Θα γραψω μάλλον πολλές φορές στο μέλλον για το συγκεκριμένο θέμα καθώς δεν μπορώ να το ξεπεράσω με τίποτα. Κόλλησα κοριούς στο πατρικό μου απο το αγόρι μου λόγω στρατού. Προσπάθησα επανειλημμένα με ψεκασμούς και απο εταιρίες που έφερα να το καταπολεμησω, όλοι κορόιδευαν. Ακόμα και ο ατμοκαθαριστης που έφερναν υποτίθεται οι εταιριες απολύμανσης δεν έκανε τίποτα, δεν είχε τόση ένταση στον ατμό. Και μιλάω για 4 διαφορετικές εταιρίες.
Όπως και να χει τα φέρε ετσι η ζωή και η μητέρα μου μετακόμισε για άλλους λόγους και εγώ όταν είδα ότι οσο και να προσπαθούσα δεν γίνονταν τίποτα έφυγα απ το σπίτι και το σφραγισα.
Περα απ το τεράστιο ψυχολογικό που μου έχει προκαλέσει (με το που βλέπω τσίμπημα πάνω μου νιώθω ότι έχω κοριους), ο καημός μου είναι ότι δεν κατάφερα να το αντιμετωπίσω και έφυγα. Είμαι πρακτικά μόνη καθώς η μαμά μου είναι άρρωστη και δεν έχω κάποιον άλλο να με βοηθήσει περαν του αγοριού μου που δυστυχώς δεν αντιλαμβάνεται το πρόβλημα, θεωρεί ότι με ένα ψεκασμό ή καπνογονο είσαι εντάξει. Είμαι και εγώ υπερβολική πλέον και δεν βγάζουμε άκρη.
Δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω πια, έχω αντικείμενα στο σπίτι το πατρικό και άπειρα ρουχα και υφάσματα μαμάς σε ντουλάπες κλπ που δεν ξέρω τι να τα κάνω. Η μόλυνση είναι πιθανό να είναι παντού. Πλυντήριο οοολα τα ρούχα δεν γίνεται να μπουν, είναι άπειρα σακακια παλτό... αυτή η κατάσταση τραβάει χρόνια και ζω με τον πανικό μη και κολλήσω ξανα στο καινούργιο σπίτι που είμαι και μη και κολλήσει η μαμά μου εκει που μένει γιατί δε θα μπορώ να τη βοηθήσω. Σκέφτομαι ότι αν είχα παιδί δεν θα τα κατάφερνα, δεν έχω εγγυημένα ένα ασφαλές μέρος να του προσφέρω. Είμαι ανίκανη. Ο στρατός θέλει κάψιμο ολόκληρος! Πόσες οικογένειες αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα και χάνουν τον ύπνο τους. Είναι απίστευτο τι σου προκαλεί στη ψυχολογία ένα έντομο!