Results 76 to 90 of 226
Thread: ΒΑΡΕΘΗΚΑ
-
12-04-2006, 15:50 #76
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 394
Στο ΚΨΥ δεν χρησιμοποιειται το βιβλιαριο του ασθενη,απλα σου κοβουν καθε φορα ενα εισητηριο οπου γραφει ονομα,διευθυνση,ασφαλιστικ ο φορεα και το ονομα του γιατρου.
- 12-04-2006, 17:57 #77
- Join Date
- Apr 2006
- Posts
- 7
Νικη μου...
σε καταλαβαινω απολυτα. Σαν να έπαψε η ελπίδα να λειτουργεί μεσα μας.
\"\"δεν ξερω αν υπαρχει βελτιωση,γιατι σκεφτομαι οτι και να αλλαξει κατι τωρα σε λιγο καιρο θα ειμαι παλι τα ιδια\"\". Αυτος είναι και ο λόγος, βασει της δικής μου εμπειρίας, που ισως δεν νιωθεις καλά μετά από μια συνεδρία με τη ψυχολογο. Η καταθλιψη δεν σε αφήνει να νιωσεις καλύτερα, να δεις πιο αισιοδοξα τον εαυτό σου.
Θα ήταν καλό, παράλληλα με την ψυχανάλυση, αντί να προσπαθείς \"με τη βία\" να αλλαξεις αυτό που νιώθεις, να το αποδεχτείς οσο πιο φιλικά γινεται. Υπομονή ...
Επίσης, προσωπικά το περπάτημα μπορω να πω , με βοηθά αρκετά, με έσωσε πολλές στιγμες(δεν υπερβάλλω).
Αυτά ..και μια μεγάλη αγκαλίτσα...έτσι για να νιώσεις καλύτερα.
12-04-2006, 21:13 #78
- Join Date
- Dec 2005
- Posts
- 118
Νίκη,
είναι πρώτη φορά που στέλνω στο θέμα αυτό που εσύ έχεις ανοίξει και για το οποίο πολλά σου έχουν πει. Εγώ να σου πω, ότι σε καταλαβαίνω απόλυτα..Από αυτά που έχεις γράψει πολλές φορές, για να μην σου πω πάντα, βλέπω τον ευατό μου!Περνάω και γω κατάθλιψη, παίρνω χάπια και έχω κουραστεί, δεν θέλω να είμαι έτσι, θέλω να μαι χαρούμενη και ευδιάθετη αλλά δεν μπορώ να τα καταφέρω πάντα, με καταβάλλει το συναίσθημα. Ασε, που σκέφτομαι συνέχεια και συνέχεια και συνέχεια, έχει τρελαθεί το μυαλό μου με τις τόσες σκέψεις που το παιδεύω συνέχεια. Δεν ξέρω πότε θα γίνω καλά, αφού όποτε πάει να φτιάξει η διάθεση πάλι ξαναπέφτω.. Και εγώ βλέπω ψυχολόγο. Ελπίζω να βγούμε απ\'το λούκι και οι δύο μας σύντομα! Θεωρώ όμως ότι πολλές φορές το θέμα είναι εγκεφαλικό, από μόνες μας δημιουργούμε το πρόβλημα. Αν θες μπορούμε να ανταλλάξουμε απόψεις γιατί νομίζω είμαστε κοντά και ηλικιακά. Φιλάκια πολλά!
12-04-2006, 23:48 #79
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 394
Ετσι ειναι συλβια μου,σαν να επαψε η ελπιδα να λειτουργει..Το περπατημα βοηθαει,αλλα εγω πολλες φορες και να βγω να περπατησω κλπ ειμαι παλι συνεχεια στον κοσμο μου..
Κελυ εχω διαβασει το ποστ σου και καταλαβαινω το τι περνας κ εσυ.Αυτο που κανουμε,να σκεφτομαστε συνεχεια τα ιδια αρνητικα πραγματα δεν βοηθαει καθολου,αντιθετως χειροτερευει την κατασταση,αλλα δεν ειναι κατι που ελεγχεται ευκολα δυστυχως..
Το θεμα ειναι οτι ενω θα βοηθουσε καποια δραστηριοτητα,οπως λες Δαναη,ειναι δυσκολο να το αποφασισω γιατι δεν εχω καθολου ορεξη να ασχοληθω με τιποτα.Τωρα ενταξει,βρηκα μια δουλεια οπου θα πηγαινω Σαββατοκυριακα,ελπιζω να μην την παρατησω και αυτη..
Φιλακια πολλα!!
13-04-2006, 09:27 #80
- Join Date
- Jan 2006
- Posts
- 38
Νίκη έχουμε μιλήσει πόλυ λίγο, δεν μπορω να σας επισκέπτομαι σύχνα γίατι στο σπίτι δεν έxω internet αρά μόνο στη δούλεια όταν εχώ λίγο χρόνο έκει που θέλω να καταλήξω είναι οτί σε ξεχώρησα απο την πρώτη στιγμή και απο ότι βλέπω σε συμπαθούν πολλα άτομα. Αύτο δεν σε κάνει να αναρωτίεσαι τι βλέπουν οι άλλοι σε σένα ? Νομίζω οτι βλέπουμε ένα κορίτσι γεμάτο θέληση για ζώη έτοιμη να ακούσει με προσοχή οτι λέει κάποιος και πρόθυμη να βοηθήσει. Δές την Νίκη με άλλη ματιά, έτσι όπως θα σε έβλεπε μια φίλη και θα δείς ένα διαφορετικό άτομο απο αυτό που φαντάζεσαι οτι είσαι. Και μια μικρή συμβουλή τα φοιτητικά χρόνια είναι όμορφα κάνε καινουριους φίλους, πήγαινε για καφέ, διάβασε αφού σου αρέσουν οι σπουδές σου και αρχισέ να σχεδιάζεις το μέλλον σου σίγα σίγα χωρίς άγχος. Γύρω μας υπάρχουν πολύ ασχήμα πράγματα που εαν γυρίσουμε και τα κοιτάξουμε θα καλάβουμε οτι είμαστε πολύ τυχεροί με αυτά που έχουμε. Ξέρω οτί αυτά που γράφω είναι θεωρίες και έγω σύχνα πυκνά γκρινάζω για την δουλεία μου, για τις σπουδές που έκανα , για τον σύντροφο μου...και για χιλία δυό άλλα, τελικά όμως όταν κάθομαι και σκέφτομαι σοβάρα βλέπω ότι έχω δουλεία,κατάφερα να σπουδάσω και έχω καποίον δίπλα μου που με αγαπάει και αγαπάω μάλλον ισχύει τελικά οτι εξαρτάται και απο έμας εάν βλέπουμε το ποτήρι μισοάδειο ή μισογεμάτο. Πόλλα φιλία, σε ξέρω τόσο λίγο και όμως μου βγάζεις κάτι πολύ θετίκο!!
13-04-2006, 11:35 #81
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 394
Σ\'ευχαριστω πολυ gm!!
Kelly σου εχω στειλει υ2υ σχετικα με το να ανταλλαξουμε αποψεις.
Φιλακια
13-04-2006, 12:15 #82
- Join Date
- Dec 2005
- Posts
- 118
Nίκη,
σου έχω στείλει και γω υ2υ!
14-04-2006, 17:20 #83
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 394
Αυτο ειναι το κακο..οτι σκεφτομαι συνεχεια τα ιδια και τα ιδια.Εχτες βγηκαν και αποτελεσματα για ενα μαθημα στη σχολη και δεν περασα και ενω ολα τ\'αλλα τα εχω περασει και με καλο βαθμο κιολας,αρχισα απο χτες οτι ειμαι εντελως αχρηστη,οτι δεν καταφερνω τιποτα και διαφορα αλλα οποτε ειμαι χαλια παλι..
15-04-2006, 00:53 #84
- Join Date
- Apr 2006
- Posts
- 139
Niki και εγώ πέρασα αυτά που περιγράφεις. Και κατά καιρούς τα περνάω. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη μελαγχολεί σε κάποια φάση της ζωής του. Σε όλους μας συμβαίνει. Εσύ λίγο παραπάνω όπως και εγώ κάποια στιγμή έχεις κολλήσει. Όταν όμως τα σκέφτεσαι και τα ξανασκέφτεσαι τα κάνει πιο δύσκολα. Μη μένεις στην αδράνεια, στην παθητικότητα. Γίνε ενεργητική όσο και αν η διάθεσή σου το αποτρέπει. Νομίζω ότι σε ένα βαθμό είναι και συνήθεια.
berg
15-04-2006, 13:35 #85
- Join Date
- Apr 2006
- Posts
- 139
Πολύ σκεψη επεσε!!!!
18-04-2006, 11:43 #86
- Join Date
- Jan 2005
- Posts
- 58
Ε ρε και να ήμουν 18 χρονών και θα σου έλεγα εγώ αν είχα κατάθλιψη ή όχι
ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΕ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
Η ζωή είναι πανέμορφη και δεν σας το λέω εγώ ο \"απαίδευτος\"
Σας το λέω εγώ που έχω περάσει χίλιες δυό καταστάσεις
18-04-2006, 16:07 #87
- Join Date
- Jan 2005
- Posts
- 58
Ναι ναι θα το ξαναπω
Ε ΡΕ ΚΑΙ ΝΑ ΗΜΟΥΝ 18 !!!!!!!!!!!!!!!! ΕΣΤΩ 20 !!!! ΕΣΤΩ 22 ΕΣΤΩ 23 ΕΣΤΩ 24 και πάει λέγοντας
18-04-2006, 16:39 #88
- Join Date
- Jan 2006
- Posts
- 327
εμενα παντως μου φαινεσαι κεφατος χαραχτηρας.οποτε σημασια εχει πως νιωθεις μεσα σου και οχι ποσο χρωνων εισαι.θελω να πω οτι εγω μια περιοδο ειμουνα 20 και ενιωθα 100...τωρα ειμαι 18 και μπαινω στα 17!!!χε-χε
18-04-2006, 17:03 #89
- Join Date
- Jan 2005
- Posts
- 58
Καλά βρε οκ μη φανταστείς , απλά αυτό το 3 δεν μου πολυαρέσει χαχαχαχαχα αυτό μπροστά από το μηδέν ....
Ναι είμαι πολύ πολύ κεφάτος χαρακτήρας και είναι μεγάλη μου χαρά να κάνω τους άλλους να γελάνε
Γενικά το θεωρώ ανοησία μας να αφήνουμε να μας πάρει από κάτω ότιδήποτε
Κατανοώ ότι υπάρχουν χίλιες δυό αιτίες
Αλλά τελικά φοβάμαι και το εξής
Αν μπούμε στη διαδικασία να πούμε \"και τώρα θα σας πω ότι δυσάρεστο έχω βιώσει\" αυτό αυτόματα θα μας κάνει να επωμισθούμε το βάρος μιας αρνητικής διάθεσης
Οχι δεν πρέπει
Ελάτε να μοιραστούμε μεν τις δυσάρεστες εμπειρίες μας αλλά με διάθεση αισιοδοξίας και εσωτερικής καλής διάθεσης
Διότι τι πιο σημαντικό απ\'το ότι αυτή τη στιγμή όλοι μας έχουμε την όρασή μας και συζητάμε εδώ ?
19-04-2006, 09:39 #90
- Join Date
- Jan 2005
- Posts
- 58
Αχ Helena μου ........ αν στεναχωριόμαστε στα 18 τι θα πούμε στα 38 ? απαπαπαπα
Βρήκα πριν λίγες μέρες κάτι γραπτά μου ( διότι έχω το κακό να φυλάω ότι μπορείτε να φανταστείτε από χαρτάκια σημειώματα κτλπ ) και έγραφα \"Αχ νιώθω σαν μικρό παιδί . Τι κιαν είμαι 18 εγώ νιώθω 12 ? και 40 να πάω πάλι μικρός θα νιώθω \"
Και απορώ ............. γιατί μια ζωή τρώγομαι με το χθες ?
Πάντα εξυμνώ το χθες , όσο άσχημο κιαν ήταν πάντα νοσταλγώ το χθες και στεναχωριέμαι για το χθες χωρίς να κάνω τίποτα για το αύριο και κλαψουρίζοντας στο τώρα
Ε δε πάει άλλο
Καιρός για αισιοδοξία τρελλή διότι ξέρω από τώρα ότι σε 10 χρόνια θα πω \"Ε ρε και να ήμουν 30 \"
Βασανίζονμαι
29-04-2024, 13:18 in Σχέσεις και Επικοινωνία