Δεν θα ειμαι ποτε η ιδια..

[Empneustns]

μινα αν δοκιμαζες να παραδεχτεις πως οι κρισεις πανικου μπορει και να ξαναρθουν αλλα θα τις πολεμησεις μηπως ειναι καλυτερη τακτικη απο το να φοβασαι μην ερθουν;να εμπιστευτεις δηλαδη τον εαυτο σου πως θα το καταφερει να τα ξεπερασει οπως ειχες κανει και παλιοτερα;

[researcher]

Originally posted by mina31
Researcher για σενα το ειπα οτι σαν να ακουω τον ψυχολογο μου...
Προφανως εχεις περασει παρομοιες καταστασεις για να ματαλαβαινεις τοσο πολυ...
Εγω αυτο που ξερω ειναι οτι εκτος το οτι με κουρασε η κατασταση δεν με αφηνει να χαρω πολλα πραγματα..
Παντα κατι θα γινει και θα ξαναγυρισω στα παλια τη σκεψη μου.

mina σε ευχαριστω!

οχι μονο εχω περασει παρομοιες φασεις

αλλα πηγα και σε μια κοπελα (ψυχολογο)

που με ακουγε πραγματικα

και ετσι ανακουφιστηκα οσο δε φανταζεσαι!

ακομη πηγαινω

η καλη ψυχοθεραπεια για μενα ειναι επενδυση

ειναι πολυ ωραιο πραγμα ρε παιδι μου... (για μενα)

Οι αρχές της ψυχοθεραπευτριας μου ειναι αυτες...

ειναι προσωποκεντρικη θεραπευτρια
η αυθεντικότητα (congruence)
η ενσυναίσθηση/κατανόηση (empathy)
η αποδοχή (positive regard)

το χω παρει τωρα το κολαη....

κι ετσι εγραψα κι εγω ο,τι μου βγηκε αυθεντικα

ενσυναισθητικα και με αποδοχη

και να μαι τωρα να αλλαζω καριερα.....

επι του προκειμενου

αποδεχεσαι τον εαυτο σου στην παρουσα φαση;

η τον αποδεχεσαι μονο οταν ειναι καλα και τελειος;

τωρα του λες φυγε φυγε εαυτε

δε θελω να σε βλεπω τετοιος που εισαι;

[researcher]

αποδεξου τον εαυτο σου αν θελεις

οποτε θελεις

με οποιο τροπο θελεις

αμα πια!

τσατιστηκα τωρα με μενα!

δε θα καθομαι εγω να σου λεω συνταγες!

ουτε εγω θελω να ακουω συνταγες!

καποιον να ακουει θελω!

οποτε

απλα να σου πω χαιρομαι που τωρα νιωθεις καπως καλυτερα απ ο,τι ολη την υπολοιπη μερα

ειναι ομορφο να νιωθει κανεις καλυτερα

αλλα αν δε νιωσει κ το χειροτερα πως θα ξερει το καλυτερα; ε;

[surfer]

Μίνα η λύση στην κρίση πανικού είναι απλή αλλά αρκετά δύσκολο να εφαρμοστεί. Πρέπει κατ αρχή να συνειδητοποιήσεις ότι έχεις κρίση πανικού εκείνη την στιγμή, μετά Πρέπει να απασχολήσεις το μυαλό σου με κάτι άλλο,οτιδήποτε είναι αυτό. 2-3 φορές έχω αντιμετωπίσει κρίση πανικού έτσι,απλά είναι πολύ δύσκολο και να το συνειδητοποιήσεις και να σκεφτείς κάτι άλλο εκείνη τη στιγμή, γίνεται όμως.Πρέπει όπως λέει και ο \"Empneustns\" να αποδεχτείς ότι οι κρίσεις μπορεί να ξανάρθουν και εσύ θα Πρέπει να τις αντιμετωπίσεις,όχι να φοβάσαι μην έρθουν γιατί τότε είναι που έρχονται. Νιώσε δυνατή και όλα θα πάνε καλά. εγώ τουλάχιστον αυτό προσπαθώ να κάνω και εν μέρη το καταφέρνω.

[Sofia]

Originally posted by mina31
Απλα ηθελα να μοιραστω τις σκεψεις μου μετα απο μια πολυωρη κριση πανικου που ειχα απο το πρωι.Βεβαια δεν ειμαι ακομα τελειως καλα ομως το παλευω.Γιατι δεν μπορω να ειμαι οπως πριν,γιατι δεν μπορω να ξαναβρω τον εαυτο μου.Εχουν περασει 2,5 χρονια που αντιμετωπιζω ολα αυτα τα υπεροχα συμπτωματα των κρισεων πανικου και εδω και εξι μηνες περιπου μπορω να πω οτι ειμαι καλα.Ζω φυσολογικα και δεν φοβαμαι και να αναπνευσω κατι που φοβομουν πριν.Το θεμα ειναι οτι πρεπει να παρω αποφαση οτι ποτε δεν προκειται να ειμαι οπως παλια.Εχει λλαξει η ζωη μου οριστικα και καλα θα κανω να το αποδεχτω οτι σε ολη μου τη ζωη θα συνδεω την παραμικρη ενοχληση με τα ψυχολογικα.Τωρα που ξερω δυστηχως οτι υπαρχουν και τετοια προβληματα (ψυχολογικα)δεν θα ναο η ζωη μου ποτε οπως παλια.Πιστευω οτι δεν προκειται να τα ξεφοτρωθω τελειως ποτε και παντα θα τα κουβαλαω μεσα μου σε ολη μου τη ζωη.Γιατι ομως ?Εχω προσπαθησει τοσο πολυ για να τα ξεπερασω που πλεον εχω κουραστει παρα πολυ

Η κουραση αυτη νομιζω ειναι ενας κοινος τοπος ή μια κοινη λεξη που λεμε πολλοι πριν φτασουμε στο πρωτο μας ραντεβου με τον ψυχοθεραπευτη/ψυχιατρο.

Αλλο κοινο σημειο πολλων απο μας ειναι η επιθυμια να γινουμε οπως πριν. Κυριαρχει ο φοβος μηπως μεινουμε παντα ετσι, ανυμποροι, φοβισμενοι κ θλιμενοι.

Σκεφτομαι ομως, ποσο πραγματικα καλη μνημη εχουμε σε σχεση με το παρελθον που οι ιδιοι ζησαμε. Ποσο καλη επαφη με τα γεγονοτα της ζωης μας. Μηπως εχουμε αποκρουσει μνημες οδυνηρες, μηπως αφησαμε στην ακρη συμπεριφορες κακοποιητικες, μηπως απομονωνομασταν αργα κ σταθερα? μηπως αποσυρομασταν απο τις ευθυνες μας? απο το βαρος αλλα την ελαφροτητα της στιγμης?

Η συνειδητοποιηση μιας ψυχικης νοσου, πχ καταθλιψη, κριση πανικου ή οτι αλλο, μπορει να γινεται σε μια στιγμη. Ομως αυτη δεν πραγματοποιειται απο το πουθενα. Εχει υπάρξει μια διαδρομη μεχρι να δουμε την ταμπελα μιας ψυχικης νοσου. Νομιζω πώς οταν δουμε κ στιγμιοτυπα της διαδρομης αυτης ή ακομα καλυτερα τροπους με τους οποιους τη διανυσαμε, εχουμε κανει ενα πολυ σημαντικο βημα: οχι για να γινουμε οπως πριν, αλλα πιο αυθεντικοι απο ποτε.

[vincent]

Συμφωνω απολυτος με την Σοφια!Ειδικα οι κρισεις πανικου αυτες καθευατες δεν ειναι το προβλημα αλλα το συμπτωμα.Ειναι συσωρευμενο αγχος και θυμος μπορει και χρονων που κανει μια στιγμη το μπαμ και βγαινουν ολα μαζεμενα!
Επισης οταν ξεκινησα ψυχοθεραπεια και ειχα φτασει σε ενα πολυ καλο σημειο ενοιωθα πως ημουν ακομα πιο καλα απ οτι πριν τις παθω αρα δειτε την ολη διαδικασια σαν εναν συναγερμο που χτυπησε και σας ειπε επ κατι συμβαινει εδω!υπαρχουν θεματα που πρεπει να ασχοληθεις μαζι τους!

[mina31]

ΣΑς ευχαριστω λους παρα πολυ,πραγματικα.Σοφια συμφωνω μαζι σου ,μαλλον .Δεν εμφανιστικαν απο το πουθενα ολα αυτα ,το ξερω.Ομως ειναι σιγουρο οτι θα ξαναρθουν?Δεν γινεται δηαδη να μην ξαναρθουν ποτε?Γιατι να αποδεχτω βρε παιδια οτι θα ξαναρθουν και να μην πιστεχω οτι τελος οτι πλεον ανηκουν στο παρελθον και δεν θα χω πισωγυρισματα.Εγω αυτο θελω να αποδεχτω ,φοβαμαι τοσο πολυ να τα ξανααντιμετωπισω και να τα ξαναζησω.Ομως αν ειναι και ξαναρθουν καλως να ρθουν...Θα τα παλεψω οπως τοτε και ειμαι σιγουρη οτι θα τα καταερω να τα βγαλω τελειως απο τη ζωη μουΤο οτι ειχα χθες κρισεις δεν σημαινει οτι ξαναγυρισαν ολα ετσι?

[sofiaaa]

Περασαν τουλαχιστον 4 χρονια στην περιπτωση μου,μεχρι να το αποδεχτω....Ημουν ακριβως στην φαση σου,και αναρωτιομουν \"γιατι σε μενα¨?\"θελω να γινω οπως πριν....ακομη το κανω.αλλα οταν αποδεχτεις οτι ειναι και αυτο ενα κομματι σου πλεον(αν και ασχημο),δεν κολλαει το κεφαλι σου και το ξεπερνας ευκολοτερα.....και εχεις δυναμη μεχρι την επομενη φορα.....Τουλαχιστον εγω καπως ετσι λειτουργω....Καλη δυναμη Μινα....

[mina31]

Se ευχαριστω πολυ Σοφια μου.Τελικα ομως απο που προερχοναται οι κρισεις πανικου.Δεν εχω καταλαβει ακομα πως εμφανιστικαν σε μενα και στον καθενα.Εμφανιζοναται στους πιο ευαισθητους ,απο πολλη σταναχωρια και αγχος?ετσι ξαφνικα χωρις λογο?Ερχονατι σε κλασματα δευτερολεπτου και ομως κανουν τοσο καιρο να φυγουν..Τι αδικο..

[vincent]

Σε αυτο καλυτερα να σου απαντησει καποιος ψυχολογος η ψυχιατρος αν και ο καθενας θα το δει απο διαφορετικη οπτικη.πληροφοριακα τωρα να σου πω πως υπαρχουν ανθρωποι που παθαινουν μια κριση πανικου και μετα δε ξαναπαθαινουν ποτε.Αρα το προβλημα δεν ειναι η κριση πανικου αλλα η διαταραχη πανικου που εγω προσωπικα εχω.δηλαδη ο συνεχομενος φοβος και αγχος για μια επικειμενη κριση στο μελλον που αυτος ο φοβος και το αγχος ισως να σου φερει και μια δευτερη κριση κτλ.
Εγω προσωπικα ξερω απο που προερχονται αλλα το ξερω μονο για μενα ο καθενας ειναι διαφορετικος.

[sofiaaa]

Δεν ξερω ρε παιδια...Ναι ξερω την αφορμη,στην ουσια την σπιθα που το ξεκινησε ολο αυτο.....Αλλα ακομη δεν εχω καταλαβει...ποιες οι αιτιες...ουτε γιατι συνεχιζετε....Και δεν ξερω και πως να το ψαξω....Ασε που οι κρισεις ερχονται εντελως στο ακυρο...Χωρις καμμια αιτια(φανερη τουλαχιστον)
Με εσας ετσι συμβαινει?Η ερχεται μετα απο πιεση?

[vincent]

εντελως στο ακυρο?για περιγραψε μια τετοια κριση πανικου για να καταλαβω τι εννοεις...

[vincent]

Διαταραχη πανικου εχεις η απλα παθαινεις αραια κρισεις πανικου?

[sofiaaa]

Π.χ μπορει να ειμαι με παρεα και να γελαω η στην δουλεια και να ειμαι νορμαλ.Εννοω να μην εχει καν κοσμο και να ειμαι στο πολυ χαλαρο....και....Ξεκιναει συνηθωσ με εντονη ζαλαδα..δεν μπορω να εστιασω καπου...ειναι σαν ιλιγγος...τοσο εντονος ωστε πρεπει να κρατηθω απο καπου γιατι υπαρχει περιπτωση να πεσω(σημ.τα τελευταια χρονια εχω μονιμες ζαλαδες...και δεν ξερω που οφειλονται....)Αμεσως μετα,αρχιζει ταχυπαλμια,εφιδρωση,αν ειμαι σε κλειστο χωρο,θελω να βγω οπωσδηποτε εξω,τρεμουλο,και αυτος ο φοβος που αν και γνωριμος πλεον,μου κοβει τα ποδια....Φυσικα αν δεν εχω μαζι μου χαπια(zanax)φρικαρω ακομη περισσοτερο,δεν μπορω να το ελεγξω.Μολις παρω ομως χαλαρωνω σε ενα 20λεπτο το πολυ.Αυτα πανω-κατω.Δεν εχω μιλησει ξανα με καποιον που περναει κατι αντιστοιχο....Οι κρισεις διαφερουν σε σενα?

[Παστελι]

εχετε σκευτει ποτε οτι μπορει να ηρθαν απο μεγαλη κ ξαφνκη τρομαρα?οι κρησεις μου αρχισαν υστερα απο ενα δυνατο μπαμ μεσα στην νυχτα.ειχαν ανατηναξει τοτε ενα αυτοκινητο για εκδηση διπλα στο σπιτι μας .την επομενη πνιγικε η μανα μ απο αναροφηση στον υπνο της και κατατρομαξα αλλα ευτιχως σινιλθε.μετα απο αυτα τα 2 γεγονοντα π με εκαναν πραγματικα να τρομαξω(λιθικαν τα ποδια μου) αρχισαν οι κρισεις πανικου.