GROUP THERAPY!

[weird]

Originally posted by antara
γαμώτο , δε μου άρεση η ιστορία μου όπως την απέδωσα, οπότε δεν την παραθέτω..δε θα γινω ο χορχε...χαχα
έπρεπε να τη γράψω την ώρα που την εμπνεύστηκα!
αυτό το σκ ήταν γεμάτο αποκαλύψεις για μένα ...! χαίρομαι που είμαι εδώ μαζί σας και μπορούμε να συζητάμε!
Έκανα μια βόλτα στην παραλία το απογευμα και είχε τόσο κόσμο..έβλεπα τους ανθρώπους να περπατάνε, να κάθονται στα παγκάκια, να μιλούν, να γελάνουν σκέφτηκα κι εσένα weird! λέω κοίτα να δεις κάποια από αυτές τις κοπέλες θα μπορούσε να είναι η weird και χαμογέλασα!

Κι εγώ το κάνω καμιά φορά, να φαντάζομαι, πώς είναι ο άλλος που του μιλάω...

Ο χορχε Μπουκάι καλή μου, είναι ψυχοθεραπευτής Gestalt, μου αρέσουν πολύ τα βιβλία του.

Ακούγονται όμορφες οι αποκαλύψεις.
Διακρίνω μια γλυκιά λυρικότητα στα λόγια σου....
Ξέρεις πόσες φορές την έχω περπατήσει αυτήν την παραλία μας?
Απλώνεται η ψυχή μου με κάθε βήμα...
ο ήχος της θάλασσας, με έχει ρίξει σε εκστατικά βάθη μέσα μου.
Με γαληνεύει η βόλτα στην παραλία

Συχνά, θα καθήσω να κάνω ένα τσιγαράκι, εκεί στις άκρες.

Που ξέρεις, μπορεί κάποτε, τα βλέμματά μας να συναντηθούν και να μην το ξέρουμε.

Σήμερα δεν είμαι και τόσο καλά. Με έχει καταλάβει το συναίσθημα.... Αχ, πόσο δύσκολο είναι.
Αντάρα μου, κι εγώ είμαι σε κρίσιμο σημείο της δουλειάς μου, μην νομίζεις οτι την ολοκλήρωσα.
Νιώθω μια μελαγχολική συγκίνηση...

Σαν κάτι να με πονάει, τόσο βαθιά μέσα μου,
και να μην μπορώ να δω καθαρά την πληγή.

Τελοσπάντων, αρκετοί συναισθηματισμοί.
Κρίμα που δεν έγραψες την ιστορία σου.
Ειμαστε εδώ για ζεστή κουβεντούλα

[weird]

Originally posted by Arsi
Ψυχική νόσος-αντίληψη-διείσδυση....
Πιστεύω πως κάποιες φορές οι ίδιες οι εμπειρίες,μας κάνουν να εξασκούμε πιο πολύ κάποια σημεία.
Ένας άνθρωπος αν γυμνάζεται κ ασχολείται συνέχεια με το σώμα του το αποτέλεσμα θα είναι να γίνει δυνατό,να έχει αντοχή κ.λ.π.
Έτσι λοιπόν κ μέσω της εμπειρίας μιας ψυχικούς νόσου πολλές φορές αναγκαζόμαστε να σκεφτούμε πολύ περισσότερο σε σύγκριση με το εαν δεν την περνούσαμε.Να ψάξουμε,να διεισδύσουμε κ να \'γυμνάσουμε\' περισσότερο κάποιες δυνατότητες του μυαλού.

Προσωπικά έχω περάσει ατελείωτες ώρες σκέψης,ανάλυσης.παρατήρηση ς ως κ διαλογισμού κ όλα αυτά για να βρω μια λύση στο πρόβλημά μου.Όλη αυτή η διαδικασία σίγουρα έχει κ τη θετική της πλευρά,κάποια καλά που μου άφησε κ δε νομίζω ότι έπαιξε ρόλο ή όποια ψυχολογική μου κατάσταση αλλά απλά κ μόνο το γεγονός ότι ΄έλιωσα΄ το μυαλό μου στη γυμναστική!

Εν τέλει το έχω ξαναπει πως πιστεύω πολύ στην ισορροπία των πραγμάτων....κάθετι αρνητικό έχει κ ένα θετικό κ αντίστροφα.....

Μια φράση που μου αρέσει πολύ:
Αγαπάω πολύ τα αρνητικά σου σημεία γιατί χωρίς αυτά δε θα υπήρχαν κ τα θετικά.

Και συμπληρώνω:
Δεν μπορώ να σε απαλλάξω απο τα στραβά του χαρακτήρα μου, μπορώ όμως να σου δώσω ότι πιο όμορφο έχω μέσα μου.

Ετσι είναι, καμιά φορά Αρσι μου, η δημιουργικότητα έχει ένα υψηλό τίμημα:

Μόνοι μας γεννάμε την δύναμή μας, μέσα απο την αδυναμία μας, και η διαδικασία εμπεριέχει απαραιτήτως, τις ωδύνες του τοκετού

[weird]

Αυτη η κατανόηση του θυμού των άλλων που τελικά απαλύνει το δικό σου θυμό γιατί δικαιολογείς τη φορτισμένη αντίδρασή τους weird μου την έχω κι εγω καλή μου. Κάποιες φορές, σε σημείο δυσλειτουργικό.

Γιατί και ο θυμός είναι χρήσιμος. Πως θα εκτονωθείς; Και αν εσύ νιώθεις τον άλλο, τελικά αν δεν εκφράσεις κι εσύ τη δική σου πλευρά, το δικό σου δίκιο (και ο θυμός ένας τρόπος έκφρασης από τους πολλούς) πως τελικά να σε νιώσει και ο άλλος; Εκεί είναι τελικά που μένεις μόνος... Μόνος ψηλά, ανώτερος, να έχεις νιώσει τον άλλο, αλλά μέσα σου το δίκαιο που τελικά που δεν διεκδικήθηκε από εσένα, να σου βγαίνει ως εσωτερικός θυμός με αποδέκτη τελικά τον εαυτό σου.

Όσον αφορά τα πρώτα τα οποία περιγράφεις, σχετίζονται ως ένα βαθμό με το θέμα της γνήσιας έκφρασης του θυμού αλλά νομίζω πως γενικότερα σχετίζονται με την αφιλτράριστη όπως λες έκφραση των σκέψεών μας.
Πόσο αυθόρμητοι είναι ωφέλιμο να είμαστε τελικά; Και πόσο εκλογικευμένοι;
Χμμ, δύσκολα και βαθιά νερά καλή μου! Θεωρητικά και πρακτικά εξαρτάται από το πλαίσιο (διαπροσωπικό, ψυχοθεραπευτικό ή εργασιακό για παράδειγμα), το ποιον έχουμε απέναντι μας αλλά το θιγόμενο θέμα (είναι κάτι πολύ λεπτό για τον άλλο πχ

Ωραία βέβαια η θεωρία (μου) αλλά η πράξη και η επιλογή της εκάστοτε συμπεριφοράς πάντα πιο δύσκολη


Ανώμυνη, αυτή η κατανόηση τοιυ θυμού των άλλων, προυποθέτει το να αφήσουμε στην άκρη τον δικό μας θυμο, πολλές φορές.
Το να δούμε το πράγμα απο την μεριά του άλλου, κι όχι απο την δική μας.
Το θέμα είναι, οτι αναλόγως οπτικής, βλέπεις κι ένα ξεχωριστό δίκιο.
Κι εκεί μπαίνει το ερώτημα.
Το οτι κατανόησα την οπτική του άλλου, σημαίνει οτι αφήνω στην άκρη την δική μου?
Απαντώ όχι.
Απλά ο θυμός ως συναίσθημα, είναι πιθανόν να εξατμιστεί ή να θαφτεί μετά απο μια τέτοια κατανόηση, που για εμένα προσωπικά είναι δίκοπο μαχαίρι.

Οσο για τα υπόλοιπα, όντως, βαθιά νερά Ανώνυμη μου.

Σαν να με κούρασε κάπως το κολύμπι.
Η συναισθηματική μου πλευρά διαμαρτύρεται, τραβώντας μου επίμονα το μανίκι.

Καλές οι βουτιές, καλή κι η ηλιοθεραπεία

[antara]

AAAA! δε γίνεται έτσι δουλειά! ξαναδιάβαζα αυτά που γράφτηκαν πιο πάνω..
κάθε ανάγνωση άνοιγε και ένα καινούριο κουτάκι στο μυαλό μου! Τελικά, μάλλον δεν τα πιάνω με την πρώτη! ξαναδιάβασα και τη σοφία , είχα χάσει πολλά μηνύματα , και τις τρεις σωματοφυλακες!με έχει πιάσει μεγάλος ενθουσιασμός! πραγματικά νόμίζω ότι αν είχαμε το χρόνο, θα μπορούσαμε να ανοίγουμε ένα θέμα σχεδόν για κάθε πρόταση που γράφεται εδώ μέσα..Πώπω..είμαστε ο εφιάλτης των αντρών ! αναλυτικές μέχρι τελικής πτώσης!!

κάτι για τις αποκαλύψεις του σκ. Δεν ήταν αποκαλύψεις του εαυτού μου, ήταν αποκαλύψεις του έξω κόσμου. ναι ναι.. ακόμη μαθαίνω για τον έξω κόσμο.
ήμουν αυτόπτης μάρτυρας σε σωματική επίθεση εναντίον ενός απλού έλληνα πολίτη από μια πολύ γνωστή ακραία παράταξη . σοκαρίστηκα με το φανατισμό και την ωμή βία νέων ανθρώπων, που ήρθε και έσκασε ακριβώς δίπλα μου. με την απάθεια της αστυνομίας. με αυτά που νόμιζα ότι γίνονται κάπου αλλού όταν τα έβλεπα στην τηλεόραση.

έπειτα ήταν κάποια γεγονότα που μας εξομογολογήθηκε ένας φίλος σε σχέση με τη γυναίκα του. και είδα πως μια απλή συνηθισμένη καθημερινή κοπέλα , μπορεί να φτάσει σε τόσο ακραίες συμπεριφορές που θα μπορούσαν να γίνουν σενάριο ταινίας.

είδα μια πολύ καλή μου φίλη να έχει αφομοιωθεί εντελώς από το σύντροφό της, μια γυναίκα που θαύμαζα και αγαπώ, έχει αλλοιώσει την προσωπική της ταυτότητα, έχει στρέψει τα θέλω της στον προσανατολισμό που της χάραξε ο αγαπημένος της. αυτή η αναπόφευκτη επιρροή που ασκούν οι σύντροφοι ο ένας στον άλλον μετά από χρόνια σχέσης, λειτούργησε με πολύ διαβρωτικό τρόπο πάνω της -έτσι το είδα εγώ τυλάχιστον-που πολλές φορές ένιωθα ότι μιλούσα σε εκείνον και όχι στη φίλη μου.

Βία, φανατισμός,αδιαλλαξία, ένοχα μυστικά (που λέει και η ταινία) , παράλογες συμπεριφορές από \"φυσιολογικούς\" ανθρώπους, μεταλλαγμένη προσωπικότητα, αφομοίωση του εαυτού σου από κάποιον άλλο, σχέσεις εξάρτησης.

Είναι καλύτερα να νομίζεις ότι είσαι μια χαρά και να είσαι τρεις τρομάρες, ή να νιώθεις ότι είσαι τρεις τρομάρες και να είσαι -στην πραγματικότητα- μια χαρά;; (ερώτηση τύπου sex and th city!!)

όσο για το θυμό που λέγατε πιο πάνω, ναι πράγματι η κατανόηση (της οπτικής τους άλλου) είναι πολύτιμο εργαλείο στις ανθρώπινες σχέσεις.
όταν όμως έρχεται η κατανόηση να προβάλλει αναχώματα στην εκδήλωση του θυμού μας , μήπως μας εξυπηρετεί, για να μη θυμώσουμε τελικά; για να μην επιρτρέψουμε στον εαυτό μας να βιώσει τη σκοτεινή πλευρά του εαυτού μας , ψαλιδίζουμε την οργή μας με επιχειρήματα όπως \"κατανόηση και σεβασμός του άλλου\";
όπως σωστά προ ειπώθηκε ο θυμός είναι ένα συναίσθημα που σε ξεγυμνώνει, που σε φέρνει σε άμεση επαφή με το \"μέσα\" σου.
μήπως καμιά φορά λοιπόν επικαλούμαστε την \"κατανόηση\" ως μηχανισμό ελέγχου του θυμού μας, γιατί απλώς φοβόμαστε την μετωπική σύγκρουση;

weird!!! γιατι νιωθεις συγκινηση; που ειναι αυτη η πληγη που δεν βλεπεις; πες μας τι νιωθεις σε παρακαλω , με το δικό σου γλαφυρό τρόπο!!

[vince]

Originally posted by antara
Είναι καλύτερα να νομίζεις ότι είσαι μια χαρά και να είσαι τρεις τρομάρες, ή να νιώθεις ότι είσαι τρεις τρομάρες και να είσαι -στην πραγματικότητα- μια χαρά;; (ερώτηση τύπου sex and th city!!)

Είναι αρκετά ενδιαφέρον τα όσα είπες πιο πάνω. Κυρίως όμως θα ήθελα να σταθώ σε αυτό.

Το \"μια χαρά\" είναι νομίζω ένας υγιής τρόπος αντίληψης. Το αίσθημα της \"φυσιολογικότητας\" αν θες. Θα σου πω βέβαια οτι έχω ακούσει πολλές φορές από φίλους, από σχέσεις, από γνωστούς (κυρίως από γνωστούς) πως είναι μια χαρά όταν ξεκινάμε την συζήτηση.

Του στυλ..

Τι κάνεις Ευριπίδη? Μια χαρά είμαι φίλε..

Και εγώ μπορώ να σου πω, αρκετές φορές (αν όχι τις περισσότερες), σε γνωστούς που θα με ρωτήσουν τι κάνω θα τους απαντήσω πως είμαι μια χαρά (τι άλλο?). Από συνήθεια, από ανάγκη για υπεροχή, από αίσθημα ανωτερότητας είτε από αμηχανία, όλοι \"μια χαρά\" θα απαντήσουν. Αισθάνομαι πως η ανάγκη που έχει ο κάθε άνθρωπος να είναι \"μια χαρά\" επιβάλλει να φοράμε μια μάσκα προστασίας. Εδώ ακόμα και με πιο γνώριμες φιγούρες θα φορέσουμε την μάσκα...στους γνωστούς θα κωλώσουμε?

Εν τέλη θα έλεγα πως η έκφραση \"μια χαρά\" θα άξιζε το δικό της θέμα σε αυτό το forum. Φαινομενικά και καθημερινά είναι τόσο απλή αλλά κατά βάθος έχει να μας πει πολλά.

[anwnimi]

originally posted by antara
πραγματικά νόμίζω ότι αν είχαμε το χρόνο, θα μπορούσαμε να ανοίγουμε ένα θέμα σχεδόν για κάθε πρόταση που γράφεται εδώ μέσα..Πώπω..είμαστε ο εφιάλτης των αντρών ! αναλυτικές μέχρι τελικής πτώσης!!

Χιχι, άλλη μία μεγάλη αλήθεια είπες αντάρα μου μέσα από το ωραίο σου χιούμορ Ναι, και αυτή η πρόταση μπορεί να γίνει ένα ξεχωριστό θρεντ!

Νομίζω ότι (ευτυχώς) υπάρχουν και άντρες αναλυτικοί αρκετά, αλλά με έναν τρόπο διαφορετικό και με διαφορετική φιλοσοφία.
Αν τελικά δύο άνθρωποι διαφορετικού φύλου (αλλά και του ιδίου) επιθυμούν τελικά να επικοινωνήσουν αλλά λόγω της διαφορετικής φιλοσοφίας τους αυτό είναι δύσκολο, αν το θέλουν πραγματικά, μπορούν να βρουν τη μέση λύση...ο καθένας να προσαρμόσει λίγο περισσότερο τη φιλοσοφία σε αυτό που αντιλαμβάνεται ο άλλος, τότε ίσως να γίνουν και θαύματα, ποιος ξέρει; Αλλά να είναι σε θέση και διάθεση να το προσπαθούν και οι δύο πλευρές αυτό...

originally posted by antara
όσο για το θυμό που λέγατε πιο πάνω, ναι πράγματι η κατανόηση (της οπτικής τους άλλου) είναι πολύτιμο εργαλείο στις ανθρώπινες σχέσεις.
όταν όμως έρχεται η κατανόηση να προβάλλει αναχώματα στην εκδήλωση του θυμού μας , μήπως μας εξυπηρετεί, για να μη θυμώσουμε τελικά; για να μην επιρτρέψουμε στον εαυτό μας να βιώσει τη σκοτεινή πλευρά του εαυτού μας , ψαλιδίζουμε την οργή μας με επιχειρήματα όπως \"κατανόηση και σεβασμός του άλλου\";
όπως σωστά προ ειπώθηκε ο θυμός είναι ένα συναίσθημα που σε ξεγυμνώνει, που σε φέρνει σε άμεση επαφή με το \"μέσα\" σου.
μήπως καμιά φορά λοιπόν επικαλούμαστε την \"κατανόηση\" ως μηχανισμό ελέγχου του θυμού μας, γιατί απλώς φοβόμαστε την μετωπική σύγκρουση;

Αντάρα μου συμφωνώ πολύ, συμβαίνει και αυτό!
Αυτό που πιστεύω είναι ότι ο θυμός είναι ένας από τους τρόπους εκδήλωσης της ενόχλησής μας. Δηλαδή υπάρχουν κι άλλοι τρόποι. Σε κάθε περίπτωση όμως, η ενόχληση, όταν δεν εκφράζεται αμεσα, είτε μεσω του θυμού, είτε μέσω άλλης αντίδρασης, έχει συνέπειες, και για εμάς και για τη σχέση μέσα στην οποια ενοχληθήκαμε.

Όταν επιλέγω να μη θυμώσω μπορεί είτε να είναι ωφέλιμο για μένα, είτε βλαπτικο είτε κάποιες φορές και τα δύο.
Αν επιλέγω να μη θυμώσω για να μην εκτεθώ/ξεγυμνωθώ και φοβάμαι τη μετωπική σύγκρουση, είναι πιστεύω βλαπτικό.
Αν επιλέγω να μη θυμώσω αλλά εκφράζω ανοιχτά την ενόχλησή μου είναι ωφέλιμο τις περισσότερες φορές.
Αν επιλέγω να μη θυμώσω όταν βλέπω ότι ο άλλος δε σέβεται επανηλημμένα το γεγονός ότι κατι με ενοχλέι/βλάπτει, τότε πιστεύω είναι βλαπτικό.

[anwnimi]

Originally posted by vince

Originally posted by antara
Είναι καλύτερα να νομίζεις ότι είσαι μια χαρά και να είσαι τρεις τρομάρες, ή να νιώθεις ότι είσαι τρεις τρομάρες και να είσαι -στην πραγματικότητα- μια χαρά;; (ερώτηση τύπου sex and th city!!)

Είναι αρκετά ενδιαφέρον τα όσα είπες πιο πάνω. Κυρίως όμως θα ήθελα να σταθώ σε αυτό.

Το \"μια χαρά\" είναι νομίζω ένας υγιής τρόπος αντίληψης. Το αίσθημα της \"φυσιολογικότητας\" αν θες. Θα σου πω βέβαια οτι έχω ακούσει πολλές φορές από φίλους, από σχέσεις, από γνωστούς (κυρίως από γνωστούς) πως είναι μια χαρά όταν ξεκινάμε την συζήτηση.

Του στυλ..

Τι κάνεις Ευριπίδη? Μια χαρά είμαι φίλε..

Και εγώ μπορώ να σου πω, αρκετές φορές (αν όχι τις περισσότερες), σε γνωστούς που θα με ρωτήσουν τι κάνω θα τους απαντήσω πως είμαι μια χαρά (τι άλλο?). Από συνήθεια, από ανάγκη για υπεροχή, από αίσθημα ανωτερότητας είτε από αμηχανία, όλοι \"μια χαρά\" θα απαντήσουν. Αισθάνομαι πως η ανάγκη που έχει ο κάθε άνθρωπος να είναι \"μια χαρά\" επιβάλλει να φοράμε μια μάσκα προστασίας. Εδώ ακόμα και με πιο γνώριμες φιγούρες θα φορέσουμε την μάσκα...στους γνωστούς θα κωλώσουμε?

Εν τέλη θα έλεγα πως η έκφραση \"μια χαρά\" θα άξιζε το δικό της θέμα σε αυτό το forum. Φαινομενικά και καθημερινά είναι τόσο απλή αλλά κατά βάθος έχει να μας πει πολλά.

Χμμμ, νομίζω ότι είναι καλύτερο είναι να έχεις συναίσθηση του πως ακριβώς είσαι (μια χαρά ή δυο τρομάρες ή και τις μέσες όχι μόνο τα άκρα πχ είμαι καλά σε αυτό το κομμάτι, στο άλλο όχι και τόσο).
Και να σε διακατέχει μια νότα αισιοδοξίας και διάθεσης για αγώνα γιατι ποτέ δε θα είναι όλα μα όλα τα κομμάτια της ζωής μας τέλεια...

Όσο για το τι δείχνουμε στους άλλους και τι όχι...
Σε κάποιον που δεν είναι κοντά μου, ή που δε με έχει νιώσει και στο παρελθόν το πιθανότερο είναι να προστατεύσω τον εαυτό μου και να μην ανοιχτώ.

Εκεί που κολλάω εγώ προσωπικά σε σχέση με τα ανοίγματα είναι ότι δύσκολα τα διακινδυνεύω ακόμα και σε ανθρώπους που πληρούν τις \"προδιαγραφές\".

[weird]

Originally posted by antara
AAAA! δε γίνεται έτσι δουλειά! ξαναδιάβαζα αυτά που γράφτηκαν πιο πάνω..
κάθε ανάγνωση άνοιγε και ένα καινούριο κουτάκι στο μυαλό μου! Τελικά, μάλλον δεν τα πιάνω με την πρώτη! ξαναδιάβασα και τη σοφία , είχα χάσει πολλά μηνύματα , και τις τρεις σωματοφυλακες!με έχει πιάσει μεγάλος ενθουσιασμός! πραγματικά νόμίζω ότι αν είχαμε το χρόνο, θα μπορούσαμε να ανοίγουμε ένα θέμα σχεδόν για κάθε πρόταση που γράφεται εδώ μέσα..Πώπω..είμαστε ο εφιάλτης των αντρών ! αναλυτικές μέχρι τελικής πτώσης!!

κάτι για τις αποκαλύψεις του σκ. Δεν ήταν αποκαλύψεις του εαυτού μου, ήταν αποκαλύψεις του έξω κόσμου. ναι ναι.. ακόμη μαθαίνω για τον έξω κόσμο.
ήμουν αυτόπτης μάρτυρας σε σωματική επίθεση εναντίον ενός απλού έλληνα πολίτη από μια πολύ γνωστή ακραία παράταξη . σοκαρίστηκα με το φανατισμό και την ωμή βία νέων ανθρώπων, που ήρθε και έσκασε ακριβώς δίπλα μου. με την απάθεια της αστυνομίας. με αυτά που νόμιζα ότι γίνονται κάπου αλλού όταν τα έβλεπα στην τηλεόραση.
Χμμμ.. τις περισσότερες φορές, η έλλειψη \"εγρήγορσης\" πάνω σε ένα θέμα, δεν σχετίζεται με έλλειψη ευαισθησίας, αλλά με έλλειψη μιας ιδιαίτερης συνειδητότητας που αποκτιέται μόνο όταν έθρει κανείς πρόσωπο με πρόσωπο με αυτό.

έπειτα ήταν κάποια γεγονότα που μας εξομογολογήθηκε ένας φίλος σε σχέση με τη γυναίκα του. και είδα πως μια απλή συνηθισμένη καθημερινή κοπέλα , μπορεί να φτάσει σε τόσο ακραίες συμπεριφορές που θα μπορούσαν να γίνουν σενάριο ταινίας.
Το φυσιολογικό ή το απλό σαν χαρακτηριστικό κάποιου, δεν αποτρέπει το ενδεχόμενο της ακρότητας, πολλές φορές έντονης... Ολοι μας κουβαλάμε μέσα μας διάφορα φάσματα και αποχρώσεις ψυχικών διαθέσεων και τάσεων, ασχέτως με το πόσο χώρο τους δίνουμε να εκδηλώνονται έξω απο εμάς ( επιθυμίες, ανάγκες, τάσεις, προσωπικότητες, παθη, ομρές, οπτικές κτλ). Συνηθίζουμε να αισθανόμαστε ασφαλείς μέσα σε μια συγκροτημένη αίσθηση ταυτότητας, αποκλείοντας άλλα στοιχεία μας, πιο σκοτεινά ή πιο \"αφύσικα\", πιο ξένα σε εμας ή τον μέσο όρο που διέπει την έννοια \"φυιολογικό\".Γι αυτό και όταν τα τελευταία κάνουν την εμφάνισή τους, διογκώνονται τότε εξαιρετικά, αφού έχουν κατά καιρούς συσσωρευτεί.

είδα μια πολύ καλή μου φίλη να έχει αφομοιωθεί εντελώς από το σύντροφό της, μια γυναίκα που θαύμαζα και αγαπώ, έχει αλλοιώσει την προσωπική της ταυτότητα, έχει στρέψει τα θέλω της στον προσανατολισμό που της χάραξε ο αγαπημένος της. αυτή η αναπόφευκτη επιρροή που ασκούν οι σύντροφοι ο ένας στον άλλον μετά από χρόνια σχέσης, λειτούργησε με πολύ διαβρωτικό τρόπο πάνω της -έτσι το είδα εγώ τυλάχιστον-που πολλές φορές ένιωθα ότι μιλούσα σε εκείνον και όχι στη φίλη μου.

Θίγεις εδώ ένα απο τα θέματα που με έχει κι εμένα απασχολήσει πολύ. Το χάσιμο του εγώ μέσα στον άλλο. Το εγώ, μέσα απο την αλληλεπίδραση, παύει απλά να \"είναι\" και \"γίνεται\". Έχουμε ανάγκη τις αλληλεπιδράσεις, καθώς όλοι είμαστε απο μιαν άποψη ανεπαρκείς. Ανολοκλήρωτοι. Η απόλυτη αυτάρκεια και η απόλυτη ολοκλήρωση, δεν μπορεί να βιωθεί απο το \"εγώ\", δίχως την αλληλεπίδραση με το \"εσύ\"( εξ ου και το , ο άνθρωπος είναι ένα ον κοινωνικό). Ο άλλος, έρχεται τότε να εμπλουτίσει το εγώ, συμπληρώνοντας το ή δανείζοντάς μου, σχήματα, χρώματα, οπτικές και τάσεις, ξένες στον πυρήνα μου. Αυτή είναι η ανταλλαγή εσωτερικού πλούτου, το \"πότισμα\" που γίνεται στις ουσιαστικές στενές σχέσεις ( μαζί) , που εμπεριέχουν αρκετή αυτοαποκάλυψη και ελέυθερη ανταλλαγή και επικοινωννία ψυχικών στοιχείων. Μπορεί να είναι έιτε ερωτικες είτε φιλικές είτε συγγενικές σχέσεις.
Όπως με όλα τα πράγματα στην Ύπαρξη όμως, υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος. Όταν το εγώ χάνεται μέσα στον άλλο. ( κι όχι όταν αυτοπροσδιορίζεται πληρέστερα μέσα απο αυτόν, με το να νιώθει διαφορετικό).
Εδώ μου έρχονται στον νου δύο περιπτώσεις.
α. Η άκρατη αλληλεπίδραση, αυτή δηλ. που βαίνει πέραν των προσωπικών ορίων αντοχής κάποιου. Διότι το να λειτουργεί υπέρ εσού η αλληλεπίδραση, προυποθέτει το να είσαι εσύ σε καλή επαφή με την ταυτότητά σου, σε κατάλληλη στιγμή και με τον κατάλληλο άνθρωπο, μέσα στα όρια αντοχής σου. Διαφορετικά, σταματάς πια κυρίως να είσαι και αρχίζεις κυρίως να γίνεσαι. Δέχεσαι διαρκώς εξωτερικές επιρροές που δεν προλαβαίνεις να αφομοιώσεις δημιουργικά, προσαρτώντας τες στον πυρήνα σου.
β. Σχέσεις ταύτισης και εξάρτησης.
Εδώ καθαρότερα, το εγώ χάνεται μέσα στο εσύ.
Είτε διότι υπάρχει αναντιστοιχία στα επίπεδα ή στον τρόπο που επικοινωνείτε. Οπότε, αφού η συνένωση δεν είναι εφικτή με την τομή, γίνεται ο ένας υποσύνολο του άλλου, προκειμένου να διασωθεί η επικοινωνία. ( κάτι τέτοιο πάθαινα κι εγώ συχνά σε μια παλιά μου σχέση). Απο τότε, έχω πει στον εαυτό μου, όταν βλέπεις να γίνεσαι κάτι που είναι πολύ ξένο σε εσένα, δίπλα σε κάποιον, όταν αντί να σε φέρνει πιο κοντά, σε κάνει να χάνεις εσένα, τότε φύγε. Χωρίς δεύτερες σκέψεις...
Είτε, το εγώ του ενός είναι υπανάπτυκτο σε σχέση με το εγώ του άλλου, οπότε υπάρχει ανισότητα στην συγκεκριμένη αλληλεπίδραση και ο καθένας καλύπτεται σε διαφορετικό βαθμό.

Ετσι λοιπόν, η αλλοίωση την οποία περιγράφεις, είναι ένα πολύ καθοριστικό απότέλεσμα των στενών ανθρωπίνων σχέσεων.
Γι αυτό και οι τελευταίες, θέλουν προσοχή. Και στην επιλογή του άλλου, αλλά και στην επιλογη΄της ποσότητας και της ποιότητάς τους.





Βία, φανατισμός,αδιαλλαξία, ένοχα μυστικά (που λέει και η ταινία) , παράλογες συμπεριφορές από \"φυσιολογικούς\" ανθρώπους, μεταλλαγμένη προσωπικότητα, αφομοίωση του εαυτού σου από κάποιον άλλο, σχέσεις εξάρτησης.

Είναι καλύτερα να νομίζεις ότι είσαι μια χαρά και να είσαι τρεις τρομάρες, ή να νιώθεις ότι είσαι τρεις τρομάρες και να είσαι -στην πραγματικότητα- μια χαρά;; (ερώτηση τύπου sex and th city!!)

Αλλο ωραίο θέμα που θέτεις. Οντως, αν το καλοσκεφτείς, πολύ πιθανόν κάποιος παρά το ψυχικό τραύμα του και την όποια επίπτωση έχει αυτό στην ζωή του, να διαθέτει μεγαλύτερα ποσοστά συνειδητότητας, ωριμότητας και επίγνωσης,απο έναν άλλο, που μπορεί να μην έχει σε μεγάλο βαθμό καποιο ψυχικό τραύμα και να δίνει την αίσθηση του λειτουργικού και άρα \"δυνατού\".

όσο για το θυμό που λέγατε πιο πάνω, ναι πράγματι η κατανόηση (της οπτικής τους άλλου) είναι πολύτιμο εργαλείο στις ανθρώπινες σχέσεις.
όταν όμως έρχεται η κατανόηση να προβάλλει αναχώματα στην εκδήλωση του θυμού μας , μήπως μας εξυπηρετεί, για να μη θυμώσουμε τελικά; για να μην επιρτρέψουμε στον εαυτό μας να βιώσει τη σκοτεινή πλευρά του εαυτού μας , ψαλιδίζουμε την οργή μας με επιχειρήματα όπως \"κατανόηση και σεβασμός του άλλου\";
όπως σωστά προ ειπώθηκε ο θυμός είναι ένα συναίσθημα που σε ξεγυμνώνει, που σε φέρνει σε άμεση επαφή με το \"μέσα\" σου.
μήπως καμιά φορά λοιπόν επικαλούμαστε την \"κατανόηση\" ως μηχανισμό ελέγχου του θυμού μας, γιατί απλώς φοβόμαστε την μετωπική σύγκρουση;

Θέλω να σου πω, ένα μεγάλο ευχαριστώ γι αυτήν σου τη φράση. Ουσιαστικά συμπυκνώνεις την ουσία του προβληματισμού μου πιο πάνω, βοηθώντας με να δω ακόμα πιο καθαρά τα πράγματα.....ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ. Αυτό ισχύει στην περίπτωσή μου. Συχνά η ωριμότητα, η διαλλακτικότητα και η κατανόηση του άλλου, ήταν το όχημα για να αποφύγω να εκθέσω το δικό μου σκοτεινό κομμάτι του θυμού. Η καταπίεση αυτή που σαν αποτέλεσμα εξαρτημένης μαθησης ( έτσι μου έμαθαν να κάνω απο πολύ νωρίς, στερώντας με απο ένα κομμάτι του εαυτού μου, δίνοντάς μου έναν ρόλο μέσαστην οικογένεια) γίνεται ανεπίγνωστα, πολλές φορές με κάνει να αισθάνομαι ένα έλλειμμα αληθινότητας, ( απέναντι στα συναισθήματά μου κυρίως) αν και γενικώς είμαι πολύ αληθινός άνθρωπος... Μετά, η καταπίεση του κομματιού μου αυτού, το κάνει να εκρύγνειται παρα πάνω απο όσο πρέπει, άλλες φορές, όπου, όπως είναι λογικό, χάνω τον έλεγχο.
Δύσκολο το να βγει κανείς απο ένα τέτοιο λούκι.
Τουλάχιστον τώρα, είμαι στο σημείο, να βλέπω την επιλογή, κάτι που παλιότερα δεν υπήρχε. Την επιλογή ανάμεσα στην πιο επεξεργασμένη- αλλοκεντρική ( μπαίνω στην θέση του άλλου, αμβλύνοντας τις δικες μου αξιώσεις ) φιλτραρισμένη με την λογική αντίδραση και στην πιο άγουρη, αδόκιμη, εγωκεντρική, αυτούσια και αληθινή ( και όχι πάντα αρεστή - πολύ βασικό σημείο του λουκιού αυτό).
Κι κάποιες φορές επιλέγω το ένα, κάποιες το άλλο, χωρίς να με απασχολούν οι γκριμάτσες των γύρω μου προσώπων, αφού εγώ, ξέρω.
Να σαι καλά Αντάρα. Με βοήθησε πολύ αυτή σου η παράγραφος. Ηρθε την πιο κατάλληλη στιγμή )



weird!!! γιατι νιωθεις συγκινηση; που ειναι αυτη η πληγη που δεν βλεπεις; πες μας τι νιωθεις σε παρακαλω , με το δικό σου γλαφυρό τρόπο!!

[weird]

Στο ερώτημά σου, που δείχνει ενδιαφέρον και με συγκινεί, θα απαντήσω αλλη ώρα, με ένα ... αυτοσχέδιο θεατρικό

[antara]

..εκτός θέματος:

μετά από μία πολύ άσχημη ημέρα σήμερα, χρειάζομαι όλη τη θετική ενέργειά σας για να περάσω τις 5 επόμενες μέρες, ελπίζοντας ότι η \"αποπροσωποίηση\" και όλα τα απαίσια συμπτώματα που βιώνω τόσο έντονα τις τελευταίες ώρες, θα περάσουν ή εν πάσει περιπτώσει δε θα με καθηλώσουν ...!

ουφ ουφ, και αν ακόμη δεν είναι αποπροσωποίηση ή συμπτώματα άγχους, αλλά το \"υποκέιμενο\" που μιλάει ασυνείδητα και θέλει κάτι να εκφράσει, (κ. Ψ λέει) ε ας το πει επιτελους γιατί με κούρασε! και ακόμη δεν καταλαβαίνω ...

[weird]

Originally posted by antara
..εκτός θέματος:

μετά από μία πολύ άσχημη ημέρα σήμερα, χρειάζομαι όλη τη θετική ενέργειά σας για να περάσω τις 5 επόμενες μέρες, ελπίζοντας ότι η \"αποπροσωποίηση\" και όλα τα απαίσια συμπτώματα που βιώνω τόσο έντονα τις τελευταίες ώρες, θα περάσουν ή εν πάσει περιπτώσει δε θα με καθηλώσουν ...!

ουφ ουφ, και αν ακόμη δεν είναι αποπροσωποίηση ή συμπτώματα άγχους, αλλά το \"υποκέιμενο\" που μιλάει ασυνείδητα και θέλει κάτι να εκφράσει, (κ. Ψ λέει) ε ας το πει επιτελους γιατί με κούρασε! και ακόμη δεν καταλαβαίνω ...

Antara μου.

γιατί έχεις έξαρση αυτές τις μέρες?

[antara]

φοβάμαι ότι αν πω για το πως πυροδοτηθηκε θα αποκαλυψω πολλες λεπτομερειες απο την ζωή μου και δεν το θελω..ειμαστε και μικρη πολη..αλλά δεν έχει σημασία η αφορμή νομίζω..παρόμοια συμπτώματα έχω πάντα στα γενέθλιά μου, στη γιορτή μουμ στις γιορτές, πριν από κάθε ταξίδι , πριν από κάθε αντικειμενικά ευχαριστο γεγονός ή και πολλές φορές κατά διαρκεια των ευχαριστων γεγονότων..!
και ειναι πολυ ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΟ!

[weird]

Originally posted by antara
φοβάμαι ότι αν πω για το πως πυροδοτηθηκε θα αποκαλυψω πολλες λεπτομερειες απο την ζωή μου και δεν το θελω..ειμαστε και μικρη πολη..αλλά δεν έχει σημασία η αφορμή νομίζω..παρόμοια συμπτώματα έχω πάντα στα γενέθλιά μου, στη γιορτή μουμ στις γιορτές, πριν από κάθε ταξίδι , πριν από κάθε αντικειμενικά ευχαριστο γεγονός ή και πολλές φορές κατά διαρκεια των ευχαριστων γεγονότων..!
και ειναι πολυ ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΟ!

Αρα δεν είναι κάτι καινούργιο για σένα να σε ταρακουνάει το καινούργιο.....ή το ευχάριστο.

Θα περάσει κοπέλα μου.
Μην μένεις στα συμπτώματα, απασχόλησε με κάτι άλλο το μυαλουδάκι σου!

[antara]

Επίσης το πιο εκνευριστικό είναι ότι σχεδίαζα και χαιρόμουν πολύ που θα πήγαινε εκτός πόλης αυτό το 5ημερο συνδυαζοντας δουλεια και ταξίδι ..μόλις με πήραν τηλ. όμως ότι με περιμένουν και για το ποσο ωραια θα περασουμε....κλακ εσκασε η εσωτερικη μου βομβα και τωρα φοβαμαι οτι θα κουβαλησω ολα αυτα τα απαισια συμπτωματα που μετα βιας αντιμετωπιζω εδω- σπιτι - που μου ειναι ολα οικεια- εκει ...και θα πρεπει να κουβαλησω το παγωμενο μου αιμα, τον ιδρωτα, την αναγουλα, την ανατριχιλα, το μουδιασμα, το κενο, το βαρος τη διαρροια, την αποποροσωποιηση κοκ εκεί και να ολοκληρωσω τη δουλεια μου και να βγω με τους φιλους που με περιμενουν...
καλα ε ., καθολου ψαχαναγκαστικη και καθολου αρνητικα αυθυποβαλλομενη..
ειδα οτι θα νιωθω σκατα εκ των προτερων και με εβαλα και σε ενα πλαισιο του καπως ..τελειως ασφυκτικο για την ψυχολογικη μου κατασταση ..ΔΕΝ ΄ΠΑΙΖΟΜΑΙ\"

[weird]

Originally posted by antara
Επίσης το πιο εκνευριστικό είναι ότι σχεδίαζα και χαιρόμουν πολύ που θα πήγαινε εκτός πόλης αυτό το 5ημερο συνδυαζοντας δουλεια και ταξίδι ..μόλις με πήραν τηλ. όμως ότι με περιμένουν και για το ποσο ωραια θα περασουμε....κλακ εσκασε η εσωτερικη μου βομβα και τωρα φοβαμαι οτι θα κουβαλησω ολα αυτα τα απαισια συμπτωματα που μετα βιας αντιμετωπιζω εδω- σπιτι - που μου ειναι ολα οικεια- εκει ...και θα πρεπει να κουβαλησω το παγωμενο μου αιμα, τον ιδρωτα, την αναγουλα, την ανατριχιλα, το μουδιασμα, το κενο, το βαρος τη διαρροια, την αποποροσωποιηση κοκ εκεί και να ολοκληρωσω τη δουλεια μου και να βγω με τους φιλους που με περιμενουν...
καλα ε ., καθολου ψαχαναγκαστικη και καθολου αρνητικα αυθυποβαλλομενη..
ειδα οτι θα νιωθω σκατα εκ των προτερων και με εβαλα και σε ενα πλαισιο του καπως ..τελειως ασφυκτικο για την ψυχολογικη μου κατασταση ..ΔΕΝ ΄ΠΑΙΖΟΜΑΙ\"

Υποθέτω, οτι αυτή η φραση \"πόσο ωραία θα περάσουμε\" είναι αρκετά αγχωτική.

Σαν να πρέπει εσύ να φροντίσεις να περάσετε ωραία? Σαν να πρέπει να είσαι η καλή, ενδιαφέρουσα, δυναμική κεφάτη αντάρα, και να μην τα κάνεις μαντάρα?