Υπνηλία και καταστολή SOS
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 5 123 ... LastLast
Results 1 to 15 of 71
  1. #1
    Nefeli28
    Guest

    Υπνηλία και καταστολή SOS

    Είμαι 3 χρόνια σε φαρμακευτική αγωγή με anafranil,rapiproz & tranxene για ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή. Έχω κάνει και 5 χρόνια ψυχοθεραπεία.
    Οι αρνητικές σκέψεις έχουν υποχωρήσει το τελευταίο διάστημα και νιώθω πολύ καλύτερα ψυχολογικά.
    Το θέμα είναι ότι είναι πολύ έντονες οι παρενέργειες από τα φάρμακα πλέον. Η υπνηλία χτυπάει κόκκινο και η καταστολή επίσης. Δεν μπορώ να ζω έτσι.
    Έχω μεγάλο πρόβλημα στη δουλειά με την υπνηλία και γενικά δεν την παλεύω άλλο με την ατονία και την καταστολή που νιώθω όλη την ώρα.
    Σήμερα μίλησα με τον ψυχίατρο και του ειπα πως νιώθω.
    Μου είπε να κόψω το μεσημεριανο anafranil και το tranxene (ηρεμιστικό) το απόγευμα.
    Όποτε το πρωί δεν μου μείωσε ούτε έκοψε τίποτα. Δεν ξέρω πως θα πάει με την υπνηλία και την καταστολή αλλά θα ήθελα σε βάθος χρόνου να τα κόψω τελείως.
    Επιμένει ότι το rapiproz δεν φέρνει υπνηλία αλλά το αντίθετο. Σε μένα όμως δεν ισχύει αυτό. Μόλις το παίρνω το πρωί δεν μπορώ μα κρατήσω ανοιχτά τα μάτια μου σε υπερβολικό βαθμό. Και δεν βλέπω να το κόβει το συγκεκριμένο φάρμακο. Είναι το αντιψυχωσικο και μάλλον αυτό βοηθάει στις ιδεοληψίες….
    Έχει κανεις παρόμοιο πρόβλημα;
    Τι άλλο με συμβουλεύετε να κάνω;

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2020
    Posts
    242
    Quote Originally Posted by Nefeli28 View Post
    Είμαι 3 χρόνια σε φαρμακευτική αγωγή με anafranil,rapiproz & tranxene για ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή. Έχω κάνει και 5 χρόνια ψυχοθεραπεία.
    Οι αρνητικές σκέψεις έχουν υποχωρήσει το τελευταίο διάστημα και νιώθω πολύ καλύτερα ψυχολογικά.
    Το θέμα είναι ότι είναι πολύ έντονες οι παρενέργειες από τα φάρμακα πλέον. Η υπνηλία χτυπάει κόκκινο και η καταστολή επίσης. Δεν μπορώ να ζω έτσι.
    Έχω μεγάλο πρόβλημα στη δουλειά με την υπνηλία και γενικά δεν την παλεύω άλλο με την ατονία και την καταστολή που νιώθω όλη την ώρα.
    Σήμερα μίλησα με τον ψυχίατρο και του ειπα πως νιώθω.
    Μου είπε να κόψω το μεσημεριανο anafranil και το tranxene (ηρεμιστικό) το απόγευμα.
    Όποτε το πρωί δεν μου μείωσε ούτε έκοψε τίποτα. Δεν ξέρω πως θα πάει με την υπνηλία και την καταστολή αλλά θα ήθελα σε βάθος χρόνου να τα κόψω τελείως.
    Επιμένει ότι το rapiproz δεν φέρνει υπνηλία αλλά το αντίθετο. Σε μένα όμως δεν ισχύει αυτό. Μόλις το παίρνω το πρωί δεν μπορώ μα κρατήσω ανοιχτά τα μάτια μου σε υπερβολικό βαθμό. Και δεν βλέπω να το κόβει το συγκεκριμένο φάρμακο. Είναι το αντιψυχωσικο και μάλλον αυτό βοηθάει στις ιδεοληψίες….
    Έχει κανεις παρόμοιο πρόβλημα;
    Τι άλλο με συμβουλεύετε να κάνω;
    Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί μας χορηγούν συνεχώς ένα κάρο χάπια. Προσωπικά από τότε που μπήκα σε φαρμακευτική αγωγή αν και με έχει βοηθήσει λίγο (και τονίζω το λίγο), νιώθω το ίδιο με σένα, υπνηλία, ενώ είμαι ξεκούραστη, καταστολή και απώλεια ενδιαφέροντος. Και σκέψου είμαι μόνο 19. Εγώ ήμουν δραστήρια, είχα περισσότερη ενέργεια, δεν κοιμόμουν τόσες ώρες και τώρα νυστάζω συνεχώς. Έκανα κι εγώ ψυχοθεραπεία περίπου ένα χρόνο, αλλά δεν με βοήθησε ιδιαίτερα, δεν ταίριαζα δε και με την ψυχολόγο. Η λύση πιστεύω βρίσκεται στη ψυχοθεραπεία και όχι στη φαρμακοθεραπεία. Η φαρμακοθεραπεία είναι επικουρική και δεν θα έπρεπε να χορηγείται επ'αόριστον. Πάνε βρες έναν άλλον ψυχοθεραπευτή, δοκίμασε άλλο είδος ψυχοθεραπείας, άρχισε ένα νέο χόμπι, κάνε ομαδική ψυχοθεραπεία να είσαι και με άλλα άτομα. Εγώ είπα στη ψυχίατρο πως δεν με βοήθησε τόσο η ψυχοθεραπεία και μου αύξησε τη δόση, μου χορήγησε και κάτι ηρεμιστικά για το άγχος (που σιγά μην τα πάρω) και μου λέει πως αν δεν με βοηθήσουν αυτά θα μου αλλάξει την αγωγή από ζολοφτ σε αναφρανιλ (σαν απειλή μου ακούγεται εμένα όλο αυτό). Με νευριάζει αυτό το πράγμα. Σημασία έχει να νιώθουμε πως κάποιος μας καταλαβαίνει, πως δεν είμαστε μόνοι, να βρούμε τρόπους διαχείρισης του άγχους και να έχουμε ανθρώπους να συζητάμε και να εκφραζόμαστε ελεύθερα. Δεν είναι κατάσταση αυτή, να μας φορτώνουν με χάπια και να νιώθουμε σαν ζόμπι. Αυτό είναι αποφυγή. Τότε αν είναι παίρνουμε και ναρκωτικά να νιώθουμε ωραία και να μην μας νοιάζει τίποτα, καλύτερα θα ναι απ' το να ζούμε σε μια καταστολή, δηλαδή να μην ζούμε.

  3. #3
    Quote Originally Posted by Nefeli28 View Post
    Είμαι 3 χρόνια σε φαρμακευτική αγωγή με anafranil,rapiproz & tranxene για ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή. Έχω κάνει και 5 χρόνια ψυχοθεραπεία.
    Οι αρνητικές σκέψεις έχουν υποχωρήσει το τελευταίο διάστημα και νιώθω πολύ καλύτερα ψυχολογικά.
    Το θέμα είναι ότι είναι πολύ έντονες οι παρενέργειες από τα φάρμακα πλέον. Η υπνηλία χτυπάει κόκκινο και η καταστολή επίσης. Δεν μπορώ να ζω έτσι.
    Έχω μεγάλο πρόβλημα στη δουλειά με την υπνηλία και γενικά δεν την παλεύω άλλο με την ατονία και την καταστολή που νιώθω όλη την ώρα.
    Σήμερα μίλησα με τον ψυχίατρο και του ειπα πως νιώθω.
    Μου είπε να κόψω το μεσημεριανο anafranil και το tranxene (ηρεμιστικό) το απόγευμα.
    Όποτε το πρωί δεν μου μείωσε ούτε έκοψε τίποτα. Δεν ξέρω πως θα πάει με την υπνηλία και την καταστολή αλλά θα ήθελα σε βάθος χρόνου να τα κόψω τελείως.
    Επιμένει ότι το rapiproz δεν φέρνει υπνηλία αλλά το αντίθετο. Σε μένα όμως δεν ισχύει αυτό. Μόλις το παίρνω το πρωί δεν μπορώ μα κρατήσω ανοιχτά τα μάτια μου σε υπερβολικό βαθμό. Και δεν βλέπω να το κόβει το συγκεκριμένο φάρμακο. Είναι το αντιψυχωσικο και μάλλον αυτό βοηθάει στις ιδεοληψίες….
    Έχει κανεις παρόμοιο πρόβλημα;
    Τι άλλο με συμβουλεύετε να κάνω;
    Αγαπητή Νεφέλη, αντιμετωπίζω το ίδιο πρόβλημα με εσένα. Και εμένα μου φέρνει η φαρμακευτική αγωγή υπνηλία και καταστολή. Το έχω συζητήσει με την γιατρό μου και μου λέει φταίει η κούραση από την δουλειά και όχι τα φάρμακα. Δεν ξέρω τι να πιστέψω πια. Επίσης, θέλω να κόψω την αγωγή αλλά και οι δικοί μου και η γιατρός είναι αντίθετοι. Ψυχοθεραπεία έκανα και εγώ δεν με βοήθησε. Το μόνο που μπορεί κάποιος να κάνει είναι υπομονή μέχρι να έρθει ο καιρός να μειωθεί η φαρμακευτική αγωγή με την σύμφωνη γνώμη του θεράποντα ιατρού.

  4. #4
    Nefeli28
    Guest
    Συμφωνώ απόλυτα και με τις δυο σας.
    Αφενός μας γεμίζουν φάρμακα ένα σωρό και αφετέρου θέλουν χρόνο για να κοπούν κι αυτά και πάλι με δυσκολία και αρνητισμό από μέρους του θεραπευτή και της οικογένειας πολλές φορές.
    Αυτό που έχω καταλάβει κι εγώ είναι ότι δεν συμφωνούν εύκολα στο να μειωθεί η κοπεί η φαρμακευτική αγωγή προφανώς γιατί φοβούνται μήπως υποτροπιάσουμε. Το έχω συζητήσει πολλές φορές με τον ψυχίατρο αυτό και η απάντηση του είναι πάντα ίδια: κάποιοι υποτροπιάζουν και κάποιοι όχι. Είναι θέμα πολλών παραγόντων. Σίγουρα το περιβάλλον, τα χόμπι και όλα αυτά τα θετικά βοηθούν παρα πολύ στο να επανέλθουμε στα φυσιολογικά μας χωρίς να υποτροπιάσουμε.
    Πάντως η υπνηλία και η καταστολή δεν μου βγαίνει με τίποτα από το μυαλό ότι είναι από τα φάρμακα. Και όχι από την κούραση. Εγώ είμαι εκπαιδευτικός και τώρα έχω άδεια 2 μήνες. Η νύστα που νιώθω και η κούραση είναι μεγαλύτερη από όταν δούλευα. Πως γίνεται λοιπόν αυτό;
    Δεν είναι κούραση. Άλλο κούραση κι άλλο καταστολή. Νομίζω πως όσοι παίρνουμε αυτά τα χάπια γνωρίζουμε καλά να τα ξεχωρίζουμε.

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2020
    Posts
    242
    Ναι, απ' τα φάρμακα είναι. Κι εγώ έκανα παράπονα στη ψυχίατρο ότι το ζολοφτ μου φέρνει υπνηλία και αυτή δεν με πίστευε. Άσε που στην αρχή μου έλεγε θα τα πάρεις για λίγο καιρό και μετά θα τα κόψεις και τώρα μου λέει για 2 χρόνια. Θα την αλλάξω, με έχει φορτώσει με φάρμακα απ' τα 19 μου. Τίποτα, φύγε κι εσύ από κει, όλοι τα ίδια λένε. Κούρασαν.

  6. #6
    Nefeli28
    Guest
    Quote Originally Posted by Insomnia96 View Post
    Ναι, απ' τα φάρμακα είναι. Κι εγώ έκανα παράπονα στη ψυχίατρο ότι το ζολοφτ μου φέρνει υπνηλία και αυτή δεν με πίστευε. Άσε που στην αρχή μου έλεγε θα τα πάρεις για λίγο καιρό και μετά θα τα κόψεις και τώρα μου λέει για 2 χρόνια. Θα την αλλάξω, με έχει φορτώσει με φάρμακα απ' τα 19 μου. Τίποτα, φύγε κι εσύ από κει, όλοι τα ίδια λένε. Κούρασαν.
    Σίγουρα είναι από τα φάρμακα δεν παίζει κάτι άλλο. Κι εγώ του λέω για την υπνηλία αλλά μου λέει ότι φέρνουν το αντίθετο αποτέλεμα δηλ υπερένταση. Εγώ δεν νιώθω καμία υπερένταση μέσα στη μέρα παρα μονάχα καταστολή, ατονία και τρομερή υπνηλία.
    Τον εμπιστεύομαι στα φάρμακα αυτόν τον ψυχίατρο γιατί άλλαξα άλλους δυο μέχρι να βρω τη σωστή φαρμακευτική αγωγή.
    Το θέμα είναι ότι κάποια στιγμή όταν νιώθουμε καλύτερα, θα πρέπει σιγά σιγά να μειώνουμε και να κόβουμε τις αγωγές.
    Είσαι πολύ μικρή για να περνάει η ζωή σου μέσα σε αυτή την κατάσταση. Δεν μπορείς να βιώνεις συνεχώς μια καταστολή και μια κούραση…
    Τον είχα ρωτήσει κάποτε ποτε κάποιος θεωρείται έτοιμος για να κόψει τα φάρμακα και μου είπε όταν για 2 χρόνια δεν έχει συμπτώματα και σκαμπανεβάσματα της πάθησης του.
    Δεν ξέρω αν συμφωνώ η αν είναι οντως έτσι…. Νομίζω πως σαν ασθενείς έχουμε κι εμείς δικαίωμα να γνωρίζουμε τον εαυτό μας και να θελουμε να απεγκλωβιστούμε από τις φαρμακευτικές αγωγές….
    Τι να πω…. Δεν θέλω να φαντάζομαι τη ζωή μου συνεχώς στα φάρμακα.
    Αν δεν είχα τις παρενέργειες μπορεί και να μη με ένοιαζε, αλλά δεν μπορώ να λειτουργήσω στη δουλειά μου η οποία απαιτεί πολλή ενέργεια την οποία δεν έχω λόγω των φαρμάκων…

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2020
    Posts
    242
    Ναι το γνωρίζω αυτό. Κι εμένα έτσι μου είπε, ότι θα έπρεπε να μου φέρνουν υπερένταση και όχι υπνηλία. Ειδικά εσύ που παίρνεις και περισσότερα, φαντάζομαι σε τι κατάσταση βρίσκεσαι. Πρόσεξε τα ηρεμιστικά, γιατί εθίζουν. Μου έγραψε κι εμένα αλλά δεν τα πήρα.
    Συμπτώματα πάντα θα έχουμε. Η ΙΨΔ είναι συνήθως χρόνια πάθηση και έχει στιγμές έξαρσης των συμπτωμάτων και ύφεσης. Το "κλειδί" είναι η ψυχοθεραπεία, η εξεύρεση τεχνικών διαχείρισης του άγχους και σταδιακής μεταβολής της σκέψης, προκειμένου να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Τα χάπια απλά βοηθούν σε όλο αυτό, γι' αυτό και πρέπει να λαμβάνονται πάντοτε σε συνδυασμό με την ψυχοθεραπεία. Προσωπικά, θεωρώ αντιεπαγγελματική τη χορήγηση τόσων φαρμάκων, αντί να εστιάσουν στην ψυχοθεραπεία, πόσο μάλλον σε νέους ανθρώπους. Να σου πω την αλήθεια, τα χάπια απλά απομακρύνουν για λίγο τις αρνητικές σκέψεις, χωρίς βέβαια να τις εξαφανίζουν τελείως. Το θέμα είναι πως πολλά άτομα επαναπαύονται σε αυτά και δεν κάνουν ουσιαστική προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος. Έτσι το πρόβλημα μπαίνει κάτω απ' το χαλάκι μέχρι να σταματήσει το άτομο την αγωγή και να γίνει το μπαμ. Γι' αυτό και δεν συμφωνώ με την μακροχρόνια λήψη τους. Ο ψυχίατρος - συγνώμη για την έκφραση - αλλά νομίζω λέει μπούρδες. Όταν ένα άτομο λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή για τόσα χρόνια και δεν δίνεται βάση στην ψυχοθεραπευτική διαδικασία, πώς είναι δυνατόν να μην έχει συμπτώματα, έπειτα από τη διακοπή της αγωγής; Όταν εμένα μου δίνουν ένα κάρο φάρμακα σε σημείο να μην έχω συμπτώματα και να νιώθω κάπως καλύτερα, δεν θα επαναπαυθώ σε αυτή τη κατάσταση; Και πώς γίνεται να γνωρίζουμε αν ένας άνθρωπος που λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή δεν έχει συμπτώματα για 2 χρόνια, άρα μπορεί να τη διακόψει; Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι, μιας και η επίδραση της αγωγής σε αυτή τη περίπτωση μπορεί να είναι ισχυρή κι έτσι το άτομο να "ξαναπέσει" μετά την διακοπή. Επίσης, δεν είναι αποτελεσματικά σε όλους ή εμφανίζουν πολλές παρενέργειες, γι' αυτό πολλοί δοκιμάζουν όλη τη γκάμα των αντικαταθλιπτικών, γιατί στην ουσία ούτε οι ίδιοι οι ψυχίατροι ξέρουν τι παίζει. Πάνε λίγο στα τυφλά.

  8. #8
    Nefeli28
    Guest
    Quote Originally Posted by Insomnia96 View Post
    Ναι το γνωρίζω αυτό. Κι εμένα έτσι μου είπε, ότι θα έπρεπε να μου φέρνουν υπερένταση και όχι υπνηλία. Ειδικά εσύ που παίρνεις και περισσότερα, φαντάζομαι σε τι κατάσταση βρίσκεσαι. Πρόσεξε τα ηρεμιστικά, γιατί εθίζουν. Μου έγραψε κι εμένα αλλά δεν τα πήρα.
    Συμπτώματα πάντα θα έχουμε. Η ΙΨΔ είναι συνήθως χρόνια πάθηση και έχει στιγμές έξαρσης των συμπτωμάτων και ύφεσης. Το "κλειδί" είναι η ψυχοθεραπεία, η εξεύρεση τεχνικών διαχείρισης του άγχους και σταδιακής μεταβολής της σκέψης, προκειμένου να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Τα χάπια απλά βοηθούν σε όλο αυτό, γι' αυτό και πρέπει να λαμβάνονται πάντοτε σε συνδυασμό με την ψυχοθεραπεία. Προσωπικά, θεωρώ αντιεπαγγελματική τη χορήγηση τόσων φαρμάκων, αντί να εστιάσουν στην ψυχοθεραπεία, πόσο μάλλον σε νέους ανθρώπους. Να σου πω την αλήθεια, τα χάπια απλά απομακρύνουν για λίγο τις αρνητικές σκέψεις, χωρίς βέβαια να τις εξαφανίζουν τελείως. Το θέμα είναι πως πολλά άτομα επαναπαύονται σε αυτά και δεν κάνουν ουσιαστική προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος. Έτσι το πρόβλημα μπαίνει κάτω απ' το χαλάκι μέχρι να σταματήσει το άτομο την αγωγή και να γίνει το μπαμ. Γι' αυτό και δεν συμφωνώ με την μακροχρόνια λήψη τους. Ο ψυχίατρος - συγνώμη για την έκφραση - αλλά νομίζω λέει μπούρδες. Όταν ένα άτομο λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή για τόσα χρόνια και δεν δίνεται βάση στην ψυχοθεραπευτική διαδικασία, πώς είναι δυνατόν να μην έχει συμπτώματα, έπειτα από τη διακοπή της αγωγής; Όταν εμένα μου δίνουν ένα κάρο φάρμακα σε σημείο να μην έχω συμπτώματα και να νιώθω κάπως καλύτερα, δεν θα επαναπαυθώ σε αυτή τη κατάσταση; Και πώς γίνεται να γνωρίζουμε αν ένας άνθρωπος που λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή δεν έχει συμπτώματα για 2 χρόνια, άρα μπορεί να τη διακόψει; Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι, μιας και η επίδραση της αγωγής σε αυτή τη περίπτωση μπορεί να είναι ισχυρή κι έτσι το άτομο να "ξαναπέσει" μετά την διακοπή. Επίσης, δεν είναι αποτελεσματικά σε όλους ή εμφανίζουν πολλές παρενέργειες, γι' αυτό πολλοί δοκιμάζουν όλη τη γκάμα των αντικαταθλιπτικών, γιατί στην ουσία ούτε οι ίδιοι οι ψυχίατροι ξέρουν τι παίζει. Πάνε λίγο στα τυφλά.
    Έτσι ακριβώς είναι όπως τα λες.
    Το ότι πάνε στα τυφλά το βίωσα στο πετσί μου από την αρχή των φαρμάκων μέχρι πριν λίγο καιρό. Πήρα πολλά μέχρι να καταλήξω στην αγωγή που είμαι σήμερα.
    Συμφωνώ και με όσα λες για την ψυχοθεραπεία. Σαφέστατα χρειάζεται για να μάθει ο καθένας μας πως να διαχειρίζεται τα θέματα του τα οποία στην περίπτωση της ΙΔΨ είναι οντως χρόνια.
    Από χτες λοιπόν μου έκοψε το ηρεμιστικό. Διανύω το πρώτο 24ωρο χωρίς αυτό και περιμένω να δω πως θα πάει γιατί στην ουσία παίρνω ηρεμιστικά (ακόμα και σε πολύ μικρή ποσότητα όπως έπαιρνα μέχρι χτες 1/4) τρία χρόνια τώρα ασταμάτητα. Γνωρίζω πως είναι εθιστικά και γι αυτό έχω την περιέργεια να δω τι θα γίνει στο σώμα και την ψυχολογία μου υο επόμενο διάστημα. Δεν ξέρω αν ευθύνεται το ηρεμιστικό για την τόση υπνηλία μιας και το έπαιρνα το απόγευμα κι εγώ την υπνηλία την έχω το πρωί.
    Θα δείξει φαντάζομαι στις επόμενες μέρες.
    Εσυ λαμβάνεις αγωγή τώρα; Κανεις και ψυχοθεραπεία;

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2020
    Posts
    242
    Quote Originally Posted by Nefeli28 View Post
    Έτσι ακριβώς είναι όπως τα λες.
    Το ότι πάνε στα τυφλά το βίωσα στο πετσί μου από την αρχή των φαρμάκων μέχρι πριν λίγο καιρό. Πήρα πολλά μέχρι να καταλήξω στην αγωγή που είμαι σήμερα.
    Συμφωνώ και με όσα λες για την ψυχοθεραπεία. Σαφέστατα χρειάζεται για να μάθει ο καθένας μας πως να διαχειρίζεται τα θέματα του τα οποία στην περίπτωση της ΙΔΨ είναι οντως χρόνια.
    Από χτες λοιπόν μου έκοψε το ηρεμιστικό. Διανύω το πρώτο 24ωρο χωρίς αυτό και περιμένω να δω πως θα πάει γιατί στην ουσία παίρνω ηρεμιστικά (ακόμα και σε πολύ μικρή ποσότητα όπως έπαιρνα μέχρι χτες 1/4) τρία χρόνια τώρα ασταμάτητα. Γνωρίζω πως είναι εθιστικά και γι αυτό έχω την περιέργεια να δω τι θα γίνει στο σώμα και την ψυχολογία μου υο επόμενο διάστημα. Δεν ξέρω αν ευθύνεται το ηρεμιστικό για την τόση υπνηλία μιας και το έπαιρνα το απόγευμα κι εγώ την υπνηλία την έχω το πρωί.
    Θα δείξει φαντάζομαι στις επόμενες μέρες.
    Εσυ λαμβάνεις αγωγή τώρα; Κανεις και ψυχοθεραπεία;
    Δεν νομιζω να φταιει το ηρεμιστικο για την υπνηλια γιατι αφενος λαμβανεις μικρη ποσότητα και αφετερου η δραση τους είναι για λιγο χρονικο διαστημα (περιπου 4-5 ωρες). Τα αντικαταθλιπτικα θα ευθύνονται. Η υπνηλια ειναι συχνη παρενέργεια τους, αν κοιταξεις και στο φύλλο με τις παρενέργειες. Εγω εκανα ψυχοθεραπεία (CBT συγκεκριμένα) για ενα χρονο, αλλα δεν με βοηθησε παρα πολυ. Νομιζω δεν μου ταιριάζει τοσο η συγκεκριμένη μεθοδος και η ψυχολογος. Ειναι δυσκολο να βρεις εναν ψυχοθεραπευτη με τον οποιο να εχεις καλη χημεια και επικοινωνία. Έτσι αποφασισα να διακοψω τις συνεδριες προς αναζητηση άλλης ψυχολογου. Απ'τον Απριλιο παιρνω και αγωγη (Zoloft 200mg) πρωι-μεσημερι, αλλα τωρα που διεκοψα με την ψυχολογο μου ειπε να συνεχίσω κανονικα την αγωγη η ψυχιατρος και μου γραψε και αγχολυτικά γιατί εχω εντονο αγχος καθ'όλη τη διαρκεια της μερας (απο το πρωι που ξυπναω σχεδόν καθε μερα) και μου πε να αφησω την αγωγη να δρασει(γιατι την ειχα διακοψει μονη μου επειδη νευριασα και με κραξε που τη διεκοψα) και αν δεν με πιασει (της ειπα πως εχω καποια σκαμπανεβάσματα ψυχολογικα) θα την αυξήσει. Δεν ξερω τι περιμενει απ'την αγωγη, αλλα εγω δεν την εμπιστεύομαι.

  10. #10
    Εσύ παίρνεις αντιψυχωσικο και αντικαταθλιπτικό παλιό τι περιμένεις όσοι παίρνουν αυτά τα φάρμακα θεωρούνται από το κράτος ανάπηροι. Όσο για το γιατρό σου αν σου λέει πως η αριπιπραζολη που είναι αντιψυχωσικο δε ενδέχεται να σου φέρνει υπνηλία είναι απατεώνας και επικίνδυνος. Όλα τα αντιψυχωτικά προκαλούν βραδυψυχισμο συναισθηματικη αμβλυνση και πλήρη αδιαφορία προς το περιβάλλον. Όπως επηρεάζουν τη φυσική κατάσταση και γενικά όλο το οργανισμό.

  11. #11
    Nefeli28
    Guest
    Quote Originally Posted by Ευλογητός View Post
    Εσύ παίρνεις αντιψυχωσικο και αντικαταθλιπτικό παλιό τι περιμένεις όσοι παίρνουν αυτά τα φάρμακα θεωρούνται από το κράτος ανάπηροι. Όσο για το γιατρό σου αν σου λέει πως η αριπιπραζολη που είναι αντιψυχωσικο δε ενδέχεται να σου φέρνει υπνηλία είναι απατεώνας και επικίνδυνος. Όλα τα αντιψυχωτικά προκαλούν βραδυψυχισμο συναισθηματικη αμβλυνση και πλήρη αδιαφορία προς το περιβάλλον. Όπως επηρεάζουν τη φυσική κατάσταση και γενικά όλο το οργανισμό.
    Άρα για την υπνηλία φταίει το αντιψυχωσικο;
    Χτες ξεχασα να το πάρω για πρώτη φορά μετά από 3 χρόνια και δεν νύσταζα. Επίσης ήμουν πολύ καλύτερα από άλλες μέρες.
    Ενδέχεται να ευθύνεται αυτό; Μπορεί μισό χαπάκι να κάνει τόση διαφορα;;;

  12. #12
    Διάβασε λίγο τι κάνουν τα αντιψυχωσικα-νευροληπτικα και θα καταλαβεις. Ουσιαστικά εμποδιζουν τον εγκέφαλο να λειτουργήσει με ότι συνεπάγεται αυτό. Τώρα η έκφραση μισό χαπακι ασχολιαστη όταν μιλάμε για αντιψυχωσικη αγωγη η οποία είναι ότι πιο δυνατό έχει ο γιατρός για να μη λειτουργει ο εγκέφαλος. Κοίταξε όταν παίρνεις κοκτέιλ φαρμάκων όλα έχουν το ρόλο τους στον εγκέφαλο για την υπνηλία σίγουρα ευθύνεται και το τρανξενε. Γενικά άμα διαβάσεις στο γαλληνο και δεις και λίγο την ανατομία του εγκεφάλου πιστεύω θα καταλάβεις αμέσως τι σου κάνουν τα φαρμακα έστω και μπακάλικα έστω και με λαθοι.

  13. #13
    Nefeli28
    Guest
    Quote Originally Posted by Ευλογητός View Post
    Διάβασε λίγο τι κάνουν τα αντιψυχωσικα-νευροληπτικα και θα καταλαβεις. Ουσιαστικά εμποδιζουν τον εγκέφαλο να λειτουργήσει με ότι συνεπάγεται αυτό. Τώρα η έκφραση μισό χαπακι ασχολιαστη όταν μιλάμε για αντιψυχωσικη αγωγη η οποία είναι ότι πιο δυνατό έχει ο γιατρός για να μη λειτουργει ο εγκέφαλος. Κοίταξε όταν παίρνεις κοκτέιλ φαρμάκων όλα έχουν το ρόλο τους στον εγκέφαλο για την υπνηλία σίγουρα ευθύνεται και το τρανξενε. Γενικά άμα διαβάσεις στο γαλληνο και δεις και λίγο την ανατομία του εγκεφάλου πιστεύω θα καταλάβεις αμέσως τι σου κάνουν τα φαρμακα έστω και μπακάλικα έστω και με λαθοι.
    Ναι το καταλαβαίνω αυτό που λες, έχω διαβάσει για τα φάρμακα και πάνω απ όλα τα βιώνω στο πετσί μου.
    Φυσικά τα αντιψυχωσικα είναι πολύ ισχυρά. Αλλά για να το δίνουν προφανώς είναι αναγκαίο σε μια πάθηση όπως η ΙΔΨ. Για να εμποδίσουν τις σκέψεις και τις εμμονές.
    Από την άλλη, αυτό ακριβώς σχολιάζω: την παθητικότητα στην οποία έρχεται ο οργανισμός και η αίσθηση καταστολής που είναι πολύ δύσκολη από ένα σημείο και μετά.
    Και το ερώτημα είναι τι στο καλό να κανεις; Τι γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις;
    Φυσικά η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική κι εγώ μιλάω καθαρά για την δική μου.
    Σήμερα μίλησα πάλι με τον ψυχίατρο και του ειπα ότι νιώθω πως το rapiproz μου φέρνει την πιο μεγάλη δυσκολία απ’ολα. (Το tranxene μου το έκοψε τελείως) Τον ρώτησα για διακοπή και είπε όχι. Για αρχή μου το έβαλε αντι για πρωί να το παίρνω βράδυ.
    Θέλω να δω αν θα καλυτερέψει η κατάσταση μου μέσα στη μέρα. Κυρίως αν θα βελτιωθεί η υπνηλία και η καταστολή. Με αυτά τα δυο δεν μπορώ να δουλέψω είναι τραγικά δύσκολα στη δουλειά….

  14. #14
    Προφανώς για εμένα είναι άχρηστα τα αντιψυχωτικά εκτός από ανθρώπους με ψυχώσεις και εκεί πάλι δε ξέρω αν θα έπαιρνα με τη θέληση μου. Γενικά μάθε λίγο λογική και λίγο γλώσσα και μετά κάνε ψυχανάλυση για μένα αυτή είναι η θεραπεία. Για εμενα επίσης η υπνηλία είναι το λιγότερο κακο μπροστά σε αυτά που σου κάνει το αντιψυχωτικο.

  15. #15
    Nefeli28
    Guest
    Quote Originally Posted by Ευλογητός View Post
    Προφανώς για εμένα είναι άχρηστα τα αντιψυχωτικά εκτός από ανθρώπους με ψυχώσεις και εκεί πάλι δε ξέρω αν θα έπαιρνα με τη θέληση μου. Γενικά μάθε λίγο λογική και λίγο γλώσσα και μετά κάνε ψυχανάλυση για μένα αυτή είναι η θεραπεία. Για εμενα επίσης η υπνηλία είναι το λιγότερο κακο μπροστά σε αυτά που σου κάνει το αντιψυχωτικο.
    Η ψυχανάλυση δεν ενδείκνυται σαν μέθοδος για ασθενείς με ΙΔΨ. Χρειάζονται αλλά είδη ψυχοθεραπείας. Έχω κάνει γνωσιακή και συμπεριφοριστικη 5 χρόνια και δυστυχώς ενώ ήμουν σε ψυχοθεραπευτική μόνο φάση έπαθα χοντρό επεισόδιο εμμονής και ιδεοληψίας με αποτέλεσμα να περάσω στην φαρμακευτική αγωγή. Δρν με βοήθησε η ψυχοθεραπεία παρόλο που αλλαξα και 2 θεραπευτές.
    Όσο για τη λογική και τη γλώσσα που λες αφενός στην ΙΔΨ δεν υπάρχει λογική, αφετέρου όσον αφορά τη γλωσσα νομίζω πως είναι κατανοητά και ξεκάθαρα αυτά που μοιράζομαι μαζί σας.

Page 1 of 5 123 ... LastLast

Similar Threads

  1. καταστολη
    By boo in forum Ψυχώσεις & Σχιζοφρένεια
    Replies: 33
    Last Post: 02-07-2020, 05:58
  2. Υπνηλία
    By mihalis in forum Θέματα Ύπνου
    Replies: 34
    Last Post: 17-04-2012, 21:15
  3. υπνηλια
    By alexandros2985 in forum Θέματα Ύπνου
    Replies: 12
    Last Post: 14-07-2011, 13:51
  4. ΥΠΝΗΛΙΑ
    By d_o in forum Θέματα Ύπνου
    Replies: 5
    Last Post: 28-02-2011, 01:57
  5. υπνηλια
    By Noelia in forum Θέματα Ύπνου
    Replies: 1
    Last Post: 28-03-2009, 19:01

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •