πολύ φαγητό....

[elpidap]

Γειά σας!

Εδώ και αρκετο καιρό αντιμετωπίζω ενα πρόβλημα με τη διατροφή μου. Αρχικά δεν έδινα σημασία αλλα όσο περναει ο καιρός μου δυσκολεύει τη καθημερινότητά μου και εχω αρχίσει να κουράζομαι αρκετα..Το πρόβλημά μου είναι πως τρώω καθημερινά σχεδόν, αρκετά μεγάλες ποσότητες φαγητού. Είμαι ικανή να μασάω για πάρα πολλή ώρα ότι βρω μποστά μου, κυρίως τις ώρες που κάτι με στενοχωρει ή με προβληματίζει. Για παράδειγμα σήμερα έφαγα μόνη μου 1 λιτρο παγωτό μεσα σε μιση ώρα, και μετά όλο το σακούλι με τα ψωμάκια του τόστ εκτος απο τα κανονικα γευματα μου. Δεν με ενδιαφέρει τόσο τι γεύση έχει αυτό που τρώω οσο το να τρώω..Η κατανάλωση μεγαλης ποσοτητας φαγητου διαρκει συνηθως γυρω στη μια ωρα και ξεκινα συνηθως με μια ασχημη σκεψη(κατι που συμβαινει συχνα το τελευταιο καιρο). Εχω πάρει τους τελευταίους 6 μήνες μόνο περίπου 6 κιλα..

Εμετό μου εχω προκαλέσει πολυ λιγες φορες και μου είναι πολυ δυσκολο. Τωρα εχω καιρο να προσπαθησω καν γιατι ξερω τις επιπτωσεις που αυτο εχει στην υγεια μου και ετσι δεν μου το επιτρεπω.

Είμαι 22 ετών, 64 κιλα και έχω ύψος 1,63. Έχω πάρα πολύ αγχος με τη σχολη μου(το οποίο μου έχει δημιουργήσει και δερματικά προβλήματα). Νιώθω πως δεν είμαι καθόλου ευτυχισμένη. Η ζωη μου δεν ειναι αυτη που θα ηθελα να ειναι. Ζω μονη μου, η οικογενεια μου ειναι η καλυτερη που θα μπορουσα να εχω, σπουδαζω στη σχολη που επιθυμουσα και με τους φιλους μου ειναι ολα πολυ καλα! Αυτα είναι τα θετικα. Ετσι που τα γραφω ακουγονται τελεια αλλα τα αρνητικα εχουν κερδισει αρκετο εδαφος στο μυαλο μου..Με τη σχολη εχω παρα πολυ αγχος, πολλες φορες νιωθω πως δεν μπορω να το διαχειριστω. Ναι μεν θα κανω στο μελλον μια δουλεια που τη λατρευω αλλα δεν αντεχω αλλη πιεση. Επισης δεν εχω κανει ποτε σχεση. Λενε πως ειμαι ομορφη, αλλα δεν ετυχε να ερωτευτω το σωστο ανθρωπο τη σωστη ωρα. Και σε αυτο το τομεα νιωθω πως υπαρχει ενα μεγαλο κενο.

Οσον αφορα τη σχεση μου με το σωμα μου νίωθω πολύ άσχημα γι αυτο. Προσπαθώ να χάσω κιλα αλλα συνέχεια μετα απο 1-2 μέρες σωστής προσπάθειας, έρχεται κάποια στιγμή που γίνομαι ανεξελεγκτη.. (Όταν λέω για προσπάθεια μείωσης κιλών δεν αναφέρομαι σε καποια στερητική δίαιτα, ξέρω ποιος ακριβώς είναι ο σωστός τρόπος να τρέφομαι). Εχω αρχισει να μη θελω να παω βολτα η αποφευγω τη διοργανωση των καλοκαιρινων διακοπων επειδη ειμαι χοντρη. Και σκεφτομαι πως καλυτερα θα ειναι να μεινω σπιτι. Επίσης ενα προβλημα που αντιμετωπιζω ειναι πως πολυ συχνα ενω θελω να παω στο γυμναστηριο(το οποιο το διασκεδαζω και το επισκεπτομαι αρκετα συχνα) δεν το κανω γιατι νιωθω βαρυ το στομαχι μου..Η καποιες φορες εχω προβλημα στον υπνο..

Καταλαβαινω πως ολη αυτη η συμπεριφορα μου δεν ειναι φυσιολογικη και ολο λεω πως θα σταματησω αλλα δεν μπορω. Μου ειναι εξαιρετικα δυσκολο να κρατηθω εστω και για 2-3 μερες αν και κανω συνεχως προσπαθεια. Τις μερες που προσπαθω και κρατιεμαι, δεν ειναι ανωδυνο. Περνουν ωρες που το μονο που σκεφτομαι ειναι: "Θελω να φαω..--Οχι δεν θα φας---Μα θελω--Οχι".

Ζηλευω ολες τις φιλες μου που εχουν μια υγιη σχεση με το φαγητο, μια υγιη ζωη! Επισης κατι που δεν ανεφερα ειναι πως μπροστα σε αλλο κοσμο τρωω φυσιολογικα.

Θα ηθελα λοιπον να σας ρωτησω λοιπον..Μπορω μονη μου να κανω κατι η να ζητησω βοηθεια? Χρειαζομαι διατροφολογο, ψυχολογο η ψυχιατρο?

Σας ευχαριστω πολυ για τη προσοχη σας!

[giota]

Νομιζω πως χρεάζεται η βοήθεια και των δύο.Απο προσωπική εμπειρία έχω πάρει περίπου 10 κιλά εδώ και μερικούς μήνες γιατί έτρωγα πολλά γλυκά περισσότερο σοκολάτα.Εννοώ έτρωγα μέχρι να χορτάσω λες και ήταν μεσημεριανό φαγητό.Ειδικά τα βράδια τον χειμώνα είχα ξεφύγει τελείως.Είμαι 50 χρονών γυναίκα και έκανα σαν παιδί.Μεσάνυχτα να τρώω κρουασάν.Ηταν αδύνατον να αντισταθώ νόμιζα πως θα λυποθημήσω αν δεν φάω σοκολ\'ατα.Το καταλάβαινα ότι λόγω της κατάθλιψης συμβαίνει.Πίνω αντικαταθλιπτικά τα οποία άρχησαν να ενεργούν τώρα μετά απο δύο μήνες.Πηγαίνω στο σουπερ μάρκετ περνάω απο τις σοκολάτες τις κοιτάω και φεύγω θα ήθελα να άρπάξω μια ιον αμυγδάλου που είναι η αγαπημένη μου αλλά παρατήρησα ότι αρχίζω και το διαχειρίζομαι.Πρέπει πρώτα να διορθώσεις την αιτία που το προκαλεί και μετά πιστεύω ότι μπορείς να ακολουθήσεις ένα πρόγραμμα.Ισως το άγχος της σχολής φταίει και κάπου θέλεις να ξεσπάσεις.

[Sofia]

elpidap,

καλως ήρθες:)

η σχεση που εχουμε με το φαγητο, δειχνει πολλα για την ψυχολογικη κατασταση που βρισκομαστε. Αλλωστε κ εσυ οπως περιγραφεις τη σχεση σου αυτη, περιγραφεις ταυτοχρονα κ το ποσο ασχημα αισθανεσαι ψυχολογικα. Δεν ειναι ανεξαρτητες καταστασεις, αλλα αλληλενδετες....

Ξερω πώς η διαπιστωση αυτη ειναι μαλλον δυσαρεστη, αλλα μπορει να βοηθησει στο να δεις καλυτερα κ πιο ολοκληρωμενα καταστασεις που θελεις να αλλαξεις, ωστε να βελτιωθει η ζωη σου κ να παρει τα χαρακτηριστικα που θες:)

Ειναι αληθεια, πως αν κοιτταξεις κ γυρω σου ακομα θα δεις ανθρωπους που γεμιζουν τα κενα τους με μεγαλες ποσοτητες φαγητου...:(

Σε οτι αφορα τον διατροφολογο, υποθετω πώς θα σου δωσει ενα καλο προγραμμα διατροφης, δεν ξερω ομως ποσο μπορει να σε βοηθησει να δεις πώς καταφεύγεις στο φαγητο σαν παρηγορια κ πώς θα σταματησεις να το κανεις. Σιγουρα στη θεση σου θα προτιμουσα εναν ψυχοθεραπευτη. Καλη δύναμη εύχομαι:)

[elpidap]

sas eyxaristw poly!!

[εσωτερική_σήψη]

Ζήτα τη βοήθεια ειδικού και θα δεις πως σιγά σιγά η διάθεση σου για φαγητό θα αρχήσει να μειώνεται!

Με το φαγητό σίγουρα εκτός του ότι γεμίζεις τα κενά σου που είπε και η Σοφία,καταπολεμάς την ένταση και το θεωρείς εκείνη την ώρα πως σε αποσπά κ σου δίνει κάποια ευχαρίστηση.Γι΄αυτό σου αρκεί μόνο να τρώς και δε σε απασχολεί το τι τρως.Είναι η δική σου άμυνα απεναντι στα δύσκολα.Είναι αλήθεια πως όλοι έχουμε κάποια \"κακή\" συνήθεια,δεν είσαι μόνη!

Προσπάθησε λοιπόν καθε φορά που έχεις την αναγκη να φας να ασχοληθείς με κάτι που σε γέμιζε παλαιότερα.
πχ.Πήγαινε μια βόλτα με οικεία πρόσωπα ή και μόνη,γράψε σε ένα χαρτί τις επιθυμίες σου και προσπάθησε να τις ικανοποιησεις.

Βάζε μικρούς και εύκολους στόχους και να είσαι χαρούμενη με κάθε μικρό βήμα γιατί είναι πρόοδος!

