Εγκυμοσύνη και ιδψ

[Chocorelo]

Ρε συ nefeli28 πως μπόρεσες να κάνεις παιδιά μέσα σε αυτήν την κόλαση χωρίς φάρμακευτικη αγωγή; Επειδή λες 5 χρόνια έχεις διαγνωστεί κ ήσουν κ βαριά.Ναι δουλεύω, ιδιωτικό τομέα βάση του πτυχίου μου.Ειμαι 35 και το έπαθα πριν 4 χρόνια.

[Nefeli28]

Η αλήθεια είναι ότι περασα πολύ δύσκολα ειδικά στις εγκυμοσύνες με τα ψυχαναγκαστικά κι όλα της ΙΔΨ. Αλλά και αργότερα όταν τα παιδιά ήταν μικρά ήταν εξαιρετικά δύσκολα όλα. Δυστυχώς άργησα πολύ να πάω σε ψυχολογο και να καταλήξω εν τελει και σε ψυχίατρο για φαρμακευτική αγωγή. Έφτασα στο τέρμα. Γι αυτό είναι καλό να αναζητούμε βοηθεια μόλις καταλάβουμε ότι κάτι δεν πάει καλά και μας δυσκολεύει την καθημερινότητα.

[End_of_an_era]

Διάβασα και την ιστορία σου με τον τσαρλατάνο που το έπαιζε ψυχολόγος και σου στέρησε 2 χρόνια που θα μπορούσες να κάνεις κανονική ψυχοθεραπεία. Τι κρίμα να κυκλοφορούν τέτοιοι άνθρωποι χωρίς συνέπειες.

[Chocorelo]

Γι'αυτό σε ρωτάω.Ειμαι με ψυχοθεραπεία,ξέρω τι έχω και είναι δύσκολα.Δεν θέλω να ξέρω πως θα ήμουν αν δεν ήξερα.Φανταζομαι θα είχα κρίσεις πανικού κάθε μέρα και θα εκλαιγα συνεχώς.Πραγματικα είσαι ηρωίδα.Πως άντεξες;;;

[Nefeli28]

Έπεσα και σε τσαρλατάνο «ειδικο» δυστυχώς και μου κόστισε και χρήματα και την ψυχική μου ηρεμία που ήδη δεν είχα όταν πρωτοπήγα. Εφιαλτική εμπειρία για πρώτη φορά σε ψυχολογο.
Ήταν πολλά αυτά που με έφεραν στην κατάρρευση πριν από δυο χρόνια. Συσσωρεύτηκαν όλα αυτά που περασα και κάποια στιγμή ο οργανισμός μου ξέσπασε.
Ευτυχώς τώρα είμαι σε έναν πολύ καλό ψυχίατρο και όλα πάνε καλά.
Είναι βασικό να έχουμε και υποστηρικτικό περιβάλλον μέσα σε όλα αυτά κι εγώ είχα δίπλα μου την αδερφή μου η οποία πάσχει από την ίδια διαταραχή και με καταλαβαίνει και στηρίζει απόλυτα. Μέσα στην ατυχία μου τυχερή που την έχω….

[Chocorelo]

Είναι σημαντικό που έχεις ανθρωπο να σε καταλαβαίνει.Εγω όταν μου πρωτοεσκασε πήγα σε μια άσχετη.Εννοω δεν ήξερε τίποτα για την διατάραχη μου κ μου έριχνε ευθύνες τύπου ότι είμαι εγωιστρια κ θέλω να ασχολούνται μαζί μου.Με έκανε χειρότερα.Εμεινα μερικούς μήνες μόνο.Μετα πήγα στην τωρινή μου ψυχολόγο η οποία είναι πολύ Καλή όπως και η ψυχίατρος μου.Εσυ όταν ήσουν ασχημα τι σε έπιανε;

[Nefeli28]

Εγώ πάντα είχα άρρωστο φοβία. Μικρόβια, αρρώστιες κλπ. Περασα κι από άλλες ιδεοληψίες θρησκευτικού τύπου, αλλά αυτό που με βασανίζει σε όλη μου τη ζωή είναι η ιδέα ότι θα κολλήσω ειτζ. Όποτε σταδιακά από μικρη άρχισα να φοβάμαι τα αίματα και τις βελόνες.
Τα έβλεπα παντού. Παντού όμως. Έφτασα σε σημείο να πιστεύω ότι έχει βελόνες το κρεβάτι που κοιμάμαι. Κιλά τα οινοπνευματα … κυριολεκτικά λουζόμουν με οινόπνευμα. Μόνο που δεν το έπινα.
Στα τελευταία στάδια άρχισα να τρέχω στα διαγνωστικά κέντρα για εξετάσεις τα οποία φυσικά και αμφισβητούσα για το αν είναι αξιόπιστα τα αποτελέσματα.
Τελικά έφτασα στον πάτο όταν πήγα μετά από μια συνεδρία και παρότρυνση της τότε ψυχολόγου μου, στο τσεκποιντ να κάνω νια γρήγορη εξέταση. Πιστεψα ότι εκει κόλλησα σίγουρα ειτζ….
Πήγα στο Αιγινήτειο γιατί είχα αυτοκτονικές τάσεις και τελικά άρχισα τα φάρμακα.

[Chocorelo]

Εγώ πάντα είχα φόβο απώλειας,μην πάθει κάτι κάποιος που αγαπώ.Οταν έπαθα αυτό έσκασαν τρελές ιδεοληψίες τύπου θα κάνω κακό σε κάποιον,θα κάνω στον εαυτό μου κ έφτιαχνα κ εικόνες.Οτι θα τρελαθώ κλπ.Θα κάνω παιδί,θα τα καταφέρω στην εγκυμοσύνη;Αν το γεννήσω κ μετά το χάσω κ του κάνω τίποτα;Συν τύψεις για πράγματα που αλλοι δεν δίνουν καν σημασία.Μικροβια,τάξη,συμμ� �τρία, ψυχαναγκασμούς οχι.Τι χάπια σου έδωσε;

[Nefeli28]

Ναι σε καταλαβαίνω. Είναι βασανιστικές οι σκέψεις του να κανεις η να μην κανεις κακό στον αλλον.
Ξεκίνησα με ladose αλλά δεν μου εκαναν τίποτα έτσι που ήμουν και μετά από πολλούς πειραματισμούς με διαφορα φάρμακα (και άλλο ψυχίατρο τότε) τελικά τώρα παίρνω anafranil και rapiproz. Έπαιρνα και λίγο ηρεμιστικό αλλά μου το έκοψε μέσα στο καλοκαίρι.

[Chocorelo]

Και κόμπος στο στομάχι κάθε μέρα κ κάποιες φορές βάρος στο στήθος.Νομιζω όλες αυτές οι σκέψεις είναι πολύ βασανιστικες.Το rapiproz είναι αντιψυχωτικο;

[Nefeli28]

Και κόμπος στο στομάχι κάθε μέρα κ κάποιες φορές βάρος στο στήθος.Νομιζω όλες αυτές οι σκέψεις είναι πολύ βασανιστικες.Το rapiproz είναι αντιψυχωτικο;

Ναι αντιψυχωσικο. Εσυ παίρνεις αγωγή; Έχεις δει βελτίωση;

[Chocorelo]

Λαντοζ των 20 κ κλονοτριλ 0.50 κάθε βράδυ.Πριν μείνω έγκυος αυτά.Με κρατούσαν αρκετά καλά.Οχι τέλεια αλλά καλά.Τωρα που είμαι έγκυος μόνο λαντοζ αλλά νιώθω ότι την πραγματική δουλειά μου την έκανε το κλονοτριλ.Ειναι ειδικευμένο για τις σκέψεις.Εσυ είδες μεγάλη διαφορά με την αγωγή σου;

[Nefeli28]

Κι εγώ κλονοτριλ έπαιρνα. Είδα διαφορα με την αγωγή αλλά είχα και αρκετές παρενέργειες. Η χειρότερη ήταν η νύστα και η κατάπτωση που ένιωθα πολύ έντονα και δεν μπορούσα να τα καταφέρω με τη δουλειά. Οπότε σταδιακά τα μειώσαμε και ευτυχώς τώρα όλα καλά.
Το αναφρανιλ πιστεύω κάνει τη διαφορά ( αντικαταθλιπτικό) αλλά γενικά οι σκέψεις έχουν μειωθεί και είναι διαχειρίσιμες. Ο γιατρός είπε ότι όσο περισσότερο μείνω σε αυτό το καλά, τόσο πιο εύκολα θα είναι μετά να τα κόψω τα φάρμακα.

[Stress28580]

Καλησπέρα σε όλες!! Χθες αφιέρωσα την ημέρα στην οικογένεια και πέρασε χωρίς σκέψεις. Σημερα με τα σχολεία, την αγορά των σχολικών και τις δραστηριότητες πέρασε η μέρα και δεν πρόλαβα πάλι να σκεφτώ τίποτα αγχωτικό και τώρα που άρχισα να χαλαρώνω σκέφτομαι που θα πάω αύριο στη δουλειά και αγχώνομαι. Εμένα με αγχωνει μην κάνω κακό σε άλλον, κυρίως όμως πάνω στη δουλειά μου. με τα παιδιά δεν το έχω. Επίσης διαρκώς αμφισβητώ την αξία μου και το αν κάνω κάτι καλά, σκέφτομαι ότι δεν αξίζω, ότι είμαι ανίκανη και ανεπαρκής κι άλλα τέτοια. Πριν τέσσερα χρόνια έπαθα ένα Μπλάκ άουτ σε σημείο να με μαζεύει ο άντρας μου από τη δουλειά. Τότε είπα ως εδω. Τα παιδιά δεν έφταιγαν σε τίποτα να με βλέπουν έτσι. Έπρεπε να δράσω. Το οτι βρήκα κι εσάς είναι τόσο βοηθητικό. Χαίρομαι πολύ

[Nefeli28]

Όταν έχουμε να κάνουμε πραγματα συνήθως οι σκέψεις μένουν παραπίσω. Γι αυτό και μας λένε οι ψυχολόγοι κ οι γιατροί να βρίσκουμε απασχόληση ειδικά με τα χέρια μας κλπ για να απασχολείται κάπως το μυαλό μας.
Κι εγώ πολλές φορές όταν πάω να χαλαρώσω εκει πάνε να ξεκινήσουν οι σκέψεις. Επίσης όταν νιώθω για κάποιο λόγο καλά, αυτοσαμποταρομαι κι είναι σαν να λέει ο εαυτός μου γιατί νιώθεις καλά; Δεν σου αξίζει.
Όμως ΟΛΑ αυτά είναι η παγίδα της ΙΔΨ. Ότι δεν αξίζουμε να είμαστε καλά. Και φυσικά ότι δεν έχουμε αξία ως άνθρωποι κι όλα αυτά τα ωραία…
Είναι όλα πλαστα. Τίποτα δεν είναι αλήθεια. Είναι όλα φτιαχτά από το κεφάλι μας για να βασανιζόμαστε.