Ανάγκη για αποδοχή και αδυναμία οριοθέτησης

[kopela93]

Το λέει ο τίτλος. Ένα παράδειγμα θα δώσω που με απασχολεί αυτόν τον καιρό και δείχνει την τεράστια ανάγκη μου για αποδοχή αναγνώριση και τα λοιπά. Δεν έχω αυτοπεποίθηση και δεν πιστεύω στον εαυτό μου. Νιώθω ότι όλο κάτι λείπει ότι πρέπει να πετύχω και κάτι παραπάνω, δεν είναι ευτυχισμένη.
Γνώρισα έναν τύπο ονλαιν, μου μιλούσε άσχημα και έκοψα επικοινωνία μαζί του. Νιώθω λες και έχασα ένα τεράστιο στήριγμα ενώ στην ουσία δε μου προσέφερε κανένα στήριγμα. Αυτή είναι η ανάγκη για αποδοχή που έχω που νομίζω ότι κάποιος άκυρος μου την καλύπτει αλλά δεν ισχύει αυτό και το βλέπω καθαρά. Αλλά δεν μπορώ να ξεφύγω. Δηλαδή σταμάτησα να του μιλάω και νιώθω σαν να κάνω απεξάρτηση μετράω τις μέρες κτλ
Τον έχω μπλοκάρει και παρόλα αυτά η ανάγκη μου για αποδοχή είναι τόσο μεγάλη και ο εγωισμός μου φυσικά, που κάπως κάπου και κατά κάποιο τρόπο ελπίζω να με κυνηγήσει. Ενώ ξέρω γω ο άνθρωπος δεν έχει λόγο να το κάνει. Αφού δε με θέλει και μου το είπε. Ήταν ξεκάθαρος. Έδειξε βέβαια και συμπεριφορά μια έτσι μια αλλιώς, μάλλον δεν ήταν σίγουρος τι νιώθει αν με θέλει ή όχι, αλλά μάλλον προς το όχι είναι. Εν πάση περιπτώσει εγώ νιώθω ότι η σημασία που μου δίνει ο άλλος είναι αυτή που θα με κάνει χαρούμενη. Το ξέρω ότι ζω σε μια πλάνη και ότι αυτό δεν είναι αλήθεια γιαυτό και απομακρυνθηκα.

Τώρα θα σας πω και την άλλη πλευρά του νομίσματος και θα δείτε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του τι περνάω. Ένας άλλος τύπος πριν από αυτόν, ήθελε να κάνουμε σχέση. Δεν ήταν ο τέλειος φυσικά για μένα αλλά δεν υπάρχει τέλειος. Έτσι λοιπόν μου είχε πει να βρεθούμε κτλ και μόλις στενεψε ο κλοιός και ήταν να βρεθούμε έκανα πίσω και έτρεξα μακριά. Άρχισα να βρίσκω ελαττώματα από το πουθενά, ναι μεν υπήρχαν κάποια άλλα εγώ τα έκανα να φαίνονται μεγαλύτερα ώστε να βρω δικαιολογία και να κόψω επικοινωνία. Θα μπορούσα να κάτσω και να το δουλέψω μαζί του αλλά με φόβισε η αποδοχή που μου έδειχνε, ένιωσα ότι δεν την αξίζω και έφυγα. Δε μιλάμε. Ούτε με τον έναν ούτε με τον άλλον. Και μάλιστα ήθελα πιο πολύ τον πάνω τύπο. Αυτόν δηλαδή που δε με θέλει.

Εγώ παρατηρώ κλασική έλλειψη αυτοεκτίμησης. Σαμποτάρω τον εαυτό μου με αυτόν που με θέλει και θέλει κάτι σοβαρό φοβάμαι και φεύγω. Ο άλλος που δε με θέλει θέλω να με θέλει και μόλις μου δείξει ότι με θέλει χάνω το πολύ ενδιαφέρον κι αρχίζω και φοβάμαι και φεύγω πάλι όπως έκανα με αυτόν που με ήθελε.

Οπότε μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Δεν μπορώ να απεξαρτηθώ από τη σημασία που μου δίνουν οι άλλοι. Δεν μπορώ να δω τον εαυτό μου καθαρά, τον βλέπω μόνο μέσω των άλλων και μάλιστα τους έχω ανάγκη να μου δείξουν το ποια είμαι το τι αξίζω μέσα από τη σημασία που θα μου δώσουν το χρόνο που θα διαθέσουν για μένα το πόσα κομπλιμεντα θα μου κάνουν. Δηλαδή είμαι τελείως εξαρτημένη από το πώς θα μου φερθούν. Οπότε γενικά δεν έχω κανένα στήριγμα. Όσο μου δίνουν σημασία νιώθω τέλεια έχω ενέργεια νιώθω δυνατή και έχω όρεξη να θέσω στόχους που πριν ούτε καν θα άγγιζα, δηλαδή πέρα από τις καθημερινές ασχολίες. Όταν δε μου δίνουν σημασία αυτά τα άτομα που με ενδιαφέρουν νιώθω άσχημα νιώθω ότι εγώ φταίω που δε μου δίνουν σημασία γιατί δεν αξίζω γιατί κάτι έκανα λάθος γιατί δε θα βρω κανέναν να με θέλει. Ενώ δεν ισχύει αυτό. Βρέθηκαν άτομα που με ήθελαν και εγώ έφυγα. Ακόμα και αυτός που δε με ήθελε, ήθελε να κρατήσουμε επικοινωνία. Δεν έχω κάποια λύση γιατί πχ βλέπετε τωρα που απομακρυνθηκα από τον τύπο επειδή ήθελα κάτι παραπάνω από αυτόν ενώ ο τύπος δεν ήθελε και το σεβάστηκα. Αλλά και ο άλλος που με ήθελε γιατί έφυγα; Με αυτόν που δε με ήθελε νιώθω οτι κάτι μου λείπει επειδή δε μιλάμε πια. Και δε μου λείπει τα άκυρα που λέγαμε. Μου λείπει συγκεκριμένα το ενδιαφέρον που έδειχνε για μένα κι όχι τόσο αυτός.

Ελπίζω να μη με κρίνετε κι αν έχετε περάσει κάτι παρόμοιο να μου δώσετε καμία λύση ή καμιά τροφή για σκέψη.

[kopela93]

Κάποιος καμία γνώμη;
Καλοδεχουμενη χαχχα

[kopela93]

Μάλλον θα γράψω στον εαυτό μου

[homebod]

Κοπέλα μου, η ψυχανάλυση θα σε βοηθούσε να βρεις τις αιτίες που φέρεσαι έτσι.

Πάντως νομίζω ότι στην πραγματικότητα δεν θέλεις σχέση, τουλάχιστον όχι ακόμα

[kopela93]

Το ξέρω αλλά ακόμη δεν μπορώ να πάω λόγω οικονομικών θεμάτων.

[homebod]

Ακόμα και αυτή η αναβολή συνδράμει να μην έχεις σχέση, πράγμα που πραγματικά επιθυμείς

[kopela93]

Και τι να κάνω;

[kopela93]

Νιώθω μοναξιά νιώθω ότι δεν με καταλαβαίνει κανείς και παρόλο που έχω τόσο αξιόλογα άτομα δίπλα μου μιλάω για φίλους που μου έχουν συμπαρασταθεί νιώθω ότι ή μάλλον πιστεύω ότι δεν μπορεί κανείς να με καταλάβει στο γεγονός ότι μπορείς να ενθουσιαστείς μπορείς να ερωτευτείς μπορείς να κολλήσεις και γενικά μπορείς όλα αυτά να τα νιώσεις για ένα άτομο που είναι μέσω internet και δεν το έχεις γνωρίσει ποτέ πόσο δύσκολο είναι δηλαδή να καταλάβει κάποιος αυτό το πράγμα πρέπει δηλαδή να έχεις δει κάποιον από κοντά για να νιώσεις πράγματα και να θέλεις να είσαι μαζί του πόσο δύσκολο δηλαδή μπορεί να ναι; πραγματικά δηλαδή αν κάποιος μου έλεγε την ιστορία που περιγράφω εγώ θα τον καταλάβαινα μπορεί να μην μπορούσα να δώσω λύσεις αλλά θα έδειχνα κατανόηση. Εμένα όμως δεν με καταλαβαίνουν γιατί όλοι θεωρούν τα προβλήματά μου ασήμαντα και εγώ έτσι τα θεωρώ αλλά τα νιώθω και δεν μπορώ να ξεφύγω αυτό νιώθω οπότε από τη μία ναι μεν είναι ασήμαντα γιατί ο κόσμος έχει πολύ πιο έχει πολύ πιο σημαντικά προβλήματα να λύσει αλλά για τον καθένα τα προβλήματα είναι υποκειμενικά και όσο πιο πολλη σημασία δίνεις σε ένα πρόβλημα τόσο πιο πολύ μεγαλώνει και του δίνεις αξία χωρίς να το αξίζει. Εγώ αυτό κάνω και το παραδέχομαι σκέφτομαι πάρα πολύ και υπεραναλύω σε σημείο παράλυσης νοητικής το μυαλό μου θολώνει και δεν σκέφτομαι καθαρά χάνω τον έλεγχο δρω παρορμητικά και γενικότερα χάνω τον εαυτό μου δεν ζω στο παρόν ζω πάρα πολύ μέσα τις σκέψεις οι οποίες σκέψεις αφορούν καταστάσεις τις οποίες δεν έχω ζήσει από κοντά δηλαδή δεν είναι βιωματικές εμπειρίες είναι δεν μέσω internet διότι η ζωή μου τα τελευταία χρόνια εφόσον δεν δουλεύω κάθομαι όλη μέρα σπίτι άρα η ζωή μου είναι ένα ίντερνετ. Δεν έχω πολλές κοινωνικές επαφές τα άτομα με τα οποία βγαίνω είναι το πολύ 2 ή 3 είναι οι ίδιοι και οι ίδιοι έχω βαρεθεί δεν έχω ενδιαφέροντα προσπαθώ να κάνω τη ζωή μου καλύτερη αλλά νιώθω ότι κάτι λείπει και νιώθω μοναξιά ότι κανείς δεν μπορεί να με καταλάβει και ότι είναι μάταια κάποια πράγματα. Το 2012 είχα ανοίξει ένα νήμα σε ένα forum που τώρα έχει κλείσει και έλεγα στον τίτλο νιώθω ότι είμαι μόνη μου και μέσα έλεγα πράγματα που λέω και τώρα ελπίζω αυτή τη φορά να μην επιστρέφει η κατάθλιψη γιατί δεν θέλω να το ζήσω ξανά.

[Art_Phil]

Αγαπητή θεματόθετρια,

αρχικά δεν υπάρχουν ασήμαντα και σημαντικά προβλήματα. Υπάρχουν καταστάσεις που ο άνθρωπος θα τις αξιολογήσει ως σημαντικά ή ασήμαντα προβλήματα. Άμα λοιπόν κάτι σε προβληματίζει αρκετό καιρό και σε δυσφορεί φυσικά και είναι σημαντικό γιατί είναι σημαντικό για σένα. Και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται και από τους άλλους, ως ένα θέμα άξιο συζήτησης εφόσον σε απασχολεί αρκετά.

Γενικά περιγράφεις ένα μοτίβο ότι επιβεβαιώνω την αξία μου μέσα από το ερωτικό ενδιαφέρον του άλλου. Επομένως, όταν κάποιος ενδιαφέρεται πραγματικά δεν έχει να μου προσφέρει κάτι άλλο, εφόσον αυτό που επιζητούσα (την επιβεβαίωση) την έχω ήδη πάρει. Εάν δεν ενδιαφέρεται, προσπαθώ να ενδιαφερθεί, δείχνοντας ίσως την καλύτερη μου εικόνα, προκειμένου να με αποδεχτεί και αυτός. Όταν όμως αρχίσει και αυτός να ενδιαφέρεται, θα έχω πάρει αυτό που θέλω και θα πάω στον επόμενο.

Μάλλον έχεις συνδέσει το ερωτικό ενδιαφέρον των άλλων με την αξία σου σαν άνθρωπος. Εάν κανείς δεν ενδιαφέρεται για εσένα ερωτικά για κάποια περίοδο τότε δεν είσαι άξια και αρκετή, ενώ εάν όλοι όσοι γνωριζες μια άλλη περίοδο ενδιαφέρονταν για εσένα, τότε θα άξιζες πολύ. Έτσι είναι όμως πράγματι;
Δες ανθρώπους που εκτιμάς ή θαυμάζεις. Εάν απορριφθούν από κάποιον / κάποιους σημαίνει ότι δεν αξίζουν όπως πριν;
Ότι μειώθηκε η αξία τους επειδή κάποιος δεν τους ήθελε ή ανέβηκε η αξία τους επειδή κάποιος του ήθελε;

Κατά την γνώμη μου έχεις κάνει λάθος σύνδεση "αξίας και ερωτικής αποδοχής". Το ένα δεν σχετίζεται με το άλλο. Η αξία σου είναι αδιαμφισβήτητη και η αξία σου καθορίζεται από εσένα. Το ερωτικό ενδιαφέρεται όπως βλέπεις έρχεται και παρέρχεται. Όταν κάποιος ενδιαφέρεται για εσένα πολύ το πιο πιθανό είναι ότι είναι σε φάση για μια σχέση, να δεθεί, και όταν κάποιος φλερταρει από εδώ και από εκεί χωρίς να εμβαθύνει, το πιο πιθανό είναι να μην είναι σε φάση για σχέση.
Το ενδιαφέρον ή αδιαφορία που σου δείχνει κάποιος δεν έχει σχέση 100% με εσένα αλλά και με τις προσωπικές του ανάγκες και σε τι φάση ζωής βρίσκεται.
Μάταιος ο φαύλος κύκλος που έχεις μπει γιατί η ουσία της ερωτικής σχέσης είναι η "σχέση" που αναπτύσσεται μεταξύ δύο ατόμων. Το θέλω δεν θέλω είναι η αρχή για τη δημιουργία της σχέσης. Εσύ ανοίγεις πόρτες και φεύγεις και δεν κάθεσαι να χαρείς την ουσία. Την σχέση που μπορεί να αναπτυχθεί ανάμεσα σε σένα και ένα άλλο άτομο. Σκέψου για παράδειγμα εάν το έκανες αυτό στα φιλικά.
Θα έλεγες θες να γινουμε φίλοι; Αν ο άλλος απαντούσε ναι, θα έφευγες, εάν απαντούσε όχι θα έμενες, μέχρι που θα απαντούσε ναι και θα έφευγες. Ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα; Να μην έχεις φίλους και να μένεις μόνη. Και να μην νιώθεις καλά με τον εαυτό σου γιατί παρότι κάποιοι θελαν να γίνουν φίλοι σου εσύ εστιάζεις σε αυτούς που σε απέρριψαν, αρα δεν αξίζεις, άρα πρέπει να αλλάξεις.

Ένα βασικό πρόβλημά σου είναι η υπερανάλυση. Είναι καταστροφική. Βγες και ζήσε. Αυτά θα θυμάσαι. Τις στιγμές που ζεις. Αυτές έχουν αξία. Κανε πράγματα.

[kopela93]

Γεια σου και σε ευχαριστώ έχω σκεφτεί όλα αυτά που μου έχεις πει και κατάλαβες φυσικά ότι αναλύω πάρα πολύ.από αυτή την τεράστια ανάγκη για αποδοχή; είναι ακριβώς έτσι όπως το λες δηλαδή αν κάποιοι με θέλει σταματάω να ενδιαφέρομαι αλλά δεν το λέω και με απόλυτη σιγουριά γιατί δεν μου έχουν τύχει άτομα πού να τα θέλω τόσο πολύ και να ενδιαφέρονται και αυτή για μένα. Μπορεί αν μου τύχει κάτι καλό να το κρατήσω και να μη φοβηθώ και να μην φύγω από αυτό το άτομο.ξέρω όμως στα σίγουρα ότι έχω ανάγκη την επιβεβαίωση των άλλων και όχι μόνο το ερωτικό ενδιαφέρον τους αλλά να θέλουν να κάνουν σχέση μαζί μου ή να είναι στη ζωή μου με κάποιο τρόπο είτε φιλικό είτε ερωτικό γενικά να μου δείχνουν μία συμπάθεια στο χαρακτήρα κυρίως και στην αξία μου ως ανθρώπου δεν μου φτάνει δηλαδή το ερωτικό ενδιαφέρον. το ερωτικό ενδιαφέρον σε φάση σεξ το έχω λάβει και είναι κάτι το οποίο δεν με συγκινεί εγώ θέλω ο άλλος να ενδιαφέρεται για κάτι παραπάνω τότε νιώθω ότι μου δίνει την αξία που χρειάζομαι να έχω. Είναι άδικο για τους άλλους ανθρώπους και για μένα γιατί δεν είμαι υποχρεωμένη να αρέσω σε όλους. οπότε το παιχνίδι είναι άδικο και από τις δύο πλευρές και για τις δύο πλευρές δηλαδή μου φέρονται άσχημα επειδή δεν μπορώ να αποδεχτώ το ότι δεν με αποδέχονται οπότε τους παίρνω με κακό μάτι κάπως σαν να προσπαθώ να χειριστώ τη συμπεριφορά τους στο να με θέλουν. Δεν κάθομαι δηλαδή να τους πιέσω ή να χρησιμοποιήσω διάφορες τεχνικές για να τους πείσω και γενικά να ξεφτιλιστώ ή οτιδήποτε τέτοιο απλά στεναχωριέμαι και εγκαταλείπω το στρατόπεδο όλα αυτά δηλαδή τα εσωτερικεύω. Μου είναι πάρα πολύ δύσκολο να υπάρχει ένα άτομο το οποίο δεν θα με αποδεχτεί δεν μπορώ να το χωνέψω και ειδικότερα με πειράζει όταν θέλω αυτό το άτομο γιατί όταν δεν το θέλω δεν με νοιάζει το ξεπερνάω πάρα πολύ γρήγορα πάλι με πειράζει αλλά πολύ λιγότερο. δεν ήταν καν άτομο που με ενδιέφερε κιόλας. Οπότε η ανάγκη για αποδοχή είναι τεράστια ένα άτομο που γούσταρα και αυτό στο πρόσφατο παρελθόν μου δεν με ήθελε συναισθηματικά με ήθελε μόνο ερωτικά ναι μεν είναι ένα κοπλιμέντο να σε θέλω ερωτικά αλλά δεν αρκεί για μένα το ερωτικό μπορείς να το βρεις παντού με τον οποιονδήποτε και να περάσεις καλά. ονειροπολώ ώρες μέσα στην ημέρα ζω μέσα στο μυαλό μου δεν ζω ότι πραγματική ζωή δεν δουλεύω και αυτό παίζει τεράστιο ρόλο στο να απσχολω το μυαλό μου. Θέλω να κάνω ότι καλύτερο μπορώ για να απαλλαγώ από αυτό το πρόβλημα δεν μου αρέσει καθόλου να το βιώνω θέλω η ζωή να είναι πιο ανάλαφρη και όχι έτσι όπως είναι τώρα με ψυχολογικό βάρος που δεν έχει λόγο ύπαρξης. Θέλω πάρα πολύ να απαλλαγώ αλλά δεν ξέρω τον τρόπο το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να απασχολώ το μυαλό μου και ξέρω ότι μπορώ να το κάνω με διάφορες ασχολίες από κει και πέρα όμωςνα προχωρήσω στη ζωή μου εκεί τι θα κάνω;

[kopela93]

μην το γελάς υπάρχουν άνθρωποι που μου λένε ότι τα σημαντικά προβλήματα δεν είναι αυτά που περνάω εγώ και τους καταλαβαίνω και συμφωνώ μαζί τους αλλά από την άλλη δεν μπορούν να καταλάβουν ότι για μένα είναι πραγματικά προβλήματα αυτά. Δεν το κάνω επίτηδες δηλαδή να είμαι δυσάρεστη και ούτε είμαι, αυτό πιστεύω. Χρειάζομαι στήριξη και ο εαυτός μου δεν μου την παρέχει.

[aeolus74]

Εγώ παρατηρώ κλασική έλλειψη αυτοεκτίμησης. Σαμποτάρω τον εαυτό μου με αυτόν που με θέλει και θέλει κάτι σοβαρό φοβάμαι και φεύγω. Ο άλλος που δε με θέλει θέλω να με θέλει και μόλις μου δείξει ότι με θέλει χάνω το πολύ ενδιαφέρον κι αρχίζω και φοβάμαι και φεύγω πάλι όπως έκανα με αυτόν που με ήθελε.

Η έλλειψη αυτοεκτίμισης μπορεί να παίζει ρόλο σε αυτό δημιουργώντας φαύλο κύκλο. Έλλειψη αυτοεκτίμησης σημαίνει ότι η εστία αξιολόγησης της αξίας σου δεν είναι εσωτερική αλλά κυρίως εξωτερική. Με άλλα λόγια οι άλλοι θα σου πουν αν αξίζεις ή όχι. Όταν λοιπόν κάποιος σε επιθυμεί ερωτικά αυτό εκλαμβάνεται από εσένα ως στιγμιαία αίσθηση αύξησης της αξίας σου και είναι κάτι που το θέλεις. Όμως, επειδή σε βαθύτερο επίπεδο θεωρείς ότι εσύ ως άτομο δεν έχεις αξία, τότε όταν κάποιος σε επιθυμεί χάνει κι αυτός την αξία του στα μάτια σου. Συνεπώς η παρουσία αυτού του ατόμου παύει σύντομα να τρέφει την ανάγκη σου για μείωση της αίσθησης ασημαντότητας, και πας στον επόμενο.

[kopela93]

Η έλλειψη αυτοεκτίμισης μπορεί να παίζει ρόλο σε αυτό δημιουργώντας φαύλο κύκλο. Έλλειψη αυτοεκτίμησης σημαίνει ότι η εστία αξιολόγησης της αξίας σου δεν είναι εσωτερική αλλά κυρίως εξωτερική. Με άλλα λόγια οι άλλοι θα σου πουν αν αξίζεις ή όχι. Όταν λοιπόν κάποιος σε επιθυμεί ερωτικά αυτό εκλαμβάνεται από εσένα ως στιγμιαία αίσθηση αύξησης της αξίας σου και είναι κάτι που το θέλεις. Όμως, επειδή σε βαθύτερο επίπεδο θεωρείς ότι εσύ ως άτομο δεν έχεις αξία, τότε όταν κάποιος σε επιθυμεί χάνει κι αυτός την αξία του στα μάτια σου. Συνεπώς η παρουσία αυτού του ατόμου παύει σύντομα να τρέφει την ανάγκη σου για μείωση της αίσθησης ασημαντότητας, και πας στον επόμενο.

Ομιτζιιιιιιιιιιιι
Σοκ
Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ ότι χάνει την αξία του αυτός που μου δείχνει ενδιαφέρον
Ή μήπως το είχα σκεφτεί; Δεν ξέρω
Ναι αλλά κανονικά θα έπρεπε να εκτιμάω πιο πολύ αυτόν που με θέλει πάρα αυτόν που δε με θέλει. Γιατί είναι τόσο μπερδεμένο;

[kopela93]

Μέρα με τη μέρα είναι καλύτερα.αποδεχομαι κάποια πράγματα και ηρεμώ.
Είναι η νέα πραγματικότητα. Όταν αποδέχεσαι απελευθερωνεσαι

Έχω καταλάβει όμως κάτι. Αυτό που μας λέγανε να πιστεύεις στον εαυτό σου δε μας το έδιναν να το καταλάβουμε.
Όταν λες κάτι στον εαυτό σου, ακούει και το αναπαράγει. Όταν λες κάτι στους άλλους ενδέχεται να μην το πιστέψουν αρχικά αλλά μετά από λίγο όταν θα δουν ότι δεν υπάρχει άλλη εξήγηση,θα αρχίσουν να σκέφτονται αυτό που τους είπες. Αν τους πεις πχ δεν έχω αυτοπεποίθηση, αρχικά θα πουν έχεις! (Αν δε σε ξέρουν καλά ή αν θέλουν να σε ανεβάζουν με ψέματα ) αλλά μετά αν το πεις πολλές φορές θα το πιστέψουν αυτό για σένα. Γι'αυτό πρέπει να προσέχουμε τι λέμε στους άλλους.. διότι οκει αν εμείς θέλουμε να αλλάξουμε μια πεποίθηση που έχουμε εμείς οι ίδιοι για τον εαυτό μας τότε οκει θα το παλέψουμε μέσα μας και με θέληση θα το καταφέρουμε. Τους άλλους όμως δεν μπορούμε να τους ελέγξουμε. Οπότε πρέπει να προσέχουμε τι τους λέμε για μας. Δεν αλλάζουν όλοι γνώμη εύκολα οπότε θα αναπαράγουν αυτό που εμείς προσπαθούμε ήδη να αλλάξουμε μέσα μας . Και σε αυτό το δύσκολο έργο δε θέλουμε εμπόδια. Οι άλλοι θα αλλάξουν γνώμη μόνο όταν τους το αποδείξουμε με πράξεις,αλλιώς θα συνεχίσουν να πιστεύουν αυτό που πίστευαν τελευταία.
Γενικά βλέπετε; Είναι πιο περίπλοκο. Κανονικά δεν πρέπει καν να ασχολούμαστε με τις απόψεις των άλλων για μας αλλά είναι κι αυτοί στο κοινωνικό σύνολο. Πώς να τους αγνοήσουμε; Πώς να σταματήσουμε να δίνουμε βάση στα λόγια τους;;;

[kopela93]

μάλλον θα χρησιμοποιήσω αυτό το νήμα για να γράφω διαφορά που νιώθω αυτό τον τελευταίο καιρό ελπίζω να μην υπάρχει πρόβλημα από τη διαχείριση αλλά δεν νομίζω να υπάρχει γιατί πολύς κόσμος γράφει
Ένα πράγμα που με ενοχλεί πάρα πάρα πολύ είναι μία ιδέα που έχω στο μυαλό μου μία πεποίθηση την οποία δεν μπορώ να την αποδεχτώ σε καμία περίπτωση νιώθω λες και δεν μπορώ να ξεφύγω και είναι πολύ περίεργο γιατί δεν ξέρω τι ακριβώς είναι αυτό που με ενοχλεί
Θα προσπαθήσω να το περιγράψω. Νιώθω ότι ο καθένας είναι μόνος του γεννιέται και πεθαίνει μόνος του και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό έτσι για να το ακούσει κάποιος αλλά τι γίνεται πρέπει να έχεις τόσο μεγάλη ψυχική δύναμη μέσα σου για να μπορείς να ανταπεξέλθεις σε όλες τις δυσκολίες που θα σου εμφανιστούν στη ζωή σου οι οποίες για τον καθένα είναι διαφορετικές και γενικότερα νιώθω εγώ προσωπικά του δεν έχω κανένα στήριγμα δηλαδή ο καθένας χαράσσει τη δική του πορεία και εγώ νιώθω ότι δεν μπορώ να χαράξω τη δική μου πορεία για κάποιο λόγο και για αυτό νιώθω μοναξιά και για αυτό είναι νιώθω ότι δεν υπάρχει στήριγμα
Δεν ξέρω τι ακριβώς περιμένω ποιον περιμένω να με στηρίξει και τι ακριβώς στήριξη θέλω να είναι αυτή δεν έχω καταλάβει δεν το έχω ξεκαθαρίσει στο μυαλό μου απλά νιώθω ότι είμαι αβοήθητη μπροστά στη ζωή δηλαδή μία φοβία ότι αν μου συμβεί οτιδήποτε δεν ξέρω αν μπορώ να το αντιμετωπίσω δηλαδή σαν να μην πιστεύω στις δυνάμεις μου και νιώθω ότι όταν κάποιος να εγκαταλείψει είτε είναι φίλος είτε είναι σχέση είτε είναι η οικογένεια εγώ θα χάσω τη γη κάτω από τα πόδια μου δεν θα μπορώ να δράσω ως ατομικότητα και γενικά αυτό με φοβίζει πάρα πολύ. για κάποιο λόγο νιώθω ότι η οικογένειά μου παρέχει μία ασφάλεια δηλαδή προστασία στο σπίτι για παράδειγμα από εξωτερικούς παράγοντες από την άλλη οι φίλοι μου παρέχουν ψυχολογική υποστήριξη η σχέση μου παρέχει συναισθηματική πληρότητα ή οτιδήποτε δεν έχω σχέση αυτή τη στιγμή ερωτική αλλά το έχω ζήσει και γενικά νιώθω ότι ο εαυτός μου δεν μπορεί να μου δώσει τίποτα και ότι μόνο αν έχω δίπλα μου κάποια άτομα νιώθω ότι βαδίζω προς κάποια κατεύθυνση αλλιώς νιώθω ότι είμαι χαμένη στο διάστημα.
Νιώθω ανασφάλεια δηλαδή αβεβαιότητα άγχος και δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω.αυτές είναι κάποιες από τις σκέψεις μου που νιώθω τώρα τελευταία πάντα τα ένιωθα αλλά τώρα μου βγήκανε πολύ έντονα