οριακη στην εφηβεια ,δρομος προς διαγνωση
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 4 of 4
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Sep 2021
    Location
    athens
    Posts
    1

    Post οριακη στην εφηβεια ,δρομος προς διαγνωση

    PS σε αυτό το κείμενο δεν μιλάω για τα συμπτώματα μου , η για έξτρα δυσκολίες που αντιμετώπισα είναι μια περιληπτική ιστορία για την εμπειρία μου . ίσως στο μέλλον αν μπορέσω να αντιμετωπίσω εγώ η ιδιά τα συναισθήματα μου να γράψω κάτι καλύτερο από αυτό

    Αρχικά θα ήθελα να πω ότι είμαι αρκετά νέα και η διάγνωση μου βγήκε πέρυσι . αν και ήξερα ότι κάτι πήγαινε ‘’ λάθος ‘’από πολύ μικρότερη ηλικία . άρχισα να ζητάω ψυχολογική βοήθεια στα 15 αλλά οι γονείς μου αρνηθήκαν να κλείσουν κάποιο ραντεβού και μου έλεγαν ότι είμαι υπερβολική , δραματική και ότι αυτό που ένιωθα ήταν από τις ορμόνες μου – δεν κρατάω κανένα θυμό προς τους γονείς μου αν και πιστεύω ότι τα πράγματα θα ήταν καλύτερα αν με είχαν ακούσει τότε- . στα 15 μου αρχίσαν 3 πολύ άσχημα χρόνια όπου αρνιόμουνα να μιλήσω για τα συναισθήματα μου , αυτοτραυματιζόμουνα καθημερινά και είχα ήδη προσπαθήσει να αυτοκτονήσω 2 φορές . δεν ξέρω πως αλλά κατάφερα να επιβιώσω . επιτέλους οι γονείς μου δέχτηκαν να με πάνε σε ψυχολόγο και η πρώτη διάγνωση που πήρα ήταν κατάθλιψη . Την ιδιά περίοδο άρχισα να ψάχνω από μόνη μου για ψυχολογικές ασθένειες και να μαθαίνω για αυτές αλλά ένιωθα ότι η κατάθλιψη δεν μου ταίριαζε. στην δευτέρα λυκείου πήγα 2 φορές σε μια ψυχολόγο η οποία μου είπε ότι ητε θα επερνα φάρμακα ητε θα άρχιζα γυμναστική η κάτι όπου θα με κάνει να σταματάω να σκέφτομαι για λίγες ώρες την ημέρα . Οι γονεις μου ηταν και είναι κατά των φαρμάκων οπότε αυτές οι λίγες συναντήσεις με την ψυχολόγο αποδείχθηκαν άχρηστες .Παρότι άρχισα την γυμναστική όπως με συμβούλεψε η κατάσταση μου δεν άλλαξε . τρίτη λυκείου ήταν η χρονιά όπου πραγματικά πιστεύω με οδήγησε στα όρια μου . Όλο το άγχος όπου είχα δεν είχε τρόπο η χρόνο να βγει και κάθε μέρα εκλεγα και είχα εκρήξεις θυμού . Οι γονείς μου είπαν ότι αν ήθελα θα με πήγαιναν σε ψυχολόγο αλλά εγώ το αρνήθηκα λέγοντας ότι δεν είχα χρόνο για κάτι τέτοιο . το καλοκαίρι μετα τις πανελλήνιες θα το θυμάμαι για πάντα ως ένα από τα χειρότερα καλοκαιριά που έχω περάσει . έθαψα εντελώς τα συναισθήματα μου και έμεινα ένα κουφάρι . δεν μπορούσα επιπλέον να νιώσω η τουλάχιστον αυτό προσπαθούσα να πιστέψω γιατί επιπλέον το να νιώθω ήταν πολύ επίπονο . Αφού πέρασα σε μια σχολή δέχτηκα να αρχίσω ψυχοθεραπεία . μετά από λίγες συνεδρίες άρχισα να πιστεύω ότι ήταν ανούσιο . Η απάντηση της ψυχοθεραπεύτριας μου ήταν να μου δώσει φάρμακα . Στην αρχή τα φάρμακα με έκαναν να έχω παραισθήσεις και έγινα ανορεξικη επειδή ανακατευόμουν τόσο όπου δεν μπορούσα να φάω καθόλου . Σταμάτησα να τα παίρνω και μετα από λίγες μέρες άρχισα να περνώ αλλά τα οποία ήταν πιο ήπια . μετα από μισό χρόνο και με χίλια ζόρια από μόνη μου έψαξα τι σημαίνει bpd και για πρώτη φορά ένιωθα ότι πραγματικά ταυτιζόμουν με κάτι . μίλησα με την ψυχοθεραπεύτρια και συμφώνησε μαζί μου . Οι γονείς μου ήδη δυσκολευόντουσαν να αποδεχτούν την κατάθλιψη οπότε η διαταραχή προσωπικότητας ήταν αδιανόητη . κάθε φορά όπου προσπαθούσα να τους μιλήσω για να τους το εξηγήσω οδηγούμασταν σε τσακωμούς φωνές και ποτέ δεν έβγαινε τίποτα από την προσπάθεια μου . Είμαι 19 πια , όπως είπα στην αρχή είμαι αρκετά νέα , η διάγνωση βγήκε όταν ήμουν 18 . Θα ήθελα να πω σε όλους τους γονείς που διαβάζουν αυτό το κείμενο αν το παιδι σας είναι προβληματισμένο και σας ζητάει βοήθειά ακούστε το , δεν το κάνει επειδή έχει ορμόνες η επειδή θέλει προσοχή , βοηθήστε το και προσπαθήστε να το ακούτε .

