Καρκίνος και ασθενής
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 19
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2013
    Posts
    366

    Καρκίνος και ασθενής

    Στενό οικογενειακό πρόσωπο πάσχει από καρκίνο και προς το παρόν δεν το ξέρει. Θα ήθελα πληροφορίες από άτομα που το έχουν αντιμετωπίσει σε δικούς τους ανθρώπους.
    Πώς τους μιλήσατε γι αυτό; Πώς τους αντιμετωπίσατε, τι άλλαξε μέσα σας όταν το μάθατε, στη δική σας συμπεριφορά προς την/τον ασθενή; Έχω ραντεβού με ψυχολόγο για αυτό, αλλά θα ήθελα να μοιραστείτε την εμπειρία σας αν θέλετε.
    Κάθε πληροφορία θα μπορούσε να είναι χρήσιμη, ευχαριστώ.
    #UnVioladorEnTuCamino

  2. #2
    Αρχικά για εμένα δεν ειναι ηθικό να πάσχει κάποιος από καρκίνο και να το ξέρουν οι άλλοι και να μη του το λένε. Το πως το μαθαίνει κάποιος είναι τετριμμένο για εμένα του το λέει ο γιατρός όταν κάνει τη διάγνωση. Αν δε του το πει ο γιατρός να του το πει κάποιος δικός του αλλά αμέσως όταν το μάθει. Πραγματικά απορω με ποιο δικαίωμα δε λένε σε έναν άνθρωπο κάτι τόσο σημαντικό για τη ζωή του. Μου είναι δυσκολο να σχολιάσω το θέμα για προσωπικούς λόγους αλλά αυτό που δε το ξέρει πραγματικά απαράδεκτο από όλες τις αποψεις για εμένα.

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2013
    Posts
    366
    Quote Originally Posted by Ευλογητός View Post
    Αρχικά για εμένα δεν ειναι ηθικό να πάσχει κάποιος από καρκίνο και να το ξέρουν οι άλλοι και να μη του το λένε. Το πως το μαθαίνει κάποιος είναι τετριμμένο για εμένα του το λέει ο γιατρός όταν κάνει τη διάγνωση. Αν δε του το πει ο γιατρός να του το πει κάποιος δικός του αλλά αμέσως όταν το μάθει. Πραγματικά απορω με ποιο δικαίωμα δε λένε σε έναν άνθρωπο κάτι τόσο σημαντικό για τη ζωή του. Μου είναι δυσκολο να σχολιάσω το θέμα για προσωπικούς λόγους αλλά αυτό που δε το ξέρει πραγματικά απαράδεκτο από όλες τις αποψεις για εμένα.
    Ακριβώς αυτό σκέφτηκα και του το είπα, ενώ όλοι έλεγαν πως θα τον κάναμε να πέσει ψυχολογικά. Το θεώρησα λάθος και το έκανα ήδη, ψύχραιμα και όπως θεωρώ ότι έπρεπε να κάνω. Θα δω τι θα μου πει η ψυχολόγος μου για τα επόμενα βήματα, αλλά δεν μπορούσα να κάνω αυτό το θέατρο. Είναι η δική του ζωή, τον αφορά εκείνον, και το πώς θα το διαπραγματευτεί αν δεν το ξέρει πιστεύει πως είναι πιο δύσκολο, τουλάχιστον τώρα έπεσε στα βαθιά και το μόνο που μπορούμε εμείς να κάνουμε είναι να είμαστε εκεί και να βοηθάμε με όποιον τρόπο γίνεται.
    Το ξέραμε μόνο εδώ και τρεις μέρες.

    Ευχαριστώ πολύ για τη συμμετοχή σου και το μοίρασμα της προσωπικής σου εμπειρίας, εύχομαι όλα να σου πηγαίνουν καλά!
    #UnVioladorEnTuCamino

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    May 2006
    Posts
    13,014
    Φανταζομαι θα πρεπει να παρει και καποιες αποφασεις και αυτο συνεπαγεται οτι πρεπει να ξερει τι αντιμετωπιζει.
    [COLOR=#0000cd][SIGPIC][/SIGPIC]Εκφραζω προσωπικες αποψεις χωρις να ειμαι ειδικος.[/COLOR]

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2013
    Posts
    366
    Έτσι είναι. Είναι σίγουρο ότι θα πούνε πως πήρα λάθος πρωτοβουλία, αλλά δεν καταλαβαίνω πως μπορεί να το ξέρουμε οι ολόγυρα και όχι αυτός ο ίδιος. Μου φαινόταν τελείως παράλογο και άσκοπο, γιατί εφόσον θα πάμε σε ογκολόγο, είναι παλαβό εντελώς να στήσουμε τέτοιο θέατρο. Και δεν το μπορώ, έτσι, να λέω κι αυτό, δεν το μπορώ μαζί με αυτό το σοκ που υπάρχει και όλα τα παρεπόμενα, να έχω και το βάρος ενός "μυστικού" με τελείως λάθος σκεπτικό. Ε, θα το συνηθίσουν κι αυτοί, τώρα τέλειωσε, του μίλησα.
    #UnVioladorEnTuCamino

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    4,227
    Πολύ καλά έκανες και του μίλησες .
    Ειναι δικαίωμα του να το ξέρει .

    Το ζήσαμε με ένα πολύ νέο άνθρωπο ο οποίος δεν υπάρχει ..
    Δεν κράτησε ούτε ένα χρόνο αυτή η ιστορία και μαθεύτηκε σχετικά πάρα πολύ γρήγορα και χωρίς καμία ιδιατερή προειδοποίηση..

    Απλά εγώ επέλεξα όταν το μάθει να είναι παρόν και ο γιατρός του .
    Εκείνος του εξήγησε πως έχει η κατάσταση και τι έπρεπε να κάνει από εδώ και πέρα και φυσικά του είπε με τρόπο και αυτό που όλοι ξέραμε αλλά όπως έπρεπε.

    Δεν το μετανοιωσαμε γιατί πρόλαβε και έκανε κάποια πράγματα που πραγματικά ήθελε .
    Όχι όλα αλλά όταν πλέον είχε πέσει στο κρεβάτι το έλεγε ..
    Καλά που πρόλαβα και το έκανα.

    Καλή δύναμη σε όλους σας .
    Ει άι δύσκολο αλλά δικαιούται να ξέρει και να κάνει αυτά που δεν πρόλαβε να κάνει έστω και τώρα .
    Όλη η ζωή μου συναισθήματα !

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,537
    θεωρω, οτι δεν ειναι για ολους η ιδια αντιμετωπιση, σωστη...
    κατα την γνωμη μου, καποιος που τον ξερει και τον καταλαβαινει, θα πρεπει να καταλαβει αν θελει να το μαθει η οχι.
    αυτοι που το εχουν ζησει θα το ξερουν, αλλα υπαρχουν ασθενεις που μπορει να σου ζητανε την "αληθεια", ενω στην πραγματικοτητα σε "παρακαλανε" να μην τους την πεις.
    θελει να τον αφουγκραστεις, να καταλαβεις τι θελει να μαθει.
    το εχω ζησει , διπλα απο το ατομο που ειχε τον καρκινοπαθη.
    δεν ειναι απλα οτι δεν ηθελε να μαθει.
    ΤΟ ΗΞΕΡΕ, το καταλαβαινε, αλλα ηθελε να την διαβεβαιωνεις οτι δεν ισχυει.
    ετσι ακριβως οπως το λεω.
    δεν κατονομαστηκε ποτε η αρρωστια, ηξερε πολυ καλα οτι την εχει, ειδικα στα τελευταια σταδια. ετσι τελειωσε το θεμα..

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2013
    Posts
    366
    Ευχαριστώ πολύ όλα τα μέλη που γράψανε! Ρέμεντυ, πρόκειται για πολύ δικό μου άνθρωπο και όλοι λέγανε να μην το πούμε, αλλά τι νόημα έχει, εδώ θα συζητήσουμε με τον γιατρό για σχήματα χημειοθεραπείας, για χειρουργεία, δεν θα καταλάβει; Νομίζω πως θα υποτιμούσαμε τη νοημοσύνη του, στο κάτω κάτω της γραφής μπορεί να θέλει να κάνει τρία πράγματα πριν φύγει, να μην μπορεί να εκτιμήσει την κατάσταση και να πάρει τις αποφάσεις του; Η ζωή είναι δρόμος, αν έχει φτάσει στο τέρμα αυτού του δρόμου, που μακάρι να έχει πολλά χρόνια μπροστά, αλλά δεν το ξέρουμε αυτό, αν όμως λέω δεν τα έχει, μπορεί να θέλει να πάει ένα ταξίδι, να κανονίσει χαρτιά, δεν ξέρω, οτιδήποτε. Μου άρεσε πολύ το ποστ σου, αυτό για το να αφουγκραστούμε τον ίδιο τον ασθενή. Εν τω μεταξύ συζητιέται σε όλο το σόι, έχουμε κι αυτά, δεν μπορεί να το ξέρει η τάδε θεία και όχι ο ίδιος. Κάποια μαλακία θα γινόταν, κάτι θα ξέφευγε και θα μας έριχνε και ευθύνες ότι δεν το ήξερε πριν και θα είχε και μεγάλο δίκιο, αυτά σκέφτηκα.

    Από εδώ και πέρα είναι ο αγώνας, ο δρόμος και το πώς θα διαχειριστούμε αυτός και όλες/οι μας τη λύπη, το σοκ, τον πόνο, τις διαδικασίες, τα λόγια των γιατρών, τα νοσοκομεία. Είχαμε πάρει μία πρώτη γεύση για να φτάσουμε στη διάγνωση, μήνες τώρα τον ψάχνανε. Είναι τόσο σημαντική η ψυχολογία του, θα προσπαθήσουμε να μην πέσει. Δε θα ήθελα ποτέ να ζήσει ό,τι περνάει, ο αγαπημένος μου, ο λατρεμένος μου. Αν μπορούσα να τον κρατήσω μακριά από τον πόνο θα το έκανα, δεν περνάει από το χέρι μου, μακάρι να μπορούσα. Μαριλού έχεις δίκιο, αυτά τα πράγματα θέλω να κάνει, αυτά που μπορεί και που δεν είχε ίσως.
    #UnVioladorEnTuCamino

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,537
    καλα, για το σοι, δεν το συζητω.
    αν αποφασισεις να μην το πεις, δεν ανακατευεις κανεναν και δεν δινεις πληροφοριες. ολοι, μακρια..
    εσυ ξερεις καλυτερα, μερλο μου.. δικος σου, ειναι.
    καλη δυναμη ευχομαι και σε οποια εκβαση, να αποφυγει τον πονο..
    κουραγιο..

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2013
    Posts
    366
    Θα ήθελα να χρησιμοποιήσω το νήμα αυτό για να αναφέρω τις σκέψεις, τις συζητήσεις, τους φόβους του, τα καλά και τα κακά στην ψυχολογία. Χτες ανέφερε ότι έχει 6 μήνες να ζήσει. Δεν είναι αισιόδοξος και αυτό δεν το άκουσε από κανέναν γιατρό, νομίζω ότι καταλαβαίνει πόσο σοβαρά είναι. Τα βράδια έχει αρχίσει να ουρεί πάνω του ήδη κι εγώ η ίδια θεωρώ ότι μετράμε αντίστροφα. Σε αυτόν όμως δε μιλάω έτσι, άσχετα με το σκέφτομαι μέσα μου. Κρατάω τη φωνή μου σταθερή, τα λόγια μου υποστηρικτικά και προσπαθώ να βοηθάω στην υποκίνηση ενός ηθικού πιο ακμαίου. Δεν ξέρω αν κάνω τίποτε, πραγματικά, γιατί αν το έχει αποφασίσει και το έχει δεχτεί πώς θα τον επηρεάσουμε οι γύρω; Και τι πρέπει;

    Είναι ένας καρκίνος επιθετικός, με κακή πρόγνωση και συν αυτών, σπάνιος, με λίγα ανάλογα για άλλους καρκίνους επιστημονικά δεδομένα και έρευνες. Και όσες διάβασα δίνουν μέσο όρο επιβίωσης τον έναν χρόνο, με εξαιρέσεις. Έχει δίκιο, γιατί ήδη έχει χάσει τόσα κιλά, κι οι δυνάμεις του είναι λίγες. Ήταν ένας άνθρωπος δυνατός, εργατικός, ήθελε συνέχεια να έχει κάτι να κάνει, σα σκυλί που λέμε δούλευε και το ευχαριστιόταν. Χθες μου είπε πως δεν περνάει η ώρα του. Πήγα και του πήρα ένα συλλεκτικό βιβλίο που είχε χάσει πριν χρόνια και θα του το κάνω έκπληξη αύριο, θα το αφήσω κάπου που δε θα το περιμένει. Αυτό θα τον απασχολήσει και θα του δώσει κάτι να αποσπάται η προσοχή του από την ασθένεια ελπίζω.

    Εγώ; Εγώ μαθαίνω να αντέχω τη σκέψη ότι ο άνθρωπός μου φεύγει. Με δάκρυα άλλες στιγμές και άλλες στιγμές προσπαθώντας για το καλύτερο. Τι άλλο μένει;
    #UnVioladorEnTuCamino

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2013
    Posts
    366
    Περισσότερες εξετάσεις. Και οι πλέον διεξοδικές που έχει κάνει ως τώρα.
    Βρισκόμαστε στο σημείο που πρέπει να καθοριστεί εάν ο καρκίνος έχει κάνει μετάσταση και εάν ναι, πού.
    Και η σταδιοποίηση. Βιοχημικές, αιματολογικές, μαγνητικές, αξονικές. Ευχόμαστε όλες να είναι περιορισμένος εκεί που βρέθηκε. Γιατί διαφορετικά η συζήτηση αλλάζει όπως ακριβώς το είπε ο ογκολόγος.
    Προσπαθώ να τον ενθαρρύνω χωρίς ωστόσο να μπορώ να πω
    και πολλά, γιατί δεν ξέρουμε ακόμη και θα ήταν λάθος να δώσουμε τρελές ελπίδες κιόλας τη στιγμή που
    μπορεί σύντομα να ανατραπούν.

    Δε θέλω να το σκέφτομαι κι όμως το σκέφτομαι νύχτα μέρα το σενάριο. Η αδυναμία συνεχίζεται και έχει μία τάση
    απομόνωσης, θέλει να μένει ήσυχος, με τις σκέψεις του ή ό,τι του παίρνει τις σκέψεις, βλέπει λίγη τηλεόραση,
    λίγο διάβασμα, αλλά κυρίως έναν ύπνο που ελπίζω να του προσφέρει ανακούφιση. Που εγώ δεν μπορώ
    να του προσφέρω. Να μη μπορώ να προσφέρω ελπίδα, μου φαίνεται τόσο λίγο το τι μπορώ να κάνω πια.
    Φτιάχνω φαγητό που ξέρω ότι του αρέσει, κι αυτό στα πλαίσια του τι μπορεί πια να φάει.
    Έχουν όλα τόσο αλλάξει. Τίποτε δεν είναι το ίδιο, λες και η ζωή χωρίστηκε στο πριν και στο μετά της γνώσης.
    #UnVioladorEnTuCamino

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2017
    Location
    Αθήνα
    Posts
    3,898
    Καλημέρα.Ο παππούς μου ειχε καρκινο δε το ήξερε.Επειδη δεν ειχε ελπιδες να ζησει δε το εμαθε ποτε λεγαμε ότι ήταν κυστη.Ηταν πολύ δύσκολο για ολους μας,ειδικα για τη γιαγιά μου γιατί τον ειδε κυριολεκτικα να διαλύεται.Ηταν δυσκολο και για εκείνον βέβαια γιατί ενώ του λεγαμε οτι ολα ήταν καλα είχε καταλήξει σαν ανάπηρος.Για μενα αν ο ασθενης είναι νεος και μπορει να το παλεψει πρεπει να ξέρει ολη την αληθεια.Αν οι γιατροι δεν δινουν ελπιδες καλό θα ήταν να μη μαθει κάτι γιατί θα γίνει πολυ χειροτερα και μόνο κακο θα του κανει
    Η άγνοια οδηγεί στην ευτυχία..

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Posts
    4,227
    Quote Originally Posted by Merlot View Post
    Περισσότερες εξετάσεις. Και οι πλέον διεξοδικές που έχει κάνει ως τώρα.
    Βρισκόμαστε στο σημείο που πρέπει να καθοριστεί εάν ο καρκίνος έχει κάνει μετάσταση και εάν ναι, πού.
    Και η σταδιοποίηση. Βιοχημικές, αιματολογικές, μαγνητικές, αξονικές. Ευχόμαστε όλες να είναι περιορισμένος εκεί που βρέθηκε. Γιατί διαφορετικά η συζήτηση αλλάζει όπως ακριβώς το είπε ο ογκολόγος.
    Προσπαθώ να τον ενθαρρύνω χωρίς ωστόσο να μπορώ να πω
    και πολλά, γιατί δεν ξέρουμε ακόμη και θα ήταν λάθος να δώσουμε τρελές ελπίδες κιόλας τη στιγμή που
    μπορεί σύντομα να ανατραπούν.

    Δε θέλω να το σκέφτομαι κι όμως το σκέφτομαι νύχτα μέρα το σενάριο. Η αδυναμία συνεχίζεται και έχει μία τάση
    απομόνωσης, θέλει να μένει ήσυχος, με τις σκέψεις του ή ό,τι του παίρνει τις σκέψεις, βλέπει λίγη τηλεόραση,
    λίγο διάβασμα, αλλά κυρίως έναν ύπνο που ελπίζω να του προσφέρει ανακούφιση. Που εγώ δεν μπορώ
    να του προσφέρω. Να μη μπορώ να προσφέρω ελπίδα, μου φαίνεται τόσο λίγο το τι μπορώ να κάνω πια.
    Φτιάχνω φαγητό που ξέρω ότι του αρέσει, κι αυτό στα πλαίσια του τι μπορεί πια να φάει.
    Έχουν όλα τόσο αλλάξει. Τίποτε δεν είναι το ίδιο, λες και η ζωή χωρίστηκε στο πριν και στο μετά της γνώσης.
    Μερλοτ πονάει σε αυτή την φάση που είναι ?
    Όλη η ζωή μου συναισθήματα !

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    May 2006
    Posts
    13,014
    Εγω δεν καταλαβαινω πως το δεχονται οι γιατροι. Δηλαδη λεμε τη διαγνωση και ενα σωρο πληροφοριες στους συγγενεις και ο ασθενης δεν μαθαινει τιποτα? Καλα εκανε και πληροφορηθηκε.

    Οσον αφορα το θεμα της αντιμετωπισης, οι γιατροι θα του πουν την στρατηγικη που θα ακολουθησει. Ισως και μερικες πληροφοριες απο αλλους να ειναι καλες, αλλα συνηθως δεν ανταποκρινονται στην αληθεια.

    Ουσιαστικα δεν μπορεις να κανεις, περαν της επικοινωνιας και της καλης διαθεσης. Και εγω πιστευω οτι εαν μαθαινα οτι αντιμετωπιζω κατι τοσο σοβαρο, που χτυπα ξυλο μπορει να ειναι και τελεσιδικο, θα ηθελα να κανω ενδοσκοπηση για το ταξιδι της ζωης.
    Θα ηθελα ομως οταν χρειαζομαι καποιον, να ειναι διπλα μου.
    [COLOR=#0000cd][SIGPIC][/SIGPIC]Εκφραζω προσωπικες αποψεις χωρις να ειμαι ειδικος.[/COLOR]

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2013
    Posts
    366
    Quote Originally Posted by Νοσηρή φαντασία View Post
    Καλημέρα.Ο παππούς μου ειχε καρκινο δε το ήξερε.Επειδη δεν ειχε ελπιδες να ζησει δε το εμαθε ποτε λεγαμε ότι ήταν κυστη.Ηταν πολύ δύσκολο για ολους μας,ειδικα για τη γιαγιά μου γιατί τον ειδε κυριολεκτικα να διαλύεται.Ηταν δυσκολο και για εκείνον βέβαια γιατί ενώ του λεγαμε οτι ολα ήταν καλα είχε καταλήξει σαν ανάπηρος.Για μενα αν ο ασθενης είναι νεος και μπορει να το παλεψει πρεπει να ξέρει ολη την αληθεια.Αν οι γιατροι δεν δινουν ελπιδες καλό θα ήταν να μη μαθει κάτι γιατί θα γίνει πολυ χειροτερα και μόνο κακο θα του κανει
    Λυπάμαι πολύ για την απώλεια του παππού σου. Είναι τραυματικό να βλέπεις έναν άνθρωπο που αγαπάς να σβήνει λίγο λίγο και να χάνει τις δυνάμεις του. Ρώτησα τον ογκολόγο του εάν ήταν λάθος που του το είπα και θεωρεί πως όχι, ίσα ίσα θα τον βοηθήσει να ξέρει τι θα αντιμετωπίσει μου απάντησε και θα προετοιμαστεί περισσότερο ψυχολογικά. Θα προσπαθήσω με όποιον τρόπο μπορώ να είμαι στα πάντα παρούσα και να προσφέρω όσο περισσότερο μπορώ, ξέρω τα πράγματα που του αρέσουν και θα επικεντρωθώ εκεί, να παίρνει ανάσες στο ενδιάμεσο. Μπορεί και να μην κάνω τίποτε πραγματικά, δεν ξέρω, θέλω να τον αγκαλιάσω και να τον πάρω μακριά, να μπορούσα να τον μεταφέρω κάπου αλλού, όπου όλα αυτά θα ήταν ένα μακρινό όνειρο, που θα το ξέχναγε λίγο λίγο.
    #UnVioladorEnTuCamino

Page 1 of 2 12 LastLast

Similar Threads

  1. Εξαγριωμένος ασθενής
    By δελφίνι in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 20
    Last Post: 14-03-2019, 21:19
  2. Σκαρτος ψυχολογος ή Ασθενης???
    By FAITHNOMORE in forum Παχυσαρκία
    Replies: 37
    Last Post: 09-05-2015, 16:45
  3. γιατρος η ασθενης
    By Macgyver in forum Εμπειρίες Ψυχοθεραπείας - Ψυχολογική & Ψυχιατρική Υποστήριξη
    Replies: 72
    Last Post: 19-02-2015, 02:26
  4. Ασθενής ή νοσοφοβικός
    By zavan in forum Σωματόμορφες Διαταραχές (Υποχονδρίαση, Αρρωστοφοβία κτλ)
    Replies: 15
    Last Post: 26-12-2013, 01:38

Tags for this Thread

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •