Δυσπνοια Δύσπνοια Δυσπνοια!!

[Layla123]

Αν είναι άσμα που λες δεν μπορώ να το ξέρω .. καλό είναι να μιλήσεις με κάποιον ειδικό πρώτα να αποκλειστούν αν τυχόν υπάρχουν παθολογικά αίτια.. εγώ πήγα σε καρδιολόγο έκανα πρώτα τσεκαπ να δω αν είναι οκ

Καλησπέρα έχω πάει και σε καρδιολόγο και σε πνευμονολογο απλά αδυνατω πραγματικά να πιστέψω ότι γίνεται το άγχος να μου έχει κάνει αυτό το πράγμα ,στην καθημερινότητά μου γτ είναι τρομερά δύσκολο

[picamama]

Καλησπέρα έχω πάει και σε καρδιολόγο και σε πνευμονολογο απλά αδυνατω πραγματικά να πιστέψω ότι γίνεται το άγχος να μου έχει κάνει αυτό το πράγμα ,στην καθημερινότητά μου γτ είναι τρομερά δύσκολο

Καλησπέρα κι από εμένα.
Επειδή εγώ το είχα παλιότερα, έχω να σου πω ότι εφόσον έχεις εξεταστεί από αυτές τις 2 ειδικότητες, κατά 99,999% είναι ψυχοσωματικό... Το είχα πάθει πρώτη φορά στα 16 μου (τώρα 43) και για έναν ολόκληρο χρόνο, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ,ΟΛΗ ΜΕΡΑ, να έχω δύσπνοια...να έχω βάρος στο στήθος, να θέλω να πάρω βαθιά ανάσα και να μην μπορώ, να με τρέχουν οι γονείς μου σε 500 γιατρούς, εξετάσεις, κόντρα εξετάσεις, πνευμονολογους καρδιολόγους νευρολόγους, ακτινογραφίες, υπέρηχοι, να μη μου βρίσκουν τίποτα, κι εγώ να έχω τρελαθεί γιατί να αισθάνομαι λες και ήμουν 80 χρόνων και να μην μπορώ να αναπνεύσω φυσιολογικά, να αρχίσω να παθαίνω κρίσεις πανικού από το φόβο μου και να μην μπορώ να βγω μόνη μου έξω από το σπίτι ...Τεσπά, η διάγνωση ήταν διαταραχή πανικού, ΓΑΔ και κατάθλιψη αλλά επειδή ήμουν μικρή φοβόντουσαν να μου δώσουν φαρμακευτική αγωγή...Ταλαιπωρήθηκα τουλάχιστον ενάμισυ χρόνο, μέχρι που ένας νευρολόγος μου συνταγογραφήσε ζαναξ και εκεί για πρώτη φορά ενοιωσα μια προσωρινή ανακούφιση, ενώ κατάφερα να απαλλαγω από τη δύσπνοια όταν ένας ψυχίατρος μου συνταγογραφήσε αντικαταθλιπτικά (ladoze συγκεκριμένα) για ένα εξάμηνο. Από τότε έχω ξαναπάθει 2 φορές επεισόδια παρατεταμένης ψυχοσωματικής δύσπνοιας που αντιμετωπίζονταν με την ίδια αγωγή. Να διευκρινίσω ότι δεν το αναφέρω με την προτροπή να πάρεις φάρμακα, απλά σου εξηγώ ότι όταν το σώμα ηρέμησε και πείστηκε και το μυαλο μου ότι το θέμα ήταν ψυχολογικό, κατάφερα να το ξεπεράσω....Δόξα το Θεό, έχω τεράστια εμπειρία στα ψυχοσωματικά συμπτώματα, και ειδικά στην δύσπνοια...αν έχεις οποιαδήποτε άλλη απορία στη διαθεση σου!

[Layla123]

Καλησπέρα κι από εμένα.
Επειδή εγώ το είχα παλιότερα, έχω να σου πω ότι εφόσον έχεις εξεταστεί από αυτές τις 2 ειδικότητες, κατά 99,999% είναι ψυχοσωματικό... Το είχα πάθει πρώτη φορά στα 16 μου (τώρα 43) και για έναν ολόκληρο χρόνο, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ,ΟΛΗ ΜΕΡΑ, να έχω δύσπνοια...να έχω βάρος στο στήθος, να θέλω να πάρω βαθιά ανάσα και να μην μπορώ, να με τρέχουν οι γονείς μου σε 500 γιατρούς, εξετάσεις, κόντρα εξετάσεις, πνευμονολογους καρδιολόγους νευρολόγους, ακτινογραφίες, υπέρηχοι, να μη μου βρίσκουν τίποτα, κι εγώ να έχω τρελαθεί γιατί να αισθάνομαι λες και ήμουν 80 χρόνων και να μην μπορώ να αναπνεύσω φυσιολογικά, να αρχίσω να παθαίνω κρίσεις πανικού από το φόβο μου και να μην μπορώ να βγω μόνη μου έξω από το σπίτι ...Τεσπά, η διάγνωση ήταν διαταραχή πανικού, ΓΑΔ και κατάθλιψη αλλά επειδή ήμουν μικρή φοβόντουσαν να μου δώσουν φαρμακευτική αγωγή...Ταλαιπωρήθηκα τουλάχιστον ενάμισυ χρόνο, μέχρι που ένας νευρολόγος μου συνταγογραφήσε ζαναξ και εκεί για πρώτη φορά ενοιωσα μια προσωρινή ανακούφιση, ενώ κατάφερα να απαλλαγω από τη δύσπνοια όταν ένας ψυχίατρος μου συνταγογραφήσε αντικαταθλιπτικά (ladoze συγκεκριμένα) για ένα εξάμηνο. Από τότε έχω ξαναπάθει 2 φορές επεισόδια παρατεταμένης ψυχοσωματικής δύσπνοιας που αντιμετωπίζονταν με την ίδια αγωγή. Να διευκρινίσω ότι δεν το αναφέρω με την προτροπή να πάρεις φάρμακα, απλά σου εξηγώ ότι όταν το σώμα ηρέμησε και πείστηκε και το μυαλο μου ότι το θέμα ήταν ψυχολογικό, κατάφερα να το ξεπεράσω....Δόξα το Θεό, έχω τεράστια εμπειρία στα ψυχοσωματικά συμπτώματα, και ειδικά στην δύσπνοια...αν έχεις οποιαδήποτε άλλη απορία στη διαθεση σου!

Καλησπέρα , δεν μπορώ να σου περιγράψω πόσο ευγνώμων είμαι για την απάντηση σου,πόσο κουράγιο έχω πάρει,ωστόσο διανύω δύσκολες μέρες και ..θα ήθελα να σε ρωτήσω κάποια πράγματα αν δεν έχεις πρόβλημα ,μπορώ να σου στείλω μήνυμα ή να ρωτήσω από εδώ ;;

[picamama]

Ρώτησε με ότι θες, όπου σε βολεύει, δεν έχω πρόβλημα.Αν μπορώ να βοηθήσω ευχαρίστως.

[Layla123]

Ρώτησε με ότι θες, όπου σε βολεύει, δεν έχω πρόβλημα.Αν μπορώ να βοηθήσω ευχαρίστως.

Καλησπέρα με συγχωρείς για την καθυστέρηση αλλά αυτές τις ημέρες δουλεύω πραγματικά πολύ . Ευχαριστώ πολύ για όλα.
Ήθελα να σε ρωτήσω για αυτό με την ανάσα. Το βιωνες ποτέ σαν να μην μπορείς να πάρεις την βαθιά ανάσα και πότε σαν να μην σε χορταινει η ανάσα σου ; Κάποιες φορές επίσης μου εμφανίζεται σαν να χασμουριεμαι συνέχεια προκειμένου να ικανοποιήσω την ανάγκη μου για ανάσα αυτή χωρίς να μπορώ να σταματήσω ... Σου συνέβαινε κι εσένα κάπως έτσι; Θυμάσαι έστω λίγο να το περιγράψεις ; Επίσης τα μεγάλα διαστήματα που λες ότι το είχες,το είχες καθημερινά ; Γιατί εμένα αυτό το καθημερινό με αγχωνει και γυρίζει όλη την ώρα γύρω από την αρρωστοφοβια.


Το έχω πια σχεδόν 4 χρόνια εγώ ,έχω κάνει 3 φορες απόπειρα για ψυχοθεραπεία,και με ψυχολόγο και με ψυχίατρο. Δεν έβλεπες συγκεκριμένα αποτελέσματα ,μου είχε προταθεί κάποια στιγμή να πάρω αγωγή αλλά τελικά καταλήξαμε στο να κάνω δύο φορές την εβδομάδα τότε . Δεν είχα καλή εμπειρία καμία από τις τρεις φορές για την ψυχοθεραπεία,ειδικά την τελευταία συνέχισα για 2 χρόνια παρόλο που κάτι δεν μου κολλαγε από την αρχή μόνο και μόνο γιατί ήμουν σε τόσο άθλια κατάσταση που σκεφτόμουν ότι ο ίδιος μου ο εαυτός θέλει να με πάει πίσω ,γιατί φοβάται την αλλαγή και πρέπει να πηγαίνω και παρά τη θέληση μου. Κάτι που φυσικά ήταν δική μου επιλογή αλλά όχι μόνο δική μου ιδέα. Περισυ διέκοψα τελικά μετά από μια πολύ άσχημη εμπειρία και από τοτε ξεκίνησε πάλι το τουρ στους γιατρούς λίγο καιρό μετά ,γιατί αυτό με την ανάσα μου επιδεινωνόταν. Τελικά πριν λίγο καιρο αποφάσισα να προσπαθήσω και πάλι για ψυχοθεραπεία ,με ψυχολόγο αυτή τη φορά , γιατί παρά τις άσχημες εμπειρίες μου δεν ήμουν αρνητική. Θεωρούσα ότι απλά δεν ταιριάζει σε εμένα σαν τρόπος ίασης ,και ένιωθα άτυχη κι όλας γι αυτό .
Ωστόσο τα πράγματα δεν προχωραγαν και κάτι έπρεπε να κάνω ,αμφιταλαντευομουν ανάμεσα σε ομοιοπαθητική και ψυχολόγο και τελικά ξεκίνησα και πάλι την ψυχοθεραπεία. Είμαι πολύ ευχαριστημένη,σαν διαδικασία δεν θυμίζει σε τίποτα καμία από τις προηγούμενες τρεις και μου αρέσει ο τρόπος που διεξάγεται. Δεν με βάζει να μιλάω ασταμάτητα για όλα τα παλιά,αλλά μιλάμε και μαζί,μου εξηγεί πολλά ψυχοσωματικά μου και μου βγάζουν κάπως νόημα η αλήθεια είναι . Θέλω να έχω ελπίδες ότι θα το ξεπεράσω .
Ήθελα να σε ρωτήσω αν τόσο καιρό , έχεις κάνει κι εσύ και ψυχοθεραπεία παράλληλα και αν θεωρείς πως βοήθησε τελικά ή όχι και τόσο ;

[σισσυ]

Καλησπέρα κ από μένα, γράφω κ εγώ για να σου πω οτι αυτό που περιέγραψες το έχω νιώσει ΑΚΡΙΒΩΣ όπως το περιέγραψες! Εγώ αντιθέτως δεν πήγα σε κανέναν γιατρό, το ψυλλιαζομουν ότι ήταν στρες....πέρασε κάποιος καιρός που με ταλαιπώρησε μέχρι που έφυγε όπως ήρθε! Να είσαι απόλυτα βέβαιη ότι τίποτε κακό δε σου συμβαίνει κ θα δεις ότι σιγά σιγά θα το ξεχάσεις κ θα σε ξεχάσει

[Layla123]

Καλησπέρα κ από μένα, γράφω κ εγώ για να σου πω οτι αυτό που περιέγραψες το έχω νιώσει ΑΚΡΙΒΩΣ όπως το περιέγραψες! Εγώ αντιθέτως δεν πήγα σε κανέναν γιατρό, το ψυλλιαζομουν ότι ήταν στρες....πέρασε κάποιος καιρός που με ταλαιπώρησε μέχρι που έφυγε όπως ήρθε! Να είσαι απόλυτα βέβαιη ότι τίποτε κακό δε σου συμβαίνει κ θα δεις ότι σιγά σιγά θα το ξεχάσεις κ θα σε ξεχάσει

Καλησπέρα ,ευχαριστώ πολύ ,μου δίνεις πολύ κουράγιο
Μακάρι να φύγει κάποια στιγμή και σε εμένα !!!

[picamama]

[QUOTE=Layla123;1169454]Καλησπέρα με συγχωρείς για την καθυστέρηση αλλά αυτές τις ημέρες δουλεύω πραγματικά πολύ . Ευχαριστώ πολύ για όλα.
Ήθελα να σε ρωτήσω για αυτό με την ανάσα. Το βιωνες ποτέ σαν να μην μπορείς να πάρεις την βαθιά ανάσα και πότε σαν να μην σε χορταινει η ανάσα σου ; Κάποιες φορές επίσης μου εμφανίζεται σαν να χασμουριεμαι συνέχεια προκειμένου να ικανοποιήσω την ανάγκη μου για ανάσα αυτή χωρίς να μπορώ να σταματήσω ... Σου συνέβαινε κι εσένα κάπως έτσι; Θυμάσαι έστω λίγο να το περιγράψεις ; Επίσης τα μεγάλα διαστήματα που λες ότι το είχες,το είχες καθημερινά ; Γιατί εμένα αυτό το καθημερινό με αγχωνει και γυρίζει όλη την ώρα γύρω από την αρρωστοφοβια.

Καλησπέρα, μην αγχώνεσαι και για τη καθυστέρηση, όλα καλά!
Είχα βάρος στο στήθος, λες και κάθονταν κάποιος στο στήθος μου, και όταν έπαιρνα βαθιά ανάσα για να χορτάσω αέρα η αναπνοή δεν κατέβαινε μέχρι κάτω. Το αποτέλεσμα ήταν ή να χασμουριεμαι όπως λες για να μπορέσω να κατεβάσω μέχρι κάτω τον αέρα, ή να παίρνω συνέχεια βαθιές ανάσες στην προσπάθεια να χορτάσω τον αέρα και να καταλήγω σε υπεροξυγονωση και σε κρίση πανικού. Σχεδόν ίδιο με αυτά που περιγράφεις, μόνο που εγώ είχα και βάρος στο στήθος.Αυτο το είχα καθημερινά κάθε μέρα όλη μέρα για 9 μήνες. Κάποια πρωινά όταν ξυπνούσα έπαιρνα βαθιά ανάσα και την αισθανομουν ότι πήγαινε μέχρι κάτω και μετά άρχιζε το βάρος όλη μέρα...Τις υπόλοιπες μέρες το είχα από την ώρα που άνοιγα τα μάτια μου το πρωί μέχρι που κοιμόμουν το βράδυ. Όταν άρχισα φαρμακευτική αγωγή το πρόβλημα άρχισε να αραιώνει σταδιακά