Και ξαναλέω μην απελπίζεσαι δεν είσαι μόνη! :)

[Θεοφανία]

Συμφωνώ με τους προηγούμενους.
Εγώ σε καταλαβαίνω ακόμη πιο πολύ, γιατί έχω φτάσει να έχω και 12 κιλά πάνω απ\' το κανονικό επειδή διοχέτευα όλα μου τα προβλήματα στο φαγητό και στο αλκοόλ...Ένα μέλος από δω με έσπρωξε λίγο στη γυμναστική την οποία λάτρεψα. Σιγα-σιγά σιγά ήρθε και η δίαιτα, ενώ αλκοόλ πίνω ελάχιστα ως καθόλου. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο καλά νιώθω και πόσο καλό μου έκανε όχι μόνο η καλή μου εικόνα αλλά και η καλή μου φυσική κατάσταση.
Θα εκπλαγείς!

ΥΓ. Εννοείται πως αν δεν τα καταφέρεις μόνη σου είναι καλό να επισκεφτείς έναν ψυχολόγο-ψυχοθεραπευτή. Για ψυχίατρο το βλέπω του ματς....

[Παστελι]

και εγω μια αποτ α ιδια.χθες εφαγα 15 παγωτινια.τροω τεραστιες ποσοτητες φαγητου.αυριο θα παω σε διαιτολογο το αποφασησα.μ συστησανε μια καλη,

[εσωτερική_σήψη]

Originally posted by panikoula
και εγω μια αποτ α ιδια.χθες εφαγα 15 παγωτινια.τροω τεραστιες ποσοτητες φαγητου.αυριο θα παω σε διαιτολογο το αποφασησα.μ συστησανε μια καλη,

αυτό είναι μια καλή αρχή!

[Παστελι]

8a με παρακολουθει καθε εβδομαδα κ περνει 20 ευρο.μονο π θα ληρονω θα νιωθω τυψεις κ δεν θα τροω χιχιχι.καμια 80αρα θα την επιασα.η ζηγαρια μ με δειχνει 75 αλλα μαλλον παει λα8ος

[nature]

Panikoula, καλή επιτυχία!
Πράγματι δουλεύει ο μηχανισμός που αναφέρεις σε πολύ κόσμο. Δηλ πληρώνω και θα έχω τύψεις. Γιατί λίγο-πολύ ο διαιτολόγος λέει γνωστά πράγματα: άφθονα λαχανικά, φρούτα, όχι λιπαρά, κλπ. Οι περισσότεροι δεν πάνε σ\' αυτόν για να τα μάθουν. Είναι η εμψύχωση και η αίσθηση ότι αφού μπήκα σ\'αυτή τη διαδικασία, πρέπει να τα τηρήσω, ώστε την άλλη βδομάδα, την ώρα της κρίσης να αποκομίσω κέρδος από την επένδυση μου και να μην γελοιοποιηθώ σ\'αυτόν αλλά και στον εαυτό μου.
Elpidap, το καλό με τη περίπτωσή σου είναι ότι το συνειδητοποίησες έγκαιρα. Αυτό σημαίνει ότι δεν χαϊδεύεις τα αυτιά του εαυτού σου. Θα μπορούσες εύκολα να τον δικαιολογήσεις λέγοντας: τρώω λιγάκι παραπάνω τώρα που έχω το άγχος των εξετάσεων και έπειτα θα κάνω μια διαιτούλα και θα τα χάσω. Αντίθετα εσύ την ψάχνεις με θάρρος και αυτοκριτική.
Ενα άλλο καλό είναι ότι ακόμα το βάρος σου είναι σε απόλυτα φυσιολογικά πλαίσια. Υπολόγισα το ΒΜΙ σου και βγαίνει 24,09!! Εχεις ακόμα περιθώρια. Ακόμα και αν πάρεις λίγα κιλά (που δεν σου το εύχομαι), πάλι δεν θα είσαι υπέρβαρη..
Τα όρια του ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργ Υγείας) είναι:
18,5-24,9 Φυσιολογικός
25,0-29,9 Υπέρβαρος
30,0-34,9 Παχύσαρκος τύπου Ι
35,0-39.9 Παχύσαρκος τύπου ΙΙ
>40,0 Νοσογόνος παχυσαρκία.

[Παστελι]

εγω ειμαι υπερβαρη .ααχ ποσο θελω να φτασω στα 65....

[nature]

Ακόμα και αν είσαι υπέρβαρη, βλέπεις ότι υπάρχει μεγάλο εύρος. Αλλο να είσαι πχ στο 26,5 και άλλο να είσαι στο 29,7. Και τα δύο κατηγορία υπέρβαρη είναι. Αλλά και πάλι μην το βάζεις κάτω. Σκέψου ότι δεν είσαι στις πιο πάνω κατηγορίες, όπου θα χρειαζόσουν πολύ παραπάνω δουλειά....

[whitecandle]

elpidap είσαι πολύ τυχερή. Τρως τόσο μεγάλες ποσότητες και είσαι 64?? Λίγο όχι να προσέξεις, όπως όλοι, αλλά να τρως φυσιολογικά, θα τα χάσεις με τη μία. και δεν είσαι και πολλά κιλά. Γιατί ανησυχείς; Φταίνε τα πρότυπα μου φαίνεται. Δηλαδή πρέπει να γίνουμε όλες μας ανορεξικές;;;:o