εκτρωση

**weird** · 23-05-2009, 16:04

\"Σταματήστε να παράγετε δυστυχισμένους ανθρώπους!\"

Πολύ δυνατή φράση, μου άρεσε.

Είναι μεγάλη ευθύνη το να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί.
Και τις μεγάλες ευθύνες, καλό είναι να τις αναλαμβάνουμε συνειδητοποιημένα.

**anwnimi** · 23-05-2009, 18:38

Κάποτε, πριν όχι και πολύ καιρό είχα δύο φίλες.
Η πρώτη παντρεμένη, με πολλές άκαρπες προσπάθειες για παιδάκι.
Η δεύτερη μένει έγκυος -οικειοθελώς και από τις δύο πλευρές - μετά από ένα μήνα σχέσης. Το οικειοθελώς βεβαια ήταν εν βρασμώ οπότε κατέληξε σε έκτρωση.
Η πρώτη δεν ήθελε να έρθει για συμπαράσταση λόγω της επιπολαιότητας της δεύτερης.
Εγώ πήγα. Όχι γιατί δεν αναγνωριζα την τεράστια επιπολαιότητα. Αλλά για συμπαράσταση σε έναν άνθρωπο που γνώριζα, που ήταν σε απόγνωση και που αναγνώρισε την επιπολαιότητά του.

Όταν κάποιος αποφασίζει να γίνει γονιός πρέπει να αισθάνεται αυτάρκης εσωτερικά αλλά και σε σχέση με το σύντροφό του. Δεν υπάρχει πιο μεγάλη, δύσκολη αλλά και πιο δημιουργική απόφαση.

Από την άλλη συμφωνώ με τη researcher ότι το καλύτερο θα ήταν οι ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες να μην διακόπτονται αλλά να δίνονται τα παιδιά για υιοθεσία, γιατί είναι πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που αγωνιούν να κρατήσουν ένα μωρό στην αγκαλιά.
Αλλά και αυτό χρειάζεται πολύ δύναμη και θάρρος.

Να πω τέλος ότι θαυμάζω ανθρώπους σαν την αδερφούλα σου researcher για τη δύναμη ψυχής και την αγάπη που είναι έτοιμοι να προσφέρουν σε ένα παιδάκι που τα προγνωστικά δεν ήταν καθόλου καλά.

Για όλα τα παραπάνω δεν ξέρω εγώ τι θα έκανα αν βρισκόμουν είτε στη θέση της τότε φίλης μου είτε στη θέση της αδερφής της researcher.
Μάλλον ομολογώ πως θα διάλεγα την πιο άμεση λύση.
Γι΄\'αυτό προτιμώ να προσέχω και να πράττω πιο συνειδητοποιημένα παρά να τραυματίσω το σώμα μου και τον ψυχισμό μου.

**researcher** · 24-05-2009, 06:58

Originally posted by anwnimi
Κάποτε, πριν όχι και πολύ καιρό είχα δύο φίλες.
Η πρώτη παντρεμένη, με πολλές άκαρπες προσπάθειες για παιδάκι.
Η δεύτερη μένει έγκυος -οικειοθελώς και από τις δύο πλευρές - μετά από ένα μήνα σχέσης. Το οικειοθελώς βεβαια ήταν εν βρασμώ οπότε κατέληξε σε έκτρωση.
Η πρώτη δεν ήθελε να έρθει για συμπαράσταση λόγω της επιπολαιότητας της δεύτερης.
Εγώ πήγα. Όχι γιατί δεν αναγνωριζα την τεράστια επιπολαιότητα. Αλλά για συμπαράσταση σε έναν άνθρωπο που γνώριζα, που ήταν σε απόγνωση και που αναγνώρισε την επιπολαιότητά του.

Όταν κάποιος αποφασίζει να γίνει γονιός πρέπει να αισθάνεται αυτάρκης εσωτερικά αλλά και σε σχέση με το σύντροφό του. Δεν υπάρχει πιο μεγάλη, δύσκολη αλλά και πιο δημιουργική απόφαση.

Από την άλλη συμφωνώ με τη researcher ότι το καλύτερο θα ήταν οι ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες να μην διακόπτονται αλλά να δίνονται τα παιδιά για υιοθεσία, γιατί είναι πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που αγωνιούν να κρατήσουν ένα μωρό στην αγκαλιά.
Αλλά και αυτό χρειάζεται πολύ δύναμη και θάρρος.