[picamama]

Καλησπέρα με συγχωρείς για την καθυστέρηση αλλά αυτές τις ημέρες δουλεύω πραγματικά πολύ . Ευχαριστώ πολύ για όλα.
Ήθελα να σε ρωτήσω για αυτό με την ανάσα. Το βιωνες ποτέ σαν να μην μπορείς να πάρεις την βαθιά ανάσα και πότε σαν να μην σε χορταινει η ανάσα σου ; Κάποιες φορές επίσης μου εμφανίζεται σαν να χασμουριεμαι συνέχεια προκειμένου να ικανοποιήσω την ανάγκη μου για ανάσα αυτή χωρίς να μπορώ να σταματήσω ... Σου συνέβαινε κι εσένα κάπως έτσι; Θυμάσαι έστω λίγο να το περιγράψεις ; Επίσης τα μεγάλα διαστήματα που λες ότι το είχες,το είχες καθημερινά ; Γιατί εμένα αυτό το καθημερινό με αγχωνει και γυρίζει όλη την ώρα γύρω από την αρρωστοφοβια.


Το έχω πια σχεδόν 4 χρόνια εγώ ,έχω κάνει 3 φορες απόπειρα για ψυχοθεραπεία,και με ψυχολόγο και με ψυχίατρο. Δεν έβλεπες συγκεκριμένα αποτελέσματα ,μου είχε προταθεί κάποια στιγμή να πάρω αγωγή αλλά τελικά καταλήξαμε στο να κάνω δύο φορές την εβδομάδα τότε . Δεν είχα καλή εμπειρία καμία από τις τρεις φορές για την ψυχοθεραπεία,ειδικά την τελευταία συνέχισα για 2 χρόνια παρόλο που κάτι δεν μου κολλαγε από την αρχή μόνο και μόνο γιατί ήμουν σε τόσο άθλια κατάσταση που σκεφτόμουν ότι ο ίδιος μου ο εαυτός θέλει να με πάει πίσω ,γιατί φοβάται την αλλαγή και πρέπει να πηγαίνω και παρά τη θέληση μου. Κάτι που φυσικά ήταν δική μου επιλογή αλλά όχι μόνο δική μου ιδέα. Περισυ διέκοψα τελικά μετά από μια πολύ άσχημη εμπειρία και από τοτε ξεκίνησε πάλι το τουρ στους γιατρούς λίγο καιρό μετά ,γιατί αυτό με την ανάσα μου επιδεινωνόταν. Τελικά πριν λίγο καιρο αποφάσισα να προσπαθήσω και πάλι για ψυχοθεραπεία ,με ψυχολόγο αυτή τη φορά , γιατί παρά τις άσχημες εμπειρίες μου δεν ήμουν αρνητική. Θεωρούσα ότι απλά δεν ταιριάζει σε εμένα σαν τρόπος ίασης ,και ένιωθα άτυχη κι όλας γι αυτό .
Ωστόσο τα πράγματα δεν προχωραγαν και κάτι έπρεπε να κάνω ,αμφιταλαντευομουν ανάμεσα σε ομοιοπαθητική και ψυχολόγο και τελικά ξεκίνησα και πάλι την ψυχοθεραπεία. Είμαι πολύ ευχαριστημένη,σαν διαδικασία δεν θυμίζει σε τίποτα καμία από τις προηγούμενες τρεις και μου αρέσει ο τρόπος που διεξάγεται. Δεν με βάζει να μιλάω ασταμάτητα για όλα τα παλιά,αλλά μιλάμε και μαζί,μου εξηγεί πολλά ψυχοσωματικά μου και μου βγάζουν κάπως νόημα η αλήθεια είναι . Θέλω να έχω ελπίδες ότι θα το ξεπεράσω .
Ήθελα να σε ρωτήσω αν τόσο καιρό , έχεις κάνει κι εσύ και ψυχοθεραπεία παράλληλα και αν θεωρείς πως βοήθησε τελικά ή όχι και τόσο ;

Στο 9μηνο που είχα τα βαριά συμπτώματα δεν έκανα ψυχοθεραπεία, ούτε σε ψυχολόγο ούτε σε ψυχίατρο. Είχα επικεντρωθεί τόσο πολύ στην σωματική αυτή αίσθηση της δύσπνοιας που δεν θεωρούσα ότι θα με βοηθούσε σε κάτι....Αφού άρχισα την φαρμακευτική θεραπεία και η δύσπνοια είχε αρχίσει να υποχωρεί τότε άρχισα να κάνω ψυχοθεραπεία και συγκεκριμένα γνωσιακή συμπεριφορική για να καταπολεμήσω τις κρίσεις πανικού που μου είχαν μείνει κατάλοιπο μετά τη δύσπνοια .Την πρώτη φορά είχα πάει σε ιδιώτη ψυχίατρο για έξη μήνες. Την δεύτερη φορά που έπαθα ξανά δυσπνοια και κρίσεις πανικού πήγα σε ψυχίατρο για φαρμακευτική αγωγή και παράλληλα έκανα πάλι γνωστική συμπεριφορική θεραπεία σε ψυχολόγο σε Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής, σε δημόσιο κέντρο δηλαδή για οικονομικους λόγους καθαρά. Να σου πω την αλήθεια και τις 2 φορές που έκανα ψυχοθεραπεία ήμουν τυχερή γιατί είχα πέσει σε σωστούς επαγγελματίες και ενοιωθα ασφαλής, μπορούσα να συννενοηθω, και γενικώς δεν είχα κανένα παράπονο. Αλλά αν με ρωτάς για το αν με βοήθησε να ξεπεράσω την αίσθηση της δύσπνοιας η ψυχοθεραπεία, πιστεύω ότι η φαρμακευτική αγωγή με βοήθησε περισσότερο γιατί έτσι πείστηκα ότι το πρόβλημα ήταν καθαρά από άγχος και όχι παθολογικό. Να σου πω την αλήθεια αν δεν έπαιρνα φάρμακα δεν ξέρω πόσο θα με βοήθουσε η ψυχοθεραπεία από μόνη της. Στις κρίσεις πανικού και στην κατάθλιψη με βοήθησε πάρα πολύ η ψυχοθεραπεία ναι...Στη δύσπνοια όμως, εμένα με βοήθησαν τα φάρμακα.Τελος, να ξαναπώ πάλι ότι δεν σε προτρέπω να πάρεις ψυχοφαρμακα απλά περιγράφω τι δούλεψε σε μένα ( και επίσης ένας λόγος που δούλεψαν σε εμένα τα φάρμακα ήταν ότι μπορούσα να τα πάρω για μεγάλο χρονικό διάστημα γιατί δεν είχα καμία απολύτως ανεπιθύμητη ενέργεια από αυτα, κάτι που δυστυχώς δεν συμβαίνει σε όλους). Αυτή είναι η εμπειρία μου , ελπίζω να σε βοήθησα, αν θέλεις κάτι άλλο να ρωτήσεις εδώ είμαι.

[Layla123]

Στο 9μηνο που είχα τα βαριά συμπτώματα δεν έκανα ψυχοθεραπεία, ούτε σε ψυχολόγο ούτε σε ψυχίατρο. Είχα επικεντρωθεί τόσο πολύ στην σωματική αυτή αίσθηση της δύσπνοιας που δεν θεωρούσα ότι θα με βοηθούσε σε κάτι....Αφού άρχισα την φαρμακευτική θεραπεία και η δύσπνοια είχε αρχίσει να υποχωρεί τότε άρχισα να κάνω ψυχοθεραπεία και συγκεκριμένα γνωσιακή συμπεριφορική για να καταπολεμήσω τις κρίσεις πανικού που μου είχαν μείνει κατάλοιπο μετά τη δύσπνοια .Την πρώτη φορά είχα πάει σε ιδιώτη ψυχίατρο για έξη μήνες. Την δεύτερη φορά που έπαθα ξανά δυσπνοια και κρίσεις πανικού πήγα σε ψυχίατρο για φαρμακευτική αγωγή και παράλληλα έκανα πάλι γνωστική συμπεριφορική θεραπεία σε ψυχολόγο σε Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής, σε δημόσιο κέντρο δηλαδή για οικονομικους λόγους καθαρά. Να σου πω την αλήθεια και τις 2 φορές που έκανα ψυχοθεραπεία ήμουν τυχερή γιατί είχα πέσει σε σωστούς επαγγελματίες και ενοιωθα ασφαλής, μπορούσα να συννενοηθω, και γενικώς δεν είχα κανένα παράπονο. Αλλά αν με ρωτάς για το αν με βοήθησε να ξεπεράσω την αίσθηση της δύσπνοιας η ψυχοθεραπεία, πιστεύω ότι η φαρμακευτική αγωγή με βοήθησε περισσότερο γιατί έτσι πείστηκα ότι το πρόβλημα ήταν καθαρά από άγχος και όχι παθολογικό. Να σου πω την αλήθεια αν δεν έπαιρνα φάρμακα δεν ξέρω πόσο θα με βοήθουσε η ψυχοθεραπεία από μόνη της. Στις κρίσεις πανικού και στην κατάθλιψη με βοήθησε πάρα πολύ η ψυχοθεραπεία ναι...Στη δύσπνοια όμως, εμένα με βοήθησαν τα φάρμακα.Τελος, να ξαναπώ πάλι ότι δεν σε προτρέπω να πάρεις ψυχοφαρμακα απλά περιγράφω τι δούλεψε σε μένα ( και επίσης ένας λόγος που δούλεψαν σε εμένα τα φάρμακα ήταν ότι μπορούσα να τα πάρω για μεγάλο χρονικό διάστημα γιατί δεν είχα καμία απολύτως ανεπιθύμητη ενέργεια από αυτα, κάτι που δυστυχώς δεν συμβαίνει σε όλους). Αυτή είναι η εμπειρία μου , ελπίζω να σε βοήθησα, αν θέλεις κάτι άλλο να ρωτήσεις εδώ είμαι.

Καλημέρα , επανέρχομαι καθώς είναι κάποιες μέρες τώρα που περνάω πολύ δύσκολα και δεν μπορώ να το ελέγξω.
Θυμάσαι μήπως ,αν υπήρχε κάποια συγκεκριμένη στάση ή κάποιος τρόπος ώστε να σου ''πετυχαινει'' η ανάσα και να σε χορταινει ; Να μπορείς να πάρεις βαθιά ανάσα ,εγώ ας πούμε όταν με πιάνει πάντα πιάνομαι από κάπου ,αν είμαι έξω θα ακουμπήσω πάνω μου,και βάζοντας λίγη δυναμη σκύβω ελαφρώς μπροστά ,και εκεί έχω τις περισσότερες πιθανότητες να την πετύχω. Για την ακρίβεια μόνο έτσι την πετυχαίνω αλλά μπορεί και να το κάνω και να μη μου βγαίνει πάρα πολλές φορές.

Προχθές είχα πάλι μεγάλο πρόβλημα, και είχα βάλει ένα οξυμετρο που έχω στο δάχτυλο μου για αρκετή ώρα ... Κατά κύριο λόγο έδειχνε 97 στην αρχή ,μετά για σχεδόν 1 λεπτό 95 και μετά για πολλά λεπτά 98. Ωστόσο τις τελευταίες μέρες έχω πίεση στο στήθος αριστερά και κάτι πόνους στα χέρια ,είμαι στο τσακ να ξαναρχίσω τους γιατρούς αλλά από καρδιολόγο εξετάστηκαν πριν 2μιση μήνες που ανερρωσα από covid και από πνευμονολογο πριν σχεδόν ένα χρόνο ,που έκανα σπειρομετρηση και άπλη και με χορήγηση αερολιν ,και ακτινογραφία. Κάτι μέσα μου όμως μου λέει ξανά και ξανά ότι δεν γίνεται να είναι απλά άγχος , είναι ο φόβος μου και μόνο πιστεύεις ; Κλείνω σχεδόν 4 χρονια πια έτσι κι έχω κουραστεί και από τη μια σκέφτομαι πως 4 χρόνια αν ήταν κάτι άλλο θα είχε φανεί ,από την άλλη όμως η αρρωστοφοβια μου καλπάζει και σκέφτομαι κι αν έχω κάτι και επιδεινώνεται; Συγνώμη για το κατεβατο ,αλλά και το ότι βρίσκω ανθρώπους που το έχουν περάσει για μένα είναι κάπως παρηγοριά,γιατί κανείς οικείος μου δεν μπορεί να με καταλάβει.
Σκέψου,χαζεύω τους ανθρώπους που αναπνέουν ακούσια και τους ζηλεύω ... Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να το ξανακάνω ποτέ,κάθε το που κάνω πρέπει να κάνω αυτήν την ανάσα και δυσκολεύομαι πάρα πολύ

[picamama]

Σε καταλαβαίνω απόλυτα....αυτά που περνάς τα θυμάμαι πως τα περνούσα εγώ λες και ήταν χθες....κι ας έχουν περάσει σχεδόν 26 χρόνια....
Θυμάμαι ότι πολλές φορές χασμουριομουν για να μπορέσω να "κατεβάσω" την αναπνοή μου μέχρι κάτω... Επίσης τότε έκανα κάποιες αναπνευστικές ασκήσεις του στυλ αναπνέεις αργά μετρώντας μέχρι το 3, κρατάς την αναπνοή σου ξανά για 3 χρόνους, και εκπνέεις πάλι αργά για 3 χρόνους. Αυτό το είχα διαβάσει σε ένα περιοδικό με θέματα υγείας, δεν βοηθούσε πάντα, αλλά κάποιες φορές μπορούσα να κατεβάσω βαθιά ανάσα. Μην προσπαθείς συνεχεια να πάρεις βαθιά ανάσα γιατί το κάνεις χειρότερα και θα καταληξεις σε υπεροξυγονωση και κρίση πανικου....Μπορείς να ψάξεις βιντεάκια με αναπνευστικές ασκήσεις χαλάρωσης στο YouTube και να δοκιμάσεις. Τότε εμεις δυστυχώς δεν είχαμε τέτοια ...
Τώρα σχετικά με τους γιατρούς.... Εντάξει εφόσον εξετάστηκες από καρδιολόγο πριν από 2,5 μήνες δεν υπάρχει κάποιος λόγος να ξαναπάς...είχες κάνει και υπέρηχο καρδιάς; Εάν είχες κάνει και υπέρηχο, δεν υπάρχει κάτι άλλο να κάνεις από καρδιολογικό θέμα αν υπήρχε πρόβλημα από κει θα το είχαν βρει....Και στον πνευμονολογο να ξαναπάς, εάν δεν είσαι πρώην ή νυν καπνίστρια, που εκεί πρέπει να κάνεις κάθε χρόνο ακτινογραφια και σπιρομετρηση για προληπτικούς λόγους, δεν ξέρω τι άλλες εξετάσεις θα μπορούσες να κάνεις, έχεις κάνεις όλες τις απαραίτητες που χρειάζεται....Για να καταλάβεις μια γνωστή μου την έστειλαν για μαγνητική πνευμόνων αλλά εκείνη είχε τρελό βήχα επί μήνες....δεν είχε καθόλου δύσπνοια....μόνο βήχα που τελικά (ευτυχώς) ήταν από αλλεργία....Μόνο αυτό δηλαδή σου μένει να κάνεις καμιά αξονική ή μαγνητική στα πνευμόνια αλλά δεν ξέρω κατά πόσο ένας σοβαρός γιατρός θα σε στείλει για τέτοια εξέταση χωρίς σοβαρές ενδείξεις από άλλες εξετάσεις.... Αν θες να ξαναπάς σε γιατρό, πήγαινε σε κανένα παθολόγο για ετήσιο τσεκ απ'( αν δεν έχεις κάνει για φέτος) ζητά του προληπτικές εξετάσεις αίματος και κοίταξε και εξετάσεις για έλλειψη σιδήρου, αναιμία, έλλειψη βιταμινών και πλήρη έλεγχο θυρεοειδούς (αν δεν τα έχεις κάνει ήδη).Και ζητά την γνώμη του εάν πιστεύει ότι χρειάζεται να σε ξαναδει πνευμονολογο ς και φέτος ( αν και όπως σου είπα αμφιβάλλω ότι θα σου βρει κάτι παθολογικό αλλά για να σου φύγει εσένα η ιδέα ότι έχεις κάτι)
Επίσης κάτι τελευταίο....πως περνάς στη ζωή σου; Είσαι γενικά ευχαριστημένη ή έχεις πολλά προβληματα; Πέρασες κάποιο έντονο άγχος ή στεναχώρια πριν σου ξεκινήσουν αυτά τα συμπτώματα; Έχεις συζητήσει το ενδεχόμενο αυτό το σύμπτωμα που έχεις να είναι σύμπτωμα κατάθλιψης και όχι άγχους; Γιατί στο λέω αυτό; Ένας από τους ειδικούς που πήγαινα, δεν θυμάμαι αν ήταν ψυχολόγος ή ψυχίατρος, μου είχε πει ότι είναι πιθανό η κατάθλιψη σε μένα να μου βγαινει όχι σαν θλίψη ή απραξία ή ανηδονία όπως συμβαίνει στους περισσότερους, αλλά με αυτό το ψυχοσωματικό σύμπτωμα, τη δύσπνοια, ώστε να δικαιολογήσει τα μετεπειτα συμπτώματα καταθλιψης,δηλαδή θλίψη, ανηδονία, απραξία, έλλειψη συγκέντρωσης κ.τ.λ. Δηλαδή ότι εγώ επειδή είμαι πολύ πρακτικός και πραγματιστής σαν άνθρωπος έλεγα έχω κατάθλιψη γιατί έχω δύσπνοια, ενώ στην πραγματικότητα η κατάθλιψη μου δημιουργούσε τη δύσπνοια...Δεν ξέρω αν κάτι τέτοιο θα μπορούσε να ισχύει στην περίπτωση σου στην δική μου έβγαζε περισσότερο νόημα έτσι από το απλό άγχος...Κι επίσης τότε που άρχισαν αυτά σε μένα υπήρχαν πολλά προβληματα στην οικογένειά μου (οικονομικά, χάσαμε το σπίτι μας, πολλοί θάνατοι στην οικογένειά σε σύντομο χρονικό διάστημα....)

[Geo12]

Τα ειπες ολα συμπυκνωμένα σε μια απάντηση!!!
Ως παθων της ιδιας περίπτωσης, η απάντηση αυτη ειναι το ζουμι της ιστορίας αυτης !

[Layla123]

Σε καταλαβαίνω απόλυτα....αυτά που περνάς τα θυμάμαι πως τα περνούσα εγώ λες και ήταν χθες....κι ας έχουν περάσει σχεδόν 26 χρόνια....
Θυμάμαι ότι πολλές φορές χασμουριομουν για να μπορέσω να "κατεβάσω" την αναπνοή μου μέχρι κάτω... Επίσης τότε έκανα κάποιες αναπνευστικές ασκήσεις του στυλ αναπνέεις αργά μετρώντας μέχρι το 3, κρατάς την αναπνοή σου ξανά για 3 χρόνους, και εκπνέεις πάλι αργά για 3 χρόνους. Αυτό το είχα διαβάσει σε ένα περιοδικό με θέματα υγείας, δεν βοηθούσε πάντα, αλλά κάποιες φορές μπορούσα να κατεβάσω βαθιά ανάσα. Μην προσπαθείς συνεχεια να πάρεις βαθιά ανάσα γιατί το κάνεις χειρότερα και θα καταληξεις σε υπεροξυγονωση και κρίση πανικου....Μπορείς να ψάξεις βιντεάκια με αναπνευστικές ασκήσεις χαλάρωσης στο YouTube και να δοκιμάσεις. Τότε εμεις δυστυχώς δεν είχαμε τέτοια ...
Τώρα σχετικά με τους γιατρούς.... Εντάξει εφόσον εξετάστηκες από καρδιολόγο πριν από 2,5 μήνες δεν υπάρχει κάποιος λόγος να ξαναπάς...είχες κάνει και υπέρηχο καρδιάς; Εάν είχες κάνει και υπέρηχο, δεν υπάρχει κάτι άλλο να κάνεις από καρδιολογικό θέμα αν υπήρχε πρόβλημα από κει θα το είχαν βρει....Και στον πνευμονολογο να ξαναπάς, εάν δεν είσαι πρώην ή νυν καπνίστρια, που εκεί πρέπει να κάνεις κάθε χρόνο ακτινογραφια και σπιρομετρηση για προληπτικούς λόγους, δεν ξέρω τι άλλες εξετάσεις θα μπορούσες να κάνεις, έχεις κάνεις όλες τις απαραίτητες που χρειάζεται....Για να καταλάβεις μια γνωστή μου την έστειλαν για μαγνητική πνευμόνων αλλά εκείνη είχε τρελό βήχα επί μήνες....δεν είχε καθόλου δύσπνοια....μόνο βήχα που τελικά (ευτυχώς) ήταν από αλλεργία....Μόνο αυτό δηλαδή σου μένει να κάνεις καμιά αξονική ή μαγνητική στα πνευμόνια αλλά δεν ξέρω κατά πόσο ένας σοβαρός γιατρός θα σε στείλει για τέτοια εξέταση χωρίς σοβαρές ενδείξεις από άλλες εξετάσεις.... Αν θες να ξαναπάς σε γιατρό, πήγαινε σε κανένα παθολόγο για ετήσιο τσεκ απ'( αν δεν έχεις κάνει για φέτος) ζητά του προληπτικές εξετάσεις αίματος και κοίταξε και εξετάσεις για έλλειψη σιδήρου, αναιμία, έλλειψη βιταμινών και πλήρη έλεγχο θυρεοειδούς (αν δεν τα έχεις κάνει ήδη).Και ζητά την γνώμη του εάν πιστεύει ότι χρειάζεται να σε ξαναδει πνευμονολογο ς και φέτος ( αν και όπως σου είπα αμφιβάλλω ότι θα σου βρει κάτι παθολογικό αλλά για να σου φύγει εσένα η ιδέα ότι έχεις κάτι)
Επίσης κάτι τελευταίο....πως περνάς στη ζωή σου; Είσαι γενικά ευχαριστημένη ή έχεις πολλά προβληματα; Πέρασες κάποιο έντονο άγχος ή στεναχώρια πριν σου ξεκινήσουν αυτά τα συμπτώματα; Έχεις συζητήσει το ενδεχόμενο αυτό το σύμπτωμα που έχεις να είναι σύμπτωμα κατάθλιψης και όχι άγχους; Γιατί στο λέω αυτό; Ένας από τους ειδικούς που πήγαινα, δεν θυμάμαι αν ήταν ψυχολόγος ή ψυχίατρος, μου είχε πει ότι είναι πιθανό η κατάθλιψη σε μένα να μου βγαινει όχι σαν θλίψη ή απραξία ή ανηδονία όπως συμβαίνει στους περισσότερους, αλλά με αυτό το ψυχοσωματικό σύμπτωμα, τη δύσπνοια, ώστε να δικαιολογήσει τα μετεπειτα συμπτώματα καταθλιψης,δηλαδή θλίψη, ανηδονία, απραξία, έλλειψη συγκέντρωσης κ.τ.λ. Δηλαδή ότι εγώ επειδή είμαι πολύ πρακτικός και πραγματιστής σαν άνθρωπος έλεγα έχω κατάθλιψη γιατί έχω δύσπνοια, ενώ στην πραγματικότητα η κατάθλιψη μου δημιουργούσε τη δύσπνοια...Δεν ξέρω αν κάτι τέτοιο θα μπορούσε να ισχύει στην περίπτωση σου στην δική μου έβγαζε περισσότερο νόημα έτσι από το απλό άγχος...Κι επίσης τότε που άρχισαν αυτά σε μένα υπήρχαν πολλά προβληματα στην οικογένειά μου (οικονομικά, χάσαμε το σπίτι μας, πολλοί θάνατοι στην οικογένειά σε σύντομο χρονικό διάστημα....)

Καλημέρα ,αρχικά να σου πω πως δεν υπάρχουν λόγια να σε ευχαριστήσω,για τις άμεσες και τις αναλυτικές απαντήσεις σου. Σου είμαι πολύ ευγνώμων για αυτό, με βοηθάει πάρα πολύ νόμιζω να μιλάω με κάποιον που έχει περάσει ακριβώς το ίδιο. Θεωρούσα ότι είμαι μόνη μου στον κόσμο που το περνάω ,και ακόμα και τώρα κάποιες φορές σκέφτομαι ναι αλλά μπορεί ο άλλος να μην είχε το τάδε σύμπτωμα που έχω εγώ ...

Έχω πάει και σε παθολόγο μετα τον covid, ο ίδιος που με παρακολουθούσε τηλεφωνικά κατά την διάρκεια του covid, με το που ανερρωσα μας εξέτασε. Μετά βάση πρωτοκόλλου,μου εξήγησε κάνουν υπέρηχο καρδιάς (που έκανα) και αξονική αν καταστεί ανάγκη. Εγώ δεδομένου ότι δεν είχα κατεβάσει οξυγόνο καμιά μέρα ,και ότι στην εξέταση σε αυτόν δεν άκουσε τιποτα, μου είπε ότι είναι περιττό να κάνω αξονική θώρακος.
Όταν νοσησα,στο τηλέφωνο που μου πήρε ιστορικό και μου είπε τι να προσέχω ,του είπα έχω κάποιας μορφής δύσπνοιας ήδη,και μου είπε εξήγησε μου τι εννοείς ,του εξήγησα όσο καλύτερα μπορούσα αυτό που έχω ,μου είπε αυτό δεν είναι δύσπνοια ,είναι κάτι άλλο. Κάθε μέρα στο τηλέφωνο όταν με ρωτάγε διάφορα ,με ρωτάγε δύσπνοια ; Του έλεγα εγώ έχω αυτό,και μου έλεγε αυτός,όχι αυτό, αυτό που σου περίεγραψα εγώ το έχεις ,του έλεγα όχι . Τελικά την 16η ημέρα πήγαμε στο γραφείο του για εξεταση.μου είπε ότι έχω πολύ άγχος και φαινεται στους παλμούς μου γιατί μου έκανε ένα κόλπο και έπεσαν κατευθείαν . Του είπα το ξέρω ότι έχω ,μου είπε αυτό ότι δεν χρειάζεται να πάω σε πνευμονολογο αφού με εξετασε πολύ μα πολύ σχολαστικά και το αφήσαμε εκεί. Μετα τον κοβιντ περίπου δέκα με δεκαπέντε μέρες δεν το είχα καθόλου,ήταν η μόνη φορά στη ζωή μου που έχω διανύσει τόσο καιρό χωρίς αυτό με την ανάσα,και δεν το πίστευα. Ωστόσο μετά μου ξαναήρθε ,και με πήρε τόσο από κάτω που δεν μπορώ να σου εξηγήσω.
Επίσης αιματολογικές έκανα πριν 1 εβδομάδα,ήταν όλα καλά ,λιγο ο θυρεοειδής ανεβασμένος ,μέσα στα πλαίσια του φυσιλογικου , αλλά για μένα που έχω χασιμωτο πρέπει να είναι λίγο πιο χαμηλά,έχω κλήσει ραντεβού και για αυτό σε δύο εβδομάδες. Αλλά η ανάσα σίγουρα δεν οφείλεται σε αυτό,γιατί περισυ έκανα και χρωματογραφία θυροειδους για να δούμε ότι είναι όλα καλά ,και όντως ήταν .

Αυτό που μου είπες ότι μπορεί η κατάθλιψη να μου το δημιούργησε,νομίζω μου βγάζει τοοοσο νόημα. Έχω κάνει απόπειρα 3 φορες για ψυχοθεραπεία , και έχω κάνει συνεδρίες για καιρό με 3 διαφορετικούς αλλά δεν έβλεπα κανένα αποτέλεσμα. Αναμασουσαν τα ίδια και τα ίδια που έχουν συμβεί στο παρελθόν,πράγμα που δεν έβλεπα πως μπορεί να με βοηθήσει,και δεν έβλεπα και να με βοηθάει. Γενικά η ψυχοθεραπεία είναι κάτι που είχα απόρριψη λόγω αυτών των προσπαθειών , χωρίς να είμαι καθόλου κατά θεωρούσα πως απλά εμένα δεν μου κολλάει αυτός ο τρόπος ίασης. Τελικά περνούσε πολύ δύσκολα η κάθε μέρα,ξεκίνησα να γίνομαι δυσλειτουργική να πηγενω κάθε μέρα στη δουλειά και να φεύγω με κάποια δικαιολογία κάθε φορά γιατί πραγματικά νόμιζα θα πεθάνω. Οπότε πριν ενα μήνα μετά από πολύ ψάξιμο και σκέψη,ξαναξεκινησει ψυχοθεραπεία. Έχω κάνει πολύ λίγες συνεδρίες και σταμάτησα λόγω καλοκαιριού για ένα μήνα , νιώθω όμως αισιοδοξία αυτή τη φορά ήδη από αυτές τις φορές νιώθω να έχω ταιριάξει με την ψυχολόγο και να έχουμε μια κοινή γραμμή . Νιώθω άνετα μαζί της αρκετά ,και με βοηθάει ότι ναι μεν αναφερόμαστε στα παλιά (πολύ πολύ τραυματικά παιδικά και εφηβικά χρόνια ) αλλά εστιάζοντας στο πως αυτό μου προκαλεί δυσλειτουργίες σήμερα. Μου είπε κι εκείνη,ότι η ανάσα μου είναι το μέσα μου που ζητάει όλη την προσοχή μου αυτή τη στιγμή χωρίς να χωράει άλλη αναβολή .
Αλλά αυτό που μου είπες παραπάνω, λες και μου άνοιξε τα μάτια σε συνδυασμό με αυτή την κουβέντα.
Έχω χρόνια κατάθλιψη,χωρίς να το καταλαβαίνω. Τα τελευταία χρόνια έχω κάποια επεισόδια θλίψης,να ξυπνάω και να κλαίω χωρίς να ξέρω γιατί και να κοιμάμαι όλη μέρα χωρίς να έχω δύναμη ούτε να φάω , πράγμα που συμβαίνει τις Κυριακές μόνο ,όπου και έχω χρόνο να κάνω πράγματα και τελικά δεν μπορώ να κάνω τίποτα και ξεκινάει ο φαύλος κύκλος των ενόχων.

Σε ευχαριστώ πολύ , και εσένα και τον Πάνο , πραγματικά σε ευχαριστώ πολύ δεν το λέω αλλά για να το πω ,το εννοώ .
Συγνώμη που καθυστερω να απαντήσω ,αλλά πραγματικά είναι η μόνη στιγμή που είχα τον χρόνο που ήθελα. Διαβάζω την απάντηση σου σχεδόν δύο φορές την ημέρα ,όταν νιώθω απελπισία για να σκέφτομαι ότι τα έχω κάνει όλα από γιατρούς ,αν και δεν μου φτάνει πάντα αυτό. Κρατιεμαι να μην ξαναρχίσω πάλι,γιατί είναι φαύλος κύκλος πια μου είναι ξεκάθαρο. Πάω ,για λίγο ηρεμώ,και μετά ξεκινάνε όλα από την αρχή και τα αμφισβητώ πάλι όλα από την αρχή

[Joker86]

Καλημέρα ,αρχικά να σου πω πως δεν υπάρχουν λόγια να σε ευχαριστήσω,για τις άμεσες και τις αναλυτικές απαντήσεις σου. Σου είμαι πολύ ευγνώμων για αυτό, με βοηθάει πάρα πολύ νόμιζω να μιλάω με κάποιον που έχει περάσει ακριβώς το ίδιο. Θεωρούσα ότι είμαι μόνη μου στον κόσμο που το περνάω ,και ακόμα και τώρα κάποιες φορές σκέφτομαι ναι αλλά μπορεί ο άλλος να μην είχε το τάδε σύμπτωμα που έχω εγώ ...

Έχω πάει και σε παθολόγο μετα τον covid, ο ίδιος που με παρακολουθούσε τηλεφωνικά κατά την διάρκεια του covid, με το που ανερρωσα μας εξέτασε. Μετά βάση πρωτοκόλλου,μου εξήγησε κάνουν υπέρηχο καρδιάς (που έκανα) και αξονική αν καταστεί ανάγκη. Εγώ δεδομένου ότι δεν είχα κατεβάσει οξυγόνο καμιά μέρα ,και ότι στην εξέταση σε αυτόν δεν άκουσε τιποτα, μου είπε ότι είναι περιττό να κάνω αξονική θώρακος.
Όταν νοσησα,στο τηλέφωνο που μου πήρε ιστορικό και μου είπε τι να προσέχω ,του είπα έχω κάποιας μορφής δύσπνοιας ήδη,και μου είπε εξήγησε μου τι εννοείς ,του εξήγησα όσο καλύτερα μπορούσα αυτό που έχω ,μου είπε αυτό δεν είναι δύσπνοια ,είναι κάτι άλλο. Κάθε μέρα στο τηλέφωνο όταν με ρωτάγε διάφορα ,με ρωτάγε δύσπνοια ; Του έλεγα εγώ έχω αυτό,και μου έλεγε αυτός,όχι αυτό, αυτό που σου περίεγραψα εγώ το έχεις ,του έλεγα όχι . Τελικά την 16η ημέρα πήγαμε στο γραφείο του για εξεταση.μου είπε ότι έχω πολύ άγχος και φαινεται στους παλμούς μου γιατί μου έκανε ένα κόλπο και έπεσαν κατευθείαν . Του είπα το ξέρω ότι έχω ,μου είπε αυτό ότι δεν χρειάζεται να πάω σε πνευμονολογο αφού με εξετασε πολύ μα πολύ σχολαστικά και το αφήσαμε εκεί. Μετα τον κοβιντ περίπου δέκα με δεκαπέντε μέρες δεν το είχα καθόλου,ήταν η μόνη φορά στη ζωή μου που έχω διανύσει τόσο καιρό χωρίς αυτό με την ανάσα,και δεν το πίστευα. Ωστόσο μετά μου ξαναήρθε ,και με πήρε τόσο από κάτω που δεν μπορώ να σου εξηγήσω.
Επίσης αιματολογικές έκανα πριν 1 εβδομάδα,ήταν όλα καλά ,λιγο ο θυρεοειδής ανεβασμένος ,μέσα στα πλαίσια του φυσιλογικου , αλλά για μένα που έχω χασιμωτο πρέπει να είναι λίγο πιο χαμηλά,έχω κλήσει ραντεβού και για αυτό σε δύο εβδομάδες. Αλλά η ανάσα σίγουρα δεν οφείλεται σε αυτό,γιατί περισυ έκανα και χρωματογραφία θυροειδους για να δούμε ότι είναι όλα καλά ,και όντως ήταν .

Αυτό που μου είπες ότι μπορεί η κατάθλιψη να μου το δημιούργησε,νομίζω μου βγάζει τοοοσο νόημα. Έχω κάνει απόπειρα 3 φορες για ψυχοθεραπεία , και έχω κάνει συνεδρίες για καιρό με 3 διαφορετικούς αλλά δεν έβλεπα κανένα αποτέλεσμα. Αναμασουσαν τα ίδια και τα ίδια που έχουν συμβεί στο παρελθόν,πράγμα που δεν έβλεπα πως μπορεί να με βοηθήσει,και δεν έβλεπα και να με βοηθάει. Γενικά η ψυχοθεραπεία είναι κάτι που είχα απόρριψη λόγω αυτών των προσπαθειών , χωρίς να είμαι καθόλου κατά θεωρούσα πως απλά εμένα δεν μου κολλάει αυτός ο τρόπος ίασης. Τελικά περνούσε πολύ δύσκολα η κάθε μέρα,ξεκίνησα να γίνομαι δυσλειτουργική να πηγενω κάθε μέρα στη δουλειά και να φεύγω με κάποια δικαιολογία κάθε φορά γιατί πραγματικά νόμιζα θα πεθάνω. Οπότε πριν ενα μήνα μετά από πολύ ψάξιμο και σκέψη,ξαναξεκινησει ψυχοθεραπεία. Έχω κάνει πολύ λίγες συνεδρίες και σταμάτησα λόγω καλοκαιριού για ένα μήνα , νιώθω όμως αισιοδοξία αυτή τη φορά ήδη από αυτές τις φορές νιώθω να έχω ταιριάξει με την ψυχολόγο και να έχουμε μια κοινή γραμμή . Νιώθω άνετα μαζί της αρκετά ,και με βοηθάει ότι ναι μεν αναφερόμαστε στα παλιά (πολύ πολύ τραυματικά παιδικά και εφηβικά χρόνια ) αλλά εστιάζοντας στο πως αυτό μου προκαλεί δυσλειτουργίες σήμερα. Μου είπε κι εκείνη,ότι η ανάσα μου είναι το μέσα μου που ζητάει όλη την προσοχή μου αυτή τη στιγμή χωρίς να χωράει άλλη αναβολή .
Αλλά αυτό που μου είπες παραπάνω, λες και μου άνοιξε τα μάτια σε συνδυασμό με αυτή την κουβέντα.
Έχω χρόνια κατάθλιψη,χωρίς να το καταλαβαίνω. Τα τελευταία χρόνια έχω κάποια επεισόδια θλίψης,να ξυπνάω και να κλαίω χωρίς να ξέρω γιατί και να κοιμάμαι όλη μέρα χωρίς να έχω δύναμη ούτε να φάω , πράγμα που συμβαίνει τις Κυριακές μόνο ,όπου και έχω χρόνο να κάνω πράγματα και τελικά δεν μπορώ να κάνω τίποτα και ξεκινάει ο φαύλος κύκλος των ενόχων.

Σε ευχαριστώ πολύ , και εσένα και τον Πάνο , πραγματικά σε ευχαριστώ πολύ δεν το λέω αλλά για να το πω ,το εννοώ .
Συγνώμη που καθυστερω να απαντήσω ,αλλά πραγματικά είναι η μόνη στιγμή που είχα τον χρόνο που ήθελα. Διαβάζω την απάντηση σου σχεδόν δύο φορές την ημέρα ,όταν νιώθω απελπισία για να σκέφτομαι ότι τα έχω κάνει όλα από γιατρούς ,αν και δεν μου φτάνει πάντα αυτό. Κρατιεμαι να μην ξαναρχίσω πάλι,γιατί είναι φαύλος κύκλος πια μου είναι ξεκάθαρο. Πάω ,για λίγο ηρεμώ,και μετά ξεκινάνε όλα από την αρχή και τα αμφισβητώ πάλι όλα από την αρχή

Αχ βρε Layla πόσο μα πόσο σε καταλαβαίνω να ξέρες.Στο έχω ξαναπεί βέβαια αλλά και τώρα που σε διαβάζω πάλι βλέπω εμένα,την καθημερινότητα μου,ο Γολγοθάς που τραβάμε είναι ακριβώς ο ίδιος.Το τελευταίο τετραήμερο ήμουν λίγο καλύτερα αλλά από χθες το βράδυ πάλι τα ίδια.Με έχει πιάσει κι εμένα ένας καινούριος πόνος στη πλάτη και πίσω από το στέρνο και φυσικά είναι ένας ακόμη λόγος να χειροτερέψει η άρρωστοφοβια μου.Κι εγώ όταν είχα πάει σε πνευμονολογους του ίδιο μου λέγανε:αυτό που έχεις δεν είναι δυσπνοια είναι κάτι άλλο.Τον τελευταίο καιρό υποφέρω πάρα πολύ τα βράδια.Καθε βράδυ πριν κοιμηθώ γίνεται χειρότερο νομίζω ότι θα πεθάνω το νιώθω σαν ασφυξία κανονικη.Καθε βράδυ τα ίδια.Φυσικα και μέσα στην ημέρα είναι δύσκολα(πιανομαι κι εγώ από διάφορα πράγματα για να κατεβάσω την ανάσα και σκύβω ελαφρώς).Δεν ευχαριστιεμαι τίποτα,κάθομαι σε παρέα,όλοι μιλάνε γελάνε και εγώ κάθομαι εκεί προσπαθώ να πάρω τις ανάσες μου δεν τους ακούω δεν συμμετέχω και απλά θέλω να φύγω.Αυριο φεύγω για τριήμερο και δεν έχω καμια όρεξη,άσε που φοβάμαι ότι θα αλλάξω περιβάλλον και θα είναι χειρότερα.Ξεκιναω και δουλειά μετά από πολύ καιρό και έχω αγχωθει επιπλέον.
Όπως είπες κι εσύ μακάρι μια μέρα το σώμα μας να σταματήσει να μας βασανίζει έτσι και να ξεκουραστούμε επιτέλους!Μόνο εμείς ξέρουμε πόσο εξουθενωτικό είναι όλο αυτο

[Layla123]

Αχ βρε Layla πόσο μα πόσο σε καταλαβαίνω να ξέρες.Στο έχω ξαναπεί βέβαια αλλά και τώρα που σε διαβάζω πάλι βλέπω εμένα,την καθημερινότητα μου,ο Γολγοθάς που τραβάμε είναι ακριβώς ο ίδιος.Το τελευταίο τετραήμερο ήμουν λίγο καλύτερα αλλά από χθες το βράδυ πάλι τα ίδια.Με έχει πιάσει κι εμένα ένας καινούριος πόνος στη πλάτη και πίσω από το στέρνο και φυσικά είναι ένας ακόμη λόγος να χειροτερέψει η άρρωστοφοβια μου.Κι εγώ όταν είχα πάει σε πνευμονολογους του ίδιο μου λέγανε:αυτό που έχεις δεν είναι δυσπνοια είναι κάτι άλλο.Τον τελευταίο καιρό υποφέρω πάρα πολύ τα βράδια.Καθε βράδυ πριν κοιμηθώ γίνεται χειρότερο νομίζω ότι θα πεθάνω το νιώθω σαν ασφυξία κανονικη.Καθε βράδυ τα ίδια.Φυσικα και μέσα στην ημέρα είναι δύσκολα(πιανομαι κι εγώ από διάφορα πράγματα για να κατεβάσω την ανάσα και σκύβω ελαφρώς).Δεν ευχαριστιεμαι τίποτα,κάθομαι σε παρέα,όλοι μιλάνε γελάνε και εγώ κάθομαι εκεί προσπαθώ να πάρω τις ανάσες μου δεν τους ακούω δεν συμμετέχω και απλά θέλω να φύγω.Αυριο φεύγω για τριήμερο και δεν έχω καμια όρεξη,άσε που φοβάμαι ότι θα αλλάξω περιβάλλον και θα είναι χειρότερα.Ξεκιναω και δουλειά μετά από πολύ καιρό και έχω αγχωθει επιπλέον.
Όπως είπες κι εσύ μακάρι μια μέρα το σώμα μας να σταματήσει να μας βασανίζει έτσι και να ξεκουραστούμε επιτέλους!Μόνο εμείς ξέρουμε πόσο εξουθενωτικό είναι όλο αυτο

Πωπω σε καταλαβαίνω ,εγώ από τώρα σκέφτομαι ένα τριήμερο που θα φύγουμε τέλος του μήνα και φοβάμαι πολύ . Κι εγώ σήμερα από το μεσημέρι και μετά μαύρο χάλι πάλι,πάλι εφυγα από τη δουλειά τρέχοντας. Δεν ξέρω τι συμβαίνει και τι γίνεται ,ξέρω μόνο πως ώρες ώρες δεν βλέπω το τέλος σε όλο αυτό . Ενώ προσπαθώ ,του πάω κόντρα και πάλι . Σήμερα με έπιασε αυτό με την ανάσα πρέπει να έκανα σίγουρα 20' που προσπαθούσα να κατεβάσω ανάσα και δεν κατέβαινε . Τελικά μετά ξεκίνησε να πονάει το στομάχι σε κάθε προσπάθεια αλλά πάρα πολύ ,παρα πάρα πολύ .. φρικαρα ,και πως να με ηρεμήσω ,με ανάσες;;; Αδύνατον ... !
Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να σε αφήσει ήσυχη για τρεις μέρες και να περάσεις όμορφα !!! Και μετά να μην ξαναγυρίσει ποτέ μα ποτέ ...