Έλλειψη κινήτρων, απάθεια, κενό
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 25
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    May 2009
    Posts
    13

    Έλλειψη κινήτρων, απάθεια, κενό

    Δεν ξέρω αν είναι η κατάλληλη κατηγορία για αυτό το θέμα αλλά μιας και απ'όσο το'χω ψάξει η κοντινότερη περιγραφή για την περίπτωσή μου είναι σχιζοειδής προσωπικότητα (και ενδεχομένως διαταραχή) το βάζω εδώ.

    Είμαι σχεδόν 30, και απ'όσο σχεδόν θυμάμαι τον εαυτό μου ήμουν διαφορετικός απ'τους γύρω μου σε κάποια θέματα, τα οποία με τα χρόνια γίνονται όλο και πιο εμφανή. Πάντα είχα μοναχικές τάσεις, δεν ένιωθα την ανάγκη να είμαι μέλος κάποιου συνόλου στο σχολείο και αργότερα, και οι φιλίες μου όλα αυτά τα χρόνια είναι μετρημένες στα δάχτυλα. Όσο για το άλλο φύλο, εκτός από μια πρόσφατη σχέση έχω σχεδόν ανύπαρκτη εμπειρία. Ο βασικός λόγος δεν είναι ανασφάλεια ή ντροπή όπως συμβαίνει συνήθως αλλά έλλειψη επιθυμίας και αδιαφορία. Δεν με απωθεί κατά κανόνα η επαφή ούτε θεωρώ τον εαυτό μου μισάνθρωπο, απλά φαίνεται πως δεν εισπράττω ό,τι θετικό εισπράττουν συνήθως οι φυσιολογικοί άνθρωποι από τις σχέσεις τους και επομένως δεν έχω κίνητρο να τις κυνηγήσω και (κυρίως) να καταβάλλω προσπάθεια για τη διατηρήσή τους.

    Δεν είναι η έλλειψη σχέσεων όμως αυτό που με έκανε να το ψάξω και να ενδιαφερθώ για ενδεχόμενη βοήθεια από κάποιο ειδικό. Η αδιαφορία για κοινωνική ζωή φαίνεται να είναι μέρος μιας γενικότερης απάθειας και απόσυρσης απ'τη ζωή. Ενώ πάντα ήμουν καλός με ότι ασχολούμουν, τα τελευταία χρόνια η πτώση της παραγωγικότητας, συγκέντρωσης, πρωτοβουλίας και επιμονής μου δημιουργεί ήδη πρακτικά προβλήματα σε σπουδές και δουλειά. Το όποια λίγα ενδιαφέροντα είχα κινδυνεύουν να εκλείψουν, όπως και η επιθυμία για νέες γνώσεις και εμπειρίες. Τα περισσότερα συναισθήματα - θετικά και αρνητικά - έχουν ατροφήσει, χαθεί ή απλά δεν υπήρχαν ποτέ. Πάθος, ενθουσιασμός, όνειρα, φιλοδοξίες είναι έννοιες άγνωστες ή ξεχασμένες.

    Το μόνο συναίσθημα - αν πρόκειται για συναίσθημα - είναι μια συνεχής, ακατανίκητη βαρεμάρα, ένα κενό χωρίς αρχή και τέλος. Νιώθω σαν ζωντανός νεκρός, σαν θεατής της ζωής και του εαυτού μου. Κάνω ό,τι κάνω επειδή πρέπει ή για να σκοτώσω κάπως την ώρα μου, για να απασχολήσω το μυαλό μου απ'το να μην σκέφτεται την έλλειψη οποιουδήποτε νοήματος. Καμιά δραστηριότητα δε μου προκαλεί πραγματική ικανοποίηση, στην καλύτερη περίπτωση είναι κάποια στιγμιαία απόλαυση (π.χ. φαί ή σεξ). Η πιο συχνή μου σκέψη για οτιδήποτε είναι "ε και;". Βλέπω τους φυσιολογικούς ανθρώπους να ζουν τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της.. απ'τη μια τους λυπάμαι κι απ'την άλλη τους ζηλεύω που χαίρονται ή λυπούνται πραγματικά για πράματα τόσο μικρά και τιποτένια (για μένα), και αναρωτιέμαι μήπως παίζουν κι αυτοί θέατρο όπως εγώ για να μοιάζουν σχετικά φυσιολογικοί. Αν και δε σκέφτομαι σοβαρά την αυτοκτονία (κυρίως λόγω δειλίας και του πόνου που θα προκαλέσει σε 1-2 κοντινά μου πρόσωπα), θα προτιμούσα να μην είχα καν γεννηθεί.. πολύ κακό για το τίποτα.

    Δεν ξέρω αν είναι σχιζοειδής διαταραχή, κατάθλιψη, φιλοσοφικός μηδενισμός ή τίποτα άλλο αλλά ξέρω ότι αν δεν αλλάξει κάτι ο κατήφορος προς την πλήρη απάθεια θα συνεχιστεί. Αν έχει κανείς εμπειρία με παρόμοια κατάσταση ή προτάσεις ας γράψει..

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2005
    Posts
    939
    Καλησπέρα apathy.

    Διαβάζοντας το ποστ σου, αισθάνθηκα μέσα απο τις γραμμές να αναδύεται η μυρωδιά αυτής της απάθειας που περιγράφεις. Ζητάς βοήθεια αλλά λες και δεν έχει μεγάλη σημασία αυτό. Μιλάς για μια κατάσταση που ΄θα ήθελες να αλλάξεις, αλλά δεν υπάρχει συναίσθημα να συνοδεύει αυτή την επιθυμία για αλλαγή. Η μόνη αναφορά σου σε συναισθήματα είναι η λύπη και η ζήλια σου για τους άλλους ανθρώπους. Αλλά κι αυτά, και αν κάνω λάθος διόρθωσέ με, είναι συναισθήματα που ίσα ίσα τα νιώθεις.
    Διαβάζοντάς σε έχω την αίσθηση οτι ολόκληρο το σώμα σου είναι καλυμμένο με γυαλί. Μπορείς να δεις, μπορείς να αγγίξεις αλλά το δέρμα σου δεν αισθάνεται την επιφάνεια που αγγίζεις. Μπορείς να αγγίξεις άλλους ανθρώπους και να αγγιχτείς, αλλά το άγγιγμα αυτό δεν καταφέρνει να φτάσει μέχρι το δέρμα σου. Δεν σε συγκινούν οι ανθρώπινες σχέσεις, γιατί δεν μπορείς αυτή τη στιγμή να νιώσεις τη ζεστασιά της ανθρώπινης επαφής πάνω σου.
    Αυτό που πραγματικά σε απασχολεί όμως, πάλι αν καταλαβαίνω καλά, δεν είναι αυτό. Σε απασχολεί που αυτή η απάθεια αρχίζει και εισχωρεί πιο βαθιά μέσα σου και σε εμποδίζει απο το να αποδώσεις επαγγελματικά και στις σπουδές σου. Οτι τώρα τελευταία αυτή η απάθεια σου στερεί οποιοδήποτε νόημα απο τη ζωή και την ύπαρξή σου. Είναι έτσι?
    Αυτό που εγώ θέλω να σου πω, και απο προσωπική μου εμπειρία αλλά και απο εμπειρία άλλων που γνωρίζω, είναι οτι αυτή η απάθεια έχει κάποιο λόγο να βρίσκεται μέσα σου. Για μένα είναι σαν αγγελιαφόρος του εαυτού σου που μεταφέρει ένα πολύ σημαντικό μήνυμα. Όσο εσύ αγνοείς το μήνυμα, τόσο εκείνη έπιμένει με σκοπό να την ακούσεις κάποια στιγμή.
    Μη με ρωτήσεις ποιό είναι το μήνυμα γιατί διαφέρει απο άνθρωπο σε άνθρωπο και γιατί πιστεύω βαθιά οτι μόνο εσύ μπορείς να δώσεις την απάντηση. Ίσως να χρειαστεί να ζητήσεις βοήθεια σε αυτή σου την εσωτερική αναζήτηση απο έναν ειδικό που θα σε βοηθήσει να σκύψεις μέσα σου και να δεις τι συμβαίνει, που με τη βοήθειά του θα καταφέρεις εσύ να αποκωδικοποιήσεις την απάθειά σου.
    Μάκια...

  3. #3
    εγώ καταλαβαίνω από τα γραφόμενα ότι είναι σε μία κατάσταση που γύρω του τον περιβάλλει ένα γυάλινο φίλτρο που όλα τα εισερχόμενα ερεθίσματα περνάνε μέσα από αυτό και καταλήγουν σε αυτόν πολύ αποδυναμωμένα. κατί αντίστοιχο καταλαβαίνω ότι γίνεται και για αυτά που νιώθει.
    παρ΄όλα αυτά, η αδιαφορία, η απάθεια, η απομόνωση, η έλλειψη ερωτικής επιθυμίας, η έκπτωση των συναισθημάτων και των αντιδράσεων, η ¨ε και?¨ αντίδραση, η ακατανίκητη βαρεμάρα, η σκέψη για αυτοκτονία (που όντως έχεις κάνει και απορρίψει ελπίζω) είναι κλασικά συμπτώματα κατάθλιψης και μάλλον χρόνιας αφού είσαι 30 και νιώθεις έτσι από τότε που θυμάσαι τον εαυτό σου.
    όλα όσα περιγράφεις μου εναι πολύ οικεία, και κάθε μέρα προσπαθώ να τα νικήσω. είναι μεγάλος ο αριθμός των ανθρώπων που νιώθουν αντίστοιχα.
    όσο και αν ακουστεί τετριμένο και κοινότυπο, εσύ είσαι αυτός που θα βοηθήσει τον εαυτό σου (ισως μαζί με κάποιον ψυχίατρο). την περίπτωση του φιλοσοφικού μηδενισμού δεν την απορρίπτω αλλά ίσως να είναι φιλοσοφικός υπαρξισμός (πράγμα που είναι καλό αρκεί να μην γίνεται παθολογικό).
    με αυτό το τρόπο θα μάθεις τον εαυτό σου και θα καταλάβεις καλύτερα ποιος είσαι τι σου αρέσει και τι σε ενοχλεί.

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2008
    Posts
    153
    Όταν πέρασα μία καταθλιπτική περίοδο, αυτό το κενό, αυτή η πλήρης απουσία συναισθημάτων με διέλυε. Θυμάμαι ότι σκεφτόμουν πως θα ήταν καλύτερα αν ένιωθα κάτι, έστω και δυσάρεστο, παρά αυτή την απουσία συναισθήματος. Από το κείμενό σου δεν μπορώ να διακρίνω αν σε βασανίζει αυτή η κατάσταση, ή απλά αν την παρατηρείς με ενδιαφέρον.

  5. #5
    apathy εχεις μηνυμα

  6. #6
    Junior Member
    Join Date
    May 2009
    Posts
    13
    Originally posted by agkat
    παρ΄όλα αυτά, η αδιαφορία, η απάθεια, η απομόνωση, η έλλειψη ερωτικής επιθυμίας, η έκπτωση των συναισθημάτων και των αντιδράσεων, η ¨ε και?¨ αντίδραση, η ακατανίκητη βαρεμάρα, η σκέψη για αυτοκτονία (που όντως έχεις κάνει και απορρίψει ελπίζω) είναι κλασικά συμπτώματα κατάθλιψης
    Ναι η αρχική μου αυτοδιάγνωση ήταν κατάθλιψη (ή δυσθυμία για την ακρίβεια) και δεν το έχω απορρίψει κατηγορηματικά, αλλά πολλά χαρακτηριστικά συμπτώματα όπως έντονη λύπη, απελπισία, ανησυχία, άγχος, ενοχές και χαμηλή αυτοεκτίμηση γενικά απουσιάζουν. Επίσης σεξουαλική διάθεση υπάρχει (και με το παραπάνω ανά περιόδους), απλά δεν είναι αναγκαία η παρουσία άλλου προσώπου, ειδικά δεδομένου του (χρονικού και ψυχικού) κόστους δημιουργίας και διατήρησης μια σχέσης. Η εντύπωσή μου απ\'όσα έχω διαβάσει είναι πως ο καταθλιπτικός τα βλέπει όλα μαύρα - εγώ τα βλέπω κυρίως άχρωμα, διάφανα, χωρίς υπόσταση.

  7. #7
    η βασική συναισθηματική διαταραχή είναι η κατάθλιψη που όμως χωρίζεται σε υποκατηγορίες αναλόγως τη συμπτωματολογία (άτυπη, αγχώδη, λανθάνουσα κ.α)
    επίσης το θέμα ¨αυτοκτονία¨ (και μόνο ως σκέψη) είναι συνήθως χαρακτηριστικό των καταθλιπτικών ασθενών.
    φαίνεσαι άτομο με αυτογνωσία και τάσεις εξερεύνησης του ¨εγώ¨ σου, αλλά η αέναη σκοπολογική αναζήτηση του ¨νοήματος¨ σε ό,τι κάνουμε και στο τι είμαστε, δεν έχει και πολύ νόημα (άποψή μου).
    αφέσου να νιώσεις και να ζήσεις, μπορεί να είναι δύσκολο στην αρχή, αρκεί μόνο να μην πιέσεις τον εαυτό σου να νιώσει γιατί απέναντι σε ψυχοπιεστικές καταστάσεις γινόμαστε ευάλλωτοι και αντιδραστικοί.
    προσωπικά σε καταλαβαίνω απόλυτα αλλά μία κουβέντα και κάποιον ειδικό θα ήταν προτιμότερη.

