ΠΑΙΔΙΑ ΧΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΓΟΝΙΩΝ Νο 2

[krino]

ε ναι μην μασας...

:cool:

[researcher]

Originally posted by krino
ε ναι μην μασας...

:cool:

με τη διαφωνια σου να μασησω;

ισα ισα μου εχει καταντησει αηδιαστικα ευχαριστη

εχω παθει εξαρτηση...

[boubourina]

@KRINO: Θελεις να σου πω αν εθελοτυφλουσα;
Οχι δεν εθελοτυφλουσα, εβλεπα και πολυ καλα μαλιστα, αλλά άλλα εβλεπα πριν το γαμο και άλλα βλεπω μετα.

Τωρα αν εχω δυναμη να το παλεψω;
Οχι, αυτη την στιγμη δεν νιωθω δυνατη, οποτε θα χωθω στο καβουκι μου και θα λουφαξω μεχρι να νιωσω οτι οι δυναμεις μου γυρισαν πισω.
Τι θα γινει στο μεταξυ;
Δεν ξερω και ουτε θελω να φανταστω και ουτε με νοιαζει αυτη τη στιγμη.

Μηπως ολοι αυτοι για τους οποιους προσπαθουσα ή τουλαχιστον νομιζα οτι προσπαθουσα να νιαστω, πρεπει να νοιαστουν τωρα για μενα;
Θελουν να φυγουν απο την επιρροη μου.
Αλλο τοσο θελω και εγω να απομακρυνθω απο την επιρροη τους.
Δεν υπαρχει μονο το σκελος να τους χασω. Υπαρχει και το σκελος να με χασουν.

Δεν φανταζεσαι ποσο ρεαλιστρια μπορω να γινω, οταν πρεπει να προαστατευθω. Μπορω ανετα να τιναξω ολη την καρδαρα με το γαλα και να την αδειασω!!!!

Μετα απο τοσους αγωνες στην ζωη μου ξερω οτι μπορω και να την ξαναγεμισω, οποτε δεν με τρομαζει τιποτα παρα μονο η υγεια ολων οσων νοιαζομαι. Ολα τα αλλα ξαναγινονται.

[Nora]

Originally posted by boubourina
weird, εχθες προσπαθουσα να θυμηθω πως ξεκινησε αυτη η αμεση σχεση με τα παιδια και γιατι δεν κρατησα τις αποστασεις της φιλης -συντροφου απο την αρχη.
Θυμηθηκα οτι ειχα μια εντελως διαφορετικη αποψη οταν πρωτοπηγα να μεινω μαζι τους και ειχα ζητησει απο τον αντρα μου, οταν βλεπει να εχουμε μια διαφωνια με τα παιδια να μας αφηνει να την λυσουμε μονοι μας χωρις να παιρνει το μερος του ενος ή του αλλου. Τοτε νομιζα οτι ετσι ηταν το σωστο για να μην νιωθουν τα παιδια οτι ο μπαμπας υπερασπιζεται εμενα ή παιρνει το μερος μου.
Πιστευα επισης οτι εαν περιμενω το βραδυ να του πω τα παραπονα μου απο τα παιδια και να τα λυσει ή να τα μαλωσει θα ηταν σαν να τα -\"καρφωνα στον μπαμπα\" και να περιμενα να με δικαιωσει. Ετσι πιστευα οτι σιγουρα θα με μισουσαν και δεν θα καταφερναμε ποτε να ενωθουμε.
Τωρα μου λετε οτι εσφαλα ή εθελοτυφλουσα.

Μπουμπού το αν έχεις επικοινωνία με τον σύντροφο σου, είναι κάτι που φαίνεται από την αρχή της γνωριμίας μαζί του
Παρόλαυτα δεν μπορείς να ξέρεις όμως τα της συμβίωσης μαζί του, ούτε μπορείς να τα προδιαγράψεις.Δυστυχώς αυτά τα βλέπεις μόνο στην πράξη.
Δεν μπορείς να ξέρεις πως σκέφτονται 4 διαφορετικά άτομα(σύζυγος και παιδιά) ώστε να τα κουμαντάρεις

Το μόνο σίγουρο είναι, ότι η καλή επικοινωνία ελαφρύνει κατά πολύ τα προβλήματα που πάντα προκύπτουν στο συζείν.
Αυτό πρέπει να δουλέψεις κυρίως.

[researcher]

κουραστηκε η κοπελα( boubourina)

κου-ρα-στη-κε!

τελος!

(ωχ νορα μου βγηκε γενικα δεν απαντησα σε σενα να ξερεις)

[Nora]

Υπάρχει κάποιος που να μην κουράζεται?

Ας ξεκουραστεί και ξανά προς την δόξα τραβά

[weird]

Originally posted by boubourina
Δεν ξερω και ουτε θελω να φανταστω και ουτε με νοιαζει αυτη τη στιγμη.

Μηπως ολοι αυτοι για τους οποιους προσπαθουσα ή τουλαχιστον νομιζα οτι προσπαθουσα να νιαστω, πρεπει να νοιαστουν τωρα για μενα;
. Ολα τα αλλα ξαναγινονται.

Καλή μου, να σε νοιάζει γιατί πρόκειται για εσένα και για όσους αγαπάς. Ακόμα κι αν χρειάζεσαι τον χρόνο σου, το τί θα γίνει, αυτή τη φορά θα το διαμορφώσεις προς μια καλύτερη κατεύθυνση.

Ναι, πρέπει να νοιαστούν για σένα.
Δεν λέμε κάτι το διαφορετικό.
το θέμα είναι, πώς θα το απαιτήσεις αυτο?
Με μούτρα, σιγή, παθητικότητα, ή με την συζήτηση?
Με το να εκφράσεις σε αυτούς, όλα αυτά που μας γράφεις, αυτά που νιώθεις, αρχίζοντας απο τον ίδιο σου τον άντρα.

Σίγουρα έβλεπες, και σίγουρα ήθελε δύναμη να μπείς στον ρόλο που μπήκες.
Ομως ήρθε η ώρα να πεις, δεν αντέχω!
Θέλω μια αλλαγη προς το καλύτερο, και για εμένα την ίδια.
Εμπρός λοιπόν! :)

Εμείς μαζί σου είμαστε.

[researcher]

παντως λεω χαρα στο κουραγιο σου boubourina!

η αδελφη μου εχει γεννησει επισης

και μιλαμε...

η πεθερα της της παει το μεσημεριανο

εκεινη δεν εργαζεται ασχολειται με το παιδακι

δεν επεμβαινει κανεις αλλος στο σπιτι της εκτος απο την ιδια και τον αντρα της

το αφηνει και καμια φορα λιγακι στην κουνιαδα...

και παλι

το αισθανομαστε σαν τεραστια αναμπουμπουλα το να εχεις μικρο παιδι και ειναι!

τωρα σκεφτομαι ποσα πραγματικα μπηκαν στη ζωη σου να φροντιζεις!


πολλα! πωω ρε!

καλα υγεια να υπαρχει σιγουρα!

αλλα δεν ξερω!

ξαφνικα εχεις να φροντιζεις τοσα πολλα!

με την αρχικη διαθεση να εισαι απλα με τον ανθρωπο σου!

τι τιμημα ειναι αυτο;

[krino]

Originally posted by researcher

Originally posted by krino
ε ναι μην μασας...

:cool:

με τη διαφωνια σου να μασησω;

ισα ισα μου εχει καταντησει αηδιαστικα ευχαριστη

εχω παθει εξαρτηση...

το εχω παρει πρεφα οτι σου αρεσει....
:P

[Sofia]

Originally posted by boubourina

Οχι δεν εθελοτυφλουσα, εβλεπα και πολυ καλα μαλιστα, αλλά άλλα εβλεπα πριν το γαμο και άλλα βλεπω μετα.

boubourina, μηπως εβλεπες οτι ηθελες μονο να δεις?

εχω την εντυπωση απο ολα οσα γραφεις πώς αισθανεσαι θυμα. Μηπως ομως εσυ επελεξες τον ρολο αυτο, περιμενοντας κατι συγκεκριμενο?

[boubourina]

Originally posted by Nora
Υπάρχει κάποιος που να μην κουράζεται?

Ας ξεκουραστεί και ξανά προς την δόξα τραβά

Νορακι, δεν εχω αλλη επιλογη αυτη την στιγμη!!
Δεν κατερευσα σε αλλες και αλλες δυσκολιες.
Δεν θα το κανω τωρα. Δεν το\'χω σκοπο.

Αρα περιμενω και θα δουμε.

@ researcher+ nora+ weird + κρινο: Ευτυχως που ειστε μαζι μου.
Νιωθω τα χειλη μου κολλημενα, δεν εχω, δεν θελω να πω τιποτα σε κανεναν. Τδαχτυλα μου ομως με βοηθουν ακομα να μιλαω σε εσας, και αυτο μου δινει κουραγιο σε αυτη τη φαση. Στην απομενη φαση θα αντλησω και την δυναμη απο εσας.

Ομαδα ενωμενη, ποτε νικημενη!!!

[krino]

χμμμ δεν συμφωνω απολυτα με τις τακτικες σου ομως....

:P:P

[boubourina]

Originally posted by Sofia

Originally posted by boubourina

Οχι δεν εθελοτυφλουσα, εβλεπα και πολυ καλα μαλιστα, αλλά άλλα εβλεπα πριν το γαμο και άλλα βλεπω μετα.

boubourina, μηπως εβλεπες οτι ηθελες μονο να δεις?

εχω την εντυπωση απο ολα οσα γραφεις πώς αισθανεσαι θυμα. Μηπως ομως εσυ επελεξες τον ρολο αυτο, περιμενοντας κατι συγκεκριμενο?

Σοφια, η καθημερινοτητα ειναι τελειως διαφορετικη απο την περιοδο του ερωτα και του παθους ακομα και σε μια μακροχρονια σχεση.
Και η δικη μας καθημερινοτητα δεν μπορουσε να προβλεφθει σε καμμια περιπτωση.

Αλλωστε αυτον τον ανθρωπο τον αγαπησα παρα πολυ, και τον αγαπω ακομα, μοιραστηκαμε παρα πολλα, σε ασχημες περιοδους που μας εδεσαν.
Και τωρα η επικοινωνια δεν εχει χαθει. Πιστευω οτι και αυτος δεν νιωθει τις δυναμεις του και ισως αποφευγει καταστασεις που δεν ειναι σε θεση να αντιμετωπισει.

Ομως το οτι τον αγαπω και με αγαπα δεν διασφαλιζει τιποτα. Μπορω να τον αγαπω απο κοντα, οπως μπορω να τον αγαπω και απο μακρια. Σου ειπα ειμαι ρεαλιστρια και αυτο με κανει απιστευτα σκληρη και κυνικη εκει που δεν με περιμενεις.
Ειναι τροπος επιβιωσης για μενα.

[Sofia]

boubourina, δεν αμφισβητησα πουθενα στο μνμ μου ουτε την σκληροτητα σου, ουτε την κυνικοτητα του...πώς θα μπορουσα αλλωστε? εσυ ξερεις καλυτερα....

εγραψα αυτο που μου δινεις την εντυπωση, οτι εγινες θυμα περιστασεων ή καταστασεων ή των αλλων σχεδον εν αγνοια σου....

[krino]

Originally posted by Sofia

εγραψα αυτο που μου δινεις την εντυπωση, οτι εγινες θυμα περιστασεων ή καταστασεων ή των αλλων σχεδον εν αγνοια σου....

αυτος ειναι ο μυθος που ο καθενας μας θα ηθελε να πιστεψει κατω απο αυτες τις συνθηκες.....