Να πω τέλος ότι θαυμάζω ανθρώπους σαν την αδερφούλα σου researcher για τη δύναμη ψυχής και την αγάπη που είναι έτοιμοι να προσφέρουν σε ένα παιδάκι που τα προγνωστικά δεν ήταν καθόλου καλά.

Για όλα τα παραπάνω δεν ξέρω εγώ τι θα έκανα αν βρισκόμουν είτε στη θέση της τότε φίλης μου είτε στη θέση της αδερφής της researcher.
Μάλλον ομολογώ πως θα διάλεγα την πιο άμεση λύση.
Γι΄\'αυτό προτιμώ να προσέχω και να πράττω πιο συνειδητοποιημένα παρά να τραυματίσω το σώμα μου και τον ψυχισμό μου.

anwnimi ,

μιλαω κυριως για τετοιες περιπτωσεις....

και ξερεις πως σκεπτομαι?

οταν υπαρχει εγκυμοσυνη

δεν αποφασιζεις ΤΟΤΕ αν θες να γινεις γονιος!

ΕΙΣΑΙ ΗΔΗ ΓΟΝΙΟΣ!

η αποφαση τοτε παιρνεται αν θα πεταξεις το παιδι σου στα σκουπιδια η οχι...

η αδελφη μου:

ναι ηθελε κουραγιο και σθενος να το περασει ολο αυτο

αλλα! τα προγνωστικα ηταν λαθος! οπως τοσες φορες αλλωστε!

γεννηθηκε ενας υγειεστατος ροδαλος μπεμπης...!

ναι μπραβο της...να φανταστεις μια μαια που την ξεγεννουσε πριν δουν το παιδακι ... ξεγεννουσε και της την ελεγε...που κρατησε το παιδι...

ευτυχως ειχε και μια κοπελα μαια
μεσα που ηταν φιλη της ...

και τωρα εχει στην αγκαλια της ενα λατρεμενο πραγματικα μωρακι οχτω μηνων...

**Remedy** · 24-05-2009, 12:15

Originally posted by researcher
.....και ξερεις πως σκεπτομαι?

οταν υπαρχει εγκυμοσυνη

δεν αποφασιζεις ΤΟΤΕ αν θες να γινεις γονιος!

ΕΙΣΑΙ ΗΔΗ ΓΟΝΙΟΣ!

η αποφαση τοτε παιρνεται αν θα πεταξεις το παιδι σου στα σκουπιδια η οχι...

...

αυτα που λες ειναι λαικισμοι του αισχιστου ειδους και εντελως αντιεπιστημονικα ετσι κι αλλιως....
η ενωση ωαριου με σπερματοζωαριο και το εμβρυο μεχρι καποιο μηνα δεν θυμαμαι ποιον, νομιζω τον τριτο, ΔΕΝ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΟΥΤΕ ΠΑΙΔΙ ΟΥΤΕ ΜΩΡΟ ΟΥΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ...
ποσο μαλλον η καθε γυναικα πριν κυοφορησει και γεννησει η ιοθετησει, δεν θεωρειται μητερα...
δικαιωμα σου φυσικα να εχεις τις αποψεις σου αλλα αν εσυ επιλεγεις τις σκοταδιστικες αποψεις του μεσαιωνα να τις ενστερνιστεις, give us a break!

**Remedy** · 24-05-2009, 12:29

ειδα πριν ωρα στην τηλ. ενα κοριτσακι 6 ετων, που εχει 5 σπληνες, εναν μονο πνευμονα αλλα σε λαθος θεση,μια καρδια με προβλημα καισε λαθος θεση και γενικα προβληματικη λειτουργιασε ολα τα ζωτικα του οργανα.
η σπανια παθηση της ειχε διαγνωστει πριν την γεννηση , με μηδενικες πιθανοτητες επιβιωσης,αλλα οι φιλευσπλαχνοι γονεις αποφασισαν να γεννηθει.δεν ανεφερε το ρεπορταζ αν ανηκουν σε καποια αιρεση η ηταν αποψη τους.
το παιδακι εχει ζησει ηδη περισσοτερο απο τις προβλεψεις,με μεγαλα προβληματα, πολλη προσοχη και καμια σχεση με τις δραστηριοτητες αλλων παιδιων της ηλικιας της, και προβλεπεται να καταληξει , μαλλον πολυ συντομα,ενω οσο ζησει ακομα, θα ζει σαν μελλοθανατη με αναστολη....

ΑΝ Ο ΚΑΘΕ ΜΑΛΑΚΟΚΕΦΑΛΟΣ ΠΟΥ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ , ΓΕΝΝΑΕΙ ΕΝΑ ΠΛΑΣΜΑ ΜΕ ΟΠΟΙΕΣΔΗΠΟΤΕ ΣΥΝΘΗΚΕς, ΛΕΓΕΤΑΙ ΓΟΝΙΟΣ, ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ ΧΡΗΖΩΝ ΕΙΔΙΚΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ,ΚΙ ΑΝΤΙ ΝΑ ΓΕΝΝΟΒΟΛΑΕΙ ΧΩΡΙΣ ΣΚΕΨΗ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ,ΚΑΛΑ ΘΑ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΒΟΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ!

**anwnimi** · 24-05-2009, 17:35

Remedy
θα διαφωνήσω μαζί σου στα εξής σημεία:
το έμβρυο είναι ζωντανό από το στιγμή της σύλληψής του, άσχετα αν δεν είναι ολοκληρωμένος άνθρωπος. Έχει ζωή.
Οπότε η έκτρωση δεν πρέπει να θεωρείται σαν ένας ακόμη τρόπος αντισύλληψης! Αλλά η τελευταία επιλογή.
Αλλά προσωπικά προτιμώ την έκτρωση από το να γίνω γονιός χωρίς να θέλω κάνοντας και τον εαυτό μου και το παιδι μου δυστυχισμένο.

Όσο για το αν κάποιοι γονείς επιλέγουν να φέρουν στον κόσμο παιδιά για τα οποια η πρόγνωση δεν είναι καθόλου καλή - εγώ δε νομίζω να είχα το ψυχικό σθένος να το κάνω - δεν έχω πιστεύω προσωπικά το δικαίωμα να τους κατηγορήσω. Γιατί αν τελικά οι πιθανότητες επαληθευτούν, το λούκι που θα τραβήξουν θα είναι απίστευτο. Αλλά τους ίδιους μπορεί να τους ανταμοίβει ακόμα και η φροντίδα ενός τέτοιου παιδιού, γι\'αυτό άλλωστε το επιλέγουν.
Το αν βασανιζεται το ίδιο το παιδί, σίγουρα ναι. Καταλαβαίνω αυτό που λες, ότι κανένας δεν το ρωτά αν θέλει να έρθει στον κόσμο προβληματικό. Από την άλλη, μπορεί η απάντηση που θα μας έδινε ένα τέτοιο παιδί να ήταν ότι θέλει να ζήσει... Οπότε αναγκαστικά, μιας και δεν είναι αντικειμενικά εφικτό να ερωτηθεί ένα τέτοιο παιδί πριν τη γέννησή του, η απόφαση θα παρθεί από τους γονείς του.

Εκεί που θα συμφωνήσω είναι σε τέτοιες ακραίες περιπτώσεις όπως αυτή που περιγράφεις. Εκεί πραγματικά βασανίζεται το παιδί που θα έρθει στον κόσμο.

**Remedy** · 25-05-2009, 00:08

Originally posted by anwnimi
Remedy
θα διαφωνήσω μαζί σου στα εξής σημεία:
το έμβρυο είναι ζωντανό από το στιγμή της σύλληψής του, άσχετα αν δεν είναι ολοκληρωμένος άνθρωπος. Έχει ζωή.
Οπότε η έκτρωση δεν πρέπει να θεωρείται σαν ένας ακόμη τρόπος αντισύλληψης! Αλλά η τελευταία επιλογή.
Αλλά προσωπικά προτιμώ την έκτρωση από το να γίνω γονιός χωρίς να θέλω κάνοντας και τον εαυτό μου και το παιδι μου δυστυχισμένο.

.......

μαλλον απαντησες χωρις καν να διαβασεις τι εγραψα η να διαβασεις το θεμα γενικοτερα...
η απαντηση μου αφορουσε την δηλωση της θεματοθετριας οτι με το που θα γινει η συλληψη γινεται καποιος γονιος.....

δεν εχω καμια αντιρρηση οτι και το εμβρυο της μιας εβδομαδας ειναι μορφη ζωης ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩς ΑΝΘΡΩΠΟΣ,ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙ, ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΣΥΝΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑΝ ΔΕΝ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΗΔΗ ΓΟΝΕΙΣ!!!ΕΛΕΟΣ!!!!
αν εχετε τοση πρεμουρα για το θεμα ανοιξτε και κανενα βιβλιο αντι να λετε μπουρδες απιστευτες.

αν διαβαζες τα προηγουμενα θα εβλεπες οτι σαφως ειμαι υπερ της αντισυλληψης, του οικογενειακου προγραμματισμου, της αποφυγης των εκτρωσεων με καθε μεσο και κυριως με την προληψη!
η τελικη ομως αποφαση την εχει η εγγυμονουσα και σεβομαι την αποφαση για εκτρωση αν αυτη παρει τελικα,η την αποφαση να το κρατησει, με την προυποθεση οτι δεν θα γεννηθει ενα καταδικασμενο πλασμα κι οτι θα το θελει η μανα του...

**sabb** · 25-05-2009, 11:10

Το έμβρυο στο αρχικό στάδιο σχηματισμού του, δεν μπορεί να νοείται σαν ανθρώπινη υπόσταση, άλλωστε γι\' αυτό το λόγο αποκαλείται και κύημα κι όχι άνθρωπος. Ο λόγος που γίνεται αυτός ο διαχωρισμός είναι γιατί δεν μπορούμε να προσδώσουμε έννοια συνειδητότητας στο έμβρυο, με την ίδια λογική που δεν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τα σπερματοζωάρια που ενώ διαθέτουν κίνηση σ\' ένα συγκεκριμένο χημικό περιβάλλον, ως ανθρώπους παρ\' όλο που είναι ζωντανά, κινητικά, διεισδυτικά κλπ.

Είναι πολύ απλοική η αντίληψη να κατονομάζουμε όλους όσους για ειδικούς λόγους, προβαίνουν σε έκτρωση, σαν δολοφόνους. Οι αντιλήψεις αυτές είναι αναχρονιστικές και δεν έχουν κανένα ορθολογικό και κατ\' επέκταση επιστημονικό υπόβαθρο. Η ηθική θεώρηση περί το τι είναι ζωή που απορρέει από τον καθένα μας, δεν μπορεί να γενικεύεται και να αποτελεί αξίωμα ηθικής για όλους τους άλλους. Οι ηθικές αξίες του Πάπα π.χ. που σε μια ήπειρο όπως είναι η Αφρική που μαστίζεται από το Aids, απαγορεύουν και αφορίζουν τη χρήση προφυλακτικών , δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές από οποιοδήποτε σκεπτόμενο υγιώς άνθρωπο στο όνομα καμίας πίστης.

Η σύζυγος μου γέννησε το δεύτερο μας παιδί σε ηλικία 36 ετών. Για γυναίκες άνω των 35 χρόνων, επιβάλεται ο προγεννητικός έλεγχος με αμνιοπαρακέντηση, γιατί είναι αυξημένος ο κίνδυνος εμφάνισης του Συνδρόμου Down (μογγολισμός). Δεν θα είχα καμία μα καμία ηθική αναστολή τόσο εγώ όσο κυρίως η σύζυγος μου που την αφορά περισσότερο μια και το σώμα είναι δικό της, να προχωρήσουμε σε έκτρωση, αν οι προγεννητικές εξετάσεις ήταν θετικές στο εν λόγω σύνδρομο. Ευτυχώς, όλα πήγαν κατ\' ευχή και σήμερα έχω το γιο μου να χαίρει άκρας υγείας...
Αν ωστόσο τα πράγματα ήταν διαφορετικά, η απόφαση μας για έκτρωση θα μας αναγόρευε σαν δολοφόνους σύμφωνα με την ηθική αντίληψη της θεματοθέτριας ή οποιουδήποτε άλλου ? Φαιδρά πράγματα, γιατί η δική μου ηθική δεν θα μου επέτρεπε να φέρω στη ζωή μια οντότητα που θα βασανιζόταν η ίδια και θα βασάνιζε και τους άλλους...

**researcher** · 25-05-2009, 12:31

Originally posted by sabb
Το έμβρυο στο αρχικό στάδιο σχηματισμού του, δεν μπορεί να νοείται σαν ανθρώπινη υπόσταση, άλλωστε γι\' αυτό το λόγο αποκαλείται και κύημα κι όχι άνθρωπος. Ο λόγος που γίνεται αυτός ο διαχωρισμός είναι γιατί δεν μπορούμε να προσδώσουμε έννοια συνειδητότητας στο έμβρυο, με την ίδια λογική που δεν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τα σπερματοζωάρια που ενώ διαθέτουν κίνηση σ\' ένα συγκεκριμένο χημικό περιβάλλον, ως ανθρώπους παρ\' όλο που είναι ζωντανά, κινητικά, διεισδυτικά κλπ.

Είναι πολύ απλοική η αντίληψη να κατονομάζουμε όλους όσους για ειδικούς λόγους, προβαίνουν σε έκτρωση, σαν δολοφόνους. Οι αντιλήψεις αυτές είναι αναχρονιστικές και δεν έχουν κανένα ορθολογικό και κατ\' επέκταση επιστημονικό υπόβαθρο. Η ηθική θεώρηση περί το τι είναι ζωή που απορρέει από τον καθένα μας, δεν μπορεί να γενικεύεται και να αποτελεί αξίωμα ηθικής για όλους τους άλλους. Οι ηθικές αξίες του Πάπα π.χ. που σε μια ήπειρο όπως είναι η Αφρική που μαστίζεται από το Aids, απαγορεύουν και αφορίζουν τη χρήση προφυλακτικών , δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές από οποιοδήποτε σκεπτόμενο υγιώς άνθρωπο στο όνομα καμίας πίστης.

Η σύζυγος μου γέννησε το δεύτερο μας παιδί σε ηλικία 36 ετών. Για γυναίκες άνω των 35 χρόνων, επιβάλεται ο προγεννητικός έλεγχος με αμνιοπαρακέντηση, γιατί είναι αυξημένος ο κίνδυνος εμφάνισης του Συνδρόμου Down (μογγολισμός). Δεν θα είχα καμία μα καμία ηθική αναστολή τόσο εγώ όσο κυρίως η σύζυγος μου που την αφορά περισσότερο μια και το σώμα είναι δικό της, να προχωρήσουμε σε έκτρωση, αν οι προγεννητικές εξετάσεις ήταν θετικές στο εν λόγω σύνδρομο. Ευτυχώς, όλα πήγαν κατ\' ευχή και σήμερα έχω το γιο μου να χαίρει άκρας υγείας...
Αν ωστόσο τα πράγματα ήταν διαφορετικά, η απόφαση μας για έκτρωση θα μας αναγόρευε σαν δολοφόνους σύμφωνα με την ηθική αντίληψη της θεματοθέτριας ή οποιουδήποτε άλλου ? Φαιδρά πράγματα, γιατί η δική μου ηθική δεν θα μου επέτρεπε να φέρω στη ζωή μια οντότητα που θα βασανιζόταν η ίδια και θα βασάνιζε και τους άλλους...

προσωπικα

χαιρομαι με τον τροπο που θετεις το θεμα σου

και προβληματιζομαι ειλικρινα,

με τα επιχειρηματα σου.

χαιρομαι που ολα πηγαν καλα για το παιδακι σου!

θεωρω την εκτρωση

ως μεθοδο κυριως αντισυλληψης

που γινεται

χωρις ενημερωση

χωρις πολλη σκεψη

και χωρις καθολου συναισθηση για το τι εστι εμβρυο

που σεβεται μεν την ελευθερια της γυναικας αλλα οχι αυτη του εμβρυου

θεωρω πολυτιμη και την συμβουλευτικη που υπαρχει στο κρατος της γερμανιας και που υποχρεουσαι να κανεις

καποιες συνεδριες , νομιζω τρεις υποχρεωτικα να μιλησει η κοπελα η το ζευγαρι με καποιον που θα παρεχει στηριξη θα ενημερωσει για κεντρα στηριξης για εναλλακτικες και επιπτωσεις ολου αυτου και μετα θα γινει η εκτρωση...

για να σκεφτεις καλυτερα ολες τις παραμετρους...

οσον αφορα τους γονεις με παιδακι που ενδεχεται να εχει προβλημα υγειας....

ειναι το 1% των εκτρωσεων ,μιλαμε για μονο 1%!

και παλι..........

ερχονται οι γονεις αυτοι σε επαφη με εναν συμβουλο?

ερχονται σε επαφη με αλλους γονεις με παιδακι που γεννηθηκε και εχει το ιδιο ενδεχομενο θεμα

για να δουν αυτοι οι γονεις πως το βιωνουν?

θεωρω τη σκεψη

προβλημα υγειας = εκτρωση , πολυ μονοδιαστατη

επειδη ομως ειναι πολυ λεπτο το θεμα

θεωρω πολυ καλυτερο να γινουν ολα αυτα για να αποφασιστει

η τυχη μιας ζωουλας!

γινονται?

το ψαχνουν οι γονεις?

ενδιαφερονται οι γιατροι?

συνεχιζω να θεωρω την εκτρωση ως πεταμα μιας ζωης στα σκουπιδια. που γινεται εντελως ασκεπτα στο πλειστο των περιπτωσεων!

κινητρο μου ειναι η ευαισθητοποιηση και οχι ο χαρακτηρισμος η ο αποχαρακτηρισμος ανθρωπων.

**boubourina** · 25-05-2009, 12:39

Το να φερεις ςνα παιδι στον κοσμο κατω απο αντιξοες συνθηκες, γνωριζοντας οτι θα ζησει μια ζωη προβληματικη εν τη γεννεση νομιζω οτι ειναι σαν να ξεκινας την κακοποιηση του πριν ακομα απο την γεννηση του.
Εαν οπως λεει και ο saab, στον 5ο μηνα της κυησης, με την αμνιοπαρακεντηση, εβλεπα οτι θα εφερνα στον κοσμο ενα πλασμα που θα υπεφερε, και που στα 20-30 του χρονια θα το αφηνα και μονο του σε αυτο τον κοσμο γιατι οι γονεις θα πεθαιναν στο μεταξυ, αυτο θα ηταν ηθικο;
Και εγω με τον ανδρα μου εκανα 2 εκτρωσεις στα 8 χρονια πριν κανω το γιο μου και πιστευω οτι ηταν σωστη αποφαση ακομα και αν ειχα μια σαλπιγγα και ηλικια 35 και ανω. Ηξερα οτι ισως να μην καταφερνα να ξαναμεινω εγκυος.
Αλλα υπηρχαν οπως ξερετε αλλα 2 παιδια που ηθελα να διασφαλισω την ψυχικη τους υγεια και ηρεμια πριν ερθει ενα νεο παιδι στη ζωη τους και μαλιστα απο αλλη μητερα, να το αγαπησουν και οχι να το μισησουν να ζησουν ολα μαζι ευτυχισμενα και οχι να αλληλοσπαραζονται σε συνηθεις αντιζηλιες ετεροθαλλων αδελφων.
Εαν εκανα λαθος και ειμαι δολοφονος τοτε το κριμα στο λαιμο μου. Αλλα βλεποντας σημερα τα τρια παιδια μαζι, και δεδομενου οτι ο Θεος μου εδωσε τελικα ενα μωρο οταν η οικογενεια μου ηταν ετοιμη να το δεχτει, εγω νιωθω καλα με το εαυτο μου.
Οι απανταχου κριτες να λαμβανουν υπ\'οψιν τους ολες τις παραμετρους.

**krino** · 25-05-2009, 13:09

Originally posted by researcher

οσον αφορα τους γονεις με παιδακι που ενδεχεται να εχει προβλημα υγειας....

ειναι το 1% των εκτρωσεων ,μιλαμε για μονο 1%!

και παλι..........

ερχονται οι γονεις αυτοι σε επαφη με εναν συμβουλο?

ερχονται σε επαφη με αλλους γονεις με παιδακι που γεννηθηκε και εχει το ιδιο ενδεχομενο θεμα

για να δουν αυτοι οι γονεις πως το βιωνουν?

πως το βιωνουν οι γονεις ενος παιδιου που εχει συνδρομο down???
αμφιβαλλω αν πετανε απο την χαρα τους.

Εσυ αληθεια αν σου ελεγε ο γιατρος οτι οι εξετασεις που εκανες,
βεβαιωνουν γεννηση παιδιου με συνδρομο down θα το κραταγες??

**boubourina** · 25-05-2009, 13:28

Originally posted by krino
πως το βιωνουν οι γονεις ενος παιδιου που εχει συνδρομο down???
αμφιβαλλω αν πετανε απο την χαρα τους.

Εσυ αληθεια αν σου ελεγε ο γιατρος οτι οι εξετασεις που εκανες,
βεβαιωνουν γεννηση παιδιου με συνδρομο down θα το κραταγες??

