εκτρωση

[researcher]

Originally posted by sabb
Vince , 48,5 σε παρακαλώ...
Έχει τεράαααστια διαφορά....

θα μπορουσες να εισαι 48,5 ημερων.....

[krino]

Originally posted by weird

Ανθρώπινο Εμβρυο και Βιο-Ηθικές Επιπλοκές

Υπάρχει μία έντονη τάση στη σύγχρονη κοινωνία για την αποδοση δικαιω-μάτων του βίου σε ένα αναπτυσσόμενο ανθρώπινο ον, από τα πρώτα στάδια εμβρυακής ανάπτυξης.

Ιστορικά η αντιμετώπιση του εμβρύου υπήρξε το κέντρο μεγάλης διαμάχης. Στην Αρχαία Ελλάδα, οι Στωικοί φιλόσοφοι αρνούνταν, ότι το έμβρυο αποτελούσε μία οντότητα (ένα ον) ανεξάρτητη από τον οργανισμό της μητέρας. Συνέδεαν την αρχή της νέας ανθρώπινης ζωής με την πρώτη ανάσα του νεογέννητου παιδιού.27 Την ίδια εποχή, η Πλατωνική Σχολή της Φιλοσοφίας αντιμετώπιζε το έμβρυο, ως ύπαρξη με οντολογική αυτονομία. Η τελευταία αυτή άποψη υποστηρίχτηκε αργότερα από τους Χριστιανούς, ιδιαίτερα από τον Τερτυλλιανό, ο οποίος θεώρησε την έκτρωση ως ανθρωποκτονία, γιατί ένα ον, που επρόκειτο να γεννηθεί, ήταν κι αυτό άνθρωπος.27 Στη Βυζαντινή νομοθεσία των Κανόνων, το αναπτυσσόμενο έμβρυο αποκτούσε τη θέση ενός όντος με δικαιώματα. Επίσης οι φιλόσοφοι της εποχής εκείνης υποστήριζαν, ότι η ψυχή εισερχόταν στο έμβρυο κατά την 40ή ή 80ή μέρα μετά τη σύλληψη, ανάλογα με το φύλο.27

Η αναγνώριση ή μη της ανθρώπινης οντότητας στο έμβρυο αποτελεί ακόμα και σήμερα ένα σημαντικό θέμα. Η εμβρυακή ανάπτυξη συνίσταται σε μία σειρά σταδίων που είναι τα εξής:

το γονιμοποιημένο ωάριο
το έμβρυο πριν από την εμφύτευσή του στη μήτρα
το εμφυτευμένο έμβρυο
το έμβρυο που έχει αποκτήσει ανθρώπινα χαρακτηριστικά
το έμβρυο αμέσως πριν από τη γέννα.
Τα δικαιώματα του αναπτυσσόμενου όντος σε όλα τα στάδια βρίσκονται υπό εξέταση. Μία καλά θεμελιωμένη άποψη για το έμβρυο συνίσταται στην απόδοση σε αυτό της θέσης ενός μέλλοντος να γεννηθεί ανθρώπινου όντος.28 Σε αυτήν την περίπτωση, ένα έμβρυο προστατεύεται νομικά, όπως κάθε ανθρώπινο ον.

Τα ηθικά προβλήματα που ανακύπτουν περιλαμβάνουν τη χρήση των εμβρυακών ιστών για τη θεραπεία ασθενειών, για λόγους έρευνας ή για άλλους λόγους. Γνωρίζουμε ότι ο εμβρυακός ιστός μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία της νόσου του Πάρκινσον και της νόσου του Αλτζχάιμερ, στη δρεπανοκυτταρική αναιμία και στο διαβήτη.3,29 Ιδιαίτερη ανησυχία υπάρχει ως προς την εμπορευματοποίηση των εμβρυακών υλικών, η οποία έχει ωθήσει τις γυναίκες στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες να πωλούν τα έμβρυά τους. Για παράδειγμα, σύμφωνα με την Πράξη 42/1988 του Βασιλιά της Ισπανίας, Χουάν Κάρλος του 1ου, πρέπει να εξετάζεται από τα νομοθετικά σώματα η χρησιμοποίηση εμβρυακού υλικού29 για σκοπούς άλλους εκτός ιατρικής θεραπείας ή διάγνωσης ή επιστημονικής έρευνας σχετικής με την ιατρική περίθαλψη. Εναπόκειται στη δική τους αρμοδιότητα να αποφασίσουν για το αν θα επιτρέψουν ή όχι την πραγματοποίηση μιας έρευνας που περιλαμβάνει έμβρυα.

Ακόμη και η στάση απέναντι στις αμβλώσεις εξαρτάται από τη θέση που αποδίδεται στο έμβρυο. Στο σύγχρονο κόσμο εξακολουθεί να είναι μία ευρέως διαδεδομένη τακτική. Οπως υπολογίστηκε, το 1990 1,5 με 1,6 εκατομμύρια αμβλώσεις πραγματοποιήθηκαν ετησίως μόνο στις Η.Π.Α..9 Η νομοθεσία σε αυτό το θέμα διαφέρει από χώρα σε χώρα. Παρά την ενοποίηση της Γερμανίας, η άμβλωση επιτρέπεται ακόμα στην Ανατολική και διώκεται ως αδίκημα στη Δυτική. Παρ\' όλα αυτά, ακόμα και θερμοί υποστηρικτές της ιδέας της απαγόρευσης των αμβλώσεων, δεν μπορούν να αγνοήσουν τα εξής θέματα:

πρέπει η άμβλωση να συνιστάται σε περιπτώσεις όπου εμφανίζονται θανατηφόρες ασθένειες,3 σοβαρές αναπηρίες, όπως το σύνδρομο Downs30 ή ανίατες οργανικές βλάβες;28 Σήμερα, η άμβλωση πραγματοποιείται σε τέτοιες περιπτώσεις. Η εισαγωγή της γενετικής διαγνωστικής θα εντείνει αισθητά αυτό το πρόβλημα (πρβλ. πιο κάτω).
πρέπει η άμβλωση να επιτρέπεται εάν το παιδί είναι ανεπιθύμητο και αν/ή δεν μπορούν να υπάρξουν σωστές συνθήκες για την ανατροφή του; Στη Ρουμανία, η απαγόρευση των αμβλώσεων είχε ως αποτέλεσμα την εμφάνιση μιας ολόκληρης γενιάς παιδιών που στερήθηκαν σωστής φροντίδας.
Το θέμα της αμβλώσεως γίνεται ακόμα πιο περίπλοκο, αν εξετάσουμε τα αποτελέσματά της στο γυναικείο οργανισμό. Μέχρι πρόσφατα, ο βασικός λόγος της προσπάθειας του γιατρού να αποτρέψει τη γυναίκα να καταφύγει στην άμβλωση ήταν η ανησυχία για την υγεία της και όχι τα δικαιώματα του εμβρύου.

Ενα άλλο σημείο διαμάχης είναι το κατά πόσον είναι νομικώς επιτρεπτή η αποθήκευση ανθρωπίνων εμβρύων με τη μέθοδο της συντήρησης (κρυοδια-τήρησης). Το πρόβλημα αυτό δημιουργείται σε περιπτώσεις γονιμοποίησης στο σωλήνα. Πρέπει τα έμβρυα που παράγονται όταν υπάρχει μεγάλη `ζήτηση\' να κρυοσυντηρούνται;28

Η κρυοδιατήρηση οδηγεί στην εξέταση των βιο-ηθικών προβλημάτων της τεχνητής γονιμοποίησης, των σύγχρονων τεχνικών από την πλευρά τόσο των δικαιωμάτων του εμβρύου, όσο και των άλλων παραγόντων που εμπλέκονται.

Αυτά βρήκα κατόπιν έρευνας Κρίνο

επιτελους και μια σοβαρη καταθεση επι του θεματος....


Χωρις να εχω υποψη μου οτι τις αποψεις μου τις υποστηριζαν οι στωικοι,
πολλες απο τις αποψεις που εχω στηριζονται στους στωικους και στον επικουρο.

Ομως ειχα υποψη μου ποιοι εχουν εκφερει αποψεις για να μην γινονται εκτρωσεις οταν επιβαλλεται. Αυτοι που εδω και αιωνες εχουν ριξει ολη την ανθρωποτητα στο σκοταδισμο και στην αφανεια.

Αρκετες θρησκειες, με προεξεχοντα τον χριστιανισμο εχουν επιβαλει ενα ιδιοτυπο σκοταδισμο με αποτελεσμα οπου και οποτε μπορεσαν γεμισαν μια στρατια δυστυχισμενων ανθρωπων.
Αμετανοητοι ακομα και σημερα συνεχιζουν το θλιβερο τους εργο αγνοωντας ποσο πονο προκαλουν οταν δηθεν υπερασπιζουν ενα δηθεν ανθρωπο που υπαρχει μεσα σε ενα ανθρωπο.


Ολοι αυτοι,
αν μπορουσαν να κανουν την αυτοκριτικη τους αργοτερα,
αν μπορουσαν να ειναι λιγοτεροι εγωιστες,
να μπορουσαν να κοιταξουν περα απο τον εαυτο τους,
θα κοιταζαν το παιδι τους μετανιωμενοι για την αφελεια που ειχαν τοτε.

Αντιθετα οχι μονο δεν συμβαινει αυτο,
αλλα χαιρονται για την επιλογη τους.


Δυστυχως ο ανθρωπος τεινει να γινει ο χειροτερος ζωντανος οργανισμος στο πλανητη.

[krino]

Originally posted by researcher

εαν οι αδελφες μου ακουγαν τις προειδοποιησεις των γιατρων

για ενδεχομενες γενετικες ανωμαλιες

σημερα

τα δυο υπεροχα ανηψια μου δεν θα ηταν στη ζωη

ειμαι σιγουρος,
οτι δεν συνειδητοποιείς σε τι ρωσικη ρουλετα βαζεις να παιξει ενα ατεκνο ζευγαρι που πιθανον και αυτοι να μην ακουσουν τις προειδοποιησεις των γιατρων και αυτες οι ενδεχομενες γενετικες ανωμαλιες να γινουν συγκεκριμενο αποτελεσμα!!!

[weird]

Originally posted by researcher


εχω γνωρισει δυο στη ζωη μου υιοθετημενα παιδια

τωρα ειναι ενηλικες

ειναι και οι δυο φιλοι μου

η μαλλον τρεις ανθρωπους γνωριζω

η μια κοπελα

εχει οικογενεια και τρια παιδακια

ζει ομορφα με την οικογενεια της στην επαρχιακη πολη απο την οποια καταγομαι

γνωριζει οτι ειναι υιοθετημενη

αγαπα πολυ τους θετους γονεις της

καποτε τους κρατησε μουτρα αλλα τωρα λεει πως εννοειται πως τους αγαπα και τους το δειχνει με καθε τροπο και στα παιδια της και στον ανδρα της.

και η δευτερη κοπελα που γνωριζω εχει περιπου το ιδιο ιστορικο. γνωρισε και την οικογενεια απο την οποια προηλθε.

το τριτο παιδι ειναι απο μια χωρα των βαλκανιων.ειναι ενας αντρας τωρα 24 χρονων.

υιοθετηθηκε επτα χρονων απο δυο γονεις συνταξιουχους απο ενα ορφανοτροφειο εκει. τα δαχτυλα του ειναι καπως ασχηματιστα καθως ειναι προιον αποτυχημενης εκτρωσης.
τον γνωρισα κατα τη διαρκεια των σπουδων μου, επικοινωνουμε ακομη.ο ανδρας αυτος ειναι η προσωποποιηση της χαρας. στεναχωριεται μονο οταν σκεφτεται πως οι θετοι γονεις του που τοσο αγαπησε και τον αγαπησαν ειναι μεγαλοι πια. ωστοσο ευτυχως ειναι δραστηριοι και πολυ φιλοξενοι και καλοσυνατοι. πηγα στη χωρα του.

αυτη ειναι η εμπειρια μου απο περιπτωσεις υιοθετημενων παιδιων-ενηλικων πια.

Eρευνήτρια, ένας πολύ καλός μου φίλος, υπήρξε παιδί υιοθεσίας και πραγματικά έχω πονέσει πολύ με τον θυμό που έχει μέσα του τόυτο το παιδί, αν και οι θετείς γονείς του του έδωσαν πολλά.

Ο καθένας κρίνει απο προσωπική του εμπειρία λοιπόν.

Επιμένω οτιθα ήμουν κάθετα αντίθετη στο να μπει το πλάσμα που θα επέτρεπα να γίνει πλάσμα και να γεννηθεί σε ένα ιδρυμα και κατόπιν να υιοθετηθεί.

Αντ αυτού, προτιμώ να έχω μια υπεύθυνη σεξουαλική ζωή.

[weird]

Το κρίσιμο λοιπόν ερώτημα, είναι πότε θεωρείται οτι αρχίζει να υπάρχει ένας άνθρωπος.
Σίγουρα η απάντηση δεν μπορεί να είναι ενιαία και ανεπφύλακτη.
Αλλο ενδιαφέρον κείμενο :



Οι θέσεις και οι αντιθέσεις, από την επιχειρηματολογία των οποίων διαμορφώνονται τελικά οι κυριότεροι δεοντολογικοί κανόνες, αρχές και επιταγές, αναλύονται λεπτομερέστερα παρακάτω, με πρώτη θεώρηση ορισμένα βασικά ερωτήματα, όπως
- Πότε αρχίζει η ζωή;
- Έχει ατομικά δικαιώματα το έμβρυο;

Η απάντηση στα ερωτήματα αυτά αποτελεί ίσως τη βάση για την ερμηνεία των περισσοτέρων ηθικών και φιλοσοφικών προβληματισμών και τοποθετήσεων, χωρίς όμως - δυστυχώς -να υπάρχει ακόμη μέχρι σήμερα ξεκάθαρη ή μάλλον κοινά αποδεκτή απάντηση, γεγονός που φαίνεται να οφείλεται στην έλλειψη ακόμη επαρκών βιολογικών κριτηρίων.

Σημαντικός αριθμός θεολόγων, κοινωνιολόγων και επιστημόνων συμπεριφοράς του ανθρώπου υποστηρίζουν ότι η ζωή αρχίζει με την εμψύχωση ή, με άλλα λόγια, από τη στιγμή που το έμβρυο αποκτά ψυχή. Με τη διαφορά ότι δεν υπάρχει ομοφωνία για το πότε ακριβώς γίνεται η εμψύχωση αυτή. Ορισμένοι την τοποθετούν τη στιγμή της σύλληψης, άλλοι στην εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου στη μήτρα ή στα πρώτα σκιρτήματα του εμβρύου ή αργότερα όταν το έμβρυο αποκτά ανθρώπινη μορφή ή ακόμη και στη γέννηση.

Η δική μας Oρθόδοξη Εκκλησία, χωρίς να καταγίνεται με σχολαστικές αναζητήσεις, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος, πιστεύει ότι ήδη από τη σύλληψη υπάρχει ανθρώπινη ζωή, αξία προστασίας και τιμής. Κατά συνέπεια και η εξωσωματική σύλληψη και γονιμοποίηση επιβάλλεται να μην παραβιάζει την αρχή αυτή και όταν ακόμη από ηθική άποψη γίνεται αποδεκτή. Αλλά και η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία τοποθετεί την έναρξη της ζωής στη σύλληψη. Σύμφωνα με τη \"Διακήρυξη επί των προκλητών εκτρώσεων\" το 1974 από το Βατικανό \" από τη στιγμή της γονιμοποίησης του ωαρίου μια νέα ζωή αρχίζει που δεν είναι εκείνη του πατέρα ή της μητέρας\". Και συμπληρώνει: \" δεv ανήκει στις βιολογικές επιστήμες η καθοριστική κρίση σε προβλήματα που είναι κυρίως φιλοσοφικά και ηθικά, όπως είναι η στιγμή που μια ζωή δημιουργείται ή η νομιμότητα των εκτρώσεων\". Από την ηθική πλευρά ένα είναι βέβαιο. Ακόμη και αν υπάρχει αμφιβολία ότι το προϊόν της σύλληψης είναι ήδη ανθρώπινο oν είναι αντικειμενικά μεγάλη αμαρτία να αποτολμήσει κανείς να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του (IPPF Europe 1978).

Όσοι υποστηρίζουν την αρχή της ζωής από τη στιγμή της σύλληψης έχουν ως επιχείρημα το γεγονός ότι \"από τότε δημιουργείται oν με απόλυτα δικό του γενετικό υλικό\". Σ\' αυτούς ανήκει και ο Donnan, μέλος του Αμερικανικού Κογκρέσου, που πρότεινε τροποποίηση του Αμερικανικού Συντάγματος, έτσι ώστε αυτό να δέχεται ότι η ανθρώπινη ζωή αρχίζει από τη στιγμή της σύλληψης.

Ο επίσκοπος Donald McCarthy του ερευνητικού και μορφωτικού Κέντρου Ιατρικής Ηθικής του St.Louis, όταν εκλήθη σε ακρόαση από το Κογκρέσο για το πρόβλημα των εκτρώσεων, είπε: \" δεν υπάρχει άλλη απόδειξη για τη στιγμή που αρχίζει η ανθρώπινη φύση, εκτός από τη στιγμή της γονιμοποίησης\". Η παραδοχή αυτή αποτελεί το υπόβαθρο εναντίον των εκτρώσεων και συγχρόνως την \"πανοπλία\" των ατομικών δικαιωμάτων του εμβρύου. Όπως ο ίδιος είπε: \" σ\' αυτά τα δικαιώματα περιλαμβάνονται το δικαίωμα του εμβρύου εναντίον της κατάψυξής του, το δικαίωμα εναντίον οποιουδήποτε πειραματισμού, το δικαίωμα εναντίον της καταστροφής και ακόμη το δικαίωμα εναντίον οποιουδήποτε τρόπου δημιουργίας του που δεν είναι αποτέλεσμα προσωπικής αλληλοπροσφοράς και συζυγικής αγάπης\".

Ο ηθικολόγος Becker που ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το ίδιο θέμα, καταφεύγει σε βιολογικά κριτήρια. Εισάγει την αρχή του \"γίγνεσθαι - υπάρχειν\" (becoming-being) και ως σημείο έναρξης της ζωής θέτει το τέλος της φάσης της μεταμόρφωσης. Φέρει ως παράδειγμα την πεταλούδα που ονομάζεται έτσι, μόνο αφού περάσει τις διάφορες φάσεις και από αδιαφοροποίητη μάζα διαφοροποιηθεί σε πεταλούδα. Το ίδιο, υποστηρίζει, ισχύει και για τον άνθρωπο, όπου, όταν η αδιαφοροποίητη μάζα του κυήματος αποκτήσει με την ιστολογική διαφοροποίηση των διαφόρων οργάνων ανθρώπινη μορφολογία, τότε λήγει η φάση του γίγνεσθαι και αρχίζει η ζωή. Βεβαίως, υπάρχουν πολλές αντιρρήσεις σ\' αυτή τη θεωρητική άποψη, αφού στον άνθρωπο δεν μπορεί να καθορισθεί με ακρίβεια η λήξη της \"μεταμορφωτικής\" φάσης του γίγνεσθαι και η αρχή του υπάρχειν .Παρά ταύτα, ο Becker ισχυρίζεται ότι, όπως και στο νόμο, έτσι και στην ηθική υπάρχουν αοριστίες.

Φιλόσοφοι και ηθικολόγοι, στην προσπάθειά τους να απλοποιήσουν την έννοια της προστασίας του ατόμου, υποστηρίζουν ότι η σύλληψη είναι γεγονός που πιστοποιείται και ως εκ τούτου οι νόμοι που γίνονται για την προστασία του πρέπει να αρχίζουν από αυτή τη στιγμή. Η αντίληψη αυτή υπονοεί ασφαλώς ότι η ζωή αρχίζει από τη σύλληψη και επομένως πριν από αυτή δεν υπάρχει ζωή. Αλλά το σπερματοζωάριο και το ωάριο δεν είναι ζωντανοί οργανισμοί; Όλοι γνωρίζουν ότι το ωάριο πριν από τη γονιμοποίηση, δια μέσου δραστικών αλλαγών ωριμάζει και μόνον έτσι μπορεί να γονιμοποιηθεί. Η γονιμοποίηση, εξάλλoυ, αποτελεί μια από τις φάσεις ανάπτυξης του εμβρύου και είναι ευκολότερο να καθορισθεί παρά να πιστοποιηθεί.

Υπάρχει όμως και η άποψη της \"αυτονομίας\" στον καθορισμό της έναρξης των δικαιωμάτων του εμβρύου. Σύμφωνα με την άποψη ορισμένων φιλοσόφων και κοινωνιολόγων, το κύημα δεν θεωρείται ότι έχει αυτονομία πριν λάβει την ανθρώπινη μορφή επειδή δεν διαθέτει \"γνώση του εγώ και λογική\" και επομένως δεν δικαιούται να επικαλεσθεί ανθρώπινα δικαιώματα. Οι περισσότεροι όμως επιστήμονες συμφωνούν στο ότι η ζωή είναι ένα \"συνεχές\", μια διαδικασία συνεχούς ανάπτυξης, που αρχίζει πριν από τη σύλληψη. Πότε λοιπόν σ\' αυτό το \"συνεχές\" είναι η κατάλληλη εποχή, για να παρέμβει η επιστημονική τεχνολογία; Σε ποια χρονική στιγμή είναι ηθική ή ανήθικη η θεραπεία; Έχει δικαίωμα το άτομο να θεραπευθεί σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή της ζωής του;

Καθημερινά οι γιατροί ανταποκρίνονται στην επιτακτική ανάγκη εφαρμογής της σύγχρονης ιατρικής τεχνολογίας, τόσο για τη διάγνωση όσο και για τη θεραπεία νόσων στη διάρκεια του \"συνεχούς\" πριν ή αμέσως μετά τη σύλληψη. Σε ζευγάρια με πρόβλημα στειρότητας, που οφείλεται σε έλλειψη ωορρηξίας, δεν παρεμβαίνουν με την εφαρμογή ωορρηκτικών παραγόντων που αποτελούν παρεμβατικούς χειρισμούς πάνω στους γαμέτες πριν από τη σύλληψη; Δεν χορηγούν αμέσως μετά τη γονιμοποίηση θεραπευτικούς παράγοντες, για να στηρίξουν τη σύλληψη; Στη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν εφαρμόζονται σήμερα μέθοδοι προγεννητικής διάγνωσης (αμνιοπαρακέντηση - παρακέντηση πλακούντα - εμβρυοσκόπηση), που αποτελούν παρεμβατικούς χειρισμούς για τη ζωή του εμβρύου, ενώ δεν αμφισβητείται η διαγνωστική τους αξία, που άλλοτε σώζει ζωές και άλλοτε παρεμποδίζει τη γέννηση παιδιών με κληρονομικές ή άλλες ανωμαλίες;

Ο Howard Jones (1982), διακεκριμένος γιατρός, ειδικός στη στείρωση και πρωτοπόρος της in vitro γονιμοποίησης στην Αμερική, πιστεύει ότι η ζωή αποτελεί μια συνεχή διαδικασία ανάπτυξης, που αρχίζει πολύ πριν από τη σύλληψη και ότι ο καθορισμός του χρόνου για την εφαρμογή των νόμων , που προστατεύουν το άτομο, είναι αναγκαστικά αυθαίρετος. Όπως αυθαίρετη, ισχυρίζεται, είναι και η εφαρμογή νόμων από την Πολιτεία για την ηλικία δικαιώματος ψήφου, άδειας οδήγησης, φορολογικών ρυθμίσεων κ.ο.κ. Δεν υπάρχουν απλούστατα, βιολογικά κριτήρια τα οποία να διευκολύνουν τον καθορισμό του χρόνου εφαρμογής νόμων για την προστασία του ατόμου. Ισχυρίζονται πολλοί ότι το έμβρυο, εάν δεν είναι ανθρώπινο ον, είναι δυνητικά ανθρώπινο ον και η συμπεριφορά μας πρέπει να είναι ανάλογη. Στην ίδια τότε κατηγορία θα πρέπει να συμπεριληφθούν το ωάριο και το σπερματοζωάριο. Εξάλλου, όπως λέει ο Jοnes, το \"σασί\" με τις τέσσερις ρόδες του στην αρχή της συναρμολόγησής του είναι δυνητικά ένα αυτοκίνητο. Ουδείς όμως το αγοράζει μέχρις ότου συμπληρωθεί η κατασκευή του, ώστε να μπορεί να το οδηγήσει.
Ερωτηματικά εν πολλοίς αναπάντητα. Θέσεις και αντιθέσεις που διαρκώς συζητούνται, απόψεις διαφορετικές, προβλήματα που εξακολουθούν να υπάρχουν και είναι βέβαιο ότι θα εξακολουθούν να υπάρχουν για πολύ καιρό ακόμη. Και στο μεταξύ η τεχνολογία με αλματώδη πραγματικά ρυθμό προχωρεί κι έχει ήδη διαμορφώσει μια νέα κατάσταση.


\"Εισαγωγή στην παρεμβατική γονιμοποίηση\"

Αντωνίου Κουτσελίνη
Αντιπρύτανη Πανεπ. Αθηνών - Καθ. Ιατροδικαστικής

[krino]

Originally posted by weird


Η δική μας Oρθόδοξη Εκκλησία, χωρίς να καταγίνεται με σχολαστικές αναζητήσεις, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος, πιστεύει ότι ήδη από τη σύλληψη υπάρχει ανθρώπινη ζωή, αξία προστασίας και τιμής.

οποτε αν η αποψη του τεως μακαριοτατου,
εισακουστει και γινει νομος,
εαν μια γυναικα που εγκυμονει και καθ\' οποιοδηποτε τροπο αποβαλλει,
ειναι ζητημα ανθρωποκτονίας απο αμελεια και κατ επεκταση θα πρεπει να δικαστει για κακουργημα.


Κατ επεκταση ειμαι αναγκασμενος να υπενθυμισω οτι ζουμε περαν του 2000 σωτηριου ετους μετα χριστου και ο σκοταδισμος, η ιερα εξεταση ειναι πλεον παρωχημενες τακτικες για την ανθρωποτητα.

Την υπενθυμιση αυτη δεν ειναι αναγκη να την λαβουν ολοι υποψη τους, μερικοι μπορουν ακομα να ζουν στο δικο τους παραλληλο κοσμο με συμπαν στο δικο τους χωροχρονο.
Κανεις δεν εμποδιζει να ζει στο ονειρο του.

Μερσειτε.

[Helena]

ευχομαι ειλικρινα οσοι ενδιαφερονται καπως περισσοτερο για το θεμα αμβλωση η εχοντας κανει κατι τετοιο ηδη.. να εισεπραξαν την καλη διαθεση για ενημερωση..γιατι το να διαβαζει κανεις αφορισμους καταδικες ειτε απο τους μεν ειτε απο τους δε δεν πρεπει να ειναι και οτι πιο ανακουφιστικο για την ψυχολογια του αμεσα ενδιαφερομενου..

[sabb]

..Αν μπλέξουμε και την θεολογία και την κάθε θρησκόληπτη παπαρολογία που εκπονεί η κάθε ανά τον κόσμο εκκλησία που όταν η επιστήμη έδειχνε πως η γη είναι στρόγγυλη , οι σκοταδιστές επέμεναν πως είναι πιατέλα - τότε η συζήτηση αποκτά ηθικά κριτήρια μεσαιωνικά και την βλέπω να καταλήγει σαν κάτι άλλα θρεντ όπου τα προσωπικά υποκειμενικά πιστεύω, θα πρέπει με το στανιό να καθορίζουν την ηθική των άλλων...

Υ.Γ. research, το σχόλιο σου περί 48,5 ημερών, το εκλαμβάνω σαν χιούμορ, ελπίζω να μην υπονοείς πως θα μπορούσα να ήμουν έμβρυο 48.5 ημερών σε διαδικασία άμβλωσης, γιατί τελικά απ\' όσο φαίνεται , μάλλον την γλύτωσα κι είμαι εδώ για να γράφω

[researcher]

[i]Originally posted by sabb

Υ.Γ. research, το σχόλιο σου περί 48,5 ημερών, το εκλαμβάνω σαν χιούμορ, ελπίζω να μην υπονοείς πως θα μπορούσα να ήμουν έμβρυο 48.5 ημερών σε διαδικασία άμβλωσης, γιατί τελικά απ\' όσο φαίνεται , μάλλον την γλύτωσα κι είμαι εδώ για να γράφω

σαν χιουμορ να το εκλαβεις εννοειται

και μια και τη γλυτωσες οποτε θελεις να γραφεις.

σε αυτο το θρεντ παντως εισαι πολυ επιθυμητος (για μενα)

σαν γραπτη παρουσια

ασχετα αν σου σπαω τα νευρα

συμβαινει και στις καλυτερες φορουμγενειες

[dreamer]

Πριν από πολλά χρόνια είχα μια εμπειρία σχεδόν ίδια με αυτή του Krino. Είμασταν και οι δύο 20 χρονών. Δεν ένιωσα ποτέ τύψεις για την έκτρωση. Ίσως να οφείλεται και στο γεγονός ότι έγινε στον δεύτερο μήνα.Δεν το σκέφτομαι σχεδόν ποτέ.

Πρόσφατα όμως ένας φίλος μου βίωσε μια τραγική εμπειρία. Ο μεγάλος υπέρηχος στον έκτο μήνα έδειξε ότι το έμβρυο έπασχε από μία νόσο (δεν θυμάμαι το όνομά της) όπου τα χεράκια του δεν αναπτύσονται κανονικά. Δεν ξέρω αν έχετε συναντήσει ποτέ ανθρώπους με μικρά χεράκια που φτάνουν λίγο πιο κάτω από τους ώμους τους...

Οι γονείς έπρεπε να πάρουν μια σκληρή απόφαση. Αν θα κρατούσαν ένα παιδάκι (ολοκληρωμένο πλέον στον έκτο μήνα της κύησης) ή αν θα έπρεπε να προχωρήσουν στην διαδικασία της αποβολής.

Τελικά προτίμησαν την δεύτερη λύση. Η αποβολή έγινε με καισαρική τομή και ακολούθησε η κηδεία του παιδιού στο νεκροταφείο. Ο γιατρός τους είπε ότι παρουσίαζε και άλλα προβλήματα και θα πέθαινε ακόμα και αν γεννιόταν κανονικά.
Ποτέ δεν το σχολίασα αλλά η προσωπική μου αίσθηση είναι ότι το είπε για να απαλείνει τους πόνους της επιλογής τους.

[researcher]

Originally posted by dreamer
Πριν από πολλά χρόνια είχα μια εμπειρία σχεδόν ίδια με αυτή του Krino. Είμασταν και οι δύο 20 χρονών. Δεν ένιωσα ποτέ τύψεις για την έκτρωση. Ίσως να οφείλεται και στο γεγονός ότι έγινε στον δεύτερο μήνα.Δεν το σκέφτομαι σχεδόν ποτέ.

Πρόσφατα όμως ένας φίλος μου βίωσε μια τραγική εμπειρία. Ο μεγάλος υπέρηχος στον έκτο μήνα έδειξε ότι το έμβρυο έπασχε από μία νόσο (δεν θυμάμαι το όνομά της) όπου τα χεράκια του δεν αναπτύσονται κανονικά. Δεν ξέρω αν έχετε συναντήσει ποτέ ανθρώπους με μικρά χεράκια που φτάνουν λίγο πιο κάτω από τους ώμους τους...

Οι γονείς έπρεπε να πάρουν μια σκληρή απόφαση. Αν θα κρατούσαν ένα παιδάκι (ολοκληρωμένο πλέον στον έκτο μήνα της κύησης) ή αν θα έπρεπε να προχωρήσουν στην διαδικασία της αποβολής.

Τελικά προτίμησαν την δεύτερη λύση. Η αποβολή έγινε με καισαρική τομή και ακολούθησε η κηδεία του παιδιού στο νεκροταφείο. Ο γιατρός τους είπε ότι παρουσίαζε και άλλα προβλήματα και θα πέθαινε ακόμα και αν γεννιόταν κανονικά.
Ποτέ δεν το σχολίασα αλλά η προσωπική μου αίσθηση είναι ότι το είπε για να απαλείνει τους πόνους της επιλογής τους.

dreamer

συγκλονιστικο το ολο γεγονος

δουλευω με παιδακια με ειδικες αναγκες

ο τροπος που το αναφερεις με συγκινησε βαθεια

και αυτα που γραφεις

[Empneustns]

υπαρχουν ανθρωποι που δεν σκοτωνουν ουτε μυρμηγκι γιατι σεβονται την ζωη.Υπαρχουν και αλλοι που σκοτωνουν για την πλακα τους,γιατι ετσι τους αρεσει.το θεμα ειναι πως κατανοει καποιος την σημαντικοτητα της ζωης ακομα και αν ειναι στο ξεκινημα της,ακομα και αν δεν εχει εκφραστει ακομα.ολα εχουν σχεση με το τι θεωρουμε σημαντικο εμεις.αν καταλαβαινουμε την αξια της η αν προτιμουμε την βολεψη μας.παντοτε μπορουμε να κρυφτουμε σε διαφορες δικαιολογιες,και παντα οι περισσοτεροι αυτο κανουν σε πολλες εκφρασεις της ζωης τους,γιατι ετσι \"βολευει\".το να αναλαβουμε τις ευθυνες μας παντα ηταν δυσκολο.αρχιζω και πιστευω πως για μερικους η εκτρωση ειναι ενα τρακαρισμα,που αμα λαχει μπορουμε να δουμε μηπως δεν μας βλεπει κανενας και να την σκαπουλαρουμε.δεν ξερω αν πρεπει να γινονται εκτρωσεις και σε ποιες περιπτωσεις.αλλα μου βλεπω 2 πλευρες να υποστηριζουν τοσο πολυ την αποψη τους,δινοντας μου την εντυπωση πως τελικα μια εκτρωση δεν ειναι και τιποτα σιγα,αρκει να μην ζορισουμε τον κολαρακο μας.διαβασα και για γυναικες που εχουν κανει εκτρωσεις.αλλα ας μου πει μια απο αυτες πως δε το σκεφτεται ακομα πως θα ηταν να ειχαν αυτη τη στιγμη το παιδι τους.βεβαια ειπαμε ολα ειναι επιλογες.Απλα θα παρακαλουσα να μην βγει ενα μηνυμα απο ολη αυτη τη συζητηση πως μια εκτρωση ειναι μια απλη πραξη χωρις ψυχολογικο μετεπειτα αντικτυπο ...

[dreamer]

Originally posted by researcher

dreamer

συγκλονιστικο το ολο γεγονος

δουλευω με παιδακια με ειδικες αναγκες

ο τροπος που το αναφερεις με συγκινησε βαθεια

και αυτα που γραφεις

Εγώ αυτό που σκεφτόμουν εκείνες τις ημέρες ήταν το εξής: Τι έγινε όταν ο γιατρός έβγαλε ένα ζωντανό πλασματάκι από την μήτρα της μητέρας του? Το άφησε στο τραπέζι να πεθάνει?

Τέλος πάντων, νομίζω ότι όποια και αν ήταν η επιλογή του ζευγαριού σημάδευε την ζωή τους...

[researcher]

Originally posted by dreamer

Originally posted by researcher

dreamer

συγκλονιστικο το ολο γεγονος

δουλευω με παιδακια με ειδικες αναγκες

ο τροπος που το αναφερεις με συγκινησε βαθεια

και αυτα που γραφεις

Εγώ αυτό που σκεφτόμουν εκείνες τις ημέρες ήταν το εξής: Τι έγινε όταν ο γιατρός έβγαλε ένα ζωντανό πλασματάκι από την μήτρα της μητέρας του? Το άφησε στο τραπέζι να πεθάνει?

Τέλος πάντων, νομίζω ότι όποια και αν ήταν η επιλογή του ζευγαριού σημάδευε την ζωή τους...

αυτο ειναι σιγουρο dreamer....

[Empneustns]

Originally posted by krino

Originally posted by researcher

εαν οι αδελφες μου ακουγαν τις προειδοποιησεις των γιατρων

για ενδεχομενες γενετικες ανωμαλιες

σημερα

τα δυο υπεροχα ανηψια μου δεν θα ηταν στη ζωη

ειμαι σιγουρος,
οτι δεν συνειδητοποιείς σε τι ρωσικη ρουλετα βαζεις να παιξει ενα ατεκνο ζευγαρι που πιθανον και αυτοι να μην ακουσουν τις προειδοποιησεις των γιατρων και αυτες οι ενδεχομενες γενετικες ανωμαλιες να γινουν συγκεκριμενο αποτελεσμα!!!

ενω εσυ εισαι σιγουρος για την ρωσικη ρουλετα δηλαδη.Καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη και αν ησουν συμβουλος στο συγκεκριμενο ζευγαρι θα ειχε χασει πολλα!!!!!Μετα τις εκτρωσεις αν εβγαινε το συμπερασμα πως ειναι σωστα τα παιδια τι θα τους ελεγες τοτε;Εγω αυτος ειμαι και λεω οτι μου κατεβει;να μη με ακουγατε;Οι γιατροι δεν τα ξερουν παντα ολα.υπαρχουν και οι ανιατες περιπτωσεις βεβαια.Καλυτερα ειναι να αποφασισει το ζευγαρι μονο του χωρις εξωτερικες παρεμβολες γιατι αυτο θα δεχτει στο κατω κατω τις χαρες η τις λυπες ....το συγκεκριμενο ζευγαρι παντως κερδισε