  8. #8
    Junior Member
    Join Date
    May 2009
    Posts
    13
    Originally posted by agkat
    φαίνεσαι άτομο με αυτογνωσία και τάσεις εξερεύνησης του ¨εγώ¨ σου, αλλά η αέναη σκοπολογική αναζήτηση του ¨νοήματος¨ σε ό,τι κάνουμε και στο τι είμαστε, δεν έχει και πολύ νόημα (άποψή μου).
    αφέσου να νιώσεις και να ζήσεις,
    Ναι, για όσους είναι σε θέση να \"απολαμβάνουν τις καθημερινές χαρές της ζωής\", τα περί νοήματος ίσως ακούγονται σαν δείγμα διανοητικού αυνανισμού και θεωρητικές ασκήσεις επί χάρτου για να περνάει η ώρα. Για όποιους όμως η προηγούμενη φράση εντός εισαγωγικών ακούγεται περισσότερο σαν διαφημιστική ατάκα, χωρίς να θυμίζει κάτι, η κατάσταση δεν είναι η ίδια. Αν έχεις έχεις δει το Μάτριξ (το πρώτο), ε κάπως έτσι βλέπω τα πράματα (χωρίς φυσικά τα πανούργα εξωγήινα ρομποτάκια). Νιώθω λες και έχω πάρει το κόκκινο χαπάκι ενώ \"φυσιολογικοί\" είναι όσοι έχουν πάρει (συνειδητά ή μη) το μπλε, με αποτέσμα να κηνυγάνε, να ενθουσιάζονται, να αγχώνονται κτλ για ανύπαρκτα πράματα, κατασκευάσματα μιας προσομοίωσης υπολογιστή ή ομαδικής παράκρουσης. Θρησκείες, έθνη, ιδεολογίες, χρήμα, φήμη, δύναμη, σεξ, κοινωνικός κύκλος, οικογένεια, παιδιά.. όλοι οι συνήθεις ύποπτοι ανθρώπινοι κινητήριοι μοχλοί μου φαίνονται αστείοι, φτηνές δικαιολογίες που έχει εφεύρει το ένστινκτο της αυτοσυντήρησης για να κρατάει το σώμα και το πνεύμα σε εγρήγορση. Ο Cypher στο Μάτριξ το λέει καλύτερα:

    I know this steak doesn\'t exist. I know that when I put it in my mouth, the Matrix is telling my brain that it is juicy and delicious. After nine years, you know what I realize? Ignorance is bliss

    Αν μπορέσω να ξεγελάσω τον εαυτό μου ότι κάποια τέτοια \"μπριζόλα\" είναι πραγματική, ίσως καταφέρω να γίνω κι εγώ \"φυσιολογικός\".

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2005
    Posts
    939
    Apathy καλημέρα.
    Να σε ρωτήσω κάτι? Θέλεις να γίνεις \"φυσιολογικός\"? Θέλεις να κηνυγάς και να αγωνίζεσαι γι\' αυτά τα ανύπαρκτα πράγματα? Έχεις κουραστεί να είσαι απέξω και θέλεις να μπεις 100% μέσα στο \"ματριξ\"?
    Μάκια...

  10. #10
    κοίτα...
    εάν εσύ συνειδητά δεν θέλεις να ζήσεις (και θεωρείς τα πάντα άσκοπα-ανούσια, με προκαθορισμένη πορεία προς το μηδέν) και να αντιδράσεις, τότε κανένας δεν μπορεί να στο επιβάλλει.
    εάν έχεις κάνει προσπάθειες (που για να γράφεις και να ζητάς γνώμες μάλλον τις έχεις κάνει) και βλέπεις ότι δεν αποδίδουν και ταυτόχρονα βιώνεις τέτοιας έκταση \"αποπραγματοποίηση¨ τότε γνώμη μου είναι να μιλήσεις μέ κάποιον ειδικό.
    το matrix 1 είναι μία ωραία ταινία και τίποτα άλλο για μένα. σε βάζει βέβαια σε σκέψεις (έως εκεί) αλλά επ΄ουδενί δεν ταυτίζομαι βιωματικά μαζί του.

  11. #11
    Junior Member
    Join Date
    May 2009
    Posts
    13
    Originally posted by Φοίβη
    Apathy καλημέρα.
    Να σε ρωτήσω κάτι? Θέλεις να γίνεις \"φυσιολογικός\"? Θέλεις να κηνυγάς και να αγωνίζεσαι γι\' αυτά τα ανύπαρκτα πράγματα? Έχεις κουραστεί να είσαι απέξω και θέλεις να μπεις 100% μέσα στο \"ματριξ\"?
    Ιδανικά θα ήθελα να βρω κάτι να με \"πορώνει\", κάτι να με κάνει να θέλω να πετάγομαι απ\'το κρεβάτι μου κάθε μέρα και να μένω ξύπνιος όσο γίνεται παραπάνω αντί ο ύπνος να αποτελεί την καλύτερη μου απασχόληση. Για άλλους αυτό είναι η δουλειά τους, η γκόμενά τους, τα παιδιά τους, το World of Warcraft.. για μένα όλα αυτά είναι στην καλύτερη περίπτωση ευχάριστες προσθήκες, αλλά όχι αρκετά από μόνα τους σαν κινητήρια δύναμη.

    Πιο ρεαλιστικά, σε πρώτη φάση θα ήθελα να αυξηθεί η συγκέντρωση, η διάρκεια και η ένταση ενασχόλησής μου πάνω σε ό,τι κερδίζει προσωρινά έστω το ενδιαφέρον μου. Απ\'αυτή την άποψη είμαι σαν μικρό παιδί που ξετυλίγει τα δώρα του, παίζει μαζί τους για μερικές ώρες/μέρες και μετά τα παρατάει βαριεστημένο. Το θέμα είναι ότι αντί για δώρα κάτι τέτοιο μου συμβαίνει στα πάντα - σπουδές, δουλειά, χόμπυ, σχέσεις.

    Ένα δεύτερο σχετικό θέμα είναι αυτό της επιμονής παρά τις αποτυχίες. Οι αντοχές μου γενικά έχουν μειωθεί αισθητά σε σχέση με το παρελθόν και αυτό επηρεάζει άμεσα τις σπουδές και τη δουλειά μου. Ενώ παλιότερα όταν κάτι δεν μου πήγαινε καλά ή δε δούλευε μπορεί να πείσμωνα παραπάνω, τώρα με την πρώτη στραβή το κίνητρο μου πιάνει πάτο και έχω την τάση να σκέφτομαι \" γάμα το, δεν αξίζει τον κόπο, τι σημασία έχει ούτως ή άλλως\" και να τα παρατάω.

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Posts
    5,668
    apathy καλως ήρθες:)

    θα ελεγες πώς εχεις κουραστει?
    πάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2009
    Posts
    197
    Αυτό νοιώθω αυτή την εποχή κι εγώ. Απάθεια κενό και έλλειψη κινήτρων. Το μόνο που ακόμα εξακολουθώ να κάνω είναι να γράφω κάπου κάτι δημιουργικό που έγραφα και πριν πάθω ό,τι έπαθα. Την ακραία μου θλίψη μπερδεμένη με θυμό και με πολύ πανικό και δάκρυα, τα έχει αντικαταστήσει ο θάνατος, σαν να μην υπάρχω. Μπορώ να περάσω πολλές μέρες μέσα στο σπίτι πιστεύω, δεν έχω επιθυμία να βγω.

  14. #14
    Member
    Join Date
    Mar 2009
    Posts
    65
    ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΠΛΕΟΝ ΒΑΡΕΤΑ ΑΝΙΑΡΑ ΚΑΙ ΑΝΟΥΣΙΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΣΧΙΖΟΕΙΔΗΣ ΤΥΠΟΣ ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΜΕ ΚΑΛΥΠΤΕΙ

  15. #15
    Originally posted by nikv
    ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΠΛΕΟΝ ΒΑΡΕΤΑ ΑΝΙΑΡΑ ΚΑΙ ΑΝΟΥΣΙΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΣΧΙΖΟΕΙΔΗΣ ΤΥΠΟΣ ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΜΕ ΚΑΛΥΠΤΕΙ
    ..κι εγώ επίσης!

Page 1 of 2 12 LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •