ΠΑΙΔΙΑ ΧΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΓΟΝΙΩΝ Νο 2

[boubourina]

Originally posted by krino
σοφια εχεις χασει την μπαλα, την ψυχραιμια και τον μπουσουλα.....
εφτασες στο χωρισμο, και στο οτι δεν θα ξαναπαντρευτεις κιολας ποτε....


Τεσπα,
αν και με εχεις μπερδεψει θα προσπαθησω να σου πω ενα ψυχραιμο σχεδιο δρασης,
παμε λοιπον!
:cool:



Προτεινω να λειτουργεις σε δυο κατευθυνσεις.
1. Οσον αφορα την συντροφικοτητα να εισαι αψογη (εφοσον το νιωθεις βεβαια).
2. Οσον αφορα τα υπολοιπα να γινεις αμείλικτη, παραπανω απο οσο φανταζεσαι.


Αυτο που εχω στο μυαλο μου,
ειναι να δειξεις με σαφηνεια στον αντρα σου τις δυο πλευρες του εαυτου σου.
Ποτε φερεσαι καλα και ποτε οχι.
Πιστευω στην υπερβολη οταν θες να περασεις ενα μυνημα σε καποιον.
Αφου αρνειται να συζητησει* περασε το με αλλο τροπο.
Γινε ενα σοροπι σκετο οταν θα πρεπει να εισαι, αλλα και φαρμακι παλι εκει που θα πρεπει να εισαι.
Προσεχε!
Και στις δυο καταστασεις μιλαω για υπερβολη και οχι για το νορμαλ.





* με συγχωρεις αλλα οταν καποιος αρνειται να συζητησει,
καποιο φαβο εχει η λακα....
Για μενα ειναι η αφετηρια του να παρει καποιος το καπελακι του και να φυγει.

ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΓΡΑΨΩ ΜΗΠΩΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ;

ΣΟΒΑΡΑ ΜΙΛΑΩ

[researcher]

Τελικα μαλλον θες την ησυχια σου ε;

εσυ αυτος και το παιδι το δικο σας

ή εσυ και το παιδι


ετσι μου βγηκε τωρα αβιαστα μετα απο ολο αυτο

[Sofia]

νομιζω το χουμε κανει πολλες αυτο. αλλα ποσο βοηθαει? η απαντηση ειναι : συνηθως καθολου.

η αμεσοτητα , ο διαλογος θελει αλλο κοπο. Θελει να ξερουμε ποτε σταματαμε να μιλαμε, πώς μιλάμε αλλα και ΤΊ ακουμε!

εγω απο τις 11 σελιδες, βλεπω εναν θυμο στο φουλ να βγαινει ανα διαστηματα στα παιδια κυριως, παρα στον αποδεκτη κ συν-δημιουργο μιας καταστασης, κ οταν ειναι να φτασει στον συν-υπεύθυνο ακουω για μια ωραια πεταλουδα....αυτος μου λες βλεπει τηλεοραση ενω του μιλας? εσυ πώς απαντας?με τραγουδάκια?

καταλαβω πώς δεν ηθελες να πας την κατασταση στα ακρα, αλλα οσο κραταμε μεσα μας παραπονα, εκει την οδηγουμε...στον γκρεμο! εγω σου λεω να μιλησεις ανοιχτα, απευθειας.

[researcher]

Originally posted by researcher
Τελικα μαλλον θες την ησυχια σου ε;

εσυ αυτος και το παιδι το δικο σας

ή εσυ και το παιδι


ετσι μου βγηκε τωρα αβιαστα μετα απο ολο αυτο

διαλεξες κατι (συμβιωση με ολους ) που εν τελει σε κουραζει πολυ περισσοτερο απο οσο ειχες υποθεσει

και το χειροτερο ειναι πως εαν τα πραγματα ειναι ετσι τι να κατσεις να πεις και σε ποιον....

ιδιως εαν εσυ πρωτα δεν τολμας να το δεις η ιδια

(αν οντως συμβαινει ετσι)

[boubourina]

ΠΑΡΕΛΕΙΨΑ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΟΤΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗ Ν ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ ΤΟΥ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΤΟ \"...ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΓΑΙΔΑΡΟΣ ΜΕ ΜΕΓΑΛΑ ΑΥΤΙΑ!\" .......ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΣΕ ΠΟΙΑ ΦΑΣΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟΥ ΤΟ ΕΙΠΑ!

[researcher]

καλα λενε τελικα πως τον χωρισμενο να τον ψιλοφοβασαι

συνηθως ειναι το ιδιο γαιδαρος με μεγαλα αυτια οπως και με την προηγουμενη

δε σηκωνεται να φυγει ετσι μια γυναικα με δυο παιδια...

[boubourina]

Originally posted by researcher
καλα λενε τελικα πως τον χωρισμενο να τον ψιλοφοβασαι

συνηθως ειναι το ιδιο γαιδαρος με μεγαλα αυτια οπως και με την προηγουμενη

δε σηκωνεται να φυγει ετσι μια γυναικα με δυο παιδια...

καλα με την πρωην κανανε καλυτερο χωριο. ειχαν ομοιοτητες και δεν εφυγε εκεινη, ισα ισα που ειχε προτεινει να μεινουμε οπως ειμασταν αντρας , γυναικα και γκομενα μια χαρα της φαινοτανε!!
εγω δεν ειχα καταλαβει γιατι το ειχε προτεινει τοτε!
και τι κουτη ημουνα που δεν παρεμεινα η γκομενα, με συμφωνια κυριων!

[Sofia]

τί προκατάληψη ειναι αυτη? οποιος αντρας ειναι χωρισμενος τον εχει αφησει η γυναικα του? οποιος χωριζει ειναι γαιδαρος? οταν μια γυναικα αφηνει καποιον ειναι γαιδαρος? καταλαβαινω καλα, αυτα που διαβαζω???

[Sofia]

Originally posted by boubourina

Originally posted by researcher
καλα λενε τελικα πως τον χωρισμενο να τον ψιλοφοβασαι

συνηθως ειναι το ιδιο γαιδαρος με μεγαλα αυτια οπως και με την προηγουμενη

δε σηκωνεται να φυγει ετσι μια γυναικα με δυο παιδια...

καλα με την πρωην κανανε καλυτερο χωριο. ειχαν ομοιοτητες και δεν εφυγε εκεινη, ισα ισα που ειχε προτεινει να μεινουμε οπως ειμασταν αντρας , γυναικα και γκομενα μια χαρα της φαινοτανε!!
εγω δεν ειχα καταλαβει γιατι το ειχε προτεινει τοτε!
και τι κουτη ημουνα που δεν παρεμεινα η γκομενα, με συμφωνια κυριων!

i give up!!!

[krino]

απο τραγουδια καλα πατε παντως....
:cool:

[boubourina]

Originally posted by Sofia

i give up!!!

Ναι ρε παιδια, αφηστε το σας κουρασα.
Δεν βλεπω φως.
Θα τα ξαναπουμε απο Τριτη, με οτι νεωτερο.

Σας ευχαριστω για ολα!

[researcher]

Originally posted by boubourina

Originally posted by Sofia

i give up!!!

Ναι ρε παιδια, αφηστε το σας κουρασα.
Δεν βλεπω φως.
Θα τα ξαναπουμε απο Τριτη, με οτι νεωτερο.

Σας ευχαριστω για ολα!

εγω δεν αισθανομαι να κουραστηκα

αντε φιλακια

καλα να περασετε!

τα λεμε οταν επιστρεψετε!

[Nora]

Μπουμπού από την στιγμή που η πραγματικότητα δεν είναι αντάξια των προσδοκιών σου και εν τέλει προφανώς δεν είσαι ευτυχισμένη, τι προτίθεσαι να κάνεις?

[boubourina]

Originally posted by Nora
Μπουμπού από την στιγμή που η πραγματικότητα δεν είναι αντάξια των προσδοκιών σου και εν τέλει προφανώς δεν είσαι ευτυχισμένη, τι προτίθεσαι να κάνεις?

ειλικρινα δεν ξερω Νορακι.
Παντως νιωθω πολυ κουρασμενη! και οταν νιωθω κουρασμενη \"τσιναω\" και μου ειναι δυσκολη η επικοινωνια. Μου στεγνωνει και μου σφραγιζει τα χειλη και εγκαταλειπω, δεν επικοινωνω, δεν διεκδικω, δεν θαλω τιποτα, πληρη παραιτηση. Ξερω που θα με βγαλει ολο αυτο βαθια μεσα μου.
Απλα χρειαζομαι πριν δωσω τελος να ειμαι σιγουρη οτι εκανα τα παντα.
Παντα ειχα αυτο το ελαττωμα και εχανα χρονο για πραγματα προδεδικασμενα. Και δεν παραδεχεσαι ευκολα οτι μια σχεση τοσων χρονων που επισφραγιστηκε με εναν γαμο και ενα παιδι απετυχε και πρεπει να τελειωσει.
Τον αγαπω ακομα.
Πολλες φορες σκεφτομαι οτι μετα απο τον χωρισμο ισως και να συνεχισουμε σαν συντροφοι ερωτικοι.
Παντως την καθημερινοτητα δεν μπορουμε να τη αντιμετωπισουμε ουτε εγω ουτε και αυτος.

Δεν ξερω, πραγματικα δεν ξερω που βρισκομαι

[krino]

Originally posted by boubourina


Δεν ξερω, πραγματικα δεν ξερω που βρισκομαι

μισο λεπτο γιατι νομιζω οτι τσαμπα βασανιζεστε και οι δυο.

Ενταξει δεν μιλαει, κανει την κοτα η οτι αλλο.
Βλεπεις το δρομο του \"τραβαω αλλου\" να ερχεται.


Εδω βλεπω μια αδικια ομως,
προχωρας μονη σου σε καποιο σημειο.
Γιατι δεν τα βαζεις ολα αυτα στο συζυγο σου?
Γιατι δεν του λες ολα οσα εχεις πει εδω μεσα (περι αγανακτησης κλπ κλπ) και να του πεις,
ξερεις βρε ανθρωπε?
Η αγαπη οχι μονο δεν φτανει αλλα μερικες φορες πνιγει.
Και ο καθενας αμα πνιγεται ψαχνει τροπο διαφυγης.


Εν ολιγεις,
πες του θες να φτασουμε σε οριακο σημειο και να το διαλυσουμε?


Εγω ειμαι υπερ του να ανοιξεις την ψυχη σου και να βαλεις ολα τα ενδεχωμενα στο τραπεζι.
Εχω την εντυπωση σοφια, οτι δεν μιλας καθαρα η μιλας με μισολογα.
Εχω επισης την εντυπωση οτι αφηνεις την δυσαρεσκεια σου να υποβοσκει αλλα οχι να την βαζεις επι ταπητος.
Και σαν δυσαρεσκεια δεν εννοω να γκρινιαξεις οτι τι θα γινει με αυτο και εκεινο, αλλα οτι αυτο, αυτο και αυτο, μας οδηγουν στο χωρισμο και τελος.


Εαν και εφοσον πεις ολα αυτα,
εγω βλεπω οτι θα εισαι οκ με τον εαυτο σου μιας και θα εχεις ανοιξει την καρδια σου και εκτοτε, αμαρτια ουκ εχεις....
Ξερεις οταν αναγκασεις να βαλεις τον αλλον προ των ευθυνων του, τοτε δεν ειναι καθολου δικο σου θεμα το πως θα κινηθει ο αλλος.

Παιζουν δυο ενδεχόμενα:
1. Να μην δεις τασεις αλλαγης στασης, οποτε ναι, ο χωρισμος ειναι θεμα που θα δρομολογηθει αργα η γρηγορα.
2. Να διαπιστωσουν πραγματα που δεν τα ηξερε κανεις και πολλα πραγματα να μπουν στη θεση τους.

Στην πρωτη περιπτωση αν ειναι ετσι - οσο γρηγοροτερα τοσο καλυτερα.
Στην δευτερη, ισως καταφερεις να σωσεις τον γαμο σου και κυριως να μεγαλωσεις ενα παιδι ευτυχισμενο.

Θα σου πω οτι στην προκειμενη το σημαντικο ειναι το παιδι σας και οχι το αν εσεις οι δυο παιζεται πιτσικουλιες.
Εσεις μπορειτε να ερωτευεστε οποτε κανετε κεφι.
Το παιδι ομως απαιτει την υπευθυνοτητα σας, η οποια σε αυτο το επιπεδο δεν φαινεται να σας διακρινει.
Ως εκ τουτου, αν δεν σας ενδιαφερει η παρτη σας, σκεφτειτε το παιδι σας πριν αρχισει να εχει αποψη για τις γκρινιες σας......


Ελπιζω ολα να πανε κατ ευχην και καλη ξεκουραση.