιιιιιιιιχχχ ιιιιιι ή που έχει αλτσχαιμερ ή που οταν του μιλουσα κοιτουσε τα βυζια μου..
μισω τον εαυτο μου, μισω τον γκομενο και μισω ...
Κουράγιο. Βρίσκεσαι σε ευάλωτη συναισθηματική κατάσταση.
Εν τω μέσω μπόρας.
Το κορμί σου το διέχσισαν για άλλη μια φορά θύελες και κύματα.
Πάρε τον χρόνο σου και κοίτα να εστιάσεις σε αυτό.
Στην εύρεση του κατάλληλου ειδικου!
Αντάρα, έχε στο νου, οτι δεν είμαι ειδικός και απλά λέω την προσωπική μου άποψη, που μπορεί να είναι και λάθος.Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.
11-06-2009, 15:09 #133
- Join Date
- May 2009
- Posts
- 94
Σοφία μου, πράγματι είμαι πελαγωμένη και νιώθω ότι έχω χάσει κάθε \"σταθερά \" που σε αντίστοιχες περιπτώσεις μου προσέφερε μια κάποια ανακούφιση.
Είμαι πελαγωμένη ανάμεσα σε δύο θεραπευτικές προσεγγίσεις , και η εμπιστοσύνη στη θεραπεία σου είναι πολύ σημαντική όταν νιώθεις αυτήν την εσωτερική αντάρα...είναι ένα λιμάνι για να προσαράξεις κι εγώ πλέω ανταριασμένη μεσοπέλαγα και δεν ξέρω πού να πάω.
Είμαι πελαγωμένη από τους γονείς μου , που τόσα χρόνια θεωρούσα ότι ήταν προοδευτικοί, ανοιχτόμυαλοι και με καταλάβαιναν μπορούσα να βασιστώ πάνω τους και τώρα βλέπω ότι απέχουμε έτη φωτός.
Ο πατέρας μου -αυτός που έκανε \"έρευνα αγοράς\" για τους γιατρούς, που θεωρούσα ότι παρά τα όσα έχουν συμβεί ήταν το \"στηριγμα\" ο δυνατος\' μου είπε ότι -μετά από όλα αυτά -βλέπει ότι όσο περναει ο καιρος χειροτερευω..
Δεν καταλαβαινει γιατι εξακολουθω να παιρνω φαρμακα , να ψαχνω γιατρους, αφού \"η κατάσταση είναι ίδια και χειρότερη\". (καθόλου ακυρωτικός ε;
Ρίχνει το φταίξιμο για ό,τι έχω στη μάνα μου , που με \"δηλητηρίασε \" κατηγορώντας τον τόσα χρόνια..μετά εκείνη ρίχνει το φταίξιμο σε αυτόν...
Η μαμά, κλαίει και αλλάζει γνώμη κάθε μέρα...\"είσαι ξεσαλωμένη, κόψε τα χάπια. 10 χρονια πια , σου κάνουν κακό, πάνε σε αυτόν τον άνθρωπο που λέει ότι δεν τα χρειάζεσαι\"
και μετά
\"όλος ο κόσμος παίρνει φάρμακα, δεν είναι δα και τιποτα! πάνε σε αυτόν που είναι γιατρός και ξέρει τι δοσολογιες χρειαζεσαι \"
μπαμπας : \"δεν την βλεπεις; ειτε τα παιρνει ειτε οχι τα ιδια χαλια εχουμε. πού θα πάει αυτή η κατάσταση; \"
γκομενος: \"νιώθω απελπισία και απογοήτευση . έχω κουραστεί. δεν ξερω τι να κανω για να νιωσεις καλυτερα. νομίζω ότι εγώ φταίω που είσαι έτσι και το γεγονός ότι δεν μπορείς να με χωρίσεις και μένεις μαζί μου απλώς σε κάνει χειρότερα. νιώθω ότι δε με θελεις , ότι σε \"χαλάω\" και για αυτό κι εγώ δεν μπορω να σε πλησιάσω ερωτικά, έχω σεξουαλικο προβλημα μαζι σου (λες και δεν το καταλαβα) αλλα δεν μπορω να σου μιλησω για αυτό , είσαι πολύ ευάλωτη τώρα..θα πρέπει να νιώσεις καλύτερα κι εγώ να είμαι πολύ προσεκτικος σε αυτα που θα σου πω..
ίσως να μου φαίνονται όλα τόσο δυσοιωνα και απαξιωτικα , υπό το πρίσμα της ψυχολογικής μου φόρτισης.
ίσως όμως να είναι αληθεια αυτό που νιωθω τωρα. ότι οι γονείς μου είναι πολυ πιο ανωριμοι απ ό,τι πίστευα.
και ο φίλος μου ............καλα ...αυτο ειναι ολοκληρο βιβλιο...
αρση .....η ,μπορα περασε (αλλα εχει αφησει τεραστιες καταστροφες στις γεωργικες καλλιεργειες...
11-06-2009, 15:30 #134
- Join Date
- May 2009
- Posts
- 94
weird, κι εγω νιώθω ότι φαρμακοθεραπεια και ψυχοθεραπεια χρειαζομαι....μονο που αυτη τη δυνατοτητα δεν την εχω παρα μονο αν πηγαινω και στους δυο ταυτοχρονα !-που φυσικα δεν το δεχονται ! είναι ή ο ένας ή ο άλλος! πραγματι πιστευω οτι η ψυχοθεραπευτικη προσεγγιση του ψυχιατρου δε μου περοσφερει πολλα πια.. (αλλα ειναι ο τυπάς με τα φαρμακα)
ο αλλος θεωρει οτι για να αρχισω την ψυχαναλυση πρεπει να ειμαι ελευθερη φαρμακων. ( τι θα έλεγε βεβαια αφού δεν εινια γιατρος και να θελει δεν μπορει να μου γραψει κατι!)
ουπς! τι να κανω κι εγω; να παω σε τριτον ;; δεν το αντεχω ξανα μανα! πού να ψαχνω , να βρισκω και να ξεδιπλωθω εξ ολοκληρου απο την αρχη; είμαι πολύ κουρασμένη. απηυδησμένη.
Δηλαδη σε μια συγκρουσιακη προσωπικοτητα προστιθεται και η συγκρουση θεραπειων; τα φαρμακα τα εχω κανει ανταρα-μανταρα. μια τα μειωνω επηρεασμενη απο τον μεν , μια τα αυξανω όπως μου είπε ο δε.
αααα-ΚΡΙΣΗ!
12-06-2009, 08:53 #135
- Join Date
- Jul 2008
- Posts
- 2,713
Originally posted by antara
weird, κι εγω νιώθω ότι φαρμακοθεραπεια και ψυχοθεραπεια χρειαζομαι....μονο που αυτη τη δυνατοτητα δεν την εχω παρα μονο αν πηγαινω και στους δυο ταυτοχρονα !-που φυσικα δεν το δεχονται ! είναι ή ο ένας ή ο άλλος! πραγματι πιστευω οτι η ψυχοθεραπευτικη προσεγγιση του ψυχιατρου δε μου περοσφερει πολλα πια.. (αλλα ειναι ο τυπάς με τα φαρμακα)
ο αλλος θεωρει οτι για να αρχισω την ψυχαναλυση πρεπει να ειμαι ελευθερη φαρμακων. ( τι θα έλεγε βεβαια αφού δεν εινια γιατρος και να θελει δεν μπορει να μου γραψει κατι!)
ουπς! τι να κανω κι εγω; να παω σε τριτον ;; δεν το αντεχω ξανα μανα! πού να ψαχνω , να βρισκω και να ξεδιπλωθω εξ ολοκληρου απο την αρχη; είμαι πολύ κουρασμένη. απηυδησμένη.
Α!ρε αντάρα...όντος έχεις δίκιο....σύγκρουση και στις θεραπείες....
Ο ψυχίατρος δλδ θεωρεί τα φάρμακα απαραίτητα κ ο ψυχολόγος ΄εμποδιστικά΄?
Αλλά απ\'την άλλη...στον ψυχίατρο πας 10 χρόνια και κατέληξες πως δεν είναι κ τόσο πρόσφορη η θεραπεία.Μήπως να κάνες καμιά επίσκεψη και σε κανέναν άλλο ψυχίατρο για μια άλλη γνώμη?
Το ένστικτό σου τι σου λέει να κάνεις?
Με έδιωξαν από το σπίτι.
18-07-2025, 14:01 in Με καφέ και συμπάθεια....