Μα ακομα και αν το κραταγες, ειμαι σιγουρη οτι σαν γονιος θα το λατρευες, θα του εδινες ολη την ζωη σου και την υπαρξη σου. Αλλα αυτο το παιδι θα ζησει περισσοτερο απο εσενα. Οταν θα σε χασει απο την ζωη του, εσενα που το προστατευες , που το λατρευες, σε τι χερια θα πεσει. Δεν θα τελειωσει η ζωη του εκει; Δεν θα αρχισει η δυστυχια του και η κακοποιηση του; Εσυ ομως θα εχεις σωσει την ψυχη σου σαν ΓΟΝΙΟΣ που δεν εκανες εκτρωση και δεν δολοφονησες ενα εμβρυο.
Ετσι δεν ειναι ρε Κρινο;

**krino** · 25-05-2009, 13:51

μην μου ταλες εμενα,
στην ερευνητρια πες τα,
που θεωρει οτι δεν πρεπει να γινονται εκτρωσεις επ ουδενι.

Απο την ενημρωση και την προληψη περασαμε στο αλλο ακρο.

**εσωτερική_σήψη** · 25-05-2009, 14:30

Μία γνωστή μου 39 χρ έμεινε έγκυος και στον 5 μήνα έκανε εξετάσεις και ο γιατρός της είπε οτι το παιδί θα έχει σύνδρομο down.
έκανε έκτρωση γιατί είπε πως αν της συνέβαινε κάτι ποιος θα φρόντιζε αυτό το παιδί;
δεν θα μπορούσε ποτέ να σταθεί στα πόδια του μόνο του και αν εκείνη πέθαινε για κάποιο λόγο τι θα είχε απογίνει;

Πιστεύω ότι έκανε σωστά.Ναι δε νιώθεις καλά που το ρίχνεις,όντως το σκοτώνεις αλλά αν εκ των πραγμάτων είναι καλύτερα να μη γεννηθεί;

εξερευνήτρια θα γεννούσες ένα τέτοιο παιδί που θα ήξερες από την αρχή οτι θα έκανες πάντα τη σκέψη:

γιατί να μη γεννηθεί σαν τα αλλα παιδια; γιατί το δικό μου;

Θα το άντεχες;

Πρέπει να γίνονται οι εκτρώσεις

**vince** · 25-05-2009, 17:53

Νομίζω πως το θέμα με τα μογγολάκια εξαντλήθηκε. Θα ήθελα όμως να κάνω μια ερώτηση. Ας υποθέσουμε ότι υπάρχει test εγκυμοσύνης για έμβρυα που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν κάποια ψυχική πάθηση σε κάποια στιγμή στην ζωή τους (σχιζοφρένεια ή διπολική διαταραχή για παράδειγμα). Αν υπήρχε τέτοιο test και το έμβρυο είχε την προδιάθεση να παρουσιάσει κάτι τόσο βαρύ εσείς θα προχωρούσατε με την γέννα ή θα προτιμούσατε την έκτρωση?

Συνήθως οι άνθρωποι με τόσο βαριές ψυχικές νόσους δεν τεκνοποιούν. Είναι κάτι που δεν έχει απαντηθεί από την επιστημονική κοινότητα. Εφόσον οι σχιζοφρενείς δεν κάνουν παιδιά γιατί η σχιζοφρένεια δεν έχει εξαλειφτεί? Θα ήθελα να ακούσω γνώμες.

Από την δική μου οπτική γωνία θα μπορούσα να υποστηρίξω πως υπάρχουν αγορές που παράγουν τα επιθυμητά αγαθά και αγορές που δημιουργούν αγαθά και ανάγκες. Αν υπήρξε έστω και μια αδιαμφισβήτητη ένδειξη κοινωφέλειας στον κόσμο δεν θα μπορούσα να πιστέψω πως ακόμα και η ίδια η ζωή έχει τιμή αναγραφόμενη επάνω της. Πιθανώς στο μέλλον να υπάρχει η επιλογή (μέσω της ανάλογης αμοιβής) για παραγωγή \"τέλειων\" ανθρώπων. Ίσως να μην το δούμε στο κοντινό μέλλον αλλά το έχουν σφυρίξει προ πολλού (στην Ουγγαρία λένε... έχουν υπάρξει φήμες για το πρώτο κλωνοποιημένο παιδί που ζει εκεί).