Περνάνε ποτε τελικα όλα αυτά? - Page 2
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 2 of 3 FirstFirst 123 LastLast
Results 16 to 30 of 32
  1. #16
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2020
    Posts
    2,090
    Το να συγκρίνεις τον εαυτό σου με άλλους είναι λάθος. Δεν ξεκινούμε όλοι από την ίδια αφετηρία. Με την ψυχοθεραπεία σιγά σιγά θα μάθεις να κοιτάς μόνο τη δική σου εξέλιξη και θα ελέγξεις καλύτερα τα συναισθήματα σου και τη ζήλια που νιώθεις για τους άλλους.

  2. #17
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2021
    Posts
    186
    Εγώ νομίζω άλλαξα 4 ψυχολόγους ψυχιάτρους...είχα πάρει κάποτε μια αγωγή μόνο για 2-3 μήνες...και πλέον μετά από 6 χρόνια μπορώ να σου πω ότι ναι περνάνε....ναι σχεδόν έχουν φύγει όλα...οι πανικού είναι πάρα πολύ μικροί...τα προβλήματα που μου έχουν μείνει είναι μία ελαφρύα ταχυκαρδία ..μόνιμα έχω 90-95 σφυγμούς....αλλά ναι τελειώνουν όλα....να είσαι αισιόδοξος και όλα θα πάνε καλά ..

  3. #18
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2020
    Posts
    123
    Ζήλεια με την έννοια οτι ευχαριστιόνται στιγμές ενώ εγω τιποτα

  4. #19
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2020
    Posts
    2,090
    Το κατάλαβα πώς το εννοείς αλλά όταν αρχίσεις να νιώθεις καλύτερα θα σταματήσεις να ασχολείσαι με τους άλλους. Το οποίο δεν μας βοηθάει έτσι κι αλλιώς, σε όποια ψυχολογική κατάσταση κι αν βρισκόμαστε. Βέβαια δεν είμαστε τέλειοι, κι εγώ το νιώθω και φαντάζομαι πάρα πολλοί αλλά έχει σημασία να το ελέγξουμε σε κάποιο βαθμό.

  5. #20
    hlias1988
    Guest
    Quote Originally Posted by JimNirou View Post
    Εγω δεν ξερω κανέναν που να τα χει καταφέρει πάντως.

    Μπορείς όμως να κάνεις την ζωη σου ποιο υποφερτή ανάλογα με το τι σε ταλαιπωρεί.
    συμφωνω δεν περνανε... απλα γινετε και υποφερτη οπως λες....
    Μαλλον κανω λαθος ονειρα τα οποια δεν θα γινουν ποτε... και εγω δεινοπαθω και νομιζω οτι θα περασει... αλλα δεν θα περασει.. πρεπει να βρω τροπους να το διαχειριζομαι...
    ειπες ολη την αληθεια!

    εμενα ο καημος μου ειναι να βγω απο τα φαρμακα...

  6. #21
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2021
    Posts
    186
    Quote Originally Posted by hlias1988 View Post
    συμφωνω δεν περνανε... απλα γινετε και υποφερτη οπως λες....
    Μαλλον κανω λαθος ονειρα τα οποια δεν θα γινουν ποτε... και εγω δεινοπαθω και νομιζω οτι θα περασει... αλλα δεν θα περασει.. πρεπει να βρω τροπους να το διαχειριζομαι...
    ειπες ολη την αληθεια!

    εμενα ο καημος μου ειναι να βγω απο τα φαρμακα...
    Όταν παθαίνεις 10 -20 πανικους την ημέρα και φτάνεις να παθαίνεις 1 την εβδομάδα και να μπορείς να τον ελέγχεις ...τότε ξέρεις οκ ότι όλα περνάνε...όλα έχουν τελειώσει...γιατί απλά κανένας ποτέ δεν μπορεί να έχει το τέλειο...

  7. #22
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    22,651
    Η ευα πωσ τι λενε πρεπει να παρει συμπληρωματα διατροφησ ο θεματοθετησ για να αλλαζει ψυχολογουσ τοσο ευκολα σημαινει οτι εχει προβλημα με το πωσ σχετιζεται με τον κοσμο ο ψυχολογοσ για να σε βοηθησει πρεπει να δει πραγματα απο σενα να πατησει πανω για να χτισει σχεση εμπιστοσυνησ κ ασφαλειασ εσυ δε δειχνεισ τιποτα
    Αυτα απο το μετωπο

  8. #23
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2021
    Posts
    133
    Quote Originally Posted by ElVa View Post
    Σε σημείο που μου έδινε η μαμα μου να πιω νερό με καλαμάκι γιατί το ποτήρι ήταν πολύ βαρύ για να το κρατήσω.
    Κοιμόμουν καλά και ξυπνούσα χωρίς ταχυκαρδίες. Περνούσε η μέρα χωρίς να φοβάμαι οτι θα πεθάνω ή οτι κάτι τραγικό θα μου συμβεί.
    .
    Elva αυτά που έγραψες. Τα είχα και γω περίπου σαν συμπτώματα.
    Την πρώτη φορά την πρώτη χρονιά των σπουδών. Με πιεζε η μαμά μου (ευτυχως)να φάω γιατί είχα χάσει κιλά από το άγχος. Ένιωθα μεγάλη αδυναμία.
    Ταχυκαρδιες τρελές.Ξυπνούσα με αυτές.
    Τη δεύτερη φορά με λιγότερα ψυχοσωματικα θέματα όταν απολύθηκα απο τη δουλεα μου και ένιωθα χαμένη.
    Δεν πίστευα ότι έχει άτομα σαν εμενα. Ένιωθα άχρηστη που σκεφτόμουνα ότι είμαι η μόνη στο κόσμο που νιώθει έτσι.

  9. #24
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2021
    Posts
    121
    Meli-Meli δεν εισαι μονη. Και εγω ετσι πιστευα επειδη δεν γνωριζα καποιον που να τα εχει περασει.
    Τα περνανε πολλοι απλα δεν τα λενε ολοι γιατι ακομα θεωρειται ταμπου.
    Προ κοβιντ ειχαμε μαζευτει μια παρεα 20 ατομα σε ενα σπιτι και ξεκινησαμε δειλα την κουβεντα για ψυχολογια, ψυχοθεραπεια κλπ. Απο τα 20 ατομα μονο οι 2 δεν πηγαιναν σε ψυχολογο. Οι υπολοιποι ειχαν κρισεις πανικου, ψυχοσωματικα, καταθλιψη, αγχωδη διαταραχη κλπ. Οταν μαθαμε ο ενας για τον αλλον παθαμε σοκ, αλλο το ειναι και αλλο το φαινεσθαι τελικα. Και αυτο με εκανε να "χαρω" οταν καταλαβα οτι δεν ειμαι μονη, ο καθενας εχει το δικο του φορτιο και ομως αυτα τα ατομα, μαζι και εγω, μπορουμε και περναμε καλα! Με προσπαθεια ολα βελτιωνονται

  10. #25
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2021
    Posts
    373
    Quote Originally Posted by ElVa View Post
    Meli-Meli δεν εισαι μονη. Και εγω ετσι πιστευα επειδη δεν γνωριζα καποιον που να τα εχει περασει.
    Τα περνανε πολλοι απλα δεν τα λενε ολοι γιατι ακομα θεωρειται ταμπου.
    Προ κοβιντ ειχαμε μαζευτει μια παρεα 20 ατομα σε ενα σπιτι και ξεκινησαμε δειλα την κουβεντα για ψυχολογια, ψυχοθεραπεια κλπ. Απο τα 20 ατομα μονο οι 2 δεν πηγαιναν σε ψυχολογο. Οι υπολοιποι ειχαν κρισεις πανικου, ψυχοσωματικα, καταθλιψη, αγχωδη διαταραχη κλπ. Οταν μαθαμε ο ενας για τον αλλον παθαμε σοκ, αλλο το ειναι και αλλο το φαινεσθαι τελικα. Και αυτο με εκανε να "χαρω" οταν καταλαβα οτι δεν ειμαι μονη, ο καθενας εχει το δικο του φορτιο και ομως αυτα τα ατομα, μαζι και εγω, μπορουμε και περναμε καλα! Με προσπαθεια ολα βελτιωνονται

    Ετσι οπως τα λες ειναι.Κι εγω απ οταν αρχισα να το συζητάω βρήκα πολλούς να έχουν τα ιδια θέματα.Εγω για να ειμαι ειλικρινης θεωρω οτι υπάρχει και κάποιο γονιδιακό υπόβαθρο πίσω από όλα αυτά.Γι αυτό και οχι...δε θεωρω οτι περνάνε οριστικά ολα αυτά.Μπορούν όμως να σε αφήσουν ησυχο για πολύ καιρό.Εγω για 10 χρόνια ημουν μια χαρά...τα ειχα αφήσει όλα πίσω.Ο κορονοιός και η καραντίνα δυστυχώς με πισωγύρισε.

    Θέλει και τη δική μας προσπάθεια οπως λες ...να κανουμε πραγματα ακόμα και με το ζόρι ώστε να μένουμε λειτουργικοί και να μην κλεινόμαστε.

  11. #26
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2021
    Posts
    22
    Παιδιά να κανονίσουμε καφεδακι να λέμε για τα συμπτώματα μας !!!

  12. #27
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2021
    Posts
    121
    Σίγουρα είναι πολλά, κάποια προδιάθεση, τα παιδικά βιώματα, ακόμα και θυρεοειδή ή πολυκυστικές να έχεις κάποια στιγμή μπορεί να εμφανίσεις πανικό, κατάθλιψη, αγχώδης διαταραχες κλπ. Σίγουρα οι εποχές που ζούμε δεν βοηθάνε αλλά πως γίνεται βρε παιδιά οι γονείς μας να μεγάλωσαν τόσο ευτυχισμένοι ενώ δεν είχαν ούτε ένα ζευγάρι παπούτσια και εμείς από παιδιά ακόμα μέσα στα πούπουλα να περνούσαμε καταθλιψάρες? Και να είμαστε τόσοι πολλοί αυτοί που υποφέρουμε?

  13. #28
    Το κατά πόσο περνάν ή όχι τα ψυχολογικά είναι υποκειμενικό.
    Ξεκίνησα να εχω κατάθλιψη και άγχος από τα έντεκα. Από τότε ανά δυο χρόνια έρχεται ένα καταθλιπτικό επεισόδιο, φέτος η πρώτη χρονιά που ξεκίνησα ψυχοθεραπεία και τώρα έχω τέσσερις-πέντε μήνες παίρνω φάρμακα και ώρες ώρες και αγχολυτικά όταν χρειάζεται. Προσωπικά έχω αποδεχθεί ότι πολλές φορές θα έχω τα κάτω μου και δε θα μπορώ να κάνω ΤΙΠΟΤΑ.
    Είναι σαν το μυαλό μου να με εγκαταλείπει.
    Το θέμα με τους ψυχοθεραπευτές είναι να είναι οι κατάλληλοι για σενα. Προσωπικά ήμουν τυχερή σ αυτό. Κανε μια καλή έρευνα και πέρασε από όσους χρειάζεται μέχρι να βρεις αυτόν που σε βοηθάει

  14. #29
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2020
    Posts
    2,090
    Quote Originally Posted by ElVa View Post
    Σίγουρα είναι πολλά, κάποια προδιάθεση, τα παιδικά βιώματα, ακόμα και θυρεοειδή ή πολυκυστικές να έχεις κάποια στιγμή μπορεί να εμφανίσεις πανικό, κατάθλιψη, αγχώδης διαταραχες κλπ. Σίγουρα οι εποχές που ζούμε δεν βοηθάνε αλλά πως γίνεται βρε παιδιά οι γονείς μας να μεγάλωσαν τόσο ευτυχισμένοι ενώ δεν είχαν ούτε ένα ζευγάρι παπούτσια και εμείς από παιδιά ακόμα μέσα στα πούπουλα να περνούσαμε καταθλιψάρες? Και να είμαστε τόσοι πολλοί αυτοί που υποφέρουμε?
    Εμένα κι οι γονείς μου είχαν ανά περιόδους κατάθλιψη (λόγω οικονομικών προβλημάτων, ιδιοσυγκρασίας και πένθους). Εγώ πιστεύω είναι πολυπαραγοντικό, δηλαδή μπορεί να ευθύνεται ο χαρακτήρας, ο τρόπος δηλαδή που σκεφτόμαστε και δρουμε, γονίδια αλλά κι ο σύγχρονος τρόπος ζωής, η ατομικότητα, ο καταναλωτισμός σαν ιδανικό κλπ.

  15. #30
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2021
    Posts
    373
    Quote Originally Posted by ElVa View Post
    Σίγουρα είναι πολλά, κάποια προδιάθεση, τα παιδικά βιώματα, ακόμα και θυρεοειδή ή πολυκυστικές να έχεις κάποια στιγμή μπορεί να εμφανίσεις πανικό, κατάθλιψη, αγχώδης διαταραχες κλπ. Σίγουρα οι εποχές που ζούμε δεν βοηθάνε αλλά πως γίνεται βρε παιδιά οι γονείς μας να μεγάλωσαν τόσο ευτυχισμένοι ενώ δεν είχαν ούτε ένα ζευγάρι παπούτσια και εμείς από παιδιά ακόμα μέσα στα πούπουλα να περνούσαμε καταθλιψάρες? Και να είμαστε τόσοι πολλοί αυτοί που υποφέρουμε?
    Εμένα ο ένας γονιός είχε παρόμοια θέματα σε νεαρη ηλικια.Παρότι δεν τον ειχα ζησει εγω ετσι για να επηρεαστω...ουτε καν το γνωριζα ως γεγονός...ωστόσο κι εγω εβγαλα τα ίδια.Άτιμη κληρονομικότητα...

Page 2 of 3 FirstFirst 123 LastLast

Similar Threads

  1. Τελικά όλα αυτά είναι ΙΔΨ
    By vickie_victoria in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 20
    Last Post: 11-03-2020, 06:15
  2. Αυτά που δεν διηγήθηκα ποτέ στον ψυχίατρο
    By georgef1 in forum Άλλες Διαταραχές Προσωπικότητας
    Replies: 41
    Last Post: 21-01-2018, 16:55
  3. Τελικά περνάει ποτέ;
    By Fleur in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 1
    Last Post: 18-01-2015, 10:30
  4. Replies: 26
    Last Post: 22-02-2009, 00:07
  5. Για όσους περνάνε δύσκολα...
    By Real_polyfimos in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 23
    Last Post: 26-09-2006, 14:21

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •