Μάλλον δεν είμαι συμπαθής

[Sonia]

Φυσικά και μπορείς να περιμένεις, αλλά μετά δεν μπορείς να διαμαρτύρεσαι αν για καιρό δεν έρχονται και σου τη σπάει η μοναξιά σου. Βάζεις όρια σε αυτές τις πιο "προβληματικές" σχέσεις που λες και μένεις αν σου καλύπτουν σε ένα βαθμό κάποια ανάγκη σου και μπορεί να έρθει κάποια γνωριμία καλύτερη ακόμα και μέσω αυτών ή να αλλάξει κάτι στη δική τους φάση, να συμπέσει με τη δική σου και να εξελιχθεί μελλοντικά σε κάτι άλλο η όλη φάση. Δεν είναι άσπρο ή μαύρο τα πράγματα.

ΥΓ: Πάω για δουλειά τώρα, θα κοιτάξω το φόρουμ πάλι το βράδυ ή το πρωί.

[erimitis44]

Φυσικά και μπορείς να περιμένεις, αλλά μετά δεν μπορείς να διαμαρτύρεσαι αν για καιρό δεν έρχονται και σου τη σπάει η μοναξιά σου. Βάζεις όρια σε αυτές τις πιο "προβληματικές" σχέσεις που λες και μένεις αν σου καλύπτουν σε ένα βαθμό κάποια ανάγκη σου και μπορεί να έρθει κάποια γνωριμία καλύτερη ακόμα και μέσω αυτών ή να αλλάξει κάτι στη δική τους φάση, να συμπέσει με τη δική σου και να εξελιχθεί μελλοντικά σε κάτι άλλο η όλη φάση. Δεν είναι άσπρο ή μαύρο τα πράγματα.

ΥΓ: Πάω για δουλειά τώρα, θα κοιτάξω το φόρουμ πάλι το βράδυ ή το πρωί.

Θα το εφαρμόσω αυτό που λες όσο μπορώ...Ευχαριστώ για τις συμβουλές και το χρόνο σου!

[keep_walking]

Μπορώ να σου δώσω τρομερά δίκια σε αυτό που λες από τη μία πλευρά, αλλά από την άλλη μου είναι τρομερά δύσκολο να κρατάω επαφές με άτομα τα οποία ουσιαστικά θα σε θυμηθούν όταν δεν έχουν άλλη επιλογή. Νομίζω ότι είναι σα να αυτοτιμωρείς τον εαυτό σου ότι δεν αξίζεις κάτι καλύτερο. Μπορεί να κάνω και λάθος, δεν ξέρω...Εγώ έτσι το αντιλαμβάνομαι. Γιατί να πρέπει να ανεχόμαστε ένα σωρό ασεβείς συμπεριφορές (αποδεδειγμένες, όχι κατά φαντασία) και όχι να περιμένουμε να βρούμε ένα άτομο που θα μας αγαπήσει, συμπαθήσει ή όπως αλλιώς θες πες το;

Σε αυτο εχω να απαντησω. Ειχα ενα φιλο που τα λεγαμε που και που. Τον ειχα για φιλο, αλλα αυτος εγινε κολιτσιδα κυριολεκτικα. Αναγκαστηκα και του μιλησα λιγο αποτομα και ξεκοψαμε εντελως. Δεν θα με πειραζε να διατηρησω φιλικες σχεσεις μαζι του.
Αλλα και ποιο απλα παραδειγματα. Ενα πολυ κολλητος μου ( ο μονος που εχω τοσο κολλητος) με πηρε τηλεφωο τις προαλλες, προφανως για καφε και να βρεθουμε. Εγω δεν ειχα καθολου κεφι και ασχολιομουν με κατι αλλο. Αντι να απαντησω στο τηλεφωνο και να του πω για παραδειγμα την αληθεια "Ασχολουμε με κατι βιντεομαθηματα πανω στο Git που ειναι version control system και δεν γουσταρω να βγω για καφε, που θα ελεγε τι μου λεει αυτος τωρα, θα επρεπε να του πω καποια χαζοχαρουμενη δικαιολογια, ξενυχτησα το βραδυ και θελω να κοιμηθω. Προτιμησα να αγνοησω το τηλεφωνο εκεινη τη στιγμη.
Τεσπα τετοιες καταστασεις ειναι συνηθισμενες. Το ιδιο θα κανει και αυτος σε μεγαλυτερο βαθμο φανταζομαι απο εμενα μιας και εχει του κοσμου τις κοινωνικες επαφες.

[erimitis44]

Σε αυτο εχω να απαντησω. Ειχα ενα φιλο που τα λεγαμε που και που. Τον ειχα για φιλο, αλλα αυτος εγινε κολιτσιδα κυριολεκτικα. Αναγκαστηκα και του μιλησα λιγο αποτομα και ξεκοψαμε εντελως. Δεν θα με πειραζε να διατηρησω φιλικες σχεσεις μαζι του.
Αλλα και ποιο απλα παραδειγματα. Ενα πολυ κολλητος μου ( ο μονος που εχω τοσο κολλητος) με πηρε τηλεφωο τις προαλλες, προφανως για καφε και να βρεθουμε. Εγω δεν ειχα καθολου κεφι και ασχολιομουν με κατι αλλο. Αντι να απαντησω στο τηλεφωνο και να του πω για παραδειγμα την αληθεια "Ασχολουμε με κατι βιντεομαθηματα πανω στο Git που ειναι version control system και δεν γουσταρω να βγω για καφε, που θα ελεγε τι μου λεει αυτος τωρα, θα επρεπε να του πω καποια χαζοχαρουμενη δικαιολογια, ξενυχτησα το βραδυ και θελω να κοιμηθω. Προτιμησα να αγνοησω το τηλεφωνο εκεινη τη στιγμη.
Τεσπα τετοιες καταστασεις ειναι συνηθισμενες. Το ιδιο θα κανει και αυτος σε μεγαλυτερο βαθμο φανταζομαι απο εμενα μιας και εχει του κοσμου τις κοινωνικες επαφες.

Θα είμαι ειλικρινής. Δεν έχω πιάσει ποτέ τον εαυτό μου να λέει κάποια δικαιολογία σε κάποιον για να γλιτώσει καταστάσεις. πχ ακόμα κι αν με ρωτήσει ο καθηγητής γιατί δεν έκανα μια εργασία, του λέω: Η αλήθεια είναι ότι βαρέθηκα να την κάνω και αυτός νομίζω ότι το σέβεται και περισσότερο. Έτσι έχω μάθει...

[keep_walking]

Ή το αλλο. Εχω χρονια να βρεθω με ανθρωπους και ομως παραμενουμε φιλοι. Για παραδειγμα αυτο ισχυει οταν εισαι σε αλλες πολεις.

[Marilou]

Ποσο επιτακτικη αναγκη ειναι να εχεις αρκετους φιλους στην ζωη σου ?

Αυτη την εντυπωση μου δινεις ...Προσπαθεις να κανεις ολο και περισσοτερος και παντα καταληγεις στο να εισαι πολυ επιλεκτικος .
Σημασια για εσενα ειναι να εχεις πολλους φιλους ή ενα ,δυο και καλους που ειναι το πιο φυσιολογικο ?

Φιλους εχουμε πολυ λιγους ,γνωστους που θα πιουμε ενα καφε ,μπορει να παμε καποια ομαδικη εκδρομη παρα πολλους .
Νομιζεις ομως οτι μπορεις να ταιριαξεις απολυτα με ολους αυτους ωστε να τους διακιολογεις παντοντε για να λες οτι εχεις πολλους φιλους ?

Ξερεις ποσο δυσκολο ειναι να εχεις την σημερων ημερα φιλους που να αντιλαμβανονται πληρως ποτε εχεις αναγκη να εισαι εκει ,διπλα τους ,να τους νοιαζεσαι και ποτε να παιρνουν μια αποσταστη, οχι γιατι απαραιτητα εχουν κατι μαζι σου ,αλλα γιατι το χρειαζονται σαν ανθρωποι ?
Ξερεις τι δυσκολο που ειναι να βρεις φιλο που να σεβεται τα θελω σου ακριβως την στιγμη που τα εχεις αναγκη χωρις περιττες εξηγησεις και το αντιθετο ?

Αντε να βρεις ενα ,δυο το πολυ τρια ατομα τετοια σε ολη σου την ζωη ..
Οι υπολοιποι ,αν εχεις αναγκη να ανηκεις σε μεγαλο φιλικο κυκλο θα θεωρουνται γνωστοι που αλλοτε θα συνυπαρχεται ομαλα και αλλοτε κατω απο περιεργες προυποθεσεις ..

[keep_walking]

Θα είμαι ειλικρινής. Δεν έχω πιάσει ποτέ τον εαυτό μου να λέει κάποια δικαιολογία σε κάποιον για να γλιτώσει καταστάσεις. πχ ακόμα κι αν με ρωτήσει ο καθηγητής γιατί δεν έκανα μια εργασία, του λέω: Η αλήθεια είναι ότι βαρέθηκα να την κάνω και αυτός νομίζω ότι το σέβεται και περισσότερο. Έτσι έχω μάθει...

Δηλαδη εαν ειναι καποιος που βαριεσαι να βγεις μαζι του εκεινη τη χρονικη στιγμη, του λες βαριεμαι να βγω μαζι σου? Αυτο δεν ειναι καλο, τον πληγωνεις. Υπαρχουν τα κατα συνθηκη ψεμματα που δεν τα λες και ψεμματα.

[erimitis44]

Δηλαδη εαν ειναι καποιος που βαριεσαι να βγεις μαζι του εκεινη τη χρονικη στιγμη, του λες βαριεμαι να βγω μαζι σου? Αυτο δεν ειναι καλο, τον πληγωνεις. Υπαρχουν τα κατα συνθηκη ψεμματα που δεν τα λες και ψεμματα.

Βασικά δεν έχει τύχει να μη θέλω να βγω με κάποιον γιατί από μόνος μου επιζητάω τις εξόδους ανέκαθεν...

[erimitis44]

Ποσο επιτακτικη αναγκη ειναι να εχεις αρκετους φιλους στην ζωη σου ?

Αυτη την εντυπωση μου δινεις ...Προσπαθεις να κανεις ολο και περισσοτερος και παντα καταληγεις στο να εισαι πολυ επιλεκτικος .
Σημασια για εσενα ειναι να εχεις πολλους φιλους ή ενα ,δυο και καλους που ειναι το πιο φυσιολογικο ?

Φιλους εχουμε πολυ λιγους ,γνωστους που θα πιουμε ενα καφε ,μπορει να παμε καποια ομαδικη εκδρομη παρα πολλους .
Νομιζεις ομως οτι μπορεις να ταιριαξεις απολυτα με ολους αυτους ωστε να τους διακιολογεις παντοντε για να λες οτι εχεις πολλους φιλους ?

Ξερεις ποσο δυσκολο ειναι να εχεις την σημερων ημερα φιλους που να αντιλαμβανονται πληρως ποτε εχεις αναγκη να εισαι εκει ,διπλα τους ,να τους νοιαζεσαι και ποτε να παιρνουν μια αποσταστη, οχι γιατι απαραιτητα εχουν κατι μαζι σου ,αλλα γιατι το χρειαζονται σαν ανθρωποι ?
Ξερεις τι δυσκολο που ειναι να βρεις φιλο που να σεβεται τα θελω σου ακριβως την στιγμη που τα εχεις αναγκη χωρις περιττες εξηγησεις και το αντιθετο ?

Αντε να βρεις ενα ,δυο το πολυ τρια ατομα τετοια σε ολη σου την ζωη ..
Οι υπολοιποι ,αν εχεις αναγκη να ανηκεις σε μεγαλο φιλικο κυκλο θα θεωρουνται γνωστοι που αλλοτε θα συνυπαρχεται ομαλα και αλλοτε κατω απο περιεργες προυποθεσεις ..

Μαριλού αυτό που θέλω είναι να έχω 2-3 άτομα έμπιστα που λες και εσύ. Δεν ξέρω πως κατάλαβες κάτι διαφορετικό. Αν δε αυτά τα 2-3 άτομα συνθέσουν και μια ωραία παρεούλα ακόμα καλύτερα...

[keep_walking]

Βασικά δεν έχει τύχει να μη θέλω να βγω με κάποιον γιατί από μόνος μου επιζητάω τις εξόδους ανέκαθεν...

Αυτο δεν ισχυει παντως για τους αλλους. Δεν λεω να τον παιρνεις τηλεφωνο και να σε αγνοει επανειλλημενα. Σκεψου εσενα με εικοσι φιλους και τον εαυτο σου, ο καθενας με τα δικα του χουγια και χρονοδιαγραμμα. Θα επρεπε να λες πολλα ψεμματα για να μπορεσεις να διατηρησεις ισορροπιες.

[erimitis44]

Αυτο δεν ισχυει παντως για τους αλλους. Δεν λεω να το παιρνεις τηλεφωνο και να σε αγνοει επανειλλημενα. Σκεψου εσενα με εικοσι φιλους και τον εαυτο σου, ο καθενας με τα δικα του χουγια και χρονοδιαγραμμα. Θα επρεπε να λες πολλα ψεμματα για να μπορεσεις να διατηρησεις ισορροπιες.

Σε τέτοια περίπτωση είσαι αναγκασμένος νομίζω...απλώς εγώ λέω για εμένα που έχω ένα κάρο γνωστούς αλλά ελάχιστους για να βγω για καφέ ξέρω γω

[keep_walking]

Σε τέτοια περίπτωση είσαι αναγκασμένος νομίζω...απλώς εγώ λέω για εμένα που έχω ένα κάρο γνωστούς αλλά ελάχιστους για να βγω για καφέ ξέρω γω

Μην ψαχνεις το απολυτο. Εγω λατρευα τη σειρα "Τα Φιλαρακια", αν ξερεις για τι μιλαω. Αλλα η πραγματικοτητα ειναι διαφορετικη οχι μονο για σενα αλλα για σχεδον ολους ειδικα οταν περασει καποια ηλικια. Αλλοι κανουν οικογενειες, αλλοι δεσμευονται πολυ με το ετερον μισο τους, αλλοι πνιγονται με την επαγγελματικη σταδιοδρομια και την καθημερινοτητα και χιλια δυο.

[Marilou]

Λογικό..συζήτηση κάνουμε. Το θέμα είναι να καταφέρεις να βρεις άτομα που θα περνάς ωραία και θα ξέρεις ότι τα έχεις δίπλα σου συνοδοιπόρα. Έχω χόμπι και ασχολίες, απλώς είναι κάπως ιδιαίτερες και δεν βρίσκεις άτομα μικρής ηλικίας. Ναι μεν ίσως είμαι πιο ώριμος από την ηλικία μου, ωστόσο υπάρχουν στιγμές που βγάζω και εγώ την ανωριμότητα μου, οπότε δε μου ταιριάζει να κάνω παρέα με 35+ άτομα. Δυστυχώς, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι αν δεν έχεις μια καλή παρέα δεμένη από γυμνασιακά/λυκειακά χρόνια και επίσης δεν βρεις κάτι σε μετέπειτα σπουδές (είμαι σε ΙΕΚ εγώ και τμήμα με άλλα 6 άτομα εκ των οποίων το καθένα έχει τις δικές του παρέες και δεν επιδιώκει εξόδους με άλλους), τότε είσαι κάπως καταδικασμένος...

Μπορεί και να έχεις δίκιο αλλά ποιος ο λόγος να «σηκώσεις μύγα στο σπαθί σου» αν ο άλλος όντως σε εκμεταλλεύεται και δε σε σέβεται; Δεν είμαι υπεύθυνος δημσίων σχέσεων..άνθρωπος της διπλανής πόρτας είμαι..Για να γίνω πιο κατανοητός, θα φέρω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα που έγινε εντός του λοκντάουν. Όταν έγινε η πρώτη χαλάρωση των μέτρων, έβγαινα με ένα παιδί που είμαστε μαζί από το δημοτικό, ωστόσο ποτέ δεν είχαμε έρθει ιδιαίτερα κοντά στο παρελθόν. Όλα κυλούσαν καλά, βγαίναμε έξω για φαί, καφέ κλπ. Όταν λοιπόν, μετά την ελευθέρα των μετακινήσεων, γύρισαν κάτι άλλοι φίλοι του από άλλες πόλεις, δε μου ξαναείπε ποτέ να βγούμε. Εγώ έκανα μια προσπάθεια πρόσφατα, διέκρινα μια πιο τυπική στάση στα μυνήματα και μου είπε ότι διαβάζει για εξεταστική. Κατανοητό, ωστόσο μετά τον είδα να βγαίνει με άλλους κανονικά...

Μπορώ να σου δώσω τρομερά δίκια σε αυτό που λες από τη μία πλευρά, αλλά από την άλλη μου είναι τρομερά δύσκολο να κρατάω επαφές με άτομα τα οποία ουσιαστικά θα σε θυμηθούν όταν δεν έχουν άλλη επιλογή. Νομίζω ότι είναι σα να αυτοτιμωρείς τον εαυτό σου ότι δεν αξίζεις κάτι καλύτερο. Μπορεί να κάνω και λάθος, δεν ξέρω...Εγώ έτσι το αντιλαμβάνομαι. Γιατί να πρέπει να ανεχόμαστε ένα σωρό ασεβείς συμπεριφορές (αποδεδειγμένες, όχι κατά φαντασία) και όχι να περιμένουμε να βρούμε ένα άτομο που θα μας αγαπήσει, συμπαθήσει ή όπως αλλιώς θες πες το;

Αρχικά σας ευχαριστώ που μπήκατε στον κόπο να ασχοληθείτε με το θέμα μου...

Όσον αφορά παραδείγματα θα σας πω το εξής: Μιλούσα με μια κοπέλα από το λύκειο μου (μετά την αποφοίτησή) και είχαμε ένα αρκετά καλό επίπεδο επικοινωνίας (είχαμε μιλήσει κάποιες φορές και εντός σχολείου) και έτσι αφού πέρασε κάποιος καιρός, πρότεινα να πάμε για μια μπύρα (σε φιλικό επίπεδο). Αφού δέχθηκε και κανονίσαμε Σάββατο, όταν ήρθε η μέρα ήταν εξαφανισμένη...Έστειλα μύνημα να δω τι έγινε και δεν πήρα απάντηση ποτέ....Πέρασε ένα εύλογο χρονικό διάστημα και μετά αυτή απαντούσε σε στορυ μου στο άσχετο,σχολίαζε σε φωτογραφίες κλπ. Βγάλε άκρη εσύ τώρα...

Όπως το παραπάνω, έχω άλλες 2-3 περιπτώσεις με παρόμοια χαρακτηριστικά. Αυτό το διάστημα στη ζωή μου, ουσιαστικά έχω μόνο τον κολλητό μου και όλοι οι υπόλοιποι είναι γνωστοί που όποτε θέλουν βοήθεια εμφανίζονται και μετά βρίσκουν δικαιολογίες...Σαν χαρακτήρας είναι άτομο με απίστευτο χιούμορ (μου έχουν πει δεν το λέω μόνος μου), αρκετά ενεργητικός (καταπιάνομαι με πολλές δραστηριότητες) και αρκετά έξυπνος (επίσης μου το έχουν πει δεύτερα πρόσωπα) αλλά αν με ρωτάτε, το τελευταίο δε νομίζω ότι είναι προτέρημα στις διαπροσωπικές σχέσεις.

Τέλος σπουδάζω αθλητική δημοσιογραφία σε ΙΕΚ.

Επίσης κάτι πολύ σημαντικό που δεν έχω αναφέρει είναι ότι στα χρόνια του λυκείου, ξεκινήσαμε ως παρέα 5 ατόμων και εν τέλει μείναμε οι 2. Ουσιαστικά οι 3 που κόψαμε επαφές, είχαν το ίδιο ελάττωμα που στην ηλικία μας δε μπορείς να το παραβλέψεις...Είναι μονόχνωτοι και δεν βγαίνουν έξω βόλτα. Εγώ με τον κολλητό μου θέλαμε να το ρίχνουμε έξω ανέκαθεν και να βελτιώσουμε την κοινωνική μας ζωή, ενώ αυτοί ήταν σπιτόγατοι, με αποτέλεσμα να έχουν γίνει άπειροι καυγάδες και στο τέλος να τους στείλουμε στο διάολο (συγχωρέστε με για την έκφραση).Από τότε, ουσιαστικά έχουμε γίνει κατά διαστήματα δέσμιοι σε άλλες παρέες και άλλα άτομα, τα οποία αφού πάρουν αυτό που θέλουν, μετά μας πετάνε σα στυμμενες λεμονοκουπες και δίχως συγκεκριμένο λόγο που να εμπίπτει στο χαρακτήρα μας κατ'εμε. ΑΥΤΑ

Απο ολα αυτα που μας εχεις πει εσυ ο ιδιος για διαφορες περιοδους της ζωης σου .
Κατα περιοδους εχεις φιλους και το λογικο ειναι απο μια ομαδα να κρατας επαφη μονο ενα το πολυ δυο ..

Ειναι αυτο που σου ανεφερα .Δεν μπορεις να ταιριαζεις με ολους και το κυριοτερο να εχεις την κατανοηση οταν αυτοι για τους δικους τους λογους αποτραβιουνται ειτε απο εσενα ειτε γενικα απο το θεμα φιλος και εξοδος .


Εσυ ομως δεν εστιαιζεις μονο στον εναν για να το κρατησεις ολο αυτο απο την στιγμη που ταιριαζεις και το κυριοτερο δεν εχεις την απαιτουμε κατανοηση οταν ο αλλος δεν θελει την δεδομενη περιοδο να βγει μαζι σου .
Παρεξηγεις μαλλον τις προθεσεις του .
Το οτι καποιος δεν θελει να βγει μαζι σου δεν παει να πει οτι εχει κατι .Απλα διαλεγει μια αλλη παρεα .

Μην αναλυεις πολυ τις καταστασεις και τρωγεσαι να βρεις αιτια εκει που δεν υπαρχει .
Ισως αυτη η υπερ αναλυση να σε εχει φτασει μεχρι εδω ..
Ισως να εχεις καταληξει σε λαθος συμπερασμα και να εκδηλωνεις αυτη την ασχημη πλευρα του χαρακτηρα σου που λες σε ανθρωπους που δεν το αξιζουν ...

Ειχες αρκετες ευκαιριες να κανεις φιλους ,το οτι δεν τους κρατησες αυτο σημαινει οτι κατι εσυ μαλλον κανεις λαθος .
Μην προσπαθεις να βρεις το λαθος στους αλλους οταν εσυ μονιμως εχεις την ιδια καταλληξει και ολοι οι αλλοι εχουν τις παρεες τους .

Αληθεια αυτοι οι 2 φιλοι που εμειναν απο την τοτε παρεα τι απεγιναν?

[keep_walking]

Προσωπικα αυτο που σκεφτομαι να κανω αυτες τις ημερες ειναι να γραφτω σε εναν συλλογο για περπατημα. Ακουσα οτι υπαρχει στην πολη μου και μαλλον περπατανε και οργανωνουν διαφορα. Ε πιστευω να κανω γνωριμιες εκει. Αλλα κραταω και μικρο καλαθι, οι γνωριμιες δεν ειναι σαν της ξεγνοιαστης παιδικης ηλικιας. Αυτες ηταν γνωριμιες!!!!!

[erimitis44]

Απο ολα αυτα που μας εχεις πει εσυ ο ιδιος για διαφορες περιοδους της ζωης σου .
Κατα περιοδους εχεις φιλους και το λογικο ειναι απο μια ομαδα να κρατας επαφη μονο ενα το πολυ δυο ..

Ειναι αυτο που σου ανεφερα .Δεν μπορεις να ταιριαζεις με ολους και το κυριοτερο να εχεις την κατανοηση οταν αυτοι για τους δικους τους λογους αποτραβιουνται ειτε απο εσενα ειτε γενικα απο το θεμα φιλος και εξοδος .


Εσυ ομως δεν εστιαιζεις μονο στον εναν για να το κρατησεις ολο αυτο απο την στιγμη που ταιριαζεις και το κυριοτερο δεν εχεις την απαιτουμε κατανοηση οταν ο αλλος δεν θελει την δεδομενη περιοδο να βγει μαζι σου .
Παρεξηγεις μαλλον τις προθεσεις του .
Το οτι καποιος δεν θελει να βγει μαζι σου δεν παει να πει οτι εχει κατι .Απλα διαλεγει μια αλλη παρεα .

Μην αναλυεις πολυ τις καταστασεις και τρωγεσαι να βρεις αιτια εκει που δεν υπαρχει .
Ισως αυτη η υπερ αναλυση να σε εχει φτασει μεχρι εδω ..
Ισως να εχεις καταληξει σε λαθος συμπερασμα και να εκδηλωνεις αυτη την ασχημη πλευρα του χαρακτηρα σου που λες σε ανθρωπους που δεν το αξιζουν ...

Ειχες αρκετες ευκαιριες να κανεις φιλους ,το οτι δεν τους κρατησες αυτο σημαινει οτι κατι εσυ μαλλον κανεις λαθος .
Μην προσπαθεις να βρεις το λαθος στους αλλους οταν εσυ μονιμως εχεις την ιδια καταλληξει και ολοι οι αλλοι εχουν τις παρεες τους .

Αληθεια αυτοι οι 2 φιλοι που εμειναν απο την τοτε παρεα τι απεγιναν?

Το ότι υπεραναλύω τις καταστάσεις το παραδέχομαι και ο ίδιος. Το ότι δεν κράτησα τους φίλους, έχει να κάνει με το ότι δεν ανταποκρίνονταν σωστά σε συγκεκριμένες βασικές αρχές που έχω εγώ στο μυαλό μου. πχ Εγώ θα ήθελα μια παρέα για μια εκδρομή μια ζεστή μέρα του καλοκαιριού. Όταν βλέπω ότι ο άλλος είναι μόνο σπίτι-καφέ-σπίτι-καφέ-σπίτι, τον βαριέμαι οικτρά. Σε άλλες περιπτώσεις, αντιλαμβάνομαι ότι κάποιος με πλησιάζει όταν έχει ανάγκη από έναν καλό ψυχολόγο (τρομάρα μου) και όταν του «λύσω» το πρόβλημα, μετά είμαι ανύπαρκτος για αυτόν. Σε αυτούς τους 2 πόλους κινούνται τα άτομα που δεν κάνω πλέον παρέα. Αν έχω κάνει κάποιο λάθος, τότε μάλλον φταίει η ντομπροσύνη που έχω και μάλλον αυτή η «έννοια» είναι πληγωμένη από την ψεύτρα κοινωνία που λέει και ο Μπαλάφας στο ομώνυμο τραγούδι του. Άμα είναι να φοράμε ένα «προσωπείο», να δεχόμαστε τα ελαττώματα των άλλων, αλλά τα δικά μας να μην τα σέβεται κανείς (που σε μια αυθεντική κοινωνία θα ήταν προτερήματα), τότε συγγνώμη αλλά δεν με εκφράζει αυτή η κατάσταση...