Πηγα σε ψυχολογο για τον αδερφο μου

[99Silent]

Την προηγουμενη εβδομαδα ξεκινησα να πηγαινω σε ψυχολογο. Της ειπα για το θεμα που εχω με τον αδερφο μου, οτι νιωθω καπως εξαρτημένος. Μεχρι στιγμης δεν το αναλυσαμε (καναμε 2 συνεδριες) ιδιαιτερα. Παρολα αυτα μπορω να πω οτι φευγοντας ενιωθα καλυτερα σαν διαθεση. Μιλησα στον αδερφο μου του ειπα οτι δεν ξερω πως νιωθω για εκεινον και πως φοβαμαι μην τον χασω. Περιμενα να του φανουν ολα αυτα περιεργα, αλλα με αγκαλιασε και μου πε πως μαγαπαει και δε θα μαφησει ποτε ουτε θα με ξεχασει (γιατι κατι τετοιο του ειπα). Εχει αλλαξει λιγο η συμπεριφορα του.Σαν να θελει να ναι πιο κοντα μου. Σημερα μου ειπε οτι ηθελε να περασουμε τη μερα μαζι. Πριν λιγο γυρσαμε γιατι πηγε για δουλεια. Νιωθω χαρουμενος και μπερδεμενος.

[JimNirou]

Εντάξει ξέρω, κάθε άνθρωπος διαφορετικός κτλπ όμως τέτοια εξάρτηση ευτυχώς δεν εχω για κανέναν.

Και ούτε εχω καμία απαίτηση να με θυμούνται για πάντα, ούτε καν τα παιδιά μου.

Μόνοι μας ήρθαμε μόνοι μας θα φύγουμε.

[99Silent]

Δε νομιζω οτι ειναι στο χερι καποιου να θυμαται η να ξεχναει. Μπορεις να ξεχασεις τους γονεις που σε μεγαλωσαν; Τον πρωτο σου ερωτα; Την πρωτη σου φορα; κτλ κτλ
οσο για το μονοι μας ηρθαμε και μονοι μας θα φυγουμε.. δεν το πιστευω. Δεν ηρθαμε μονοι μας. Ενα σπερματοζωάριο και ένα ωάριο ενώθηκαν και φτιαξαν εμας. Κύτταρα της μήτρας μαζι με το ζυγωτο δουλευαν 9 μήνες για να εχουμε αιμα και οξυγονο. Και την ωρα της γεννας η μανα μας ηταν εκει, ενδεχομενως και ο γιατρος και η μαια και ο μπαμπας. Την ωρα που φευγουμε δεν το ξερει κανεις. Μπορει να πεθανεις χερι χερι με τον καλυτερο σου φιλο, την/τον συντροφο σου. Μπορει στην αλλη πλευρα αν υπαρχει, να υπαρχει ενας χαμμενος παιδικος σου φιλος που σου απλωνει το χερι. Και δεν εχει καν σημασια ολο αυτο. Σημασια εχει οσο ζουμε.

[JimNirou]

Τα πάντα μπορείς να ξεχάσεις.
Η μνήμη είναι μια χημική διεργασία που συμβαίνει στον εγκέφαλο, άπαξ και διαταραχθει ούτε το όνομα σου δε θα θυμάσαι.

[99Silent]

Δεν το εννοουσα ακριβως ετσι

[JimNirou]

Δεν το εννοουσα ακριβως ετσι

Δεν έχει σημασία πως το εννοούσες, αυτό είναι που συμβαίνει.

Η αδερφή μου έχει το ίδιο δέσιμο με την μανα μου και πρόκειται να φάει ενα χαστούκι οταν πεθάνει που ανάθεμα αν θα συνέλθει ποτέ.

Εγω απο την αλλη εχω εξηγήσει στην μανα μου ότι όταν τα τινάξει μην περιμένει να τρελαθώ κιόλας και η απάντηση της είναι "έτσι πρέπει".

Την ίδια κουβέντα έκανα και με τον πατέρα μου λίγο πριν πεθάνει.

Εχω κατανοήσει τι εστί ζωη και είμαι οκ με αυτό.

[99Silent]

Δεν ειναι το θεμα μου αυτο. Ειμαστε αδερφια, οχι πατερας γιος. Ούτε 30 δεν είμαστε δεν προκειται (ελπιζω) να πεθανουμε αμεσα. Και το ολο θεμα μου δεν εχει να κανει με θανατο. Αλλα αν παντρευτει κτλ μην ξεκοψουμε. Οχι αν πεθανω να με θυμαται.

[JimNirou]

Δεν μπορείς να κάνεις τέτοιες συμφωνίες στη ζωή. Δεν λειτουργεί έτσι η ζωή.

Οπως έρθουν τα πράγματα θα το παλέψετε, δε χάλασε δα και ο κόσμος.

Μην αγχώνεσαι απο τώρα για πράγματα που δεν μπορείς να ελέγξεις.

[Νοσηρή φαντασία]

Δεν ειναι το θεμα μου αυτο. Ειμαστε αδερφια, οχι πατερας γιος. Ούτε 30 δεν είμαστε δεν προκειται (ελπιζω) να πεθανουμε αμεσα. Και το ολο θεμα μου δεν εχει να κανει με θανατο. Αλλα αν παντρευτει κτλ μην ξεκοψουμε. Οχι αν πεθανω να με θυμαται.

Οταν παντρευτεί εννοείται οτι προτεραιότητα θα εχει η γυναικα του οποτε η σχεση σας δε θα ειναι η ιδια.Ο,τι και αν λέει τωρα

[99Silent]

Οταν παντρευτεί εννοείται οτι προτεραιότητα θα εχει η γυναικα του οποτε η σχεση σας δε θα ειναι η ιδια.Ο,τι και αν λέει τωρα

Δεν ειπα να μην τον νοιαζει τιποτα αλλο εκτος απο εμενα. Απλα να με εχει λιγο στο νου του. οτι βασικα φοβαμαι μην χασουμε τη σχεση μας. δεν του ειπα να παντρευτει εμενα :P
To ξερω οτι ειμαικολλημενος μαζι του.

[kopela93]

Πολύ ενδιαφέρον θέμα.

[99Silent]

Πολύ ενδιαφέρον θέμα.

πως το εννοεις αυτο;

[kopela93]

πως το εννοεις αυτο;

Ότι όλοι λίγο-πολύ νιώθουμε μία προσκόλληση σε κάποια άτομα αυτό είναι κάπως ανθρώπινο κιόλας και όχι κατακριτέο αλλά η αλήθεια είναι ότι η ζωή είναι σκληρή όπως είπα ένας χρήστης πάνω πρέπει να αποδεχτούν το γεγονός ότι ζούμε και πεθαίνουμε μόνοι μας ισχύει αυτό δηλαδή και ότι όσο κι αν έχουμε προσκολληθεί σε κάποια άτομα θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για κάθε είδους αλλαγή που φέρει η ζωή είτε αυτό είναι απομάκρυνση σε κάποια άλλη χώρα είτε θάνατος διότι Όλα είναι μέσα στη ζωή οπότε βοηθάει να στεκόμαστε στα πόδια μας

[99Silent]

Ότι όλοι λίγο-πολύ νιώθουμε μία προσκόλληση σε κάποια άτομα αυτό είναι κάπως ανθρώπινο κιόλας και όχι κατακριτέο αλλά η αλήθεια είναι ότι η ζωή είναι σκληρή όπως είπα ένας χρήστης πάνω πρέπει να αποδεχτούν το γεγονός ότι ζούμε και πεθαίνουμε μόνοι μας ισχύει αυτό δηλαδή και ότι όσο κι αν έχουμε προσκολληθεί σε κάποια άτομα θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για κάθε είδους αλλαγή που φέρει η ζωή είτε αυτό είναι απομάκρυνση σε κάποια άλλη χώρα είτε θάνατος διότι Όλα είναι μέσα στη ζωή οπότε βοηθάει να στεκόμαστε στα πόδια μας

Σχετικα σωστο ειναι αυτο, αλλα αν το παμε ετσι μην ασχολειται κανεις με κανεναν αφου ολοι μονοι μας φευγουμε και ολα αλλαζουν. Δεν οδηγει καπου αυτο το σκεπτικο

Και δεν ειναι αυτο το προβλημα μου. Το θεμα μου ειναι οτι εχω εξαρτηση απο αυτον. Οχι επειδη θα φυγει καποια στιγμη, Αλλα επειδη εχω εξαρτηση. Δεν με ενοχλει που την εχω.Απλα ξερω δεν ειναι συνηθισμενο; φυσιολογικο; Καμια απο αυτες τις λεξεις δεν μαρεσει. Τον σκεφτομαι αρκετη ωρα τη μερα.

[kopela93]

Ε προσκόλληση είναι.