  2. #2
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2022
    Posts
    18
    Quote Originally Posted by misstrouble View Post
    PS σε αυτό το κείμενο δεν μιλάω για τα συμπτώματα μου , η για έξτρα δυσκολίες που αντιμετώπισα είναι μια περιληπτική ιστορία για την εμπειρία μου . ίσως στο μέλλον αν μπορέσω να αντιμετωπίσω εγώ η ιδιά τα συναισθήματα μου να γράψω κάτι καλύτερο από αυτό

    Αρχικά θα ήθελα να πω ότι είμαι αρκετά νέα και η διάγνωση μου βγήκε πέρυσι . αν και ήξερα ότι κάτι πήγαινε ‘’ λάθος ‘’από πολύ μικρότερη ηλικία . άρχισα να ζητάω ψυχολογική βοήθεια στα 15 αλλά οι γονείς μου αρνηθήκαν να κλείσουν κάποιο ραντεβού και μου έλεγαν ότι είμαι υπερβολική , δραματική και ότι αυτό που ένιωθα ήταν από τις ορμόνες μου – δεν κρατάω κανένα θυμό προς τους γονείς μου αν και πιστεύω ότι τα πράγματα θα ήταν καλύτερα αν με είχαν ακούσει τότε- . στα 15 μου αρχίσαν 3 πολύ άσχημα χρόνια όπου αρνιόμουνα να μιλήσω για τα συναισθήματα μου , αυτοτραυματιζόμουνα καθημερινά και είχα ήδη προσπαθήσει να αυτοκτονήσω 2 φορές . δεν ξέρω πως αλλά κατάφερα να επιβιώσω . επιτέλους οι γονείς μου δέχτηκαν να με πάνε σε ψυχολόγο και η πρώτη διάγνωση που πήρα ήταν κατάθλιψη . Την ιδιά περίοδο άρχισα να ψάχνω από μόνη μου για ψυχολογικές ασθένειες και να μαθαίνω για αυτές αλλά ένιωθα ότι η κατάθλιψη δεν μου ταίριαζε. στην δευτέρα λυκείου πήγα 2 φορές σε μια ψυχολόγο η οποία μου είπε ότι ητε θα επερνα φάρμακα ητε θα άρχιζα γυμναστική η κάτι όπου θα με κάνει να σταματάω να σκέφτομαι για λίγες ώρες την ημέρα . Οι γονεις μου ηταν και είναι κατά των φαρμάκων οπότε αυτές οι λίγες συναντήσεις με την ψυχολόγο αποδείχθηκαν άχρηστες .Παρότι άρχισα την γυμναστική όπως με συμβούλεψε η κατάσταση μου δεν άλλαξε . τρίτη λυκείου ήταν η χρονιά όπου πραγματικά πιστεύω με οδήγησε στα όρια μου . Όλο το άγχος όπου είχα δεν είχε τρόπο η χρόνο να βγει και κάθε μέρα εκλεγα και είχα εκρήξεις θυμού . Οι γονείς μου είπαν ότι αν ήθελα θα με πήγαιναν σε ψυχολόγο αλλά εγώ το αρνήθηκα λέγοντας ότι δεν είχα χρόνο για κάτι τέτοιο . το καλοκαίρι μετα τις πανελλήνιες θα το θυμάμαι για πάντα ως ένα από τα χειρότερα καλοκαιριά που έχω περάσει . έθαψα εντελώς τα συναισθήματα μου και έμεινα ένα κουφάρι . δεν μπορούσα επιπλέον να νιώσω η τουλάχιστον αυτό προσπαθούσα να πιστέψω γιατί επιπλέον το να νιώθω ήταν πολύ επίπονο . Αφού πέρασα σε μια σχολή δέχτηκα να αρχίσω ψυχοθεραπεία . μετά από λίγες συνεδρίες άρχισα να πιστεύω ότι ήταν ανούσιο . Η απάντηση της ψυχοθεραπεύτριας μου ήταν να μου δώσει φάρμακα . Στην αρχή τα φάρμακα με έκαναν να έχω παραισθήσεις και έγινα ανορεξικη επειδή ανακατευόμουν τόσο όπου δεν μπορούσα να φάω καθόλου . Σταμάτησα να τα παίρνω και μετα από λίγες μέρες άρχισα να περνώ αλλά τα οποία ήταν πιο ήπια . μετα από μισό χρόνο και με χίλια ζόρια από μόνη μου έψαξα τι σημαίνει bpd και για πρώτη φορά ένιωθα ότι πραγματικά ταυτιζόμουν με κάτι . μίλησα με την ψυχοθεραπεύτρια και συμφώνησε μαζί μου . Οι γονείς μου ήδη δυσκολευόντουσαν να αποδεχτούν την κατάθλιψη οπότε η διαταραχή προσωπικότητας ήταν αδιανόητη . κάθε φορά όπου προσπαθούσα να τους μιλήσω για να τους το εξηγήσω οδηγούμασταν σε τσακωμούς φωνές και ποτέ δεν έβγαινε τίποτα από την προσπάθεια μου . Είμαι 19 πια , όπως είπα στην αρχή είμαι αρκετά νέα , η διάγνωση βγήκε όταν ήμουν 18 . Θα ήθελα να πω σε όλους τους γονείς που διαβάζουν αυτό το κείμενο αν το παιδι σας είναι προβληματισμένο και σας ζητάει βοήθειά ακούστε το , δεν το κάνει επειδή έχει ορμόνες η επειδή θέλει προσοχή , βοηθήστε το και προσπαθήστε να το ακούτε .
    Γειά σου... Δύσκολες καταστάσεις σε καταλαβαίνω απόλυτα, άσχημη διαταραχή ρε γαμώτο και αν δεν λάβεις μια σωστή διάγνωση ώστε να την αντιμετωπίσεις αποτελεσματικά ακόμα χειρότερα, πρέπει να βρεις τον σωστό ειδικό...Θα ήθελες να μου πεις πάνω κάτω τα συμπτώματα;

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2019
    Posts
    357
    Quote Originally Posted by misstrouble View Post
    PS σε αυτό το κείμενο δεν μιλάω για τα συμπτώματα μου , η για έξτρα δυσκολίες που αντιμετώπισα είναι μια περιληπτική ιστορία για την εμπειρία μου . ίσως στο μέλλον αν μπορέσω να αντιμετωπίσω εγώ η ιδιά τα συναισθήματα μου να γράψω κάτι καλύτερο από αυτό

    Αρχικά θα ήθελα να πω ότι είμαι αρκετά νέα και η διάγνωση μου βγήκε πέρυσι . αν και ήξερα ότι κάτι πήγαινε ‘’ λάθος ‘’από πολύ μικρότερη ηλικία . άρχισα να ζητάω ψυχολογική βοήθεια στα 15 αλλά οι γονείς μου αρνηθήκαν να κλείσουν κάποιο ραντεβού και μου έλεγαν ότι είμαι υπερβολική , δραματική και ότι αυτό που ένιωθα ήταν από τις ορμόνες μου – δεν κρατάω κανένα θυμό προς τους γονείς μου αν και πιστεύω ότι τα πράγματα θα ήταν καλύτερα αν με είχαν ακούσει τότε- . στα 15 μου αρχίσαν 3 πολύ άσχημα χρόνια όπου αρνιόμουνα να μιλήσω για τα συναισθήματα μου , αυτοτραυματιζόμουνα καθημερινά και είχα ήδη προσπαθήσει να αυτοκτονήσω 2 φορές . δεν ξέρω πως αλλά κατάφερα να επιβιώσω . επιτέλους οι γονείς μου δέχτηκαν να με πάνε σε ψυχολόγο και η πρώτη διάγνωση που πήρα ήταν κατάθλιψη . Την ιδιά περίοδο άρχισα να ψάχνω από μόνη μου για ψυχολογικές ασθένειες και να μαθαίνω για αυτές αλλά ένιωθα ότι η κατάθλιψη δεν μου ταίριαζε. στην δευτέρα λυκείου πήγα 2 φορές σε μια ψυχολόγο η οποία μου είπε ότι ητε θα επερνα φάρμακα ητε θα άρχιζα γυμναστική η κάτι όπου θα με κάνει να σταματάω να σκέφτομαι για λίγες ώρες την ημέρα . Οι γονεις μου ηταν και είναι κατά των φαρμάκων οπότε αυτές οι λίγες συναντήσεις με την ψυχολόγο αποδείχθηκαν άχρηστες .Παρότι άρχισα την γυμναστική όπως με συμβούλεψε η κατάσταση μου δεν άλλαξε . τρίτη λυκείου ήταν η χρονιά όπου πραγματικά πιστεύω με οδήγησε στα όρια μου . Όλο το άγχος όπου είχα δεν είχε τρόπο η χρόνο να βγει και κάθε μέρα εκλεγα και είχα εκρήξεις θυμού . Οι γονείς μου είπαν ότι αν ήθελα θα με πήγαιναν σε ψυχολόγο αλλά εγώ το αρνήθηκα λέγοντας ότι δεν είχα χρόνο για κάτι τέτοιο . το καλοκαίρι μετα τις πανελλήνιες θα το θυμάμαι για πάντα ως ένα από τα χειρότερα καλοκαιριά που έχω περάσει . έθαψα εντελώς τα συναισθήματα μου και έμεινα ένα κουφάρι . δεν μπορούσα επιπλέον να νιώσω η τουλάχιστον αυτό προσπαθούσα να πιστέψω γιατί επιπλέον το να νιώθω ήταν πολύ επίπονο . Αφού πέρασα σε μια σχολή δέχτηκα να αρχίσω ψυχοθεραπεία . μετά από λίγες συνεδρίες άρχισα να πιστεύω ότι ήταν ανούσιο . Η απάντηση της ψυχοθεραπεύτριας μου ήταν να μου δώσει φάρμακα . Στην αρχή τα φάρμακα με έκαναν να έχω παραισθήσεις και έγινα ανορεξικη επειδή ανακατευόμουν τόσο όπου δεν μπορούσα να φάω καθόλου . Σταμάτησα να τα παίρνω και μετα από λίγες μέρες άρχισα να περνώ αλλά τα οποία ήταν πιο ήπια . μετα από μισό χρόνο και με χίλια ζόρια από μόνη μου έψαξα τι σημαίνει bpd και για πρώτη φορά ένιωθα ότι πραγματικά ταυτιζόμουν με κάτι . μίλησα με την ψυχοθεραπεύτρια και συμφώνησε μαζί μου . Οι γονείς μου ήδη δυσκολευόντουσαν να αποδεχτούν την κατάθλιψη οπότε η διαταραχή προσωπικότητας ήταν αδιανόητη . κάθε φορά όπου προσπαθούσα να τους μιλήσω για να τους το εξηγήσω οδηγούμασταν σε τσακωμούς φωνές και ποτέ δεν έβγαινε τίποτα από την προσπάθεια μου . Είμαι 19 πια , όπως είπα στην αρχή είμαι αρκετά νέα , η διάγνωση βγήκε όταν ήμουν 18 . Θα ήθελα να πω σε όλους τους γονείς που διαβάζουν αυτό το κείμενο αν το παιδι σας είναι προβληματισμένο και σας ζητάει βοήθειά ακούστε το , δεν το κάνει επειδή έχει ορμόνες η επειδή θέλει προσοχή , βοηθήστε το και προσπαθήστε να το ακούτε .
    Έχω διαγνωστεί με το ίδιο ακριβώς
    Και μένα τα πρώτα συμπτώματα είχαν αρχίσει να φαίνονται στο λύκειο
    Αλλά όλοι έλεγα ότι απλώς ήμουν κακομαθημένη ,ότι ζήλευα τον αδελφό μου ότι ήθελα να τραβάω την προσοχή ότι ήμουν ζωηρή
    Βέβαια άλλες εποχές τότε δεν υπήρχε ενημέρωση
    Και εγώ είμαι σε αγωγή

  4. #4
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2022
    Posts
    5
    Εγώ σαν 29αρα από τα 12-13 νομίζω είχα κάνει την πρώτη μου απόπειρα.
    Οι ψυχολόγοι σορρυ κιόλας αλλά δεν κάνουν για εμάς.μια ερώτηση, γράφουν οι ψυχολόγοι φάρμακα;
    Δεν νομίζω ότι θεωρούνται γιατροι.
    Τεσπα
    Εμενα πριν τρία χρόνια ο ψυχίατρος μου με διέγνωσε με οριακή διαταραχή προσωπικότητας.
    Είμαστε χημεία του λέω γράψε μου κάτι γιατί δεν αντέχω άλλο αυτή την κατάσταση που ζω.
    Οι ψυχοθεραπείες δεν μου ταιριάζουν. Τα φάρμακα με βοήθησαν πιο πολύ στα νεύρα και στο θολωμένο μυαλό που από το μηδέν πήγαινα στο 100 σε κλάσματα δευτερολεπτου και τα έσπαγα κυριολεκτικά όλα.
    Έχω ηρεμήσει πολύ. Βέβαια καμία φορά μπορεί να πέσω αλλά την επόμενη μέρα είμαι καλά.
    Είναι στρατιωτικός ψυχίατρος πολύ καλός.

Similar Threads

  1. παιδί στην εφηβεία και δεύτερος γάμος
    By Sotiria in forum Συμβουλευτική Γονέων
    Replies: 17
    Last Post: 03-12-2020, 12:16
  2. Replies: 30
    Last Post: 23-01-2020, 23:28
  3. Ο αδερφος μου μπαινει στην εφηβεια
    By circus in forum Συμβουλευτική Γονέων
    Replies: 11
    Last Post: 07-04-2013, 23:51
  4. Replies: 4
    Last Post: 18-06-2011, 16:20
  5. σεξ στην εφηβεια
    By anitak in forum Συμβουλευτική Γονέων
    Replies: 129
    Last Post: 05-07-2008, 23:11

Tags for this Thread

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •