Άνχος διαρκείας

[Konstantin Papadimos]

Niels, τα ssri λένε ότι κάτι κάνουν με την ήδη υπάρχουσα σεροτονίνη μέσα μας. Δε παράγουν νέα. Οπότε δε ξέρω τι παίζει με αυτά.

[Niels]

Niels, τα ssri λένε ότι κάτι κάνουν με την ήδη υπάρχουσα σεροτονίνη μέσα μας. Δε παράγουν νέα. Οπότε δε ξέρω τι παίζει με αυτά.

Σαν να κλείνουν την κανουλα ώστε να συσσωρεύεται περισσότερη.

[Konstantin Papadimos]

Niels, για να αρχίσω κανναβιδιόλη σε τι γιατρό να απευθυνθώ;
Ενδοκρινολόγο, παθολόγο, νευρολόγο, ψυχίατρο;
Τι;

[Niels]

Δεν έχω δοκιμάσει ποτέ. Ψυχίατρο ίσως αλλά το πρόβλημα όχι ειδικά με την κανναβιδιολη αλλά γενικά είναι ότι οι περισσότεροι θα σου πουν ότι πρέπει να κρίνουν αυτοί τι χρειάζεσαι. Και συνήθως προτείνουν αντικαταθλιπτικά. Υπάρχουν όμως και πιο ευέλικτοι ειδικά με τα κανναβινοειδή αρκεί να βρεις τον κατάλληλο γιατρό και να θεωρεί ότι θα βοηθήσει στην περίπτωση σου.

[xolits14]

Καλησπέρα σας, πρώτη φορά γράφω στη σελίδα, ωστόσο τη διαβάζω καιρό αν και δε ξέρω πόσο καλό μου κάνει τελικά. Είμαι 38 ετών και θα πω εν συντομία και τη δικιά μου ιστορία και το που βρίσκομαι σήμερα. Όλα ξεκίνησαν το Μάρτιο 2020 λίγο πριν το lockdown. Ξαφνικά εκεί που ήμουν σε ηρεμία και μπορεί να διασκέδαζα ας πούμε ερχόταν ένας πόνος στο στήθος που με ξενέρωνε και αποσυρόμουν. Ο πόνος αυτός έγινε σχεδόν καθημερινός σε όλο το στήθος ή την πλάτη. Έτρεξα έκανα ότι εξέταση υπήρχε σε καρδιολόγους, γαστρεντερολόγους, πνευμονολόγους, εξετάσεις για θρομβώσεις κτλ.. και όλοι με ένα στόμα μου έλεγαν είσαι υγιέστατος. Ο πόνος ήταν μέσα στο μυαλό μου και εξαπλωνόταν στο σώμα μου. Έτσι τον Αύγουστο ξεκίνησα cipralex 10mg. Οι πρώτες 15 μέρες ήταν κόλαση χωρίς αγχολυτικό κάθε δεύτερη μέρα στο νοσοκομείο. Ωστόσο μετά από 1 μήνα και λίγο παραπάνω οι πόνοι εξαφανίστηκαν. Ταυτόχρονα ξανά άρχισα ψυχοθεραπεία. Η αλήθεια είναι ότι μέχρι το Μάιο 2021 είχα ξεχάσει να πονάω με αποτέλεσμα να πω δυο γιατρό μου να διακόψω σιγά σιγά. Ο ίδιος βέβαια με ρώτησε αν είμαι σίγουρος αν κάνω ψυχοθεραπεία κτλ. Και όταν το διαβεβαίωσα για την πρόοδο μου, μου είπε να το κόψω σιγά σιγά μέσα σε 2 μήνες. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που πήγα διακοπές στο χωριό μου που μου είχαν σκάσει οι παρενέργειες του φαρμάκου πέρυσι. Εκεί άρχισαν πάλι κάποιοι πόνοι τους οποίους μπορώ να διαχειριστώ αλλά με κουράζουν και με τρομάζουν. Ήμουν έτοιμος να ξεκινήσω πάλι αγωγή αλλά του είπα ότι χωρίς κάποιο αγχολυτικό αυτή τη φορά δεν παίζει. Οπότε πέρασαν άλλες 10 μέρες που κατέβηκα στο τόπο διαμονής μου, όπου ξεκίνησα γυμναστική, ψυχοθεραπεία και επισκέφτηκα και το γιατρό. Αυτό που καταλήξαμε είναι να μην αρχίσω αγωγή πάλι εφόσον μπορώ να το διαχειριστώ, ώστε να βρούμε την αιτία που το πυροδοτεί και όταν δυσκολεύομαι να παίρνω ζάναξ 25mg. Σε αυτό είμαι σήμερα και προσπαθώ να το παλέψω.
Προσπαθώ να μην αποσύρομαι, να μιλήσω σε όλους για το πρόβλημα που αντιμετωπίζω. Δεν είναι εύκολο, ευελπιστώ να τα καταφέρω.

[Marilou]

Καλησπέρα σας, πρώτη φορά γράφω στη σελίδα, ωστόσο τη διαβάζω καιρό αν και δε ξέρω πόσο καλό μου κάνει τελικά. Είμαι 38 ετών και θα πω εν συντομία και τη δικιά μου ιστορία και το που βρίσκομαι σήμερα. Όλα ξεκίνησαν το Μάρτιο 2020 λίγο πριν το lockdown. Ξαφνικά εκεί που ήμουν σε ηρεμία και μπορεί να διασκέδαζα ας πούμε ερχόταν ένας πόνος στο στήθος που με ξενέρωνε και αποσυρόμουν. Ο πόνος αυτός έγινε σχεδόν καθημερινός σε όλο το στήθος ή την πλάτη. Έτρεξα έκανα ότι εξέταση υπήρχε σε καρδιολόγους, γαστρεντερολόγους, πνευμονολόγους, εξετάσεις για θρομβώσεις κτλ.. και όλοι με ένα στόμα μου έλεγαν είσαι υγιέστατος. Ο πόνος ήταν μέσα στο μυαλό μου και εξαπλωνόταν στο σώμα μου. Έτσι τον Αύγουστο ξεκίνησα cipralex 10mg. Οι πρώτες 15 μέρες ήταν κόλαση χωρίς αγχολυτικό κάθε δεύτερη μέρα στο νοσοκομείο. Ωστόσο μετά από 1 μήνα και λίγο παραπάνω οι πόνοι εξαφανίστηκαν. Ταυτόχρονα ξανά άρχισα ψυχοθεραπεία. Η αλήθεια είναι ότι μέχρι το Μάιο 2021 είχα ξεχάσει να πονάω με αποτέλεσμα να πω δυο γιατρό μου να διακόψω σιγά σιγά. Ο ίδιος βέβαια με ρώτησε αν είμαι σίγουρος αν κάνω ψυχοθεραπεία κτλ. Και όταν το διαβεβαίωσα για την πρόοδο μου, μου είπε να το κόψω σιγά σιγά μέσα σε 2 μήνες. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που πήγα διακοπές στο χωριό μου που μου είχαν σκάσει οι παρενέργειες του φαρμάκου πέρυσι. Εκεί άρχισαν πάλι κάποιοι πόνοι τους οποίους μπορώ να διαχειριστώ αλλά με κουράζουν και με τρομάζουν. Ήμουν έτοιμος να ξεκινήσω πάλι αγωγή αλλά του είπα ότι χωρίς κάποιο αγχολυτικό αυτή τη φορά δεν παίζει. Οπότε πέρασαν άλλες 10 μέρες που κατέβηκα στο τόπο διαμονής μου, όπου ξεκίνησα γυμναστική, ψυχοθεραπεία και επισκέφτηκα και το γιατρό. Αυτό που καταλήξαμε είναι να μην αρχίσω αγωγή πάλι εφόσον μπορώ να το διαχειριστώ, ώστε να βρούμε την αιτία που το πυροδοτεί και όταν δυσκολεύομαι να παίρνω ζάναξ 25mg. Σε αυτό είμαι σήμερα και προσπαθώ να το παλέψω.
Προσπαθώ να μην αποσύρομαι, να μιλήσω σε όλους για το πρόβλημα που αντιμετωπίζω. Δεν είναι εύκολο, ευελπιστώ να τα καταφέρω.

Καλησπερα και καλως ηρθες !

Να ξερεις οτι την ουσιαστικη θεραπεια θα στην κανει η ψυχαναλυση .
Εκει εχεις βρεις τι ακριβως σου πυροδοτεί ολο αυτό ή τουλαχιστον τι φοβασαι και το σωματοποιειες πλεον ?

Καλη δυναμη στην προσπαθεια σου !

[Niels]

Καλή δύναμη. Θέλει υπομονή. Η ψυχοθεραπεία θα βοηθήσει πιστεύω.